Выбор правильного окружения: ключ к успеху в этой жизни и в Ахирате...

Choosing the right environment: the key to success in this life and in Ahirat... / Doğru çevreyi seçmek: Bu hayatta ve Ahirat'ta başarının anahtarı... / Zgjedhja e mjedisit të duhur: çelësi i suksesit në këtë jetë dhe Në Ahirat...
Каждому из нас в жизни даются те или иные отношения: друзья, знакомые, единомышленники. И нередко человек, особенно в молодости, по наивности и простоте души, оказывается в окружении людей, чьи слова звучат приятно, но чьи дела далеки от истины. Они умеют льстить, усыпляют сердце пустыми разговорами, одобряют грех и потакают страстям. Однако истинная любовь — это не та, что слепо соглашается, а та, что готова наставить, поправить и сказать горькую правду ради твоего спасения. И это особенно важно понять тем мусульманам — и мусульманкам — чьи сердца ещё чувствительны, но разум запутан чуждым влиянием. В этой статье я обращаюсь, в частности, к одной мусульманке — сестре, чьё имя Аллах знает, — чья душа стремится к истине, но окружение постоянно сбивает её с Прямого Пути...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
В мире, полном искушений и ложных ценностей, мусульманин особенно уязвим перед влиянием окружения. Пророк ﷺ сказал: «Человек исповедует ту же религию, что и его близкий друг. Так пусть же каждый из вас посмотрит, с кем он водит дружбу». (Абу Дауд, ат-Тирмизи). Этот хадис напоминает нам о важности выбора спутников жизни. К сожалению, многие мусульмане, особенно те, кто только укрепляется в вере, попадают под влияние людей, которые не заботятся об их Ахирате вечной жизни. Любите и цепляйтесь за тех, кто дают вам наставление и пытаются исправить ваши недостатки, поправить вероубеждение и научить нравственности…
Сколько боли и горечи скрыто в этих словах. Сколько мусульман — и особенно мусульманок — теряются на этом пути, не различая: кто на самом деле желает им добра, а кто лишь прикрывается дружбой и заботой, чтобы увести их от Света к тьме. Сегодня я обращаюсь к тебе, сестра, о которой я не могу не думать. Твоя душа, несмотря на все твои ошибки, всё ещё тянется к Истине. Ты ищешь Свет, но окружена тенями. И как бы я ни пытался достучаться до твоего сердца — каждый раз кто-то из твоего окружения вставал между тобой и Истиной, сбивая, отвлекая, высмеивая, отговаривая.
Ты ведь знаешь, о ком я говорю. Те, кто рядом с тобой, не укрепляют твою веру, не напоминают тебе о смерти, не призывают тебя к покаянию. Они не ведут тебя к Аллаху. Они не говорят тебе: «Надень хиджаб, хотя сами покрытые», «Не слушай эту музыку и пой эти песни, она разлагают сердце», «Не пропускай намаз, ведь это связь со Всевышним». Нет, они говорят другое: «Расслабься, не будь фанатичкой, ты должна быть свободной и независимой…» Но разве свобода — это бунт против Аллаха? Разве достоинство мусульманки — в том, чтобы подражать неверующим женщинам, теряя скромность, стыд и цель?
Кто действительно тебя любит и уважает? Слушай внимательно: только тот любит тебя ради Аллаха, кто заботится о твоём Ахира́те. Только тот, кто осмеливается порицать твои грехи, кто отваживается наставить тебя, даже зная, что ты можешь обидеться, — он по-настоящему переживает за твою судьбу. Потому что он не льстит тебе, а борется за тебя. Он не ищет выгоды — он хочет, чтобы ты была среди спасённых. А те же, кто хвалит тебя, когда ты ошибаешься, кто поощряет твою небрежность в религии — это не друзья. Это испытание. Это те, кто забудет тебя, когда ты упадёшь. Это те, кто скажет в День Суда: «Мы не сбивали её, она сама пошла...»
Я не произношу твоего имени, но ты конечно узнаешь себя. Ты была способна на великое, да и сейчас ты это можешь и делаешь. Я видел, как ты плакала, слушая Кур’ан. Я видел, как твоё сердце трепетало, когда говорили о смерти и встрече с Аллахом. Когда ты мечтала о встрече с пророком Мухаммадом ﷺ в Раю. Но потом ты вновь возвращалась туда, где тебя сбивают с пути. Они тянут тебя назад, к их собраниям, их праздности, их пустым разговорам. Они смеются над тем, что тебя волнует Ахират и мусульмане в Газе. Они внушают тебе: «Будь как все, зачем тебе выделяться?»
И ты, увы, слушаешь их. Ты забываешь, что смерть ближе, чем ты думаешь. Что эта жизнь — временная. Что скоро мы все будем лежать под землёй, и никто из твоего окружения не спасёт тебя, кроме дел, которые ты совершала ради Аллаха. Субханаллах, ты мотивируешь многих и меня в том числе на многие дела. МашаАллах, совсем немногие могут говорить правду в наше время, да к тому же несправедливому правителю. Какие правильные и насущные темы ты поднимаешь в своих аккаунтах и сколько статей написано с твоей подачи...
Настоящее наставление не рождается из корысти или высокомерия, а из искренней заботы о душе брата или сестры по вере. И только тот, кто действительно любит ради Аллаха, будет испытывать боль, видя, как ты удаляешься от Истины, и сделает шаг к тебе с напоминанием, даже если ты отвергнешь его сначала.
