Внимательность к Исламу — это осознанность своей жизни...
Mindfulness of Islam is awareness of one's life... / İslam'a karşı farkındalık, kişinin hayatına karşı farkındalığıdır... / Mendja E Islamit është vetëdije për jetën e dikujt...
Во все времена Ислам был не просто системой убеждений или набором обрядов — он был образом жизни, светом, охватывающим все сферы существования человека. Быть мусульманином — это не просто идентификация, а путь, основанный на постоянной связи с Аллахом, искренности в делах и ясном осознании своего предназначения. Но сегодня, когда темпы жизни ускорились, а духовное всё чаще уступает место материальному, мы стали свидетелями тревожного явления: внимательность к Исламу стала редкостью...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Внимательность к Исламу – это не просто дополнительное благочестие, а основа жизни мусульманина. Однако сегодня мы наблюдаем печальную реальность: многие люди, называющие себя мусульманами, проявляют удивительное равнодушие к своей религии. Они отмахиваются от напоминаний, словно это что-то второстепенное, хотя сама суть ислама требует полной осознанности и подчинения Воле Аллаха.
Ислам, как религия, представляет собой не просто набор догм и обрядов, а целостную систему жизни, которая охватывает все аспекты человеческого существования. Он предлагает человеку путь к гармонии с самим собой, окружающими людьми, природой и, прежде всего, с Творцом. Однако в современном мире мы часто сталкиваемся с парадоксом: люди называют себя мусульманами, но при этом их жизнь кажется далекой от того, что предписывает религия Аллаха. Почему так происходит? Что мешает нам быть более внимательными к Исламу? И почему эта внимательность важна не только для нашей духовной жизни, но и для повседневного существования?
Когда мы говорим о внимательности к Исламу, мы имеем в виду не просто выполнение обязательных ритуалов или соблюдение определенных правил. Это глубокое осознание того, что Ислам — это путь к самосовершенствованию, к пониманию своей сути и предназначения. В Коране Аллах говорит: "И не будьте подобны тем, кто забыл Аллаха, и Он заставил их забыть самих себя. Это — беззаконники". (59:19). Этот аят напоминает нам, что пренебрежение религией ведет к утрате связи с самим собой. Мы перестаем понимать свои истинные цели, теряем ориентиры и начинаем жить в хаосе материальных желаний и иллюзий. Внимательность к Исламу — это способ вернуться к себе, к своему сердцу, к своим истинным потребностям.
Сегодня существует множество факторов, которые мешают людям быть внимательными к своей религии. Вот некоторые из них:
Материализм и гонка за мирскими благами - Современный мир пропагандирует культ успеха, денег, статуса и внешних достижений. Люди становятся заложниками этой системы, где ценность человека определяется его материальным положением, а не духовными качествами. В таких условиях Ислам может казаться чем-то второстепенным, "неудобным" или даже "устаревшим". Однако именно в этом кроется главная ловушка: чем больше мы погружаемся в мирские дела, тем дальше уходим от своей души и от Аллаха.
Незнание и невежество - Многие мусульмане сегодня имеют лишь поверхностное представление о своей религии. Они знают основные столпы Ислама, но не понимают их глубокого смысла. Они слышали о запретах и предписаниях, но не осознают, как они влияют на их жизнь. Невежество делает людей уязвимыми перед соблазнами этого мира и лишает их возможности почувствовать истинную красоту исламского образа жизни.
Социальное давление - В многоконфессиональных обществах мусульмане часто сталкиваются с необходимостью "подстраиваться" под окружающую среду. Они боятся показаться "слишком религиозными", опасаются осуждения или неприятия. Из-за этого многие предпочитают скрывать свою веру или следовать ей только в частной жизни, оставляя ее за порогом дома.
Лень и привычка к комфорту - Человек по своей природе склонен к лени и стремлению к удобству. Религия требует усилий: нужно учиться, размышлять, менять свои привычки, отказываться от грехов. Многие находят это "слишком трудным" и предпочитают оставить все как есть, надеясь, что Аллах простит их "по милости".
