Время лжецов и лицемеров: назидание мусульманам в эпоху всеобщего недоверия...
The Time of liars and hypocrites: Edification of Muslims in an era of universal distrust... / Yalancıların ve ikiyüzlülerin zamanı: Genel güvensizlik çağında Müslümanlara bir öğüttür... / Koha e gënjeshtarëve dhe hipokritëve: Ndërtimi i Myslimanëve në një epokë mosbesimi universal...
Мы живём в эпоху, когда правда стала редкостью, а ложь — нормой. Это время лжецов и лицемеров, когда доверие разрушено, а искренность превратилась в упрёк. Ложь стала повседневной валютой взаимоотношений, и особенно больно осознавать, что эта болезнь проникла и в ряды мусульман. Мы привыкли думать, что ложь — это удел неверных, людей далёких от веры, но всё чаще мы сталкиваемся с тем, что именно те, кто называют себя мусульманами, первыми нарушают доверие, клевещут, предают и строят интриги...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
В наши дни, когда мир погряз во лжи, лицемерии и предательстве, мусульмане особенно нуждаются в осмотрительности, бдительности и осторожности. Это назидание — не просто предостережение, а глубокое размышление о состоянии общества, где даже верующие люди зачастую отклоняются от истинных принципов Ислама. Это призыв к каждому мусульманину задуматься о своей роли в этом мире и о том, как сохранить чистоту своей веры и отношений с окружающими.
Одна из главных опасностей, с которой сталкиваются мусульмане, заключается в том, что они могут быть обмануты внешними проявлениями религиозности. Человек может казаться благочестивым: он выстаивает намазы, читает Коран, постится, но это не гарантирует его искренности или честности. Как сказал повелитель правоверных Умар ибн аль-Хаттаб (да будет доволен им Аллах): "Не обольщайтесь ни намазом, ни постом человека, однако смотрите на того, кто говорит правду; кто проявляет надёжность, когда ему доверяют; и кто, возжелав греховное, проявляет набожность!" Эти слова подчеркивают, что истинная вера — это не только выполнение ритуалов, но и проявление высоких моральных качеств в повседневной жизни. Если человек совершает намаз, но при этом лжет, обманывает или предает, то его "религиозность" становится пустой формальностью, лишенной духовного содержания. Важно понимать, что внешние действия не всегда отражают внутреннее состояние человека.
Наше время можно назвать временем лжецов и лицемеров. Ложь стала обыденным явлением, инструментом достижения целей, средством манипуляции и обмана. Даже среди мусульман распространилась тенденция следовать за неверными, перенимая их привычки и методы. Это особенно тревожно, ведь Ислам строится на таких фундаментальных принципах, как искренность, честность и правдивость. Ложь и лицемерие разъедают общество, подобно ржавчине, которая разрушает металл. Они уничтожают доверие между людьми, разрушают семьи, сообщества и даже государства.
Как распознать правдивого человека? Умар ибн аль-Хаттаб (да будет доволен им Аллах) также учит нас: "Пусть вас не обольстит тот, кто читает Коран, ибо это могут быть лишь слова, которые мы произносим. Однако смотрите на того, кто поступает в соответствии с Кораном!" Это значит, что истинную ценность человека определяют не его слова, а его действия. Чтобы распознать правдивого человека, необходимо: Наблюдать за его поведением, как он поступает в сложных ситуациях? Проявляет ли терпение, справедливость и честность?
Проверять его надежность: если вы доверили ему что-то, выполнил ли он свое обязательство? Говорит ли он правду, даже если это ему невыгодно? Как он относится к родственникам, друзьям, соседям и даже незнакомцам? Если человек соответствует этим критериям, то он действительно достоин доверия. Найти такого человека в наше время — большая редкость, как говорится: "найти такого труднее, чем найти белую ворону". Именно поэтому, встретив такого человека, нужно ценить его и держаться за него.
Ложь и предательство не только разрушают личные отношения, но и лишают человека баракята в его жизни. Наш мир полон искушений и ловушек, но именно в такие времена верующий должен быть особенно осторожным. Ложь и лицемерие стали нормой, но для мусульманина они никогда не должны стать приемлемыми. Мы обязаны следовать примеру Пророка Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха) и его сподвижников, которые ценили честность выше всего.
