Тиранам когда-нибудь всё равно наступает конец...

Tyrants come to an end someday anyway... / Zorbalar bir gün yine de sona erecek... / Tiranëve u vjen fundi një ditë gjithsesi...

Тиранам когда-нибудь все равно наступает конец, ведь это доказывает история. В частности, иракский диктатор Саддам Хусейн пошел на виселицу, бывший президент Сербии отправился в тюрьму, ливийский глава Муаммар Каддафи был растерзан своим же народом, а сирийский диктатор Башар Асад оказался в изгнании.

"Тирания, от греческого túrannos ("абсолютный правитель"), как правило, подпитывается спесью и неизбежно приводит к заклятому врагу. Тиранов надо свергать, их падение - спасительная благодать", - считает эксперт. По его словам, проводить параллель между вышеупомянутыми личностями и президентом США Дональдом Трампом "было бы абсолютно неправильно".

В ключевых аспектах он хуже. Измеряемый желанием и способностью наносить вред беднейшим и наиболее уязвимым слоям населения, сеять глобальный экономический хаос и угрожать ядерным уничтожением, Трамп является уникально опасным - и с каждым днем становится все более опасным. Обозреватель подчеркнул, что в любой условной лиге тирании Трамп возглавляет таблицу. Однако, как и каждый тиран, старый или новый, Трамп должен пасть.

На следующей неделе исполняется 100 дней пребывания у власти Дональда Трампа, поэтому возникает вопрос, можно ли остановить его удар "по американской демократии, законам, ценностям и мечтам, который он наносит по демократии, ценностям и мечтам США?". Большинство людей понимает, насколько ужасной является "мирная сделка" между Украиной и РФ, которую предлагает президент США.

Неужели Трамп серьезно верит, что его поддержка массовых убийств в Газе, угрозы напасть на Иран и безрассудные бомбардировки Йемена положат конец ближневосточному конфликту и принесут ему Нобелевскую премию мира?. Почти по всем показателям хаотичная глобальная тарифная война Трампа вредит американским потребителям, наносит ущерб бизнесу и уменьшает влияние США. Это благо для Китая и атака на давних союзников и торговых партнеров, таких как Великобритания. Крупные технологические спонсоры Трампа знают, что это так, как и многие республиканцы. Но они не решаются говорить правду властям.

Почти по всем показателям глобальная тарифная война Трампа вредит американским потребителям, бизнесу и уменьшает влияние США, также отметим "бесстыдную жадность" Трампа к деньгам и женщинам. Коррупция такого масштаба не может оставаться безнаказанной бесконечно долго. Одна лишь жадность может стать губительной для Трампа.

Трамп, как тиран, является достаточно бесполезным, однако он будет становиться все более опасно нестабильным. Самый большой враг Трампа - это сам Трамп. Те, кто хочет спасти США и себя - дома и за рубежом - должны использовать все демократические средства, чтобы сдержать, обесславить и свергнуть его. Но сейчас лучшая, самая светлая надежда заключается в том, что, захлебываясь в гордыне, Трамп уничтожит себя сам.

По окончании Второй мировой войны к власти в Албании пришел коммунист Энвер Ходжа. Он сразу же установил жесткую диктатуру по образцу своего кумира Сталина, расстреливая не только оппонентов, но и конкурентов по партии. Албания жила за счет кредитов от соцстран, которые Ходжа попросту не возвращал. В 1970-х он объявил, что страна окружена врагами, и построил в Албании около миллиона бункеров и дотов. Страна оказалась на грани дефолта, люди жили впроголодь, а партийное руководство — в отдельном районе под охраной. В Албании Ходже ставили памятники, в честь него называли улицы, школы и даже горы. Он умер в 1985 году, его режим свергли только в начале 1990-х, и некоторые из старшего поколения албанцев до сих пор считают, что «при Ходже был порядок».

Истории о тиранах, таких как Намруд, Фараон и Джалут, которые противостояли пророкам Аллаха (мир им), являются важными уроками для мусульман и всего человечества. Эти истории не только подчеркивают справедливость Всевышнего, но и показывают, что гордыня, угнетение и отрицание истины в конечном итоге приводят к падению.

Намруд (Нимрод) – противник Пророка Ибрахима (мир ему)

Намруд был могущественным царем, который считал себя богом и требовал поклонения себе. Он правил огромной империей и был известен своей жестокостью и гордыней. Пророк Ибрахим (мир ему) призвал Намруда и его народ поклоняться единому Аллаху, но Намруд отверг это послание. Чтобы наказать Ибрахима за его "дерзость", Намруд приказал бросить его в огромный огонь. Однако по Воле Аллаха огонь стал прохладным и безопасным для Ибрахима, а сам Намруд был обречен на гибель. Согласно преданиям, смерть Намруда была мучительной от комара. По другой версии, однажды его тело начало разлагаться заживо из-за нашествия крошечных насекомых (вши), которые пожирали его плоть. Несмотря на все свои попытки спастись, он не смог избавиться от этой болезни. Это стало символом того, что даже самый могущественный тиран не может противостоять Воле Аллаха.

