Сила намерения: как малое становится великим, а великое — ничтожным...

The power of intention: how small things become great, and great things become insignificant... / Niyetin gücü: Küçükler ne kadar büyük, büyükler ne kadar önemsiz hale gelir... / Fuqia e qëllimit: si gjërat e vogla bëhen të mëdha, dhe gjërat e mëdha bëhen të parëndësishme...

"Маленькое дело посредством намерения становится великим, как посредством намерения большие дела становятся ничтожными". Абдуллах ибн аль-Мубарак, да помилует его Аллах.

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Ислам уделяет огромное внимание внутреннему миру человека, его намерениям и убеждениям. Это связано с тем, что Ислам рассматривает человека не только как физическое существо, но и как душевного существа, чьи действия оцениваются не только по внешним проявлениям, но и по тому, какими намерениями они продиктованы. Одним из ключевых принципов в этом контексте является хадис Пророка Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха), который гласит: "Действия оцениваются по намерениям, и каждому человеку воздастся согласно его намерению". (Сахих аль-Бухари, Сахих Муслим).

Эта фраза лежит в основе понимания того, почему маленькое дело может стать великим, а большое — ничтожным. В Исламе намерение (ният) играет центральную роль. Оно является отправной точкой любого деяния, будь то религиозный обряд, повседневная работа или даже простой жест помощи ближнему. Намерение определяет, будет ли действие принято Аллахом как благое или останется лишь формальным актом, лишённым духовной ценности. Например: если человек даёт милостыню ради показной щедрости или чтобы заслужить похвалу, это действие теряет свою духовную значимость. Однако если он делает это искренне ради довольства Аллаха, даже небольшая сумма денег может принести огромную награду. Таким образом, "маленькое дело" становится великим благодаря правильному намерению.

С другой стороны, даже самые масштабные усилия могут быть обесценены, если они основаны на неправильных намерениях. Например, человек может потратить огромные средства и годы на строительство мечети, но если его цель — прославиться или добиться признания среди людей, то его труд не принесёт духовной пользы. Здесь подчёркивается, что эгоизм, гордыня и стремление к мирским благам могут привести к тому, что даже великие дела окажутся бесполезными перед Аллахом.

Практический пример из жизни мусульман. Представьте двух человек, которые совершают обязательную молитву (намаз). Первый делает это потому, что чувствует глубокую связь с Аллахом и желает исполнить Его повеление. Второй же совершает молитву только потому, что боится осуждения со стороны общества. Хотя внешне их действия одинаковы, внутренний смысл кардинально различен. Для первого человека молитва становится источником духовного роста, тогда как для второго она остаётся формальностью. Или жертвоприношение Курбан-байрам. Во время этого праздника верующие приносят жертву животного, символизируя готовность пожертвовать своим имуществом ради Аллаха. Если человек делает это искренне, желая помочь нуждающимся и выразить благодарность Аллаху, то это действие получает высокую духовную ценность. Но если кто-то совершает жертвоприношение ради престижа или конкуренции с соседями, то его жертва теряет смысл.

Каждый мусульманин должен постоянно проверять свои намерения, задавая себе вопрос: "Для чего я делаю это? Ради Аллаха или ради чего-то другого?" Такая самопроверка помогает сохранить чистоту сердца и укрепляет связь с Творцом. Ислам учит нас, что даже маленькие, повседневные дела могут иметь огромное значение, если они сделаны ради довольства Аллахом. Улыбка, оказанная помощь, слово утешения — всё это может стать актом поклонения, если исходит от чистого сердца. А показная религиозность считается одним из самых опасных грехов, так как она разрушает искренность отношений между человеком и Аллахом. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) предостерегал своих последователей от этого явления, называя его "тайным многобожием".

Фраза "Маленькое дело посредством намерения становится великим, как посредством намерения большие дела становятся ничтожными" напоминает нам о том, что истинная ценность наших действий определяется не их масштабом, а нашими намерениями. В Исламе нет места для формализма и лицемерия; каждое деяние должно быть направлено на достижение любви и одобрения Аллаха. Мусульмане должны стремиться к тому, чтобы их намерения всегда были чистыми и искренними. Ведь именно намерение делает человека ближе к своему Создателю и позволяет даже самым скромным делам приносить невероятные плоды в вечной жизни Ахирата. 