Мусульманин обязан быть зеркалом истины, символом надёжности и источником добра в обществе. Однако реальность, с которой мы сталкиваемся сегодня, всё чаще противоречит этому идеалу. Распространение лжи, лицемерия, предательства и утрата аманата (доверенного) становятся печальной нормой даже среди тех, кто называет себя мусульманами. Это не просто социальный кризис — это духовное банкротство, о котором нас предупреждали пророк ﷺ, сподвижники и великие учёные. Ислам ставит аману (доверие) и сидк (правдивость) в центр человеческого поведения. Утрата этих качеств — это не только упадок нравственности, но и признак приближения Судного дня
Почему ложь и лицемерие стали обыденностью?
Погоня за мирским — Многие начали судить друг о друге по внешности, богатству, положению, а не по богобоязненности и искренности. Люди начали ценить выгоду выше истины. Имитация благочестия — многие выстаивают намаз, читают Коран, но их сердца не очищены. Пророк ﷺ сказал: «Придут люди, которые будут читать Коран, но он не будет опускаться ниже их гортани». (Муслим). Наше время — это испытание на искренность, и каждый мусульманин должен быть бдительным. С одной стороны, мы не должны слепо доверять внешности или словам, с другой — не должны впасть в паранойю и цинизм. Истинный путь — это правдивость, осторожность, проницательность и упование на Аллаха.
В наше время, когда ложь часто оправдывается "необходимостью", а предательство — "гибкостью", быть правдивым стало труднее, но и ценнее. Многие мусульмане, следуя за культурой неверующих, начали использовать ложь как способ выживания, торговли, достижения положения или сохранения лица. Это — большая беда, ибо разрушает основу нашей религии. Время лицемеров — это время испытания для искренних. Это проверка, кто будет держаться истины, даже если он останется один. Но именно такие люди становятся опорой уммы, даже если их мало. Будем из числа тех, кто бережёт свою честность, своё слово, и не допускает ложь ни в торговле, ни в религии, ни в отношениях.
О Аллах, сделай нас из числа правдивых, надёжных и тех, кто страшится Тебя в уединении и на людях. Аминь!
The Time of liars and hypocrites: Edification of Muslims in an era of universal distrust...
We live in an era where truth has become a rarity, and lies have become the norm. This is the time of liars and hypocrites, when trust is broken, and sincerity has turned into a reproach. Lies have become the everyday currency of relationships, and it is especially painful to realize that this disease has also infiltrated the ranks of Muslims. We are used to thinking that lying is the lot of unbelievers, those far from faith, but increasingly we encounter situations where those who call themselves Muslims are the first to break trust, slander, betray, and plot intrigues.
Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and from our bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We testify that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we testify that Muhammad is His servant and Messenger. And then:
In these days, when the world is mired in lies, hypocrisy, and betrayal, Muslims especially need vigilance, caution, and prudence. This admonition is not just a warning but a profound reflection on the state of society, where even believers often deviate from the true principles of Islam. It is a call for every Muslim to reflect on their role in this world and how to preserve the purity of their faith and relationships with others.
One of the greatest dangers that Muslims face is being deceived by outward displays of religiosity. A person may appear pious: they pray, read the Quran, fast, but this does not guarantee their sincerity or honesty. As Umar ibn al-Khattab (may Allah be pleased with him) said: "Do not be deceived by someone’s prayers or fasting; rather, look at the one who speaks the truth, who is trustworthy when given responsibility, and who, when tempted by sin, shows piety!" These words emphasize that true faith is not only about performing rituals but also about displaying high moral qualities in daily life. If a person prays but lies, deceives, or betrays, then their “religiosity” becomes an empty formality devoid of spiritual content. It is important to understand that external actions do not always reflect a person's inner state.
Our time can be called the time of liars and hypocrites. Lying has become an ordinary phenomenon, a tool for achieving goals, a means of manipulation and deception. Even among Muslims, there is a trend of following the ways of unbelievers, adopting their habits and methods. This is particularly alarming because Islam is built on fundamental principles like sincerity, honesty, and truthfulness. Lies and hypocrisy corrode society like rust that destroys metal. They destroy trust between people, ruin families, communities, and even states.
