Задержка ответа на ду'а - часть нашего испытания...

The delay in responding to du'a is part of our ordeal... / Du'a yanıt vermedeki gecikme, testimizin bir parçasıdır... / Vonesa në përgjigjen ndaj du'a është pjesë e sprovës sonë...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Ибн Аль-Джаузи (да помилует его Аллах) сказал: "Я думаю, частью испытания является когда верующий взывает к Аллаху, но не получает ответа и он повторяет ду'а долго время и не видит признаков ответа. Он должен понимать, что это испытание и требует терпения. То, что человек испытывает из васваса, когда ответ задерживается, то это болезнь, которую надо лечить. Я прочувствовал это сам. Со мной случилось беда и я взывал к Аллаху, но не видел никакого ответа и Иблис начал строить свои ходы. 

Иногда он говорил: "Щедрость Аллаха неиссякаемая и Он не скупой, тогда почему же задержка в ответе?"

Я говорил ему: "Убирайся, о проклятый, так как мне не нужен никто для обсуждения моего дела и мне не нужен ты в качестве помощника!" 

Затем я говорил себе: "Остерегайся согласиться с его нашептываниями, так как нет иной причины для задержки, кроме как этим испытывает тебя Аллах, чтобы посмотреть будешь ли бороться с врагом, это обоснованная мудрость"

Моя душа (нафс) сказала: "Как ты можешь объяснить задержку ответа Аллахом на твои молитвы, чтобы облегчить твою беду?"

Я сказал: "Есть доказательства, что Аллах- Властелин, Слава Ему и Хвала, а Властелин может давать или удерживать, и нет смысла возражать ему.

Мудрость этoго доказана явными доводами. Я могу подумать, что что-то хорошо, но мудрость не говорит об этом, а причина может быть спрятана, так же как и доктор может делать то, что внешне кажется вредным, но он преследует хорошие цели. Возможно, это что-то в этом роде.

Возможно, есть польза в откладывании ответа, а поспешность может быть вредной. Посланник (мир ему и благословения Аллаха) говорил: "С человеком все будет в порядке, до тех пор, пока он не теряет терпение и не говорит :"Я молился, но не получил никакого ответа"

Ответ может быть отложен из-за некоторых недостатков в тебе. Возможно, было что-то сомнительное в том, что ты ел или твое сердце было небрежным, когда ты делал ду'а или же наказание усиливается путем удерживанием в ниспослании тебе того, в чем ты нуждаешься, из-за какого-то греха, в котором ты искренне не раскаялся. Поэтому просмотрите некоторые из этих причин чтобы вы смогли достичь своей цели.

Вы должны внимательно рассмотреть намерение просьбы, потому что получение этого может привести к еще большему греху, помешать вам сделать что-то хорошее, поэтому удержание ответа -лучше. Передается, что один из саляфов просил Аллаха помочь ем выступить в поход, но какой-то голос сказал ему: если ты примешь участие в походе, тебя поместят в тюрьму, а если тебя поместят в тюрьму, то ты станешь христианином!

Возможно, то, чего вы лишились приведет к тому, что вы обратитесь к Аллаху, а получив это, вы будете отвлечены от поминания Аллаха. Это ясно, опираясь на факт, что если бы не эта беда, вы бы не повернулись к Нему, потому что настоящая беда - это то, что отвлекает от Него, но что заставляет вас стоять перед Ним хорошо для вас и это в ваших интересах.

Если вы поразмышляете над этими вещами, то вы поймете, что более выгодно для вас: исправлять свои ошибки, просить прощения или стоять перед Аллахом и умолять его и забыть о том, чего вы лишились".

"ابن الجوزي "صيد الخاطر Сайд Аль-Хатир cтр. 59-60.

The delay in responding to du'a is part of our ordeal...

Praise be to Allah, Whom we praise and seek help and forgiveness from. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.

