Сущность благородства в исламе: размышления над словами имама аш-Шафи’и...

The Essence of Nobility in Islam: Reflections on the words of Imam al-Shafi'i... / İslam'da asaletin özü: İmam Şafi'nin sözlerine yansımalar... / Thelbi I Fisnikërisë në Islam: Reflektime mbi fjalët e Imam el-Shafi'it...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Ислам – это религия высоких нравственных качеств, которые формируют не только индивидуальный характер мусульманина, но и общественную гармонию. Среди выдающихся ученых, внесших значительный вклад в исламскую науку и морально-нравственные принципы, особое место занимает имам аш-Шафи’и (да смилуется над ним Аллах). Его слова, наполненные мудростью, остаются актуальными во все времена. 

Истинный мусульманин осознает, что богатство и бедность – это испытания от Аллаха. Бедность может быть физической, когда человек испытывает недостаток в материальных благах, и духовной – когда ему не хватает знаний или веры. Однако настоящий верующий не стремится жаловаться и демонстрировать свою нужду окружающим, а полагается на Аллаха и довольствуется тем, что у него есть. Это не означает, что он отказывается от помощи, когда она действительно необходима, но он не выставляет свою нужду напоказ и не делает её предметом жалости окружающих. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) говорил: «Богач – это не тот, кто обладает многими богатствами, а тот, кто богат душой». (Бухари, Муслим)

Имам аш-Шафи’и, да смилуется над ним Аллах, был одним из величайших учёных исламской Уммы, чьи слова и наставления до сих пор вдохновляют мусульман по всему миру. Одно из его мудрых высказываний гласит: «Сущность (благородства) человека проявляется в трёх вещах: в утаивании бедности, до такой степени, что люди думают про этого человека, что он богат; в сдерживании злости, до такой степени, что люди видят, что он доволен; и в утаивании горя, до такой степени, пока люди не подумают, что он счастлив». Это высказывание содержит в себе глубокий смысл, который касается не только внешнего поведения, но и внутреннего состояния человека, его терпения, скромности и силы духа.

Благородный человек скрывает свою бедность так, что окружающие могут подумать, будто он богат. Это не означает, что человек должен притворяться или лгать о своём положении. Речь идёт о том, чтобы не выставлять свои трудности напоказ, не жаловаться и не унижать себя, прося помощи у других, если в этом нет крайней необходимости. В исламе ценится скромность и независимость духа. Утаивание бедности — это проявление благородства, которое показывает, что человек больше ценит своё внутреннее состояние, чем материальные блага.

Вторая составляющая благородства — это способность сдерживать злость так, чтобы окружающие видели только довольство и спокойствие. В исламе терпение (сабр) считается одной из величайших добродетелей. Аллах говорит в Коране: «Воистину, терпеливым их награда воздастся полностью без всякого счёта». Сура аз-Зумар, аят 10. Сдерживание злости не означает подавление эмоций или игнорирование несправедливости. Речь идёт о том, чтобы контролировать свои реакции и не позволять гневу управлять своими поступками. Пророк Мухаммад, да благословит его Аллах и приветствует, сказал: «Сильный не тот, кто побеждает других, а тот, кто владеет собой в гневе». Хадис от аль-Бухари и Муслима. Благородный человек умеет сохранять спокойствие даже в самых сложных ситуациях, демонстрируя тем самым свою силу духа и доверие к Аллаху. Это не только помогает избежать конфликтов, но и вдохновляет окружающих на благие поступки.

Третья составляющая благородства — это способность скрывать своё горе так, чтобы люди думали, что человек счастлив. Это не означает, что человек должен отрицать свои чувства или страдания. Речь идёт о том, чтобы не обременять других своими проблемами и не показывать слабость духа. В исламе стойкость перед лицом трудностей считается признаком сильной веры. Пророк Мухаммад, да благословит его Аллах и приветствует, сказал: «Как удивительно положение верующего! Поистине, всё в его положении является благом для него, и никому не дано этого, кроме верующего: если что-нибудь радует его, он благодарит Аллаха, и это становится для него благом, а если его постигает горе, он проявляет терпение, и это тоже становится для него благом». (хадис от Муслима). Утаивание горя — это проявление доверия к Аллаху и понимания того, что все испытания являются частью божественного замысла. Благородный человек не жалуется на свою судьбу, а принимает её с терпением и благодарностью.