Фараон – противник Пророка Мусы (мир ему)

Фараон был правителем Египта, который объявил себя богом и подавлял свой народ, особенно Бану Исраиль. Он был жестоким деспотом, который использовал рабство и насилие, чтобы удерживать власть. Пророк Муса (мир ему) пришел к Фараону с призывом поклоняться одному Аллаху и освободить сынов Исраиля. Однако Фараон отверг это послание и начал преследовать Мусу и его последователей. Когда Муса разделил море, чтобы спасти верующих, Фараон со своим войском бросился в погоню. Но по Воле Аллаха вода сомкнулась над ними, и Фараон утонул. В Коране говорится, что перед смертью Фараон признал истину и сказал: "Я верую, что нет бога, кроме Того, Которому веруют сыны Исраила, и я из числа покорных! (Коран, 10:90). Однако его покаяние было запоздалым, и Аллах ответил: "А теперь [ты уверовал], когда ты раньше ослушался и был из числа разрушителей?" (Коран, 10:91). Тело Фараона сохранилось как предостережение для потомков. Сегодня мумия Фараона находится в музее Лондона, что является свидетельством того, как Аллах оставил его тело для назидания людям.

Джалут (Голиаф) – противник Пророка Дауда (мир ему)

Джалут был могущественным военачальником филистимлян, известным своей силой и грозной репутацией. Он угнетал народ Исраиля и вызвал их на бой, утверждая, что никто не сможет одолеть его. Пророк Дауд (мир ему), будучи молодым пастухом, вышел против Джалута с верой в Аллаха. Несмотря на свою слабость и отсутствие боевого опыта, Дауд победил Джалута с помощью камня, пущенного из пращи. Этот камень поразил Джалута в лоб, и он упал замертво. Победа Дауда стала символом того, что вера и доверие к Аллаху сильнее, чем любое физическое превосходство или материальная мощь. Джалут был уничтожен, а Дауд стал королем и пророком, правящим с мудростью и справедливостью.

Эти три истории демонстрируют несколько важных уроков: Гордыня и отрицание истины ведут к падению. Все трое тиранов были ослеплены своей властью и гордыней. Они отказались признать истину и противостояли посланникам Аллаха, что привело к их гибели. Могущество Аллаха выше всего. Несмотря на всю свою силу, богатство и влияние, эти тираны не смогли противостоять воле Аллаха. Их концы стали примером того, что справедливость всегда торжествует. Вера сильнее материальной мощи.

Пророки Ибрахим, Муса и Дауд (мир им) победили своих врагов благодаря вере, терпению и доверию к Аллаху. Это напоминает нам, что истинная сила заключается не в физической мощи, а в духовности и следовании воле Всевышнего. Эти истории записаны в Коране и Сунне, чтобы люди учились на ошибках прошлого и не повторяли их. Гордыня, угнетение и отрицание истины всегда приводят к разрушению.

Истории Намруда, Фараона и Джалута – это не просто рассказы из прошлого. Они служат вечным напоминанием о том, что Аллах всегда защищает своих пророков и верующих, а также о том, что зло и несправедливость рано или поздно будут наказаны. Эти примеры призывают нас быть скромными, справедливыми и следовать путем истины. Конец тиранов – Намруда, Фараона и Джалута – был печальным и мучительным. Они были уничтожены за свое неверие, гордыню и угнетение других. Эти истории служат важным назиданием для всех людей и ныне.

Tyrants come to an end someday anyway...

History has shown that tyrants eventually meet their end. The Iraqi dictator Saddam Hussein was hanged, the former president of Serbia ended up in prison, Libyan leader Muammar Gaddafi was torn apart by his own people, and Syrian dictator Bashar al-Assad found himself in exile.

"Tyranny, from the Greek 'týrannos' ('absolute ruler'), is often fueled by arrogance and inevitably leads to a bitter end. Tyrants must be overthrown; their fall is a saving grace," an expert argues. According to him, drawing parallels between these figures and U.S. President Donald Trump "would be absolutely incorrect."

