Смысл и суть назидания о месяце Рамадан: состязание за довольство Аллаха...
The meaning and essence of the admonition about the month of Ramadan: the competition for the pleasure of Allah... / Ramazan ayı için öğütün anlamı ve özü: Allah'ın rızası için bir yarışma... / Kuptimi dhe thelbi i këshillimit për muajin E Ramazanit: konkursi për kënaqësinë e Allahut...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Хасан аль-Басри, да смилуется над ним Аллах, говорил: «Поистине, Аллах сделал месяц Рамадан месяцем состязаний для Своих творений, в котором они соревнуются между собой в поклонении Ему и достижении Его довольства. И группа из их числа одержала победу, тогда как другая группа проиграла и понесла убыток. И вызывает удивление положение человека, который может играться и забавляться в день, когда одерживают победу искренние и терпят неудачу лишённые». «Лятаиф аль-ма’ариф», стр. 209-210.
Поистине, Аллах сделал месяц Рамадан особым временем, в котором люди соревнуются в поклонении, приближении к Нему и стремлении к Его довольству. Это месяц терпения, искренности, богобоязненности и духовного возвышения. Однако в этом состязании есть как победители, так и проигравшие.
Месяц Рамадан можно сравнить с ареной, где верующие демонстрируют свою преданность, усердие и стремление к довольству Аллаха. Победителями становятся те, кто проводят этот месяц в искреннем поклонении, очищении души, совершении благих дел, а главное — укрепляют свою связь с Господом. Они читают Коран, совершают дополнительные молитвы, усердствуют в мольбах и помогают нуждающимся. Их сердца наполнены смирением, а тела — терпением.
Но есть и те, кто теряют это благословенное время впустую, занимаясь мирскими забавами, праздностью и небрежностью. Они проводят дни в голоде и жажде, но не удерживаются от злословия, греховных поступков и бесполезных занятий. Они словно наблюдатели на этом соревновании, которые не стремятся к победе, а довольствуются поверхностными действиями без глубины смысла.
В современном мире, где многие отвлекаются на технологии, социальные сети и развлечения, важно помнить, что Рамадан — это призыв к возврату к основам веры. Мы живём в эпоху, где легко потерять духовную связь с Аллахом среди множества искушений. Поэтому каждый мусульманин должен постоянно напоминать себе о значении этого месяца и о том, что каждое его действие имеет последствия в вечной жизни. Когда мы видим людей, которые вместо того, чтобы использовать Рамадан для поклонения, проводят время в пустых занятиях, это должно вызывать у нас чувство ответственности и побуждать к самопреодолению. Необходимо ценить данный нам шанс и не упустить его.
Почему же кто-то выигрывает, а кто-то проигрывает?
Победа в этом месяце принадлежит тем, кто использует его правильно, понимая его истинную суть. Они не просто воздерживаются от еды и питья, но и от грехов, плохих слов, ненависти, зависти и лицемерия. Они знают, что пост — это не просто ритуал, а способ очищения души, избавления от духовных недостатков и укрепления веры. Их сердца смиренны перед Аллахом, их языки заняты поминанием Его, их поступки направлены на благо.
Проигравшими же оказываются те, кто проводят Рамадан без искреннего намерения и стремления к исправлению. Они могут соблюдать пост, но их сердце остается жестким, а поступки — далекими от богобоязненности. Их не волнует приближение ко Всевышнему, их не трогает Коран, их не беспокоит собственное духовное состояние. Как сказал Пророк ﷺ: «Может статься, что постящийся не получит от своего поста ничего, кроме голода и жажды». (Ахмад). Какая же это утрата, если человек проходит через Рамадан, но не очищается, не укрепляет свою веру, не улучшает свое поведение!
Поистине, удивляет состояние тех, кто, имея возможность стать ближе к Аллаху, проводит этот месяц в беспечности и играх, тогда как другие усердствуют в поклонении, уповают на милость Аллаха и надеются на прощение. Ведь неизвестно, будет ли у нас еще один Рамадан, доживем ли мы до следующего поста, будем ли мы в состоянии приблизиться к Аллаху в будущем. Какой же смысл оставлять поклонение после Рамадана? Неужели Аллах — только Господь Рамадана, а не всех остальных месяцев? Ведь истинные верующие — это роббаниюн, то есть те, кто связаны с Аллахом постоянно, а не только в определенные времена.