How can we recognize a truthful person? Umar ibn al-Khattab (may Allah be pleased with him) also teaches us: "Let yourselves not be deceived by those who recite the Quran, for these may be mere words we utter. Instead, look at the one who acts according to the Quran!" This means that a person's true value is determined not by their words but by their actions. To recognize a truthful person, you must: Observe their behavior—how do they act in difficult situations? Do they show patience, justice, and honesty?
Test their reliability: if you entrust them with something, do they fulfill their obligation? Do they tell the truth, even when it is inconvenient? How do they treat relatives, friends, neighbors, and even strangers? If a person meets these criteria, then they are truly trustworthy. Finding such a person in our time is rare, as the saying goes: "Finding such a person is harder than finding a white crow." Therefore, when you meet such a person, cherish and hold onto them.
Lies and betrayal not only destroy personal relationships but also deprive a person of blessings in their life. Our world is full of temptations and traps, but especially in such times, a believer must be cautious. Lying and hypocrisy have become the norm, but for a Muslim, they should never be acceptable. We must follow the example of Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him) and his companions, who valued honesty above all else.
A Muslim is obligated to be a mirror of truth, a symbol of reliability, and a source of goodness in society. However, the reality we face today often contradicts this ideal. The spread of lies, hypocrisy, betrayal, and the loss of trust (amanah) have become a sad norm even among those who call themselves Muslims. This is not just a social crisis—it is a spiritual bankruptcy that was forewarned by the Prophet ﷺ, the companions, and great scholars. Islam places amanah (trust) and sidq (truthfulness) at the center of human behavior. The loss of these qualities is not only a decline in morality but also a sign of the approach of the Day of Judgment.
Why have lies and hypocrisy become commonplace?
The pursuit of worldly gain — Many now judge each other by appearance, wealth, status, rather than piety and sincerity. People have begun to value profit over truth. Imitation of piety — many perform prayers and read the Quran, but their hearts are not purified. The Prophet ﷺ said: "There will come people who will recite the Quran, but it will not go beyond their throats." (Muslim). Our time is a test of sincerity, and every Muslim must be vigilant. On one hand, we should not blindly trust appearances or words, and on the other hand, we should not fall into paranoia and cynicism. The true path is truthfulness, caution, insight, and reliance on Allah.
In our time, when lies are often justified as "necessary" and betrayal as "flexibility," being truthful has become harder but more valuable. Many Muslims, following the culture of unbelievers, have started using lies as a means of survival, trade, gaining status, or saving face. This is a great calamity because it destroys the foundation of our religion. The time of hypocrites is a test for the sincere. It is a trial of who will cling to the truth, even if they remain alone. But it is precisely such people who become the pillars of the ummah, even if they are few. Let us be among those who guard their honesty, their word, and do not allow lies in trade, religion, or relationships.
O Allah, make us among the truthful, the reliable, and those who fear You in private and in public. Ameen!
Yalancıların ve ikiyüzlülerin zamanı: Genel güvensizlik çağında Müslümanlara bir öğüttür...
Hakikat nadir bir hal almış, yalanlar ise normal hale gelmiş bir çağda yaşıyoruz. Bu, yalancılar ve ikiyüzlülerin çağıdır; güven bozulmuş, samimiyet ise bir kınama haline gelmiştir. Yalanlar artık ilişkilerde günlük bir para birimi haline gelmiştir ve bu hastalığın Müslümanlar arasında da yayılmış olması özellikle acı vericidir. Biz yalan söylemenin inançsızların, dinden uzak insanların işi olduğunu düşünmeye alışmış olsak da, kendilerini Müslüman olarak adlandıran kişilerin güveni ilk bozan, iftira atan, ihanet eden ve entrika kuranlarla daha sık karşılaştığımız gerçeği giderek artmaktadır.
