Однажды шторм закончится, и ты не вспомнишь, как его пережил...
One day the storm will end, and you won't remember how you survived it... / Një ditë stuhia do të përfundojë dhe nuk do të mbani mend se si i mbijetuat...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
«Однажды шторм закончится, и ты не вспомнишь, как его пережил. Ты даже не будешь уверен в том, закончился ли он на самом деле. Но одна вещь бесспорна: когда ты выйдешь из шторма, ты никогда снова не станешь тем человеком, который вошёл в него. Потому что в этом и был весь его смысл». Харуки Мураками
Смысл этой цитаты заключается в том, что трудные и болезненные переживания, такие как шторм, оставляют неизгладимый след в нашей жизни. Когда мы сталкиваемся с испытаниями, мы можем не осознавать, как они нас меняют, и даже не помнить, как именно мы их пережили. Однако, по мере выхода из этих трудностей, мы осознаем, что стали другими людьми. Эта мысль подчеркивает, что страдания и испытания имеют свою ценность и смысл, так как они способствуют нашему росту и развитию. Мы можем стать сильнее, мудрее и более стойкими благодаря тому, что пережили. В конечном итоге, каждый шторм в нашей жизни формирует нас и помогает понять, кто мы есть на самом деле.
Когда они садятся на корабль, то взывают к Аллаху, очищая перед Ним свою веру. Когда же Он спасает их и выводит на сушу, они тотчас начинают приобщать сотоварищей. Коран - 29:65.
Когда беда постигает вас в море, вас покидают все, к кому вы взывали, кроме Него. Когда же Он спасает вас и выводит на сушу, вы отворачиваетесь. Воистину, человек неблагодарен. Коран - 17:67.
Еще одним проявлением милосердия Аллаха, указывающим на необходимость поклонения Ему одному, является Его забота о людях, которые попадают в беду на море. Людей охватывает страх перед смертью, когда они видят, как волны сталкиваются друг с другом. И тогда они забывают всех тех, кому они поклонялись наряду с Аллахом. Они забывают живых и покойников, на которых они молились в благоденствии, словно они никогда не обращались к ним за помощью. А происходит это потому, что многобожникам прекрасно известно, что слабые и беспомощные творения не способны избавить их от напасти. И поэтому они начинают взывать к Создателю земли и небес, на помощь которого во время бедствий и несчастий надеются абсолютно все творения. Они искренне молят Его о спасении и смиряются перед Ним.
Но стоит Аллаху избавить их от беды и благополучно вывести корабль на берег, как многобожники забывают о том, кого они совсем недавно молили о помощи. Они начинают приобщать к Нему сотоварищей и поклоняться творениям, которые не способны принести пользу или причинить вред, не способны одарить благами или лишить милости. Они отказываются от искреннего служения своему Господу и Властелину, что является проявлением невежества и неблагодарности. Воистину, благодарностью отвечают на благодеяния только праведники, которых Аллах наставил на прямой путь, которые обладают здравым рассудком и следуют прямым путем. Такие люди знают, что только Аллах, Который избавляет творения от напастей и спасает их от несчастий, заслуживает поклонения и искреннего служения как в горе, так и радости.
Что же касается людей, которые лишились Божьей поддержки и остались наедине со своим слабым разумом, то в тяжелые времена они думают только о том, как выбраться из сложившейся ситуации и избавиться от беды. А когда они избавляются от беды, то по своему невежеству полагают, что Аллах не смог справиться с ними. При этом они даже не задумываются над тем, что их ожидает в будущем при жизни на земле, не говоря уже о том, что их ожидает после смерти.
Он — Тот, Кто предоставил вам возможность путешествовать по суше и по морю. Вы путешествуете на кораблях, плывущих вместе с ними при благоприятном ветре, которому они рады. Но вдруг подует ураганный ветер, и волны подступят к ним со всех сторон. Они решат, что они окружены, и станут взывать к Аллаху, очищая перед Ним веру: «Если Ты спасешь нас отсюда, то мы будем одними из благодарных!». Коран - 10:22.
