Совет можно сравнить с зеркалом, которое показывает нам не только наши сильные стороны, но и недостатки...

The advice can be compared to a mirror that shows us not only our strengths, but also our shortcomings... / Tavsiye, bize sadece güçlü yönlerimizi değil, aynı zamanda eksikliklerimizi de gösteren bir aynaya benzetilebilir... / Këshilla mund të krahasohet me një pasqyrë që na tregon jo vetëm pikat tona të forta, por edhe të metat tona...

В жизни каждого человека встречаются люди, которые, подобно мимолетным отражениям в зеркале, появляются лишь на мгновение, но оставляют глубокий след. Они могут быть учителями, наставниками или просто прохожими, чьи слова вдруг заставляют нас задуматься. В Исламе совет (насиха) считается великой милостью, дарованной Аллахом, чтобы помочь человеку увидеть свои недостатки и исправить их...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

В приведённом наставлении, зеркало используется как метафора для самопознания и осознания своих недостатков. Оно напоминает нам, что мы не можем изменить то, чего не видим. Зеркало не приходит к нам само; чтобы увидеть свое отражение, нужно активно искать его. Подобно этому, если мы хотим изменить свою жизнь и исправить свои ошибки, мы должны стремиться к самопознанию. Это может быть достигнуто через размышления, чтение Корана, молитвы и, что особенно важно, через советы других людей. Временные зеркала, такие как случайные встречи с людьми, символизируют короткие моменты общения, которые могут оказаться судьбоносными. Эти люди — будь то мудрецы, наставники или даже незнакомцы — могут сказать что-то, что заставит нас задуматься о себе, переоценить свои действия или принять важное решение.

Зеркала души: ценность совета в исламе

В нашей жизни мы часто ищем способы самосовершенствования — будь то физическое или духовное развитие. Одним из величайших инструментов этого процесса является зеркало. Оно помогает нам увидеть себя, обнаружить недостатки и устранить их. Однако зеркало не приходит к нам само — его нужно найти. Так же и в духовной жизни: мы должны искать наставников, правдивых людей и мудрые советы, которые позволят нам исправить свою душу и путь.

В повседневной жизни мы встречаем множество людей, которые оказывают на нас влияние. Иногда это учителя, наставники или даже случайные знакомые, с которыми мы обмениваемся всего несколькими словами. Эти люди подобны зеркалам в лифте или витринам магазинов — они мелькают перед нами на короткое время, но могут дать нам ценную возможность взглянуть на себя с новой стороны. Если мы будем внимательны, то сможем извлечь уроки и исправить себя, воспользовавшись этим мимолетным отражением.

Каждый человек, с которым мы сталкиваемся, может стать "зеркалом" для нашей души. Некоторые из этих людей остаются в нашей жизни ненадолго, но их влияние может быть глубоким. Например, случайная беседа с коллегой, учителем или даже ребенком может раскрыть нам наши слабости или указать путь к улучшению.

Одна из величайших милостей Аллаха — это наличие людей, которые дают нам искренние советы. Однако восприятие таких советов бывает нелегким. Часто мы раздражаемся, слыша критику, даже если она справедлива. Это происходит потому, что исправление требует усилий, а человеческая душа по своей природе склонна к самооправданию. Поиск совета — не просто желание, а обязанность мусульманина. Настоящий друг — тот, кто укажет нам на наши ошибки, а не просто будет хвалить нас. Разумный человек не разбивает будильник за то, что он его разбудил, ведь это его предназначение, даже если звук неприятен.

Ислам учит нас не просто давать советы, но делать это мудро, с искренним намерением помочь. Великие ученые и праведные люди прошлого напоминали, что совет должен быть дан мягко, с заботой, а не в виде грубого упрека. Имам аш-Шафии сказал: «Тот, кто наставляет своего брата тайно — он действительно советует и исправляет. А кто делает это на людях — он лишь разоблачает и позорит». Таким образом, мусульманин должен искать совета и принимать его с благодарностью, даже если он неприятен. Ведь исправление души — это путь к довольству Аллаха.

Совет как лекарство: почему оно бывает горьким?

Никто не любит горькие лекарства, но мы принимаем их, понимая, что они приносят нам пользу. Так и правдивый совет может быть неприятен, но он является средством очищения сердца. Мудрецы говорят: «Тот, кто отвергает совет, закрывает дверь к своему исправлению». Поэтому не следует избегать правдивых людей и тех, кто наставляет нас. Мы должны искать зеркало, искать совет, искать лекарство для души, ведь только так мы сможем приблизиться к довольству Аллаха и стать лучше.