В исламском обществе особое внимание уделяется тому, чтобы помогать нуждающимся, но при этом не унижать их. Если человек прячет свою бедность, это не только укрепляет его дух, но и сохраняет его честь перед людьми. Человек, скрывающий свои трудности и печали, проявляет смиренность перед Всевышним. Это не значит, что он не испытывает боли или что он должен страдать в одиночку. Однако он не делает свою скорбь причиной жалоб и уныния перед людьми. Примером этого качества является Пророк Якуб (мир ему), который, испытывая разлуку с сыном Юсуфом (мир ему), сказал: «Я лишь передаю Аллаху свою скорбь и печаль...» Сура «Юсуф», 12:86. Вместо того чтобы жаловаться людям, он обратился к Аллаху с доверием и терпением. Это учит нас тому, что испытания – часть жизни, но важно не поддаваться отчаянию и не выставлять свои трудности напоказ. Когда человек сохраняет положительный настрой даже в трудные моменты, это вдохновляет окружающих и делает его сильнее.

Назидание имама аш-Шафи’и открывает нам путь к истинному благородству, которое основано на внутренней работе над собой. Эти три качества — утаивание бедности, сдерживание злости и скрытие горя — являются ключевыми элементами исламской этики и духовного развития. Они учат нас быть скромными, терпеливыми и благодарными, не позволяя внешним обстоятельствам определять нашу жизнь. Они напоминают нам, что истинное благородство заключается не в том, что мы имеем, а в том, как мы реагируем на трудности и как относимся к окружающим.

Слова имама аш-Шафи’и напоминают нам о том, что истинное благородство заключается не в богатстве, статусе или внешних проявлениях, а в силе духа, терпении и скромности. Эти качества не только украшают человека в глазах окружающих, но и приближают его к довольству Аллаха. В современном мире, где материальные ценности часто ставятся выше духовных, эти наставления особенно актуальны. Они учат нас быть стойкими перед лицом трудностей, контролировать свои эмоции и сохранять достоинство в любых обстоятельствах.

Пусть Аллах поможет нам воплотить эти качества в нашей жизни и сделает нас из числа тех, кто следует путём благородства и терпения. Аминь!

The Essence of Nobility in Islam: Reflections on the words of Imam al-Shafi'i...

Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and from our bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.

Islam is a religion of high moral values that shape not only the individual character of a Muslim but also societal harmony. Among the outstanding scholars who made significant contributions to Islamic science and moral principles, Imam al-Shafi’i (may Allah have mercy on him) holds a special place. His words, filled with wisdom, remain relevant in all times.

A true Muslim understands that wealth and poverty are tests from Allah. Poverty can be physical, when one lacks material goods, or spiritual, when one lacks knowledge or faith. However, a true believer does not complain or display their need to others but relies on Allah and is content with what they have. This does not mean they refuse help when it is truly needed, but they do not flaunt their need or make it an object of pity for others. Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him) said: "The wealthy are not those with abundant riches, but those who are rich in spirit." (Bukhari, Muslim)

Imam al-Shafi’i, may Allah have mercy on him, was one of the greatest scholars of the Islamic Ummah, whose words and teachings continue to inspire Muslims worldwide. One of his wise sayings states: "The essence of nobility in a person manifests in three things: concealing poverty to such an extent that people think he is wealthy; restraining anger to such an extent that people perceive him as content; and hiding sorrow to such an extent that people think he is happy." This saying contains profound meaning, touching not only external behavior but also the inner state of a person, their patience, humility, and strength of spirit.

A noble person hides their poverty so well that others may think they are wealthy. This does not mean one should pretend or lie about their situation. The point is not to display difficulties openly, complain, or demean oneself by asking for help unless absolutely necessary. In Islam, modesty and independence of spirit are highly valued. Concealing poverty is a manifestation of nobility, showing that a person values their inner state more than material possessions.

