Внешность — не показатель ума и благочестия...

Appearance is not an indicator of intelligence and piety... / Görünüş, aklın ve dindarlığın bir göstergesi değildir... / Pamja nuk është një tregues i inteligjencës dhe devotshmërisë...

В мире, где внешний облик всё чаще вводит в заблуждение, многим кажется, что человек с белоснежной бородой, проживший десятки лет, по определению должен быть мудрым, зрелым и уважаемым. Особенно среди мусульман такая картина вызывает инстинктивное уважение. Однако, увы, не всегда этот образ соответствует действительности. Иногда, пообщавшись с таким человеком ближе, ты начинаешь удивляться — как столько лет жизни прошли впустую, оставив лишь седину, но не привели к зрелости, пониманию и благочестию...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

В исламской традиции борода и седина действительно имеют свою ценность и символизм. Пророк Мухаммад ﷺ носил бороду, и уважение к пожилым — часть Сунны. Но если внешняя атрибутика становится маской для внутренней пустоты, если человек владеет телом, но не умом, не душой, не сознанием — то он становится живым примером ложного образа, что вводит в заблуждение не только других, но и самого себя. Пожилой человек, не обладающий знанием, может быть как ребёнок — капризный, упрямый, ленивый в обучении, но требующий к себе уважения. Старец с молодым сердцем и глупой головой — это испытание для окружающих.

Белая борода может быть лишь признаком возраста, но не ума, а уж тем более — не богобоязненности. Сколько сегодня мы видим людей, у которых — с виду — есть все признаки почтенности: возраст, борода, внешняя строгость, может быть даже цитаты из Корана и хадисов. Но стоит приглядеться — и ты увидишь: отсутствие стратегического мышления, не думают о последствиях ни для себя, ни для семьи, ни для общины; глупые привычки: сплетни, праздные слова, погоня за мирским; жёсткость, скупость, невежество, ссоры и бесплодные разборки; отсутствие духовной зрелости: нет ни смирения, ни заботы о молодежи, ни стремления к Истине.

Седина — не повод для гордости, если за ней не стоит душа, наполненная знанием, искренностью, скромностью и богобоязненностью. И если человек не воспользовался временем своей жизни, не очистил сердце, не приобрёл разум, то поистине он как глупец с бородой — оболочка без сути. Такой образ — не просто разочарование, это урок для всех нас: искренне просим у Аллаха, чтобы Он дал нам не только годы, но и пользу в этих годах. Пусть наши бороды и возраст будут украшением души, а не пустым фасадом. Старость — это дар Аллаха, но мудрость — результат усилий.

Когда мы видим человека с длинной бородой и сединой, наш ум автоматически ассоциирует эти черты с мудростью и опытом. Однако реальность может оказаться совсем иной. Многие люди, внешне соответствующие образу "праведного старца", на деле оказываются ограниченными, эгоистичными, лишенными даже базовых навыков логического мышления и способности предвидеть последствия своих действий. Такая ситуация вызывает разочарование и заставляет задуматься: почему так происходит?

Некоторые люди следуют внешним предписаниям Ислама, но игнорируют его глубинный смысл. Например, ношение бороды или хиджаба становится для них лишь формальностью, а не выражением внутренней веры. Если человек ограничивается внешними атрибутами религии, но его сердце остается пустым, то его "мудрость" и "вера" остаются поверхностными. Некоторые люди ошибочно считают, что их возраст или внешний вид автоматически делают их более достойными внимания и уважения. Это приводит к высокомерию и отсутствию критического отношения к своим действиям.

Мусульманин должен стремиться к истинной мудрости, а не к её внешним признакам. Если человек прожил долгую жизнь, но так и не научился мыслить, анализировать и отличать истину от лжи, то его борода и седина — лишь пустая оболочка. Пусть Аллах убережёт нас от глупости и лицемерия и дарует нам истинное понимание религии. Аминь!

Appearance is not an indicator of intelligence and piety...

In a world where outward appearances increasingly lead to misconceptions, many people instinctively believe that an elderly man with a snow-white beard must naturally be wise, mature, and respectable. This image is especially respected among Muslims. However, unfortunately, this appearance does not always reflect reality. Sometimes, upon closer interaction with such a person, you begin to wonder — how could so many years of life pass in vain, leaving only gray hair but no maturity, understanding, or piety?