In key aspects, he is worse. Measured by his desire and ability to harm the poorest and most vulnerable populations, sow global economic chaos, and threaten nuclear destruction, Trump is uniquely dangerous — and becomes more so every day. The columnist emphasized that in any hypothetical league of tyranny, Trump tops the table. However, like every tyrant, old or new, Trump must fall.

Next week marks 100 days of Donald Trump's presidency, raising the question: Can his attack on "American democracy, laws, values, and dreams" be stopped? Most people understand how terrible the "peace deal" between Ukraine and Russia proposed by the U.S. president truly is.

Does Trump seriously believe that his support for mass killings in Gaza, threats to attack Iran, and reckless bombings in Yemen will end the Middle Eastern conflict and earn him the Nobel Peace Prize? By almost all measures, Trump’s chaotic global trade war harms American consumers, damages businesses, and diminishes U.S. influence. It benefits China and attacks long-standing allies and trading partners like the UK. Major tech sponsors of Trump know this, as do many Republicans. But they are afraid to speak the truth to power.

By nearly all indicators, Trump's global tariff war hurts American consumers, businesses, and reduces U.S. influence. Let’s not forget Trump's "shameless greed" for money and women. Corruption on this scale cannot remain unpunished forever. Greed alone could prove fatal for Trump.

Trump, as a tyrant, may seem ineffective, but he will become increasingly dangerously unstable. Trump’s biggest enemy is himself. Those who wish to save the U.S. and themselves — at home and abroad — must use all democratic means to restrain, discredit, and overthrow him. But now, the brightest hope lies in the possibility that, choking on his pride, Trump will destroy himself.

After World War II, communist Enver Hoxha came to power in Albania. He immediately established a harsh dictatorship modeled after his idol Stalin, executing not only opponents but also rivals within the party. Albania lived off loans from socialist countries, which Hoxha simply didn’t repay. In the 1970s, he declared that the country was surrounded by enemies and built around a million bunkers and pillboxes across Albania. The nation teetered on the brink of default, with people living in hunger while the party leadership resided in a separate district under heavy guard. Statues were erected in Hoxha’s honor, streets, schools, and even mountains were named after him. He died in 1985, his regime was overthrown in the early 1990s, and some older Albanians still believe that "there was order under Hoxha."

The stories of tyrants like Nimrod, Pharaoh, and Goliath, who opposed the prophets of Allah (peace be upon them), serve as important lessons for Muslims and humanity. These stories highlight divine justice and show that arrogance, oppression, and denial of truth ultimately lead to downfall.

Nimrod – Opponent of Prophet Ibrahim (peace be upon him)
Nimrod was a powerful king who considered himself a god and demanded worship. He ruled a vast empire and was known for his cruelty and arrogance. Prophet Ibrahim (peace be upon him) called Nimrod and his people to worship the one true Allah, but Nimrod rejected the message. To punish Ibrahim for his “audacity,” Nimrod ordered him thrown into a massive fire. However, by Allah’s Will, the fire became cool and safe for Ibrahim, while Nimrod was doomed to perish. According to tradition, Nimrod’s death was agonizing due to a mosquito bite. His body began to decay alive from an infestation of tiny insects (lice) that consumed his flesh. Despite all attempts to save himself, he couldn’t escape this fate. It symbolized that even the mightiest tyrant cannot oppose Allah’s Will.

Pharaoh – Opponent of Prophet Musa (peace be upon him)
Pharaoh was the ruler of Egypt who declared himself a god and oppressed his people, especially the Children of Israel. He was a cruel despot who used slavery and violence to maintain power. Prophet Musa (peace be upon him) came to Pharaoh urging him to worship the one true Allah and free the Israelites. However, Pharaoh rejected the message and began persecuting Musa and his followers. When Musa parted the sea to save the believers, Pharaoh pursued them with his army. By Allah’s Will, the waters closed over them, and Pharaoh drowned. The Quran states that before dying, Pharaoh acknowledged the truth, saying: “I believe there is no god except the One in whom the Children of Israel believe, and I am among those who submit!” (Quran, 10:90). However, his repentance came too late, and Allah replied: “Now [you believe], when you previously disobeyed and were among the corrupt?” (Quran, 10:91). Pharaoh’s body was preserved as a warning to future generations. Today, his mummy resides in a London museum, serving as evidence of how Allah left his body as a lesson for humanity.

Goliath – Opponent of Prophet Dawud (peace be upon him)
Goliath was a mighty Philistine general renowned for his strength and fearsome reputation. He oppressed the Israelites and challenged them to battle, claiming no one could defeat him. Prophet Dawud (peace be upon him), then a young shepherd, faced Goliath with faith in Allah. Despite his lack of physical strength and combat experience, Dawud defeated Goliath with a stone shot from a sling. The stone struck Goliath in the forehead, and he fell dead. Dawud’s victory became a symbol that faith and trust in Allah are stronger than physical might or material power. Goliath was destroyed, and Dawud became a wise and just king and prophet.

