Непрощенные обиды мешают нам жить / Unforgiven grudges prevent us from livin / Inatet e pafalshme na pengojnё tё jetojmё

Непрощенные обиды мешают нам жить / Unforgiven grudges prevent us from livin / Inatet e pafalshme na pengojnё tё jetojmё

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

В жизни случается так, что люди совершают действия, которые причиняют нам боль, сталкиваются с нашим непониманием или просто идут вразрез с нашим понятием правильного. Обида вводит нас в ступор и заставляет зациклиться на ней, мешает нашему внутреннему покою. Обида вредит и тому, кто обижается, и самому обидчику. Непрощенные обиды мешают нам жить, мешают идти дальше, приводят к угнетающим мыслям. А ведь решение этих бед очень простое: прощение.

Коран призывает нас проявлять сдержанность и терпение: "Спешите к прощению вашего Господа и Раю, ширина которого равна небесам и земле, уготованному для богобоязненных, которые делают пожертвования в радости и в горе, сдерживают гнев и прощают людей. Воистину, Аллах любит творящих добро". (3:133—134).

Ислам — религия мира и добра, она порицает все то, что вредит человеку, что рушит его связи с другими и лишает покоя. Как научиться прощать?

Необходимо помнить, что люди несовершенны, не совершенны их поступки и деяния. Нам причиняли боль много раз, много раз обижали других и мы сами. Гнев, зло и ненависть — несложное дело, мудрость нужна для прощения и понимания.

Прощение не происходит в одночасье, и не всегда оно дается легко, но мы с искренним намерением должны стремиться понять того, кого не хотим прощать. Ведь Всевышний прощает нам наши грехи, а кто мы такие, чтобы возвеличивать себя выше Него и не прощать таких же, как сами?

Люди, умеющие прощать, — особенные люди, обладающие любимыми качествами Всевышнего и стремящиеся к Его довольству, которое для них важнее внутренних разочарований. А тот, кто прощает, будет прощен и сам. Люди, которые прощали, в Судный день будут называться «ахль уль хак» — обладателями достоинств высокой степени.

Непрощение и обиды подобны болоту, они мешает нам спокойно дышать и лишают гармонии. В конце концов, наша жизнь погрязнет в этом болоте непрощения, и мы не сможем двигаться дальше. Надо отпустить ситуацию и двигаться дальше, ведь от этого зависит наше душевное спокойствие.

Жизнь мусульманина — поклонение во всем: в действиях, словах и мыслях. Тот, кто стремится к довольству Всевышнего, не будет таить зла и желать плохого другому. Прощение — добродетель, за которую ждет награда и которая требует осмысления и терпения.

Пророк (ﷺ) запрещал мусульманам находиться в ссоре более трех дней. Он говорит: «Лучшим является тот, который отправляется к другу с приветствием, прекратив тяжбу, и он будет возвышен перед Аллахом».

Аллах милостив и милосерден и любит, когда мусульмане проявляют милость и милосердие. Милость в сердце мусульманина заставляет его прощать того, кто поступил с ним плохо или несправедливо. И он не наказывает обидчика, когда у него появляется возможность, и это становится причиной довольства Аллахом.

Находясь в полной тишине и одиночестве, мы слышим звук… Это звук нашего собственного сердца, расколовшегося на миллионы кусочков, звук сердца, покрытого болью и пропитанного слезами. Так что же случилось? Что причиняет нам самую страшную боль и страдания? Предательство, угнетение, обман, вероломство - каждому из нас в той или иной мере знакомы эти понятия. Мы знаем, какая это боль - разбитое сердце, пострадавшее от рук близкого нам человека. 

Разбитое сердце, что оно чувствует? Было бы легче, если бы это была физическая боль, с ней справиться не так трудно, достаточно выпить лекарство, но когда нас предают, обманывают, эту боль трудно унять, нет такой таблетки. И мы задаем себе вопрос: «Как такое возможно? Почему? Что я сделал не так?» И не находя ответа, продолжаем мучиться. Как правильно справиться с такой ситуацией? Как нам двигаться дальше по жизни и научиться вновь доверять людям? Как не зациклиться на своих ошибках, перестать обвинять всех вокруг и себя самого? Одно слово: ПРОЩЕНИЕ.

