Таухид – основа Ислама и призыв всех пророков...
Tawhid is the foundation of Islam and the call of all the prophets... / Tevhid, İslam'ın temeli ve tüm peygamberlerin çağrısıdır... / Tauhidi është themeli i Islamit dhe thirrja e të gjithë profetëve...
Таухид - это то, с чем пришел каждый из Пророков и Посланников (мир им всем), поэтому религия не будет действительной у того, кто не знает и не воплощает Таухид в жизнь. И нет призыва, который основывается не на единобожии!
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Таухид — это фундамент исламской веры, суть которой заключается в признании абсолютного единобожия, то есть убежденности в том, что только Аллах достоин поклонения, и нет у Него сотоварищей. Это понятие является центральным в исламе и основой, с которой начинается путь верующего. Каждый из Пророков и Посланников, начиная от Адама (мир ему) и заканчивая Мухаммадом (мир ему и благословение Аллаха), призывал свои народы к Таухиду. В Коране сказано: «Мы не посылали до тебя ни одного посланника, которому не было бы внушено: „Нет божества, кроме Меня. Поклоняйтесь же Мне!“» (Коран, 21:25).
Таухид — это не просто слова или формальное признание существования Аллаха. Это глубокое осознание того, что только Аллах является Творцом, Управителем и Хранителем всего сущего. Он — Единственный, Кто достоин поклонения, и нет никого, кто мог бы разделить с Ним эту исключительную прерогативу. Таухид включает в себя три основные составляющие:
Таухид ар-Рубубийя (Единство Господства). - это убежденность в том, что только Аллах – Творец, Владыка и Управляющий всем сущим. Он один создает, оживляет и умерщвляет, управляет судьбами и контролирует Вселенную. Нет никого, кто мог бы соперничать с Ним в этом. «Воистину, вашему Господу – Аллаху, Который сотворил небеса и землю за шесть дней, а затем вознесся на Трон. Он управляет делами...» (Коран, 10:3).
Таухид аль-Улухия (Единство поклонения) - это означает, что только Аллах достоин поклонения. Никакое создание – ни пророки, ни ангелы, ни святые – не могут быть объектом мольбы, надежды или поклонения. «И Мы не посылали до тебя ни одного посланника, не внушив ему: “Нет божества, кроме Меня, так поклоняйтесь же Мне”». (Коран, 21:25). Этот вид Таухида был главной причиной конфликта пророков с их народами, так как люди соглашались с тем, что Аллах – Творец, но отказывались поклоняться только Ему, обращаясь к идолам, святым и посредникам.
Таухид ас-Сифат ва-ль-Асма (Единство имен и атрибутов Аллаха) - это вера в то, что Аллах обладает именами и качествами, которые Он сообщил нам в Коране и Сунне, и они уникальны и не подобны творениям. «Нет никого подобного Ему, и Он – Слышащий, Видящий». (Коран, 42:11).
Таухид — это не просто теоретическое знание, а практическое руководство для жизни. Мусульманин, который осознает и воплощает Таухид, строит свою жизнь в соответствии с Волей Аллаха. Он понимает, что все его действия, слова и мысли должны быть направлены на угождение Ему. Таухид освобождает человека от рабства перед страстями, людьми, материальными благами и ложными идеологиями. Он делает человека свободным, ведь его сердце привязано только к Аллаху.
Все Пророки и Посланники начинали свой призыв с Таухида. Например, Нух (мир ему) сказал своему народу: «О мой народ! Поклоняйтесь Аллаху, ибо нет у вас другого божества, кроме Него». (Коран, 7:59). Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) также начал свой призыв с призыва к Таухиду: «Скажи: „Нет божества, кроме Аллаха“, и обретешь успех». (хадис). Это свидетельствует о том, что без Таухида нет истинной религии. Тот, кто не признает единобожия, не может считаться верующим, даже если он совершает благие дела.
Нарушение Таухида — это ширк (многобожие), которое является величайшим грехом. Аллах говорит: «Воистину, Аллах не прощает, когда к Нему приобщают сотоварищей, но прощает все остальные грехи, кому пожелает». (Коран, 4:48). Ширк может быть как явным, например, поклонение идолам, так и скрытым, например, показуха (рия) в делах или чрезмерное упование на кого-то, кроме Аллаха.