Сегодня мир погружён в бесконечную суету: работа, развлечения, социальные сети, материальные заботы. Люди настолько увлечены мирским, что у них не остаётся времени даже на обязательные акты поклонения, не говоря уже о дополнительных. Пророк ﷺ предупреждал: «Скоро наступит время, когда сердца людей наполнятся заботой о мирском, и не останется в них места для религии». (ат-Тирмизи). Многие мусульмане просто не знают основ своей веры. Они выросли в семьях, где ислам сводился к обрядам без понимания их смысла. В результате религия становится для них чем-то формальным, а не руководством к жизни.
Если человек живёт в среде, где религия воспринимается как нечто незначительное, он постепенно перенимает такое же отношение. Друзья, коллеги, СМИ – всё это формирует у него убеждение, что быть «слишком религиозным» – это странно или даже фанатично. Когда человек не уделяет должного внимания своей религии, это не остается без последствий. Вот несколько примеров:
Потеря внутреннего покоя - Без связи с Аллахом человек становится жертвой тревог, страхов и неудовлетворенности. Он постоянно ищет счастье во внешних вещах, но никогда не находит его.
Деградация общества - Когда большинство людей перестает следовать принципам Ислама, общество начинает разрушаться. Увеличивается количество преступлений, коррупции, насилия и других социальных проблем.
Отдаление от Аллаха - Чем меньше человек обращается к Аллаху, тем слабее становится его связь с Ним. Это приводит к тому, что человек начинает жить "автоматически", без осмысления своих действий и их последствий.
Внимательность к Исламу — это не просто религиозный долг, это способ обрести смысл жизни, найти гармонию с собой и окружающим миром. Сегодня, когда мир поглощен материализмом и беспорядком, особенно важно напоминать себе и другим о необходимости быть внимательными к своей религии. Ведь Ислам — это не просто набор правил, это путь к вечному счастью, как в этом мире, так и в загробной жизни. Внимательность к исламу – это не бремя, а милость. Чем больше мы уделяем внимания религии, тем гармоничнее становится наша жизнь. Давайте не будем из тех, кто откладывает духовное развитие на потом, ведь никто не знает, наступит ли это «потом».
Быть внимательным к Исламу — это нечто большее, чем религиозная обязанность. Это путь к настоящей жизни. Это свидетельство любви к Аллаху, к своему Пророку ﷺ, к самому себе. О, мусульманин, не забывай: ты носишь великое имя. Имя, которое требует осознанности, ответственности и благодарности. Пусть каждое твоё утро начинается с намерения быть ближе к Аллаху. Пусть каждый вечер будет временем искреннего покаяния. И пусть в этом пути ты обретёшь счастье, мир и свет. Да сделает Аллах нас из тех, кто почтителен к своей религии и живёт с сердцем, наполненным Иманом. Дарует нам силы и мудрость быть внимательными к Его религии и следовать ей с искренностью и любовью. Аминь!
Mindfulness of Islam is awareness of one's life...
At all times, Islam has been more than just a system of beliefs or a set of rituals — it has been a way of life, a light encompassing all spheres of human existence. Being a Muslim is not merely an identity but a path based on a constant connection with Allah, sincerity in actions, and a clear understanding of one’s purpose. But today, when the pace of life has accelerated and the spiritual increasingly gives way to the material, we are witnessing an alarming phenomenon: mindfulness of Islam has become rare...
Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We testify that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we testify that Muhammad is His servant and Messenger.
Mindfulness of Islam is not just an additional act of piety but the foundation of a Muslim's life. However, today we observe a sad reality: many people who call themselves Muslims show surprising indifference toward their religion. They brush off reminders as if they were trivial, even though the essence of Islam demands full awareness and submission to the Will of Allah.