Месяц Рамадан — это дар Аллаха, который даётся нам как возможность изменить свою жизнь к лучшему. Это время состязания за довольство Аллаха, когда каждый из нас может проявить свои лучшие качества и достичь великих высот. Однако те, кто упускают эту возможность, остаются в убытке, и это действительно вызывает удивление и сожаление.
Помни, о верующий, что твоя цель — не просто поститься, а выйти из Рамадана очищенным, обновленным духовно, с более крепкой верой и любовью к Аллаху. Пусть этот месяц станет для нас не временным всплеском праведности, а началом нового пути к Нему. Аминь!
The meaning and essence of the admonition about the month of Ramadan: the competition for the pleasure of Allah...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:
Hassan al-Basri (may Allah have mercy on him) said: "Indeed, Allah has made the month of Ramadan a month of competition for His creatures, in which they compete with each other in worshipping Him and achieving His satisfaction. And a group of them won, while the other group lost and suffered a loss. And it is surprising to find a man who can play and amuse himself on a day when the sincere win and the deprived fail." "Lataif al-ma'arif", pp. 209-210.
Indeed, Allah has made the month of Ramadan a special time in which people compete to worship, approach Him, and seek His pleasure. This is a month of patience, sincerity, piety and spiritual elevation. However, there are both winners and losers in this competition.
The month of Ramadan can be compared to an arena where believers demonstrate their devotion, diligence and desire for the satisfaction of Allah. The winners are those who spend this month in sincere worship, cleansing their souls, doing good deeds, and most importantly, strengthening their connection with the Lord. They read the Koran, perform additional prayers, pray diligently and help those in need. Their hearts are filled with humility, and their bodies with patience.
But there are also those who waste this blessed time by engaging in worldly pastimes, idleness, and carelessness. They spend their days in hunger and thirst, but they do not refrain from slander, sinful deeds and useless activities. They are like observers in this competition, who do not strive for victory, but are content with superficial actions without depth of meaning.
In today's world, where many are distracted by technology, social media, and entertainment, it is important to remember that Ramadan is a call to return to the foundations of faith. We live in an era where it is easy to lose our spiritual connection with Allah amid many temptations. Therefore, every Muslim should constantly remind himself of the significance of this month and that his every action has consequences in eternal life. When we see people who, instead of using Ramadan for worship, spend their time doing nothing, it should give us a sense of responsibility and encourage us to overcome ourselves. We need to appreciate this chance and not miss it.
Why does someone win and someone loses?
Victory this month belongs to those who use it correctly, understanding its true essence. They not only abstain from eating and drinking, but also from sins, bad words, hatred, envy and hypocrisy. They know that fasting is not just a ritual, but a way to purify the soul, get rid of spiritual shortcomings and strengthen faith. Their hearts are humble before Allah, their tongues are busy remembering Him, and their actions are for the good.
The losers are those who spend Ramadan without a sincere intention and desire for correction. They may fast, but their hearts remain hard and their actions are far from God—fearing. They don't care about approaching God, they don't care about the Quran, they don't care about their own spiritual state. As the Prophet said, "It may happen that a person who fasts will receive nothing from his fast except hunger and thirst." (Ahmad). What a loss it is if a person goes through Ramadan, but does not purify himself, does not strengthen his faith, does not improve his behavior!
Truly, the condition of those who, having the opportunity to become closer to Allah, spend this month in carelessness and games, while others are zealous in worship, trust in the mercy of Allah and hope for forgiveness, is amazing. After all, it is not known whether we will have another Ramadan, whether we will live to see the next fast, whether we will be able to approach Allah in the future. What is the point of leaving worship after Ramadan? Is Allah only the Lord of Ramadan and not of all the other months? After all, true believers are robbaniyun, that is, those who are connected with Allah all the time, and not just at certain times.
The month of Ramadan is a gift from Allah, which is given to us as an opportunity to change our lives for the better. This is a time of competition for the pleasure of Allah, when each of us can show our best qualities and reach great heights. However, those who miss this opportunity are left at a loss, and this really causes surprise and regret.