Ibn Al-Jawzi (may Allah have mercy on him) said: "Part of the test is when a believer calls upon Allah but receives no response, even after repeating his supplication for a long time without seeing any sign of an answer. He must understand that this is a trial requiring patience. The whispers that arise when the response is delayed are a disease that needs to be treated. I experienced this myself. A calamity befell me, and I called upon Allah, but saw no answer, and Satan began weaving his plots.

Sometimes he would say: 'Allah's generosity is limitless, and He is not stingy; so why the delay in answering?'

I responded: 'Begone, O accursed one! I need no one to discuss my matter with, nor do I need you as an assistant!'

Then I told myself: 'Beware of agreeing with his whispers, for there is no reason for the delay other than that Allah is testing you to see whether you will fight against this enemy. This is based on sound wisdom.'

My soul (nafs) said: 'How do you explain Allah’s delay in answering your prayers to relieve your distress?'

I replied: 'There is evidence that Allah is the Sovereign, Glory and Praise be to Him, and the Sovereign may give or withhold, and it makes no sense to object to Him.

The wisdom behind this is proven by clear arguments. I might think something is good, but wisdom does not always align with my perception, and the reason could be hidden, just like a doctor may do something that appears harmful externally but aims for good outcomes. Perhaps there is benefit in delaying the answer, while hastiness could be harmful. The Messenger (peace and blessings be upon him) said: “A person will remain in a good state as long as he does not lose patience and says, ‘I prayed, but I received no answer.’”

The answer may be delayed due to some shortcomings in you. Perhaps there was something doubtful about what you ate, or your heart was negligent when making the supplication, or punishment is being intensified by withholding what you need because of a sin for which you have not sincerely repented. Therefore, examine some of these causes so that you may achieve your goal.

You should carefully consider the intention behind your request, because obtaining it might lead to greater sin or prevent you from doing something good, so withholding the answer may be better. It was narrated that one of the Salaf asked Allah to help him go on an expedition, but a voice told him: If you join the expedition, you will be imprisoned, and if you are imprisoned, you will become a Christian!

Perhaps what you were deprived of will lead you to turn back to Allah, whereas obtaining it would distract you from remembering Him. This is clear, based on the fact that if it weren’t for this calamity, you would not have turned to Him, because the real calamity is what distracts you from Him, but what brings you closer to Him is good for you and in your best interest.

If you reflect on these matters, you will realize what is more beneficial for you: correcting your mistakes, seeking forgiveness, or standing before Allah in humble supplication and forgetting what you were deprived of."

"Ibn al-Jawzi, Sayd al-Khatir (The Hunter’s Prey), pp. 59-60."

Du'a yanıt vermedeki gecikme, testimizin bir parçasıdır...

Allah'a hamd olsun, O'nu överek ve yardımını ve affını dileriz. Kendimizin kötülüğünden ve kötü işlerimizden korunmak için Allah'a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse onu kimse şaşırtamaz, kimi de terk ederse onu kimse doğru yola getiremez. Şahitlik ederiz ki hiçbir ilah ibadet edilecek değerde değildir ancak tek olan Allah, ve Muhemmed O'nun kuludur ve Elçisidir.

İbn Al-Cevzi (Allah rahmet eylesin) demiştir ki: "Sınama olarak bir mümin Allah'a dua eder fakat cevap alamaz ve uzun süre tekrarladığı halde bir yanıt görmez. Bu durumun bir imtihan olduğunu ve sabır gerektirdiğini anlamalıdır. Yanıt geciktiğinde ortaya çıkan vesveseler bir hastalıktır ve tedavi edilmesi gerekir. Ben bunu kendim yaşadım. Bana bir musibet geldi ve Allah’a dua ettim, fakat bir yanıt görmedim ve İblis planlarını kurmaya başladı.

Bazen şöyle derdi: 'Allah’ın cömertliği tükenmezdir ve O cimri değildir, öyleyse neden yanıt gecikiyor?'

Ona şu cevabı verdim: 'Defol git ey lanetli, bu meselede benimle konuşacak birine ihtiyacım yoktur ve senden de yardımcım olarak istemem!'