Если твоё творческое окружение насмехаются над хиджабом, оправдывают грех как "норму времени", внушают тебе, что "каждый сам выбирает свой путь", — они не ведут тебя к Аллаху, а отдаляют от Него. Они не будут с тобой в могиле, не возьмут твои грехи на себя, не станут за тебя отвечать в День Расчёта. Но тот, кто мягко напоминает тебе о намазе, что деликатно поправляет тебя, когда ты говоришь лишнее, кто плачет за твою душу в мольбах по ночам — вот кто любит тебя ради Аллаха. И даже если его слова порой болезненны, они — как лекарство: горькое, но спасительное.
Моя дорогая сестра, если ты чувствуешь, что сердце твоё неспокойно, что ты теряешь себя в этой суете, что голос совести всё тише — это знак. Это не слабость. Это твоя фитра, твоя природная - естественная связь с Аллахом, которая ещё не угасла. Услышь её, укрепи её. Быть праведной — это не быть «идеальной», а быть на Прямом Пути. Ошибки будут. Но если ты будешь рядом с теми, кто напоминает тебе об Ахирате, кто укрепляет твой иман — ты всегда сможешь подняться. А если рядом лишь те, кто смеются над твоими попытками стать лучше — знай, они уже тянут тебя вниз, как бы красиво это ни выглядело.
Как распознать вредное окружение? Они отговаривают от поклонения — когда ты хочешь молиться, соблюдать пост, одеваться скромно, и тебя уговаривают "не быть фанатичной". Сравнивают тебя с грешниками, а не с праведниками — "Смотри, вон та вообще без хиджаба, а у тебя только челка торчит — нормально!" Подталкивают к запретному — "Ну что в этом такого? Все так делают." Боятся твоего исправления — потому что тогда им придётся изменить и себя.
Один из учёных прошлого сказал: «Если ты увидишь человека, который ведёт тебя к садам Джанната — держись за него зубами!» Ты не обязана быть с теми, кто тянет тебя в огонь. Пророк Ибрахим (мир ему) отрёкся даже от отца, когда тот не уверовал. Потому что вечная жизнь — важнее временной привязанности. Джаннат — не для тех, кто был "своим среди своих", а для тех, кто был верен Аллаху, даже когда остался один.
О, моя сестра, Аллах посылает тебе напоминания — через аяты, через знамения, через слова близких, и вот — через эту статью. Услышь этот зов. А я прошу Всевышнего чтобы Он донёс это назидание до тебя. Не бойся расстаться с окружением, которое отдаляет тебя от Аллаха. Он заменит их тебе лучшими. Стой на Прямом Пути, даже если сначала будет одиноко. Ведь в конце этого пути тебя ждут не аплодисменты людей, а Райские Сады, где Аллах скажет: «Мир вам! Войдите в Рай за то, что вы совершали!»
О, как бы я хотел, чтобы ты вспомнила: путь в Джаннат — это путь с усилиями, со слезами, с разлукой с ненужными людьми, но в итоге — с вечным счастьем и Ликом Всевышнего. Аллах сказал в Кур’ане: «О, вы, которые уверовали! Бойтесь Аллаха и будьте с правдивыми!» Сура Ат-Тауба, 119. Не будь с теми, кто обманывает тебя ради удобства. Последуй за теми, кто даже через боль и обиду — говорит тебе Истину. Цепляйся за наставников, за искренних подруг, за учителей, которые поправляют тебя и указывают на греховные проступки, но не осуждают тебя и твою душу. Они — твои друзья и спасатели. Они борются за твоё место в Джаннате, даже если ты ещё не поняла этого.
Ты спокойно можешь начать всё заново. Сегодня. Сейчас. Смени своё окружение, удали тех, кто уводит тебя от Аллаха, очисти свои аккаунты от мусора, избавься от ненужных и вредных подписчиков. Открой Кур’ан, соверши таубу, скажи себе: «Я хочу быть из тех, кого Аллах любит». Ты — аманат. Ты доверена Аллаху. Не разбрасывай свою душу в руки тех, кто сам заблудился. Аллах любит кающихся. И, клянусь, если ты вернёшься — Он откроет тебе врата, о которых ты и мечтать не могла. Только будь с теми, кто ведёт туда, где вечные сады Джанната. Дорогая сестра, ты достойна лучшего. Ты — драгоценный изумруд, созданный Аллахом. Но если ты будешь продолжать окружать себя теми, кто не ценит твою веру, ты потеряешь самое главное — свою связь с Аллахом. О, Аллах, направь нашу сестру, укрепи её сердце, замени её окружение на богобоязненное, и сделай её из обитательниц Джанната Фирдаус. Аминь!

Choosing the right environment: the key to success in this life and in Ahirat...
Each of us in life is given relationships: friends, acquaintances, like-minded individuals. And often, a person, especially in youth, out of naivety and simplicity, finds themselves surrounded by people whose words sound pleasant, but whose actions are far from the truth. They know how to flatter, lull the heart with empty talk, approve of sin, and indulge passions. However, true love is not one that blindly agrees, but one that is ready to guide, correct, and tell bitter truths for your salvation. This is especially important for Muslims — men and women — whose hearts are still sensitive, but whose minds are confused by foreign influences. In this article, I am particularly addressing one Muslim woman — a sister, whose name Allah knows — whose soul yearns for the truth, but who is constantly led astray from the Straight Path by her surroundings.
Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We testify that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we testify that Muhammad is His servant and Messenger. And then:
In a world full of temptations and false values, a Muslim is especially vulnerable to the influence of their environment. The Prophet ﷺ said: “A person will adopt the same religion as their close friend. So let each of you look at whom they befriend.” (Abu Dawood, At-Tirmidhi). This hadith reminds us of the importance of choosing life companions. Unfortunately, many Muslims, especially those who are still strengthening their faith, fall under the influence of people who do not care about their Hereafter. Love and cling to those who give you guidance and try to correct your flaws, straighten your beliefs, and teach you morality...
How much pain and bitterness is hidden in these words. How many Muslims — and especially Muslim women — lose their way on this path, unable to distinguish: who truly wishes them well, and who merely pretends to be a friend and cares only to lead them away from Light into darkness. Today, I address you, sister, about whom I cannot stop thinking. Your soul, despite all your mistakes, still longs for Truth. You seek Light, but you are surrounded by shadows. And no matter how hard I try to reach your heart — every time someone from your circle stands between you and Truth, misleading, distracting, mocking, discouraging.
You know exactly who I mean. Those around you do not strengthen your faith, do not remind you of death, do not call you to repentance. They do not lead you to Allah. They do not say to you: "Wear hijab," even though some of them wear it, or "Don’t listen to this music; it corrupts the heart," or "Do not miss prayer, for it is your connection to the Almighty." No, they say something else: "Relax, don’t be fanatical, you must be free and independent..." But is freedom rebellion against Allah? Is the dignity of a Muslim woman found in imitating non-believing women, losing modesty, shame, and purpose?
Who truly loves and respects you? Listen carefully: only those who love you for Allah’s sake care about your Hereafter. Only those who dare to reprimand your sins, who have the courage to guide you, even knowing you might get offended, truly care about your fate. Because they do not flatter you, they fight for you. They do not seek profit — they want you to be among the saved. As for those who praise you when you err, who encourage your negligence in religion — they are not friends. They are a test. They are those who will forget you when you fall. They are those who will say on the Day of Judgment: "We did not mislead her; she went astray on her own..."
I do not speak your name, but surely you recognize yourself. You were capable of greatness, and you still are. I saw how you cried while listening to the Quran. I saw how your heart trembled when they spoke of death and meeting Allah. When you dreamed of meeting the Prophet Muhammad ﷺ in Paradise. But then you returned again to where they mislead you from the Path. They pull you back to their gatherings, their idleness, their empty chatter. They laugh at what moves you — concern for the Hereafter and suffering Muslims in Gaza. They whisper to you: "Be like everyone else, why stand out?"
And you, alas, listen to them. You forget that death is closer than you think. That this life is temporary. That soon we will all lie beneath the earth, and none of your circle will save you except the deeds you performed for Allah. SubhanAllah, you motivate many, including myself, to action. MashaAllah, very few people can speak the truth in our time, especially to unjust rulers. What relevant and pressing topics you raise in your accounts, and how many articles have been written inspired by you...
True guidance does not stem from greed or arrogance, but from sincere concern for a brother's or sister's soul in faith. And only those who truly love for Allah’s sake feel pain when they see you drifting away from Truth and take steps toward you with reminders, even if you initially reject them.
If your creative circle mocks the hijab, justifies sin as "the norm of the times," convinces you that "everyone chooses their own path" — they are not leading you to Allah, but distancing you from Him. They will not be with you in the grave, they will not take your sins upon themselves, and they will not answer for you on the Day of Reckoning. But those who gently remind you to pray, who delicately correct you when you speak too much, who cry for your soul in their nightly prayers — they are the ones who love you for Allah’s sake. And even if their words sometimes sting, they are like medicine: bitter, but salvific.
My dear sister, if you feel your heart is uneasy, that you are losing yourself in this chaos, that your conscience grows quieter — this is a sign. It is not weakness. It is your fitrah, your natural connection with Allah, which has not yet faded. Hear it, strengthen it. Being righteous does not mean being "perfect," but being on the Straight Path. Mistakes will happen. But if you stay close to those who remind you of the Hereafter, who strengthen your faith — you will always rise again. And if you are surrounded only by those who laugh at your attempts to improve — know, they are already pulling you down, no matter how beautiful it may seem.
How do you recognize harmful company? They discourage worship — when you want to pray, fast, dress modestly, and they convince you "not to be fanatical." They compare you to sinners, not the righteous — "Look, that one doesn't even wear hijab, and you’re upset over a strand of hair showing!" They push you toward the forbidden — "What’s wrong with it? Everyone does it." They fear your improvement — because then they would have to change themselves.
One scholar of the past said: "If you see a person leading you to the Gardens of Jannah — hold onto them with your teeth!" You are not obligated to stay with those who drag you into the Fire. Prophet Ibrahim (peace be upon him) disowned even his father when he refused to believe. Because eternal life outweighs temporary attachment. Jannah is not for those who were "one of their own," but for those who remained faithful to Allah, even when left alone.
