Щит идеи и опасность яда паразитов в общине мусульман...

The shield of the idea and the danger of parasite venom in the Muslim community... / Müslüman toplumunda fikir kalkanı ve parazitlerin zehirlenmesi tehlikesi... / Mburoja e idesë dhe rreziku i helmit të parazitëve në komunitetin Mysliman...

На протяжении всей истории исламского мира лидеры играли ключевую роль в судьбе уммы. От правильного понимания роли лидера, его внутренней чистоты, преданности делу Аллаха и стойкости зависит не только путь общины, но и возможность реализации исламских законов (шариата) в жизни. Однако история также свидетельствует о печальных примерах, когда именно с падения лидера начинался крах великих начинаний, а исламская идея оказывалась преданной. Почему это происходит? И как отличить настоящего лидера от мнимого? Почему среди мусульман появляются "паразиты", которые разрушают общину изнутри? Эти вопросы требуют не только анализа, но и осознания каждым мусульманином своей ответственности...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Исламская цивилизация на протяжении веков была основана на принципах справедливости, верности Божественным установлениям и коллективной ответственности. В основе успешного функционирования любого общества лежит сильное лидерство. Однако, как показывает история, многие попытки построения справедливого общества терпели неудачу из-за человеческого фактора — предательства лидерами своих идеалов, увлечения мирскими благами и подмены истинных целей корыстными интересами. В данной статье мы рассмотрим ключевые аспекты исламского лидерства, опасности, которые могут подстерегать лидера, и важность защиты Идеи (Исламских Законов) от паразитических элементов внутри общества.

В Исламе лидер (амир, имам, халиф или любой человек, взявший на себя ответственность за руководство сообществом) должен быть воплощением Идеи. Это означает, что его действия, решения и даже мысли должны быть пропитаны стремлением к реализации законов шариата Аллаха. Он становится "щитом", защищающим Идею, и "тягачом", который расчищает путь для её внедрения в жизнь.

Лидер должен жить ради Исламских Законов, ставя их выше своих личных интересов, интересов близких или даже общества в целом. Это требует глубокой веры, самодисциплины и готовности к жертвам. Он должен быть примером для подражания. Лидер не просто управляет, он показывает своими действиями и решениями. Его поведение должно соответствовать высшим стандартам морали, установленным Аллахом. Он обязан защищать тех, кто следует за ним, помогая им сохранять верность Исламским Законам и не поддаваться искушениям. Однако именно здесь начинается испытание властью. Многие лидеры, получив доступ к ресурсам и возможностям, начинают увлекаться мирскими благами (дунья), забывая о своей первоначальной миссии. Они становятся заложниками собственной слабости, что приводит к угасанию Идеи.

Лидер, мыслящий категориями дуньи — уже не лидер. Он стал слугой своих страстей. Истинный лидер мыслит в категориях Ахирата, в категориях исполнения Воли Аллаха, а не выгоды или популярности. Идея, вокруг которой строится исламское общество — это Исламские Законы. Это откровение от Аллаха, ниспосланное человечеству как руководство, как спасение, как милость. Упущение этой Идеи означает разрушение всего общества. Поэтому Лидер должен быть пропитан этой Идеей до корней волос, он должен жить ей, дышать ей, двигаться ради неё. Никакие компромиссы с ложью, никакие уступки ради комфорта, рейтингов, политической выгоды — не допустимы, если они подрывают Шариат. Истинный лидер стоит твёрдо, даже если весь мир выступит против него.

К величайшему сожалению, в рядах мусульман всегда находятся паразиты — лицемеры, ищущие выгоды, стремящиеся к власти, использующие Ислам как инструмент, как лестницу для своих целей. Они ненавидят Идею, ибо она ограничивает их жадность. Они ненавидят соратников, ибо те мешают им управлять лидером - амиром. Они подобны му́нафикам, о которых говорил Аллах ﷻ в Коране: «Когда они встречают тех, кто уверовал, они говорят: «Мы уверовали». А когда остаются наедине со своими шайтанами, говорят: «Мы с вами, мы только насмехаемся». (Коран 2:14).

Они ищут момент, когда лидер ослабнет, чтобы сбросить его и посадить на его место марионетку — "своего" человека, оторванного от Шариата, но послушного в интересах дуньи. Как горько осознавать, но именно лидер часто становится первой трещиной в здании Ислама. Не враги снаружи, а измена внутри. Когда он не проходит испытание властью, когда сладость трона затмевает сладость убедительности Ислама, тогда и происходит падение. Сегодня мы видим тех, кто некогда рвал рубашку на груди, крича об установлении Ислама, а теперь сидит в креслах, подмигивая врагам, подавляя братьев и торгуя Шариатом ради "плюшек". Это и есть предательство Идеи, а значит — предательство Аллаха, Пророка ﷺ и всей уммы.

