Хутба в день Джума. 19 Сафар 1446х. - 322 день уничтожения Газзы! - 322 the day of Gazza's destruction!
Khutba on Juma Day. 19 Safar 1446x. / Khutba Në Ditën E Xhuma. 19 Safar 1446x. - 322 ditën e shkatërrimit Të Gazzës...
بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
الْحَمْدُ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاَتِ أَعْمَالِناَ مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Каждый день близится к своему концу, всё обыденно и стандартно. Утром кофе в тишине, а вечером ужин в кругу семьи.
Мы слишком привыкли ко всему этому, чему даже не отдаем отчета. Так и должно быть, таковой и должна быть жизнь.
Но по другую часть завесы стенания и горе. Мать по крупицам собирает своих детей, а отец не находит чем бы накормить своих домочадцев.
Да, это происходит в наше время. Идёт 322 день уничтожения Газзы! И даже если мы забыли об этом, то это не отменяет происходящего. Не забывайте своих братьев и сестер во всех местах. Часто просите для них облегчения.
Но к сожалению, что бы мы не делали, а проблемы лишь усугубляются… Усугубляется и подавленность мусульман, грусть переходит в печаль, а печаль в отчаяние… Кажется что весь мир против нас мусульман, никто нас не понимает, все смеются над нами, и в жизни не осталось ничего светлого и приятного.
Как же люди подвержены влиянию шайтана и он с лёгкостью заблуждает их… Наше положение очень плачевное… Многие из мусульман, глядя на те бедствия, которые постигли нашу Умму, отмахиваются, говорят, что это лишь испытание сегодня для нас, нужно потерпеть, и все само собой наладится и рассосётся.
Разве это правильный подход? Ведь кроме Испытания существует и Наказание. Разница между этими понятиями очевидна и огромна. Испытание - это трудность, которая оканчивается победой и увеличивается степень испытуемого, а Наказание - это трудность, которая не прекращается, пока человек не осознает своё положение, и не улучшит свою связь с Господом миров. И унижается наказуемый, и принижается его степень перед Всевышним.
Были испытаны праведные предшественники, и была у них победа после трудностей, и были подняты их степени, и доволен ими Аллах и они довольны Аллахом. И засвидетельствовал это Посланник Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует.
Что же касается нас, то наше положение очень опасно. Ведь нет у нас Имана подобно Иману сподвижников, и живем мы в беспечности, и на свои грехи и ошибки смотрим с легкомыслием. Погрязли мы в грехах и распрях, и мы видим лишь то, что хотят видеть наши глаза и что хотят слышать наши уши. Ждем мы победы и помощи от Аллаха, но не хотим изменяться. Пусть Всевышний сделает нас полезными для Своей религии, друг для друга и для нашей будущей жизни!
У нас сегодня одна единственная проблема, решив которую мы решим все остальные наши проблемы, а это отношение к нашей Вере, к нашей Религии. Мусульмане забросили Коран за спины, как об этом сказал Аллах, приведя слова пророка, да благословит его Аллах и приветствует, и ищут утешение в других местах: Посланник сказал: «Господи! Мой народ забросил этот Коран». Аль Фуркан, 30.
Коран наш учитель!
Не верить в Коран, не доверять ему, не стараться понять и осмыслить его, не действовать в соответствии с ним, не выполнять его повелений, не сторониться его запретов – является избеганием Корана. Избегание Корана также является предпочтение Корану чего-то другого: поэзию, речи, песни, пустословие, или следование другому методу, отличному от метода Корана. Мусульманам нужно твердо уяснить, что все возникающие проблемы, а так же отсутствие их решения - это по причине беспечности к Корану. Фудейль ибн ‘Ийад, да помилует его Аллах, сказал: «Кто не находит утешения при помощи Корана, тому Аллах не уберет его тревогу и состояние одиночества». «Аль-Узля» Ибн Абу ад-Дуньи», 54.
Так же, если бы мусульмане были внимательны к Корану и хоть не много осмысливали его аяты, то они обнаружили бы, что Аллах говорит: при любом вопросе , при любой проблеме не просто возвращаться к Нему, а бежать к Нему: «Бегите же к Аллаху». Аз Зариат, 50.