Hamd olsun Allah’a ki O’nu övüyor, yardımını ve affını diliyoruz. Kendimizi kötülüklerden ve kötü davranışlardan korumak için Allah’a sığınıyoruz. Kimi Allah doğru yola iletirse onu kimse şaşırtamaz ve kimi de O yanıltırsa onu kimse doğruya iletmez. Şahitlik ederiz ki hiçbir ilah ibadete layık değildir yalnızca Allah ve Muhhammed O’nun kulu ve elçisidir. Ve sonra:
Bugünlerde dünya yalan, ikiyüzlülük ve ihanet bataklığına saplanmışken, Müslümanlar özellikle uyanık olmaya, tedbirli ve dikkatli olmaya ihtiyaç duymaktadır. Bu uyarı sadece bir uyarı değil, aynı zamanda genellikle inançlı insanlar bile İslam'ın gerçek ilkelerinden saparken toplumun durumu üzerine derin bir düşüncedir. Bu her Müslümanın dünyadaki rolü ve saflığını nasıl koruyacağı üzerine düşünmesi için bir çağrıdır.
Müslümanların karşılaştığı en büyük tehlikelerden biri, dış görünüşteki dindarlığa aldanmaktır. Bir kişi namazlarını kılıyor, Kuran okuyor, oruç tutuyor gibi göründüğünde bu onun içtenliğini veya dürüstlüğünü garanti etmez. Hz. Ömer bin Hattab (Allah ondan razı olsun) şöyle demiştir: "Namazı veya orucu olan birine aldanmayın; ancak doğru söyleyen, emanete sadık olan ve günah işleyecek duruma gelse dahi takva gösteren kişilere bakın!" Bu sözler, gerçek imanın sadece ritüelleri yerine getirmek olmadığını, aynı zamanda günlük hayatta yüksek ahlaki değerler sergilemek gerektiğini vurgular. Eğer bir kişi namaz kılıyor ama yalan söylüyor, aldatıyor veya ihanet ediyorsa, "dinîliği" manevi içerikten yoksun boş bir formalite haline gelir. Dışsal eylemlerin kişinin içsel durumunu her zaman yansıtmadığını anlamak önemlidir.
Zamanımız, yalancılar ve ikiyüzlülerin zamanı olarak nitelendirilebilir. Yalan söylemek sıradan bir olgu haline gelmiş, hedeflere ulaşmak için kullanılan bir araç, manipülasyon ve aldatma aracı olmuştur. Hatta Müslümanlar arasında bile inançsızların alışkanlıklarını ve yöntemlerini benimsemeye yönelik bir eğilim görülmektedir. Bu özellikle endişe vericidir çünkü İslam samimiyet, dürüstlük ve hakikat gibi temel prensiplere dayanır. Yalanlar ve ikiyüzlülük toplumu pas gibi kemirir, insanlar arasındaki güveni yok eder, aileleri, toplulukları ve hatta devletleri tahrip eder.
Doğruyu söyleyen kişiyi nasıl tanıyabiliriz? Hz. Ömer bin Hattab (Allah ondan razı olsun) bize öğüt verir: "Kuran okuyanlara aldanmayın, çünkü bunlar sadece söylediğimiz kelimeler olabilir. Bunun yerine, Kuran'a göre davranan kişilere bakın!" Bu, birinin gerçek değerinin sözlerinden ziyade eylemleriyle belirlendiği anlamına gelir. Doğruyu söyleyen bir kişiyi tanımak için şunları yapmalısınız: Davranışlarını gözlemleyin — zor durumlarda nasıl davranıyorlar? Sabır, adalet ve dürüstlük gösteriyorlar mı?
Güvenilirliklerini test edin: Onlara bir şey emanet ettiğinizde, görevlerini yerine getirdiler mi? Doğruyu söylüyorlar mı, hatta kendileri için sakıncalı olsa bile? Akrabalarına, arkadaşlarına, komşularına ve hatta yabancılara nasıl davranıyorlar? Eğer bir kişi bu kriterleri karşılıyorsa, gerçekten güvenilirdir. Günümüzde böyle birini bulmak nadirdir, atasözü der ki: "Böyle birini bulmak beyaz karga bulmaktan daha zordur." Bu yüzden böyle birini gördüğünüzde, onu takdir edin ve sıkı tutun.