Islam, as a religion, is not merely a collection of doctrines and rituals but a complete system of life that encompasses all aspects of human existence. It offers humanity a path to harmony with oneself, others, nature, and above all, with the Creator. Yet in the modern world, we often encounter a paradox: people call themselves Muslims, but their lives seem far removed from what Allah's religion prescribes. Why does this happen? What prevents us from being more mindful of Islam? And why is this mindfulness important not only for our spiritual lives but also for our daily existence?
When we speak of mindfulness of Islam, we mean more than just performing obligatory rituals or following certain rules. It is a deep awareness that Islam is a path to self-improvement, to understanding one’s essence and purpose. In the Quran, Allah says: "And be not like those who forgot Allah, so He made them forget themselves. It is they who are the transgressors" (59:19). This verse reminds us that neglecting religion leads to losing touch with oneself. We stop understanding our true goals, lose direction, and begin living in the chaos of material desires and illusions. Mindfulness of Islam is a way to return to oneself, to one’s heart, to one’s true needs.
Today, there are many factors that hinder people from being mindful of their religion. Here are some of them:
Materialism and the pursuit of worldly pleasures - The modern world promotes the cult of success, money, status, and external achievements. People become hostages of this system, where a person's value is determined by their material position rather than their spiritual qualities. In such conditions, Islam may seem secondary, "inconvenient," or even "outdated." Yet, this is precisely where the greatest trap lies: the more we immerse ourselves in worldly affairs, the farther we drift from our soul and from Allah.
Ignorance and lack of knowledge - Many Muslims today have only a superficial understanding of their religion. They know the basic pillars of Islam but do not grasp their deeper meaning. They have heard about prohibitions and prescriptions but do not realize how these affect their lives. Ignorance makes people vulnerable to the temptations of this world and deprives them of the opportunity to experience the true beauty of the Islamic way of life.
Social pressure - In multi-religious societies, Muslims often face the need to "adapt" to their surroundings. They fear appearing "too religious," fearing judgment or rejection. As a result, many choose to hide their faith or follow it only in private, leaving it behind closed doors.
Laziness and comfort-seeking - By nature, humans are inclined toward laziness and the pursuit of comfort. Religion requires effort: one must learn, reflect, change habits, and abandon sins. Many find this "too difficult" and prefer to leave things as they are, hoping Allah will forgive them "out of mercy."
Today, the world is immersed in endless hustle: work, entertainment, social media, material concerns. People are so preoccupied with worldly matters that they have no time left even for obligatory acts of worship, let alone voluntary ones. The Prophet ﷺ warned: "Soon will come a time when people's hearts will be filled with concern for worldly matters, and there will be no room left in them for religion" (Tirmidhi). Many Muslims simply do not know the basics of their faith. They grew up in families where Islam was reduced to rituals without understanding their meaning. As a result, religion becomes something formal for them, rather than a guide to life.
If a person lives in an environment where religion is seen as insignificant, they gradually adopt the same attitude. Friends, colleagues, and the media all shape their belief that being "too religious" is strange or even fanatical. When a person does not pay proper attention to their religion, it does not go without consequences. Here are a few examples:
Loss of inner peace - Without a connection to Allah, a person becomes a victim of anxiety, fear, and dissatisfaction. They constantly seek happiness in external things but never find it.
Degradation of society - When the majority stops following the principles of Islam, society begins to crumble. Crime, corruption, violence, and other social problems increase.
Distance from Allah - The less a person turns to Allah, the weaker their connection with Him becomes. This leads to living "automatically," without reflecting on one’s actions and their consequences.
Mindfulness of Islam is not just a religious duty; it is a way to find meaning in life, achieve harmony with oneself and the surrounding world. Today, when the world is consumed by materialism and disorder, it is especially important to remind ourselves and others of the need to be mindful of our religion. For Islam is not just a set of rules; it is a path to eternal happiness, both in this life and the Hereafter.
