Всевышний Аллах ревнует, когда сердце верующего испытывает симпатию к чему-либо помимо Него...

Allah Almighty is jealous when the heart of a believer feels sympathy for something other than Him... / Yüce Allah, bir inananın kalbi Kendisinden başka bir şeye sempati duyduğunda kıskanır... / Allahu I Madhëruar është xheloz kur zemra e një besimtari ndjen simpati për diçka tjetër përveç tij...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Фудайль ибн Ийяд (رَحِمَهُ الله) сказал: «Я обнаружил, что моя душа чувствует симпатию к людям, которые зовутся друзьями, после чего испробовал на практике их дружбу, в результате убедился в том, что большинство из них завистники в отношении имеющихся у меня благ, они не покрывают малую оплошность человека, не знают о правах своего товарища, не помогают материально своему другу. Я поразмыслил над этим и понял, что многие из них завидуют тем благам, которыми обладает человек. Всевышний Аллах ревнует, когда сердце верующего испытывает симпатию к чему-либо помимо Него, от чего Аллах делает нелестным для человека этот мир и их обитателей для того, чтобы он был привязан только к Аллаху. Необходимо, чтобы ты относился ко всем людям как к знакомым, не раскрывая своих секретов кому-либо из творений Аллаха. Тебе следует брать в друзья только тех, кто поможет в трудную минуту. Обращайся с такими "знакомыми" поверхностно и общайся с ними только при необходимости с осторожностью, затем удались от них и займись своим делом, уповая на своего Творца, ведь только Он приносит благо и только Он удаляет зло». Аль-Адаб аш-Шари’а, 3/582.

В обращении говориться о том, что шейх испытывал симпатию к людям, которых называл друзьями, но после практического взаимодействия с ними обнаружил, что многие из них оказались завистливыми, неискренними и не готовыми поддержать в трудную минуту. Это подчеркивает важность осторожности в выборе друзей и понимания, что не все, кто называет себя друзьями, действительно достойны этого звания.

Люди могут завидовать благам, которые есть у других, и это может стать причиной их неискренности. Зависть — это болезнь сердца, которая мешает искренней дружбе. Настоящий друг должен быть готов помочь в трудную минуту, покрыть малые ошибки и знать о правах своего товарища. Если этого нет, то такие отношения нельзя назвать истинной дружбой.

Всевышний Аллах ревнует, когда сердце верующего привязывается к чему-либо или кому-либо помимо Него. Это не ревность в человеческом понимании, а проявление любви и заботы Аллаха о своем рабе. Аллах желает, чтобы сердце верующего было полностью предано Ему, так как только Он является источником истинного блага и счастья.

Аллах может сделать этот мир и его обитателей нелестными для человека, чтобы он не привязывался к мирскому и не забывал о своей главной цели — поклонении Аллаху. С осторожностью относитесь ко всем людям, также и к знакомым, не раскрывая своих секретов и не доверяя им полностью. Это связано с пониманием, что люди могут быть неискренними или использовать информацию против тебя.

Не стоит углубляться в отношения с каждым человеком. Общение должно быть умеренным и осторожным, особенно если есть сомнения в искренности. В друзья следует брать только тех, кто богобоязненный, и действительно готов помочь в трудную минуту и кто искренен в своих намерениях.

Ключевой момент назидания — это упование на Аллаха, что только Он является источником блага и только Всевышний может удалить зло. Это напоминание о том, что человек должен всегда полагаться на своего Творца, а не на людей. Таваккуль (упование): это состояние сердца, когда человек полностью доверяет Аллаху и понимает, что все блага и трудности исходят от Него. Упование на Аллаха помогает человеку не привязываться к мирскому и не испытывать разочарования от людей, так как он понимает, что истинное благо — только от Аллаха.

Эта насыха напоминает о важности и осторожности в отношениях с людьми, о необходимости искренней дружбы и, главное, о том, что сердце верующего должно быть привязано только к Аллаху. Мирские отношения и блага могут разочаровать, но упование на Аллаха никогда не подведет. Это глубокий урок о том, как сохранить духовное равновесие и не потерять себя в мире, полном неискренности и зависти.

