Счастлив тот, кто приобрел довольство Аллаха, повинуясь Его велениям и творя в этом мире добро...

Happy is the one who has gained the pleasure of Allah by obeying His commands and doing good in this world... / Allah'ın emirlerine itaat ederek ve bu dünyada iyilik yaparak Allah'ın rızasını kazanan, mutlu olandır... / I lumtur është ai që ka fituar kënaqësinë e Allahut duke iu bindur urdhrave të tij dhe duke bërë mirë në këtë botë...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Жизнь очень просторна, но мы сужаем ее, когда считаем, что наше счастье связано с определенными вещами. Поменяй свое понятие, выйди за границы навязанных людям ложных ценностей, а главное, не связывай свое счастье с мирскими и материальными ценностями. Счастлив не тот, кто приобрел все мирские блага, счастлив тот, кто приобрел довольство Аллаха, повинуясь Его велениям и творя в этом мире добро!

Это наставление затрагивает очень глубокие и важные аспекты человеческого существования, касаясь как индивидуального счастья, так и нашего места в мире. Жизнь предлагает нам бесконечное множество возможностей, путей, переживаний и перспектив. Она не ограничена узкими рамками или предопределенными сценариями. В ней есть место для всего – радости и печали, роста и падений, любви и потерь.

Именно мы сами ограничиваем наш потенциал и восприятие жизни, и как мы это делаем? Мы устанавливаем искусственные границы, определяя наше счастье через внешние факторы и материальные блага. Вместо того, чтобы исследовать весь спектр возможностей, мы фиксируемся на конкретных целях, достижениях, желаниях. Это приводит к тому, что мы перестаем замечать красоту и богатство мира, которые нас окружают.

Мы часто ставим наше счастье в зависимость от внешних обстоятельств. Например: "Я буду счастлив, когда куплю новую машину," или "Я стану счастливым, когда найду идеальную работу," или "Я буду счастлив, когда похудею." Эти условия создают зависимость от чего-то, что находится вне нас самих. Подобный подход делает нас очень уязвимыми. Если эти "определенные вещи" недостижимы, мы обречены на несчастье. Даже если мы достигаем желаемого, счастье оказывается мимолетным, поскольку мы быстро привыкаем к новым приобретениям и начинаем искать новые стимулы.

Потеря внутреннего ориентира - это когда мы ставим счастье в зависимость от внешних факторов, мы теряем связь с нашим внутренним "я". Мы перестаем прислушиваться к своим истинным потребностям, ценностям и чувствам. Это призыв к осознанной переоценке наших представлений о счастье и успехе. Нужно перестать принимать на веру то, что нам навязывает общество, реклама, мода, социальные сети. Нас часто призывают стремиться к материальному благополучию, статусу, внешнему признанию, но редко говорят о том, что истинное счастье лежит в другом.

Навязанные ложные ценности, это те ценности, которые не исходят изнутри, а диктуются внешним миром. Они могут проявляться в виде стереотипов о том, что нужно иметь, чтобы быть счастливым. Они часто основаны на сравнении себя с другими, на конкуренции и потребительстве. Чтобы обрести истинное счастье, нужно выйти за рамки этих ложных ценностей, отбросить иллюзии и посмотреть на жизнь свежим взглядом. Это процесс, который требует мужества и самоанализа.

Всё материальное в этом мире временно и не имеет истинной ценности для нашей души. Богатство, слава, власть – все это может прийти и уйти. Привязанность к этому делает нас зависимыми от внешних обстоятельств и обрекает на разочарование. Настоящее счастье проистекает из внутреннего мира – из наших ценностей, убеждений, отношений с другими людьми, нашей связи с чем-то большим, чем мы сами. Настоящий рост и развитие заключаются не в накоплении богатств, а в становлении лучшей версией себя, в обретении мудрости, в развитии сострадания и любви.

Духовное удовлетворение, внутренний мир и гармония, они возникают из жизни в соответствии с моральными и этическими принципами, из стремления к духовному совершенствованию и служению Всевышнему. Это не просто формальное соблюдение религиозных обрядов, а глубокое понимание и применение Божественных истин в повседневной жизни.

Повиновение и следование шариату Аллаха и наставлениям, которые учат нас любить нашего Творца, быть справедливыми, милосердными, честными и добродетельными. Истинное счастье заключается не в пассивном созерцании или эгоистичном стремлении к личной выгоде, а в активном служении другим, в созидании, в помощи нуждающимся, в распространении добра и справедливости в этом мире. Это не просто проявление благотворительности, а осознанное участие в создании лучшего мира для всех.