Неприятие исламских законов, которые ограничивают их свободу действий, поэтому они стремятся заменить их искусственными правилами, удобными для них самих. Паразиты видят в соратниках конкурентов, которые могут помешать их планам. Поэтому они стараются дискредитировать их перед лидером. Когда паразиты добиваются контроля над лидером, они начинают манипулировать им, направляя его действия в сторону, противоположную Идее. Если лидер утрачивает силу или популярность, паразиты без колебаний устраняют его, заменяя "своим" человеком.

Многие исторические примеры демонстрируют, что упадок исламских государств часто начинался с предательства лидеров. Лидеры, получившие власть, часто увлекаются материальными благами. Они начинают ценить этот мир больше, чем будущую жизнь Ахират, и постепенно отходят от Исламских Законов. Это приводит к тому, что общество теряет ориентир, и Идея остаётся на обочине.

Если лидер окружает себя паразитами вместо искренних соратников, то его решения становятся всё более корыстными. Паразиты создают вокруг него "информационный пузырь", где он видит только то, что выгодно им. Многие лидеры начинают использовать Исламские Законы как инструмент для достижения власти, а не как конечную цель. Как только они достигают своих целей, Идея оказывается выброшенной за ненадобностью.

Роль соратников: удержание лидера в рамках Идеи. Истинные соратники — это не слепые поклонники лидера. Их задача — удерживать лидера в рамках Идеи, быть его зеркалом, напоминанием, поддержкой и корректирующей силой. Они защищают лидера от паразитов, от ошибок, от обольщений. Без сильного, искреннего и знающего окружения даже самый преданный лидер может оступиться. Это как в битве — один воин не удержит фронт. Нужна команда, способная защищать не только физически, но и морально, духовно и идеологически.

Когда лидер забывает о своей миссии, когда Идея становится инструментом, а не сутью — наступает предательство Аллаха. Это не просто политический или управленческий крах. Это — духовный провал, последствия которого отражаются на всей умме: в раздорах, в не установлении шариата, в разобщении, в упадке нравственности.

Чтобы предотвратить упадок исламского общества, необходимо придерживаться следующих принципов: Лидер должен быть тщательно проверен на предмет его преданности Исламским Законам. Он должен быть человеком сильной веры, честным и бескорыстным. Соратники должны играть активную роль в контроле за лидером. Они обязаны направлять его, если он начинает отклоняться от курса, и предостерегать его от влияния паразитов. Паразиты должны быть выявлены и удалены из окружения лидера. Это требует постоянной бдительности со стороны соратников и общества в целом.

Важно воспитывать новое поколение лидеров, которые будут понимать истинную суть Исламских Законов и их значение для общества. Образование должно быть направлено на формирование сильных моральных принципов. Исламское лидерство — это огромная ответственность перед Аллахом и обществом. Лидер должен быть опорой для Идеи, щитом для соратников и тягачом для прогресса. Однако человеческая слабость и корыстные интересы часто становятся причиной предательства Исламских Законов. Чтобы защитить общество от упадка, необходимо тщательно выбирать лидеров, контролировать их действия и искоренять паразитические элементы.

Битва за Шариат — это не только борьба снаружи. Это постоянная борьба внутри: внутри сердец, внутри структур, внутри лидеров. Мы обязаны понять: Ислам — не инструмент для реализации себя. Он сам цель. Он сам смысл. И мы — лишь его носители и защитники. Кто забудет это — падёт. Кто удержится — победит. "О те, которые уверовали! Почему вы говорите то, чего не делаете? Велика ненависть у Аллаха, что вы говорите то, чего не делаете." (Коран 61:2-3).

Да укрепит Аллах наших лидеров, очистит ряды от паразитов, и объединит нас на пути Идеи — пути Ислама. Аминь!

The shield of the idea and the danger of parasite venom in the Muslim community...

Throughout the history of the Islamic world, leaders have played a pivotal role in the fate of the Ummah. The proper understanding of the leader's role, his inner purity, devotion to Allah’s cause, and steadfastness determine not only the path of the community but also the possibility of implementing Islamic laws (Sharia) in life. However, history also bears witness to tragic examples where the decline of a leader marked the collapse of great endeavors, and the Islamic idea was betrayed. Why does this happen? And how can one distinguish a true leader from a false one? Why do "parasites" appear among Muslims who destroy the community from within? These questions require not only analysis but also awareness by every Muslim of their responsibility...

Praise be to Allah, Whom we glorify, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. Then:

Islamic civilization, for centuries, has been built on principles of justice, loyalty to divine laws, and collective responsibility. At the heart of any successful society lies strong leadership. However, as history shows, many attempts to build a just society failed due to human factors—betrayal of ideals by leaders, indulgence in worldly pleasures, and substitution of true goals with selfish interests. In this article, we will examine key aspects of Islamic leadership, the dangers that may confront a leader, and the importance of protecting the Idea (Islamic Laws) from parasitic elements within society.

