Стойкость до конца / Durability to the end / Qёndrueshmёri deri nё fund

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Искренний путь к постоянству в служении! Сказал Абу-ль-Фарадж Ибн Раджаб (да смилуется над ним Аллах): "Просите у Аллаха стойкости в выполнении деяний покорности до самой смерти, и прибегайте к Нему от колебаний сердец, и от отклонений после устойчивости. Как тяжело ощущать унижение греха после величия послушания"! Лата’иф аль-Маариф (с. 393), Ибн Раджаб.

Слова Абу-ль-Фарадж Ибн Раджаба (да смилуется над ним Аллах) подчеркивают важность стойкости и постоянства в служении Аллаху. В них содержится глубокий смысл, который можно рассмотреть с нескольких сторон:

Стойкость в покорности: Ибн Раджаб призывает верующих просить у Аллаха стойкости в выполнении деяний покорности до самой смерти. Это означает, что человек должен стремиться к тому, чтобы его жизнь была наполнена добрыми делами и служением Аллаху, и не останавливаться на достигнутом. Стойкость в покорности — это не только выполнение обязательных предписаний, но и постоянное стремление к улучшению своего духовного состояния.

Прибежище от колебаний: Он также говорит о необходимости прибегать к Аллаху от колебаний сердец и отклонений после устойчивости. Это указывает на то, что даже самые преданные верующие могут столкнуться с сомнениями и искушениями. Важно осознавать, что эти колебания — часть человеческой природы, и в такие моменты нужно обращаться к Аллаху за помощью и поддержкой.

Тяжесть греха: Ибн Раджаб подчеркивает, как тяжело ощущать унижение греха после величия послушания. Это говорит о том, что когда человек испытывает близость к Аллаху и совершает добрые дела, он чувствует себя возвышенным. Однако, если он впадает в грех, это может вызвать глубокое чувство стыда и унижения. Это контраст между состоянием покорности и состоянием греха подчеркивает важность постоянства в добрых делах.

Молитва о стойкости: Заключительная часть — это призыв к Аллаху даровать силы оставаться верными Ему до последнего вздоха. Это молитва о том, чтобы верующий не только начал свой путь в служении, но и смог его завершить с достоинством, сохранив веру и преданность до конца.

Таким образом, суть этих слов заключается в том, что стойкость в служении Аллаху — это не только вопрос выполнения религиозных обязанностей, но и постоянного стремления к духовному росту, искренности в намерениях и обращении к Аллаху за поддержкой в трудные моменты. Это напоминание о том, что путь к постоянству требует усилий, смирения и искренности, и что только с помощью Аллаха можно преодолеть все испытания и оставаться верным до конца.

О, Аллах, даруй нам силы оставаться верными Тебе до последнего вздоха...

Durability to the end

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

A sincere path to constancy in service! Abu'l-Faraj Ibn Rajab said (may Allah have mercy on him): "Ask Allah for steadfastness in performing acts of submission until death, and resort to Him from fluctuations of hearts, and from deviations after steadfastness. How hard it is to feel the humiliation of sin after the greatness of obedience!" Lata'if al-Maarif (p. 393), Ibn Rajab.

The words of Abu'l-Faraj Ibn Rajab (may Allah have mercy on him) emphasize the importance of perseverance and constancy in the service of Allah. They contain a deep meaning that can be viewed from several sides:

Steadfastness in submission: Ibn Rajab urges believers to ask Allah for steadfastness in performing acts of submission until death. This means that a person should strive to ensure that his life is filled with good deeds and service to Allah, and not stop there. Steadfastness in submission is not only the fulfillment of mandatory prescriptions, but also a constant striving to improve one's spiritual state.

Refuge from hesitation: He also talks about the need to resort to Allah from the fluctuations of hearts and deviations after steadfastness. This indicates that even the most devoted believers may face doubts and temptations. It is important to realize that these fluctuations are part of human nature, and at such moments you need to turn to Allah for help and support.

The severity of sin: Ibn Rajab emphasizes how hard it is to feel the humiliation of sin after the greatness of obedience. This means that when a person feels close to Allah and does good deeds, he feels exalted. However, if he falls into sin, it can cause a deep sense of shame and humiliation. This contrast between the state of submission and the state of sin highlights the importance of perseverance in good deeds.

