Что значит любить ради Аллаха?

What does it mean to love for the sake of Allah? / Çfarë do të thotë të duash për hir Të Allahut?

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Братство в религии тверже, чем братство по родству, потому что братство по родству прерывается с изменением религии, однако религиозное братство не прекращается с изменением родственных отношений

Каждый из нас в этом мире окружён разными людьми, с которыми его связывают родство, старая дружба, материальные интересы. Но есть особая категория людей, с которыми мы ощущаем духовную близость. Общение с ними не тяготит, а приносит облегчение и радость. Для искренне уверовавшего такими ближними являются те, которые словом, делом и даже своим видом напоминают ему об Аллахе. Между ними устанавливается духовное родство, основа которого — любовь к Всевышнему.

С первых минут знакомства верующим кажется, что они знают друг друга многие годы, а когда они знакомятся ближе, то начинают доверять друг другу и проникаются взаимной любовью. Это любовь ради Аллаха. К ней не примешиваются ни мирская выгода, ни корыстные интересы. Они ценят друг в друге благочестие и правдивость, преданность Аллаху и приверженность Сунне Его Посланника, мир ему и благословение Аллаха. Когда они встречаются, то поминают Аллаха и говорят о том, где и как можно заслужить Его довольство. А когда они расходятся, то молятся друг за друга и просят Всевышнего Аллаха соединить их сердца на прямом пути и сделать их соседями в Раю.

Любовь ради Аллаха рождается от любви обоих верующих к самому Аллаху и Его религии. Поэтому она увеличивается, когда тот, кого ты любишь, начинает лучше поклоняться Аллаху и делать больше добрых дел, и уменьшается, когда он ослушивается Аллаха и пренебрегает Его законами. Она не зависит от того, помогает тебе этот человек или нет, и не исчезает, если он вдруг поступил по отношению к тебе не лучшим образом. Яхья ибн Муаз сказал: «Настоящая любовь — та, которая не увеличивается из-за доброго отношения и не уменьшается из-за грубости». [Хатыб Багдади. Зухд [1]/67].

Поэтому, если ты любишь своего брата ради Аллаха, твоё отношение к нему не меняется в зависимости от того, оказывает он тебе внимание или нет. Тот, кто любит своего ближнего за то, что тот делает ему подарки, и сердится на него, когда не получает их, на самом деле любит подарки. Если при этом он говорит, что его чувства искренни ради Аллаха, то он лукавит. Также и тот, кто любит другого за то, что он помогает ему, любит ту выгоду, которую он получает, а не того, кто помогает ему. Это не любовь ради Аллаха и даже не любовь к тому человеку, а любовь к самому себе и к этому миру. Чаще всего именно такая любовь связывает людей. Они не получат за неё награду в будущей жизни, и однажды она причинит им боль. «В тот день врагами станут все любящие друзья, кроме богобоязненных». (сура 43 «Украшения», аят 67).

Любовь ради Аллаха — это любовь дарящая. Она не скупится делать добро и не ожидает взамен ничего, кроме верности Аллаху и любви к Нему. Она в такой мере устремлена к ближнему, что не нуждается в условностях и сама готова унизиться для того, чтобы увидеть улыбку на его лице. Известный грамматист Абу аль-Аббас аль-Мубаррад говорил: «Если любовь правдивая, то нет нужды в жеманстве и принуждённости» [Кашф аль-хафа 1/91]. А его современнику Джунайду аль-Багдади приписывают слова: «Если любовь правдивая, то нет необходимости соблюдать приличия» [Кушейри [1]/523]. Эта последняя формулировка спорная, но смысл её понятен: когда люди любят друг друга, они позволяют друг другу поступки, которые другие сочли бы неподобающими.

Тот, кто любит своего брата, полон желания услужить ему и радуется каждой такой возможности. Он напоминает ему об Аллахе, когда тот забывает, и подставляет ему плечо, когда тому нужна помощь, и не молчит, когда тот поступает неправильно. Рядом с таким человеком не хочется совершать непристойности, и делать добро вместе с ним легче и приятнее. Когда же его нет рядом, ты вспоминаешь его, а он вспоминает тебя. И бывает, что ты спишь, а тебе записывается награда и прощаются грехи, потому что этой ночью кто-то тихо молится за тебя. Тот же, кто не вспоминает о своём брате, и не любит его вовсе. Ибн аль-Каййим пишет: «Удивление вызывает тот, кто говорит, что любит, а сам нуждается в том, чтобы ему напоминали о том, кого он любит, и не вспоминает о нём, пока ему не напомнят» [Фаваид [1]/110].

