Хутба в день Джума. 12 Сафар 1446х.
Khutba on Juma Day. 12 Safar 1446x. / Khutba Në Ditën E Xhuma. 12 Safar 1446x.
بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
الْحَمْدُ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاَتِ أَعْمَالِناَ مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Имам аш-Шафи'и, да помилует его Аллах, сказал: "Человек, стоящий на одном месте, портится так же, как и стоячая вода". Дийван аш-Шафи'и.
Нынешняя цивилизация находится в разочаровании и убытке, несмотря на их богатство и происхождение, кроме четырёх категорий людей, о которых сказано в суре 'Аср. Которые уверовали, совершают праведные деяния, наставляя друга-друга на истину, повелевая одобряемое, запрещая предосудительное, призывая к Аллаху, обучая людей полезным знаниям и распространяя благо среди людей, и заповедовывая друг другу терпение, проявляя стойкость и выдержку.
Всевышний Аллах чётко разъяснил нам причины счастья и несчастья
Просто обладать знаниями не достаточно. Недостаточно просто обучаться или преподавать, необходимо в свою очередь внедрять эти знания в жизнь. По сути дела, поступки – это плоды знаний. Ведь знания без дел будут доводом против человека. Также дела, совершаемые без знаний, являются бедой и заблуждением.
Мы в каждом ракаате в намазе читаем суру «Аль-Фатиха», в конце которой мы делает ду'а, просим Аллаха: «Веди нас прямым путём, путём тех, кого Ты облагодетельствовал, не путём тех, на кого пал гнев, и не путём заблудших». (Сура «Открывающая» 6-7 аяты).
Таким образом, мы просим Всевышнего при чтении этих аятов, чтобы Он не вёл нас по пути тех, на кого пал Его гнев. Это те, кто обладал знаниями, но поступал не в соответствии с ними. Совершал что-либо, зная, что нельзя этого делать, или отказывался от чего-либо, зная, что это предписано для него. А также просим Аллаха, чтобы Он не вёл нас по пути тех, кто совершал дела без знаний, назвав их заблудшими.
Знать и поступать в соответствии со знаниями не достаточно, необходимо также призывать к нему, дабы принести пользу окружающим. Знание не является собственностью отдельных людей, его нельзя монополизировать, и не следует лишать других получения пользы от знаний.
Необходимо распространять приобретённые знания, разъяснять и доводить их до остальных. Кроме того, необходимо понимать, что призыв является предназначением Пророков и Посланников Аллаха (мир им) и путём их последователей. Поэтому если мусульманин познал своего Господа, Его Пророка и Его религию, то он непременно должен донести это до окружающих его людей, обрадовать их счастливой вестью.
Посланник Аллаха (мир ему и благословение Аллаха) в одном из своих хадисов сказал двоюродному брату и зятю Али (да будет доволен им Аллах): «Не спеши, пока не встретишься с ними, а потом призови их к Исламу и сообщи им о том, что является для них обязательным. И, клянусь Аллахом, если Аллах посредством тебя выведет на прямой путь (хотя бы) одного человека, это будет для тебя лучше (обладания) красными верблюдами!».
Также Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Тому, кто указал на добро, (будет) награда, подобная той, что даётся совершающему это (добро)». К сожалению, не все люди желают добра. Многие хотят удовлетворять только свои страсти, преследуют корыстные цели, прибегая к запретным вещам.
Занимаясь распространением истины, мы обязательно столкнёмся с теми, кто будет выступать против вас и вашего призыва словами и делами. Такова реакция невежественных нечестивцев в отношении тех, кто призывает их к благу и добру. Таково испытание от Всевышнего Аллаха. «До тебя Посланников также считали лжецами, но они терпели то, что их так называли и обижали, пока не являлась к ним Наша помощь». (сура «Скот», 34).
По Воле Всевышнего Аллаха и Его предопределению некоторым людям Господь миров даёт милость, призывать людей или кого-нибудь одного человека. Этой чести удостаивались пророки и посланники, праведники и простые мусульмане.