Mindfulness of Islam is not a burden but a mercy. The more we focus on our religion, the more harmonious our lives become. Let us not be among those who postpone spiritual growth for later, for no one knows if "later" will ever come.
Being mindful of Islam is more than a religious obligation. It is a path to true life. It is a testament of love for Allah, for His Prophet ﷺ, and for oneself. O Muslim, do not forget: you bear a great name. A name that demands awareness, responsibility, and gratitude. Let each morning begin with the intention to draw closer to Allah. Let each evening be a time for sincere repentance. And may you find happiness, peace, and light on this path. May Allah make us among those who honor their religion and live with hearts filled with Iman. Grant us the strength and wisdom to be mindful of His religion and to follow it with sincerity and love. Ameen!
İslam'a karşı farkındalık, kişinin hayatına karşı farkındalığıdır...
Her zaman İslam, sadece bir inanç sistemi veya bir dizi törenlerden ibaret olmamıştır — o, insan varoluşunun tüm alanlarını kapsayan bir yaşam tarzı ve bir ışıktır. Müslüman olmak, sadece bir kimlik değil, Allah ile sürekli bir bağ, eylemlerde samimiyet ve kendi amacının net bir farkındalığına dayanan bir yoldur. Ancak bugün, hayatın hızlandığı ve manevi olanın giderek maddi olana yer verdiği bir dönemde, endişe verici bir olguyu gözlemliyoruz: İslam’a karşı dikkat ve hassasiyet nadiren görülüyor…
Hamd, bize yardım ve affetmesini dilediğimiz Allah’a mahsustur. Kendimizden ve kötü işlerimizden korunma dilekleriyle O’na sığınıyoruz. Kimi Allah doğru yola iletirse, onu hiçbir güç şaşırtamaz; kimi de O terk ederse, onu hiçbir güç doğru yola getiremez. Şahitlik ederiz ki, ibadete layık tek ilah Allah’tır ve Muhammed O’nun kulu ve elçisidir. Ve sonra:
İslam’a karşı dikkatli olmak, sadece ek bir takva eylemi değil, bir Müslümanın yaşamının temelidir. Ancak bugün üzücü bir gerçekle karşı karşıyayız: kendilerini Müslüman olarak adlandıran pek çok insan, dinlerine şaşırtıcı bir kayıtsızlık gösteriyor. Hatırlatmalara sanki önemsiz şeylermiş gibi sırt çeviriyorlar, oysa İslam’ın özü tam bir farkındalık ve Allah’ın iradesine teslimiyet gerektiriyor.
İslam, bir din olarak, sadece bir takım dogmalar ve ritüellerden ibaret değildir; insan varoluşunun tüm yönlerini kapsayan bütüncül bir yaşam sistemidir. İnsanlığa kendisiyle, başkalarıyla, doğayla ve her şeyden önce Yaratıcı ile uyum içinde bir yol sunar. Ancak modern dünyada sık sık bir paradoks ile karşılaşıyoruz: insanlar kendilerini Müslüman olarak adlandırıyorlar, ancak yaşamları, Allah'ın dininin emrettiği şeylerden uzak görünüyor. Bu nasıl oluyor? Bizi İslam'a daha dikkatli olmaktan ne alıkoyuyor? Ve bu dikkat neden yalnızca manevi hayatımız için değil, gündelik varoluşumuz için de önemli?
İslam’a karşı dikkatli olmaktan bahsettiğimizde, sadece farz ibadetleri yerine getirmek veya belirli kurallara uymak demekten fazlasını kastediyoruz. Bu, İslam’ın kişinin kendini geliştirme ve kendi özünü ve amacını anlamaya giden bir yol olduğu derin bir farkındalıktır. Kuran’da Allah şöyle buyurur: “Allah’ı unutanlara benzeme; böylece O da onları kendilerini unutmaya bıraktı. İşte onlar, zalimlerin ta kendisidir” (59:19). Bu ayet, dinin ihmali sonucunda insanın kendinden uzaklaştığını hatırlatır. Gerçek hedeflerimizi anlamaktan vazgeçiyor, yönümüzü kaybediyor ve maddi arzular ve illüzyonlar içinde bir kaosa sürükleniyoruz. İslam’a karşı dikkatli olmak, tekrar kendimize, kalbimize ve gerçek ihtiyaçlarımıza dönmek için bir yoldur.
