Распространенный, но отвергаемый хадис о Рамадане...

A Common but Rejected Hadith About Ramadan... / Ramazan Hakkında Yaygın Ama Reddedilen Bir Hadis... / Një Hadis i Shpërndarë por i Refuzuar Rreth Ramadanit...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Хадис: «Начало Рамадана – это милость, середина – это прощение, а конец – освобождение от Огня …» –  Ибн Хузеймы (№ 1887, с одной цепочкой); – «Шуаб-уль-иман» Байхаки (№ 3608, несколько цепочек); – «Саваб» Абу Шейха Ибн Хаяна (вкратце). Хадис также полностью приводился в книге «Таргиб ват-тархиб» Мунзири (№ 1462).

Полный текст хадиса имеет следующий вид:

"Как рассказывал Салман, в последний день месяца Шаабана Пророк (мир ему и благословение Аллаха) обратился к сподвижникам:

– Люди! К вам приходит великий, самый благословенный месяц, в котором есть ночь ценнее тысячи месяцев. В этот месяц Аллах сделал дневной пост обязательным, а ночной таравих – сунной. Кто желает приблизиться к Аллаху совершением добровольного благого поступка в этот месяц, тому будет такая награда, словно он совершил обязательное действие (фард) в иное время года. А кто совершает фард в этот месяц, получает награду 70 обычных фардов. Это месяц терпения, и награда за истинное терпение – рай. Это месяц сострадания. Это месяц, в котором благосостояние истинного верующего увеличивается. Кто накормит постящегося по окончании дня поста, грехи того будут прощены, он спасется от адского огня и получит ту же награду, что и тот, кого он накормил, при этом награда последнего нисколько не уменьшится. – Пророк, не у всех нас есть средства, чтобы накормить постящегося во время разговения, – сказали сподвижники. – Аллах предоставляет ту же награду тому, кто даст постящемуся для разговения один финик или глоток воды или молока. Это месяц, первая часть которого приносит милость Аллаха, вторая – Его прощение, а последняя – спасение от адского огня. Кто облегчит работу своих слуг в этот месяц, того Аллах простит и спасет от огня ада. В этот месяц следует обильно совершать четыре поступка: два из них – чтобы Господь был доволен, а без других двух вы просто не обойдетесь. Для довольства Господа помногу произносите: «Ля́ иля́ха иллялла́х», – и просите у Него прощения. А два других, без которых вам не обойтись: просите Аллаха о рае, а также о защите от адского огня. И кто даст постившемуся попить воды, тому Аллах даст в Судный день попить из моего водоема, после чего человек уже никогда не испытает жажды, пока не войдет в рай". Этот хадис недостоверный.

Шейх аль-Албани в «ас-Сильсиля ад-да’ифа валь-мауду’а» (2/263) сказал: — Отвергаемый хадис/мункар/. Его передали аль-Мухамили в «аль-Амали» (5 том, № 50), Ибн Хузайма в своём «Сахихе» (1887) и сказал: «Если это сообщение достоверное»; а также аль-Вахиди в «аль-Васит» (1/640/1-2), — и текст принадлежит ему, — от ‘Али ибн Зайда ибн Джуд’ана, передавшего от Саида ибн аль-Мусаййиба, передавшего от Салмана аль-Фариси, который сказал: «(Однажды) Посланник Аллаха ﷺ обратился к нам с проповедью в последний день Ша’бана и сказал: «…», и он привёл его.

Я, аль-Албани говорю: — Этот иснад слабый по причине ‘Али ибн Зайда ибн Джуд’ана, так как он является слабым (передатчиком), как об этом сказали (имам) Ахмад и другие. Эту причину разъяснил имам Ибн Хузайма, который сказал: «Я не опираюсь на него из-за того, что у него плохая память». По этой причине, когда он приводил этот хадис в своём «Сахихе», он связал его со своими словами: «Если это сообщение достоверное». И это одобрил аль-Мунзири в «ат-Таргъиб» (2/67) и сказал: «Аль-Байхакъи передал его по его (Ибн Хузаймы) пути (передачи)».