Возможно, это не последний раз, когда нам причиняют боль. Возможно, будут ещё ситуации, когда мы вновь услышим звук нашего разлетающегося на кусочки, кое-как склеенного сердца. Но в этот раз, когда мы почувствуем огромный, сокрушительный гнев по отношению к человеку, который причиняет нам вред - давайте поступим так, как поступали любимцы Аллаха - ПРОСТИМ. Простим того, кто обидел нас не потому, что человек этого заслуживает, а скорее, простим в знак благодарности Всевышнему и с надеждой на то, что благодаря этому прощению и нам простятся некоторые из наших ошибок. Простим, и это станет символом благодарности Всевышнему за то, чтобы мы всегда были из тех, кто никогда не подумает оскорбить человека так, как оскорбили нас. Молитесь за тех, кто предал вас, обманул ваше доверие, делайте дуа, чтобы они раскаялись, прежде чем предстанут перед Господом. Молитесь, чтобы ваши близкие не почувствовали эту боль.

Мирская жизнь проходит как быстрое мгновение, и вместе с ней покинут нас все мирские блага и удовольствия, словно они явились нам лишь во сне. Не всё в наше жизни идет так, как мы того хотим. Не всегда к нам относятся хорошо, не всегда мы ведем себя в отношениях с другими достойно. И иногда, казалось бы, когда мы заслуживаем лучшего отношения, нас предают, приносят боль, которую мы не можем перенести, забыть и простить. Кто бы ни причинил нам боль, неумение прощать вредит, прежде всего, только нам самим. Оно, подобно тяжкому грузу, волочится на протяжении всей нашей жизни, не позволяя получить облегчение и жить полной благодарности жизнью. Благо, наша вера регулирует все сферы жизни и выступает главным помощником для нас в любой ситуации.

Во-первых, прощение — это сунна, то есть предписание нашего пророка (мир ему и благословения Аллаха). Прощая и отпуская, мусульманин совершает благое деяния, равное поклонению, проявляет свое достоинство и дух ислама, который заключается не в выискивании правоты, а в сохранении мира и спокойствия. Посланник Аллаха (мир ему и благословения Аллаха) говорил: «Помирись с тем, кто обидел тебя, отобрал у тебя что-либо и прости того, кто поступил с тобой несправедливо!» (Ахмад). Анас ибн Малик говорил: «Я никогда не видел, чтобы пророк (мир ему и благословения Аллаха) стремился наказать человека, причинившего ему зло, напротив, он призывал быть милостивыми и прощать обидчика». (Абу Давуд).

Никто из людей не безгрешен, и каждый из нас оступается в той или иной мере и совершает грехи по отношению к себе и к другим людям. Наша обязанность — проявить милосердие, понять человеческую натуру, которая свойственна нам же, и простить по-настоящему. Разве мы можем надеяться на прощение Всевышним наших грехов, если не проявляем гибкости по отношению к другим? В Коране сказано: «Пусть они простят и будут снисходительны. Разве вы не желаете, чтобы Аллах простил вас? Аллах — Прощающий, Милосердный». (24:22). В другом аяте: «Если же вы будете снисходительны, проявите великодушие и простите их, то ведь Аллах — Прощающий, Милосердный». (64: 14).

Да одарит Всевышний Аллах всех пробуждением к покаянию и да направит на путь истины!

Unforgiven grudges prevent us from livin

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

In life, it happens that people do things that hurt us, face our misunderstanding, or simply go against our concept of right. Resentment puts us in a stupor and makes us fixate on it, interferes with our inner peace. Resentment harms both the one who is offended and the offender himself. Unforgiven resentments prevent us from living, prevent us from moving on, lead to depressing thoughts. But the solution to these troubles is very simple: forgiveness.

The Qur'an urges us to show restraint and patience: "Hurry to the forgiveness of your Lord and a Paradise whose width is equal to heaven and earth, prepared for the God-fearing, who make donations for better or for worse, restrain anger and forgive people. Indeed, Allah loves those who do good." (3:133—134).

Islam is a religion of peace and goodness, it condemns everything that harms a person, which destroys his ties with others and deprives him of peace. How do you learn to forgive?

It must be remembered that people are imperfect, their actions and deeds are not perfect. We have been hurt many times, and we have offended others many times. Anger, evil and hatred are not difficult things, wisdom is needed for forgiveness and understanding.

Forgiveness does not happen overnight, and it is not always easy, but we should sincerely strive to understand someone whom we do not want to forgive. After all, the Almighty forgives us our sins, and who are we to exalt ourselves above Him and not forgive others like ourselves?

People who know how to forgive are special people who possess the beloved qualities of the Almighty and strive for His contentment, which is more important to them than internal disappointments. And the one who forgives will be forgiven himself. People who forgave on the Day of Judgment will be called "ahl ul haq" — holders of high-grade virtues.