These three stories illustrate several important lessons: Arrogance and denial of truth lead to downfall. All three tyrants were blinded by their power and pride. They refused to acknowledge the truth and opposed Allah’s messengers, leading to their destruction. Allah’s power surpasses everything. Despite their strength, wealth, and influence, these tyrants could not resist Allah’s Will. Their ends became examples that justice always prevails. Faith is stronger than material power.

Prophets Ibrahim, Musa, and Dawud (peace be upon them) defeated their enemies through faith, patience, and trust in Allah. This reminds us that true strength lies not in physical might but in spirituality and following Allah’s Will. These stories are recorded in the Quran and Sunnah so people can learn from past mistakes and avoid repeating them. Arrogance, oppression, and denial of truth always lead to destruction.

The stories of Nimrod, Pharaoh, and Goliath are not just tales from the past. They serve as eternal reminders that Allah always protects His prophets and believers, and that evil and injustice will sooner or later be punished. These examples urge us to be humble, just, and follow the path of truth. The end of tyrants — Nimrod, Pharaoh, and Goliath — was tragic and painful. They were destroyed for their disbelief, arrogance, and oppression of others. These stories serve as vital lessons for all people today.

Zorbalar bir gün yine de sona erecek...

Tarih göstermiştir ki diktatörler sonunda her zaman düşerler. Iraklı diktatör Saddam Hüseyin idam edildi, eski Sırbistan Cumhurbaşkanı hapishaneye gönderildi, Libya lideri Muammer Kaddafi halkı tarafından parçalandı ve Suriye diktatörü Beşşar Esad sürgüne gitti.

"Tiranlık, Yunanca 'týrannos' (mutlak hükümdar) kelimesinden gelir ve genellikle kibirle beslenir ve kaçınılmaz olarak acı bir sona götürür. Tiranlar devrilmelidir; düşüşleri bir kurtuluştur," diyor bir uzman. Ona göre, bu kişilerle ABD Başkanı Donald Trump arasında paralel kurmak "kesinlikle yanlış olurdu."

Ana unsurlarda o daha kötüdür. Fakir ve en savunmasız kesimlere zarar verme arzusu ve yeteneği, küresel ekonomik kaos yaratma ve nükleer yıkım tehdidiyle ölçüldüğünde, Trump eşsiz derecede tehlikelidir - ve her gün daha da tehlikeli hale geliyor. Yazar, herhangi bir varsayımsal tiranlık liginde Trump'un zirvede olduğunu vurguluyor. Ancak, her tiran gibi, eski veya yeni, Trump’un da düşmesi gerekiyor.

Gelecek hafta Donald Trump’un başkanlığındaki 100. gün tamamlanıyor, bu da şu soruyu gündeme getiriyor: "Amerikan demokrasisine, yasalara, değerlere ve hayallere yönelik saldırısı" durdurulabilir mi? Çoğu insan, ABD başkanının önerdiği Ukrayna-Rusya arasındaki "barış anlaşması"nın ne kadar korkunç olduğunu anlıyor.

Trump ciddi olarak Gazze'deki kitlesel katliamları desteklemesi, İran'a saldırı tehditleri ve Yemen'e karşı çılgınca bombardımanlarının Ortadoğu çatışmasını sona erdireceğine ve kendisine Nobel Barış Ödülü kazandıracağına inanıyor mu? Neredeyse tüm göstergelerde Trump'un küresel tarife savaşı Amerikan tüketicilerine zarar veriyor, iş dünyasına zarar veriyor ve ABD'nin etkisini azaltıyor. Bu durum Çin için bir nimet iken, İngiltere gibi uzun süreli müttefikler ve ticaret ortakları için bir saldırı niteliği taşıyor. Trump’un büyük teknoloji sponsorları bunun böyle olduğunu biliyorlar, birçok Cumhuriyetçi de biliyor. Ancak kimse gerçeği söylemeye cesaret edemiyor.

Neredeyse tüm göstergelerde Trump’un küresel tarife savaşı Amerikan tüketicilerine ve iş dünyasına zarar veriyor, ABD'nin etkisini azaltıyor. Ayrıca Trump’un para ve kadınlara karşı "utanmaz açgözlülüğü" de unutulmamalıdır. Bu büyüklükteki yolsuzluk sonsuza kadar cezasız kalamaz. Açgözlülük yalnız başına bile Trump için felaket olabilir.