Таким образом, суть цитаты, с которой мы начали, полностью отражает исламский взгляд на ценность поступков. Даже малое дело, если оно совершается с искренним намерением ради Аллаха, может стать великим в Его глазах. И наоборот, большие дела, если они лишены правильного намерения, могут потерять свою ценность. Мусульманин должен стремиться к ихлясу – чистоте намерений, чтобы каждое его действие приносило пользу не только в этой жизни, но и в Ахирате. Ведь Аллах взвешивает не только наши поступки, но и то, с каким сердцем мы их совершаем.

Намерение (ният) — это сердце любого деяния. Оно делает его либо весомым и значимым в глазах Аллаха, либо превращает в пустую форму. Поэтому мусульманин должен постоянно проверять свою искренность и очищать свои намерения, стремясь совершать любое дело ради довольства Всевышнего. Ведь даже самое малое действие, сделанное ради Аллаха, может привести человека к великому вознаграждению как в этой жизни, так и в вечности.

Пусть Аллах дарует нам искренность в каждом нашем действии и примет наши благие дела. Аминь!

The power of intention: how small things become great, and great things become insignificant...

"Small deeds become great through intention, just as great deeds become insignificant through intention." Abdullah ibn al-Mubarak, may Allah have mercy on him.

Praise be to Allah, whom we praise and from whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful actions. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.

Islam places immense importance on a person's inner world, their intentions, and beliefs. This is because Islam views humans not only as physical beings but also as spiritual entities whose actions are judged not only by their outward appearances but also by the intentions behind them. One of the key principles in this context is the hadith of Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him), which states: "Actions are judged by intentions, and every person will be rewarded according to their intention." (Sahih al-Bukhari, Sahih Muslim).

This statement forms the basis for understanding why small deeds can become great, while large deeds can become trivial. In Islam, intention (niyyah) plays a central role. It is the starting point of any action, whether it’s a religious ritual, daily work, or even a simple act of kindness. Intention determines whether an action will be accepted by Allah as virtuous or remain merely a formal act devoid of spiritual value. For example, if someone gives charity to show off or gain praise, the deed loses its spiritual significance. However, if done sincerely for Allah's pleasure, even a small amount of money can bring immense reward. Thus, "a small deed" becomes great through sincere intention.

On the other hand, even the most significant efforts can be rendered worthless if they stem from incorrect intentions. For instance, a person might spend vast amounts of money and years building a mosque, but if their aim is to gain fame or recognition, their labor will not yield spiritual benefits. This underscores how selfishness, pride, and worldly desires can render even great deeds useless before Allah.

A practical example from Muslim life: Imagine two people performing the obligatory prayer (salah). The first does so because they feel a deep connection with Allah and wish to fulfill His command. The second performs the prayer only out of fear of societal judgment. Though their external actions may appear identical, the internal meaning differs drastically. For the first person, prayer becomes a source of spiritual growth, whereas for the second, it remains a mere formality. Take the example of sacrifice during Eid al-Adha. During this festival, believers offer animal sacrifices to symbolize their willingness to give up their possessions for Allah. If done sincerely, with the intention of helping those in need and expressing gratitude to Allah, the act gains immense spiritual value. But if someone sacrifices for prestige or competition with neighbors, the sacrifice loses its meaning.

Every Muslim must constantly examine their intentions, asking themselves: "Why am I doing this? For Allah or something else?" Such self-reflection helps maintain purity of heart and strengthens the bond with the Creator. Islam teaches us that even small, everyday actions can hold great significance if performed for Allah's pleasure. A smile, assistance given, words of comfort — all these can become acts of worship if they come from a pure heart. Ostentatious religiosity is considered one of the gravest sins, as it destroys sincerity in the relationship between man and Allah. Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him) warned his followers against this phenomenon, calling it "hidden shirk."