Когда ради Аллаха наставляешь человека открывается потенциал, и Он Всевышний даёт какую-то внутреннюю силу которую невозможно описать. Аманат который получен от Аллаха по призыву какого-то человека очень ценен и будет предъявлен в Судный День, призывающему и призываемому. Призыв порой бывает сложный, отнимает сил, покоя, ищешь поиск средств подхода к призываемому. Но сладость призыва остаётся после всех переживаний и трудностей. И если тот человек которого ты направляешь к Аллаху откликается, то это неописуемое чувство удовлетворения и отдушина, альхамдулиллях. Всевышний объединяет мусульман в этом братстве всеми фибрами души как близких к друг-другу людей. Даже кровное родство может таким и не быть.
Поэтому мы не должны унывать, и по этой же причине не должны бросать начатое дело призыва, а должен проявлять терпение и выдержку, огорчая шайтана. Делая дуа не получая ответа и результата сразу, нужно всё равно продолжать наставлять того кого призываешь. И примером для нас в этом могут выступать Пророки в целом и наш Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) в частности.
Какова была реакция его соплеменников, когда он обратился к ним с призывом к Исламу? Язычники Мекки стали издеваться и насмехаться над ним, называя его колдуном, обманщиком, одержимым джинном, сумасшедшим. Кроме того, они выступили против него, применяя силу, угрожая убить его. Однако какова была реакция Посланника Аллаха (мир им всем и благословение Аллаха) на эти испытания?
Сообщается, что Ибн Мас‘уд, да будет доволен им Аллах, сказал: «У меня и сейчас стоит перед глазами Пророк, да благословит его Аллах и приветствует, рассказывающий об одном из Пророков, которого до крови избили его соплеменники и который вытирал кровь со своего лица со словами: “О Аллах, прости моим соплеменникам, ибо, поистине, они не ведают, что творят!”». Поэтому мы должны понимать, что нас могут постигнуть серьёзные испытания на пути призыва, и мы должны быть готовы к этому, проявляя терпение и надеясь на награду Всевышнего.
«Я сотворил джиннов и людей только для того, чтобы они поклонялись Мне». Сура Аз-Зарийат, 56. То есть, одна из причин, из-за которой Аллах нас создал, это для того чтобы мы поклонялись Ему, хотя Он не нуждается в этом и не нужно Ему это, и наше поклонение прибавит ему столько же, сколько убавить опущенная игла в океане. Но Аллах решил нас создать и показать нам все величие этого мира.
Но почему мы должны поклоняться Ему? Конечно же, только из-за того что, Он создал нас и дал нам такую возможность... Хотя мы могли не рождаться, но каждый рождённый и живущий взял ответственность за себя и за соблюдение религии, поклявшись перед Аллахом… Достаточно иметь только этого факта, чтобы мы поклонялись Господу.
Аллах решил реализовать Свои имена и атрибуты только чтобы его творения, которые Он создал, чтобы они познали тот факт, что Он милосерден и мощен над каждой вещью. А любой потенциал, который есть, должен быть реализован, чтобы быть тем, кем ты являешься. Аллах и так обладал этими качествами, именами, но чтобы их реализовать, и чтобы они не были просто именами, Аллах решил создать творения и показать нам Его величие. У Аллаха нет целей, которые возникают сами по себе, Он уже знает, что Он хочет сделать и как, Его знание не возникает спонтанно как у людей, или же Его желание, ведь Его знание уже все охватило.
Хвала Аллаху за его милость к нам. И за то что, Он создал нас, да поможет нам пройти Его испытания… Аминь!
Khutba on Juma Day. 12 Safar 1446x.
بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
الْحَمْدُ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاَتِ أَعْمَالِناَ مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
Imam al-Shafi'i, may Allah have mercy on him, said: "A person standing in one place spoils just like standing water." Diwan al-Shafi'i.