Часто люди воспринимают советы как критику. Мы можем чувствовать себя обиженными, если кто-то указывает на наши ошибки. Но Ислам учит нас относиться к этому с терпением и мудростью. Раздражающий советчик подобен будильнику, который будит нас рано утром. Хотя его звук может быть неприятным, его цель — помочь нам начать день. Точно так же правдивый человек, дающий совет, хочет помочь нам улучшить нашу жизнь.

Жизнь — это путь самосовершенствования. Мы не можем увидеть свои ошибки, если у нас нет зеркала, и мы не сможем исправиться без советов мудрых людей. Искренний совет — это милость от Аллаха, даже если он звучит горько. Не отвергай тех, кто наставляет тебя, и не избегай исправления. Ведь в этом заключается истинное благо и путь к успеху в обоих мирах. Чтобы стать лучше, мы должны искать зеркала, которые помогут нам увидеть свои недостатки. Эти зеркала могут быть временными, как случайные встречи с людьми, или постоянными, как наши близкие и наставники. Главное — не бояться смотреть правде в глаза и принимать горькие, но полезные советы. Ведь именно через этот процесс мы можем приблизиться к Аллаху и достичь истинного успеха в этой жизни и в вечности.

Пусть Аллах дарует нам мудрость видеть свои ошибки и силу исправлять, дарует нам искренних советчиков и сделает нас из числа тех, кто принимает Истину, даже если она горька. Аминь!

The advice can be compared to a mirror that shows us not only our strengths, but also our shortcomings...

In every person’s life, there come individuals who, like fleeting reflections in a mirror, appear only for a moment but leave a deep impression. They may be teachers, mentors, or even strangers whose words suddenly make us reflect. In Islam, advice (naseeha) is considered a great mercy granted by Allah to help a person recognize their shortcomings and correct them...

Praise be to Allah, whom we praise, and from whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead; and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. And then:

In the guidance mentioned above, the mirror is used as a metaphor for self-awareness and recognizing our flaws. It reminds us that we cannot change what we do not see. The mirror does not come to us on its own; to see our reflection, we must actively seek it. Similarly, if we want to change our lives and correct our mistakes, we must strive for self-awareness. This can be achieved through reflection, reading the Quran, prayer, and, most importantly, through the advice of others. Temporary mirrors, such as chance encounters with people, symbolize brief moments of communication that may prove to be life-changing. These individuals—whether sages, mentors, or even strangers—may say something that makes us reflect on ourselves, reassess our actions, or make an important decision.

Mirrors of the Soul: The Value of Advice in Islam

In our lives, we often seek ways to improve ourselves—be it physical or spiritual development. One of the greatest tools in this process is the mirror. It helps us see ourselves, discover flaws, and correct them. However, the mirror does not come to us on its own—it must be found. Similarly, in spiritual life, we must seek mentors, truthful people, and wise advice that will allow us to rectify our souls and paths.

In daily life, we encounter many people who influence us. Sometimes these are teachers, mentors, or even casual acquaintances with whom we exchange just a few words. These people are like mirrors in elevators or store windows—they flash before us briefly but can give us a valuable opportunity to look at ourselves from a new perspective. If we are attentive, we can learn lessons and improve ourselves using this fleeting reflection.

Every person we meet can become a "mirror" for our soul. Some of these people remain in our lives for a short time, but their influence can be profound. For example, a random conversation with a colleague, teacher, or even a child can reveal our weaknesses or point us toward improvement.

One of Allah’s greatest mercies is the presence of people who give us sincere advice. However, accepting such advice can be difficult. Often, we become irritated when hearing criticism, even if it is justified. This happens because correction requires effort, and the human soul is naturally inclined to self-justification. Seeking advice is not just a desire but a duty for a Muslim. A true friend is one who points out our mistakes rather than merely praising us. A wise person does not smash an alarm clock for waking him up, for that is its purpose, even if the sound is unpleasant.

Islam teaches us not only to give advice but to do so wisely, with sincere intentions to help. Great scholars and righteous people of the past reminded us that advice should be given gently, with care, not as harsh reproach. Imam Ash-Shafi'i said, "Whoever advises his brother privately is truly giving advice and correcting. But whoever does so publicly humiliates and exposes." Thus, a Muslim must seek advice and accept it with gratitude, even if it is unpleasant. For correcting the soul is the path to Allah’s pleasure.