Oh, my sister, Allah sends you reminders — through verses, through signs, through words of loved ones, and now — through this article. Hear this call. And I ask the Almighty to deliver this lesson to you. Do not fear leaving behind those who distance you from Allah. He will replace them with better ones. Stay on the Straight Path, even if it feels lonely at first. For at the end of this path awaits not the applause of people, but the Gardens of Paradise, where Allah will say: "Peace be upon you! Enter Paradise for what you used to do!"
Oh, how I wish you would remember: the path to Jannah is a path of effort, tears, separation from unnecessary people, but ultimately — eternal happiness and the Face of the Almighty. Allah says in the Quran: "O you who have believed, fear Allah and be with the truthful." Surah At-Tawbah, 119. Do not be with those who deceive you for convenience. Follow those who, even through pain and offense, tell you the Truth. Cling to mentors, sincere friends, teachers who correct you and point out sinful mistakes, but do not judge your soul. They are your friends and saviors. They fight for your place in Jannah, even if you do not yet realize it.
You can start anew today. Right now. Change your circle, remove those who lead you away from Allah, cleanse your accounts of clutter, rid yourself of harmful followers. Open the Quran, make tawbah, and tell yourself: "I want to be among those Allah loves." You are an amanah. You are entrusted to Allah. Do not squander your soul to those who are lost themselves. Allah loves those who repent. And, I swear, if you return — He will open doors for you beyond your wildest dreams. Just be with those who lead you to the eternal Gardens of Jannah. Dear sister, you deserve better. You are a precious emerald, created by Allah. But if you continue to surround yourself with those who do not value your faith, you will lose the most important thing — your connection with Allah. Oh Allah, guide our sister, strengthen her heart, replace her circle with the God-fearing, and make her among the dwellers of Jannat al-Firdaws. Ameen!

Doğru çevreyi seçmek: Bu hayatta ve Ahirat'ta başarının anahtarı...
Hayatımızda her birimize arkadaşlar, tanıdıklar ve aynı fikirde olan insanlar verilmiştir. Gençlikte özellikle masumiyet ve saflıkla dolu olan bir kişi, kendini hoş sözlerle konuşan ancak gerçeklerden uzak hareket eden insanlar arasında bulabilir. Onlar iltifat etmeyi, boş sözlerle kalbi uyuşturmayı, günahları onaylamayı ve tutkulara yenik düşmeyi bilirler. Ancak gerçek sevgi, kör bir şekilde kabul etmek değil, sizi kurtuluşa ulaştırmak için acı hakikati söylemeye hazır olan sevgidir. Bu özellikle Müslüman erkek ve kadınlar için önemlidir — duyarlı kalpleri var ancak yabancı etkilere kapılmış zihinleri karışık olanlar için. Bu makalede özellikle bir Müslümana, bir kız kardeşe hitap ediyorum — Allah'ın bildiği bir isimle — ruhu hakikati arıyor olsa da çevresi tarafından doğru yoldan sürekli olarak saptırılıyor.
Hamd olsun Allah'a, O’na övgü ederiz ve yardımını ve affını dileriz. Ruhlarımızın ve kötü davranışlarımızın kötülüğünden korunmak için Allah'a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse onu kimse şaşırtamaz, ve kimi bırakırsa onu kimse doğru yola getiremez. Şehadet ederiz ki hiçbir tanrı olmaksızın yalnızca Allah’a ibadet edilir ve Muhammed O'nun kulu ve elçisidir. Ve sonra:
Tutkularla ve yanlış değerlerle dolu bir dünyada, Müslüman çevrelerinden kaynaklanan etkilere karşı özellikle savunmasızdır. Peygamber Efendimiz ﷺ demiştir ki: "Bir insan yakın arkadaşının dinine benzer. O halde, her biriniz kiminle arkadaşlık ettiğine baksın." (Ebu Davud, Tirmizi). Bu hadis, yaşam arkadaşlarının seçimindeki önemi hatırlatır. Ne yazık ki, pek çok Müslüman, özellikle imanlarını güçlendirenler, Ahiret hayatları hakkında endişelenmeyen kişilerin etkisi altına girer... Sevgi ve düzeltilmesi gereken eksikliklerinizi düzeltmeye çalışan, inancınızı güçlendirmeye ve ahlaka öğretmeye çalışanlara sarılın...
Bu sözlerde ne kadar acı ve hüzün gizlidir. Kaç Müslüman — özellikle de Müslüman kadınlar — bu yolda kaybolur, kimin gerçekten iyi niyetle hareket ettiği, kimin ise dostluk ve ilgi taklidiyle onları ışık yerine karanlığa sürüklediğini ayırt edemez. Bugün seninle konuşuyorum, kardeşim, hakkında durmadan düşündüğüm kız kardeşim. Senin ruhun, tüm hatalarına rağmen hâlâ Hakikat'e yöneliyor. Işık arıyorsun ama gölgelerle çevrili durumdasın. Ve ne kadar senin kalbine ulaşmaya çalışsam da — her seferinde çevrendeki birileri seni Hakikat'ten uzaklaştırıyor, şaşırtıyor, dikkatini dağıtıyor, alay ediyor, caydırıyor.