Человек так устроен, что всегда стремится к чему то и бежит от чего то, а отличие верующего в том, что он когда опасается чего-либо, устремляется к Аллаху. Только так возможно решить наши проблемы и установить равновесие в душе, а другие пути ведут к провалу и разочарованию.
Есть один хадис, о котором хочется размышлять и размышлять. Этот хадис должен быть постоянно у нас перед глазами, чтобы мы понимали всю опасность нашего положения, и чтобы не обольщались своим поклонением. Сказал посланник Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует: «Клянусь Аллахом, помимо Которого нет иного бога для поклонения, поистине, любой из вас может совершать дела обитателей Рая до тех пор, пока не окажется от Рая на расстоянии всего лишь одного локтя, после чего сбудется написанное ему на роду, и он станет совершать дела обитателей огня и войдёт в огонь. И, поистине, любой из вас может совершать дела обитателей огня до тех пор, пока не окажется от огня на расстоянии всего лишь одного локтя, после чего сбудется написанное ему на роду, и он станет совершать дела обитателей Рая и попадёт в Рай”». Аль-Бухари 3208, Муслим 2643.
Насколько устрашающий хадис, и насколько хрупкое наше положение. Только представьте: человек всю свою сознательную жизнь, а это может быть и пятьдесят и шестьдесят лет, трудиться, совершает благие дела и осталось совсем немного, буквально локоть, вот-вот впереди благая кончина, а за ней Рай.., но в последний момент шайтан обольщает его, человек начинает гордиться своим делами, своим поклонением, он начинает самообольщаться, скатывается вниз, спускает свою душу с привязи, и в итоге погибает, когда до финиша остался локоть. Какая блистательная была жизнь и какой жалкий и печальный конец. Это может ожидать каждого из нас, да убережёт Аллах от этого.
Не смотрите, что вы совершили столько то и столько то благих дел, раздали миллионы садака, совершали Хадж, призывали людей и т.д… Всё это не имеет смысла, пока вы не получите свою Книгу деяний в правую руку в Судный День. Вот тогда, и только тогда можно ликовать и всем сообщать о своем успехе. А до этого момента это всего лишь мираж, дела, которые шайтан приукрашивает нам и показывает их чем то большим, хотя возможно Аллах ничего не принял из этого. А печатью всех дел и признаком их принятия является благая кончина… "Поклоняйся Господу твоему, пока убежденность (смерть) не явится к тебе". Аль Хиджр, 99.
Делайте дуа за Палестину и самое главное - не сдавайтесь! Всё ещё будет, победа за Исламом обязательно! ИншаАллах...
Khutba on Juma Day. 19 Safar 1446x...
بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
الْحَمْدُ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاَتِ أَعْمَالِناَ مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
Every day is nearing its end, everything is ordinary and standard. In the morning, coffee in silence, and in the evening dinner with the family.
We are too used to all this, which we don't even realize. That's how it should be, that's how life should be.
But on the other side of the veil of lamentation and grief. The mother collects her children bit by bit, and the father does not find anything to feed his household.
Yes, this is happening nowadays. It is the 322nd day of Gazza's destruction! And even if we forgot about it, it does not cancel what is happening. Don't forget your brothers and sisters in all places. Often ask for relief for them.
But unfortunately, no matter what we do, the problems only get worse... the depression of Muslims also gets worse, sadness turns into sadness, and sadness into despair… It seems that the whole world is against us Muslims, no one understands us, everyone laughs at us, and there is nothing bright and pleasant left in life.
How people are influenced by Shaitan and he easily misleads them... Our situation is very deplorable… Many of the Muslims, looking at the disasters that have befallen our Ummah, shrug it off, saying that this is just a test for us today, we need to be patient, and everything will work itself out and resolve.
Is this the right approach? After all, besides the Test, there is also Punishment. The difference between these concepts is obvious and huge. A trial is a difficulty that ends in victory and increases the degree of the subject, and Punishment is a difficulty that does not stop until a person realizes his position and improves his connection with the Lord of the Worlds. And the punished one is humiliated, and his degree is belittled before the Almighty.
The righteous predecessors were tested, and they had victory after difficulties, and their degrees were raised, and Allah is pleased with them and they are pleased with Allah. And the Messenger of Allah, peace and blessings of Allah be upon him, witnessed this.