In Islam, a leader (amir, imam, caliph, or anyone who takes responsibility for leading the community) must embody the Idea. This means that his actions, decisions, and even thoughts should be imbued with the desire to implement Allah’s Sharia. He becomes the "shield" protecting the Idea and the "tractor" clearing the way for its implementation in life.

A leader must live for Islamic Laws, placing them above personal interests, the interests of close ones, or even the community as a whole. This requires deep faith, self-discipline, and readiness for sacrifice. He must be an example to follow. A leader does not merely govern; he demonstrates through his actions and decisions. His behavior must align with the highest moral standards set by Allah. He is obligated to protect those who follow him, helping them remain faithful to Islamic Laws and resist temptations. However, it is here that the test of power begins. Many leaders, upon gaining access to resources and opportunities, become enamored with worldly goods (dunya), forgetting their original mission. They become prisoners of their own weaknesses, which leads to the fading of the Idea.

A leader who thinks in terms of dunya is no longer a leader. He has become a slave to his passions. A true leader thinks in terms of the Hereafter, in terms of fulfilling Allah’s Will, not profit or popularity. The Idea around which Islamic society is built is Islamic Laws. This is revelation from Allah, sent to humanity as guidance, salvation, and mercy. Neglecting this Idea means destroying the entire society. Therefore, the Leader must be soaked in this Idea to the roots of his hair, living, breathing, and moving for it. No compromises with falsehood, no concessions for comfort, ratings, or political gain are permissible if they undermine Sharia. A true leader stands firm, even if the whole world opposes him.

To our great regret, among Muslims, there are always parasites—hypocrites seeking profit, striving for power, using Islam as a tool, as a ladder for their own goals. They hate the Idea because it limits their greed. They hate their comrades because they hinder their control over the leader-amir. They are like the hypocrites about whom Allah ﷻ spoke in the Quran: “When they meet those who believe, they say, ‘We believe.’ But when they are alone with their devils, they say, ‘We are with you; we were only mocking.’” (Quran 2:14).

They wait for the moment when the leader weakens so they can overthrow him and install their puppet—a person detached from Sharia but obedient to worldly interests. How bitterly painful it is to realize, but often the leader himself becomes the first crack in the edifice of Islam. Not external enemies, but betrayal from within. When he fails the test of power, when the sweetness of the throne overshadows the sweetness of Islam’s truth, then comes the fall. Today we see those who once tore their shirts, shouting about establishing Islam, now sitting in chairs, winking at enemies, oppressing brothers, and trading Sharia for worldly benefits. This is betrayal of the Idea, and thus betrayal of Allah, the Prophet ﷺ, and the entire Ummah.

The rejection of Islamic laws, which limit their freedom of action, leads these parasites to replace them with artificial rules convenient for themselves. Parasites see comrades as competitors who might hinder their plans. Therefore, they try to discredit them before the leader. Once parasites gain control over the leader, they begin manipulating him, directing his actions away from the Idea. If the leader loses strength or popularity, the parasites unhesitatingly remove him, replacing him with "their" man.

Many historical examples demonstrate that the decline of Islamic states often began with the betrayal of leaders. Leaders who gained power often became infatuated with material wealth. They began valuing this world more than the Hereafter, gradually abandoning Islamic Laws. This causes society to lose its direction, leaving the Idea sidelined.

If a leader surrounds himself with parasites instead of sincere comrades, his decisions become increasingly selfish. Parasites create an "information bubble" around him where he sees only what benefits them. Many leaders start using Islamic Laws as a tool for gaining power rather than as the ultimate goal. As soon as they achieve their aims, the Idea is discarded as unnecessary.

The Role of Comrades: Keeping the Leader Within the Framework of the Idea

True comrades are not blind followers of the leader. Their task is to keep the leader within the framework of the Idea, serving as his mirror, reminder, support, and corrective force. They protect the leader from parasites, errors, and delusions. Without strong, sincere, and knowledgeable companions, even the most devoted leader can stumble. It is like in battle—one warrior cannot hold the front. A team is needed, capable of defending physically, morally, spiritually, and ideologically.

When a leader forgets his mission, when the Idea becomes a tool rather than the essence, betrayal of Allah occurs. This is not just a political or managerial failure. It is a spiritual downfall whose consequences reverberate throughout the Ummah—in discord, in the non-establishment of Sharia, in division, and in moral decay.

To prevent the decline of Islamic society, the following principles must be adhered to:

• The leader must be thoroughly tested for his commitment to Islamic Laws. He must be a person of strong faith, honest and selfless.
• Comrades must play an active role in overseeing the leader. They are obligated to guide him if he begins to deviate and warn him against the influence of parasites.
• Parasites must be identified and removed from the leader’s circle. This requires constant vigilance from comrades and society as a whole.