Trump, bir tiran olarak oldukça etkisizdir, ancak giderek daha tehlikeli bir şekilde istikrarsız hale gelecek. Trump’un en büyük düşmanı kendisi. Amerika’yı ve kendilerini - hem yurt içinde hem yurt dışında - kurtarmak isteyenler, onu frenlemek, rezil etmek ve devirmek için tüm demokratik araçları kullanmalıdırlar. Ancak şu anda en parlak umut şu ki, kibirine boğularak, Trump kendini imha edebilir.

II. Dünya Savaşı’nın ardından komünist Enver Hoca Arnavutluk’ta iktidara geldi. Derhal idolü Stalin’in örnek aldığı sert bir diktatörlük kurdu, sadece rakiplerini değil parti içinden rakiplerini de idam etti. Arnavutluk sosyalist ülkelerden aldıkları kredilerle yaşıyordu, ancak Hoca bunları geri ödemedi. 1970’lerde ülkenin düşmanlarla çevrili olduğunu ilan ederek Arnavutluk’ta yaklaşık bir milyon bunker ve sığınak inşa ettirdi. Ülke iflasın eşiğindeydi, halk açlık içinde yaşamaktaydı, parti liderliği ise korunan ayrı bir semtte oturuyordu. Hoca adına heykeller dikildi, sokaklar, okullar ve hatta dağlar onun adıyla anıldı. 1985 yılında öldü, rejimi 1990’ların başında devrildi ve bazı yaşlı Arnavutlar hala "Hoca zamanında düzen vardı" der.

Nemrut, Firavun ve Cülyût gibi Allah’ın peygamberlerine karşı çıkan zalimlerin hikayeleri Müslümanlar ve tüm insanlık için önemli dersler içerir. Bu hikayeler adaletin galip geleceği gerçeğini vurgular ve kibir, baskı ve hakikati inkâr etmenin sonunda düşüşle sonuçlanacağını gösterir.

Nemrut – İbrahim Peygamber’e (aleyhisselam) Karşı Rakip
Nemrut, kendi tanrılığını ileri süren güçlü bir kral idi ve halkından tapınma talep etti. Geniş bir imparatorluğu yönetiyordu ve zalimliği ile biliniyordu. İbrahim Peygamber (aleyhisselam), Nemrut ve halkını tek Allah’a tapmaya çağırdı, ancak Nemrut bu mesajı reddetti. İbrahim'in "cesareti" için onu cezalandırmak üzere, Nemrut onu devasa bir ateş içine atılmasını emretti. Ancak Allah’ın iradesiyle ateş serin ve güvenli oldu, İbrahim için, Nemrut ise helak oldu. Rivayete göre, Nemrut’un ölümü bir sivrisinek ısırığı sebebiyle acı dolu geçti. Vücudu ufak böcekler (bit) tarafından kemirilmeye başladı. Tüm kurtulma çabalarına rağmen bu hastalıktan kurtulamadı. Bu, en güçlü tiranın bile Allah’ın iradesine karşı koyamayacağına dair bir sembol oldu.

Firavun – Musa Peygamber’e (aleyhisselam) Karşı Rakip
Firavun, Mısır’ın kendini tanrı ilan eden zalim bir hükümdarıydı ve özellikle İsrailoğulları’nı ezdi. Kölelik ve şiddetle iktidarını sürdürdü. Musa Peygamber (aleyhisselam), Firavun’u tek Allah’a tapmaya ve İsrailoğulları’nı özgür bırakmaya çağırdı. Ancak Firavun bu çağrıyı reddetti ve Musa ile takipçilerini zulme başladı. Musa denizi yarıp inananları kurtardığında, Firavun ordusuyla peşlerine düştü. Ancak Allah’ın iradesiyle su üzerlerini kapladı ve Firavun boğuldu. Kuran-ı Kerim’de belirtildiği üzere, ölüme yakın Firavun hakikati kabul etti ve dedi ki: "İsrailoğulları’nın inandığı Tanrı’dan başka ilah yoktur, ben de müslümanlardanım!" (Kuran, 10:90). Ancak tövbesi geç kalmıştı ve Allah şöyle yanıtladı: "Şimdi mi inandın, oysa daha önce isyankârlardandın?" (Kuran, 10:91). Firavun’un bedeni gelecek nesiller için bir ibret olarak korundu. Bugün mumyası Londra Müzesi'nde bulunmaktadır, bu da Allah’ın bedenini insanlara ders olması için koruduğunu gösteriyor.