Advice as Medicine: Why Is It Bitter?

No one likes bitter medicine, but we take it knowing it benefits us. Similarly, sincere advice may be unpleasant, but it is a means of purifying the heart. The wise say, "Whoever rejects advice closes the door to their improvement." Therefore, we should not avoid truthful people or those who guide us. We must seek the mirror, seek advice, seek medicine for the soul, for only thus can we draw closer to Allah’s pleasure and become better.

Often, people perceive advice as criticism. We may feel offended if someone points out our mistakes. But Islam teaches us to approach this with patience and wisdom. An irritating advisor is like an alarm clock that wakes us early in the morning. Though its sound may be unpleasant, its purpose is to help us start the day. Likewise, a sincere person giving advice wants to help us improve our lives.

Life is a journey of self-improvement. We cannot see our mistakes without a mirror, and we cannot correct ourselves without the advice of wise people. Sincere advice is a mercy from Allah, even if it sounds bitter. Do not reject those who guide you, and do not avoid correction. For therein lies true benefit and the path to success in both worlds. To become better, we must seek mirrors that help us see our flaws. These mirrors may be temporary, like chance encounters with people, or permanent, like our close ones and mentors. The key is not to fear facing the truth and accepting bitter but beneficial advice. For it is through this process that we can draw closer to Allah and achieve true success in this life and eternity.

May Allah grant us the wisdom to see our mistakes and the strength to correct them, grant us sincere advisors, and make us among those who accept the Truth, even if it is bitter. Ameen!

Tavsiye, bize sadece güçlü yönlerimizi değil, aynı zamanda eksikliklerimizi de gösteren bir aynaya benzetilebilir...

Her insanın hayatında, tıpkı bir aynada geçici yansımalar gibi, kısa bir süre için ortaya çıkan ama derin izler bırakan insanlar gelir. Onlar öğretmenler, mentorler veya sözleri bizi birden düşündüren sıradan geçişiciler olabilir. İslam'da nasihat (tavsiye) Allah tarafından verilen büyük bir lütuftur ve insanın kusurlarını görmesine ve düzeltmesine yardımcı olur...

Hamd, yalnızca Allah'a mahsustur. O'nu överiz ve yardımını ve affını dileriz. Ruhumuzun kötülüğünden ve kötü işlerimizden korunmak için Allah'a sığınırız. Kimi Allah yoluna çıkarırsa, onu kimse şaşırtamaz; kimi de yolundan çıkarırsa, onu kimse doğru yola getiremez. Şahitlik ederiz ki, ibadete layık tek ilah Allah'tır ve Muhammed O'nun kuludur ve Elçisidir. Ve sonra:

Yukarıda bahsedilen öğütte, ayna benzetmesi olarak kullanılarak öz farkındalık ve kusurlarımızı görme konusu hatırlatılır. Bu, göremediğimiz şeyleri değiştiremeyeceğimizi hatırlatır. Ayna bizim yanımıza kendiliğinden gelmez; yansımasını görmek için aktif olarak onu aramalıyız. Aynı şekilde, eğer hayatımızı değiştirmek ve hatalarımızı düzeltmek istiyorsak, öz farkındalık için çaba göstermeliyiz. Bu, düşünme, Kuran okuma, dua etme ve en önemlisi başkalarının tavsiyeleri yoluyla elde edilebilir. Geçici aynalar olarak rastgele karşılaştığımız insanlar, hayatımızı belirleyecek kısa anları sembolize eder. Bu kişiler — bilge adamlar, mentorlar veya hatta yabancılar — bizi düşündürecek bir şeyler söyleyebilir, eylemlerimizi yeniden değerlendirmemizi sağlayabilir veya önemli bir karar alabilmemizi sağlayabilir.

Ruhun Aynaları: İslam'da Tavsiyenin Değeri

Yaşamımızda kendimizi geliştirmenin yollarını ararız — fiziksel veya manevi gelişim olsun. Bu sürecin en büyük araçlarından biri aynadır. Kendimizi görmemize, kusurlarımızı keşfetmemize ve onları düzeltmemize yardımcı olur. Ancak ayna bize kendi başına gelmez — bulunmalıdır. Aynı şekilde, ruhsal yaşamda da rehberler, doğru sözlü insanlar ve akıllıca tavsiyeler aramalıyız ki bu, ruhumuzu ve yolumuzu düzeltmemizi sağlasın.