The second aspect of nobility is the ability to restrain anger so that others see only contentment and calmness. In Islam, patience (sabr) is considered one of the greatest virtues. Allah says in the Quran: "Indeed, the patient will be given their reward without measure." Surah Az-Zumar, verse 10. Controlling anger does not mean suppressing emotions or ignoring injustice. It means managing reactions and not allowing anger to dictate actions. Prophet Muhammad, peace and blessings be upon him, said: "The strong person is not the one who overpowers others, but the one who controls themselves in anger." (Hadith from Al-Bukhari and Muslim). A noble person maintains calmness even in the most difficult situations, demonstrating strength of spirit and trust in Allah. This not only helps avoid conflicts but also inspires others to act virtuously.

The third aspect of nobility is the ability to conceal sorrow so that people think one is happy. This does not mean denying feelings or suffering. The point is not to burden others with problems or show weakness of spirit. In Islam, resilience in the face of difficulties is a sign of strong faith. Prophet Muhammad, peace and blessings be upon him, said: "How wonderful is the condition of the believer! Indeed, everything in his situation is good for him, and no one is given this except the believer: if something pleases him, he thanks Allah, and it becomes good for him; if he is afflicted with hardship, he exercises patience, and it also becomes good for him." (Hadith from Muslim). Concealing sorrow is a manifestation of trust in Allah and understanding that all trials are part of divine wisdom. A noble person does not complain about their fate but accepts it with patience and gratitude.

In Islamic society, particular attention is paid to helping those in need without humiliating them. If a person hides their poverty, it not only strengthens their spirit but also preserves their dignity before others. A person who conceals their difficulties and sorrows demonstrates humility before the Almighty. This does not mean they do not feel pain or that they must suffer alone. However, they do not make their grief a cause for complaints and despair before others. An example of this quality is Prophet Ya’qub (peace be upon him), who, enduring separation from his son Yusuf (peace be upon him), said: "I only convey my sorrow and grief to Allah..." Surah Yusuf, 12:86. Instead of complaining to people, he turned to Allah with trust and patience. This teaches us that trials are part of life, but it is important not to succumb to despair or display difficulties openly. When a person maintains a positive attitude even in difficult moments, it inspires others and makes them stronger.

The admonition of Imam al-Shafi’i reveals the path to true nobility, which is based on inner self-improvement. These three qualities—concealing poverty, restraining anger, and hiding sorrow—are key elements of Islamic ethics and spiritual development. They teach us to be humble, patient, and grateful, not allowing external circumstances to define our lives. They remind us that true nobility lies not in what we possess but in how we respond to difficulties and treat others.

The words of Imam al-Shafi’i remind us that true nobility lies not in wealth, status, or outward appearances but in strength of spirit, patience, and humility. These qualities not only adorn a person in the eyes of others but also bring them closer to Allah's pleasure. In today’s world, where material values often take precedence over spiritual ones, these teachings are especially relevant. They teach us to be resilient in the face of difficulties, control our emotions, and maintain dignity in any circumstance.

May Allah help us embody these qualities in our lives and make us among those who follow the path of nobility and patience. Ameen!

İslam'da asaletin özü: İmam Şafi'nin sözlerine yansımalar...

Allah’a hamd olsun ki, O’nu överiz ve yardımını ve affını dileriz. Ruhumuzun kötülüğünden ve kötü davranışlarımızdan korunmak için Allah’a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse, onu kimse şaşırtamaz; kimi de yoldan çıkarırsa, onu kimse doğruya iletemez. Tanrı’dan başka hiçbir ilah olmadığını ve Muhammed’in (aleyhisselam) Allah’ın kulu ve elçisi olduğunu şahitlik ederiz.

İslam, bir Müslüman bireyin karakterini ve toplumsal uyumu şekillendiren yüksek ahlaki değerlere sahip bir dindir. İslam bilimine ve ahlaki prensiplere önemli katkılar sağlayan önde gelen bilginler arasında İmam Şafi’i (Allah rahmet eylesin) özel bir yere sahiptir. Bilgeliğe dolu sözleri her zaman geçerliliğini korur.