The phrase "Small deeds become great through intention, just as great deeds become insignificant through intention" reminds us that the true value of our actions is determined not by their scale but by our intentions. In Islam, there is no place for formalism or hypocrisy; every deed should be aimed at attaining Allah's love and approval. Muslims should strive to ensure their intentions are always pure and sincere. For it is intention that brings a person closer to their Creator and allows even the humblest deeds to bear incredible fruit in the Hereafter.

Thus, the essence of the quote with which we began fully reflects the Islamic perspective on the value of deeds. Even a small act, if done with sincere intention for Allah, can become great in His eyes. Conversely, large deeds, if devoid of proper intention, can lose their worth. A Muslim must strive for ikhlas — purity of intention — so that each of their actions brings benefit not only in this life but also in the Hereafter. For Allah weighs not only our deeds but also the state of our hearts when performing them.

Intention (niyyah) is the heart of any action. It makes the deed either weighty and meaningful in Allah's sight or turns it into an empty formality. Therefore, a Muslim must continuously check their sincerity and purify their intentions, aiming to perform every action for Allah's pleasure. For even the smallest action, done for Allah, can lead a person to great reward in both this life and eternity.

May Allah grant us sincerity in every action and accept our good deeds. Ameen!

Niyetin gücü: Küçükler ne kadar büyük, büyükler ne kadar önemsiz hale gelir...

"Küçük bir iş niyet aracılığıyla büyük olur, tıpkı büyük işlerin niyet yoluyla önemsiz hale gelmesi gibi." Abdullah ibn al-Mubarak, Allah rahmet eylesin.

Hamd Allah'a mahsustur, O'nu överiz ve yardımını ve affını dileriz. Kendimizi kötülüklerimizden ve kötü işlerimizden korumak için Allah'a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse, onu kimse şaşırtamaz; kimi de Allah yolundan çıkarırsa, onu kimse doğruya iletemez. Şahitlik ederiz ki hiçbir ilah yoktur O'ndan başka, ve şahitlik ederiz ki Muhammed O'nun kuludur ve Elçisidir.

İslam, kişinin iç dünyasına, niyetlerine ve inançlarına büyük önem verir. Bunun nedeni, İslam'ın insanları sadece fiziksel varlıklar olarak değil, aynı zamanda ruhsal varlıklar olarak görmesidir; bu nedenle eylemleri sadece dış görünüşleriyle değil, arkalarındaki niyetlere göre değerlendirilir. Bu bağlamda temel prensiplerden biri, Peygamber Muhammed'in (aleyhisselam) şu hadisi içerir: "Eylemler niyetlere göre değerlendirilir ve herkes niyetinin karşılığını alır." (Sahih el-Buhari, Sahih Müslim).

Bu söz, küçük şeylerin nasıl büyük olabileceği ve büyük şeylerin ise önemsiz hale gelebileceği konusunda bir anlayış sağlar. İslam'da niyet (niyyah) merkezi bir rol oynar. Niyet, herhangi bir eylemin başlangıç noktasıdır; bu, dini ritüeller, günlük işler veya basit bir iyilik hareketi olsun fark etmez. Bir eylemin Allah tarafından kabul edilip edilmeyeceğini niyet belirler. Örneğin, bir kimse gösteriş yapmak veya övgü kazanmak için sadaka verirse bu eylem manevi anlamını yitirir. Ancak bu eylemi samimiyetle Allah'ın rızası için yaparsa, ne kadar küçük bir miktar olursa olsun, bu eylem büyük bir ödül getirebilir. Böylece "küçük bir iş", doğru niyet sayesinde büyüklüğe ulaşabilir.

Diğer yandan, en büyük çabalar bile yanlış niyetlerden kaynaklanıyorsa değersiz hale gelebilir. Mesela, bir kişi cami inşa etmek için büyük miktarda para harcar ve yıllarını verirse bile, eğer bu eylemi şöhret kazanmak veya insanların takdirini elde etmek için yapmışsa, bu emeği manevi bir fayda sağlamaz. Burada vurgulanmak istenen, bencillik, gurur ve dünya malına olan tutku, büyük işlerin bile Allah karşısında faydasız kalmasına sebep olabilir.