Praise be to Allah, whom we praise and from whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. And then:

In Islamic tradition, the beard and gray hair indeed hold value and symbolism. The Prophet Muhammad ﷺ wore a beard, and respecting the elderly is part of the Sunnah. But when external attributes become a mask for inner emptiness, when a person controls their body but not their mind, soul, or consciousness — they become a living example of a false image that misleads not only others but also themselves. An elderly person without knowledge may be like a child — capricious, stubborn, lazy in learning, yet demanding respect. An old man with a youthful heart and foolish mind is a test for those around him.

A white beard may only signify age, not wisdom, and certainly not God-consciousness. How many people today appear to have all the signs of respectability: age, a beard, outward strictness, and perhaps even quotes from the Quran and Hadith. But take a closer look, and you will see: a lack of strategic thinking, no consideration of consequences for themselves, their family, or the community; foolish habits: gossip, idle talk, chasing worldly pleasures; harshness, stinginess, ignorance, quarrels, and fruitless disputes; an absence of spiritual maturity: no humility, no care for the youth, no pursuit of Truth.

Gray hair is no cause for pride if it is not accompanied by a soul filled with knowledge, sincerity, humility, and God-consciousness. If a person has not used their time wisely, has not purified their heart, and has not acquired wisdom, then truly, they are like a fool with a beard — an empty shell. Such an image is not just disappointing; it is a lesson for all of us: we sincerely ask Allah to grant us not only years but also benefit in those years. May our beards and age be ornaments of the soul, not empty facades. Old age is a gift from Allah, but wisdom is the result of effort.

When we see a man with a long beard and gray hair, our minds automatically associate these traits with wisdom and experience. However, reality can often be quite different. Many people who outwardly fit the image of a "righteous elder" turn out to be narrow-minded, selfish, lacking even basic logical thinking skills or the ability to foresee the consequences of their actions. Such situations lead to disappointment and make us reflect: why does this happen?

Some people follow the external prescriptions of Islam but ignore its deeper meaning. For example, growing a beard or wearing the hijab becomes for them merely a formality, not an expression of inner faith. If a person limits themselves to the external attributes of religion while their heart remains empty, their "wisdom" and "faith" remain superficial. Some people mistakenly believe that their age or appearance automatically makes them more deserving of attention and respect. This leads to arrogance and a lack of critical self-reflection.

A Muslim should strive for true wisdom, not just its outward signs. If a person has lived a long life but has not learned to think, analyze, and distinguish truth from falsehood, then their beard and gray hair are merely an empty shell. May Allah protect us from foolishness and hypocrisy and grant us true understanding of the religion. Ameen!

Görünüş, aklın ve dindarlığın bir göstergesi değildir...

Görünüşlerin sıklıkla yanılttığı bir dünyada, birçok insan doğal olarak uzun yıllar yaşamış, beyaz sakallı birinin akıllı, olgun ve saygıdeğer olması gerektiğini düşünür. Bu görüntü özellikle Müslümanlar arasında büyük saygı görür. Ancak ne yazık ki, bu görünüm her zaman gerçeği yansıtmaz. Bazen böyle biriyle yakından tanıştığınızda şaşırabilirsiniz — bu kadar çok yıl nasıl boşa geçmiş, yalnızca saçları ağarmış ama olgunluk, anlayış ve takva kazanılmamış?

Hamd olsun Allah’a, O’nu överiz, O’ndan yardım ve affetmesini dileriz. Ruhumuzdaki kötülüklerden ve kötü işlerimizden Allah’a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse onu kimse şaşırtamaz, kimi de yolundan çıkarırsa onu kimse doğruya iletemez. Şahitlik ederiz ki, O’ndan başka hiçbir ilah yoktur, O birdir ve şahitlik ederiz ki Muhammed O’nun kulu ve elçisidir. Ve sonra:

İslam geleneklerinde sakal ve beyaz saçlar gerçekten değer ve sembol taşır. Peygamber Muhammed ﷺ sakal bırakmıştır ve yaşlılara saygı göstermek Sünnet’in bir parçasıdır. Ancak dış görünüş, içsel boşluğu örten bir maske haline geldiğinde, kişinin bedenini kontrol etmesine rağmen zihni, ruhu ve bilinci yoksa — o kişi başkalarını yanıltan yanlış bir imajın yaşayan bir örneği haline gelir. Bilgiye sahip olmayan yaşlı bir insan çocuk gibi olabilir — huysuz, inatçı, öğrenmeye karşı tembel, ancak saygı görme talebinde bulunur. Genç bir kalbi ve aptal bir kafası olan yaşlı bir adam çevresindekilere bir sınavdır.