Remember, O believer, that your goal is not just to fast, but to come out of Ramadan cleansed, spiritually renewed, with stronger faith and love for Allah. May this month become for us not a temporary surge of righteousness, but the beginning of a new path to It. Amen to that!
Ramazan ayı için öğütün anlamı ve özü: Allah'ın rızası için bir yarışma...
Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:
Hasan el-Basri, Allah ona merhamet etsin derdi: "Şüphesiz Allah, Ramazan ayını yarattıkları için, O'na ibadet etmek ve O'nun rızasına ulaşmak için kendi aralarında rekabet ettikleri bir yarışma ayı haline getirmiştir. Onlardan bir grup galip gelirken, diğer grup kaybetti ve hüsrana uğradı. Ve samimi olanların galip geldiği ve yoksun kalanların başarısız olduğu gün oynayıp eğlenebilen bir kişinin durumu şaşırtıcıdır." "Lyata'if al-ma'arif", s. 209-210.
Şüphesiz Allah, Ramazan ayını, insanların ibadette, O'na yaklaşmada ve O'nun rızasını aramada rekabet ettiği özel bir zaman kılmıştır. Bu, sabır, samimiyet, takva ve ruhsal yükselme ayıdır. Ancak bu yarışmada hem kazananlar hem de kaybedenler var.
Ramazan ayı, inananların Allah'ın rızasına olan bağlılıklarını, gayretlerini ve arzularını gösterdikleri bir arenaya benzetilebilir. Bu ayı içten ibadetle, ruhları temizleyerek, iyi işler yaparak geçirenler ve en önemlisi Rab'be bağlarını güçlendirenler galip gelir. Kuran'ı okurlar, ek dualar ederler, dualarda gayret gösterirler ve muhtaçlara yardım ederler. Kalpleri alçakgönüllülükle, bedenleri sabırla doludur.
Ama bu mübarek zamanı boşa harcayanlar, dünyevi eğlenceler, tembellikler ve ihmallerle uğraşanlar da var. Günlerini açlık ve susuzluk içinde geçirirler, ancak iftiradan, günahkar işlerden ve yararsız işlerden caydırılmazlar. Bu yarışmada zafer için çabalamayan, anlam derinliği olmayan yüzeysel eylemlerden memnun olan gözlemciler gibiler.
Birçoğunun teknoloji, sosyal medya ve eğlence tarafından dikkatinin dağıldığı günümüz dünyasında, Ramazan'ın inancın temellerine dönüş çağrısı olduğunu hatırlamak önemlidir. Pek çok ayartmanın ortasında Allah'la ruhsal bağımızı kaybetmenin kolay olduğu bir çağda yaşıyoruz. Bu nedenle her Müslüman, bu ayın anlamını ve her eyleminin sonsuz yaşamda sonuçları olduğunu sürekli olarak kendine hatırlatmalıdır. Ramazan'ı ibadet etmek için kullanmak yerine boş mesleklerde vakit geçiren insanları gördüğümüzde, bu bizi bir sorumluluk duygusu uyandırmalı ve kendini aşmaya teşvik etmelidir. Bize verilen şansı takdir etmek ve kaçırmamak gerekiyor.
Neden biri kazanıyor, biri kaybediyor?
Bu ayki zafer, gerçek özünü anlayarak onu doğru kullananlara aittir. Sadece yiyecek ve içmekten değil, günahlardan, kötü sözlerden, nefretten, kıskançlıktan ve ikiyüzlülükten de kaçınıyorlar. Orucun sadece bir ritüel olmadığını, ruhu temizlemenin, ruhsal kusurlardan kurtulmanın ve inancı güçlendirmenin bir yolu olduğunu biliyorlar. Kalpleri Allah'a karşı alçakgönüllüdür,dilleri O'nu anmakla meşguldür, eylemleri iyiliğe yöneliktir.
Kaybedenler ise Ramazan'ı samimi bir niyet ve düzeltme arzusu olmadan geçirenlerdir. Oruç tutabilirler, ancak kalpleri sabit kalır ve eylemleri korunmaktan uzaktır. En Yüce'ye yaklaşmaları umursamıyorlar, Kuran'a dokunmuyorlar, kendi ruhsal durumlarından rahatsız olmuyorlar. Peygamber'in dediği gibi: "Oruç tutanın orucundan açlıktan ve susuzluktan başka bir şey alamayabilir"» (Ahmed). Bir insan Ramazan'dan geçip arınmadan, inancını pekiştirmeden, davranışını iyileştirmeden bu nasıl bir kayıptır!