Bugün insanların dinlerine karşı dikkatli olmalarını engelleyen birçok faktör var. İşte bunlardan bazıları:
Materyalizm ve dünya malına düşkünlük - Modern dünya, başarı, para, statü ve dışsal başarıların kültünü yaymaktadır. İnsanlar bu sistemin rehineleri haline gelirler; burada bir insanın değeri manevi nitelikleri yerine maddi durumuyla belirlenir. Böyle koşullarda İslam ikincil, “uygunsuz” ya da hatta “eski moda” gibi görünebilir. Ancak işte asıl tuzak tam da bunda yatıyor: Dünya işlerine ne kadar çok gömüldüğümüzde, ruhumuzdan ve Allah’tan o kadar uzaklaşıyoruz.
Cehalet ve bilgisizlik - Günümüzde birçok Müslüman, dinlerine sadece yüzeysel bir anlayışla bakıyor. İslam’ın temel sütunlarını biliyorlar, ancak derin anlamlarını kavrayamıyorlar. Yasaklar ve emirler hakkında duymuşlar, ancak bunların hayatlarına nasıl etki ettiğini anlamıyorlar. Cehalet, insanları bu dünyanın baştan çıkarıcılarına karşı savunmasız bırakır ve İslami yaşam tarzının gerçek güzelliğini hissetme şansını elimden alır.
Toplumsal baskı - Çok kültürlü toplumlarda Müslümanlar, çevrelerine “uyum sağlamak” zorunda kalırlar. “Çok dindar” görünmekten korkarlar, yargılanma veya reddedilme endişesi taşırlar. Sonuç olarak, birçok kişi imanını gizlemeyi veya yalnızca özel hayatlarında takip etmeyi tercih eder, evin dışında bırakırlar.
Tembellik ve rahata düşkünlük - İnsan doğası gereği tembelliğe ve rahata meyleder. Din çaba gerektirir: öğrenmek, düşünmek, alışkanlıklarını değiştirmek ve günahlardan vazgeçmek gerekir. Birçok kişi bunu “çok zor” bulur ve Allah’ın “merhametiyle” affedeceğini umarak her şeyi olduğu gibi bırakmayı tercih eder.
Bugün dünya sonsuz bir telaş içinde: iş, eğlence, sosyal medya, maddi kaygılar. İnsanlar dünyevi meselelerle o kadar meşgul ki, farz ibadetler için bile vakit bulamıyorlar, hele ki nafile ibadetler için hiç söz konusu değil. Peygamber Efendimiz ﷺ şu uyarıyı yapmıştı: "Yakında insanların kalpleri dünyevi meselelerle dolup taşacak ve din için bir yer kalmayacak" (Tirmizi). Birçok Müslüman basitçe imanlarının temelini bilmiyor. İslam’ı, anlamını kavramadan sadece ritüellere indirgeyen ailelerde büyüdüler. Sonuç olarak, din onlar için biçimsel bir şey haline geldi, hayat için bir rehber değil.
Bir insan, dinin önemsiz görüldüğü bir çevrede yaşıyorsa, zamanla aynı tutumu benimser. Arkadaşlar, meslektaşlar, medya – hepsi ona “çok dindar” olmanın garip ya da aşırı olduğunu hissettirir. Bir insan dinine yeterince dikkat etmediğinde, bunun sonuçları olmadan kalmaz. İşte birkaç örnek:
İç huzurun kaybı - Allah ile bağlantısı olmayan bir insan, endişe, korku ve tatminsizlik mağduru haline gelir. Mutluluğu sürekli dışsal şeylerde arar ama asla bulamaz.