Таухид — это суть ислама и основа, на которой строится вера мусульманина. Это призыв всех Пророков и Посланников, и без него религия не может быть действительной. Мусульманин должен стремиться к глубокому пониманию Таухида и воплощать его в своей жизни, чтобы обрести довольство Аллаха и успех в этом мире и в Вечной жизни. «А те, которые уверовали и совершали праведные деяния, окажутся обитателями Рая. Они пребудут там вечно». (Коран, 2:82).
Таухид в современном мире: вызовы и решения
Сегодня мусульмане сталкиваются с тонкими формами ширка: Материализм - превращение карьеры, денег или славы в «божества». Суеверия - вера в амулеты, гадания или астрологию как в силы, влияющие на судьбу. Культ личности - возвеличивание политиков, знаменитостей до уровня непогрешимых авторитетов.
Таухид — это не абстрактная доктрина, а живой принцип, который требует осознанного выбора в пользу Аллаха в каждом действии. Он освобождает человека от рабства перед творением, направляя к истинной свободе через подчинение Творцу. Как сказал шейх Салих аль-Фаузан: «Таухид — это свет, который разгоняет тьму невежества и заблуждений» . Сохранение этого принципа — залог спасения в этом мире и в Ахирате.
Таухид – это сердце Ислама, его основа и главная цель послания всех пророков. Человек, стремящийся к довольству Аллаха и вечному спасению, должен полностью подчинить свою жизнь законам таухида, избегать любых форм ширка и строить свою веру на чистом и искреннем поклонении только Одному Аллаху. Это путь к успеху в обоих мирах – в мирской жизни и в вечной обители.
Пусть Аллах укрепит нас на пути Таухида и поможет нам быть искренними в наших словах и делах. Аминь!
Tawhid is the foundation of Islam and the call of all the prophets...
Tawhid is what each of the Prophets and Messengers (peace be upon them all) came with, so religion will not be valid for someone who does not know and does not bring Tawhid to life. And there is no appeal that is not based on monotheism!
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead him astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:
Tawhid is the foundation of the Islamic faith, the essence of which is the recognition of absolute monotheism, that is, the conviction that only Allah is worthy of worship, and He has no companions. This concept is central to Islam and the foundation from which the path of a believer begins. Each of the Prophets and Messengers, starting from Adam (peace be upon him) and ending with Muhammad (peace be upon him), called their peoples to Tawhid. The Qur'an says: "We have not sent a single messenger before you to whom it was not revealed: 'There is no god but Me. So worship Me!" (Quran, 21:25).
Tawhid is not just a word or a formal recognition of the existence of Allah. This is a deep realization that only Allah is the Creator, Ruler and Guardian of all things. He is the only One worthy of worship, and there is no one who can share this exclusive prerogative with Him. Tawhid includes three main components:
Tawhid ar-Rububiya (Unity of Domination). - it is the conviction that only Allah is the Creator, Lord and Ruler of all things. He alone creates, animates and mortifies, controls destinies and controls the universe. There is no one who can compete with Him in this. "Verily, to your Lord is Allah, Who created the heavens and the earth in six days and then ascended to the Throne. He manages the affairs..." (Quran, 10:3).
Tawhid al-Uluhiyah (Unity of Worship) - this means that only Allah is worthy of worship. No creature–not prophets, not angels, not saints–can be the object of prayer, hope, or worship. "And We have not sent a single messenger before you without inspiring him, 'There is no god but Me, so worship Me.'" (Quran, 21:25). This type of Tawhid was the main reason for the conflict between the prophets and their peoples, as people agreed that Allah was the Creator, but refused to worship Him alone, turning to idols, saints and intermediaries.
Tawhid as-Sifat wa'l-Asma (The Unity of the Names and Attributes of Allah) is the belief that Allah possesses the names and qualities that He has given us in the Quran and Sunnah, and they are unique and unlike creatures. "There is no one like Him, and He is the Hearer, the Seer." (Quran 42:11).
Tawhid is not just theoretical knowledge, but a practical guide to life. A Muslim who realizes and embodies Tawhid builds his life in accordance with the Will of Allah. He understands that all his actions, words and thoughts should be aimed at pleasing Him. Tawhid frees a person from slavery to passions, people, material goods and false ideologies. He makes a person free, because his heart is attached only to Allah.