Береги же того, кто любит тебя ради Аллаха, и отвечай ему взаимностью. Не злословь за его спиной, не завидуй тому, что делает его счастливым, и не заглядывайся на блага, которыми Аллах одарил его. Будь честен с ним и не предавай его доверия. Если ему плохо, не жди, когда он попросит о помощи, и не жалей своего времени и средств для того, чтобы поддержать его. Отдавая свой долг, не рассчитывай на благодарность, но требуй от него преданности и братской любви. Встречаясь с ним, чаще говори об Аллахе и поддерживай его добрые начинания. Расставаясь с ним, молись за его благополучие и за благополучие его семьи. Научись радоваться его успехам так же, как ты научился сочувствовать его горестям, и будь искренним. Быть может, искренность спасёт вас от зноя в тот день, когда друзья, любившие друг друга ради Аллаха, укроются в тени Его Трона.

What does it mean to love for the sake of Allah?

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

Brotherhood in religion is firmer than brotherhood by kinship, because brotherhood by kinship is interrupted with a change in religion, but religious brotherhood does not stop with a change in kinship relations

Each of us in this world is surrounded by different people, with whom he is connected by kinship, old friendship, and material interests. But there is a special category of people with whom we feel a spiritual closeness. Communication with them is not burdensome, but brings relief and joy. For a sincere believer, such neighbors are those who, by word, deed, and even by their appearance, remind him of Allah. A spiritual kinship is established between them, the basis of which is love for the Almighty.

From the first minutes of acquaintance, it seems to believers that they have known each other for many years, and when they get to know each other better, they begin to trust each other and become imbued with mutual love. This is love for the sake of Allah. Neither worldly gain nor selfish interests are mixed with it. They value piety and truthfulness in each other, devotion to Allah and adherence to the Sunnah of His Messenger, peace and blessings of Allah be upon him. When they meet, they remember Allah and talk about where and how to earn His satisfaction. And when they separate, they pray for each other and ask Allah Almighty to unite their hearts on a straight path and make them neighbors in Paradise.

Love for the sake of Allah is born from the love of both believers for Allah himself and His religion. Therefore, it increases when the one you love begins to worship Allah better and do more good deeds, and decreases when he disobeys Allah and ignores His laws. It does not depend on whether this person helps you or not, and does not disappear if he suddenly acted in a bad way towards you. Yahya ibn Mu'az said, "True love is the one that does not increase because of kindness and does not decrease because of rudeness." [Khatib Baghdadi. Zuhd [1]/67].

Therefore, if you love your brother for the sake of Allah, your attitude towards him does not change depending on whether he pays attention to you or not. The one who loves his neighbor for giving him gifts, and is angry with him when he does not receive them, actually loves gifts. If at the same time he says that his feelings are sincere for the sake of Allah, then he is lying. Also, the one who loves the other for helping him, loves the benefit that he receives, and not the one who helps him. This is not love for the sake of Allah, or even love for that person, but love for oneself and for this world. Most often, it is this kind of love that binds people. They will not receive a reward for her in the Hereafter, and one day she will hurt them. "On that Day, all loving friends will become enemies, except the God-fearing." (Surah 43 "Decorations", verse 67).

Love for the sake of Allah is a giving love. She does not skimp on doing good and expects nothing in return except loyalty to Allah and love for Him. She is so focused on her neighbor that she does not need conventions and is ready to humiliate herself in order to see a smile on his face. The famous grammarian Abu al-Abbas al-Mubarrad said: "If love is true, then there is no need for affectation and constraint" [Kashf al-hafa 1/91]. And his contemporary Junaid al-Baghdadi is credited with the words: "If love is true, then there is no need to observe decency" [Kusheiri [1]/523]. This last formulation is controversial, but its meaning is clear: when people love each other, they allow each other to do things that others would consider inappropriate.