Toplumun bozulması - Çoğunluk İslam’ın ilkelerini takip etmeyi bıraktığında, toplum çökmeye başlar. Suç, yolsuzluk, şiddet ve diğer toplumsal sorunlar artar.
Allah’tan uzaklaşma - İnsan ne kadar az Allah’a yönelirse, O’na olan bağlantısı da o kadar zayıflar. Bu, insanın “otomatik” bir şekilde yaşamaya başlamasına yol açar; eylemlerini ve sonuçlarını düşünmeden yaşar.
İslam’a karşı dikkatli olmak, sadece bir dini görev değil, hayata anlam bulmanın ve kendinizle ve çevreyle uyum sağlamanın bir yoludur. Bugün dünya materyalizm ve kaosla dolu iken, dinimize karşı dikkatli olma ihtiyacı hatırlatmak özellikle önemlidir. Çünkü İslam sadece bir dizi kuraldan ibaret değildir; hem bu dünyada hem de ahirette ebedî mutluluğa giden bir yoldur.
İslam’a karşı dikkatli olmak bir yük değil, bir lütuf. Dinimize ne kadar dikkat edersek, hayatımız o kadar uyumlu hale gelir. İlahi gelişimimizi erteleyenlerden olmayalım, çünkü kimse “sonra”nın geleceğini bilemez.
İslam’a karşı dikkatli olmak, sadece bir dini vazife değil, gerçek bir yaşama giden bir yoldur. Bu, Allah’a, Peygamberimize ﷺ ve kendimize karşı sevgiye bir işarettir. Ey Müslüman, unutma: Sen büyük bir isim taşıyorsun. Bu isim farkındalık, sorumluluk ve şükür talep eder. Sabahların Allah’a yaklaşma niyetiyle başlamasını, akşamlarının ise içten bir tövbe vakti olmasını dile. Ve bu yolda mutluluk, huzur ve nur bulasın. Allah bizi dinimize saygılı olanlardan, kalpleri İmanla dolu olanlardan eylesin. Dinine karşı dikkatli olmamıza ve samimiyetle, sevgiyle onu takip etmemize güç ve hikmet versin. Âmin!
Mendja E Islamit është vetëdije për jetën e dikujt...
Në të gjitha kohët, Islami nuk ka qenë thjesht një sistem besimesh ose një koleksion ceremonish — ai ka qenë një mënyrë e jetës, një dritë që përfshin të gjitha sfërave të ekzistencës së njeriut. Të jesh musliman nuk është thjesht një identifikim, por një rrugë e bazuar në lidhjen e përhershme me Allahun, sinqeritet në veprime dhe një kuptim të qartë të destinimit të vet. Por sot, kur ritmi i jetës ka rritur shpejtësinë dhe spiritualja po u përshkohet nga materialja, ne jemi dëshmitarë të një fenomeni shqetësues: vëmendja ndaj Islamin është bërë e rrallë...
Lavdi Allahut, te i cili ne kërkojmë ndihmën dhe faljen. Ne kërkojmë mbrojtje nga keqesia e shpirtit tonë dhe veprat e këqija. Kush e drejton Allahu në udhën e drejtë, askush nuk mund ta çojë në gabim. Dhe Kush e largon, askush nuk mund ta udhëheqë në të vërtetën. Ne dëshmojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij. Dhe pastaj:
Vëmendja ndaj Islamin nuk është thjesht një devotshmëri shtesë, por themeli i jetës së një muslimani. Megjithatë, sot shohim një realitet të trishtueshëm: shumë njerëz që quhen muslimanë shfaqin një indiferencë të çuditshme ndaj fejes së tyre. Ata injorojnë kujtesat sikur të ishin diçka e dyta, megjithëse vetë thelbi i Islamin kërkon një ndërgjegjësim të plotë dhe nënshtrim ndaj Vullnetit të Allahut.
