Совесть... / Conscience... / Ndёrgjegjja...

Совесть — естественный закон, заложенный в нас изначально, биологически, как закон самосохранения и продолжения рода. Все позднейшие попытки создать письменный закон путем логических измышлений являются искусственными и несовершенными. 

Согласно традиции логическое обоснование поступка является неправдой, ибо правда, выраженная в совести — это абсолютная данность, такое же естественное и реальное ощущение, как жажда или бодрость.

Сигнал о нечистой совести идет прямо от сердца минуя ум, его чувствуешь, как холод или тепло, и его не нужно обосновывать. Если после этого ощущения человек начинает подыскивать аргументы в свое оправдание - значит он попадает под власть обмана.

Здесь затрагивается глубокие философские и этические вопросы о природе совести и ее роли в человеческом поведении. Давайте разберем его более подробно.

Совесть как естественный закон: Совесть — это нечто врожденное, заложенное в нас природой. Это означает, что у каждого человека есть внутреннее чувство правильного и неправильного, которое не зависит от внешних факторов, таких как культура или общественные нормы. Совесть рассматривается как инстинктивное чувство, подобное инстинкту самосохранения, которое направляет нас в нашем поведении.

Письменный закон и логические измышления: Здесь поднимается вопрос о том, что законы, созданные людьми (например, юридические нормы), являются искусственными и несовершенными. Автор предполагает, что эти законы не могут полностью отразить истинную природу человеческой морали, которая, по его мнению, основана на совести. Логические аргументы и рациональные обоснования могут быть недостаточными для объяснения моральных поступков, так как они могут не учитывать глубинные чувства и инстинкты.

Правда и совесть: Истинная правда, выраженная в совести, является абсолютной данностью. Это означает, что совесть не подлежит сомнению и не требует доказательств. Она воспринимается как нечто само собой разумеющееся, как физические ощущения, такие как жажда или бодрость. Это подчеркивает важность интуитивного понимания морали, которое не всегда может быть объяснено словами.

Сигналы о нечистой совести: Совесть посылает сигналы о том, что человек поступает неправильно. Эти сигналы могут проявляться в виде физических ощущений, таких как холод или тепло, которые возникают в теле. Это подчеркивает связь между эмоциональным состоянием и моральными выборами.

Аргументы в оправдание: Если человек начинает искать логические аргументы для оправдания своих действий после того, как почувствовал сигнал о нечистой совести, это может указывать на то, что он попадает под влияние обмана. Это может означать, что человек пытается игнорировать или подавить свои истинные чувства, что может привести к внутреннему конфликту и моральной дисгармонии.

В целом, важность совести как внутреннего морального компаса, который не всегда может быть объяснен логически, но который играет ключевую роль в определении того, что является правильным или неправильным в жизни человека...

Conscience...

Conscience is a natural law inherent in us initially, biologically, as the law of self—preservation and procreation. All later attempts to create a written law through logical inventions are artificial and imperfect.

According to tradition, the logical justification of an act is untrue, because the truth expressed in conscience is an absolute given, the same natural and real feeling as thirst or cheerfulness.

The signal of a guilty conscience comes directly from the heart, bypassing the mind, you feel it like cold or warm, and you do not need to justify it. If, after this feeling, a person begins to look for arguments to justify himself, then he falls under the power of deception.
It touches on deep philosophical and ethical questions about the nature of conscience and its role in human behavior. Let's look at it in more detail.

Conscience as a natural law: Conscience is something innate, inherent in us by nature. This means that each person has an inner sense of right and wrong, which does not depend on external factors such as culture or social norms. Conscience is seen as an instinctive feeling, similar to the instinct of self-preservation, which guides us in our behavior.

Written law and logical fabrications: Here the question is raised that laws created by humans (for example, legal norms) are artificial and imperfect. The author suggests that these laws cannot fully reflect the true nature of human morality, which, in his opinion, is based on conscience. Logical arguments and rational justifications may not be sufficient to explain moral actions, as they may not take into account deep feelings and instincts.

Truth and conscience: The true truth expressed in conscience is an absolute given. This means that conscience is beyond doubt and does not require proof. It is taken for granted, as physical sensations such as thirst or cheerfulness. This highlights the importance of an intuitive understanding of morality, which cannot always be explained in words.