Prayer for perseverance: The final part is a call to Allah to grant strength to remain faithful to Him until His last breath. This is a prayer that a believer not only begins his path in ministry, but also can complete it with dignity, maintaining faith and devotion to the end.

Thus, the essence of these words is that perseverance in the service of Allah is not only a matter of fulfilling religious duties, but also a constant striving for spiritual growth, sincerity in intentions and turning to Allah for support in difficult moments. It is a reminder that the path to constancy requires effort, humility and sincerity, and that only with the help of Allah can we overcome all trials and remain faithful to the end.

O Allah, grant us the strength to remain faithful to You until our last breath...

Qёndrueshmёri deri nё fund

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në një rrugë të drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Një rrugë e sinqertë drejt qëndrueshmërisë në shërbim! Abu'l-Faraj Ibn Rajab ka thënë (Allahu e mëshiroftë): "Kërkojini Allahut qëndrueshmëri në kryerjen e akteve të nënshtrimit deri në vdekje, dhe drejtojuni atij nga luhatjet e zemrave, dhe nga devijimet pas qëndrueshmërisë. Sa e vështirë është të ndjesh poshtërimin e mëkatit pas madhështisë së bindjes!"Lata'if al-Maarif (f. 393), Ibn Rajab.

Fjalët E Abu'l-Faraj Ibn Rajabit (Allahu e mëshiroftë) theksojnë rëndësinë e këmbënguljes dhe qëndrueshmërisë në shërbim të Allahut. Ato përmbajnë një kuptim të thellë që mund të shihet nga disa anë:

Qëndrueshmëria në nënshtrim: Ibn Rajabi i nxit besimtarët që T'i kërkojnë Allahut qëndrueshmëri në kryerjen e akteve të nënshtrimit deri në vdekje. Kjo do të thotë që një person duhet të përpiqet të sigurojë që jeta e tij të jetë e mbushur me vepra të mira dhe shërbim Ndaj Allahut, dhe të mos ndalet këtu. Qëndrueshmëria në nënshtrim nuk është vetëm përmbushja e recetave të detyrueshme, por edhe një përpjekje e vazhdueshme për të përmirësuar gjendjen shpirtërore të dikujt.

Strehim nga hezitimi: ai gjithashtu flet për nevojën për t'iu drejtuar Allahut nga luhatjet e zemrave dhe devijimet pas qëndrueshmërisë. Kjo tregon se edhe besimtarët më të devotshëm mund të përballen me dyshime dhe tundime. Importantshtë e rëndësishme të kuptoni se këto luhatje janë pjesë e natyrës njerëzore, dhe në momente të tilla ju duhet t'i drejtoheni Allahut për ndihmë dhe mbështetje.

Ashpërsia e mëkatit: Ibn Rajab thekson se sa e vështirë është të ndjesh poshtërimin e mëkatit pas madhështisë së bindjes. Kjo do të thotë se kur një person ndihet i afërt Me Allahun dhe bën vepra të mira, ai ndihet i lartësuar. Sidoqoftë, nëse ai bie në mëkat, kjo mund të shkaktojë një ndjenjë të thellë turpi dhe poshtërimi. Ky kontrast midis gjendjes së nënshtrimit dhe gjendjes së mëkatit nxjerr në pah rëndësinë e këmbënguljes në vepra të mira.

Lutja për këmbëngulje: pjesa e fundit është një thirrje Drejtuar Allahut që t'i japë forcë Për t'i qëndruar besnik Atij deri në frymën e tij të fundit. Kjo është një lutje që një besimtar jo vetëm që fillon rrugën e tij në shërbesë, por gjithashtu mund ta përfundojë atë me dinjitet, duke ruajtur besimin dhe përkushtimin deri në fund.

Kështu, thelbi i këtyre fjalëve është se këmbëngulja në shërbim të Allahut nuk është vetëm çështje e përmbushjes së detyrave fetare, por edhe një përpjekje e vazhdueshme për rritje shpirtërore, sinqeritet në qëllime dhe kthim Te Allahu për mbështetje në momente të vështira. Është një kujtesë se rruga drejt qëndrueshmërisë kërkon përpjekje, përulësi dhe sinqeritet, dhe se vetëm me ndihmën e Allahut mund t'i kapërcejmë të gjitha sprovat dhe të qëndrojmë besnikë deri në fund.

O Allah, na jep forcën të qëndrojmë besnikë ndaj Teje deri në frymën tonë të fundit...