As for us, our situation is very dangerous. After all, we do not have an Iman like the Iman of companions, and we live in carelessness, and we look at our sins and mistakes with levity. We are mired in sins and strife, and we see only what our eyes want to see and what our ears want to hear. We are waiting for victory and help from Allah, but we do not want to change. May the Almighty make us useful for His religion, for each other and for our future life!
Today we have one single problem, having solved which we will solve all our other problems, and this is the attitude to our Faith, to our Religion. Muslims have thrown the Koran behind their backs, as Allah said, quoting the words of the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), and are looking for comfort in other places: The Messenger said: "My God! My people have abandoned this Quran." Al Furqan, 30.
Not to believe in the Quran, not to trust it, not to try to understand and comprehend it, not to act in accordance with it, not to obey its commands, not to shun its prohibitions is avoiding the Quran. Avoiding the Qur'an is also a preference for the Qur'an for something else: poetry, speeches, songs, empty talk, or following another method other than the method of the Qur'an. Muslims need to firmly understand that all problems that arise, as well as the lack of solutions, are due to carelessness towards the Koran. Fudayl ibn 'Iyad, may Allah have mercy on him, said: "Whoever does not find solace with the help of the Qur'an, Allah will not remove his anxiety and loneliness." Al-Uzlya by Ibn Abu al-Dunya, 54.
Similarly, if Muslims were attentive to the Qur'an and, although they did not comprehend its verses much, they would find that Allah says: with any question, with any problem, do not just return to It, but run to It: "Run to Allah." Az Zariat, 50.
Man is so constituted that he always strives for something and runs away from something, and the difference between a believer is that when he fears something, he rushes to Allah. This is the only way to solve our problems and establish balance in the soul, and other ways lead to failure and disappointment.
There is one hadith that I want to ponder and reflect on. This hadith must be constantly in front of our eyes so that we understand the danger of our situation, and so that we do not delude ourselves with our worship. The Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) said: "By Allah, besides Whom there is no other god to worship, truly, any of you can do the deeds of the inhabitants of Paradise until you are only one cubit away from Paradise, after which what was written in his family will come true, and he will become to do the deeds of the inhabitants of the Fire and enter into the Fire. And, indeed, any of you can do the deeds of the inhabitants of the fire until you are only one cubit away from the fire, after which what was written in his family will come true, and he will do the deeds of the inhabitants of Paradise and go to Paradise." Al-Bukhari 3208, Muslim 2643.
How frightening is the hadith, and how fragile is our position. Just imagine: a person has been working all his adult life, and it can be fifty or sixty years, doing good deeds and there are very few left, literally an elbow, a good death is about to come, followed by Paradise ... but at the last moment Shaitan seduces him, a person begins to be proud of his deeds, his by worshipping, he begins to delude himself, rolls down, releases his soul from the leash, and eventually dies when an elbow is left before the finish line. What a brilliant life it was and what a pitiful and sad end. This can be expected by each of us, may Allah protect us from it.
Do not look that you have done so many good deeds, distributed millions of sadaqah, performed Hajj, called people, etc.… None of this makes sense until you receive your Book of Acts in your right hand on Judgment Day. That's when, and only then, you can rejoice and tell everyone about your success. And until that moment, it's just a mirage, the deeds that Shaitan embellishes for us and shows them with something more, although perhaps Allah did not accept anything from this. And the seal of all deeds and the sign of their acceptance is a good end... "Worship your Lord until conviction (death) comes to you." Al Hijr, 99.
Do dua for Palestine and most importantly - do not give up! There will still be a victory for Islam! Inshaallah...
Khutba Në Ditën E Xhuma. 19 Safar 1446x...
بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
الْحَمْدُ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاَتِ أَعْمَالِناَ مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
Çdo ditë është afër fundit të saj, gjithçka është e zakonshme dhe standarde. Në mëngjes, kafe në heshtje, dhe në darkë në mbrëmje me familjen.
Ne jemi mësuar shumë me të gjitha këto, të cilat as nuk i kuptojmë. Kështu duhet të jetë, kështu duhet të jetë jeta.
Por në anën tjetër të velit të vajtimit dhe pikëllimit. Nëna mbledh fëmijët e saj pak nga pak, dhe babai nuk gjen asgjë për të ushqyer familjen e tij.