Sonra kendime dedim ki: 'Bu vesveselere kapılma, çünkü Allah seni denemek için bu gecikmeyi yapıyor ve düşmanla savaşıp savaşmayacağını görmek istiyor. Bu dayanaklı bir hikmettir.'

Nefsim bana dedi ki: 'Allah’ın dualarına cevap vermemesini nasıl açıklayabilirsin? Senin sıkıntılarını hafifletmek için neden cevap vermiyor?'

Dedim ki: 'Allah’ın Rab olduğu delillerle ispatlanmıştır, O'na yücelik ve hamd olsun. Rab, verme veya esirgeme hakkına sahiptir ve O'na karşı gelmek mantıklı değildir.

Bu gerçeğin arkasındaki hikmet apaçık delillerle kanıtlanmıştır. Bir şeyin iyi olduğunu düşünebilirim ama hikmet her zaman bunu desteklemiyor olabilir ve sebep gizli kalabilir, tıpkı doktorun dışarıdan zararlı görünen bir şey yapması gibi, ancak iyi niyetle hareket ediyor olabilir. Belki cevabın gecikmesinde bir fayda vardır, acele ise zararlı olabilir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Kişi şunu söyleyene kadar iyilikte kalır: ‘Ben dualarımı ettim, fakat bir yanıt almadım.’”

Cevap, sizdeki bazı eksiklikler yüzünden gecikebilir. Belki yediğiniz şeylerde şüpheli bir durum vardı ya da dualarınızda kalbiniz dalgındı, ya da bir günaha samimi bir şekilde tövbe etmediğiniz için size ihtiyaç duyduğunuz şeyi vermekten kaçınılmıştır. Bu yüzden bu sebeplerden bazılarını gözden geçirin ki amacınıza ulaşabilesiniz.

Talebinizin niyetini dikkatlice incelemeniz gerekir, çünkü elde etmeniz daha büyük bir günahtan dolayı olabilir ya da size iyi bir şey yapmayı engelleyebilir, bu yüzden cevabın geciktirilmesi daha hayırlıdır. Rivayete göre Salaflardan biri Allah’tan bir seferde bulunmasına yardım etmesini diledi, fakat bir ses ona dedi ki: Eğer sefere katılırsan hapse atılacaksın, hapiste isen Hristiyan olacaksın!

Belki de mahrum kaldığınız şey Allah’a yönelmenizi sağlar, elde etmeniz ise Allah’ı zikretmekten uzaklaştırır. Eğer bu bela olmasaydı, O’na yönelmeyecektiniz, çünkü gerçek bela O’ndan uzaklaşandır, O’na yönelmeniz ise sizin için hayırlıdır ve sizin çıkarınızdadır.

Eğer bu konular üzerinde düşünürseniz, neyin sizin için daha faydalı olduğunu anlarsınız: hatalarınızı düzeltmek, affını dilemek, ya da Allah önünde yalvararak mahrum kaldığınız şeyi unutmak."

"Ibn al-Cevzi, Sayd al-Hatir , s. 59-60."

Vonesa në përgjigjen ndaj du'a është pjesë e sprovës sonë...

Lavdi të Allahut, Ne e lavdojmë Atë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Kërkojmë strehë tek Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprimet e këqija. Kush që Allah e udhëzon, askush nuk mund ta çojë në gabim, dhe kush që Ai e lë, askush nuk mund ta udhëzojë në rrugën e drejtë. Dëshirojmë se nuk ka zot që meritojnë adhurimin përveç Allahut të Vetëm, dhe se Muhamedi është rob dhe dërgues i Tij.

Ibn Al-Xhauzi (le të jetë i mëshiruar nga Allahi) tha: "Pjesë e provës është kur një besimtar thërret Allahun, por nuk merr përgjigje dhe përsërit thirrjen për një kohë të gjatë pa parë shenja përgjigjeje. Ai duhet të kuptojë se kjo është një provë dhe kërkon durim. Kur përgjigja vonohet, atëherë krijohen fluskat e dyshimit, e cila është një sëmundje që duhet trajtuar. E kam ndjerë këtë vetë. Më goditi një fatkeqësi dhe thërrita Allahun, por nuk pamjeva asnjë përgjigje dhe Iblis fillon të hedhë rrjetat e tij.