Islami, si religjon, nuk është thjesht një bashkësi dogmash dhe ceremonish, por një sistem i plotë i jetës që përfshin të gjitha aspektet e ekzistencës njerëzore. Ai ofron një rrugë për harmoni me veten, me të tjerët, me natyrën dhe, mbi të gjitha, me Krijuesin. Megjithatë, në botën moderne shpesh hasim në një paradoks: njerëzit quhen muslimanë, por duket se jeta e tyre është larg nga ato që preskribon feja e Allahut. Pse ndodh kjo? Çfarë na pengon të jemi më të vëmendshëm ndaj Islamin? Dhe pse është e rëndësishme kjo vëmendje jo vetëm për jetën tonë spirituale, por edhe për ekzistencën e përditshme?
Kur flasim për vëmendjen ndaj Islamin, nuk nënkuptojmë thjesht kryerjen e ritualit të detyrueshëm ose ndjekjen e disa rregullave. Ky është një ndërgjegjësim i thellë se Islami është një rrugë për përmirësimin e vetes, për të kuptuar esencën dhe qëllimin tonë. Në Kur'an, Allahu thotë: "Mos jeni si ata që harruan Allahun, dhe Ai i bëri ata të harrojnë veten e tyre. Ata janë të bëkuar" (59:19). Ky ajet na kujton se neglizhimi i fejes çon në humbjen e lidhjes me veten. Ne ndalojmë të kuptojmë qëllimet tona të vërteta, humbasim orientimin dhe fillojmë të jetojmë në kaosin e dëshirave materiale dhe iluzioneve. Vëmendja ndaj Islamin është një mënyrë për t'u kthyer tek vetja, tek zemra jonë, tek nevojat tona të vërteta.
Sot ka shumë faktorë që pengojnë njerëzit të jenë të vëmendshëm ndaj fejes së tyre. Këtu janë disa prej tyre:
Materializmi dhe gjueti pas mirësisë bote - Bota moderne promovon kultin e suksesit, parave, statusit dhe arritjeve të jashtme. Njerëzit bëhen të burgosur në këtë sistem, ku vlera e një personi përcaktohet nga pozita materiale dhe jo nga cilësitë spirituale. Në këto kushte, Islami mund të duket si diçka e dyta, "e pakëndshme" ose madje edhe "e vjetruar". Por pikërisht këtu qëndron gropa më e madhe: sa më shumë të zhytemi në punët e botës, aq më larg u largojmë nga shpirti ynë dhe nga Allah.
Mungesa e njohurisë dhe pakënaqësia - Shumë muslimanë sot kanë vetëm një kuptim sipërfaqësor të fejes së tyre. Ata e dinë shtyllat themelore të Islamin, por nuk kuptojnë thelbin e tyre. Kanë dëgjuar për ndalimet dhe urdhërat, por nuk e kuptojnë se si këto ndikojnë në jetën e tyre. Mungesa e njohurisë bën njerëzit të vulnerueshëm ndaj tentimeve të botës dhe i privon mundësinë të përjetojnë bukurinë e vërtetë të mënyrës islame të jetës.
Presioni shoqëror - Në shoqëritë me shumë fese, muslimanët shpesh ndeshen me nevojën për të "përshtatur" ndaj mjedisit. Ata frikësohen të duken "shumë fetar", duke u frikësuar për gjykime ose refuzim. Si rezultat, shumë zgjedhin të fshehin fejen e tyre ose ta ndjekin atë vetëm në jetën private, duke e lënë atë prapa derës.
Pigësia dhe dashuria për komoditet - Njeriu natyrisht ka tendencën të ketë pigësi dhe të kërkojë komoditet. Feja kërkon përpjekje: duhet të mësosh, të reflektojsh, të ndryshosh zakonet dhe të hiqesh dorë nga makatat. Shumë njerëz e gjejnë këtë "shumë të vështirë" dhe preferojnë të lënë gjithçka siç është, duke shpresuar që Allahu do t'i falë "nga mëshiri".