Я, аль-Албани говорю: — В том, что Ибн Хузайма передал в своём «Сахихе» подобные этому хадисы — сильное указание на то, что он приводит в нём то, что по его мнению является недостоверным. Конец цитаты.

О слабости этого хадиса сказали также имам Ибн Са’д, Ибн Ма’ин, Ибн Аби Хатим, и др. Те, которые привели этот хадис и сказали, что у него есть столько-то цепочек, почему-то не стали цитировать слова имама Ибн Хузаймы: «Если это сообщение достоверное». Также они не привели слова аль-Мунзири в «ат-Таргъиб»: «В его иснадах присутствует ‘Али ибн Зайд ибн Джуд’ан». И аль-Мунзири тоже привёл вышеприведенные слова Ибн Хузаймы, но те, которые перевели этот хадис, не перевели эти слова. Почему? Одному Аллаху это известно!

Аллах Знающий и Мудрый!

A Common but Rejected Hadith About Ramadan...

Praise be to Allah, Whom we praise, seek help from, and ask for forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful deeds. Whoever Allah guides, none can mislead, and whoever He leaves astray, none can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His slave and Messenger.

The Hadith:
“The beginning of Ramadan is mercy, its middle is forgiveness, and its end is liberation from the Fire…”
– Ibn Khuzayma (No. 1887, single chain);
– Shu’ab al-Iman by al-Bayhaqi (No. 3608, multiple chains);
– Sawab by Abu Shaybah Ibn Hayyan (briefly).
The full text of the hadith is also cited in Targhib wa al-Tarhib by al-Mundhiri (No. 1462).

Full Hadith Text:
As narrated by Salman: On the last day of Sha’ban, the Prophet (peace be upon him) addressed his companions:
“O people! A great and blessed month has come to you, containing a night more valuable than a thousand months. In this month, Allah has made fasting obligatory and the Tarawih prayer a Sunnah. Whoever draws near to Allah with a voluntary good deed in this month will receive the reward of an obligatory deed performed at other times. Whoever performs an obligatory deed in this month will receive the reward of seventy ordinary obligatory deeds. This is the month of patience, and the reward for true patience is Paradise. It is the month of mercy and the month when the sustenance of the believer increases. Whoever feeds a fasting person at the time of breaking the fast will be forgiven their sins, saved from the Fire, and granted a reward equal to that of the one they fed, without decreasing the latter’s reward.”
The companions said, “O Messenger of Allah, not all of us have the means to feed a fasting person.”
He replied, “Allah grants the same reward to one who gives a fasting person a date, a sip of water, or milk. This month’s first part is Allah’s mercy, its middle is His forgiveness, and its end is salvation from the Fire. Whoever lightens the workload of their servants in this month will be forgiven and saved from the Fire.
In this month, four deeds should be abundantly performed: two to please the Lord, and two others that are indispensable. To please the Lord, frequently say ‘La ilaha illallah’ (There is no god but Allah) and seek His forgiveness. The two indispensable deeds are: ask Allah for Paradise and seek refuge from the Fire. Whoever gives water to a fasting person to drink will be given a drink from my Basin on the Day of Judgment, after which they will never thirst again until they enter Paradise.”

Scholarly Critique:
Shaykh al-Albani in Silsilah al-Da’ifah (2/263) stated:
“A rejected (munkar) hadith. It was narrated by al-Muhamili in al-Amali (Vol. 5, No. 50), Ibn Khuzayma in his Sahih (1887), and al-Wahidi in al-Wasit (1/640/1-2) via ‘Ali ibn Zayd ibn Jud’an, from Sa’id ibn al-Musayyib, from Salman al-Farisi, who said: ‘The Messenger of Allah ﷺ addressed us on the last day of Sha’ban and said…’”

Al-Albani comments:
“This chain (isnad) is weak due to ‘Ali ibn Zayd ibn Jud’an, a weak narrator, as stated by Imam Ahmad and others. Imam Ibn Khuzayma clarified this weakness, saying, ‘I do not rely on him due to his poor memory.’ Hence, when Ibn Khuzayma included this hadith in his Sahih , he prefaced it with, ‘If this report is authentic.’ Al-Mundhiri in Targhib (2/67) endorsed this view, noting that al-Bayhaqi transmitted it via Ibn Khuzayma’s chain.”