Günlük hayatta etkileyen birçok insanla karşılaşırız. Bazen bunlar öğretmenler, mentorlar veya sadece birkaç kelime alışverişinde bulunduğumuz tesadüfi tanışıklıklar olabilir. Bu insanlar, asansördeki aynalar veya mağaza vitrinleri gibidir — kısa süreliğine önümüzde belirir ama kendimizi yeni bir açıdan görmemiz için değerli bir fırsat sunarlar. Eğer dikkatliyseniz, bu geçici yansımalar sayesinde ders çıkarabilir ve kendimizi düzeltebiliriz.

Karşılaştığımız her insan ruhumuz için bir "ayna" olabilir. Bu insanlardan bazıları hayatımızda kısa süre kalır, ancak etkileri derin olabilir. Örneğin, bir iş arkadaşıyla, öğretmenle veya hatta bir çocukla rastgele yapılan bir konuşma zayıflıklarımızı ortaya çıkarabilir veya bizi iyileştirme yolunda yönlendirebilir.

Allah'ın en büyük lütfundan biri, samimi tavsiyeler veren insanların varlığıdır. Ancak, bu tavsiyeleri kabul etmek her zaman kolay değildir. Sık sık haklı olsa bile eleştiriyi duyunca sinirleniriz. Bunun nedeni, düzelmenin çaba gerektirmesi ve insan ruhunun doğal olarak kendi kendini haklı çıkarma eğiliminde olmasıdır. Tavsiye aramak sadece bir istek değil, aynı zamanda bir Müslümanın vazifesidir. Gerçek dost, hatalarımızı gösteren kişidir, bizi sürekli öven kişi değil. Akıllı bir insan, sabah erken saatte uyandıran saati beğenmediği için kırmaz, çünkü bu onun amacıdır, ses ne kadar rahatsız edici olursa olsun.

İslam bize sadece tavsiye vermemizi değil, aynı zamanda bunu bilgelikle, samimi bir niyetle ve yardım etme amacıyla vermeyi öğretir. Büyük bilginler ve geçmişteki takva sahibi insanlar, tavsiyenin nazikçe ve şefkatle verilmesi gerektiğini, sert bir kınama şeklinde olmaması gerektiğini hatırlatır. İmam Şafi'i şöyle demiştir: "Kim kardeşiyle özel olarak konuşarak nasihat ederse, gerçekten nasihat edip düzeltir. Fakat kim bunu halk önünde yaparsa, rezil eder ve küçük düşürür." Böylece Müslüman, tatmin edici olmasa bile nasihati minnettarlıkla aramalı ve kabul etmelidir. Çünkü ruhun düzeltilmesi, Allah’ın hoşnutluğuna giden yoldur.

Tavsiye İlaç Gibidir: Neden Acıdır?

Hiç kimse acı ilaç sevmez, ama bize faydası olduğunu bildiğimiz için alırız. Aynı şekilde, samimi bir nasihat hoş olmayabilir, ancak bu kalbi temizlemenin bir yoludur. Bilge insanlar der ki: "Tavsiyeyi reddeden, kendini düzeltme kapısını kapatır." Bu nedenle doğru sözlü insanlardan ve bizi yönlendirenlerden kaçınmamalıyız. Aynayı, tavsiyeyi, ruh için ilaç aramalıyız, çünkü ancak bu şekilde Allah’ın hoşnutluğuna yaklaşabilir ve daha iyi olabiliriz.

Sıklıkla insanlar tavsiyeleri eleştiri olarak algılar. Birisi hatalarımızı işaret ettiğinde incinebiliriz. Ancak İslam bize bunu sabırla ve bilgelikle karşılamayı öğütler. Sinir bozucu bir danışman, sabahın erken saatlerinde uyandıran bir alarm gibidir. Ses rahatsız edici olsa da, amacı günü başlatmaktır. Aynı şekilde, samimi bir tavsiye veren kişi hayatımızı iyileştirmek ister.

Hayat, kendini geliştirme yolculuğudur. Ayna olmadan hatalarımızı göremez ve bilge insanlardan tavsiye almadan kendimizi düzeltemeyiz. Samimi nasihat, Allah’tan bir lutuftur, hoş olmasa bile. Sizi yönlendirenleri reddetmeyin ve düzeltmelerden kaçınmayın. Çünkü gerçek fayda ve iki dünyada başarı bunda yatar. Daha iyi olmak için kusurlarımızı görmemize yardımcı olan aynaları aramalıyız. Bu aynalar, insanlarla kısa süreli karşılaşmalar gibi geçici olabilir veya yakınlarımız ve mentorlarımız gibi kalıcı olabilir. Önemli olan gerçeğe bakmaktan korkmamak ve acı olsa bile faydalı tavsiyeleri kabul etmektir. Çünkü bu süreç aracılığıyla Allah’a yaklaşabilir ve bu dünyada ve ebediyette gerçek başarıya ulaşabiliriz.