Суть этого наставления заключается в том, что истинное и долгосрочное счастье нельзя найти во внешнем мире. Оно кроется внутри нас, в нашей связи с духовным, в нашем стремлении к самосовершенствованию, в нашей способности любить и сострадать, в нашем служении добру. Это призыв к тому, чтобы пересмотреть свои ценности, освободиться от рабства материальных желаний и направить свою жизнь на путь Аллаха, духовного роста и служения другим.

В итоге: наставление говорит нам о том, что жизнь гораздо шире, чем мы думаем, и что наше счастье не должно зависеть от временных и недолговечных вещей. Оно призывает нас к переосмыслению ценностей, к отказу от навязанных стереотипов и к поиску истинного смысла жизни, который кроется в духовном развитии, в следовании моральным принципам и в служении другим. Счастье - это не пункт назначения, а путешествие, которое проходит через любовь к Аллаху, доброту, сострадание и связь с чем-то большим, чем мы сами...

Happy is the one who has gained the pleasure of Allah by obeying His commands and doing good in this world...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

Life is very spacious, but we narrow it down when we believe that our happiness is related to certain things. Change your concept, go beyond the boundaries of false values imposed on people, and most importantly, do not associate your happiness with worldly and material values. Happy is not the one who has acquired all the worldly goods, happy is the one who has acquired the pleasure of Allah by obeying His commands and doing good in this world!

This instruction touches on very deep and important aspects of human existence, touching both individual happiness and our place in the world. Life offers us an infinite variety of possibilities, paths, experiences, and perspectives. It is not limited by narrow limits or predefined scenarios. There is a place for everything in it – joy and sorrow, growth and fall, love and loss.

It is we who limit our potential and perception of life, and how do we do this? We set artificial boundaries, defining our happiness through external factors and material goods. Instead of exploring the full range of possibilities, we focus on specific goals, achievements, and desires. This leads to the fact that we stop noticing the beauty and richness of the world that surrounds us.

We often make our happiness dependent on external circumstances. For example: "I'll be happy when I buy a new car," or "I'll be happy when I find the perfect job," or "I'll be happy when I lose weight."These conditions create dependence on something that is outside of ourselves. This approach makes us very vulnerable. If these "certain things" are unattainable, we are doomed to misery. Even if we achieve what we want, happiness turns out to be fleeting, as we quickly get used to new acquisitions and start looking for new incentives.

The loss of an internal reference point is when we make happiness dependent on external factors, we lose touch with our inner self. We stop listening to our true needs, values, and feelings. This is a call for a conscious reassessment of our ideas about happiness and success. We need to stop taking for granted what society, advertising, fashion, and social media impose on us. We are often encouraged to strive for material well-being, status, and external recognition, but it is rarely said that true happiness lies elsewhere.

Imposed false values are those values that do not come from within, but are dictated by the outside world. They can manifest themselves in the form of stereotypes about what you need to have in order to be happy. They are often based on comparing oneself with others, on competition and consumerism. To find true happiness, you need to go beyond these false values, discard illusions and look at life with a fresh look. It's a process that requires courage and introspection.

Everything material in this world is temporary and has no true value for our soul. Wealth, fame, power – all this can come and go. Attachment to it makes us dependent on external circumstances and condemns us to disappointment. True happiness comes from the inner world – from our values, beliefs, relationships with other people, our connection to something greater than ourselves. True growth and development does not consist in accumulating wealth, but in becoming the best version of yourself, gaining wisdom, developing compassion and love.

Spiritual satisfaction, inner peace and harmony, they arise from living in accordance with moral and ethical principles, from striving for spiritual perfection and service to the Almighty. This is not just a formal observance of religious rituals, but a deep understanding and application of Divine truths in everyday life.

Obeying and following the Sharia of Allah and the precepts that teach us to love our Creator, to be just, merciful, honest and virtuous. True happiness does not consist in passive contemplation or selfish pursuit of personal gain, but in active service to others, in creation, in helping those in need, in spreading goodness and justice in this world. This is not just a manifestation of charity, but a conscious participation in creating a better world for everyone.

The essence of this instruction is that true and long-term happiness cannot be found in the outside world. It lies within us, in our connection with the spiritual, in our desire for self-improvement, in our ability to love and have compassion, in our service to goodness. This is a call to reconsider your values, free yourself from the bondage of material desires and direct your life towards the path of Allah, spiritual growth and service to others.

In summary: the instruction tells us that life is much broader than we think, and that our happiness should not depend on temporary and short-lived things. It calls us to rethink values, to reject imposed stereotypes and to search for the true meaning of life, which lies in spiritual development, in following moral principles and in serving others. Happiness is not a destination, but a journey that takes place through love for Allah, kindness, compassion, and connection to something greater than ourselves...