It is important to educate a new generation of leaders who understand the true essence of Islamic Laws and their significance for society. Education must aim to form strong moral principles. Islamic leadership is a tremendous responsibility before Allah and society. The leader must be the pillar of the Idea, a shield for comrades, and a tractor for progress. However, human weakness and selfish interests often lead to the betrayal of Islamic Laws. To protect society from decline, leaders must be carefully chosen, their actions monitored, and parasitic elements eradicated.

The struggle for Sharia is not only an external battle. It is a constant internal fight—within hearts, within structures, within leaders. We must understand: Islam is not a tool for self-realization. It is the goal itself. It is the meaning. And we are merely its carriers and protectors. Whoever forgets this will fall. Whoever holds firm will prevail. “O you who have believed, why do you say what you do not do? Great is hatred in the sight of Allah that you say what you do not do.” (Quran 61:2-3).

May Allah strengthen our leaders, purify the ranks of parasites, and unite us on the path of the Idea—the path of Islam. Ameen!

Müslüman toplumunda fikir kalkanı ve parazitlerin zehirlenmesi tehlikesi...

İslam dünyasının tüm tarih boyunca liderler, ümmetin kaderinde kilit bir rol oynamışlardır. Liderin rolünün doğru anlaşılması, içsel saflığı, Allah'ın davasına olan bağlılığı ve direnci sadece toplumun yolunu değil, aynı zamanda İslam yasalarının (Şeriat) hayata geçirilmesini de belirler. Ancak tarih, bazen liderin düşüşüyle büyük çabaların çöküşüne ve İslam fikrinin ihanete uğramasına tanık olmuştur. Bu nasıl olur? Gerçek bir lideri sahte liderden nasıl ayırt edebiliriz? Müslümanlar arasında niçin toplumu içeriden yıkan "parazitler" ortaya çıkar? Bu sorular yalnızca analiz gerektirmez, aynı zamanda her Müslümanın sorumluluğunu fark etmesini de gerektirir...

Hamd Allah'a mahsustur, O'ndan yardım ve affetme dileriz. Ruhlarımızın ve kötü işlerimizin kötülüğünden Allah'a sığınırız. Kimi Allah hidayetle yola sokarsa, onu kimse şaşırtamaz; kimi de terk ederse, onu kimse doğru yola getiremez. Tanıklık ederiz ki, hiçbir ilah yoktur ibadet edilecek, Allah'tan başka, ve şahitlik ederiz ki, Muhammed Allah'ın kulu ve elçisidir. Ve sonra:

İslam medeniyeti yüzyıllar boyunca adalet, ilahi yasalara sadakat ve kolektif sorumluluk ilkeleri üzerine inşa edilmiştir. Başarılı bir toplumun işleyişinin temelinde güçlü liderlik yatmaktadır. Ancak tarih gösteriyor ki, adil bir toplum kurma girişimleri çoğu zaman insan faktörü nedeniyle başarısız olmuştur — liderlerin ideallerini ihanete uğraması, dünyevi zevklere dalması ve gerçek hedeflerin yerine bencilliğin geçmesi gibi. Bu makalede, İslam liderliğinin anahtar unsurlarını, liderin karşı karşıya kalabileceği tehlikeleri ve fikri (İslam Yasalarını) toplum içindeki parazitik unsurlardan korumanın önemini ele alacağız.

İslam'da bir lider (emir, imam, halife veya toplumu yönetmekten sorumlu olan herhangi bir kişi) Fikir'i temsil etmelidir. Bu, eylemleri, kararları ve hatta düşüncelerinin Allah'ın Şeriatını uygulama arzusuyla dolu olması gerektiği anlamına gelir. O, Fikir için "kalkan" olarak hareket eder ve onun hayata geçirilmesi için engelleri temizleyen "çekici" olur.

Lider, İslam Yasaları için yaşamalıdır, kişisel çıkarlarını, yakınlarının çıkarlarını hatta toplumun genel çıkarlarını bile bunların üstünde tutmalıdır. Bu derin bir iman, öz disiplin ve fedakarlık için hazırolma gerektirir. Örnek olmalıdır. Lider sadece yönetmez, eylemleri ve kararlarıyla örnek teşkil eder. Davranışı, Allah tarafından belirlenen en yüksek ahlaki standartlara uygun olmalıdır. Onun görevidir takipçilerini korumak, onlara İslam Yasalarına sadık kalmalarında yardımcı olmak ve baştan çıkmalara karşı direnmelerini sağlamaktır. Ancak işte tam da burada güç sınaması başlar. Birçok lider, kaynaklara ve fırsatlara erişim kazandığında dünyevi mallarla (dünya) meşgul olmaya başlar ve orijinal misyonunu unutur. Kendi zayıflıklarının esiri haline gelirler, bu da Fikir'in solmasına yol açar.