One day the storm will end, and you won't remember how you survived it...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
"One day the storm will end, and you won't remember how you survived it. You won't even be sure if it's really over. But one thing is certain: when you come out of the storm, you will never again be the person who entered it. Because that was the whole point of it." Haruki Murakami
The meaning of this quote is that difficult and painful experiences, such as a storm, leave an indelible mark on our lives. When we face trials, we may not realize how they change us, and we may not even remember exactly how we experienced them. However, as we get out of these difficulties, we realize that we have become different people. This thought emphasizes that suffering and trials have their own value and meaning, as they contribute to our growth and development. We can become stronger, wiser, and more resilient because of what we've been through. Ultimately, every storm in our lives shapes us and helps us understand who we really are.
When they board the ship, they call out to Allah, purifying their faith before Him. When He rescues them and brings them to dry land, they immediately begin to associate with their companions. The Quran - 29:65.
When disaster strikes you at sea, everyone you have called upon leaves you, except Him. When He rescues you and brings you to dry land, you turn away. Truly, man is ungrateful. The Quran - 17:67.
Another manifestation of Allah's mercy, indicating the need to worship Him alone, is His concern for people who get into trouble at sea. People are seized with fear of death when they see waves colliding with each other. And then they forget all those whom they worshipped along with Allah. They forget the living and the dead, whom they prayed for in prosperity, as if they had never turned to them for help. And this happens because the polytheists are well aware that weak and helpless creatures are not able to deliver them from adversity. And so they begin to cry out to the Creator of the earth and heaven, for whose help absolutely all creatures hope during disasters and misfortunes. They sincerely pray to Him for salvation and humble themselves before Him.
But as soon as Allah saves them from trouble and safely brings the ship ashore, the polytheists forget about the one whom they recently prayed for help. They begin to associate with Him and worship creatures who are unable to benefit or harm, unable to bestow benefits or deprive of mercy. They refuse to sincerely serve their Lord and Sovereign, which is a manifestation of ignorance and ingratitude. Indeed, only the righteous, whom Allah has guided to a straight path, who have sound reason and follow a straight path, respond with gratitude to benefits. Such people know that only Allah, Who delivers creatures from adversity and saves them from misfortune, deserves worship and sincere service both in sorrow and joy.
As for people who have lost God's support and are left alone with their weak minds, in difficult times they only think about how to get out of this situation and get rid of trouble. And when they get rid of trouble, they ignorantly believe that Allah could not cope with them. At the same time, they do not even think about what awaits them in the future while living on earth, let alone what awaits them after death.
He is the One Who has given you the opportunity to travel by land and by sea. You travel on ships sailing with them in a favorable wind, which they are glad to see. But suddenly a hurricane-force wind will blow, and the waves will approach them from all sides. They will decide that they are surrounded and will cry out to Allah, purifying their faith in front of Him: "If You save us from here, then we will be among the grateful!" The Quran is 10:22.
Një ditë stuhia do të përfundojë dhe nuk do të mbani mend se si i mbijetuat...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
"Një ditë stuhia do të përfundojë dhe ju nuk do të mbani mend se si i mbijetuat asaj. Ju as nuk do të jeni të sigurt nëse ka mbaruar vërtet. Por një gjë është e sigurt: kur të dilni nga stuhia, nuk do të jeni më kurrë personi që hyri në të. Sepse kjo ishte e gjithë çështja e saj." Haruki Murakami/
Kuptimi i këtij citati është se përvojat e vështira dhe të dhimbshme, të tilla si një stuhi, lënë një shenjë të pashlyeshme në jetën tonë. Kur përballemi me sprova, ne mund të mos e kuptojmë se si ato na ndryshojnë, dhe madje mund të mos kujtojmë saktësisht se si i përjetuam ato. Sidoqoftë, ndërsa dalim nga këto vështirësi, kuptojmë se jemi bërë njerëz të ndryshëm. Ky mendim thekson se vuajtjet dhe sprovat kanë vlerën dhe kuptimin e tyre, pasi ato kontribuojnë në rritjen dhe zhvillimin tonë. Ne mund të bëhemi më të fortë, më të mençur dhe më elastikë për shkak të asaj që kemi kaluar. Në fund të fundit, çdo stuhi në jetën tonë na formon dhe na ndihmon të kuptojmë se kush jemi në të vërtetë.