Kimden bahsettiğimi tam olarak biliyorsun. Çevrendekiler senin imanını güçlendirmiyor, ölümü hatırlatmıyor, tövbe çağrısı yapmıyor. Onlar seni Allah'a götürmüyor. Sana "Hijab giy," demiyorlar, "Bu müziği dinleme; kalbi bozar," diyorlar, "Namazı kaçırmayın, bu sizin Yüce ile bağlantınızdır." Hayır, başka bir şey söylüyorlar: "Rahat ol, fanatik olma, özgür ve bağımsız olmalısın..." Ama özgürlük Allah'a karşı isyan mı? Bir Müslüman kadının onuru inançsız kadınlara benzemekten, iffet, utanç ve amaç kaybetmekten mi geçiyor?
Kim seni gerçekten sever ve saygı gösterir? Dikkatlice dinle: Sadece Allah için sevenler senin Ahiretini umursar. Sadece günahlarına engel olanlar, seni üzsem bile cesaretle yol gösterenler — onlar senin kaderin için endişeleniyor. Çünkü onlar seni aldatmaz, senin için savaş verirler. Kar elde etmek istemezler — seni kurtulanlar arasına sokmak isterler. Günah işlerken seni alkışlayanlar, dine karşı gevşek olanları destekleyenler — bunlar dost değil. Bunlar bir sınavdır. Bunlar sen düşerken seni unutacaklardır. Bunlar Kıyamet Günü'nde diyeceklerdir ki: "Biz onu saptırmadık; kendisi gitti..."
Adını söylemiyorum, ama kesinlikle kendini tanıyacaksın. Büyüklükler yapabilirdin ve şimdi de yapabilirsin. Kur'an dinlerken nasıl ağladığını gördüm. Ölüm ve Allah ile buluşma konusunda kalbinin nasıl titrediğini gördüm. Hz. Muhammed ﷺ ile Cennet'te karşılaşmayı hayal ederken. Ama sonra tekrar geri döndün, seni yoldan çıkaranların yanına. Toplantılarına, tembelliklerine, boş sohbetlerine geri çekiyorlar seni. Gazze'deki Müslümanların durumuyla ilgilendiğin için sana gülüyolar. Fısıldıyorlar: "Herkes gibi ol, neden farklı oluyorsun?"
Ve sen, ne yazık ki, onları dinliyorsun. Ölümün daha yakında olduğunu unutuyorsun. Bu hayatın geçici olduğunu. Yakında hepimiz toprak altında yatacağız ve çevrendeki hiç kimse seni kurtaramayacak, Allah için yaptığın işler dışında. SubhanAllah, sen ben dahil birçok kişiyi motive ediyorsun. MashaAllah, zamanımızda az insan doğruyu konuşabilir, hele de adaletsiz hükümdarlara karşı. Ne kadar önemli ve acil konular gündeme getiriyorsun hesaplarında ve senin esinlenerek yazılan kaç makale var...
Gerçek rehberlik açgözlülükten veya kibirli tavırlardan değil, kardeşinin veya inançta ortak ruhun için samimi bir endişeden doğar. Ve sadece Allah için sevenler, senin Hakikat'ten uzaklaştığını gördüklerinde acı hisseder ve ilk başta reddetsen bile seninle hatırlatmaya adımlar atarlar.
Eğer yaratıcı çevren hijab alay ediyor, günahı "zamanın normu" olarak meşrulaştırıyor, "herkes kendi yolunu seçer" diyerek ikna ediyorsa — onlar seni Allah'a götürmüyor, On'dan uzaklaştırıyorlar. Mezarında seninle olmayacaklar, günahlarını üzerlerine almazlar ve Hesap Günü'nde senin yerine cevap vermezler. Ama nazikçe sana namazı hatırlatanlar, fazla konuştuğunda nazikçe seni düzeltip, gece dualarında senin ruhun için ağlayanlar — işte bunlar Allah için seni sevenler. Sözleri acı bile olsa, ilaç gibidir: acı, ama kurtarıcıdır.
Sevgili kardeşim, eğer kalbin huzursuzsa, bu kaosta kendini kaybediyorsan, vicdanın yavaş yavaş sustuğunu hissediyorsan — bu bir işarettir. Bu zayıflık değil. Bu senin fitren, senin Allah'la doğal bağlantın, henüz sönmüş değil. Onu duy, güçlendir. Takva sahibi olmak "mükemmel" olmak değil, Doğru Yolda olmaktır. Hatalar olacaktır. Ama Ahiret'i hatırlatan, imanını güçlendirenlerle kalırsan — her zaman yükselirsin. Eğer senden daha iyi olmaya çalıştığında alay edenlerle çevriliysen — bil ki, onlar seni aşağıya çekiyor, ne kadar güzel görünseler de.
Zararlı çevreyi nasıl tanıyabilirsin? İbadetten caydırırlar — dua etmek, oruç tutmak, mütevazi giyinmek istediğinde, seni "fanatik olma" diye ikna ederler. Günahlara değil, salihlere benzetirler — "Şuna bak, o hiç hijab takmıyor, sen saç telini düşürdün — normal!" Yasaklara itiyorlar — "Bunda ne var? Herkes yapıyor." Gelişiminden korkuyorlar — çünkü sen değiştikçe onlar da değişecekler.
Geçmişteki bir âlim der ki: "Sana Cennet Bahçelerine götüren birini görürsen — dişlerinle tutun!" Sana Cehennem’e sürükleyenlerle kalmak zorunda değilsin. Hz. İbrahim (aleyhisselam), babası inanmadığında ondan vazgeçmiştir. Çünkü ebedi hayat, geçici bağlılıktan daha önemlidir. Cennet, "kendi içinden olanlar" için değil, yalnız kalanlarda Allah'a sadık olanlar içindir.