Müslümanların hayatından pratik bir örnek: İki kişiyi düşünün, zorunlu namazı kılıyorlar. İlk kişi, Allah ile derin bir bağ hissettiği ve O'nun emrini yerine getirmek istediği için namaz kılar. İkinci kişi ise sadece toplumdan eleştiriye maruz kalmaktan korktuğu için namaz kılar. Dışarıdan bakıldığında eylemleri aynı görünse de, içsel anlamları tamamen farklıdır. İlk kişi için namaz manevi büyüme kaynağı iken, ikinci kişi için sadece bir formalitedir. Kurban Bayramı sırasında yapılan kurban ibadeti de bir örnek olarak verilebilir. Bu bayramda müminler hayvan keserek Allah için mallarından fedakarlık etmeye hazır olduklarını simgelemektedir. Eğer bu eylem samimi bir şekilde, ihtiyaç sahiplerine yardım etmek ve Allah'a şükran ifade etmek amacıyla yapılırsa, bu eylem büyük bir manevi değer kazanır. Ancak birisi prestij veya komşularıyla rekabet için kurban keserse, bu eylem anlamsızlaşır.

Her Müslüman niyetlerini sürekli kontrol etmeli ve kendine şu soruyu sormalıdır: "Bunu neden yapıyorum? Allah için mi, yoksa başka bir şey için mi?" Bu öz denetim, kalbin saflığını korumaya yardımcı olur ve Yaratıcı ile olan bağlantıyı güçlendirir. İslam bize, Allah'ın rızası için yapıldığında bile gündelik küçük eylemlerin büyük öneme sahip olabileceğini öğretir. Bir gülümseme, yapılan bir yardım, teselli amaçlı söylenen bir söz — hepsi saf bir kalpten geliyorsa ibadet haline dönüşebilir. Gösterişli dindarlık ise en tehlikeli günahlardan biri olarak kabul edilir çünkü bu, insan ile Allah arasındaki samimiyeti tahrip eder. Peygamber Muhammed (aleyhisselam), takipçilerini bu fenomen karşıtı uyarmış ve ona "gizli şirk" adını vermiştir.

"Küçük bir iş niyet aracılığıyla büyük olur, tıpkı büyük işlerin niyet yoluyla önemsiz hale gelmesi gibi" sözü bize, eylemlerimizin gerçek değerinin ölçeği değil, niyetlerimiz olduğunu hatırlatır. İslam'da formalizm ve ikiyüzlülüğe yer yoktur; her eylem Allah'ın sevgi ve onayına ulaşmayı hedeflemelidir. Müslümanlar, niyetlerinin her zaman saf ve samimi olmasını sağlamaya çalışmalıdır. Çünkü niyet, insanoğlunu Yaratıcısına yaklaştırır ve en mütevazı eylemlerin bile ahirette muazzam meyveler vermesini sağlar.

Sonuç olarak, yazımızın başında belirttiğimiz alıntı, İslam'ın eylemlerin değerine dair bakış açısını tam olarak yansıtıyor. Ne kadar küçük bir iş olursa olsun, eğer samimi bir niyetle Allah için yapılırsa, o eylem O'nun gözünde büyük hale gelebilir. Tersine, büyük işler yanlış niyetler yüzünden değersizleşebilir. Müslüman, her eylemin hem bu dünyada hem de ahirette fayda sağlamasını sağlamak için ihlas — niyetin saf olması — peşinde koşmalıdır. Çünkü Allah yalnızca eylemlerimizi değil, aynı zamanda onları gerçekleştirirken kalbimizin durumunu da tartar.