Allah'ın emirlerine itaat ederek ve bu dünyada iyilik yaparak Allah'ın rızasını kazanan, mutlu olandır...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Hayat çok geniştir, ancak mutluluğumuzun belirli şeylerle bağlantılı olduğuna inandığımızda onu daraltıyoruz. Fikrinizi değiştirin, insanlara dayatılan yanlış değerlerin sınırlarını aşın ve en önemlisi mutluluğunuzu dünyevi ve maddi değerlerle ilişkilendirmeyin. Dünyanın tüm mallarını edinen mutlu değildir, Allah'ın emirlerine itaat ederek ve dünyada iyilik yaparak Allah'ın rızasını edinen mutlu olur.

Bu talimat, hem bireysel mutluluğa hem de dünyadaki yerimize değinerek insan varoluşunun çok derin ve önemli yönlerine değinmektedir. Hayat bize sonsuz sayıda olasılık, yol, deneyim ve bakış açısı sunar. Dar çerçevelerle veya önceden tanımlanmış senaryolarla sınırlı değildir. İçinde her şeye yer var – neşe ve üzüntü, büyüme ve düşüş, sevgi ve kayıp.

Potansiyelimizi ve yaşam algımızı kendimiz sınırlayan biziz ve bunu nasıl yapıyoruz? Mutluluğumuzu dış faktörler ve maddi mallarla belirleyerek yapay sınırlar belirliyoruz. Tüm olasılıkları keşfetmek yerine, kendimizi belirli hedeflere, başarılara, arzulara sabitliyoruz. Bu, bizi çevreleyen dünyanın güzelliğini ve zenginliğini fark etmememize neden oluyor.

Mutluluğumuzu sık sık dış koşullara bağımlı hale getiririz. Örneğin: "Yeni bir araba aldığımda mutlu olacağım," veya "Mükemmel işi bulduğumda mutlu olacağım," veya "Kilo verdiğimde mutlu olacağım." Bu koşullar, kendimizin dışında olan bir şeye bağımlılık yaratır. Bu yaklaşım bizi çok savunmasız kılıyor. Bu "belirli şeylere" ulaşılamazsa, talihsizliğe mahkum oluruz. İstediğimize ulaşsak bile, yeni kazanımlara hızla alıştıkça ve yeni teşvikler aramaya başladığımız için mutluluk geçicidir.

İçsel referansın kaybı, mutluluğu dış faktörlere bağımlı hale getirdiğimizde, içsel benliğimizle olan bağlantımızı kaybetmemizdir. Gerçek ihtiyaçlarımızı, değerlerimizi ve duygularımızı dinlemeyi bırakıyoruz. Bu, mutluluk ve başarı hakkındaki düşüncelerimizin bilinçli bir şekilde yeniden değerlendirilmesi için bir çağrıdır. Toplumun, reklamın, modanın, sosyal ağların bize dayattığı inancı kabul etmeyi bırakmalıyız. Sık sık maddi refah, statü, dış tanınma için çabalamaya çağrılırız, ancak nadiren gerçek mutluluğun başka bir yerde yattığını söylerler.

Dayatılan yanlış değerler, bunlar içeriden gelmeyen, dış dünya tarafından dikte edilen değerlerdir. Kendilerini mutlu olmak için neye sahip olmanız gerektiğine dair klişeler olarak gösterebilirler. Genellikle kendimizi başkalarıyla karşılaştırmaya, rekabete ve tüketimciliğe dayanırlar. Gerçek mutluluğu bulmak için bu yanlış değerlerin ötesine geçmeli, yanılsamaları bir kenara bırakmalı ve hayata yeni gözlerle bakmalısınız. Bu cesaret ve iç gözlem gerektiren bir süreçtir.

Bu dünyadaki maddi olan her şey geçicidir ve ruhumuz için gerçek bir değeri yoktur. Zenginlik, şöhret, güç - bunların hepsi gelip gidebilir. Buna bağlı kalmak bizi dış koşullara bağımlı kılar ve bizi hayal kırıklığına uğratır. Gerçek mutluluk iç dünyadan kaynaklanır – değerlerimizden, inançlarımızdan, diğer insanlarla ilişkilerimizden, kendimizden daha büyük bir şeyle olan bağlantımızdan. Gerçek büyüme ve gelişme, zenginlik biriktirmekten değil, kendinizin en iyi versiyonu olmaktan, bilgeliği kazanmaktan, şefkat ve sevgiyi geliştirmekten ibarettir.