Yalanlar ve ihanet sadece kişisel ilişkileri değil, aynı zamanda hayatlarındaki bereketi de yok eder. Dünyamız baştan çıkarıcılar ve tuzaklarla doludur, ancak özellikle böyle zamanlarda bir müminin uyanık olması gerekir. Yalan ve ikiyüzlülük normal hale gelmiş olsa da, bir Müslüman için asla kabul edilemez. Peygamber Muhammed’in (s.a.v.) ve sahabelerinin örneklerini izlemeliyiz, onlar dürüstlüğü her şeyin üstünde tutardı.
Bir Müslüman, toplumda hakikatin aynası, güvenilirliğin sembolü ve iyiliğin kaynağı olmalıdır. Ancak bugünkü gerçeklik sıklıkla bu ideale aykırıdır. Yalanlar, ikiyüzlülük, ihanet ve emanet kaybı, kendilerini Müslüman olarak adlandıranlar arasında bile üzücü bir norm haline gelmiştir. Bu sadece sosyal bir kriz değil, aynı zamanda Peygamber Efendimiz (s.a.v.), sahabeler ve büyük bilginler tarafından uyarılan bir ruhsal iflas durumudur. İslam, insani davranışın merkezinde emanet ve doğruluğu yerleştirir. Bu niteliklerin kaybı sadece ahlaki bir çöküş değil, aynı zamanda Kıyamet Günü'nün yaklaşması anlamına da gelir.
Neden yalanlar ve ikiyüzlülük sıradan hale geldi?
Dünyevi kazanç peşinde koşma — İnsanlar birbirini görünüme, zenginliğe, statüye göre, takva ve içtenliğe göre değil değerlendirmeye başladı. İnsanlar kârı, hakikatin üstünde tutmaya başladılar. Zahirde dindarlık — birçok insan namaz kılar, Kuran okur, ama kalpleri arınmamıştır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Kuran okuyacak kimseler gelecek, fakat Kuran gırtlaklarının altına inmeyecektir." (Müslim). Zamanımız samimiyet açısından bir sınavdır ve her Müslüman'ın uyanık olması gerekir. Bir yandan görünümlere veya sözlerine körü körüne güvenmemeliyiz, diğer yandan paranoya ve sinizme düşmemeliyiz. Gerçek yol, doğruluk, dikkat, görüş keskinliği ve Allah’a tevekküldür.
Bugünlerde yalanlar genellikle "gereklilik" olarak, ihanet ise "esneklik" olarak meşrulaştırıldığında, doğruyu söylemek daha zor ama daha değerli hale geldi. Birçok Müslüman, inançsızların kültürünü takip ederek yalanı yaşam mücadelesi, ticaret, statü kazanma veya yüzü kurtarma aracı olarak kullanmaya başladı. Bu bizim dinimizin temelini yok eden büyük bir felaket. İkiyüzlülerin zamanı, samimi olanlar için bir sınavdır. Bu, gerçeğe sarılmaya devam edecek kişilerin testidir, hatta yalnız kalacak olsalar bile. Ancak tam da bu tür insanlar ümmetin direği haline gelir, az sayıda olsalar bile. Hakikati koruyan, sözüne bağlı olan ve ticarette, dini ve ilişkilerde yalan söylemeyenlerden olalım.
Ey Allah, bizi doğru söyleyen, güvenilir olan ve yalnızda da halk içinde de senin korkusundan titreyenlerden eyle. Amin!
Koha e gënjeshtarëve dhe hipokritëve: Ndërtimi i Myslimanëve në një epokë mosbesimi universal...
Ne jetojmë në një epokë ku e vërteta ka bërë rrallë, dhe gënjeshtra është bërë normë. Ky është koha e gënjeshtrëtarëve dhe hipokritëve, kur besimi është thyer, dhe sinqeriteti ka bërë objekt kritikash. Gënjeshtra është bërë monedha e përditshme e marrëdhënieve, dhe veçanërisht dhimbështë të kuptosh se ky virus ka depërtuar edhe në rreshtat e muslimanëve. Jemi mësuar të mendojmë se gënjeshtra është problem i pagjyshit, i njerëzve larg nga feja, por po përballen gjithnjë e më shpesh situata ku ata që quhen muslimanë janë të parët që thyen besimin, kalumniojnë, tradhtojnë dhe ndërtojnë intriga...