Niyet (niyyah), her eylemin kalbidir. Bu, bir eylemi Allah'ın gözüne önemli ve anlamlı kılabilir ya da sadece boş bir forma dönüştürebilir. Bu yüzden bir Müslüman sürekli olarak samimiyetini kontrol etmeli ve niyetlerini arındırmalıdır, böylece her eylemi Allah'ın rızası için gerçekleştirilir. En küçük bir eylem bile, Allah için yapıldığında, hem bu dünyada hem de sonsuzlukta büyük bir ödül getirebilir.

Allah'tan her eylemimizde samimiyet dilemek ve iyi işlerimizin kabulünü temenni etmek. Ameen!

Fuqia e qëllimit: si gjërat e vogla bëhen të mëdha, dhe gjërat e mëdha bëhen të parëndësishme...

"Një veprim i vogël mund të bëhet i madh përmes qëllimit, ashtu si dhe veprimet e mëdhenj mund të bëhen të pavlera përmes qëllimit." Abdullah ibn al-Mubarak, u kyshillojë nga Allah.

Lavdi i përket Allahut, Ne e lavdërojmë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Ne kërkojmë strehim në Allah nga lumi i shpirtit tonë dhe veprimet e keqija. Kush e udhëzon Allahi, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kush e lë në rrugë, askush nuk mund ta drejtojë atë. Ne dëshirojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut, dhe dëshirojmë se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij.

Islami i jep një rëndësi të madhe botës së brendshme të njeriut, qëllimeve dhe besimeve të tij. Kjo lidhet me faktin se Islami sheh njeriun jo vetëm si një qenie fizike, por edhe si një qenie spirituale, ku veprimet e tij vlerësohen jo vetëm sipas dukjes së tyre të jashtme, por edhe sipas qëllimeve që i kanë frymëzuar. Një nga parimet kyç në këtë kontekst është hadithi i Profetit Muhamedit (paqe dhe bekti mbi të), i cili thotë: "Veprimet maten sipas qëllimeve, dhe secili person do të paguhet sipas qëllimit të tij." (Sahih al-Buhari, Sahih Muslim).

Ky thënie është baza për të kuptuar pse një veprim i vogël mund të bëhet i madh, kurse veprimet e mëdha mund të bëhen të pavlera. Në Islam, qëllimi (niyyah) luan një rol qendror. Qëllimi është pikënisja e çdo veprimi, pavarësisht nëse është një ceremoni fetare, punë e përditshme apo një gjeste e thjeshtë ndihmeje. Qëllimi përcakton nëse një veprim do të pranohet nga Allah si një veprim i mirë apo do të mbetet vetëm një akt formal, pa vlerë spirituale. Për shembull, nëse dikush jep shpërblim për treguar shumësinë apo për të fituar lavdinë, ky veprim humbet rëndësinë e tij spirituale. Megjithatë, nëse kjo bëhet me qëllim të sinqertë për të kënaqur Allahun, edhe një shumë e vogël para mund të sjellë shpërblime të mëdha. Kështu, "një veprim i vogël" bëhet i madh përmes qëllimit të duhur.

Nga ana tjetër, edhe përpjekjet më të mëdha mund të vlerësohen pak, nëse bazohen në qëllime të gabuara. Për shembull, një person mund të shpenzojë shuma të mëdha dhe vite duke ndërtuar një xhami, por nëse synimi i tij është të bëhet i famshëm ose të fitojë njohjen e njerëzve, puna e tij nuk do të sjellë përfitime spirituale. Këtu nënvizohet se egoizmi, krenaria dhe ambici për mirësitë bota mund të çojnë në këtë që edhe veprat e mëdha të bëhen të pavlera përpara Allahut.