Ey kardeşim, Allah sana hatırlatmalar gönderiyor — ayetler, işaretler, sevdiklerinin sözleri aracılığıyla, ve şimdi — bu yazı aracılığıyla. Bu çağrıyı duy. Ve ben yüce Allah'tan bu öğütün sana ulaşmasını dilerim. Allah'tan uzaklaştıranlardan ayrılmaktan korkma. Onları daha iyilerle değiştirir. Doğru Yolda dur, başta yalnız hissetsen bile. Çünkü bu yolun sonunda insanların alkışları değil, ebedi mutluluk vaat eden Cennet Bahçeleri bekliyor, orada Allah diyecek: "Size selam olsun! Yapmakta olduğunuz için Cennet'e girin!"
Ah keşke hatırlasan: Cennet yolunda çaba, gözyaşları ve gereksiz insanlardan ayrılma var, ancak sonuçta — sonsuz mutluluk ve yüce Allah'ın yüzü var. Allah Kuran'da der ki: "Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve doğru olanlarla birlikte olun." Tevbe suresi, 119. Kolaycılığa göre seni aldatanlarla birlikte olma. Acı ve incinme içinde bile olsa sana gerçeği söyleyenlerle takip et. Mentörlere, samimi arkadaşlara, günahları düzeltmeye çalışan öğretmenlere sarıl, ama ruhunu yargılamayanlara. Onlar senin arkadaşların ve kurtarıcın. Onlar Cennet'teki yerin için savaş veriyor, belki henüz farkında değilsin.
Bugün yeniden başlayabilirsin. Şimdi. Çevreni değiştir, seni Allah'tan uzaklaştıranları çıkar, hesaplarını temizle, zararlı takipçilerden kurtul. Kur'an'ı aç, tövbe et, ve kendine söyle: "Allah'ın sevdiği kişilerden olmak istiyorum." Sen bir emanetsin. Allah'a emanet edildin. Kaybolmuş olanlara ruhunu harcama. Allah tövbekarları sever. Ve yemin ederim, eğer dönüş yaparsan — hayal bile edemediğin kapıları açacak. Allah'a doğru yolu götürenlerle beraber ol. Sevgili kardeşim, sen daha iyisine layıksın. Sen Allah tarafından yaratılmış değerli bir yakuttun. Ama imanını önemsemeyenlerle çevrili kalmaya devam edersen, en önemli şeyi kaybedeceksin — Allah ile olan bağlantını. Ey Allah, kız kardeşimizi doğruya ilet, kalbini güçlendir, çevresini Allah korkusu olanlarla değiştir ve onu Firdavstaki Cennet halkından eyle. Ameen!

Zgjedhja e mjedisit të duhur: çelësi i suksesit në këtë jetë dhe Në Ahirat...
Në jetën tonë të gjithëve na jepen lidhjet: miq, njohës, dhe persona që ndajnë të njëjtin mendim. Shpesh, një person, sidomos në moshën e re, për shkak të natyrës së thjeshtë dhe paçartësisë, mund të gjejë veten rrethuar nga njerëzit, fjalët e të cilëve tingëllojnë të këndshme por veprimet e tyre janë larg nga e vërteta. Ata e dinë si të ndjekin me komplimente, e lulëzojnë zemrën me fjalë boshe, miratojnë përgjegjësitë, dhe inkurajojnë pasionet. Megjithatë, dashuria e vërtetë nuk është ajo që pranon me verbër, por ajo që është gati të udhëzojë, të korrigjojë, dhe të thotë të vërtetën e hidhur për shpëtimin tënd. Kjo është veçanërisht e rëndësishme për muslimanët — burra dhe gra — të cilët ende kanë zemra të ndjeshme, por mendja u ka ngatërruar nga ndikimi i huaj. Në këtë artikull, po më shumë flas për një muslimane — një motër, emrin e së cilës vetëm Allahu e di — zemra e së cilës kërkon të vërtetën, por vazhdimisht krijohet rrugë drejt gabimit nga mjedisi i saj.
Lavdi Allahu, Ne e lavdërojmë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Ne kërkojmë mbrojtje nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprat e keqija. Kushdo që Allahu udhëzon, askush nuk mund ta çojë në gabim dhe kushdo që Ai e lë, askush nuk mund ta udhëzojë në rrugën e drejtë. Ne deklarojmë se nuk ka zot apo tronditje përveç All-llahut dhe ne deklarojmë se Muhamedi është rob dhe dërgues i Tij. Dhe më pas:
Në një botë të plotë përfytyrash dhe vlerave të rreme, një musliman është veçanërisht i ekspozuar ndikimeve të ambientit. Profeti ﷺ tha: "Një person merr fenë e të njëjtit besim si mik i tij i afërt. Pra, le të shikojë secili prej jush me kë merr miqësi." (Abu Davud, Tirmizi). Ky hadith na kujton rëndësinë e zgjedhjes së shoqëruesve të jetës. Fatkeqësisht, shumë muslimanë, veçanërisht ata që po forcën besimin e tyre, bien nën ndikimin e njerëzve të cilët nuk pyesin për jetën e tyre të Pashmërisë... Dashuroni dhe mbani fort ata që ju japin udhëzime dhe përpiqen të korrigjojnë mangësitë tuaja, të ndreqin besimin tuaj dhe të mësojnë moralitetin...