Beyaz sakal sadece yaşı gösterir, mutlaka akıl veya takvayı göstermez. Bugün kaç tane insan görüyoruz ki görünümleri saygınlık işaretleri taşıyor: yaş, sakal, dışarıdan ciddiyet, hatta belki Kur’an ve hadislerden alıntılar yapıyorlar. Fakat daha yakından baktığınızda şunları görürsünüz: stratejik düşünmenin eksikliği, kendileri, aileleri veya toplulukları için sonuçlar düşünmemek; aptal alışkanlıklar: dedikodu, boş sözler, dünya malına koşmak; sertlik, cimrilik, cehalet, kavgalar ve verimsiz çatışmalar; manevi olgunluğun eksikliği: ne tevazu, ne gençlere karşı ilgi, ne de Hakikat’e yöneliş.

Kır saçlar arkasında bilgi, samimiyet, tevazu ve takva dolu bir ruh yoksa gurur kaynağı değildir. Eğer bir insan hayatının zamanını iyi kullanmamış, kalbini arıtmamış, akıl kazanmamışsa, o zaman o aslında sakallı bir ahmaktır — içi boş bir kabuk. Böyle bir imaj sadece hayal kırıklığı yaratmaz, aynı zamanda hepimiz için bir ders teşkil eder: Rabbimizden yalvararak senelerle beraber faydayı da bağışlamasını dileyelim. Sakallarımızın ve yaşlarımızın ruhumuzu süslemesi, boş bir cephe olmaması dileğiyle. Yaşlılık Allah’tan bir hediye, ancak hikmet çabanın sonucudur.

Uzun sakalı ve beyaz saçları olan birini gördüğümüzde, aklımız otomatikman bunları bilgelik ve tecrübeyle ilişkilendirir. Ancak gerçeklik çoğu zaman farklı olabilir. Dış görünüşü “erdemli yaşlı” imajına uygun olan birçok insan, dar kafalı, bencil, temel mantıksal düşünme becerilerinden yoksun ve eylemlerinin sonuçlarını öngöremeyen kişilerdir. Bu tür durumlar hayal kırıklığına ve şu soruyu sormamıza neden olur: Neden böyle oluyor?

Bazı insanlar İslam’ın dışsal kurallarını takip eder, ancak derin anlamını görmezden gelirler. Örneğin, sakal bırakmak veya hijab giymek onlar için sadece bir formalite olur, içten bir iman ifadesi değil. Eğer bir kişi dini dışsal özelliklerle sınırlar, ancak kalbi boş kalırsa, onun “bilgeliği” ve “imanı” yüzeysel kalır. Bazı insanlar yaşlarının veya görünüşlerinin kendilerini otomatikman daha fazla saygı görmeye layık kıldığını yanlış bir şekilde düşünür. Bu durum kibir ve kendi eylemlerine yönelik eleştirel bir yaklaşım eksikliğine yol açar.

Bir Müslüman gerçek bilgeliğe, sadece dışsal göstergelere değil, ulaşmalıdır. Eğer bir insan uzun bir yaşam sürmüş, ancak düşünmeyi, analiz etmeyi ve hakikati yalandan ayırt etmeyi öğrenmemişse, sakalı ve beyaz saçları sadece boş bir kabuktur. Allah bizi ahmaklıktan ve münafıklıktan korumasın ve bize dinin gerçek anlamını nasip etsin. Amin!

Pamja nuk është një tregues i inteligjencës dhe devotshmërisë...

Në një botë ku pamja e jashtme shpesh mund të çojë në ngatërresa, shumë njerëz instinktivisht besojnë se një burrë me moçal të bardhë dhe vite të shumta jetësi duhet të jetë i urtë, i matur dhe i respektuar. Kjo figurë është veçanërisht e respektuar në komunitetin musliman. Megjithatë, për fat të keq, ky pamje nuk gjithmonë reflekton realitetin. Ndonjëherë, duke folur me një person të tillë më afër, fillon të habitesh — si ka mundur që aq shumë vjet të kenë kaluar pa pasur ndonjë pasoja, duke lënë vetëm flokë të bardha por jo maturi, kuptim ose përkushtim ndaj Zotit...