Allah Almighty is jealous when the heart of a believer feels sympathy for something other than Him...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

Fudayl ibn Iyad (Fudayl ibn Iyad) said: "I discovered that my soul feels sympathy for people who are called friends, after which I tried their friendship in practice, as a result I became convinced that most of them are envious of the benefits I have, they do not cover for a small mistake of a person, they do not know about the rights of their friend, they do not financially help their friend. a friend. I thought about it and realized that many of them are jealous of the benefits that a person possesses. Allah Almighty is jealous when the heart of a believer feels sympathy for something other than Him, from which Allah makes this world and its inhabitants unflattering for a person so that he is attached only to Allah. It is necessary that you treat all people as acquaintances, without revealing your secrets to any of Allah's creations. You should only take friends who will help you in a difficult moment. Treat such "acquaintances" superficially and communicate with them only with caution if necessary, then get away from them and go about your business, trusting in your Creator, because only He brings good and only He removes evil." Al-Adab al-Shariah, 3/582.

The appeal says that the sheikh felt sympathy for people whom he called friends, but after practical interaction with them, he discovered that many of them turned out to be envious, insincere and not ready to support in difficult times. This highlights the importance of being careful when choosing friends and understanding that not everyone who calls themselves friends is truly worthy of this title.

People may be jealous of the benefits that others have, and this may be the reason for their insincerity. Envy is a heart disease that prevents sincere friendship. A true friend should be ready to help in difficult times, cover minor mistakes and be aware of the rights of his friend. If this is not the case, then such a relationship cannot be called true friendship.

Allah Almighty is jealous when the heart of a believer becomes attached to anything or anyone besides Him. This is not jealousy in the human sense, but a manifestation of Allah's love and concern for his slave. Allah wants the believer's heart to be completely devoted to Him, as He alone is the source of true goodness and happiness.

Allah can make this world and its inhabitants unflattering for a person so that he does not become attached to worldly things and does not forget about his main goal — the worship of Allah. Treat all people with caution, as well as your acquaintances, without revealing your secrets and not trusting them completely. This is due to the understanding that people can be insincere or use information against you.

It is not necessary to delve into the relationship with each person. Communication should be moderate and careful, especially if there are doubts about sincerity. Friends should be taken only by those who are God-fearing, who are really ready to help in difficult times and who are sincere in their intentions.

The key point of edification is to trust in Allah, that only He is the source of good and only God can remove evil. This is a reminder that a person should always rely on his Creator, not on people. Tawakkul (hope): This is a state of the heart when a person fully trusts Allah and understands that all benefits and difficulties come from Him. Trusting in Allah helps a person not to become attached to worldly things and not to be disappointed by people, as he understands that the true good is only from Allah.

This prayer reminds us of the importance and caution in dealing with people, the need for sincere friendship and, most importantly, that the heart of a believer should be attached only to Allah. Worldly relationships and benefits may disappoint, but trust in Allah will never fail. This is a deep lesson on how to maintain spiritual balance and not lose yourself in a world full of insincerity and envy.

Yüce Allah, bir inananın kalbi Kendisinden başka bir şeye sempati duyduğunda kıskanır...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Fudeyl ibn İyyad (رَحممَهُ الله) şöyle dedi: «Ruhumun arkadaş olarak adlandırılan insanlara sempati duyduğunu keşfettim, ardından onların dostluklarını pratikte denedim, sonuç olarak çoğunun elimdeki nimetleri kıskanç olduklarına, insanın küçük bir gafını karşılamadıklarına, yoldaşlarının haklarından habersiz olduklarına ve arkadaşlarına maddi olarak yardım etmediklerine ikna oldum. Ben bunu düşünmüştüm ve onların çoğunun insanın sahip olduğu nimetleri kıskandığını fark ettim. Bir müminin kalbi, Kendisinden başka bir şeye sempati duyduğunda, Allah'ın bu dünyayı ve halkını, yalnızca Allah'a bağlı olması için utandırmadığı için, Allah onu kıskanır. Sırlarınızı Allah'ın yarattıklarından hiçbirine açıklamadan tüm insanlara tanıdık geliyormuş gibi davranman esastır. Sadece ihtiyaç anında yardım edenleri arkadaş edinmelisin. Böyle "tanıdıklara" yüzeysel davranın ve onlarla ancak gerekirse dikkatli bir şekilde iletişim kurun, sonra onlardan uzaklaşın ve Yaratıcınıza güvenerek işinize devam edin, çünkü iyiliği ancak O getirir ve kötülüğü ortadan kaldıran odur. El-Adab eş-Şeri'a, 3/582.