Sa e dhembshme dhe e hidhur është kjo frazë. Sa Muslimanë — dhe veçanërisht Muslimanët femra — humbin rrugën në këtë udhëtim, duke mos dalluar: kush është ai që ju dëshiron të mira dhe kush thjesht pretendon të jetë miq dhe kujdeset për ju, për t’ju larguar nga Drita në Errësirë. Sot po flas me ty, motër, për të cilën nuk mund të ndalem të mendoj. Shpirti yt, pavarësisht nga të gjitha gabimet, akoma tërheqet drejt të Vërtetës. Ti kërkon Dritën, por je rrethuar nga hijet. Dhe sa herë që po përpiqem të arrit zemrën tënde — dikush nga rrethina jote qëndron mes jush dhe të Vërtetës, duke ju ngatërruar, duke ju distrahiruar, duke ju qeshur, duke ju hedhur poshtë.
Ti e di mire kush është. Ata rreth jush nuk ju forcojnë besimin, nuk ju kujtojnë për vdekjen, nuk ju thirrnë të keni kërshërim. Ata nuk ju çojnë tek Allah. Ata nuk ju thonë: "Mbaj xhileb," edhe pse disa prej tyre e mbajnë, ose "Mos dëgjo këtë muzikë; ajo e prish zemrën," ose "Mos humbisni namazin, sepse ky është lidhja juaj me Zoti." Jo, ata thonë diçka tjetër: "Relaksohu, mos u bëj fundamentaliste, ti duhet të jesh e lirë dhe e pavarur..." Por a është liria rebelim ndaj Allahut? A është nderi i një gruaje muslimane në imitim të grave jofetare, duke humbur modëstinë, turpinë dhe qëllimin?
Kush ju don dhe ju respekton vërtet? Dëgjoni me kujdes: Vetëm ata që ju duan për shkak të Allahut kujdesen për jetën tuaj të Pashmërisë. Vetëm ata që guxojnë të kritikojnë grekat tuaja, që kanë kurajën të ju udhëzojnë, duke ditur që mund të ofendet — ata vërtet kujdesen për fatin tuaj. Sepse ata nuk ju flaterojnë, ata luftojnë për ju. Ata nuk kërkojnë përfitim — ata duan që ju të jeni në mesin e shpëtuarve. Ndërsa ata që ju lajmojnë kur bëni gabime, që inkurajojnë negligenca në fe — ata nuk janë miq. Ata janë provë. Ata janë ata që do t'ju harrojnë kur do të bien. Ata do të thonë në Ditën e Gjykimit: "Ne nuk e deshtuam atë; ajo kaloi vetë..."
Unë nuk thash emrin tënd, por sigurisht që të njoh veten. Ti kish mëngjes të madh, dhe akoma e ke atë mundësi. Unë pash si qesh me lotë duke dëgjuar Kur’anin. Kam parë zemrën tënde të dridhur kur flisnin për vdekjen dhe takimin me Allahun. Kur ëndërronte të takohej me Profetin Muhamed ﷺ në Xhehenë. Por pastaj ktheheshe përsëri ku të ndodhnin të terrnin nga rruga e vërtetë. Ata të terrojnë prapa në takimet e tyre, në paaftësinë e tyre, në fjalët e zbrazëta të tyre. Ata qeshin për atë që ju intrigon — ankthi për Pashmërinë dhe për muslimanët në Gazë. Ju fletin: "Jepu sikurse të tjerët, pse të dallosh?"
Dhe ti, veçanërisht, i dëgjon ata. Harrosh se vdekja është më afër sesa mendon. Se kjo jetë është e përkohshme. Se shpejt të gjithë do të shtrihemi në tokë, dhe askush nga rrethina juaj nuk do të ju shpëtojë përveç veprimeve që kryenit për Allahun. SubhanAllah, ju motivoni shumë, duke përfshirë edhe veten time. Mashallah, pak njerëz mund të flasin të vërtetën në kohën tonë, veçanërisht ndaj sunduesve të padrejtë. Sa tema relevante dhe urgjente keni ngritur në llogaritjet tuaja dhe sa artikuj janë shkruar nga inspirimi juaj...
Udhëzimi i vërtetë nuk lind nga lakmia ose arroganca, por nga kujdesi i sinqertë për shpirtin e vëllait ose motrës në besim. Dhe vetëm ata që e donë për Allahun ndihen të dhembur kur shohin se ju largoheni nga e Vërteta dhe marrin hapa drejt juve me kujtesa, edhe nëse fillimisht i refuzoni.
Nëse mjedisi yt artistik merr baraz me xhilebun, justifikon përgjegjësitë si "norma e kohës," ju bind që "secili zgjedh udhën e vet" — ata nuk ju çojnë tek Allah, por ju largojnë nga Ai. Ata nuk do të jenë me ju në varr, nuk do të marrin mbi vete përgjegjësitë tuaja, dhe nuk do të përgjigjen për ju në Ditën e Llogaritjes. Por ata që ju kujtojnë me kujdes për namazin, që ju korrigjojnë delikat kur flisni tepër, që qajnë për shpirtin tuaj në lutjet e natës — ata janë ata që ju duan për Allahun. Edhe nëse fjalët e tyre nganjëherë janë të dhimbshme, ato janë si medikament: të hidhura, por shpëtuese.