Allah'a yaklaşma fırsatına sahip olarak bu ayı gaflet ve oyun oynayarak geçirenlerin durumu şaşırtıcıdır, bazıları ise ibadette gayret gösterirler, Allah'ın rahmetine güvenirler ve bağışlanmayı umarlar. Bir Ramazanımız daha olup olmayacağı, bir sonraki orucumuza kadar yaşayıp yaşayamayacağımız, gelecekte Allah'a yaklaşabilecek durumda olup olmayacağımız bilinmiyor. Peki Ramazan'dan sonra ibadeti bırakmanın anlamı nedir? Allah, diğer tüm ayların değil, yalnızca Ramazan'ın Rabbidir mi? Çünkü gerçek inananlar robbaniyun'dur, yani sadece belirli zamanlarda değil, sürekli olarak Allah'a bağlı olanlardır.
Ramazan ayı, Allah'ın bize hayatımızı daha iyi hale getirmek için bir fırsat olarak verilen armağanıdır. Bu, Allah'ın rızası için bir yarışma zamanıdır, burada her birimiz en iyi niteliklerimizi sergileyebilir ve büyük zirvelere ulaşabiliriz. Ancak bu fırsatı kaçıranlar kayıpta kalıyorlar ve bu gerçekten şaşırtıcı ve pişmanlığa neden oluyor.
Unutma ey inananım, amacın sadece oruç tutmak değil, arınmış, ruhsal olarak yenilenmiş, Allah'a karşı daha güçlü bir inanç ve sevgiyle Ramazan'dan çıkmaktır. Bu ay bizim için geçici bir doğruluk patlaması değil, Ona giden yeni bir yolun başlangıcı olsun. Amen!
Kuptimi dhe thelbi i këshillimit për muajin E Ramazanit: konkursi për kënaqësinë e Allahut...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:
Hassan al-Basri (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: "Me të vërtetë, Allahu e ka bërë muajin E Ramazanit një muaj të konkurrencës për krijesat e tij, në të cilin ata konkurrojnë me njëri-tjetrin në adhurimin e tij dhe arritjen e kënaqësisë së tij. Dhe një grup prej tyre fitoi, ndërsa grupi tjetër humbi dhe pësoi një humbje. Dhe është për t'u habitur të gjesh një njeri që mund të luajë dhe të argëtohet në një ditë kur fitorja e sinqertë dhe e privuara dështojnë."Lataif al-ma'arif", pp. 209210.
Vërtet, Allahu e ka bërë muajin E Ramazanit një kohë të veçantë në të cilën njerëzit konkurrojnë për ta adhuruar, për t'iu afruar Atij dhe për të kërkuar kënaqësinë e tij. Ky është një muaj i durimit, sinqeritetit, devotshmërisë dhe ngritjes shpirtërore. Sidoqoftë, ka fitues dhe humbës në këtë konkurs.
Muaji I Ramazanit mund të krahasohet me një arenë ku besimtarët demonstrojnë përkushtimin, zellin dhe dëshirën e tyre për kënaqësinë e Allahut. Fituesit janë ata që e kalojnë këtë muaj në adhurim të sinqertë, duke pastruar shpirtrat e tyre, duke bërë vepra të mira dhe më e rëndësishmja, duke forcuar lidhjen e tyre me Zotin. Ata lexojnë Kuranin, kryejnë lutje shtesë, luten me zell dhe ndihmojnë ata që kanë nevojë. Zemrat e tyre janë të mbushura me përulësi, dhe trupat e tyre me durim.
Por ka edhe nga ata që e humbin këtë kohë të bekuar duke u angazhuar në argëtime, përtaci dhe pakujdesi të kësaj bote. Ata i kalojnë ditët e tyre në uri dhe etje, por nuk përmbahen nga shpifjet, veprat mëkatare dhe aktivitetet e padobishme. Ata janë si vëzhgues në këtë konkurs, të cilët nuk përpiqen për fitore, por janë të kënaqur me veprime sipërfaqësore pa thellësi kuptimi.