Adreste, Şeyh'in arkadaş dediği insanlara sempati duyduğunu, ancak onlarla pratik etkileşimden sonra birçoğunun kıskanç, samimiyetsiz ve ihtiyaç anında desteklemeye hazır olmadığını keşfettiğini söylüyor. Bu, arkadaş seçiminde dikkatli olmanın ve kendilerine arkadaş diyen herkesin bu unvana gerçekten layık olmadığını anlamanın önemini vurgulamaktadır.

İnsanlar başkalarının sahip olduğu faydaları kıskanabilir ve bu onların samimiyetsizliğine neden olabilir. Kıskançlık, samimi dostluğu engelleyen bir kalp hastalığıdır. Gerçek bir arkadaş ihtiyaç anında yardım etmeye, küçük hataları karşılamaya ve yoldaşının haklarını bilmeye hazır olmalıdır. Bu yoksa, böyle bir ilişkiye gerçek dostluk denilemez.

Yüce Allah, inananın kalbi O'ndan başka bir şeye veya birine bağlandığında kıskanır. Bu, insan anlayışındaki kıskançlık değil, Allah'ın kuluna olan sevgisinin ve sevgisinin bir tezahürüdür. Allah, gerçek iyiliğin ve mutluluğun kaynağı O olduğu için, inananın kalbinin tamamen Kendisine bağlı olmasını diliyor.

Allah, bu dünyayı ve halkını insana karşı utanmaz kılabilir ki, o dünya ile bağ kurmasın ve asıl amacı olan Allah'a kulluk etmeyi unutmasın. Sırlarınızı açıklamadan ve onlara tam olarak güvenmeden tüm insanlara ve tanıdıklarınıza karşı dikkatli olun. Bunun nedeni, insanların samimiyetsiz olabileceklerini veya bilgileri size karşı kullanabileceklerini anlamaktır.

Her insanla ilişkiye girmemelisiniz. İletişim, özellikle samimiyet konusunda şüpheler varsa, ılımlı ve dikkatli olmalıdır. Ancak Allah'tan sakınanlar, ihtiyaç anında yardım etmeye gerçekten hazır olanlar ve niyetlerinde samimi olanlar arkadaş edinilmelidir.

En önemli öğüt, Allah'a olan güvendir, iyiliğin kaynağıdır ve kötülüğü ancak Allah kaldırabilirdir. Bu, insanın insanlara değil, her zaman Yaratıcısına güvenmesi gerektiğini hatırlatır. Tavakkul (umut): Bu, insanın Allah'a tam olarak güvendiği ve tüm faydaların ve zorlukların O'ndan geldiğini anladığı bir kalp durumudur. Allah'a tevekkül etmek, insanın dünya ile bağ kurmamasına ve insanlardan hüsrana uğramamasına yardımcı olur, çünkü o, gerçek iyiliğin ancak Allah'tan olduğunu anlar.

Bu haber, insanlarla ilişkilerde önemi ve dikkati, samimi dostluğa duyulan ihtiyacı ve en önemlisi inananın kalbinin yalnızca Allah'a bağlı olması gerektiğini hatırlatır. Dünyevi ilişkiler ve iyilikler hayal kırıklığına uğratabilir, ancak Allah'a güvenmek asla başarısız olmaz. Bu, samimiyetsizlik ve kıskançlıkla dolu bir dünyada ruhsal dengenin nasıl korunacağına ve kendinizi kaybetmemeye dair derin bir derstir.

Allahu I Madhëruar është xheloz kur zemra e një besimtari ndjen simpati për diçka tjetër përveç tij...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Fudayl ibn Iyad (Fudayl ibn iyad) tha: "zbulova se shpirti im ndjen simpati për njerëzit që quhen miq, pas së cilës provova miqësinë e tyre në praktikë, si rezultat u binda se shumica e tyre janë ziliqarë për përfitimet që kam, ata nuk mbulojnë një gabim të vogël të një personi, ata nuk dinë për të drejtat e mikut të tyre, ata nuk e ndihmojnë financiarisht mikun e tyre. një mik. Mendova për këtë dhe kuptova se shumë prej tyre janë xhelozë për përfitimet që posedon një person. Allahu I Madhëruar është xheloz kur zemra e një besimtari ndjen simpati për diçka tjetër përveç Tij, nga e cila Allahu e bën këtë botë dhe banorët e saj jo lajkatarë për një person në mënyrë që ai të jetë i lidhur vetëm me Allahun. Është e nevojshme që t'i trajtoni të gjithë njerëzit si të njohur, pa zbuluar sekretet tuaja për ndonjë nga krijimet e Allahut. Ju duhet të merrni vetëm miq që do t'ju ndihmojnë në një moment të vështirë. Trajtoni "njohje" të tilla sipërfaqësisht dhe komunikoni me ta vetëm me kujdes nëse është e nevojshme, atëherë largohuni prej tyre dhe vazhdoni biznesin tuaj, duke besuar Te Krijuesi juaj, sepse vetëm ai sjell të mirën dhe vetëm ai largon të keqen."Al-Adab al-Shariah, 3/582.