The current civilization is in disillusionment and loss, despite their wealth and origin, except for the four categories of people mentioned in Surah Asr. Those who believe do righteous deeds, instructing each other in the truth, commanding the approved, forbidding the reprehensible, calling to Allah, teaching people useful knowledge and spreading good among people, and commanding each other patience, showing fortitude and endurance.
Allah Almighty has clearly explained to us the reasons for happiness and unhappiness
Just having knowledge is not enough. It is not enough just to study or teach, it is necessary in turn to implement this knowledge into life. In fact, actions are the fruits of knowledge. After all, knowledge without deeds will be an argument against a person. Also, deeds done without knowledge are misfortune and delusion.
In every raqaat, we recite the surah "Al-Fatiha" in prayer, at the end of which we do du'a, we ask Allah: "Lead us in a straight path, the path of those whom You have favored, not the path of those on whom anger has fallen, and not the path of the lost." (Surah "Opening" verses 6-7).
Thus, we ask the Almighty, when reading these verses, that He does not lead us along the path of those on whom His wrath has fallen. These are those who had knowledge, but did not act in accordance with it. He did something knowing that he could not do it, or refused something knowing that it was prescribed for him. And we also ask Allah that He does not lead us along the path of those who have done things without knowledge, calling them lost.
Knowing and acting in accordance with knowledge is not enough, it is also necessary to call for it in order to benefit others. Knowledge is not the property of individuals, it cannot be monopolized, and others should not be deprived of the benefits of knowledge.
It is necessary to spread the acquired knowledge, explain and bring it to others. In addition, it is necessary to understand that the call is the purpose of the Prophets and Messengers of Allah (peace be upon them) and the path of their followers. Therefore, if a Muslim has come to know his Lord, His Prophet and His religion, then he must certainly convey this to the people around him, to please them with happy news.
The Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) in one of his hadiths said to his cousin and son-in-law Ali (may Allah be pleased with him): "Take your time until you meet them, and then call them to Islam and inform them of what is obligatory for them. And, by Allah, if Allah, through you, leads (at least) one person to a straight path, it will be better for you (having) red camels!"
Also, the Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) said: "To him who has pointed out the good, (there will be) a reward similar to that given to the one who does this (good)." Unfortunately, not all people wish well. Many people want to satisfy only their passions, pursue selfish goals, resorting to forbidden things.
While spreading the truth, you will definitely encounter those who will oppose you and your call with words and deeds. This is the reaction of the ignorant wicked towards those who call them to goodness and goodness. This is the test of the Almighty. "Before you, the Messengers were also considered liars, but they tolerated being called that and insulted until Our help came to them." (surah "Cattle", 34).
By the Will of Allah Almighty and His predestination, He, the Lord of the Worlds, gives mercy to some people to call people or one person. This honor was awarded to prophets and messengers, the righteous and ordinary Muslims.
When you instruct a person for the sake of Allah, the potential opens up, and He, the Almighty, gives some inner strength that cannot be described. The amanat that is received from Allah at the call of some person is very valuable and will be presented on the Day of Judgment to the summoner and the called. The call can sometimes be difficult, takes away strength, peace, you are looking for a way to approach the person being called. But the sweetness of the call remains after all the experiences and difficulties. And if the person you are sending to Allah responds, then this is an indescribable feeling of satisfaction and an outlet, alhamdulillah. The Almighty unites Muslims in this brotherhood with every fiber of their soul as people close to each other. Even a blood relationship may not be like that.
Therefore, we should not be discouraged, and for the same reason we should not abandon the work of conscription, but should show patience and endurance, upsetting Shaitan. Doing dua without getting an answer and result immediately, you still need to continue to instruct the one you are calling. And the Prophets in general and our Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) in particular can serve as an example for us in this.
What was the reaction of his fellow tribesmen when he appealed to them to convert to Islam? The pagans of Mecca began to mock and mock him, calling him a sorcerer, a deceiver, a possessed genie, a madman. In addition, they opposed him, using force, threatening to kill him. However, what was the reaction of the Prophets and Messengers of Allah (peace and blessings of Allah be upon them all) to these trials?