Manevi tatmin, iç huzur ve uyum, ahlaki ve etik ilkelere uygun olarak yaşamdan, ruhsal gelişim ve Yüce'ye hizmet etme arzusundan doğarlar. Bu sadece dini ayinlerin resmi olarak gözlemlenmesi değil, İlahi Gerçeklerin günlük yaşamda derinlemesine anlaşılması ve uygulanmasıdır.

Allah'ın şeriatına ve bize Yaratıcımızı sevmeyi, adil, merhametli, dürüst ve erdemli olmayı öğreten talimatlara itaat etmek ve bunlara uymak. Gerçek mutluluk, pasif tefekkürde ya da kişisel kazanç için bencilce çabalamada değil, başkalarına aktif hizmette, yaratmada, muhtaçlara yardım etmede, bu dünyada iyilik ve adaletin yayılmasında yatmaktadır. Bu sadece hayırseverliğin bir tezahürü değil, herkes için daha iyi bir dünya yaratmaya bilinçli bir katılımdır.

Bu talimatın özü, gerçek ve uzun vadeli mutluluğun dış dünyada bulunamayacağıdır. İçimizde, ruhsal olanla bağlantımızda, kendini geliştirme arayışımızda, sevme ve şefkat kapasitemizde, iyiye hizmetimizde yatmaktadır. Bu, değerlerinizi gözden geçirmeniz, maddi arzuların esaretinden kurtulmanız ve hayatınızı Allah'ın yoluna, ruhsal gelişime ve başkalarına hizmet etmeye yönlendirmeniz için bir çağrıdır.

Özetle: Talimat bize hayatın düşündüğümüzden çok daha geniş olduğunu ve mutluluğumuzun geçici ve kısa ömürlü şeylere bağlı olmaması gerektiğini söyler. Bizi değerleri yeniden düşünmeye, dayatılan klişeleri terk etmeye ve ruhsal gelişimde, ahlaki ilkeleri takip etmede ve başkalarına hizmet etmede yatan yaşamın gerçek anlamını aramaya çağırıyor. Mutluluk bir varış noktası değil, Allah'a olan sevgiden, nezaketten, şefkatten ve kendimizden daha büyük bir şeyle bağlantıdan geçen bir yolculuktur...

I lumtur është ai që ka fituar kënaqësinë e Allahut duke iu bindur urdhrave të tij dhe duke bërë mirë në këtë botë...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Jeta është shumë e gjerë, por ne e ngushtojmë atë kur besojmë se lumturia jonë lidhet me gjëra të caktuara. Ndryshoni konceptin tuaj, shkoni përtej kufijve të vlerave të rreme të imponuara njerëzve dhe më e rëndësishmja, mos e lidhni lumturinë tuaj me vlerat e kësaj bote dhe materiale. I lumtur nuk është ai që ka fituar të gjitha të mirat e kësaj bote, i lumtur është ai që ka fituar kënaqësinë E Allahut duke iu bindur urdhrave të Tij dhe duke bërë mirë në këtë botë!

Ky udhëzim prek aspekte shumë të thella dhe të rëndësishme të ekzistencës njerëzore, duke prekur lumturinë individuale dhe vendin tonë në botë. Jeta na ofron një larmi të pafund mundësish, rrugësh, përvojash dhe perspektivash. Nuk kufizohet nga kufijtë e ngushtë ose skenarët e paracaktuar. Ka një vend për gjithçka në të-gëzim dhe pikëllim, rritje dhe rënie, dashuri dhe humbje.

Jemi ne që kufizojmë potencialin dhe perceptimin tonë për jetën, dhe si ta bëjmë këtë? Ne vendosim kufij artificialë, duke përcaktuar lumturinë tonë përmes faktorëve të jashtëm dhe të mirave materiale. Në vend që të eksplorojmë gamën e plotë të mundësive, ne përqendrohemi në qëllime, arritje dhe dëshira specifike. Kjo çon në faktin se ne ndalojmë së vërejturi bukurinë dhe pasurinë e botës që na rrethon.

Ne shpesh e bëjmë lumturinë tonë të varur nga rrethanat e jashtme. Për shembull:" do të jem i lumtur kur të blej një makinë të re", ose" do të jem i lumtur kur të gjej punën e përsosur", ose " do të jem i lumtur kur të humbas peshë."Këto kushte krijojnë varësi nga diçka që është jashtë vetes sonë. Kjo qasje na bën shumë të prekshëm. Nëse këto" gjëra të caktuara " janë të paarritshme, ne jemi të dënuar me mjerim. Edhe nëse arrijmë atë që duam, lumturia rezulton të jetë kalimtare, pasi shpejt mësohemi me blerjet e reja dhe fillojmë të kërkojmë stimuj të rinj.