All the Prophets and Messengers began their invocation with Tawhid. For example, Nuh (peace be upon him) He said to his people, "O my people! Worship Allah, for you have no other deity besides Him." (Quran, 7:59). Muhammad (peace and blessings of Allaah be upon him) also began his invocation by invoking Tawhid: "Say, 'There is no god but Allaah,' and you will succeed." (hadith). This shows that there is no true religion without Tawhid. Anyone who does not recognize monotheism cannot be considered a believer, even if he does good deeds.
Violating Tawhid is shirk (polytheism), which is the greatest sin. Allah says, "Indeed, Allah does not forgive those who associate others with Him, but He forgives all other sins to whom He wills." (Qur'an, 4:48). Shirk can be both explicit, for example, worship of idols, and hidden, for example, ostentation (riya) in deeds or excessive reliance on someone other than Allah.
Tawhid is the essence of Islam and the foundation on which a Muslim's faith is built. This is the call of all the Prophets and Messengers, and without it religion cannot be valid. A Muslim should strive for a deep understanding of Tawhid and embody it in his life in order to find the satisfaction of Allah and success in this world and in Eternal life. "And those who believe and do righteous deeds will be the inhabitants of Paradise. They will stay there forever." (The Qur'an, 2:82).
Tawhid in the modern world: challenges and solutions
Today, Muslims face subtle forms of shirk: Materialism -turning careers, money, or fame into "deities." Superstition is the belief in amulets, fortune-telling, or astrology as forces influencing fate. The cult of personality is the exaltation of politicians and celebrities to the level of infallible authorities.
Tawhid is not an abstract doctrine, but a living principle that requires a conscious choice in favor of Allah in every action. He frees man from slavery to creation, guiding him to true freedom through submission to the Creator. As Sheikh Salih al-Fawzan said, "Tawhid is the light that dispels the darkness of ignorance and delusion." The preservation of this principle is the key to salvation in this world and in the Ahirate.
Tawhid is the heart of Islam, its foundation and the main purpose of the message of all the prophets. A person who aspires to the satisfaction of Allah and eternal salvation must completely subordinate his life to the laws of Tawhid, avoid any form of shirk and build his faith on pure and sincere worship of Allah Alone. This is the path to success in both worlds – in worldly life and in the eternal abode.
May Allah strengthen us on the path of Tawhid and help us to be sincere in our words and deeds. Amen to that!
Tevhid, İslam'ın temeli ve tüm peygamberlerin çağrısıdır...
Tevhid, Peygamberlerin ve Elçilerin her birinin beraberinde getirdiği şeydir (hepsi üzerine barış olsun), bu nedenle Tevhidi bilmeyen ve hayata geçirmeyen kimsede din geçerli olmayacaktır. Ve tektanrıcılığa dayanmayan bir çağrı yoktur.
Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:
Tevhid, özü mutlak tektanrıcılığın tanınması olan İslam inancının temelidir, yani ibadete layıktır ve O'nun ortakları olmadığı inancıdır. Bu kavram İslam'ın merkezinde ve inananın yolculuğunun başladığı temeldir. Adem'den (barış onun üzerine olsun), Muhammed'e (barış onun üzerine olsun) kadar peygamberlerin ve Elçilerin her biri, halklarını Tevhid'e çağırıyordu. Kuran şöyle der: "Senden önce kendisine vahyedilemeyecek hiçbir elçi göndermedik: "Benden başka ilah yoktur. Öyleyse bana kulluk edin!"" (Kuran, 21:25).
Tevhid, sadece Allah'ın varlığının sözleri veya resmi olarak tanınması değildir. Bu, her şeyin yaratıcısının, Yöneticisinin ve Koruyucusunun yalnız Allah olduğunun derin bir farkındalığıdır. İbadete layık olan tek kişi odur ve bu münhasır ayrıcalığı Onunla paylaşacak kimse yoktur. Tevhid üç ana bileşeni içerir:
Tevhid el-Rububiyya (Egemenliğin Birliği). Bu inançtır ki, her şeyi yaratan, Egemen olan ve her şeyi yöneten yalnız Allah'tır. Tek başına o yaratır, canlandırır, öldürür, kaderi yönetir ve Evreni kontrol eder. Bu konuda Onunla rekabet edebilecek kimse yok. «Şüphesiz Rabbiniz, gökleri ve yeri altı günde yaratan ve sonra tahta çıkan Allah'tır. İşleri o yönetiyor..." (Kuran, 10:3).