Cülyût (Goliat) – Davud Peygamber’e (aleyhisselam) Karşı Rakip
Cülyût, güçlü bir Filistin generaliydi ve gücü ile ürkütücü bir üne sahipti. İsrailoğulları’nı ezdi ve onları savaşa davet ederek kimse onu yenemeyeceğini ileri sürdü. Davud Peygamber (aleyhisselam), genç bir çoban iken Allah’a olan inancıyla Cülyût’un karşısına çıktı. Bedensel gücü ve savaş tecrübesi olmamasına rağmen, Davud bir taş fırlatarak Cülyût’u alnından vurdu ve düşürdü. Davud’un zaferi, imanın ve Allah’a güvenin fiziksel güçten ve maddi güce üstün olduğunu simgeledi. Cülyût yok edildi ve Davud, bilge ve adil bir hükümdar ve peygamber olarak tahta çıktı.

Bu üç hikaye birkaç önemli ders içerir: Kibir ve hakikati inkâr etmek düşüşe yol açar. Üç tiran da güçleri ve kibirlilikleri yüzünden kör olmuştu. Hakikati kabul etmeyi reddettiler ve Allah’ın elçilerine karşı çıktılar, bu da yok oluşlarına neden oldu. Allah’ın gücü her şeyin üstündedir. Tüm güçleri, servetleri ve nüfuzlarına rağmen, bu tiranlar Allah’ın iradesine karşı koyamadılar. Sonuçları, adaletin her zaman galip geleceği örnekleridir. İman, maddi güce üstün gelir.

İbrahim, Musa ve Davud Peygamberler (aleyhimüsselam) düşmanlarını iman, sabır ve Allah’a güvenle yendiler. Bu bize gerçek gücün fiziksel güçte değil maneviyatte ve Allah’ın iradesini takip etmede olduğunu hatırlatıyor. Bu hikayeler Kuran ve Sünnet'te kaydedilmiştir, böylece insanlar geçmişte yapılan hatalardan ders alıp tekrarlamamayı öğrenirler. Kibir, zulüm ve hakikati inkâr her zaman yıkıma yol açar.

Nemrut, Firavun ve Cülyût’un hikayeleri sadece geçmişten bahsetmez. Bunlar, Allah’ın her zaman peygamberlerini ve inananları koruduğunu ve kötülük ve adaletsizliğin er ya da geç cezalandırılacağını gösteren sürekli bir hatırlatmadır. Bu örnekler, bizleri alçakgönüllü, adil olmaya ve hakikatin yolunu izlemeye çağırır. Tiranların - Nemrut, Firavun ve Cülyût’un - sonu trajik ve acılıydı. İnkarları, kibirlilikleri ve diğerlerine baskınları nedeniyle yok edildiler. Bu hikayeler bugünkü tüm insanlar için önemli bir öğüt sunar.

Tiranëve u vjen fundi një ditë gjithsesi...

Historia ka treguar që diktatorët në fund të fundit bien. Diktatori i Irakut, Saddam Hussein u varros, presidenti i Serbisë u dërgua në burg, udhëheqësi i Libisë Muammar Gaddafi u shkatërrua nga populli i tij, dhe diktatori sirian Bashar al-Assad u eksilua.

"Tiranishtja, nga greqishtja 'týrannos' ('mbret absolut'), zakonisht ushqehet nga vetmendja dhe patjetër çon në një armiq të pahijshëm. Tiranët duhet të rrëzohen; rënja e tyre është një shpëtim," thotë një ekspert. Sipas tij, të bësh një paralele midis këtyre figurave dhe presidentit të SHBA-së Donald Trump "do të ishte krejtësisht e gabuar."

Në aspekte kyç, ai është më i keq. Duke u matur me dëshirën dhe aftësinë për të shkaktuar dëme të varfërve dhe grupet më të ndjeshme të popullsisë, duke shpërndarë kaos ekonomik global dhe duke kërcënuar me shkatërrim bërthamor, Trump është unikisht i rrezikshëm - dhe me çdo ditë bëhet më i rrezikshëm. Autori nënvizoi se në çdo ligë të hipotetike të tiranisë, Trump është në krye të tabelës. Megjithatë, si çdo tiran, i vjetër apo i ri, Trump duhet të bjerë.

Në javën e ardhshme do të plotësohen 100 ditë të sundimit të Donald Trump, duke ngritur pyetjen: A mund të ndalohet goditja e tij kundër "demokracisë amerikane, ligjeve, vlerave dhe ëndrrave"? Shumica e njerëzve kuptojnë se sa e tmerrshme është "marrëveshja e paqeje" midis Ukrainës dhe RF të propozuar nga presidenti i SHBA-së.