Dünya açısından düşünen bir lider artık lider değildir. O, tutkularının kölesi haline gelmiştir. Gerçek bir lider, Ahiret açısından düşünür, Allah’ın iradesini yerine getirmek için, kâr ya da popülerlik için değil. İslam toplumunun inşa edildiği Fikir, İslam Yasalarıdır. Bu, insanlığa rehberlik, kurtuluş ve merhamet olarak gönderilen Allah’ın vahyidir. Bu Fikir’i ihmal etmek, tüm toplumu yıkma anlamına gelir. Bu yüzden Lider bu Fikir’e saç tellerine kadar doyurulmuş olmalı, onun için yaşamalı, nefes almalı ve hareket etmelidir. Yalanla uzlaşma, konfor, derece veya siyasi kazanç için ödün verme kabul edilemez eğer Şeriat’ı alt üst ediyorlarsa. Gerçek bir lider, bütün dünya ona karşı çıksa bile dimdik durmalıdır.

Ne yazık ki, Müslümanlar arasında her zaman parazitler — ikiyüzlüler, menfaat peşinde koşanlar, güç için çabalayanlar, İslam’ı araç olarak kullananlar bulunmuştur. Onlar bu Fikir’i nefret eder çünkü onların açgözlülüğünü sınırlar. Arkadaşı oldukları kişileri nefret eder çünkü onlar emir-lider üzerinde kontrol kurmalarını engeller. Bunlar, Allah’ın Kuran’da bahsettiği münafıklara benzerler: “İnananları gördüklerinde, ‘Biz de inandık’ derler. Fakat şeytanlarıyla baş başa kaldıklarında, ‘Biz sizinle beraberiz, sadece alay ediyoruz’ derler.” (Kuran 2:14).

Onlar liderin zayıfladığı anı beklerler, böylece onu devirebilir ve yerine kendi kuklalarını — Şeriat’tan kopuk ama dünyevi çıkarlara itaat eden birini — oturtabilirler. Ne kadar acı ama gerçek şu ki, genellikle lider kendisi İslam’ın yapısındaki ilk çatlaktır. Dışarıdaki düşmanlar değil, içeriden ihanettir. Güç sınamasında başarısız olduğunda, tahtın tatlılığı İslam gerçeğinin tatlılığını bastırdığında düşüş başlar. Bugün, bir zamanlar İslam’ı kurmak için gömleklerini yırtarken bağıranları görüyoruz, şimdi ise düşmanlarına göz kırpan, kardeşlerini ezen ve Şeriat’ı "pastalar" için satanları görüyoruz. Bu, Fikir’in ihanetidir ve dolayısıyla Allah’a, Peygamber’e ﷺ ve tüm ümmete ihanettir.

İslam yasalarını reddetmek, onların özgürlüklerini kısıtlamasından dolayı kendilerine uygun yapay kurallarla değiştirmeye çalışırlar. Parazitler arkadaşları rakip olarak görür, çünkü onların planlarını engelleyebilirler. Bu nedenle, lider karşısında onları kötülemeye çalışırlar. Parazitler lider üzerinde kontrol sağladıklarında, onu manipüle etmeye başlarlar, eylemlerini Fikir’in tersine yönlendirirler. Eğer lider gücü veya popülaritesini kaybederse, parazitler tereddüt etmeden onu kaldırır ve yerine “kendi” adamını yerleştirir.

Birçok tarihi örnek, İslam devletlerinin gerilemesinin çoğunlukla liderlerin ihanetiyle başladığını göstermektedir. Güç kazanan liderler genellikle maddi zenginliklere saplanır. Dünyayı Ahiret’ten daha fazla değerli bulmaya başlarlar ve giderek İslam Yasalarından uzaklaşırlar. Bu, toplumun yönünü kaybetmesine ve Fikir’in kenara itilmesine yol açar.

Eğer bir lider samimi arkadaşlar yerine parazitlerle çevriliyse, kararları giderek daha bencil hale gelir. Parazitler onun etrafında bir "bilgi balonu" oluşturur, burada sadece onlara faydalı olan şeyleri görür. Birçok lider İslam Yasalarını güç elde etmek için bir araç olarak kullanmaya başlar, son hedef olarak değil. Hedeflerine ulaştıklarında Fikir gereksiz olarak atılır.

Arkadaşların Rolü: Lideri Fikir Çerçevesinde Tutmak

Gerçek arkadaşlar liderin kör takipçileri değildir. Görevleri lideri Fikir çerçevesinde tutmak, onun aynası, hatırlatıcı, desteği ve düzeltici güç olmaktır. Onlar lideri parazitlerden, hatalardan ve aldanmalardan korurlar. Güçlü, samimi ve bilgili arkadaşlar olmadan, en sadık lider bile tökezleyebilir. Bu savaş gibidir — tek bir savaşçı cepheyi tutamaz. Fiziksel, ahlaki, ruhani ve ideolojik olarak savunabilen bir ekip gereklidir.