Other scholars, including Ibn Sa’d, Ibn Ma’in, and Ibn Abi Hatim, also deemed this hadith weak. Those who cited multiple chains for this hadith omitted Ibn Khuzayma’s caveat, “If this report is authentic,” and al-Mundhiri’s note about ‘Ali ibn Zayd’s presence in the chain. Translators of the hadith also neglected these critical remarks. Allah knows best!

Ramazan Hakkında Yaygın Ama Reddedilen Bir Hadis...

Hamd Allah’a mahsustur. O’nu över, yardım ve af dileriz. Kendimizin kötülüklerinden ve yanlış davranışlarımızdan korunmayı O’ndan isteriz. Allah’ın hidayet ettiği kimseyi kimse saptıramaz, O’nun bıraktığını kimse doğru yola iletmez. Şahitlik ederiz ki, ibadete layık tek ilah Allah’tır ve Muhammed O’nun kulu ve elçisidir.

Hadis:
“Ramazan’ın başı rahmet, ortası mağfiret, sonu ise cehennemden kurtuluştur…”
– İbn Huzeyme (No. 1887, tek rivayet zinciri);
– El-Beyhaki’nin Şuab-ül İman (No. 3608, çoklu zincirler);
– Ebu Şeyh İbn Hayyan’ın Savab (özet).
Hadisin tam metni ayrıca el-Münezzi’nin Tergib ve Tarhib (No. 1462) eserinde geçmektedir.

Hadisin Tam Metni:
Salman’dan rivayet: Şa’ban ayının son gününde Peygamber (s.a.v.) ashaba hitap etti:
“Ey insanlar! Sizlere büyük ve bereketli bir ay geliyor. Bu ayda bin aydan kıymetli bir gece vardır. Allah, gündüz orucunu farz, gece teravih namazını sünnet kıldı. Kim bu ayda Allah’a yaklaşmak için nafile bir iyilik yaparsa, bunun karşılığı diğer zamanlardaki farz işlerin ödülüne bedeldir. Kim bu ayda farz işler yaparsa, 70 farzın sevabını alır. Bu, sabır ayıdır ve sabrın mükafatı cennettir. Bu, merhamet ve müminin rızkının arttığı aydır. Kim oruçlu birine iftar yedirirse, günahları affedilir, cehennemden kurtulur ve beslediği kişinin sevabını eksiltmeden aynı mükafatı alır.”
Ashab, “Ey Allah’ın Resulü, hepimizin iftar yedirme imkanı yok” deyince:
“Allah, oruçluya bir hurma, bir yudum su veya süt verene aynı mükafatı verir. Bu ayın başı Allah’ın rahmeti, ortası mağfireti, sonu cehennemden kurtuluştur. Kim bu ayda hizmetçilerinin yükünü hafifletirse, Allah onu affeder ve cehennemden kurtarır.
Bu ayda dört şeyi bol yapın: İkisi Rabb’in razılığı için, ikisi ise zorunlu. Rabb'in razı olması için ‘La ilahe illallah’ı çok tekrarlayın ve af dileyin. Zorunlu olanlar ise: Cennet için dua edin ve cehennemden korunun. Kim oruçlu birine su verirse, Kıyamet Günü benim Havuzum’dan içirilir ve cennete girinceye kadar susamaz.”

İlmî Tenkit:
Şeyh el-Albani, Silsilatü’d-Da’if ve’l-Mevzu’at (2/263)’ta:
“Bu hadis reddedilmiştir (münkar). El-Muhamili, İbn Huzeyme ve El-Vahidi tarafından rivayet edilmiştir. Zincirdeki ‘Ali ibn Zeyd ibn Cud’an zayıf bir râvidir. İmam Ahmed ve diğerleri onun zayıf olduğunu belirtmiştir. İbn Huzeyme, ‘Onun hafızası kötüdür’ diyerek bu hadisi Sahih ’inde ‘Eğer bu rivayet sahihse’ ifadesiyle koşullu olarak aktarmıştır. El-Münezzi de bu görüşü desteklemiştir.”