Gerçek bir Müslüman, zenginlik ve yoksulluğun Allah’tan birer sınav olduğunu bilir. Yoksulluk, kişinin maddi imkanlardan yoksun olduğu fiziksel bir durum olabileceği gibi, bilgi veya imandan yoksun olduğu manevi bir durum da olabilir. Ancak gerçek bir mümin şikayet etmez ve ihtiyaçlarını başkalarına açıkça göstermez; Allah’a güvenir ve sahip olduklarıyla razı olur. Bu, yardıma gerçekten ihtiyacı olduğunda yardım reddetmek anlamına gelmez, ancak ihtiyaçlarını sergilemez ve başkalarının acımasına sebep olmaz. Peygamber Muhammed (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Zengin, mal varlığı bol olan kimse değil, ruhu zengin olandır.” (Buhari, Müslim)

İmam Şafi’i (Allah rahmet eylesin), sözleri ve öğütleri hala dünya çapında Müslümanları ilhamlandıran İslam ümmetinin en büyük bilginlerinden biriydi. Onun şu bilge sözü der ki: “Bir insanın soyluluğunun özü üç şeyde ortaya çıkar: Yoksulluğunu gizlemek, insanların onu zengin sandığı ölçüde; öfkesini kontrol etmek, insanların onun memnun olduğunu düşündüğü ölçüde; ve üzüntüsünü saklamak, insanların onun mutlu olduğunu düşündüğü ölçüde.” Bu söz, yalnızca dış davranışlarla değil, aynı zamanda kişinin sabrı, tevazuu ve ruhsal gücüyle ilgili derin bir anlam taşır.

Soylu bir kişi, yoksulluğunu öyle iyi gizler ki, insanlar onun zengin olduğunu sanırlar. Bu, kişinin durumu hakkında yalan söylemesi gerektiği anlamına gelmez. Mesele, zorluklarını açığa vurmamak, şikayet etmemek ve gerçekten gerekli olmadıkça başkalarından yardım dilememektir. İslam’da tevazu ve bağımsız ruh çok değerlidir. Yoksulluğu gizlemek, kişinin maddi mallardan daha çok içsel durumunu önemseyen bir soyluluk göstergesidir.

Soyluluğun ikinci unsuru, insanlar sakin ve memnun olduğunu gördükleri ölçüde öfkeyi kontrol etme yeteneğidir. İslam’da sabır (sabr), en büyük erdemlerden biri olarak kabul edilir. Allah Kuran’da şöyle buyurur: “Şüphesiz sabredenlerin mükafatı, ölçüye bağlı olmaksızın tam olarak verilecektir.” Zümer Suresi, 10. ayet. Öfkeyi kontrol etmek, duyguları bastırmak veya adaletsizliği görmezden gelmek anlamına gelmez. Mesele, tepkileri yönetmek ve öfkenin eylemleri yönlendirmesine izin vermemektir. Peygamber Muhammed (s.a.v.), “Güçlü olan, başkalarını yenen değil, öfkesini kontrol eden insandır,” demiştir. (Buhari ve Müslim hadisleri). Soylu bir kişi, en zor durumlarda bile sakinliğini koruyarak ruhsal gücünü ve Allah’a olan güvenini gösterir. Bu, yalnızca çatışmalardan kaçınmakla kalmaz, aynı zamanda başkalarını hayırlı işlere teşvik eder.

Soyluluğun üçüncü unsuru, insanlar onun mutlu olduğunu sandıkları ölçüde üzüntüsünü gizleme yeteneğidir. Bu, kişinin duygularını veya acısını inkar etmesi gerektiği anlamına gelmez. Mesele, başkalarını sorunlarıyla yüklememek ve ruhsal zayıflık göstermemektir. İslam’da güçlükler karşısında direnç, güçlü bir imanın işareti olarak kabul edilir. Peygamber Muhammed (s.a.v.), “Müminin durumu ne kadar şaşırtıcıdır! Gerçekten her şey onun için iyidir ve bu, ancak mümine nasip edilmiştir: Eğer bir şey onu sevindirirse, Allah’a şükreder ve bu onun için hayırlıdır; eğer bir sıkıntıya uğrarsa, sabreder ve bu da onun için hayırlıdır,” demiştir. (Müslim hadisi). Üzüntüyü gizlemek, tüm sınavların ilahi hikmetin bir parçası olduğunu anlamak ve Allah’a güvenin bir göstergesidir. Soylu bir kişi, kaderine şikayet etmez, sabırla ve şükranla kabul eder.