Lider misyonunu unuttuğunda, Fikir araç haline geldiğinde, Allah’a ihanet gerçekleşir. Bu sadece politik veya idari bir başarısızlık değildir. Bu, ahlaki bir çöküştür ve sonuçları ümmet boyunca yankılanır — anlaşmazlıklarda, Şeriat’ın kurulmamasında, bölünmede ve ahlaki bozulmada.

İslam toplumunun gerilemesini önlemek için aşağıdaki ilkeler uygulanmalıdır:

• Lider, İslam Yasalarına bağlılığı konusunda titizlikle sınanmalıdır. O, güçlü bir iman sahibi, dürüst ve fedakar olmalıdır.
• Arkadaşlar lider üzerinde aktif bir rol oynamalıdır. Sapmaya başladığında onu yönlendirmeli ve parazitlerin etkisinden korumalıdır.
• Parazitler tespit edilmeli ve liderin çevresinden uzaklaştırılmalıdır. Bu, arkadaşlar ve toplumun sürekli tetikte olmasını gerektirir.

Yeni bir lider kuşağı yetiştirmek önemlidir, bu liderler İslam Yasalarının gerçek özünü ve toplum için önemini anlamalıdır. Eğitim, güçlü ahlaki prensipler geliştirmeye yönelik olmalıdır. İslam liderliği, Allah ve toplum karşısında büyük bir sorumluluktur. Lider, Fikir için bir destek, arkadaşlar için bir kalkan ve ilerleme için bir çekici olmalıdır. Ancak insan zayıflığı ve bencil çıkarlar çoğu zaman İslam Yasalarına ihanete yol açar. Toplumu gerilemeden korumak için liderler dikkatlice seçilmeli, eylemleri izlenmeli ve parazitik unsurlar bertaraf edilmelidir.

Şeriat için mücadele yalnızca dış bir savaş değildir. Bu, sürekli bir iç savaş: kalplerde, yapılarda, liderlerdedir. Anlamalıyız: İslam kendini gerçekleştirmek için bir araç değildir. O, kendisi amaçtır. O, anlamdır. Ve biz sadece onun taşıyıcıları ve koruyucularıyız. Bunu unutan düşer. Bunu koruyan zafer kazanır. “Ey inananlar, neden yaptığınız şeylerin dışında şeyler söylüyorsunuz? Allah katında büyük bir nefret vardır ki, yaptıklarınız dışında şeyler söylüyorsunuz.” (Kuran 61:2-3).

Allah’ımız liderlerimizi güçlendirsin, sıraları parazitlerden arıtsın ve bizi İslam’ın yolunda, Fikir’in yolunda birleştirsin. Amin!

Mburoja e idesë dhe rreziku i helmit të parazitëve në komunitetin Mysliman...

Gjatë gjithë historisë së botës islame, liderët kanë luajtur një rol kyç në fatin e umës. Nga kuptimi i duhur i rolit të liderit, pastërtia e tij e brendshme, përkushtimi ndaj shkakut të Allahut dhe vendosmëria varet jo vetëm rruga e komunitetit, por edhe mundësia për të zbatuar ligjet islame (sheriati) në jetë. Megjithatë, historia tregon edhe shembuj tragjikë kur fillon rënia e një lideri, duke çuar në kolapsin e iniciativave të mëdha, dhe ideja islame përfundon të tradhet. Pse ndodh kjo? Dhe si të dalloni një lider të vërtetë nga një i rremë? Pse shfaqen "parazitë" në mesin e muslimanëve që shkatërrojnë komunitetin nga brenda? Këto pyetje kërkojnë jo vetëm analizë, por edhe njohjen e përgjegjësisë nga çdo musliman...

Hamdullillah, Ne e lavdishim dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Allahut. Ne kërkojmë strehim në Allah nga keqardhja e shpirtit tonë dhe veprat e keqija. Kushdrej Allah e udhëzon, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kushdrej Allah e lë, askush nuk mund ta udhëzojë në rrugën e drejtë. Ne dëshmojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe ne dëshmojmë se Muhamedi është i robëruar dhe Profeti i Tij. Dhe pastaj:

Civilizimi islami për shekuj ka qenë i ndërtuar mbi parimet e drejtësisë, besnikërisë ndaj ligjeve divine dhe përgjegjësisë kolektive. Në thelb i çdo shoqërie të suksesshme qëndon liderësia e fortë. Sidoqoftë, si tregon historia, shumë përpjekje për ndërtimin e një shoqërie të drejtë kanë dështuar për shkak të faktorëve njerëzorë - tradhëtia e idealistëve nga liderët, dashuria për kënaqësitë e botës dhe zëvendësimi i synimeve të vërteta me intereset vetjakë. Në këtë artikull, ne do të shqyrtojmë aspektet kryesore të liderisë islame, rreziqet që mund të përballen nga lideri dhe rëndësinë e mbrojtjes së Ide-së (Ligjeve Islame) nga elementet parazite brenda shoqërisë.