Shembull praktik nga jeta e muslimanëve: Imagjinoni dy persona që kryejnë namazin e detyrueshëm. I pari e bën këtë sepse ndjen lidhjen e thellë me Allahun dhe dëshiron të plotësojë urdhërat e Tij. Ndërsa i dyti e kryen namazin vetëm sepse frikësohet nga kritika shoqërore. Edhe pse veprimet e tyre jashtë janë të njëjta, kuptimi i brendshëm dallon drastikisht. Për të parin, namazi bëhet burim rritjeje spirituale, ndërsa për të dytin ai mbetet thjesht një formalitet. Ose marrja e Kurbanit gjatë festës së Kurban Bairamit. Gjatë kësaj festë, besimtarët ofrojnë kurbanin e një kafshe, duke simbolizuar gati për t'u sakrifikuar në emër të Allahut. Nëse kjo bëhet me qëllim të sinqertë, duke dëshiruar të ndihmojë të nevojshmit dhe të shprehë mirënjohjen ndaj Allahut, kjo veprim ka vlerë spirituale të lartë. Por nëse dikush e kryen kurbanin për prestigj ose për konkurrencë me fqinjët, ofrimi i tij humbet kuptimin.

Çdo musliman duhet të kontrollojë vazhdimisht qëllimet e tij, duke pyetur veten: "Pse po bëj këtë? Për Allahun apo për diçka tjetër?" Ky vetëkontroll ndihmon në ruajtjen e pastërtisë së zemrës dhe forcimin e lidhjes me Krijuesin. Islami na mëson se edhe veprimet më të vogla dhe të përditshme mund të kenë një rëndësi të madhe, nëse bëhen për të kënaqur Allahun. Një buzëqeshje, një ndihmë e dhënë, një fjalë ngushëllimi — gjithçka mund të bëhet një akt adhurimi, nëse vjen nga një zemër e pastër.

Religioziteti ostentativ konsiderohet si një nga më të rrezikshmet e gjykatave, pasi ai shkatërron sinqeritetin në marrëdhëniet mes njeriut dhe Allahut. Profeti Muhamedi (paqe dhe bekti mbi të) ka paralajmëruar ndjekësit e tij kundër këtij fenomeni, duke e quajtur atë "shirq fshehtë".

Fjalia "Një veprim i vogël mund të bëhet i madh përmes qëllimit, ashtu si dhe veprimet e mëdhenj mund të bëhen të pavlera përmes qëllimit" na kujton se vlera e vërtetë e veprimeve tona përcaktohet jo nga shkalla e tyre, por nga qëllimet tona. Në Islam nuk ka vend për formalizëm dhe hipokrizi; çdo veprim duhet të synojë arritjen e dashurisë dhe mirëfilltësisë së Allahut. Muslimanët duhet të përpiqen që qëllimet e tyre të jenë gjithmonë të pastër dhe të sinqertë. Sepse qëllimi bën që njeriu të afrohet nga Krijuesi dhe lejon që edhe veprimet më të vogla të sjellin fryt të mahnitshëm në jetën e përhershme të Akhiratit.

Kështu, thelbi i citatit me të cilin fillojmë reflekton plotësisht perspektivën islame mbi vlerën e veprimeve. Madje edhe një veprim i vogël, nëse kryhet me qëllim të sinqertë për Allahun, mund të bëhet i madh në sytë e Tij. Anasjelltas, veprimet e mëdha, nëse janë të zbrazura nga qëllimi i duhur, mund të humbasin vlerën e tyre. Një musliman duhet të përpiqet për ikhlas — pastërtinë e qëllimeve — në mënyrë që çdo veprim i tij të sjellë përfitime jo vetëm në këtë jetë, por edhe në Akhirat. Sepse Allah peshon jo vetëm veprimet tona, por edhe zemrën tonë kur i kryejmë ato.

Qëllimi (niyyah) është zemra e çdo veprimi. Ai e bën veprimin ose të rëndësishëm dhe të kuptueshëm në sytë e Allahut, ose e shndërron atë në një formë bosh. Prandaj, një musliman duhet të kontrollojë vazhdimisht sinqeritetin e tij dhe të pastrojë qëllimet e tij, duke synuar të bëjë çdo veprim për të kënaqur Zotin e Madh. Madje edhe veprimi më i vogël, bërë për Allahun, mund të çojë në shpërblime të mëdha, si në këtë jetë, ashtu edhe në përhershshmëri.

Urojmë që Allahi të na dërgojë sinqeritet në çdo veprim dhe të pranojë veprimet tona të mira. Ameen!