Unforgiveness and resentment are like a swamp, they prevent us from breathing calmly and deprive us of harmony. Eventually, our lives will be mired in this swamp of unforgiveness, and we won't be able to move on. We need to let go of the situation and move on, because our peace of mind depends on it.

The life of a Muslim is worship in everything: in actions, words and thoughts. One who strives for the satisfaction of the Almighty will not conceal evil and wish bad things to another. Forgiveness is a virtue for which there is a reward and which requires reflection and patience.

The Prophet forbade Muslims to be in a quarrel for more than three days. He says, "The best is the one who goes to a friend with greetings, ending the dispute, and he will be exalted before Allah."

Allah is Merciful and Merciful and loves when Muslims show mercy and mercy. The mercy in a Muslim's heart makes him forgive someone who has treated him badly or unfairly. And he does not punish the offender when he has the opportunity, and this becomes a reason for being pleased with Allah.

Being in complete silence and solitude, we hear a sound… It's the sound of our own heart splitting into millions of pieces, the sound of a heart covered in pain and soaked in tears. So what happened? What causes us the most terrible pain and suffering? Betrayal, oppression, deception, treachery - each of us is more or less familiar with these concepts. We know what kind of pain it is - a broken heart that has suffered at the hands of a person close to us.

A broken heart, what does it feel like? It would be easier if it were physical pain, it is not so difficult to cope with it, it is enough to drink medicine, but when we are betrayed, deceived, this pain is difficult to calm down, there is no such pill. And we ask ourselves the question: "How is this possible? Why? What did I do wrong?" And not finding an answer, we continue to suffer. How to handle this situation correctly? How do we move on with our lives and learn to trust people again? How can you not get hung up on your mistakes, stop blaming everyone around you and yourself? One word: FORGIVENESS.

This may not be the last time we get hurt. Perhaps there will be more situations when we will again hear the sound of our splintered, somehow glued heart. But this time, when we feel a huge, crushing anger towards the person who is harming us, let's do what Allah's favorites did - FORGIVE. We will forgive the one who offended us not because the person deserves it, but rather, we will forgive him as a sign of gratitude to the Almighty and with the hope that thanks to this forgiveness, some of our mistakes will be forgiven. Let's forgive, and this will become a symbol of gratitude to the Almighty for us to always be one of those who will never think of insulting a person the way they insulted us. Pray for those who betrayed you, betrayed your trust, and do dua so that they repent before they appear before the Lord. Pray that your loved ones don't feel this pain.

Worldly life passes like a quick moment, and with it all worldly goods and pleasures will leave us, as if they appeared to us only in a dream. Not everything in our life goes the way we want it to. We are not always treated well, and we do not always behave with dignity in our relationships with others. And sometimes, it would seem, when we deserve better treatment, we are betrayed, brought pain that we cannot bear, forget and forgive. Whoever has hurt us, the inability to forgive harms, first of all, only ourselves. It drags along like a heavy load throughout our lives, not allowing us to get relief and live a life full of gratitude. Fortunately, our faith regulates all spheres of life and acts as the main helper for us in any situation.

Firstly, forgiveness is the Sunnah, that is, the order of our Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). By forgiving and letting go, a Muslim commits good deeds equal to worship, shows his dignity and the spirit of Islam, which is not to seek out righteousness, but to preserve peace and tranquility. The Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) said: "Make peace with the one who offended you, took something away from you, and forgive the one who treated you unfairly!" (Ahmad). Anas ibn Malik said: "I have never seen the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) seek to punish a person who has wronged him, on the contrary, he called for mercy and forgiveness of the offender." (Abu Dawood).

None of us is sinless, and each of us stumbles in one way or another and commits sins against ourselves and other people. Our duty is to show mercy, to understand human nature, which is peculiar to us, and to truly forgive. How can we hope for God's forgiveness of our sins if we do not show flexibility towards others? The Quran says: "Let them forgive and be lenient. Don't you want Allah to forgive you? Allah is Forgiving, Merciful." (24:22). In another verse: "But if you are lenient, show generosity and forgive them, then Allah is Forgiving, Merciful." (64:14).

May Allah grant everyone an awakening to repentance and guide them to the path of truth!

Inatet e pafalshme na pengojnё tё jetojmё

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Në jetë, ndodh që njerëzit të bëjnë gjëra që na lëndojnë, të përballen me keqkuptimin tonë ose thjesht të shkojnë kundër konceptit tonë të së drejtës. Pakënaqësia na vë në një mpirje dhe na bën të fiksohemi në të, ndërhyn në paqen tonë të brendshme. Pakënaqësia dëmton si atë që ofendohet ashtu edhe vetë shkelësin. Pakënaqësitë e pafalshme na pengojnë të jetojmë, na pengojnë të vazhdojmë përpara, çojnë në mendime dëshpëruese. Por zgjidhja e këtyre problemeve është shumë e thjeshtë: falja.