Në Islam, një lider (amir, imam, kalif ose cilido që merr përgjegjësi për udhëheqjen e komunitetit) duhet të përfaqësojë Ide-në. Kjo do të thotë se veprimet, vendimet dhe madje edhe mendimet e tij duhet të jenë të mbushura me dëshirën për të zbatuar Shariatin e Allahut. Ai bëhet "mburojë" që e mbrojë Ide-në dhe "traktor" që e pastron rrugën për implementimin e saj në jetë.

Lideri duhet të jetë për Ligjet Islame, duke i vendosur ato sipër interesave personale, interesave të afërmit ose madje edhe të komunitetit në tërësi. Kjo kërkon besim të thellë, vetë-drejtim dhe gatishmëri për sakrifica. Ai duhet të jetë shembull për t'u imituar. Lideri nuk thjesht administron, ai tregon me veprimet dhe vendime e tij. Sjellja e tij duhet të përputhet me standardet morale më të larta të caktuara nga Allah. Ai ka detyrën të mbrojë ata që e ndjekin, ndihmues atyre që ruajnë besnikërinë ndaj Ligjeve Islame dhe mos u nënshtrohen tentacioneve. Sidoqoftë, pikërisht këtu fillon provimi me pushtetin. Shumë liderë, pasi fitojnë akses në burime dhe mundësi, fillojnë të ngrihen nga mallrat e botës (dunya), duke harruar misionin e tyre fillestar. Ata bëhen të burgosur në dobësitë e tyre, çka çon në fshirjen e Ide-së.

Një lider që mendon sipas kategorive të dunyës — nuk është më lider. Ai është bërë i robëruar i pasionit të tij. Një lider i vërtetë mendon sipas kategorive të Aheratit, sipas plotësimit të Vullnetit të Allahut, jo për fitim apo popularitet. Ideja rreth së cilës ndërtohet shoqëria islame janë Ligjet Islame. Kjo është zbulim nga Allah, dërguar njerëzimit si udhëzim, shpëtim dhe mëshirë. Shfrytëzimi i kësaj Ide-e do të thotë shkatërrimin e të gjithë shoqërisë. Prandaj, Lideri duhet të jetë i mbushur me këtë Ide deri në rrënjët e flokëve, ai duhet të jetojë për të, të fryejë dhe të lëvizë për të. Asnjë kompromis me gënjeshtrën, asnjë lehtësim për komoditet, ratinge ose përfitime politike — nuk lejohen nëse minuan Shariatin. Një lider i vërtetë qëndron i fortë, edhe nëse i gjithë bota është kundër tij.

Me më të madhen ndjenjë keqardhjeje, në radhat e muslimanëve gjithmonë gjenden parazitë — hipokritë, që kërkojnë përfitime, synojnë fuqinë, duke përdorur Islam si mjet, si shkallë për qëllimet e tyre. Ata urrejnë Ide-në, sepse ajo kufizon lakominë e tyre. Ata urrejnë bashkëpunëtorët, sepse ata i pengojnë ata në kontrollin e liderit - amir. Ata janë si munaqësit, për të cilët Allah ☪ ka folur në Kur'an: "Kur takojnë ata që besojnë, ata thonë: 'Ne besuam'. Por kur mbeten me djallin e tyre, ata thonë: 'Ne jemi me ju, ne thjesht po marrim pjesë'." (Kur'an 2:14).

Ata presin momentin kur lideri do të dobësohet, që ta hidh poshtë dhe të vendosin në vend të tij një marionetë — një njeri nga "ty", i larguar nga Shariati, por i bindur interesave të dunyës. Sa e dhimbshme është të kuptosh, por shpesh lideri vetë bëhet e para thyerje në ndërtimin e Islamit. Jo armiq nga jashtë, por tradhëtia nga brenda. Kur ai nuk kalon provimin me pushtetin, kur ëmbëlsia e tronit e përshkollon ëmbëlsinë e vërtetësisë së Islamsë, atëherë ndodh rënia. Sot ne shohim ata që dikur hodhën këmisha në gjoks, duke bërtitur për vendosjen e Islamsë, tani ulur në karrige, duke winkuar armiqët, duke shtypur vëllezërit dhe duke shitur Shariatin për "bonuset". Kjo është tradhëti e Ide-së, dhe prandaj tradhëti ndaj Allahut, Profetit ☪ dhe të gjithë umës.

Mospranimi i ligjeve islame, të cilat kufizojnë lirisht veprimet e tyre, i bën ata të përpunojnë për t'i zëvendësuar ato me rregulla artificiale, të përshtatshme për ta vetë. Parazitët e shohin bashkëpunëtorët si konkurrentë, të cilët mund të pengojnë planet e tyre. Prandaj, ata përpiqen t'i diskreditojnë ata para liderit. Kur parazitët arrisin kontrollin mbi liderin, ata fillon ta manipulojnë atë, drejtuesin e veprimeve të tij në drejtim të kundërt të Ide-së. Nëse lideri humb forcën ose popullaritetin, parazitët pa dyshim e heqin atë, duke zëvendësuar atë me "njeriun e tyre".