İbn Sa’d, İbn Mâin ve İbn Ebi Hatim gibi âlimler de hadisin zayıf olduğunu belirtmiştir. Hadisi rivayet edenler, İbn Huzeyme ve El-Münezzi’nin tenkitlerini görmezden gelmiştir. Allah’a aittir bilgiler!

Një Hadis i Shpërndarë por i Refuzuar Rreth Ramadanit...

Lavdërojmë Allahun, të cilin nevojë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Kërkojmë strehimë nga keqësitë e shpirtit dhe veprimet e gabuara. Kushçdon Allahi udhëzon, askush nuk mund ta çojë në gabim; kush mbetet pa udhëzim, askush nuk mund t’i shpëtojë. Dëshirojmë se nuk ka zot për adhurim përveç Allahut, dhe Muhammedi është rob dhe dërguesi i Tij.

Hadisi:
“Fillimi i Ramadanit është mëshirë, mesi falje, dhe fundi çlirimi nga Zjarri…”
– Ibn Huzayma (Nr. 1887, varg i vetëm);
– Shu’ab al-Iman nga al-Bayhaqi (Nr. 3608, disa vargje);
– Sawab nga Abu Shaybah Ibn Hayyan (shkurt).
Teksti i plotë gjendet në Targhib wa al-Tarhib të al-Mundhiri (Nr. 1462).

Teksti i Plotë:
Sipas Salmanit: Në ditën e fundit të Shabanit, Profeti (s.a.w.) u adresua bashkëtarëve:
“Njerëz! Ju po vjen një muaj i madh dhe i benditur, me një natë më të çmuar se një mijë muaj. Allah ka bërë postimin detyrë dhe namazin e natës (Tarawih) sünnet. Kush bën një mirësi volontare në këtë muaj, do të marrë shpërblimin e një detyre në kohë të tjera. Kush bën detyra në këtë muaj, merr shpërblimin e 70 detyrave të zakonshme. Ky është muaji i durimit, dhe shpërblimi për durimin e vërtetë është xheneti. Është muaji i mëshirës dhe rritjes së mirësisë së besimtarit. Kush ushqen një postues në iftar, i falen mëkatet, shpëtohet nga Zjarri dhe merr shpërblimin e njëjtë me të ushqyerin, pa zvogëluar shpërblimin e tij.”
Bashkëtarët pyetën: “O i Dërguari, jo të gjithë kemi mjete për të ushqyer postuesit.”
Ai u përgjigj: “Allahu jep shpërblimin e njëjtë për një dateljë, një gëlltitje ujë ose qumësht. Fillimi i muajit është mëshirë, mesi falje, fundi çlirimi nga Zjarri. Kush lehtëson punën e shërbëtorëve në këtë muaj, Allah do të falë dhe do të shpëtojë.
Këtë muaj, bëni katër veprime: dy për të kënaqur Zotin, dy të domosdoshme. Për Zotin, thoni shpesh ‘La ilaha illallah’ dhe kërkojini falje. Dy të domosdoshme: kërkojeni Xhenetin dhe mbrojtjen nga Zjarri. Kush jep ujë për të pijë një postues, do të pijë nga Xhenneti ime në Ditën e Kiametit dhe nuk do të jetë kurrë më i etur derisa të hyjë në Xhenet.”

Kritika Shkencore:
Shejh al-Albani në Silsilat al-Da’ifah (2/263) thotë:
“Ky hadis është i hedhur (munkar). Transmetohet nga al-Muhamili, Ibn Huzayma dhe al-Wahidi përmes ‘Ali ibn Zayd ibn Jud’an, i cili është transmetues i dobët. Ibn Huzayma thotë: ‘Nuk mbështetem në të për shkak të kujtesës së dobët.’ Mundhiri konfirmon këtë, duke thënë se al-Bayhaqi e ka transmetuar me kusht.”

Edhe Ibn Sa’d, Ibn Ma’in dhe Ibn Abi Hatim e konsiderojnë hadisin e dobët. Ato që e kanë cituar atë kanë injoruar kritikat e Ibn Huzayma dhe Mundhiri. Vetëm Allah di të vërtetën!