İslam toplumunda, ihtiyaç sahiplerine yardım edilirken onların utandırılmamasına özel bir önem verilir. Bir kişi yoksulluğunu gizlerse, bu yalnızca ruhunu güçlendirmez, aynı zamanda insanların karşısındaki onurunu da korur. Zorluklarını ve üzüntülerini gizleyen bir kişi, yüce Allah önünde tevazuu gösterir. Bu, acı hissetmediği veya yalnız başına acı çekmek zorunda olduğu anlamına gelmez. Ancak, kederini başkalarının şikayet ve umutsuzluğuna sebep olacak şekilde kullanmaz. Bu niteliğin bir örneği, Yusuf (aleyhisselam) ile olan ayrılığını yaşayan Peygamber Yakup’tur (aleyhisselam), “Ben acımı ve üzüntümü yalnızca Allah’a arz ederim…” diye dua etmiştir. (Yusuf Suresi, 12:86). İnsanlara şikayet etmek yerine, Allah’a güven ve sabır ile dönmüştür. Bu bize, sınavların hayatın bir parçası olduğunu, ama umutsuzluğa kapılmadan ve zorlukları açıkça sergilemeden öğretir. Bir kişi zor anlarda bile olumlu bir tavır sergilediğinde, başkalarını ilhamlandırır ve kendisini daha güçlü yapar.

İmam Şafi’i’nin öğütleri, gerçek soyluluğa giden yolu açar ve bu, içsel bir kendini geliştirme üzerine kuruludur. Bu üç nitelik—yoksulluğu gizleme, öfkeyi kontrol etme ve üzüntüyü saklama—İslam ahlakının ve ruhsal gelişimin ana unsurlarıdır. Bize tevazu, sabır ve şükranlı olmayı öğretir ve dışsal koşulların hayatımızı belirlemesine izin vermez. Gerçek soyluluğun, sahip olduklarımızda değil, zorluklara nasıl tepki verdiğimizde ve başkalarına nasıl davrandığımızda olduğunu hatırlatır.

İmam Şafi’i’nin sözleri, gerçek soyluluğun zenginlik, statü veya dış görünüşte değil, ruhsal güç, sabır ve tevazuda olduğunu hatırlatır. Bu nitelikler, yalnızca başkalarının gözünde bir kişiyi süslemekle kalmaz, aynı zamanda Allah’ın rızasına daha da yaklaştırır. Maddi değerlerin manevi değerlere baskın geldiği günümüz dünyasında bu öğütler özellikle önemlidir. Bizlere güçlükler karşısında dirençli olmayı, duygularımızı kontrol etmeyi ve her koşulda onuru korumayı öğretir.

Allah, bu nitelikleri hayatımıza yerleştirmemize yardımcı olsun ve bizi soyluluk ve sabır yolunda olanlardan eylesin. Amin!

Thelbi I Fisnikërisë në Islam: Reflektime mbi fjalët e Imam el-Shafi'it...

Lavdërojmë Zotin, të cilin e përndjekim dhe nga të cilin kërkojmë ndihmë dhe falje. Kërkojmë strehë tek Allah nga keqardhja e shpirtit tonë dhe veprimet tona të këqija. Kushcën Allah udhëheq në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kushcën Allah lë pa udhëzim, askush nuk mund t’ia tregojë rrugën e drejtë. Dëshirojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se Muhammedi është rob dhe profeti i Tij.