Në botën e sotme, ku shumë janë të hutuar nga teknologjia, mediat sociale dhe argëtimi, është e rëndësishme të mbani mend se Ramazani është një thirrje për t'u kthyer në themelet e besimit. Ne jetojmë në një epokë ku është e lehtë të humbasim lidhjen tonë shpirtërore me Allahun mes shumë tundimeve. Prandaj, Çdo Musliman duhet t'i kujtojë vazhdimisht vetes rëndësinë e këtij muaji dhe se çdo veprim i tij ka pasoja në jetën e përjetshme. Kur shohim njerëz që, në vend që të përdorin Ramazanin për adhurim, kalojnë kohën e tyre duke mos bërë asgjë, kjo duhet të na japë një ndjenjë përgjegjësie dhe të na inkurajojë të kapërcejmë veten. Ne duhet ta vlerësojmë këtë shans dhe të mos e humbasim atë.
Pse dikush fiton dhe dikush humbet?
Fitorja këtë muaj u takon atyre që e përdorin atë në mënyrë korrekte, duke kuptuar thelbin e saj të vërtetë. Ata jo vetëm që abstenojnë nga ngrënia dhe pirja, por edhe nga mëkatet, fjalët e këqija, urrejtja, zilia dhe hipokrizia. Ata e dinë që agjërimi nuk është vetëm një ritual, por një mënyrë për të pastruar shpirtin, për të hequr qafe mangësitë shpirtërore dhe për të forcuar besimin. Zemrat e tyre janë të përulura para Allahut, gjuhët e tyre janë të zëna duke e kujtuar atë dhe veprimet e tyre janë për të mirën.
Humbësit janë ata që E kalojnë Ramazanin pa një qëllim dhe dëshirë të sinqertë për korrigjim. Ata mund të agjërojnë, por zemrat e tyre mbeten të vështira dhe veprimet e tyre janë larg frikës nga Zoti. Ata nuk kujdesen për afrimin E Zotit, nuk kujdesen për Kuranin, nuk kujdesen për gjendjen e tyre shpirtërore. Siç Tha Profeti, " mund të ndodhë që një person që agjëron të mos marrë asgjë nga agjërimi i tij përveç urisë dhe etjes."(Ahmad). Çfarë humbje është nëse një person kalon Ramazanin, por nuk pastrohet, nuk forcon besimin e tij, nuk përmirëson sjelljen e tij!
Vërtet, gjendja e atyre që, duke pasur mundësi të afrohen Me Allahun, e kalojnë këtë muaj në pakujdesi dhe lojëra, ndërsa të tjerët janë të zellshëm në adhurim, besojnë në mëshirën e Allahut dhe shpresojnë për falje, është e mahnitshme. Në fund të fundit, nuk dihet nëse Do të Kemi Një Ramazan tjetër, nëse do të jetojmë për të parë agjërimin tjetër, nëse do të jemi në gjendje t'i afrohemi Allahut në të ardhmen. Cila është qëllimi i lënies së adhurimit pas Ramazanit? A Është Allahu Vetëm Zoti I Ramazanit dhe jo i të gjithë muajve të tjerë? Në fund të fundit, besimtarët e vërtetë janë robbaniyun, domethënë ata që janë të lidhur me Allahun gjatë gjithë kohës, dhe jo vetëm në kohë të caktuara.
Muaji I Ramazanit është një dhuratë nga Allahu, e cila na jepet si një mundësi për të ndryshuar jetën tonë për mirë. Kjo është një kohë konkurrence për kënaqësinë e Allahut, kur secili prej nesh mund të tregojë cilësitë tona më të mira dhe të arrijë lartësi të mëdha. Sidoqoftë, ata që e humbin këtë mundësi mbeten në humbje, dhe kjo me të vërtetë shkakton befasi dhe keqardhje.
Kujto, o besimtar, se qëllimi yt nuk është vetëm të agjërosh, por të dalësh Nga Ramazani i pastruar, i përtërirë shpirtërisht, me besim dhe dashuri më të fortë për Allahun. Le të bëhet ky muaj për ne jo një rritje e përkohshme e drejtësisë, por fillimi i një rruge të re drejt saj. Amen për këtë!