A beson seriozisht Trump se mbështetja e tij për vrasjet masive në Gazë, kërcënime për të sulmuar Iranin dhe bombardimet pamendëse në Jemen do të përfundojnë konfliktin në Lindjen e Mesme dhe do t'i sjellin atij Çmimin Nobel për Paqen? Përafërsisht sipas të gjitha treguesve, lufta globale e tarifave e Trumpit dëmton konsumatorët amerikanë, dëmton bizneset dhe zvogëlon ndikimin e SHBA-së. Kjo është një mirësi për Kinën dhe një sulm ndaj aleatëve të vjetër dhe partnerëve tregtarë, të tillë si Mbretëria e Bashkuar. Sponsorët e teknologjisë së Trumpit e dinë këtë, sikurse dhe shumë republikanë. Por ata nuk kanë guximin të flasin të vërtetën me pushtetin.

Përafërsisht sipas të gjitha treguesve, lufta globale e tarifave e Trumpit dëmton konsumatorët amerikanë, bizneset dhe zvogëlon ndikimin e SHBA-së. Le të mos harrojmë "grelinë e pakujdesshme" të Trumpit për paratë dhe gratë. Korruptimi i këtij madhësie nuk mund të mbetet i padënuar përgjithmonë. Vetëm gryetia mund të jetë fatale për Trumpin.

Trump, si një tiran, është mjaft i padobishëm, por do të bëhet më i rrezikshëm dhe jo i qëndrueshëm. Armiku më i madh i Trumpit është vetë Trumpi. Ata që duan të shpëtojnë SHBA-në dhe veten e tyre - në shtëpi dhe jashtë - duhet të përdorin të gjitha mjedise demokratike për të frenuar, diskredituar dhe rrëzuar atë. Por tani shpresa më e shndritshme është se, duke u mbytur në vetmendje, Trump do të shkatërrojë veten.

Pas Luftës së Dytë Botërore, komunisti Enver Hoxha u hoqi në pushtet në Shqipëri. Ai menjëherë vendosi një diktaturë të ashper modeluar pas idolit të tij Stalin, duke ekzekutuar jo vetëm kundershtarët, por edhe konkurrentët brenda partisë. Shqipëria jetonte nga kreditet nga vendet socialiste, të cilat Hoxha thjesht nuk i ktheu. Në vitet 1970, ai shpalli se vendi ishte i rrethuar nga armiqt dhe ndërtoi rreth një milion bunkerë dhe fortifikime në Shqipëri. Shteti ishte në prag të papagueshëm, njerëzit jetonin në urinë, ndërsa udhëheqja e partisë - në një lagje të veçantë nën mbrojtje. Statujt u ngritën në nder të Hoxhas, rrugët, shkollat dhe madje edhe malet u quajtën sipas tij. Ai vdiq në vitin 1985, regjimi i tij u rrëzua vetëm në fillim të viteve 1990, dhe disa nga brezi i vjetër i shqiptarëve ende besojnë se "ka pasur rend në kohën e Hoxhas."

Historitë e tiranëve si Nemrod, Farao dhe Jalut, të cilët u kundërvendosën profetëve të Allahut (paqe për ta), janë mësime të rëndësishme për muslimanët dhe të gjithë njerëzimin. Këto histori nënvizojnë drejtësinë e Zotit të Madh, por tregojnë gjithashtu se krenaria, shtypja dhe mohimi i vërtetës në fund çojnë në rënje.

Nemrod – Kunderveprimi i Profetit Ibrahim (paqe për të)
Nemrod ishte një mbret i fuqishëm, i cili konsideronte veten si zot dhe kërkonte adhurim. Ai sundonte një imperi të madh dhe ishte i njohur për dhunën dhe krenarinë e tij. Profeti Ibrahim (paqe për të) u thirr për t'u adhuruar Allahut të vetëm, por Nemrod refuzoi këtë mesazh. Për t'i dënuar Ibrahimit për "ngadalleshmërinë" e tij, Nemrod urdhëroi që të hidhej në një zjarr të madh. Megjithatë, sipas Vullnetit të Allahut, zjarri u bë i freskët dhe i sigurt për Ibrahim, ndërsa vetë Nemrod u dënuar me humbje. Sipas traditës, vdekja e Nemrodit ishte e dhimbshme prej një mushkonje. Trupi i tij filloi të korrëtë gjallë për shkak të infeksionit nga insektet e vogla (pisha) që i hanin mishin. Pavarësisht nga të gjitha përpjekjet për t'u shpëtuar, ai nuk arriti të shpëtohej. Kjo u bë simbol i faktit se madje edhe tirani më i fuqishëm nuk mund t'i rezistojë Vullnetit të Allahut.