The one who loves his brother is full of desire to serve him and enjoys every such opportunity. He reminds him of Allah when he forgets, and puts his shoulder to him when he needs help, and is not silent when he does wrong. Next to such a person, you do not want to commit obscenities, and it is easier and more pleasant to do good with him. When he's not around, you remember him, and he remembers you. And it happens that you sleep, and a reward is recorded for you and your sins are forgiven, because that night someone is quietly praying for you. The one who does not remember his brother, and does not love him at all. Ibn al-Qayyim writes: "One is surprised who says that he loves, but he needs to be reminded of the one he loves, and does not remember him until he is reminded" [Fawaid [1]/110].

Take care of the one who loves you for the sake of Allah, and reciprocate him. Do not slander behind his back, do not envy what makes him happy, and do not look at the benefits that Allah has bestowed on him. Be honest with him and don't betray his trust. If he feels bad, do not wait for him to ask for help, and do not spare your time and money to support him. When paying off your debt, do not count on gratitude, but demand devotion and brotherly love from him. When meeting with him, talk about Allah more often and support his good endeavors. When parting with him, pray for his well-being and for the well-being of his family. Learn to rejoice in his successes, just as you have learned to sympathize with his sorrows, and be sincere. Perhaps sincerity will save you from the heat on the Day when friends who loved each other for the sake of Allah will take refuge in the shadow of His Throne.

Çfarë do të thotë të duash për hir Të Allahut?

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Vëllazëria në fe është më e fortë se vëllazëria nga farefisnia, sepse vëllazëria nga farefisnia ndërpritet me një ndryshim në fe, por vëllazëria fetare nuk ndalet me një ndryshim në marrëdhëniet farefisnore

Secili prej nesh në këtë botë është i rrethuar nga njerëz të ndryshëm, me të cilët ai është i lidhur nga farefisnia, miqësia e vjetër dhe interesat materiale. Por ekziston një kategori e veçantë njerëzish me të cilët ndiejmë një afërsi shpirtërore. Komunikimi me ta nuk është i rëndë, por sjell lehtësim dhe gëzim. Për një besimtar të sinqertë, fqinjë të tillë janë ata që, me fjalë, vepër, madje edhe me pamjen e tyre, i kujtojnë Atij Allahun. Midis tyre krijohet një lidhje farefisnore shpirtërore, baza e së cilës është dashuria për Të Plotfuqishmin.

Që në minutat e para të njohjes, besimtarëve u duket se ata e njohin njëri-tjetrin për shumë vite, dhe kur njihen më mirë me njëri-tjetrin, ata fillojnë t'i besojnë njëri-tjetrit dhe bëhen të mbushur me dashuri të ndërsjellë. Kjo është dashuri për hir Të Allahut. As fitimi i kësaj bote dhe as interesat egoiste nuk janë të përziera me të. Ata vlerësojnë devotshmërinë dhe vërtetësinë tek njëri-tjetri, përkushtimin ndaj Allahut dhe respektimin E Sunetit të Të Dërguarit të tij, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të. Kur takohen, e kujtojnë Allahun dhe flasin se ku dhe si ta fitojnë kënaqësinë e tij. Dhe kur ndahen, ata luten për njëri-tjetrin dhe i kërkojnë Allahut Të Madhëruar që t'i bashkojë zemrat e tyre në një rrugë të drejtë dhe t'i bëjë fqinjë në Xhennet.

Dashuria për hir Të Allahut lind nga dashuria e të dy besimtarëve për Vetë Allahun dhe fenë e tij. Prandaj, ajo rritet kur ai që do fillon ta adhurojë Më Mirë Allahun dhe të bëjë më shumë vepra të mira, dhe zvogëlohet kur ai nuk i bindet Allahut dhe injoron ligjet e tij. Nuk varet nëse ky person ju ndihmon apo jo, dhe nuk zhduket nëse ai papritmas ka vepruar në një mënyrë të keqe ndaj jush. Jahja ibn Mu'az ka thënë: "dashuria e Vërtetë është ajo që nuk rritet për shkak të mirësisë dhe nuk ulet për shkak të vrazhdësisë."[Khatib Baghdadi . Zuhd [1] / 67].