Islami është një fe me vlera morale të larta që formojnë jo vetëm karakterin individual të një muslimani, por edhe harmoninë shoqërore. Në mesin e studiuesve të shquar që kanë dhënë kontribute të rëndësishme në shkencën islame dhe parimet morale, vendin e veçantë e zë imami Shafi’i (le të ketë Allah mëshirë për të). Fjalët e tij, të mbushura me urtësi, janë ende të rëndësishme në çdo kohë.

Një musliman i vërtetë e kupton se pasuria dhe varfëria janë prova nga Allah. Varfëria mund të jetë fizike, kur dikush mungon nga mirësitë materiale, ose spirituale, kur dikush mungon nga njohuritë ose besimi. Megjithatë, një besimtar i vërtetë nuk ankohet dhe nuk e shfaq nevojën e tij para të tjerëve, por i beson Allahut dhe është i kënaqur me atë që ka. Kjo nuk do të thotë se ai refuzon ndihmën kur ajo është e nevojshme, por nuk e shfaq nevojën e tij në shfaqje dhe nuk e bën atë objekt të mëshirës së të tjerëve. Profeti Muhammed (paqe dhe barakatet e Allahut mbi të) tha: "Pasuri nuk është ai që posedon shumë pasuri, por ai që është i pasur në shpirt." (Buhari, Muslim)

Imami Shafi’i (le të ketë Allah mëshirë për të) ishte një nga studiuesit më të mëdhenj të Ummetit Islame, fjalët dhe mësimet e të cilit vazhdojnë të inspironin muslimanët në të gjithë botën. Një nga fjalët e tij të urta thotë: "Esencia e njerëzimit të një personi shfaqet në tri gjëra: në fshehjen e varfërisë, deri në pikën që njerëzit të mendojnë se ai është i pasur; në kontrollimin e zemërimit, deri në pikën që njerëzit të mendojnë se ai është i kënaqur; dhe në fshehjen e dhimbjes, deri në pikën që njerëzit të mendojnë se ai është i lumtur." Ky thënie përmban një kuptim të thellë, që prek jo vetëm sjelljen e jashtme, por edhe gjendjen e brendshme të një personi, durimin e tij, tevazhinë dhe forcën e shpirtit.

Një person i lartë fsheh varfërinë e tij aq mirë sa njerëzit mund të mendojnë se ai është i pasur. Kjo nuk do të thotë se dikush duhet të pretendojë ose të gënjeshtrësojë për situatën e tij. Fjalë për fjala, nuk shfaqet në publik me vështirësitë e tij, nuk ankohet dhe nuk ulet në nivelin e ulët duke kërkuar ndihmë nga të tjerët, nëse nuk ka nevojë ekstreme. Në Islam, tevazhia dhe pavarësia e shpirtit vlerësohen shumë. Fshehja e varfërisë është një shprehje e lartësie, e cila tregon se një person vlerëson më shumë gjendjen e tij të brendshme sesa pasuritë materiale.

Pjesa e dytë e lartësisë është aftësia për të kontrolluar zemërimin aq mirë sa njerëzit të mendojnë se ai është i kënaqur dhe i qetë. Në Islam, durimi (sabri) konsiderohet si një nga virtuet më të mëdha. Allah thotë në Kur’an: "Ata që duruan, do t’i jepet shpërblimi i tyre pa matje." Sureja Az-Zumar, verseti 10. Kontrollimi i zemërimin nuk do të thotë suprimimin e emocioneve ose injorimin e padrejtësive. Fjalë për fjala, menaxhohet reagimi dhe nuk lejohet që zemërimi të udhëheqë veprimet. Profeti Muhammed (paqe dhe baraka mbi të) tha: "Personi i fortë nuk është ai që mund të kapërcejë të tjerët, por ai që mund të kontrollojë veten në zemërim." (Hadith nga Al-Buhari dhe Muslim). Një person i lartë e mban qetësinë edhe në situatat më të vështira, duke treguar forcën e tij të shpirtit dhe besimin në Allah. Kjo jo vetëm që ndihmon në shmangien e konflikteve, por edhe inspiron të tjerët për veprime të mira.