It is reported that Ibn Mas'ud, may Allah be pleased with him, said: "I still have before my eyes the Prophet, peace and blessings of Allah be upon him, telling about one of the Prophets who was beaten to blood by his tribesmen and who wiped the blood from his face with the words: "O Allah, forgive my to their fellow tribesmen, for, indeed, they do not know what they are doing!”». Therefore, we must understand that serious trials may befall us on the path of the call, and we must be prepared for this, showing patience and hoping for the reward of the Almighty.
"I created the jinn and humans only so that they would worship Me." Surah Az-Zariyat, 56. That is, one of the reasons why Allah created us is so that we worship Him, although He does not need it and He does not need it, and our worship will add to him as much as a lowered needle in the ocean. But Allah decided to create us and show us all the greatness of this world.
But why should we worship Him? Of course, only because He created us and gave us this opportunity... Although we might not have been born, but everyone born and living took responsibility for themselves and for observing religion, swearing before Allah... It is enough to have only this fact so that we worship the Lord.
Allah decided to realize His names and attributes only so that His creations, which He created, would know the fact that He is Merciful and powerful over every thing. And any potential that exists must be realized in order to be who you are. Allah already possessed these qualities, names, but in order to realize them, and so that they would not be just names, Allah decided to create creations and show us His greatness. Allah has no goals that arise by themselves, He already knows what He wants to do and how, His knowledge does not arise spontaneously like people, or His desire, because His knowledge has already covered everything.
Praise be to Allah for His mercy to us. And because He created us, may He help us pass His trials... Amen!
Khutba Në Ditën E Xhuma. 12 Safar 1446x.
بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
الْحَمْدُ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاَتِ أَعْمَالِناَ مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
Imam el-Shafi'i, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: "një person që qëndron në një vend prishet ashtu si uji në këmbë."Diwan al-Shafi'i.
Qytetërimi aktual është në zhgënjim dhe humbje, pavarësisht pasurisë dhe origjinës së tyre, me përjashtim të katër kategorive të njerëzve të përmendur në Suren Asr. Ata që besojnë bëjnë vepra të drejta, duke udhëzuar njëri-tjetrin në të vërtetën, duke urdhëruar të miratuarit, duke ndaluar të dënuarit, duke i thirrur Allahut, duke u mësuar njerëzve njohuri të dobishme dhe duke përhapur të mira mes njerëzve, dhe duke urdhëruar njëri-tjetrin durim, duke treguar guxim dhe qëndrueshmëri.
Allahu I Madhëruar na ka shpjeguar qartë arsyet e lumturisë dhe të pakënaqësisë
Vetëm të kesh njohuri nuk mjafton. Nuk mjafton vetëm të studiosh ose të mësosh, është e nevojshme nga ana tjetër të zbatosh këtë njohuri në jetë. Në fakt, veprimet janë frytet e dijes. Në fund të fundit, njohuria pa vepra do të jetë një argument kundër një personi. Gjithashtu, veprat e bëra pa dije janë fatkeqësi dhe mashtrim.
Në çdo raqaat, ne recitojmë suren " El-Fatiha "në lutje, në fund të së cilës bëjmë du'a, ne e pyesim Allahun: "Na Drejto në një rrugë të drejtë, rrugën e atyre që ke favorizuar, jo rrugën e atyre mbi të cilët ka rënë zemërimi dhe jo rrugën e të humburve". (Sureja "Hapja" ajetet 6-7).
Kështu, ne i kërkojmë Të Plotfuqishmit, kur lexon këto ajete, që ai të mos na udhëheqë përgjatë rrugës së atyre mbi të cilët ka rënë zemërimi i tij. Këta janë ata që kishin njohuri, por nuk vepruan në përputhje me të. Ai bëri diçka duke e ditur se nuk mund ta bënte, ose refuzoi diçka duke e ditur se ishte përshkruar për të. Dhe ne gjithashtu i kërkojmë Allahut që ai të mos na udhëheqë në rrugën e atyre që kanë bërë gjëra pa dije, duke i quajtur të humbur.