Signals of a guilty conscience: Conscience sends signals that a person is doing wrong. These signals can manifest as physical sensations, such as cold or heat, that occur in the body. This highlights the connection between emotional state and moral choices.

Justification arguments: If a person begins to look for logical arguments to justify his actions after feeling a signal of a guilty conscience, this may indicate that he is being influenced by deception. This may mean that a person is trying to ignore or suppress their true feelings, which can lead to internal conflict and moral disharmony.

In general, the importance of conscience as an internal moral compass, which cannot always be explained logically, but which plays a key role in determining what is right or wrong in a person's life...

Ndërgjegjja...

Ndërgjegjja është një ligj natyror i natyrshëm tek ne fillimisht, biologjikisht, si ligji i vetë—ruajtjes dhe riprodhimit. Të gjitha përpjekjet e mëvonshme për të krijuar një ligj të shkruar përmes shpikjeve logjike janë artificiale dhe të papërsosura.

Sipas traditës, justifikimi logjik i një akti është i pavërtetë, sepse e vërteta e shprehur në ndërgjegje është një ndjenjë absolute e dhënë, e njëjta ndjenjë e natyrshme dhe reale si etja ose gëzimi.

Sinjali i një ndërgjegjeje fajtore vjen drejtpërdrejt nga zemra, duke anashkaluar mendjen, ju e ndjeni atë si të ftohtë ose të ngrohtë dhe nuk keni nevojë ta justifikoni atë. Nëse, pas kësaj ndjenje, një person fillon të kërkojë argumente për të justifikuar veten, atëherë ai bie nën fuqinë e mashtrimit.
Ai prek pyetje të thella filozofike dhe etike në lidhje me natyrën e ndërgjegjes dhe rolin e saj në sjelljen njerëzore. Le ta shohim atë në më shumë detaje.

Ndërgjegjja si një ligj natyror: Ndërgjegjja është diçka e lindur, e natyrshme për ne nga natyra. Kjo do të thotë që secili person ka një ndjenjë të brendshme të së drejtës dhe të gabuarës, e cila nuk varet nga faktorë të jashtëm si kultura ose normat shoqërore. Ndërgjegjja shihet si një ndjenjë instinktive, e ngjashme me instinktin e vetë-ruajtjes, e cila na udhëzon në sjelljen tonë.

Ligji i shkruar dhe trillimet logjike: këtu ngrihet pyetja se ligjet e krijuara nga njerëzit (për shembull, normat juridike) janë artificiale dhe të papërsosura. Autori sugjeron që këto ligje nuk mund të pasqyrojnë plotësisht natyrën e vërtetë të moralit njerëzor, i cili, sipas mendimit të tij, bazohet në ndërgjegje. Argumentet logjike dhe justifikimet racionale mund të mos jenë të mjaftueshme për të shpjeguar veprimet morale, pasi ato mund të mos marrin parasysh ndjenjat dhe instinktet e thella.

E vërteta dhe ndërgjegjja: e vërteta e vërtetë e shprehur në ndërgjegje është një e dhënë absolute. Kjo do të thotë që ndërgjegjja është pa dyshim dhe nuk kërkon prova. Merret si e mirëqenë, si ndjesi fizike si etja apo gëzimi. Kjo thekson rëndësinë e një kuptimi intuitiv të moralit, i cili nuk mund të shpjegohet gjithmonë me fjalë.

Sinjalet e një ndërgjegjeje fajtore: Ndërgjegjja dërgon sinjale se një person po bën gabim. Këto sinjale mund të shfaqen si ndjesi fizike, të tilla si të ftohtit ose nxehtësia, që ndodhin në trup. Kjo thekson lidhjen midis gjendjes emocionale dhe zgjedhjeve morale.

Argumentet e justifikimit: nëse një person fillon të kërkojë argumente logjike për të justifikuar veprimet e tij pasi ndjen një sinjal të një ndërgjegjeje fajtore, kjo mund të tregojë se ai po ndikohet nga mashtrimi. Kjo mund të nënkuptojë që një person po përpiqet të injorojë ose shtypë ndjenjat e tij të vërteta, të cilat mund të çojnë në konflikt të brendshëm dhe disharmoni morale.

Në përgjithësi, rëndësia e ndërgjegjes si një busull e brendshme morale, e cila nuk mund të shpjegohet gjithmonë logjikisht, por që luan një rol kyç në përcaktimin e asaj që është e drejtë ose e gabuar në jetën e një personi...