Sot bota është zhytur në një shkurtim të pafund: punë, argëtim, rrjete sociale, shqetësime materiale. Njerëzit janë aq të angazhuar në gjërat e botës sa nuk u mbetet kohë as për adhurimet e detyrueshme, për t’i mos folur për ato shtesë. Profeti ﷺ paralajmëroi: "Së shpejti do të vijë një kohë kur zemrat e njerëzve do të mbushen me kujdes për gjërat e botës dhe nuk do të ketë vend për fe" (Tirmizi). Shumë muslimanë thjesht nuk e dinë bazën e besimit të tyre. Ata u rritën në familje ku Islami u reduktua në rituale pa kuptuar thelbin e tyre. Si rezultat, feja për ta bëhet diçka formale, jo një udhëzues për jetë.
Kur një person jetojnë në një mjedis ku feja konsiderohet si diçka e parëndësishme, gradualisht ai merr të njëjtën qëndrim. Shokët, kolegët, mediap — gjithçka formon bindjen se të jetosh "shumë fetar" është çuditshëm ose madje fanatik. Kur një person nuk i dedikon vëmendje adekuat fejes së tij, kjo nuk mbetet pa pasoja. Ja disa shembuj:
Humbja e paqes së brendshme - Pa lidhje me Allahun, një person bëhet i viktuar nga ankthi, frika dhe paplotësia. Ai vazhdimisht kërkon lumturi në gjërat e jashtme, por kurrë nuk e gjen atë.
Degjenerimi i shoqërisë - Kur shumica e njerëzve ndalon të ndjekin parimet e Islamin, shoqëria fillon të shkatërrohet. Rritet numri i kriminimeve, korruptimit, dhunës dhe problemeve të tjera shoqërore.
Largimi nga Allah - Sa më pak një person të kthehet tek Allah, aq më dobët bëhet lidhja e tij me Të. Kjo çon në jetesën "automatike", pa reflektuar mbi veprimet dhe pasojat e tyre.
Vëmendja ndaj Islamin nuk është thjesht një detyrë fetare; është një mënyrë për të gjetur kuptim në jetë, për të arritur harmoni me veten dhe me botën rrethuese. Sot, kur bota është e zhytur në materializëm dhe kaos, është veçanërisht e rëndësishme të kujtojmë veten dhe të tjerët për nevojën e vëmendjes ndaj fejes sonë. Sepse Islami nuk është thjesht një koleksion rregullash; është një rrugë drejt lumturisë të përjetshme, si në këtë botë ashtu edhe në atë të ardhshme.
Vëmendja ndaj Islamin nuk është një ngarkesë, por një mëshirë. Sa më shumë vëmendje i kushtojmë fejes, aq më harmonike bëhet jeta jonë. Le të mos jemi nga ata që e shtyjnë zhvillimin spirituale për më vonë, sepse askush nuk e di nëse "më vonë" do të vijë kurrë.
Të jesh i vëmendshëm ndaj Islamin është më shumë se një detyrë fetare. Është një rrugë drejt një jetë të vërtetë. Është një dëshmi e dashurisë për Allahun, për Profetin e Tij ﷺ dhe për veten tonë. O musliman, mos harroni: ju mbani një emër të madh. Emër që kërkon ndërgjegjësim, përgjegjësi dhe mirënjohje. Le çdo mëngjes të fillon me qëllimin e afërmitjes ndaj Allahut. Le çdo mbrëmje të jetë një kohë për palështrime të vërteta. Dhe le në këtë rrugë të gjeni lumturi, paqe dhe dritë. E bëjë Allahu të jemi nga ata që nderojnë fejën e tyre dhe jetojnë me zemra të mbushura me Besim. Na japë forcën dhe urtësinë të jemi të vëmendshëm ndaj fejes së Tij dhe ta ndjekim atë me sinqeritet dhe dashuri. Amen!