Tevhid el-Uluhiyye (İbadetin Birliği) - bu, ibadete layık olanın ancak Allah olduğu anlamına gelir. Hiçbir yaratık – ne peygamberler, ne melekler, ne de azizler - yalvarmanın, umudun veya ibadetin nesnesi olamaz. “Biz senden önce, ona 'Benden başka ilah yoktur, öyleyse bana kulluk edin' diye vahyetmeden hiçbir elçi göndermedik.” (Kuran, 21:25). Bu tür Tevhid, peygamberlerin halklarıyla çatışmasının ana nedeniydi, çünkü insanlar Allah'ın Yaratıcı olduğunu kabul ettiler, ancak putlara, azizlere ve aracılara dönerek yalnızca O'na ibadet etmeyi reddettiler.
Tevhid el-Sifat ve Esma (Allah'ın isimlerinin ve niteliklerinin Birliği), Allah'ın Kuran'da ve Sünnette bize bildirdiği isimlere ve niteliklere sahip olduğu inancıdır ve bunlar benzersizdir ve yaratılış gibi değildir. "Onun gibi kimse yoktur ve O işitendir, Görendir." (Kuran, 42:11).
Tevhid sadece teorik bilgi değil, yaşam için pratik bir rehberdir. Tevhid'i anlayan ve enkarne eden Müslüman, hayatını Allah'ın iradesine göre inşa eder. Tüm eylemlerinin, sözlerinin ve düşüncelerinin kendisini memnun etmeye yönelik olması gerektiğini anlıyor. Tevhid, insanı tutkular, insanlar, maddi mallar ve sahte ideolojiler önünde kölelikten kurtarır. İnsanı özgür kılar, çünkü kalbi ancak Allah'a bağlıdır.
Bütün Peygamberler ve Elçiler çağrılarına Tevhid'den başladılar. Örneğin Nuh, halkına şöyle demişti: "Ey kavmim! Allah'a kulluk edin, çünkü sizin O'ndan başka tanrınız yoktur.» (Kuran, 7:59). Muhammed (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun) da Tevhid'e: "De ki: 'Allah'tan başka ilah yoktur' diye seslenerek çağrısına başladı ve başarıya ulaşacaksın." (hadis). Bu, Tevhid olmadan gerçek bir din olmadığını gösterir. Kim tövbeyi kabul etmezse, hayırlı işler yapsa bile inanan sayılamaz.
Tevhid'in ihlali, en büyük günah olan şirk (müşrikliktir)'dir. Allah, «Şüphesiz Allah, Kendisine ortak koşulduğunda bağışlamaz, diğer tüm günahları dilediğine bağışlar» der. (Kuran, 4:48). Şirk, putlara tapmak gibi apaçık olabilir, iş dünyasında gösteriş yapmak veya Allah'tan başkasına aşırı güvenmek gibi gizli olabilir.
Tevhid, İslam'ın özü ve Müslümanın inancının üzerine inşa edildiği temeldir. Bu, tüm Peygamberlerin ve Elçilerin çağrısıdır ve onsuz din geçerli olamaz. Bir Müslüman, bu dünyada ve ahirette Allah'ın rızasını ve başarısını elde etmek için Tevhidi derinlemesine anlamaya çalışmalı ve onu hayatında somutlaştırmalıdır. "İman edip salih amellerde bulunanlara gelince, işte onlar Cennetliklerdir. Onlar orada ebedi kalacaklardır." (Kuran, 2:82).
Modern Dünyada Tevhid: Zorluklar ve Çözümler
Bugün Müslümanlar ince şirk biçimleriyle karşı karşıyadır: Materyalizm - kariyerin, paranın veya şöhretin «tanrılara» dönüştürülmesi. Batıl inançlar, kaderi etkileyen güçler olarak muskalara, falcılığa veya astrolojiye olan inançtır. Kişilik kültü, politikacıların, ünlülerin yanılmaz otoriteler düzeyine yükselmesidir.
Tevhid soyut bir doktrin değil, her eylemde Allah lehine bilinçli bir seçim gerektiren yaşayan bir ilkedir. İnsanı yaratana boyun eğerek gerçek özgürlüğe yönlendirerek yaratılıştan önce kölelikten kurtarır. Şeyh Salih el-Fawzan'ın dediği gibi, »Tevhid, cehaletin ve sapıklıkların karanlığını dağıtan ışıktır" . Bu ilkenin korunması, bu dünyada ve Ahiratta kurtuluşun garantisidir.