Po, kjo po ndodh në ditët e sotme. Është dita e 322-të e shkatërrimit Të Gazzës! Dhe edhe nëse e harruam atë, nuk anulon atë që po ndodh. Mos harroni vëllezërit dhe motrat tuaja në të gjitha vendet. Shpesh kërkoni lehtësim për ta.
Por për fat të keq, pavarësisht se çfarë bëjmë, problemet vetëm përkeqësohen... depresioni I Muslimanëve gjithashtu përkeqësohet, trishtimi kthehet në trishtim dhe trishtimi në dëshpërim... duket se e gjithë bota është kundër Nesh Muslimanëve, askush nuk na kupton, të gjithë qeshin me ne dhe nuk ka mbetur asgjë e ndritshme dhe e këndshme në jetë.
Si ndikohen njerëzit nga Shejtani dhe ai i mashtron lehtë... Situata jonë është shumë e mjerueshme... Shumë Prej Muslimanëve, duke parë fatkeqësitë që i kanë ndodhur Umetit tonë, e shtrëngojnë atë, duke thënë se ky është vetëm një provë për ne sot, ne duhet të jemi të durueshëm dhe gjithçka do të funksionojë vetë dhe do të zgjidhet.
A është kjo qasja e duhur? Në fund të fundit, përveç Testit, Ka Edhe Dënim. Dallimi midis këtyre koncepteve është i dukshëm dhe i madh. Një gjyq është një vështirësi që përfundon me fitore dhe rrit shkallën e subjektit, dhe Ndëshkimi është një vështirësi që nuk ndalet derisa një person të kuptojë pozicionin e tij dhe të përmirësojë lidhjen e tij me Zotin e Botëve. Dhe i dënuari poshtërohet dhe shkalla e tij nënçmohet para Të Plotfuqishmit.
Paraardhësit e drejtë u sprovuan, dhe ata patën fitore pas vështirësive, dhe gradat e tyre u ngritën, Dhe Allahu është i kënaqur me ta dhe ata janë të kënaqur me Allahun. Dhe i Dërguari i Allahut, paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të, e dëshmoi këtë.
Sa për ne, situata jonë është shumë e rrezikshme. Në fund të fundit, Ne Nuk kemi Një Iman si Imani i shokëve, dhe jetojmë në pakujdesi, dhe ne i shikojmë mëkatet dhe gabimet tona me leverdi. Ne jemi të zhytur në mëkate dhe grindje dhe shohim vetëm atë që sytë tanë duan të shohin dhe atë që veshët tanë duan të dëgjojnë. Ne jemi duke pritur për fitore dhe ndihmë Nga Allahu, por ne nuk duam të ndryshojmë. Le Të Na bëjë I Plotfuqishmi të dobishëm për fenë e tij, për njëri-tjetrin dhe për jetën tonë të ardhshme!
Sot kemi një problem të vetëm, pasi kemi zgjidhur të cilin do të zgjidhim të gjitha problemet tona të tjera, dhe ky është qëndrimi Ndaj Besimit tonë, Ndaj Fesë sonë. Muslimanët E kanë hedhur Kuranin pas shpine, siç tha Allahu, duke cituar fjalët e Profetit (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të), dhe po kërkojnë ngushëllim në vende të tjera: I Dërguari tha: "Zoti im! Populli im e ka braktisur Këtë Kur'an." Al Furqan, 30 Vjeç.
Të mos besosh Në Kuran, të mos i besosh atij, të mos përpiqesh ta kuptosh dhe kuptosh atë, të mos veprosh në përputhje me të, të mos i bindesh urdhrave të tij, të mos shmangësh ndalimet e tij është shmangia E Kuranit. Shmangia E Kuranit është gjithashtu një preferencë për Kuranin për diçka tjetër: poezi, fjalime, këngë, biseda boshe ose ndjekja e një metode tjetër përveç metodës së Kuranit. Muslimanët duhet të kuptojnë me vendosmëri se të gjitha problemet që lindin, si dhe mungesa e zgjidhjeve, janë për shkak të pakujdesisë ndaj Kuranit. Fudayl ibn 'Iyad, Allahu e mëshiroftë, ka thënë:" Kush nuk gjen ngushëllim me ndihmën E Kuranit, Allahu nuk do ta largojë ankthin dhe vetminë e tij."Al-Uzlya nga Ibn Abu al-Dunya, 54.