Prandaj, nëse e doni vëllain tuaj për hir të Allahut, qëndrimi juaj ndaj tij nuk ndryshon në varësi të faktit nëse ai ju kushton vëmendje apo jo. Ai që e do fqinjin e tij për t'i dhënë dhurata dhe është i zemëruar me të kur nuk i merr ato, në të vërtetë i do dhuratat. Nëse në të njëjtën kohë ai thotë se ndjenjat e tij janë të sinqerta për hir të Allahut, atëherë ai gënjen. Gjithashtu, ai që e do tjetrin për ta ndihmuar, e do përfitimin që merr dhe jo ai që e ndihmon. Kjo nuk është dashuri për hir Të Allahut, apo edhe dashuri për atë person, por dashuri për veten dhe për këtë botë. Më shpesh, është kjo lloj dashurie që lidh njerëzit. Ata nuk do të marrin shpërblim për Të në Ahiret, dhe një ditë ajo do t'i lëndojë ata. "Atë ditë, të gjithë miqtë e dashur do të bëhen armiq, përveç frikës Nga Zoti." (Surja 43 "Dekorata", vargu 67).

Dashuria për hir Të Allahut është një dashuri dhuruese. Ajo nuk kursehet për të bërë mirë dhe nuk pret asgjë në këmbim përveç besnikërisë Ndaj Allahut dhe dashurisë për të. Ajo është aq e përqendruar te fqinji i saj sa nuk ka nevojë për konventa dhe është e gatshme të poshtërojë veten në mënyrë që të shohë një buzëqeshje në fytyrën e tij. Gramatikari I famshëm Abu al-Abbas al-mubarrad tha: "nëse dashuria është e vërtetë, atëherë nuk ka nevojë për ndikim dhe kufizim" [Kashf al-hafa 1/91]. Dhe bashkëkohësit Të tij Junaid al-Baghdadi i atribuohen fjalët: "nëse dashuria është e vërtetë, atëherë nuk ka nevojë të respektohet mirësjellja" [Kusheiri [1]/523]. Ky formulim i fundit është i diskutueshëm, por kuptimi i tij është i qartë: kur njerëzit e duan njëri-tjetrin, ata lejojnë njëri-tjetrin të bëjnë gjëra që të tjerët do t'i konsideronin të papërshtatshme.

Ai që e do vëllain e tij është plot dëshirë për t'i shërbyer dhe gëzon çdo mundësi të tillë. Ai e përkujton Allahun kur harron, dhe ia vë shpatullën kur ka nevojë për ndihmë, dhe nuk hesht kur bën gabim. Pranë një personi të tillë, ju nuk doni të bëni turp, dhe është më e lehtë dhe më e këndshme të bëni mirë me të. Kur ai nuk është pranë, ju e mbani mend atë dhe ai ju kujton. Dhe ndodh që ju të flini, dhe një shpërblim regjistrohet për ju dhe mëkatet tuaja falen, sepse atë natë dikush po lutet në heshtje për ju. Ai që nuk e mban mend vëllain e tij dhe nuk e do fare. Ibn El-Kajim shkruan: "njeriu është i befasuar që thotë se ai do, por ai duhet të kujtohet për atë që ai do, dhe nuk e mban mend atë derisa të kujtohet" [Fawaid [1]/110].

Kujdesu për atë që të do për hir Të Allahut dhe ktheje atë. Mos shpifni pas shpine, mos e keni zili atë që e bën të lumtur dhe mos i shikoni të mirat që I Ka dhuruar Allahu. Jini të sinqertë me të dhe mos e tradhtoni besimin e tij. Nëse ai ndihet keq, mos prisni që ai të kërkojë ndihmë dhe mos kurseni kohën dhe paratë tuaja për ta mbështetur atë. Kur shlyeni borxhin tuaj, mos llogarisni në mirënjohje, por kërkoni përkushtim dhe dashuri vëllazërore prej tij. Kur takoheni me të, flisni më shpesh Për Allahun dhe mbështesni përpjekjet e tij të mira. Kur ndaheni me të, lutuni për mirëqenien e tij dhe për mirëqenien e familjes së tij. Mësoni të gëzoheni për sukseset e tij, ashtu siç keni mësuar të simpatizoni hidhërimet e tij dhe të jeni të sinqertë. Ndoshta sinqeriteti do t'ju shpëtojë nga vapa Në Ditën kur miqtë që e donin njëri-tjetrin për hir të Allahut do të strehohen nën hijen e Fronit të tij.