Lavdi për Allahun, të cilin Ne e lavdërojmë dhe nga ai kërkojmë ndihmë dhe falje. Na shpëtojë Allah nga të keqet e shpirtit tonë dhe veprat e këqija. Kush udhëhiqet nga Allah, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kush lëshohet nga Ai, askush nuk mund ta drejtojë në rrugën e duhur. Ne dëshmojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të Vetëm, dhe ne dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe Profeti i Tij. Dhe më pas:

Në traditën islame, mjekra dhe flokët e bardhë kanë vlera dhe simbolet e tyre. Profeti Muhamedi ﷺ kishte mjekër, dhe respektimi i të moshuarve është pjesë e Sunnesë. Por, kur atributet e jashtme bëhen një maskë për zbrazësinë e brendshme, kur një person kontrollon trupin por jo mendjen, shpirtin apo vetëdijen — atëherë ai bëhet një shembull i jetës i një figure të rreme që çon në ngatërtime jo vetëm të tjerët, por edhe vetveten. Një person i moshuar pa dijeni mund të sillet si një fëmijë — kaprizoz, ngathët, i përzemëruar në të nxënit, por që kërkon respekt. Një i moshuar me zemër të ri dhe kokë të budallalltë është një provë për të tjerët.

Mjekra e bardhë mund të jetë vetëm një shenjë e moshës, jo e zgjuarsisë, dhe me siguri jo e përkushtimit ndaj Zotit. Sa njerëz sot shohim që duket sikur kanë të gjitha shenjat e respektit: moshë, mjekër, dukshmëri e rreptësisë, dhe madje edhe citate nga Kurani dhe hadithet. Por kur shikon më afër, shikon: mungesë të mendimit strategjik, mos mendoni për pasoja për veten, familjen ose bashkësinë; zakone të budallallta: fjaltë flater, fjalë boshe, ndjekje e mirësinë botërore; ashpërsi, lakmi, pakujdesi, strehime dhe kundershtime pa rezultat; mungesë të maturisë spirituale: aspak uljeje, as përkujdesje për rininë, as synim për të vërtetën.

Floku i bardhë nuk është arsye për krenari, nëse pas tij nuk qëndron një shpirt i mbushur me dije, besnikëri, modesti dhe përkushtim ndaj Zotit. Nëse një person nuk ka shfrytëzuar kohën e tij, nuk ka pastër si zemrën e tij, dhe nuk ka fituar zgjuarsi, atëherë ai është thjesht një budalla me mjekër — një aparat pa esencë. Ky imazh nuk është thjesht një zhgënjim, ai është një mësim për të gjithë ne: me të vërtetë e lutemi Allahun që të na japë jo vetëm vite, por edhe përfitime në ato vite. Lutemi që mjekrat dhe moshën tonë të jenë zbukurime të shpirtit, jo fasada bosh. Mosha është dhuratë e Allahut, por zgjuarsi është rezultat i përpjekjeve.

Kur shohim një njeri me mjekër të gjatë dhe flokë të bardhë, mendja jonë automatikisht i lidh këto tipare me zgjuarsi dhe përvojë. Sidoqoftë, realiteti shpesh mund të jetë krejtësisht ndryshe. Shumë njerëz që nga pamja e jashtme i përgjigjen imazhit të "pleqish zoti", në fakt janë të kufizuar, individualist, pa aftësi bazike të të menduarit logjik dhe aftësi për të parashikuar pasojat e veprimeve të tyre. Ky lloj situatash sjell zhgënjim dhe na bën të pyesim: pse ndodh kjo?

Disa njerëz ndjekin rregullat e jashtme të Islamiut, por injorojnë kuptimin e thellë. Për shembull, mbajtja e mjekrit ose hijab-it bëhet për ta vetëm një formalitet, jo një shprehje e besimit të brendshëm. Nëse një person kufizon veten me atributet e jashtme të fejes, por zemra e tij mbetet e zbrazët, "zgjuarsia" dhe "besimi" i tij mbeten sipërfaqësore. Disa njerëz gabimisht mendojnë se mosha ose pamja e tyre i bën automatikisht më të përshtatshëm për vëmendje dhe respekt. Kjo çon në arrogancë dhe mungesë të vlerësimit kritik të veprimeve të tyre.

Një musliman duhet të strehojë për zgjuarsinë e vërtetë, jo vetëm për shenjat e saj të jashtme. Nëse një person ka jetuar një jetë të gjatë, por nuk ka mësuar të mendojë, analizojë dhe dallon të vërtetën nga gënjeshtra, atëherë mjekri dhe flokët e tij të bardhë janë thjesht një aparat bosh. Na shpëtojë Allah nga budallalltëria dhe hipokrizmi dhe na dërgojë kuptimin e vërtetë të fejes. Ameen!