Njohja dhe veprimi në përputhje me njohuritë nuk është e mjaftueshme, është gjithashtu e nevojshme të kërkohet për të në mënyrë që të përfitojnë të tjerët. Njohuria nuk është pronë e individëve, nuk mund të monopolizohet dhe të tjerët nuk duhet të privohen nga përfitimet e dijes.
Necessaryshtë e nevojshme të përhapni njohuritë e fituara, t'i shpjegoni dhe t'ua sillni të tjerëve. Përveç kësaj, është e nevojshme të kuptohet se thirrja është qëllimi i Profetëve dhe Të Dërguarve të Allahut (paqja qoftë mbi ta) dhe rruga e pasuesve të tyre. Prandaj, nëse Një Musliman ka njohur Zotin e tij, Profetin e tij dhe fenë e tij, atëherë ai me siguri duhet t'ua përcjellë këtë njerëzve përreth tij, për t'i kënaqur ata me lajme të lumtura.
I Dërguari I Allahut (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) në një nga hadithet e tij i tha kushëririt dhe dhëndrit Të Tij Aliut (Allahu qoftë i kënaqur me të): "Merrni kohën tuaj derisa t'i takoni, dhe pastaj thirrni Ata Në Islam dhe informojini ata për atë që është e detyrueshme për ta. Dhe, Nga Allahu, nëse Allahu, përmes jush, e çon (të paktën) një person në një rrugë të drejtë, do të jetë më mirë për ju (që keni) deve të kuqe!"
Gjithashtu, Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: "atij që i ka vënë në dukje të mirat, (do të ketë) një shpërblim të ngjashëm me atë që i është dhënë atij që e bën këtë (të mirë)."Fatkeqësisht, jo të gjithë njerëzit dëshirojnë mirë. Shumë njerëz duan të kënaqin vetëm pasionet e tyre, të ndjekin qëllime egoiste, duke iu drejtuar gjërave të ndaluara.
Ndërsa përhapni të vërtetën, patjetër që do të hasni në ata që do t'ju kundërshtojnë juve dhe thirrjen tuaj me fjalë dhe vepra. Ky është reagimi i të pabesëve injorantë ndaj atyre që i thërrasin në mirësi dhe mirësi. Ky është testi i Të Plotfuqishmit. "Para jush, Të Dërguarit konsideroheshin edhe gënjeshtarë, por ata toleronin të thirreshin ashtu dhe të fyheshin derisa t'u vinte ndihma Jonë." (sure "Bagëti", 34).
Me Vullnetin e Allahut Të Madhëruar dhe paracaktimin e tij, ai, Zoti i Botëve, u jep mëshirë disa njerëzve që të thërrasin njerëz ose një person. Ky nder iu dha profetëve dhe lajmëtarëve, Muslimanëve të drejtë dhe të zakonshëm.
Kur udhëzoni një person për hir të Allahut, potenciali hapet dhe ai, I Plotfuqishmi, jep një forcë të brendshme që nuk mund të përshkruhet. Amaneti që merret nga Allahu me thirrjen e ndonjë personi është shumë i vlefshëm dhe do t'i paraqitet Në Ditën e Gjykimit thirrësit dhe të thirrurit. Thirrja ndonjëherë mund të jetë e vështirë, heq forcën, paqen, ju po kërkoni një mënyrë për t'iu afruar personit që thirret. Por ëmbëlsia e thirrjes mbetet pas të gjitha përvojave dhe vështirësive. Dhe nëse personi që po i dërgoni Allahut përgjigjet, atëherë kjo është një ndjenjë e papërshkrueshme kënaqësie dhe një dalje, alhamdulillah. I Plotfuqishmi i bashkon Muslimanët në këtë vëllazëri me çdo fibër të shpirtit të tyre si njerëz të afërt me njëri-tjetrin. Edhe një marrëdhënie gjaku mund të mos jetë e tillë.