Allah bize hatalarımızı görme bilgeliğini ve düzeltme gücü vermesin, samimi danışmanlar nasip etsin ve bizi doğruları kabul edenlerden eylesin, etmesi acı bile olsa. Âmin!

Këshilla mund të krahasohet me një pasqyrë që na tregon jo vetëm pikat tona të forta, por edhe të metat tona...

Në jetën e çdo njeriu vijnë individë që, si reflektime të shpejta në pasqyrë, shfaqen vetëm për një moment, por lënë një ndikim të thellë. Ata mund të jenë mësues, mentorë ose thjesht të kaluar nga rruga, fjala e të cilëve na bën të reflektojmë. Në Islam, këshilla (naseeha) konsiderohet si një mrekulli e madhe e dhënë nga Allah për të ndihmuar njerëzit të shohin dobësitë e tyre dhe t'i korrigjojnë ato...

Lavdi i përket Allahut, Ne e lavdërojmë Atë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Kërkojmë strehë tek Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprat e këqija. Kushc Allah e udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kushc Ai e lë në gabim, askush nuk mund ta udhëzojë në rrugën e drejtë. Deklarojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të Vetmit, dhe deklarojmë se Muhammedi është rob dhe i dërguari i Tij. Dhe më pas:

Në këshillën e përmendur më sipër, pasqyra përdoret si metaforë për vetëdijen dhe njohjen e dobësive tona. Na kujton se nuk mund të ndryshojmë atë që nuk e shohim. Pasqyra nuk vjen tek ne vetë; për të parë reflektimin tonë, duhet aktivisht të e kërkojmë atë. Ngjashëm me këtë, nëse duam të ndryshojmë jetën tonë dhe të korrigjojmë gabimet tona, duhet të strehojmë vetëdijen. Kjo mund të arrihet përmes reflektimit, leximit të Kur'anit, lutjes dhe, më së rëndi, përmes këshillave të të tjerëve. Pasqyrat e përkohshme, si takimet e rastësishme me njerëz, simbolizojnë komunikimet e shkurtra që mund të jenë përcaktuese për fatin. Këta njerëz — të urtë, mentorë ose edhe të panjohur — mund të thonë diçka që na bën të reflektojmë mbi veten tonë, të rivlerësojmë veprimet tona ose të marrim një vendim të rëndësishëm.

Pasqyrat e Shpirtit: Vlera e Këshillës në Islam

Në jetën tonë, shpesh kërkojmë mënyra për të përmirësuar veten — qoftë zhvillimi fizik apo shpirtëror. Një nga mjetet më të mëdha në këtë proces është pasqyra. Ajo na ndihmon të shohim veten, të zbulojmë dobësitë dhe t'i korrigjojmë ato. Megjithatë, pasqyra nuk vjen tek ne vetë — ajo duhet gjetur. Ngjashëm me këtë, në jetën spirituale, duhet të kërkojmë mentoret, njerëz të vërtetë dhe këshilla të zgjuara që do të na lejojnë të përmirësojmë shpirtin dhe shtegun tonë.

Në jetën e përditshme, hasim shumë njerëz që na ndikojnë. Ndonjëherë këta janë mësues, mentorë ose edhe njohuri të rastësishme me të cilët bëjmë vetëm disa fjalë. Këta njerëz janë si pasqyrat në ashensor ose dritaret e dyqaneve — ato flasim brenda pak kohësh para nesh, por mund t’ua japin një mundësi të vlerëshme për të parë veten nga një perspektivë e re. Nëse jemi të kujdesshëm, mund të nxjerrim mësimet dhe t'i përmirësojmë veten duke përdorur këtë reflektim të shpejtë.

Çdo person me të cilin takohemi mund të bëhet një "pasqyrë" për shpirtin tonë. Disa prej këtyre njerëzve mbeten në jetën tonë për pak kohë, por ndikimi i tyre mund të jetë i thellë. Për shembull, një bisedë e rastësishme me një koleg, mësues ose madje edhe një fëmijë mund të na zbulojë dobësitë tona ose të na drejtojë drejt përmirësimit.