Humbja e një pike referimi të brendshme është kur e bëjmë lumturinë të varur nga faktorët e jashtëm, humbasim kontaktin me veten tonë të brendshme. Ne ndalojmë së dëgjuari nevojat, vlerat dhe ndjenjat tona të vërteta. Kjo është një thirrje për një rivlerësim të vetëdijshëm të ideve tona për lumturinë dhe suksesin. Ne duhet të ndalojmë së marrë si të mirëqenë atë që na imponon shoqëria, reklamimi, moda dhe mediat sociale. Shpesh inkurajohemi të përpiqemi për mirëqenien materiale, statusin dhe njohjen e jashtme, por rrallë thuhet se lumturia e vërtetë qëndron diku tjetër.

Vlerat e imponuara të rreme janë ato vlera që nuk vijnë nga brenda, por diktohen nga bota e jashtme. Ato mund të shfaqen në formën e stereotipeve për atë që duhet të keni në mënyrë që të jeni të lumtur. Ato shpesh bazohen në krahasimin e vetes me të tjerët, në konkurrencë dhe konsumizëm. Për të gjetur lumturinë e vërtetë, duhet të shkoni përtej këtyre vlerave të rreme, të hidhni iluzionet dhe ta shikoni jetën me një pamje të freskët. Është një proces që kërkon guxim dhe introspeksion.

Çdo gjë materiale në këtë botë është e përkohshme dhe nuk ka vlerë të vërtetë për shpirtin tonë. Pasuria, fama, fuqia – e gjithë kjo mund të vijë dhe të shkojë. Lidhja me të na bën të varur nga rrethanat e jashtme dhe na dënon me zhgënjim. Lumturia e vërtetë vjen nga bota e brendshme – nga vlerat, besimet, marrëdhëniet tona me njerëzit e tjerë, lidhja jonë me diçka më të madhe se ne. Rritja dhe zhvillimi i vërtetë nuk konsiston në grumbullimin e pasurisë, por në bërjen e versionit më të mirë të vetes, fitimin e mençurisë, zhvillimin e dhembshurisë dhe dashurisë.

Kënaqësia shpirtërore, paqja dhe harmonia e brendshme, ato lindin nga të jetuarit në përputhje me parimet morale dhe etike, nga përpjekja për përsosmëri shpirtërore dhe shërbim Ndaj Të Plotfuqishmit. Kjo nuk është vetëm një respektim formal i ritualeve fetare, por një kuptim dhe zbatim i thellë i të vërtetave Hyjnore në jetën e përditshme.

Duke iu bindur Dhe duke ndjekur Sheriatin e Allahut dhe porositë që na mësojnë ta duam Krijuesin tonë, të jemi të drejtë, të mëshirshëm, të ndershëm dhe të virtytshëm. Lumturia e vërtetë nuk konsiston në soditje pasive ose ndjekje egoiste të përfitimit personal, por në shërbim aktiv ndaj të tjerëve, në krijim, në ndihmën e atyre në nevojë, në përhapjen e mirësisë dhe drejtësisë në këtë botë. Ky nuk është vetëm një manifestim i bamirësisë, por një pjesëmarrje e vetëdijshme në krijimin e një bote më të mirë për të gjithë.

Thelbi i këtij udhëzimi është se lumturia e vërtetë dhe afatgjatë nuk mund të gjendet në botën e jashtme. Ajo qëndron brenda nesh, në lidhjen tonë me shpirtërore, në dëshirën tonë për vetë-përmirësim, në aftësinë tonë për të dashur dhe për të pasur dhembshuri, në shërbimin tonë ndaj mirësisë. Kjo është një thirrje për të rishikuar vlerat tuaja, për t'u çliruar nga skllavëria e dëshirave materiale dhe për ta drejtuar jetën tuaj drejt rrugës së Allahut, rritjes shpirtërore dhe shërbimit ndaj të tjerëve.

Në përmbledhje: udhëzimi na tregon se jeta është shumë më e gjerë nga sa mendojmë dhe se lumturia jonë nuk duhet të varet nga gjërat e përkohshme dhe jetëshkurtra. Na bën thirrje të rimendojmë vlerat, të refuzojmë stereotipet e imponuara dhe të kërkojmë kuptimin e vërtetë të jetës, e cila qëndron në zhvillimin shpirtëror, në ndjekjen e parimeve morale dhe në shërbimin ndaj të tjerëve. Lumturia nuk është një destinacion, por një udhëtim që zhvillohet përmes dashurisë për Allahun, mirësisë, dhembshurisë dhe lidhjes me diçka më të madhe se ne...