Ndodhte që ai më thoshte: "Mirëmbajtja e Allahut nuk ka fund dhe Ai nuk është i lakuriq, atëherë pse vonohet përgjigja?"

Unë i thashë: "Largohu, o mallkuar, sepse nuk kam nevojë për dikë që të diskutojë rreth çështjes sime dhe nuk kam nevojë për ty si ndihmës!"

Pastaj i thashë vetes: "Vërej të mos pranosh ndikimet e tij, sepse nuk ka arsye për vonesën përveç se kështu Allah të provon, duke parë nëse do të luftosh kundër armikut. Kjo ka një urdhër të arsyeshëm."

Shpirti im (nafs) më tha: "Si e shpjegon vonesën e Allahut në përgjigjen e thirrjeve të tua për t'u lehtësuar nga dhimbja?"

Unë u përgjigja: "Ka prova se Allah është Zoti, Lavdi dhe Falenderimi i Tij, dhe Zoti ka të drejtën të japë ose të mbajë, dhe nuk ka kuptim të kundërshtosh Atë.

Urdhëri pas kësaj është i vërtetuar me argumente të qarta. Ndodh që të mendosh se diçka është e mirë, por urdhëri nuk e përcjellë atë, dhe shkaku mund të jetë i fshehur, si kur mjeku bën diçka që duket e dëmshme nga jashtë, por synon rezultate të mira. Ndoshta ka përfitime në vonesën e përgjigjes, ndërsa shpejtësia mund të jetë e dëmshme. Profeti (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të) tha: "Një person do të ketë gjithmonë gjëra të mira, derisa të humbasë durimin dhe të thotë: 'Unë lutja, por nuk mora asnjë përgjigje.'"

Përgjigja mund të vonohet për shkak të disa mangësive në ty. Ndodh që ka pasur diçka të dyshimshme në atë që keni ngrënë, ose zemra juaj ishte pakujdesshme kur bënit thirrjen, ose ndoshta ndëshkimi po intensifikohet duke mos ju dhënë atë që ju keni nevojë për shkak të një pekati për të cilin nuk ke kërkuar me shenjë shpallje ndjesie. Prandaj, shqyrtoni disa prej këtyre shkakëve që të arrini objektivin tuaj.

Duhet të shqyrtoni me kujdes qëllimin e kërkesës suaj, sepse marrja e saj mund të çojë në më tepër përqeshje ose mund të pengojë që ju të bëni diçka të mirë, prandaj mbajtja e përgjigjes është më e mirë. Ka transmetuar se një i madhërishëm nga Salafët kërkonte nga Allahu t'i ndihmonte për të hyrë në një udhëtim, por një zë i tha: Nëse takon pjesë në udhëtim, do të vendoset në burg, dhe nëse vendoset në burg, do të bëhet kristian!

Ndoshta ajo që ju keni humbur do t'ju sjellë prapë tek Allahi, kurse marrja e saj do t'ju largojë nga kujtesa e Allahut. Kjo është e qartë, bazuar në faktin se, nëse nuk ishte kjo fatkeqësi, ju nuk do të kthehej tek Ai, sepse fatkeqësia e vërtetë është ajo që ju largon nga Ai, ndërsa çka ju sjell prapë tek Ai është mirë për ju dhe në interesin tuaj.

Nëse reflektoni mbi këto çështje, do të kuptoni se çfarë është më e dobishme për ju: të korrigjoni gabimet tuaja, të kërkonit faljen, apo të qëndroni para Allahut dhe t'u lutni duke harruar atë që keni humbur."

"Ibn al-Xhauzi, Sayd al-Hatir , faqe 59-60."