Kur'ani na nxit të tregojmë përmbajtje dhe durim: "Nxitoni në faljen e Zotit tuaj dhe Një Parajsë, gjerësia e së cilës është e barabartë me qiellin dhe tokën, të përgatitur për frikën E Zotit, të cilët bëjnë dhurime për mirë ose për keq, frenojnë zemërimin dhe falin njerëzit. Vërtet, Allahu i do ata që bëjnë mirë." (3:133—134).

Islami është një fe e paqes dhe mirësisë, dënon gjithçka që dëmton një person, i cili shkatërron lidhjet e tij me të tjerët dhe e privon atë nga paqja. Si mësoni të falni?

Duhet mbajtur mend se njerëzit janë të papërsosur, veprimet dhe veprat e tyre nuk janë perfekte. Ne jemi lënduar shumë herë, dhe kemi ofenduar të tjerët shumë herë. Zemërimi, e keqja dhe urrejtja nuk janë gjëra të vështira, mençuria është e nevojshme për falje dhe mirëkuptim.

Falja nuk ndodh brenda natës dhe nuk është gjithmonë e lehtë, por ne duhet të përpiqemi sinqerisht të kuptojmë dikë që nuk duam ta falim. Në fund të fundit, I Plotfuqishmi na i fal mëkatet tona dhe kush jemi ne që ta lartësojmë veten mbi të dhe të mos i falim të tjerët si ne?

Njerëzit që dinë të falin janë njerëz të veçantë që posedojnë cilësitë e dashura të Të Plotfuqishmit dhe përpiqen për kënaqësinë e tij, e cila është më e rëndësishme për ta sesa zhgënjimet e brendshme. Dhe ai që fal do të falet vetë. Njerëzit që falen Në Ditën e Gjykimit do të quhen "ahl ul haq" — mbajtës të virtyteve të shkallës së lartë.

Pafalshmëria dhe pakënaqësia janë si një moçal, ato na pengojnë të marrim frymë me qetësi dhe na privojnë nga harmonia. Përfundimisht, jeta jonë do të jetë e zhytur në këtë moçal të pafalshmërisë dhe ne nuk do të jemi në gjendje të vazhdojmë përpara. Ne duhet të heqim dorë nga situata dhe të vazhdojmë përpara, sepse paqja jonë shpirtërore varet nga ajo.

Jeta e Një Muslimani është adhurim në çdo gjë: në veprime, fjalë dhe mendime. Ai që përpiqet për kënaqësinë e Të Plotfuqishmit nuk do ta fshehë të keqen dhe do t'i dëshirojë gjëra të këqija tjetrit. Falja është një virtyt për të cilin ka një shpërblim dhe që kërkon reflektim dhe durim.

Profeti i ndaloi Myslimanët të ishin në një grindje për më shumë se tre ditë. Ai thotë: "Më i miri është ai që shkon te një mik me përshëndetje, duke i dhënë fund mosmarrëveshjes dhe ai do të lartësohet para Allahut."

Allahu Është Mëshirues dhe Mëshirues dhe dashuron Kur Muslimanët tregojnë mëshirë dhe mëshirë. Mëshira në zemrën E Një Muslimani e bën atë të falë dikë që e ka trajtuar keq ose padrejtësisht. Dhe ai nuk e ndëshkon shkelësin kur ka mundësi, dhe kjo bëhet arsye për të qenë i kënaqur me Allahun.

Duke qenë në heshtje dhe vetmi të plotë, ne dëgjojmë një tingull... është tingulli i zemrës sonë që ndahet në miliona pjesë, tingulli i një zemre të mbuluar nga dhimbja dhe të njomur në lot. Pra, çfarë ndodhi? Çfarë na shkakton dhimbjen dhe vuajtjen më të tmerrshme? Tradhtia, shtypja, mashtrimi, tradhtia - secili prej nesh është pak a shumë i njohur me këto koncepte. Ne e dimë se çfarë lloj dhimbjeje është - një zemër e thyer që ka vuajtur nga duart e një personi të afërt me ne.