Një nga mrekullitë më të mëdha të Allahut është prania e njerëzve që na japin këshilla të mira dhe të vërteta. Megjithatë, pranimi i këtyre këshillave mund të jetë i vështirë. Shpesh irritohemi kur dëgjojmë kritika, edhe nëse janë të drejta. Kjo ndodh sepse korrigjimi kërkon përpjekje, dhe shpirti njerëzor natyrisht ka tendencën për të justifikuar veten. Kërkesa për këshillë nuk është thjesht një dëshirë, por një detyrë për një musliman. Një mik i vërtetë është ai që tregon gabimet tona, jo ai që na lavdëron vazhdimisht. Një person i zgjuar nuk thyen zillin për shkak se e zgjoi herën e parë të mëngjesit, sepse ky është qëllimi i tij, edhe nëse tingulli është i pakëndshëm.

Islam na mëson jo vetëm t'i japim këshilla, por t'i japim ato me zgjuarsi dhe me një qëllim të vërtetë për t'u ndihmuar. Shkolltarët e mëdhenj dhe njerëzit e drejtë të kaluar kujtojnë se këshilla duhet dhënë me butësi dhe me kujdes, jo në formën e një kritike të ashperë. Imam Shafi'i tha: "Kush i këshillon vëllain e tij në fshehtësi, ai vërtet po këshillon dhe korrigjon. Por kush e bën këtë në publik, ai po shpërthen dhe qenka." Pra, një musliman duhet të kërkojë këshillë dhe ta pranojë atë me mirënjohje, edhe nëse është e pakëndshme. Sepse korrigjimi i shpirtit është rruga drejt kënaqësisë së Allahut.

Këshilla si mjekim: Pse është e hidhur?

Askush nuk e pelqen mjekimin e hidhur, por e marrim atë duke ditur se na jep përfitime. Ngjashëm me këtë, një këshillë e vërtetë mund të mos jetë e këndshme, por është një mjet për pastrimin e zemrës. I urtët thonë: "Kush e refuzon këshillën, mbyll portën drejt përmirësimit të vet." Prandaj nuk duhet të shmangen njerëzit e vërtetë dhe ata që na udhëzojnë. Duhet të kërkojmë pasqyrën, të kërkojmë këshillë, të kërkojmë mjekim për shpirtin, sepse vetëm në këtë mënyrë mund të afrohemi nga kënaqësia e Allahut dhe të përmirësohemi.

Shpesh njerëzit e perceptojnë këshillat si kritika. Mund të ndihemi të ofenduar nëse dikush na tregon gabimet. Por Islami na mëson të i pranojmë këto me durim dhe zgjuarsi. Një këshilltar i irritueshëm është si një zil që na zgjoi në orët e hershme të mëngjesit. Edhe pse tingulli mund të jetë i pakëndshëm, qëllimi është të na ndihmojë të fillojmë ditën. Ngjashëm me këtë, një person i vërtetë që jep këshilla dëshiron të na ndihmojë të përmirësojmë jetën tonë.

Jeta është një udhëtim i përmirësimit personal. Pa pasqyrë, nuk mund të shohim gabimet tona dhe pa këshilla nga njerëz të zgjuar, nuk mund t'i korrigjojmë veten. Këshilla e vërtetë është një mrekulli nga Allah, edhe nëse tingëllon e hidhur. Mos i refuzoni ata që ju udhëzojnë dhe mos shmangeni korrigjimet. Sepse në këtë qëndron përfitimi i vërtetë dhe rruga drejt suksesit në të dy botët. Që të përmirësohemi, duhet të kërkojmë pasqyra që na ndihmojnë të shohim dobësitë tona. Këto pasqyra mund të jenë të përkohshme, si takimet e rastësishme me njerëz, ose të përhershme, si miqtë e afër dhe mentorët tanë. Çelësi është të mos frikësohemi të shikojmë në të vërtetën dhe të pranojmë këshilla të hidhura, por të dobishme. Sepse vetëm nëpërmjet këtij procesi mund të afrohemi te Allah dhe të arrim suksesin e vërtetë në këtë jetë dhe në përhershshmëri.

O Allah, na dhih mësues të vërtetë dhe na fuqi për t'u korrigjuar, na ofro këshilltarë të vërtetë dhe na bëj pjesë e atyre që pranojnë të Vërtetën, edhe nëse është e hidhur. Amen!