Apeli thotë se sheiku ndjeu simpati për njerëzit që ai i quajti miq, por pas ndërveprimit praktik me ta, ai zbuloi se shumë prej tyre dolën të ishin ziliqarë, të pasinqertë dhe jo të gatshëm për të mbështetur në kohë të vështira. Kjo thekson rëndësinë e të qenit i kujdesshëm kur zgjidhni miq dhe kuptoni se jo të gjithë ata që e quajnë veten miq janë vërtet të denjë për këtë titull.

Njerëzit mund të jenë xhelozë për përfitimet që kanë të tjerët, dhe kjo mund të jetë arsyeja e pasinqeritetit të tyre. Zilia është një sëmundje e zemrës që parandalon miqësinë e sinqertë. Një mik i vërtetë duhet të jetë i gatshëm të ndihmojë në kohë të vështira, të mbulojë gabime të vogla dhe të jetë i vetëdijshëm për të drejtat e mikut të tij. Nëse nuk është kështu, atëherë një marrëdhënie e tillë nuk mund të quhet miqësi e vërtetë.

Allahu I Madhëruar është xheloz kur zemra e një besimtari lidhet me ndonjë gjë apo dikë tjetër përveç tij. Kjo nuk është xhelozi në kuptimin njerëzor, por manifestim i dashurisë Dhe shqetësimit Të Allahut për robin e tij. Allahu dëshiron që zemra e besimtarit të jetë plotësisht e përkushtuar Ndaj tij, pasi Ai vetëm është burimi i mirësisë dhe lumturisë së vërtetë.

Allahu mund ta bëjë këtë botë dhe banorët e saj jo lajkatarë për një person në mënyrë që ai të mos lidhet me gjërat e kësaj bote dhe të mos harrojë qëllimin e tij kryesor — adhurimin e Allahut. Trajtojini të gjithë njerëzit me kujdes, si dhe të njohurit tuaj, pa zbuluar sekretet tuaja dhe duke mos u besuar plotësisht atyre. Kjo është për shkak të të kuptuarit se njerëzit mund të jenë të pasinqertë ose të përdorin informacione kundër jush.

Nuk është e nevojshme të thellohemi në marrëdhëniet me secilin person. Komunikimi duhet të jetë i moderuar dhe i kujdesshëm, veçanërisht nëse ka dyshime për sinqeritetin. Miqtë duhet të merren vetëm nga ata që kanë Frikë Nga Zoti, të cilët janë vërtet të gatshëm të ndihmojnë në kohë të vështira dhe që janë të sinqertë në qëllimet e tyre.

Pika kyçe e ndërtimit është besimi në Allahun, se vetëm ai është burimi i së mirës dhe Vetëm Zoti mund ta largojë të keqen. Kjo është një kujtesë se një person duhet të mbështetet gjithmonë te Krijuesi i tij, jo te njerëzit. Tawakkul (shpresa): kjo është një gjendje e zemrës kur një person i beson Plotësisht Allahut dhe kupton se Të gjitha përfitimet dhe vështirësitë vijnë prej tij. Besimi në Allahun e ndihmon një person të mos lidhet me gjërat e kësaj bote dhe të mos zhgënjehet nga njerëzit, pasi ai e kupton se e mira e vërtetë është vetëm nga Allahu.

Kjo lutje na kujton rëndësinë dhe kujdesin në marrëdhëniet me njerëzit, nevojën për miqësi të sinqertë dhe, më e rëndësishmja, që zemra e një besimtari duhet t'i bashkëngjitet Vetëm Allahut. Marrëdhëniet dhe përfitimet e kësaj bote mund të zhgënjejnë, por besimi te Allahu nuk do të dështojë kurrë. Ky është një mësim i thellë se si të ruani ekuilibrin shpirtëror dhe të mos humbni veten në një botë plot sinqeritet dhe zili.