Lavdërimi për Allahun, të cilin ne lavdërojmë dhe nga i cili kërkojmë ndihmën dhe faljen. Ne kërkojmë strehim tek Allahu nga keqesia e shpirtit tonë dhe veprimet e keqija. Kush e udhëzon Allahi, askush nuk mund ta çmontë, dhe kush e lë në gabim, askush nuk mund ta drejtojë. Ne dëshmojmë se nuk ka zot që meriton adhurim përveç Allahut, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij. Dhe pastaj:
Në ditët e sotme, kur bota është bllokuar në gënjeshtra, hipokrizë dhe tradhti, muslimanët kanë nevojë veçanërisht për kujdes, mbrojtje dhe paralajmërime. Ky mesazh nuk është thjesht një paralajmërim, por një reflektim i thellë mbi gjendjen e shoqërisë, ku edhe njerëzit besimtarë shpesh largohen nga parimet e vërteta të Islamiut. Ky është një thirrje për çdo musliman të mendojë për rolin e vet në këtë botë dhe se si të ruajë pastërtinë e besimit të tij dhe marrëdhëniet me të tjerët.
Një nga rreziqet më të mëdha me të cilat përballen muslimanët është mashtrimi nga dukshmëritë e religjiozitetit të jashtëm. Një person mund të duket i devotshëm: ai bën namazet, lexon Kur'anin, agjeron, por kjo nuk garanton sinqeritetin apo ndergoninë e tij. Siç tha Umer ibn al-Hattab (Allahu të jetë i kënaqur me të): "Mos u mashtroni nga namazi ose agjimi i dikujt; përkatësisht, shikoni tek ai që flet të vërtetën, i cili është i besueshëm kur i jepet përgjegjësi, dhe kur tentohet nga makatat tregon devotshmëri!" Këto fjalë nënvizojnë se besimi i vërtetë nuk është vetëm kryerja e ritualeve, por edhe shfaqja e cilësive morale të larta në jetën e përditshme. Nëse një person bën namazet, por gjuan, mashtron ose tradhton, atëherë "religjioziteti" i tij bëhet një formalizëm i zbrazët pa përmbajtje spirituale. Është e rëndësishme të kuptosh se veprimet e jashtme nuk gjithmonë reflektojnë gjendjen e brendshme të një personi.
Koha jonë mund të quhet koha e gënjeshtrëtarëve dhe hipokritëve. Gënjeshtra është bërë fenomen i zakonshëm, një mjet për arritjen e synimeve, një mënyrë manipulimi dhe mashtrimi. Madje edhe në rreshtat e muslimanëve ka tendencë për t'u bashkuar me metodat e pagjyshit, duke i marrë zakonet dhe teknikat e tyre. Kjo është veçanërisht alarmuese, sepse Islami bazohet në parime themelore si sinqeriteti, ndergonia dhe e vërteta. Gënjeshtra dhe hipokrizja korrodhojnë shoqërinë si rrushi që shkatërron metalin. Ato shkatërrojnë besimin midis njerëzve, prishin familjet, komunitetet dhe madje edhe shtetet.
Si mund të njihet një person i vërtetë? Umer ibn al-Hattab (Allahu të jetë i kënaqur me të) na mëson: "Mos u mashtroni nga ata që lexojnë Kur'anin, sepse këto mund të jenë thjesht fjalë që flasim. Përkundrazi, shikoni tek ata që veprojnë sipas Kur'anit!" Kjo do të thotë se vlera e vërtetë e një personi përcaktohet jo nga fjalët e tij, por nga veprimet e tij. Për të njohur një person të vërtetë, duhet: Të vëzhgosh sjelljen e tij – si veprojnë në situata të vështira? Shfaqin durim, drejtësi dhe ndergoni?