Në mënyrë të ngjashme, Nëse Muslimanët do të ishin të vëmendshëm Ndaj Kuranit dhe, megjithëse nuk i kuptonin shumë ajetet e tij, do të zbulonin se Allahu thotë: me çdo pyetje, me çdo problem, mos u ktheni vetëm tek ai, por vraponi tek ai: "Vraponi Tek Allahu." Az Zariat, 50 Vjeç.
Njeriu është aq i konstituuar sa që gjithmonë përpiqet për diçka dhe ikën nga diçka, dhe dallimi në mes të një besimtari është se kur i frikësohet diçkaje, ai nxiton Te Allahu. Kjo është mënyra e vetme për të zgjidhur problemet tona dhe për të vendosur ekuilibrin në shpirt, dhe mënyra të tjera çojnë në dështim dhe zhgënjim.
Ka një hadith për të cilin dua të meditoj dhe të reflektoj. Ky hadith duhet të jetë vazhdimisht para syve tanë në mënyrë që të kuptojmë rrezikun e situatës sonë dhe në mënyrë që të mos mashtrojmë veten me adhurimin tonë. I Dërguari I Allahut (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) tha: "Nga Allahu, përveç Të Cilit nuk ka zot tjetër për të adhuruar, me të vërtetë, secili prej jush mund të bëjë veprat e banorëve të Xhenetit derisa të jeni vetëm një kubit larg Xhenetit, pas së cilës ajo që është shkruar në familjen e tij do të bëhet e Vërtetë, dhe ai do Të bëhet për Të Bërë veprat E Banorëve Të Zjarrit Dhe Dhe, me të vërtetë, secili prej jush mund të bëjë veprat e banorëve të zjarrit derisa të jeni vetëm një kubit larg zjarrit, pas së cilës ajo që është shkruar në familjen e tij do të bëhet e vërtetë, dhe ai do të bëjë veprat e banorëve Të Parajsës dhe do të shkojë Në Parajsë."Al-Bukhari 3208, Muslim 2643.
Sa i frikshëm është hadithi dhe sa i brishtë është pozicioni ynë. Vetëm imagjinoni: një person ka punuar gjatë gjithë jetës së tij të rritur, dhe mund të jenë pesëdhjetë ose gjashtëdhjetë vjet, duke bërë vepra të mira dhe kanë mbetur shumë pak, fjalë për fjalë një bërryl, një vdekje e mirë do të vijë, e ndjekur nga Parajsa ... por Në momentin e fundit Shaitan e josh atë, një person fillon të jetë krenar për veprat e tij, duke adhuruar, ai fillon të mashtrojë veten, rrotullohet, lëshon shpirtin e tij nga zinxhiri dhe përfundimisht vdes kur një bërryl lihet para vijës së finishit. Çfarë jete e shkëlqyer ishte dhe çfarë fundi i mëshirshëm dhe i trishtuar. Këtë mund ta presë secili prej nesh, Allahu na ruajt prej tij.
Mos shikoni se keni bërë kaq shumë vepra të mira, keni shpërndarë miliona sadaqah, keni kryer Haxh, keni thirrur njerëz, etj.... Asgjë nga këto nuk ka kuptim derisa të merrni Librin tuaj të Veprimeve në dorën tuaj të djathtë Në Ditën e Gjykimit. Kjo është kur, dhe vetëm atëherë, ju mund të gëzoheni dhe t'u tregoni të gjithëve për suksesin tuaj. Dhe deri në atë moment, është vetëm një mirazh, veprat që Shejtani i zbukuron për ne dhe i tregon me diçka më shumë, edhe pse ndoshta Allahu nuk pranoi asgjë nga kjo. Dhe vula e të gjitha veprave dhe shenja e pranimit të tyre është një fund i mirë... "Adhuroni Zotin tuaj derisa t'ju vijë dënimi (vdekja)." Al Hixhr, 99.
Bëni dua për Palestinën dhe më e rëndësishmja - mos u dorëzoni! Do të ketë ende një fitore për Islamin! Inshaallah...