Një zemër e thyer, si ndihet? Do të ishte më e lehtë nëse do të ishte dhimbje fizike, nuk është aq e vështirë të përballosh atë, mjafton të pish ilaçe, por kur tradhtohemi, mashtrohemi, kjo dhimbje është e vështirë të qetësohet, nuk ka një pilulë të tillë. Dhe ne i bëjmë vetes pyetjen: "si është e mundur kjo? Pse? Çfarë bëra gabim?"Dhe duke mos gjetur një përgjigje, ne vazhdojmë të vuajmë. Si ta trajtojmë këtë situatë në mënyrë korrekte? Si të vazhdojmë jetën tonë dhe të mësojmë t'u besojmë përsëri njerëzve? Si mund të mos vareni nga gabimet tuaja, të ndaloni së fajësuari të gjithë rreth jush dhe veten tuaj? Një fjalë: FALJE.

Kjo mund të mos jetë hera e fundit që lëndohemi. Ndoshta do të ketë më shumë situata kur do të dëgjojmë përsëri tingullin e zemrës sonë të copëtuar, disi të ngjitur. Por këtë herë, kur ndiejmë një zemërim të madh, dërrmues ndaj personit që po na dëmton, le të bëjmë atë që bënë të preferuarat E Allahut - FAL. Ne do ta falim atë që na ofendoi jo sepse personi e meriton, por përkundrazi, ne do ta falim atë në shenjë mirënjohjeje Ndaj Të Plotfuqishmit dhe me shpresën se falë kësaj faljeje, disa nga gabimet tona do të falen. Le të falim, dhe kjo do të bëhet një simbol i mirënjohjes Ndaj Të Plotfuqishmit që ne të jemi gjithmonë një nga ata që kurrë nuk do të mendojnë të fyejnë një person ashtu siç na kanë fyer. Lutuni për ata që ju tradhtuan, tradhtuan besimin tuaj dhe bëni dua në mënyrë që ata të pendohen para se të paraqiten para Zotit. Lutuni që të dashurit tuaj të mos e ndiejnë këtë dhimbje.

Jeta e kësaj bote kalon si një moment i shpejtë, dhe me të të gjitha të mirat dhe kënaqësitë e kësaj bote do të na lënë, sikur të na shfaqeshin vetëm në ëndërr. Jo gjithçka në jetën tonë shkon ashtu siç duam. Ne nuk trajtohemi gjithmonë mirë dhe jo gjithmonë sillemi me dinjitet në marrëdhëniet tona me të tjerët. Dhe ndonjëherë, me sa duket, kur meritojmë trajtim më të mirë, tradhtohemi, sjellim dhimbje që nuk mund t'i durojmë, harrojmë dhe falim. Kush na ka lënduar, pamundësia për të falur dëmton, para së gjithash, vetëm veten. Ajo zvarritet si një ngarkesë e rëndë gjatë gjithë jetës sonë, duke mos na lejuar të marrim lehtësim dhe të jetojmë një jetë plot mirënjohje. Për fat të mirë, besimi ynë rregullon të gjitha sferat e jetës dhe vepron si ndihmësi kryesor për ne në çdo situatë.

Së pari, falja është Suneti, domethënë urdhri i Profetit tonë (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Duke falur dhe lëshuar, Një Musliman kryen vepra të mira të barabarta me adhurimin, tregon dinjitetin e tij dhe frymën e Islamit, që nuk është të kërkojë drejtësi, por të ruajë paqen dhe qetësinë. I Dërguari I Allahut (paqja Dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) tha: "bëni paqe me atë që ju ofendoi, ju hoqi diçka dhe falni atë që ju trajtoi padrejtësisht!"(Ahmad). Anas ibn Malik ka thënë: "Unë kurrë Nuk e kam parë Profetin (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) të kërkojë të ndëshkojë një person që i ka bërë padrejtësi, përkundrazi, ai bëri thirrje për mëshirë dhe falje të shkelësit." (Abu Dawood).

Askush prej nesh nuk është pa mëkat, dhe secili prej nesh pengohet në një mënyrë ose në një tjetër dhe kryen mëkate kundër vetes dhe njerëzve të tjerë. Detyra jonë është të tregojmë mëshirë, të kuptojmë natyrën njerëzore, e cila është e veçantë për ne dhe të falim vërtet. Si mund të shpresojmë për faljen E mëkateve tona Nga Perëndia nëse nuk tregojmë fleksibilitet ndaj të tjerëve? Kur'ani thotë: "Le të falin dhe të jenë të butë. A nuk dëshiron Që Allahu të të falë? Allahu Është Falës, Mëshirues." (24:22). Në një ajet tjetër: "Por nëse jeni të butë, tregoni bujari dhe falini ata, Atëherë Allahu Është Falës, Mëshirues." (64:14).

Allahu u dhëntë të gjithëve një zgjim për pendim dhe i udhëzoftë në rrugën e së vërtetës!