Të kontrollosh besueshmërinë e tij: nëse i keni dorëzuar diçka, a e ka plotësuar detyrën e tij? A flet të vërtetën, edhe kur është e pakënaqshme për të? Si i traktone familjarët, miqtë, fqinjët dhe madje edhe të panjohurit? Nëse një person i përmbush këto kritere, atëherë ai vërtet është i besueshëm. Gjetja e një personi të tillë në kohën tonë është një rrallësi, siç thuhet: "Gjetja e një personi të tillë është më e vështirë se gjetja e një vrulli të bardhë." Prandaj, kur takoni një person të tillë, çmendeni dhe mbani fort.
Gënjeshtra dhe tradhta jo vetëm që shkatërrojnë marrëdhëniet personale, por i privojnë një person edhe nga baraka në jetën e tij. Bota jonë është plot me përligje dhe kurth, por veçanërisht në këto kohe një besimtar duhet të jetë i kujdesshëm. Gënjeshtra dhe hipokrizja kanë bërë normë, por për një musliman ato asnjëherë nuk duhet të jenë të pranueshme. Ne jemi të obliguar të ndjekim shembullin e Profetit Muhamed (paqe dhe bekoja mbi të) dhe të bashkëpunëtorëve të tij, të cilët vlerësonin ndergoninë mbi gjithçka.
Një musliman duhet të jetë pasqyra e vërtetësisë, simbol i besueshmërisë dhe burim i mirësisë në shoqëri. Megjithatë, realiteti me të cilin përballeni sot shpesh kundërshton këtë ideal. Shpërndarja e gënjeshtrave, hipokrizës, tradhtisë dhe humbjes së besimit (amanati) ka bërë normë të trishtueshme edhe në rreshtat e atyre që quhen muslimanë. Kjo nuk është thjesht një krizë sociale – është një bankrot spiritual që ka paralajmëruar Profeti ﷺ, bashkëpunëtorët dhe studiuesit e mëdhenj. Islami vendos besimin (amanati) dhe vërtetësinë (sidqi) në qendër të sjelljes njerëzore. Humbja e këtyre cilësive nuk është vetëm një rënie morale, por edhe një shenjë e afrimit të Ditës së Gjykimit.
Pse gënjeshtra dhe hipokrizja kanë bërë të zakonshme?
Pursuit of worldly gain — Shumë njerëz tani e vlerësojnë njëri-tjetrin nga pamja e jashtme, pasuria, statusi, jo nga takva dhe sinqeriteti. Njerëzit kanë filluar të vlerësojnë fitimin mbi të vërtetën. Imitimi i devotshmërisë — shumë bëjnë namazet, lexojnë Kur'anin, por zemrat e tyre nuk janë pastruar. Profeti ﷺ tha: "Do të vijnë njerëz që do të lexojnë Kur'anin, por ai nuk do të shkojë më poshtë se sa gjuhët e tyre." (Muslim). Koha jonë është një provë e sinqeritetit, dhe çdo musliman duhet të jetë i kujdesshëm. Nga njëra anë, ne nuk duhet të besojmë verorshmërisht pamjes apo fjalëve, dhe nga ana tjetër, nuk duhet të bien në paranoikë dhe cinizëm. Rruga e vërtetë është sinqeriteti, kujdesi, perspicaciteti dhe besimi në Allahun.
Në kohën tonë, kur gënjeshtra shpesh justifikohet si "e nevojshme" dhe tradhta si "fleksibilitet", të jesh i vërtetë ka bërë më të vështirë, por edhe më të çmuar. Shumë muslimanë, duke ndjekur kulturën e pagjyshit, kanë filluar të përdorin gënjeshtrën si mjet për mbijetesë, tregti, arritje pozicioni ose kursim fytyre. Ky është një fat i keq, sepse shkatërron themelin e feje tona. Koha e hipokritëve është një provë për ata të sinqertë. Kjo është një provë se kush do të mbajë fort të vërtetën, edhe nëse do të mbetet vetëm. Por pikërisht këta njerëz bëhen mbështetës të ummës, edhe pse janë pak. Le të jemi nga ata që ruajnë sinqeritetin, fjalën e tyre dhe nuk lejojnë gënjeshtra në tregti, në fe dhe në marrëdhënie.
E Allahut, bëni ne nga ata që flasin të vërtetën, të besueshmit dhe ata që frikësohen ty në vetmi dhe në publik. Amen!