Tevhid, İslam'ın kalbi, temeli ve tüm peygamberlerin mesajının temel amacıdır. Allah'ın rızasını ve ebedi kurtuluşu arayan bir insan, hayatını Tevhid'in kanunlarına tamamen tabi kılmalı, her türlü şirk biçiminden kaçınmalı ve inancını yalnızca Allah'a saf ve içten ibadet üzerine kurmalıdır. Bu, her iki dünyada da başarıya giden yoldur - dünya hayatında ve ahiret yurdunda.
Allah Tevhid yolunda bizi güçlendirsin, sözlerimizde ve işlerimizde samimi olmamıza yardım etsin. Amen!
Tauhidi është themeli i Islamit dhe thirrja e të gjithë profetëve...
Tauhidi është ajo me të cilën erdhi secili Nga Profetët dhe Të Dërguarit (paqja qoftë mbi të gjithë), kështu që feja nuk do të jetë e vlefshme për dikë që nuk e njeh dhe nuk e sjell Në jetë Tauhidin. Dhe nuk ka asnjë apel që nuk bazohet në monoteizëm!
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:
Tauhidi është themeli i besimit Islam, thelbi i të cilit është njohja e monoteizmit absolut, domethënë bindja se vetëm Allahu është i denjë për adhurim dhe ai nuk ka shokë. Ky koncept është thelbësor për Islamin dhe themelin nga i cili fillon rruga e një besimtari. Secili Nga Profetët dhe Të Dërguarit, duke filluar nga Adami (paqja qoftë mbi të) dhe duke përfunduar me Muhamedin (paqja qoftë mbi të), i thirri popujt e tyre Në Tauhid. Kur'ani thotë: "ne nuk kemi dërguar para jush asnjë të dërguar të vetëm, të cilit nuk iu shpall: 'nuk ka zot tjetër përveç Meje. Pra, më adhuroni!"(Kur'an, 21:25).
Tauhidi nuk është vetëm një fjalë apo një njohje formale e ekzistencës së Allahut. Ky është një realizim i thellë se Vetëm Allahu është Krijuesi, Sunduesi dhe Ruajtësi i të gjitha gjërave. Ai është i vetmi i denjë për adhurim dhe nuk ka njeri që mund ta ndajë këtë prerogativë ekskluzive me të. Tawhid përfshin tre përbërës kryesorë:
Tawhid ar-Rububiya (Uniteti i Dominimit). - është bindja se Vetëm Allahu është Krijuesi, Zoti dhe Sunduesi i të gjitha gjërave. Ai vetëm krijon, animon dhe mortifikon, kontrollon fatet dhe kontrollon universin. Nuk ka asnjë që mund të konkurrojë me të në këtë. "Vërtet, Për Zotin tënd është Allahu, i cili krijoi qiejt dhe tokën në gjashtë ditë dhe pastaj u ngjit në Fron. Ai i menaxhon punët..."(Kur'an, 10: 3).
Tawhid al-Uluhiyah (Uniteti i Adhurimit) - kjo do të thotë se vetëm Allahu është i denjë për adhurim. Asnjë krijesë–jo profetë, jo engjëj, jo shenjtorë-nuk mund të jetë objekt lutjeje, shprese ose adhurimi. "Dhe ne nuk kemi dërguar asnjë të dërguar të vetëm para jush pa e frymëzuar atë, 'nuk ka zot tjetër përveç Meje, prandaj më adhuroni.'"(Kur'an, 21:25). Ky lloj I Tauhidit ishte arsyeja kryesore për konfliktin midis profetëve dhe popujve të tyre, pasi njerëzit ranë dakord që Allahu ishte Krijuesi, por refuzuan ta adhuronin atë vetëm, duke iu drejtuar idhujve, shenjtorëve dhe ndërmjetësve.
Tawhid as-Sifat wa'l-Asma (Uniteti I Emrave dhe Atributeve të Allahut) është besimi se Allahu posedon emrat dhe cilësitë që ai na ka dhënë në Kuran dhe Sunet, dhe ato janë unike dhe ndryshe nga krijesat. "Nuk ka njeri si ai, Dhe ai është Dëgjuesi, Shikuesi."(Kur'an 42: 11).