Motër e imë, nëse ndjeni se zemra juaj është e pahunë, se jeni duke humbur veten në këtë kaos, se zëri i vetëdijes tuaj sillet më të ulët — kjo është një shenjë. Kjo nuk është dobësi. Kjo është fitra juaj, lidhja juaj natyrore me Allahun, e cila ende nuk ka shua. Dëgjoni atë, forceni atë. Të jetë një i drejtë nuk do të thotë të jesh "i përsosur", por të jesh në Rrugën e Drejtë. Gabime do të ndodhin. Por nëse qëndroni afër atyre që ju kujtojnë për Pashmërinë, që ju forcojnë besimin — gjithmonë do të keni mundësi të ngriheni. Dhe nëse jeni rrethuar vetëm nga ata që qeshin me përpjekjet tuaja për të përmirësuar veten — dini që ata tashmë ju tërheqin poshtë, sa herë edhe të duket bukur.
Si identifikohet mjedisi i dëmtuar? Ata inkurajojnë jo ibadet — kur doni të lutni, të bëni agjër, të visheni modëstisht, dhe ju bindin "mos u bëj fundamentaliste." Ju krahasojnë me fajtorët, jo me të drejtët — "Shiko, ajo s'mban fare xhileb, dhe ti ke një flokë të dalë — normale!" Ju shtyjnë drejt të ndaluemeve — "Çfarë ka keq në të? Të gjithë e bëjnë." Ata frikësohen nga përmirësimi juaj — sepse pastaj do të duhet të ndryshojnë edhe ata.
Një ndër studiuesit e kaluar tha: "Nëse shihni një person që ju çon në kopshtet e Xhenetit — mbajeni atë me dhëmbët tuaj!" Ju nuk jeni të detyruar të qëndroni me ata që ju tërheqin në zjarr. Profeti Ibrahim (paqe mbi të) e hodhi edhe babain e tij kur ai refuzoi të besonte. Sepse jeta e përhershme ka më shumë vlerë se lidhja e përkohshme. Xheneti nuk është për ata që ishin "një me grupin," por për ata që qenë të besuar ndaj Allahut, edhe kur u mbetën vetëm.
O, motër e mi, Allahu ju dërgon kujtesa — përmes ajeteve, përmes shenjave, përmes fjalëve të afërmit, dhe tani — përmes këtij artikulli. Dëgjoni këtë thirrje. Dhe unë e lutem Zotin Shpëtimtar që ta sjellë këtë mësim deri tek ti. Mos i frikëso largimin nga mjedisi që ju largon nga Allahu. Ai do t'i zëvendësojë ata me të tjerë më të mirë. Qëndroni në Rrugën e Drejtë, edhe nëse fillimisht do të ndiheni të vetmuar. Sepse në fund të kësaj rrugë pritet jo aplaudimet e njerëzve, por Kopshtet e Xhenetit, ku Allahu do të thotë: "Paqe ju! Hyni në Xhenet për ajo çka kryesit!"
O, sa dua që ti të kujtoresh: rruga drejt Xhenetit është një rrugë me përpjekje, me lotë, me largime nga njerëzit e panevojshëm, por në fund — me lumturi të përjetshme dhe fytyrën e Zotit të Lartë. Allahu tha në Kur'an: "O, ju që keni besuar! Frikeni Allahun dhe qëndroni me të sinqertët!" Sureja At-Tawba, 119. Mos jeni me ata që ju mashtruan për lehtësi. Ndiqni ata që, edhe nëpërmjet dhimbjes dhe ofendimit, ju flasin të Vërtetën. Mbani fort mentoret, miqtë e sinqertë, mësuesit që ju korrigjojnë dhe ju tregojnë për veprat e gabuara, por nuk ju gjykojnë ju dhe shpirtin tuaj. Ata janë miqtë dhe shpëtimtartë e juaja. Ata luftojnë për vendin tuaj në Xhenet, edhe nëse ende nuk e kuptoni këtë.
Ju mund të filloni të gjitha nga e para. Sot. Tani. Ndryshoni mjedisin tuaj, hiqni ata që ju largojnë nga Allahu, pastroni llogaritë tuaja nga plehrat, zbërthini abonentët e panevojshëm dhe të dëmtues. Hapni Kur'anin, bëni tobën, dhe thoni vetes: "Dua të jem nga ata që Allahu i dashuron." Ti je një amanet. Ti je kushtuar Allahut. Mos hidhni shpirtin tuaj në duart e atyre që vetë kanë humbur rrugën. Allahu i dashuron ata që kthehen. Dhe, po e betoj, nëse ktheheni — Ai do të hapë portat që as nuk i keni ëndërruar. Vetëm qëndroni me ata që ju çojnë aty ku janë kopshtet e përhershme të Xhenetit. Motër e dashur, ti je e vlefshme për diçka më të madhe. Ti je një smarald i çmuar, i krijuar nga Allahu. Por nëse vazhdoni të rrethoheni nga ata që nuk e vlerësojnë besimin tuaj, ju do të humbni atë më të rëndësinshmen — lidhjen tuaj me Allahun. O, Allahu, udhëzo motrën tonë, forcose zemrën e saj, zëvendëso mjedisin e saj me një të fobishëm ndaj Allahut, dhe bëje të qëndrojë në mesin e banorëve të Xhenetit Firdaus. Ameen!