Воистину, ложь обречена на погибель...
Truly, a lie is doomed to perish... / Me të vërtetë, një gënjeshtër është e dënuar të humbasë...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Скажи: «Явилась истина, и сгинула ложь. Воистину, ложь обречена на погибель». Сура 17, 81 аят.
Истина - это откровения, которые Аллах ниспослал Пророку Мухаммаду, да благословит его Аллах и приветствует, и повелел открыто проповедовать. Ему была открыта истина, которой невозможно противостоять, и поэтому ложь сгинула и исчезла. А иначе и быть не могло, потому что ложь обречена на погибель и исчезновение. Безусловно, иногда ложь обретает силу и распространяется. Однако происходит это только тогда, когда ей не противодействует истина. Но стоит истине явиться, как ложь притихает и даже не смеет шелохнуться. Вот почему ошибочные воззрения распространяются лишь в тех странах, где люди предают забвению ясные знамения своего Господа.
«Истина нужна лишь горстке мыслящих, а толпа должна просто «верить», ну, а во что — это уже не имеет большого значения. Главное, чтобы люди подчинялись. А что им при этом преподносится — это уже является второстепенным.
ИСТИНА - опасна. Мир всегда держался на лжи... Главное, чтобы эта ложь была достаточно интересной, чтобы смогла за собой вести «недалёкие» умы... И если при этом Вы начнёте доказывать толпе настоящую истину, опровергающую их «веру» неизвестно во что, вас же и разорвёт на части эта же самая толпа» — Папа Римский Иоанн Павел IV...
Идея о "горстке мыслящих": Автор утверждает, что лишь небольшая группа людей способна воспринимать и осмысливать истину. Это может быть связано с тем, что большинство людей предпочитает следовать общепринятым мнениям и убеждениям, не углубляясь в их суть. Это явление можно наблюдать в различных сферах — от политики до науки, где сложные идеи часто упрощаются для широкой аудитории.
Роль "веры" в обществе: "Вера", как утверждается, становится важнее истины для большинства. Это может быть связано с психологическими аспектами: "вера" даёт людям чувство безопасности и принадлежности, особенно в условиях неопределённости. Люди склонны принимать на "веру" то, что соответствует их мировоззрению, даже если это не соответствует действительности.
Опасность истины: Автор поднимает вопрос о том, что истина может быть опасной. Это может означать, что открытие истинных фактов может угрожать существующему порядку вещей, вызывать страх и сопротивление у людей, которые привыкли к определённым убеждениям. Истина может разрушить иллюзии, на которых строится общество, и вызвать хаос.
Ложь как инструмент управления: Утверждение о том, что "мир всегда держался на лжи", поднимает вопрос о том, как манипуляция информацией используется для контроля над массами. Ложь, которая интересна и привлекательна, может быть более эффективной, чем правда, потому что она удовлетворяет эмоциональные и психологические потребности людей.
Конфликт между истиной и "верой": Когда кто-то пытается донести до толпы истину, которая противоречит их "вере", это может вызвать агрессию и сопротивление. Люди могут воспринимать такие попытки как угрозу, что приводит к конфликтам. Это явление можно наблюдать в различных социальных и политических движениях, где оппоненты часто не готовы принимать альтернативные точки зрения.
Таким образом, текст поднимает важные вопросы о том, как истина и ложь взаимодействуют в обществе, как формируются убеждения и как они могут влиять на социальные процессы. Это также заставляет задуматься о том, как важно критически осмысливать информацию и быть открытым к новым идеям, даже если они противоречат устоявшимся взглядам...
Truly, a lie is doomed to perish...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
Say, "The truth has appeared, and the lie has disappeared. Truly, a lie is doomed to perish." Surah 17, 81 verses.
The truth is the revelations that Allah revealed to the Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) and commanded him to preach openly. The truth was revealed to Him, which cannot be resisted, and therefore the lie disappeared and disappeared. And it could not be otherwise, because lies are doomed to perish and disappear. Of course, sometimes lies gain strength and spread. However, this happens only when the truth does not counteract it. But as soon as the truth appears, the lie quiets down and does not even dare to move. That is why erroneous views are spread only in those countries where people forget the clear signs of their Lord.
"The truth is needed only by a handful of thinkers, and the crowd should just "believe", well, in what — it doesn't really matter anymore. The main thing is that people obey. And what is presented to them at the same time is already secondary.
The TRUTH is dangerous. The world has always been based on lies... The main thing is that this lie should be interesting enough to be able to lead "narrow-minded" minds... And if at the same time you start proving to the crowd the real truth, refuting their "faith" in who knows what, you will be torn apart by the same crowd" — Pope John Paul IV...
The idea of a "handful of thinkers": The author argues that only a small group of people are able to perceive and comprehend the truth. This may be due to the fact that most people prefer to follow generally accepted opinions and beliefs without delving into their essence. This phenomenon can be observed in various fields — from politics to science, where complex ideas are often simplified for a wide audience.
The role of "faith" in society: "Faith", it is claimed, is becoming more important than truth for the majority. This may be related to psychological aspects: "faith" gives people a sense of security and belonging, especially in conditions of uncertainty. People tend to accept on "faith" what corresponds to their worldview, even if it does not correspond to reality.
The danger of the truth: The author raises the question that the truth can be dangerous. This may mean that the discovery of true facts can threaten the existing order of things, cause fear and resistance among people who are accustomed to certain beliefs. The truth can destroy the illusions on which society is built and cause chaos.