Pjesa e tretë e lartësisë është aftësia për të fshehur dhimbjen e tij aq mirë sa njerëzit të mendojnë se ai është i lumtur. Kjo nuk do të thotë se një person duhet të mohojë ndjenjat e tij ose vuajtjet e tij. Fjalë për fjala, nuk ngarkon të tjerët me problemet e tij dhe nuk tregon dobësi të shpirtit. Në Islam, rezistenca ndaj vështirësive konsiderohet si një shenjë e besimit të fortë. Profeti Muhammed (paqe dhe baraka mbi të) tha: "Sa e mrekullueshme është gjendja e besimtarit! Vërtet, gjithçka në gjendjen e tij është mirë për të, dhe askush nuk e ka këtë përveç besimtarit: nëse diçka e kënaq, ai i falënderon Allahun, dhe kjo bëhet mirë për të; nëse takon një fatkeqësi, ai duron, dhe kjo gjithashtu bëhet mirë për të." (Hadith nga Muslim). Fshehja e dhimbjes është një shprehje e besimit në Allah dhe një kuptim se të gjitha provat janë pjesë e planit të hyjnor. Një person i lartë nuk ankohet për fatin e tij, por e pranon atë me durim dhe falënderim.

Në shoqërinë islame, vlen një vëmendje e veçantë për ndihmën e nevojtarëve pa i ulur nderin e tyre. Nëse një person e fsheh varfërinë e tij, kjo jo vetëm që e fortifikon shpirtin e tij, por edhe e mban nderin e tij para njerëzve. Një person që e fsheh vështirësinë dhe dhimbjen e tij tregon tevazhie para Allahut të Lartë. Kjo nuk do të thotë se ai nuk ndjen dhimbje ose se duhet të vuajë vetëm. Megjithatë, nuk bën dhimbjen e tij shkak për ankime dhe deshperim para njerëzve. Një shembull i kësaj cilësie është Profeti Jakub (paqe mbi të), i cili, duke përjetuar ndarjen nga bija e tij Jusuf (paqe mbi të), tha: "Unë vetëm i përcjell dhimbjen dhe mërzien time Allahut..." (Sureja Yusuf, 12:86). Në vend që të ankohet njerëzve, ai u kthye tek Allah me besim dhe durim. Kjo na mëson se provat janë pjesë e jetës, por është e rëndësishme të mos u dorëzojmë deshperimit dhe të mos i shfaqim vështirësitë në publik. Kur një person e mban qëndrimin pozitiv edhe në momentet e vështira, kjo inspiron të tjerët dhe e bën ata më të fortë.

Mësimdhënia e imamit Shafi’i hap rrugën drejt lartësisë së vërtetë, e cila bazohet në punë të brendshme mbi veten. Këto tri cilësi—fshehja e varfërisë, kontrollimi i zemërimin dhe fshehja e dhimbjes—janë elemente kyç të etikës islame dhe zhvillimit spiritual. Ato na mësojnë të jemi të tevazhishëm, të durueshëm dhe të mirënjohur, duke mos lejuar që kushtet e jashtme të përcaktojnë jetën tonë. Ato na kujtojnë se lartësia e vërtetë nuk qëndron në atë që kemi, por në mënyrën se si reagojmë ndaj vështirësive dhe se si i trajtojmë të tjerët.

Fjalët e imamit Shafi’i na kujtojnë se lartësia e vërtetë nuk qëndron në pasuri, status ose dukje të jashtme, por në forcën e shpirtit, durimin dhe tevazhinë. Këto cilësi jo vetëm që zbukurojnë një person në sytë e të tjerëve, por edhe e afron atë me kënaqësinë e Allahut. Në botën moderne, ku vlerat materiale shpesh vlerësohen më shumë se ato spirituale, këto mësimdhënie janë veçanërisht të rëndësishme. Ato na mësojnë të jemi të qëndrueshëm përballë vështirësive, të kontrollojmë emocionet tona dhe të ruajmë nderin në çdo rrethanë.

T’i japë Allah ndihmën tonë për të realizuar këto cilësi në jetën tonë dhe të na bëjë pjesë e atyre që ndjekin rrugën e lartësisë dhe durimit. Ameen!