Kur hipin në anije, ata i thërrasin Allahut, duke pastruar besimin e tyre para tij. Kur i shpëton dhe i sjell në tokë të thatë, ata menjëherë fillojnë të shoqërohen me shokët e tyre. Kur'ani-29:65.
Kur ju godet fatkeqësia në det, të gjithë ata që keni thirrur ju lënë, përveç tij. Kur ai ju shpëton dhe ju sjell në tokë të thatë, ju largoheni. Vërtet, njeriu është mosmirënjohës. Kur'ani-17: 67.
Një manifestim tjetër i mëshirës Së Allahut, që tregon nevojën për ta adhuruar vetëm atë, është shqetësimi i tij për njerëzit që futen në telashe në det. Njerëzit kapen nga frika e vdekjes kur shohin valë që përplasen me njëra-tjetrën. E pastaj i harrojnë të gjithë ata të cilët i adhuruan bashkë me Allahun. Ata harrojnë të gjallët dhe të vdekurit, për të cilët u lutën në begati, sikur të mos u ishin drejtuar kurrë për ndihmë. Dhe kjo ndodh sepse politeistët janë të vetëdijshëm se krijesat e dobëta dhe të pafuqishme nuk janë në gjendje t'i çlirojnë ato nga fatkeqësitë. Dhe kështu ata fillojnë t'i bërtasin Krijuesit të tokës dhe qiellit, për ndihmën e të cilit absolutisht të gjitha krijesat shpresojnë gjatë fatkeqësive dhe fatkeqësive. Ata sinqerisht i luten atij për shpëtim dhe përulen para tij.
Por sapo Allahu i shpëton ata nga telashet dhe e sjell me siguri anijen në breg, politeistët harrojnë atë për të cilin kohët e fundit u lutën për ndihmë. Ata fillojnë të shoqërohen me të dhe të adhurojnë krijesa që nuk janë në gjendje të përfitojnë ose dëmtojnë, nuk janë në gjendje të japin përfitime ose të privojnë nga mëshira. Ata refuzojnë t'i shërbejnë sinqerisht Zotit dhe Sundimtarit të tyre, që është një manifestim i injorancës dhe mosmirënjohjes. Në të vërtetë, vetëm të drejtët, të cilët Allahu i ka udhëzuar në një rrugë të drejtë, të cilët kanë arsye të shëndoshë dhe ndjekin një rrugë të drejtë, u përgjigjen me mirënjohje përfitimeve. Njerëz të tillë e dinë se Vetëm Allahu, i cili i çliron krijesat nga fatkeqësia dhe i shpëton ato nga fatkeqësia, meriton adhurim dhe shërbim të sinqertë si në pikëllim ashtu edhe në gëzim.
Sa për njerëzit që kanë humbur mbështetjen e Zotit dhe kanë mbetur vetëm me mendjet e tyre të dobëta, në kohë të vështira ata mendojnë vetëm se si të dalin nga kjo situatë dhe të heqin qafe telashet. Dhe kur heqin qafe telashet, ata besojnë në mënyrë injorante se Allahu nuk mund t'i përballonte ato. Në të njëjtën kohë, ata as nuk mendojnë se çfarë i pret në të ardhmen ndërsa jetojnë në tokë, e lëre më atë që i pret pas vdekjes.
"Ai është ai që ju ka dhënë mundësinë të udhëtoni me tokë dhe me det. Ju udhëtoni në anije që lundrojnë me ta në një erë të favorshme, të cilën ata janë të lumtur ta shohin. Por papritmas do të fryjë një erë me forcë uragani dhe valët do t'i afrohen nga të gjitha anët. Ata do të vendosin se janë të rrethuar dhe do t'i bërtasin Allahut, duke pastruar besimin e tyre para Tij: "Nëse na shpëtoni nga këtu, atëherë ne do të jemi në mesin e mirënjohësve!" Kur'ani është 10: 22.