Lying as a management tool: The claim that "the world has always been based on lies" raises the question of how information manipulation is used to control the masses. A lie that is interesting and attractive can be more effective than the truth because it satisfies people's emotional and psychological needs.
Conflict between truth and "faith": When someone tries to convey to the crowd the truth that contradicts their "faith", it can cause aggression and resistance. People may perceive such attempts as a threat, which leads to conflicts. This phenomenon can be observed in various social and political movements, where opponents are often not ready to accept alternative points of view.
Thus, the text raises important questions about how truth and falsehood interact in society, how beliefs are formed and how they can influence social processes. It also makes you think about how important it is to critically comprehend information and be open to new ideas, even if they contradict established views...
Me të vërtetë, një gënjeshtër është e dënuar të humbasë...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
Thuaj: "e vërteta është shfaqur dhe gënjeshtra është zhdukur. Me të vërtetë, një gënjeshtër është e dënuar të humbasë." Sureja 17, 81 ajete.
E vërteta janë shpalljet që Allahu ia zbuloi Profetit Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe e urdhëroi atë të predikonte hapur. Atij Iu zbulua e vërteta, e cila nuk mund t'i rezistohet, dhe për këtë arsye gënjeshtra u zhduk dhe u zhduk. Dhe nuk mund të ishte ndryshe, sepse gënjeshtrat janë të dënuara të zhduken dhe të zhduken. Sigurisht, ndonjëherë gënjeshtrat fitojnë forcë dhe përhapen. Sidoqoftë, kjo ndodh vetëm kur e vërteta nuk e kundërshton atë. Por sapo shfaqet e vërteta, gënjeshtra qetësohet dhe as nuk guxon të lëvizë. Kjo është arsyeja pse pikëpamjet e gabuara përhapen vetëm në ato vende ku njerëzit harrojnë shenjat e qarta të Zotit të tyre.
"E vërteta është e nevojshme vetëm nga një grusht mendimtarësh, dhe turma thjesht duhet të" besojë", mirë, në çfarë — nuk ka më rëndësi. Gjëja kryesore është që njerëzit të binden. Dhe ajo që u paraqitet atyre në të njëjtën kohë është tashmë dytësore.
E VËRTETA është e rrezikshme. Bota ka qenë gjithmonë e bazuar në gënjeshtra... Gjëja kryesore është se kjo gënjeshtër duhet të jetë mjaft interesante për të qenë në gjendje të udhëheqë mendjet "me mendje të ngushtë"... Dhe nëse në të njëjtën kohë filloni t'i provoni turmës të vërtetën e vërtetë, duke hedhur poshtë "besimin" e tyre se kush e di se çfarë, ju do të copëtoheni nga e njëjta turmë" — Papa Gjon Pali IV...
Ideja e një" grusht mendimtarësh": autori argumenton se vetëm një grup i vogël njerëzish janë në gjendje të perceptojnë dhe kuptojnë të vërtetën. Kjo mund të jetë për faktin se shumica e njerëzve preferojnë të ndjekin mendimet dhe besimet e pranuara përgjithësisht pa u thelluar në thelbin e tyre. Ky fenomen mund të vërehet në fusha të ndryshme — nga politika te shkenca, ku idetë komplekse shpesh thjeshtohen për një audiencë të gjerë.
Roli i" besimit "në shoqëri:" Besimi", pretendohet, po bëhet më i rëndësishëm se e vërteta për shumicën. Kjo mund të lidhet me aspektet psikologjike: "besimi" u jep njerëzve një ndjenjë sigurie dhe përkatësie, veçanërisht në kushtet e pasigurisë. Njerëzit priren të pranojnë në "besim" atë që korrespondon me botëkuptimin e tyre, edhe nëse nuk korrespondon me realitetin.
Rreziku i së vërtetës: autori ngre pyetjen se e vërteta mund të jetë e rrezikshme. Kjo mund të nënkuptojë që zbulimi i fakteve të vërteta mund të kërcënojë rendin ekzistues të gjërave, të shkaktojë frikë dhe rezistencë tek njerëzit që janë mësuar me besime të caktuara. E vërteta mund të shkatërrojë iluzionet mbi të cilat ndërtohet shoqëria dhe të shkaktojë kaos.
Gënjeshtra si një mjet menaxhimi: pretendimi se "bota ka qenë gjithmonë e bazuar në gënjeshtra" ngre pyetjen se si manipulimi i informacionit përdoret për të kontrolluar masat. Një gënjeshtër interesante dhe tërheqëse mund të jetë më efektive se e vërteta sepse plotëson nevojat emocionale dhe psikologjike të njerëzve.
Konflikti mes të vërtetës dhe të "besimit": Kur dikush përpiqet të përcjellë turmë të vërtetën që është në kundërshtim tyre "besim", ajo mund të shkaktojë armiqësi dhe rezistencë. Njerëz mund të perceptojnë që përpjekjet e tilla si një kërcënim, i cili çon në konflikte. Ky fenomen mund të vërehet në të ndryshme sociale dhe lëvizjet politike, ku kundërshtarët nuk janë shpesh të gatshëm të pranojnë alternative pika e parë.
Kështu, teksti ngre pyetje të rëndësishme se si e vërteta dhe gënjeshtra ndërveprojnë në shoqëri, si formohen besimet dhe si mund të ndikojnë në proceset shoqërore. Gjithashtu ju bën të mendoni se sa e rëndësishme është të kuptoni në mënyrë kritike informacionin dhe të jeni të hapur ndaj ideve të reja, edhe nëse ato kundërshtojnë pikëpamjet e vendosura...