Prandaj, ne nuk duhet të dekurajohemi, dhe për të njëjtën arsye nuk duhet të braktisim punën e rekrutimit, por duhet të tregojmë durim dhe qëndrueshmëri, Duke mërzitur Shejtanin. Duke bërë dua pa marrë një përgjigje dhe rezultat menjëherë, ju ende duhet të vazhdoni të udhëzoni atë që po telefononi. Dhe Profetët në përgjithësi dhe Profeti Ynë Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) në veçanti mund të shërbejnë si shembull për ne në këtë.
Cili ishte reagimi i bashkëfshatarëve të tij kur ai u bëri thirrje atyre të konvertoheshin në Islam? Paganët E Mekës filluan të tallen dhe tallen me të, duke e quajtur atë një magjistar, një mashtrues, një xhind i pushtuar, një i çmendur. Përveç kësaj, ata e kundërshtuan atë, duke përdorur forcë, duke kërcënuar se do ta vrisnin. Mirëpo, cili ishte reagimi I Profetëve dhe Të Dërguarve Të Allahut (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të gjithë) ndaj këtyre sprovave?
Raportohet Se Ibn Mas'ud, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: "unë ende kam Para syve Të Mi Profetin, paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të, duke treguar për një Nga Profetët që u rrah me gjak nga fiset e tij dhe që fshiu gjakun nga fytyra e tij me fjalët: "O Allah, më fal për shokët e tyre të fisit, sepse, me të vërtetë, ata nuk e dinë se çfarë po bëjnë!”». Prandaj, ne duhet të kuptojmë se sprova serioze mund të na ndodhin në rrugën e thirrjes, dhe ne duhet të jemi të përgatitur për këtë, duke treguar durim dhe duke shpresuar për shpërblimin e Të Plotfuqishmit.
"I krijova xhinët dhe njerëzit vetëm që të më adhuronin." Surah Az-Zariyat, 56. Kjo do të thotë, një nga arsyet pse Allahu na krijoi është që ne ta adhurojmë atë, edhe pse Ai nuk ka nevojë për të dhe Ai nuk ka nevojë për të, dhe adhurimi ynë do t'i shtojë atij sa një gjilpërë e ulur në oqean. Por Allahu vendosi të na krijojë dhe të na tregojë gjithë madhështinë e kësaj bote.
Por pse duhet ta adhurojmë Atë? Sigurisht, vetëm sepse ai na krijoi dhe na dha këtë mundësi... Edhe pse mund të mos kishim lindur, por të gjithë të lindurit dhe të gjallët morën përgjegjësi për veten e tyre dhe për respektimin e fesë, betimin para Allahut... Mjafton të kemi vetëm këtë fakt në mënyrë që të adhurojmë Zotin.
Allahu vendosi t'i realizojë emrat dhe atributet e tij vetëm në mënyrë që krijimet e tij, të cilat i krijoi, ta dinë faktin se ai është I Mëshirshëm dhe i fuqishëm mbi çdo send. Dhe çdo potencial që ekziston duhet të realizohet në mënyrë që të jeni ai që jeni. Allahu tashmë i zotëronte këto cilësi, emra, por për t'i realizuar ato, dhe që të mos ishin vetëm emra, Allahu vendosi të krijojë krijime dhe të na tregojë madhështinë e tij. Allahu nuk ka qëllime që lindin vetvetiu, ai tashmë e di se çfarë dëshiron Të bëjë dhe si, dija e tij nuk lind spontanisht si njerëzit, apo dëshira e tij, sepse dija e tij tashmë ka mbuluar gjithçka.
Falënderimi i qoftë Allahut për mëshirën e tij ndaj nesh. Dhe për shkak se ai na krijoi, le të na ndihmojë të kalojmë sprovat e tij... Amen!