Farao – Kunderveprimi i Profetit Musa (paqe për të)
Farao ishte sunduesi i Egjiptit, i cili shpalli veten si zot dhe shtypi popullin e tij, veçanërisht Binjakët e Izraelit. Ai ishte një diktator i dhunshëm që përdori sklavinë dhe dhunën për të mbajtur pushtetin. Profeti Musa (paqe për të) erdhi tek Farao duke e thirrur atë të adhurojë Allahun e vetmin dhe të çlirojë fëmijët e Izraelit. Megjithatë, Farao refuzoi këtë mesazh dhe filloi të ndjekë Mushën dhe ndjekësit e tij. Kur Mushi ndau detin për t'u shpëtuar besnikët, Farao me ushtrinë e tij u ndjek pas tyre. Por sipas Vullnetit të Allahut, ujrat u mbyllën mbi ta, dhe Farao u mbyt. Ne Kuran thuhet se para vdekjes së tij, Farao pranoi vërtetën dhe tha: "Unë besoj se nuk ka zot tjetër veçse ai në të cilin besojnë fëmijët e Izraelit, dhe unë jam nga ata që dorëzohen!" (Kurani, 10:90). Megjithatë, kërkimi i tij u bë i vonuar, dhe Allahu u përgjigj: "Tani (ke besuar), kur më parë ishe deshmitar dhe nga të korruptuarit?" (Kurani, 10:91). Trupi i Faraut u ruajt si një paralajmërim për pasardhësit. Sot, mumja e Faraut është në Muzeun e Londrës, që është një dëshmi se si Allah e la trupin e tij si një mësim për njerëzit.

Jalut (Goliath) – Kunderveprimi i Profetit David (paqe për të)
Jalut ishte një gjeneral i fuqishëm filistin, i njohur për forcën e tij dhe reputacionin e frikshëm. Ai shtypi popullin e Izraelit dhe i sfidoi ata në luftë, duke pretenduar se askush nuk mund t'i fitonte atë. Profeti David (paqe për të), duke qenë një çoban i ri, u ballafaquar me Jalutin me besim në Allah. Pavarësisht nga dobësia e tij dhe mungesa e përvojës në luftë, David e ra në tokë Jalutin me një gur të hedhur nga franga. Ky gur e goditi Jalutin në ballë, dhe ai u rrëzua i vdekur. Fitimi i Davidit u bë simbol i faktit se besimi dhe besimi në Allah është më i fortë se çdo përparësi fizike apo fuqi materiale. Jaluti u shkatërrua, dhe David u bë një mbret dhe profet që sundoi me urtësi dhe drejtësi.

Këto tri histori ilustrojnë disa mësime të rëndësishme: Krenaria dhe mohimi i vërtetës çojnë në rënje. Të tre tiranët ishin të verbër nga fuqia dhe krenaria e tyre. Ata refuzuan të pranojnë vërtetën dhe u kundërvendosën dërguesve të Allahut, çka çoi në humbjen e tyre. Fuqia e Allahut është mbi gjithçka. Pavarësisht nga të gjitha fuqitë, pasuria dhe ndikimi i tyre, këta tiranë nuk mundën t'i rezistojnë Vullnetit të Allahut. Fundet e tyre u bënë shembuj se drejtësia gjithmonë triumfohet. Besimi është më i fortë se fuqia materiale.

Profetët Ibrahim, Musa dhe David (paqe për ta) e rrahën armiqët e tyre përmes besimit, durimit dhe besimit në Allah. Kjo na kujton se fuqia e vërtetë nuk qëndron në forcën fizike, por në spiritualitet dhe në ndjekjen e Vullnetit të Allahut. Këto histori janë regjistruar në Kur'an dhe Sunet, që njerëzit të mësojnë nga gabimet e kaluar dhe të mos i përsërisin ato. Krenaria, shtypja dhe mohimi i vërtetës gjithmonë çojnë në shkatërrim.

Historitë e Nemrodit, Faraut dhe Jalutit nuk janë thjesht tregime nga e kaluara. Ato shërbejnë si një kujtim i përhershëm se Allah gjithmonë mbrohet profetët e Tij dhe besimtarët, dhe se keqesia dhe padrejtësia do të dënohen më herët ose më vonë. Këto shembuj na thirrin të jemi të ulët mend, të drejtë dhe të ndjekim rrugën e vërtetës. Fundi i tiranëve - Nemrod, Farao dhe Jalut - ishte i tragjikshëm dhe i dhimbshëm. Ata u shkatërruan për mohimin e tyre, krenarinë dhe shtypjen e të tjerëve. Këto histori shërbejnë si një mësim i rëndësishëm për të gjithë njerëzimin edhe sot.