Shumë shembuj historikë tregojnë se rënia e shteteve islame shpesh ka filluar me tradhëtinë e liderëve. Liderët, pasi morën pushtetin, shpesh u përfshi në pasuri materiale. Ata filluan të vlerësojnë botën më shumë se jetën e ardhshme Aheratin, duke u larguar gradualisht prej Ligjeve Islame. Ky fakt çon në humbjen e orientimit të shoqërisë, duke lënë Ide-në në anashkalles.

Nëse një lider i rrethon veten me parazitë në vend të bashkëpunëtorëve të vërtetë, vendimet e tij bëhen gjithnjë e më egoiste. Parazitët krijon një "flluskë informacioni" rreth tij, ku ai shikon vetëm atë që i favorizon ato. Shumë liderë fillojnë të përdorin Ligjet Islame si mjet për të arritur pushtetin, jo si qëllim përfundimtar. Sapoi ato arrijnë qëllimet e tyre, Idea hedhet poshtë si tepër.

Roli i Bashkëpunëtorëve: Mbajtja e Liderit në Kuadrat e Ide-së

Bashkëpunëtorët e vërtetë nuk janë ndjekësit e verbër të liderit. Detyra e tyre është të mbajnë liderin brenda kuadrave të Ide-së, duke qenë pasqyrë e tij, kujtesë, mbështetje dhe forcë korrigjuese. Ata e mbrojnë liderin nga parazitët, nga gabimet dhe mashtrimet. Pa një shoqëri të fortë, të vërtetë dhe të ditur, madje edhe lideri më i përkushtuar mund të rrëshqasë. Kjo është si në betejë — një luftëtar nuk mund të mbajë frontin. Nevojitet një ekip që të jetë në gjendje të mbrojë jo vetëm fizikisht, por edhe moralisht, shpirtërisht dhe ideologjikisht.

Kur lideri harron misionin e tij, kur Idea bëhet një mjet dhe jo esencë — ndodh tradhëtia ndaj Allahut. Kjo nuk është vetëm një dështim politik ose menaxherial. Kjo është një dështim shpirtëror, pasojat e të cilit reflektohen në të gjithë umën — në konfliktet, në mosvendosjen e sheriatit, në ndarjet dhe në rrënimin e moralit.

Për të parandaluar rrënimin e shoqërisë islame, duhet të ndiqen parimet e mëposhtme:

• Lideri duhet të testohet me kujdes për përkushtimin e tij ndaj Ligjeve Islame. Ai duhet të jetë një person me besim të fortë, i ndershëm dhe pa interes.
• Bashkëpunëtorët duhet të luajnë një rol aktiv në monitorimin e liderit. Ata janë të detyruar ta udhëzojnë atë, nëse fillon të devijojë dhe ta paralajmërojnë nga ndikimi i parazitëve.
• Parazitët duhet të identifikohen dhe të hiqen nga rrethi i liderit. Kjo kërkon vëmendje të vazhdueshme nga bashkëpunëtorët dhe shoqëria në tërësi.

Është e rëndësishme të edukohet një brez i ri liderësh që të kuptojnë esencën e vërtetë të Ligjeve Islame dhe rëndësinë e tyre për shoqërinë. Arsimi duhet të drejtohet për formimin e parimeve morale të fortë. Lideria Islame është një përgjegjësi e madhe përpara Allahut dhe shoqërisë. Lideri duhet të jetë mbështetje për Ide-në, mburojë për bashkëpunëtorët dhe traktor për progres. Sidoqoftë, dobësia njerëzore dhe interesat vetjakë shpesh çojnë në tradhëti të Ligjeve Islame. Për të mbrojtur shoqërinë nga rrënia, liderët duhet të zgjidhen me kujdes, veprimet e tyre monitorohen dhe elementet parazite eliminohen.

Lufta për Shariatin nuk është vetëm një luftë nga jashtë. Kjo është një luftë e përhershme brenda: brenda zemrave, brenda strukturave, brenda liderëve. Ne jemi të detyruar ta kuptojmë: Islami nuk është një mjet për realizimin e vetvetes. Ai vetë është qëllimi. Ai vetë është kuptimi. Dhe ne — jemi thjesht bartësit dhe mbrojtësit e tij. Kush e harron këtë — do të bjerë. Kush e mbart këtë — do të fitojë. "O ju që keni besuar! Pse thoni atë që nuk veproni? Ka një urrejtje të madhe te Allahut që thoni atë çka nuk veproni." (Kur'an 61:2-3).

T’i fortësojë Allah liderët tanë, të pastronte radhat nga parazitët, dhe të na bashkojë në rrugën e Ide-së — rrugën e Islamsë. Ameen!