Tawhid nuk është vetëm njohuri teorike, por një udhëzues praktik për jetën. Një Mysliman që realizon dhe mishëron Tauhidin ndërton jetën e tij në përputhje me Vullnetin e Allahut. Ai e kupton që të gjitha veprimet, fjalët dhe mendimet e tij duhet të synojnë ta kënaqin atë. Tawhid liron një person nga skllavëria në pasione, njerëz, të mira materiale dhe ideologji të rreme. Ai e bën një person të lirë, sepse zemra e tij është e lidhur vetëm Me Allahun.
Të gjithë Profetët dhe Të Dërguarit filluan thirrjen e tyre me Tauhidin. Për shembull, Nuhu (paqja qoftë mbi të) Ai i tha popullit të tij: "O populli im! Adhuroni Allahun, sepse nuk keni hyjni tjetër përveç tij."(Kur'an, 7: 59). Muhammedi (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) gjithashtu filloi thirrjen e tij duke thirrur Tauhidin: "Thuaj: 'nuk ka zot tjetër përveç Allahut', dhe ju do të keni sukses."(hadith). Kjo tregon se nuk ka fe të vërtetë pa Tauhidin. Kushdo që nuk e njeh monoteizmin nuk mund të konsiderohet besimtar, edhe nëse bën vepra të mira.
Shkelja E Tauhidit është shirk (politeizëm), që është mëkati më i madh. Allahu thotë: "Me të vërtetë, Allahu nuk i fal ata që i shoqërojnë të tjerët me të, por ai i fal të gjitha mëkatet e tjera të cilëve u dëshiron."(Kur'an, 4: 48). Shirku mund të jetë i qartë, për shembull, adhurimi i idhujve, dhe i fshehur, për shembull, shfaqja (riya) në vepra ose mbështetja e tepruar te dikush tjetër përveç Allahut.
Tauhidi është thelbi I Islamit dhe themeli mbi të cilin është ndërtuar besimi I Një Muslimani. Kjo është thirrja e Të Gjithë Profetëve dhe Të Dërguarve, dhe pa të feja nuk mund të jetë e vlefshme. Një Musliman duhet të përpiqet për një kuptim të thellë Të Tauhidit dhe ta mishërojë atë në jetën e tij në mënyrë që të gjejë kënaqësinë e Allahut dhe suksesin në këtë botë dhe në jetën e Përjetshme. "Dhe ata që besojnë dhe bëjnë vepra të drejta do të jenë banorët e Xhenetit. Ata do të qëndrojnë atje përgjithmonë."(Kur'ani, 2: 82).
Tawhid në botën moderne: sfidat dhe zgjidhjet
Sot, Myslimanët përballen me forma të hollësishme të shirkut: Materializmi-kthimi i karrierës, parave ose famës në "perëndi"."Supersticioni është besimi në amuletë, tregimin e fatit ose astrologjinë si forca që ndikojnë në fat. Kulti i personalitetit është lartësimi i politikanëve dhe të famshëmve në nivelin e autoriteteve të pagabueshme.
Tauhidi nuk është një doktrinë abstrakte, por një parim i gjallë që kërkon një zgjedhje të vetëdijshme në favor të Allahut në çdo veprim. Ai e çliron njeriun nga skllavëria në krijim, duke e udhëhequr atë drejt lirisë së vërtetë përmes nënshtrimit Ndaj Krijuesit. Siç Tha Sheikh Salih al-Fawzan, "Tawhid është drita që shpërndan errësirën e injorancës dhe mashtrimit."Ruajtja e këtij parimi është çelësi i shpëtimit në këtë botë dhe Në Ahiret.
Tauhidi është zemra e Islamit, themeli i tij dhe qëllimi kryesor i mesazhit të të gjithë profetëve. Një person që aspiron kënaqësinë e Allahut dhe shpëtimin e përjetshëm duhet ta nënshtrojë plotësisht jetën e tij ndaj ligjeve Të Tauhidit, të shmangë çdo formë shirku dhe të ndërtojë besimin e tij vetëm në adhurimin e pastër dhe të sinqertë të Allahut. Kjo është rruga drejt suksesit në të dy botët – në jetën e kësaj bote dhe në vendbanimin e përjetshëm.
Allahu na forcoftë në rrugën E Tauhidit dhe na ndihmoftë të jemi të sinqertë në fjalët dhe veprat tona. Amen për këtë!