Разве не охватывает страх приближающейся смерти? / Isn't the fear of approaching death overwhelming?

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Страшна не сама смерть, а отчет после нее перед Аллахом, за каждое деяние, которое ты совершил при жизни, малое и большое, забытое и то, что застряло в памяти, за все...

Так ответьте себе честно, готовы ли вы к этому часу? Независимо от твоего ответа, этот расчет тебя ждет.

Смерть — неизбежный исход, занявший помыслы праведных рабов Аллаха и лишивший их возможности спокойного сна.

Реальность такова, что лишь для жившего с полной готовностью, встреча смерти в назначенный срок, станет переходом в лучшую обитель.

Что же касается беспечных к этой разрушительнице наслаждений, то она станет для них дверью в бесконечное сожаление и раскаянье. 

Однако, когда душа подступит к горлу, а затем устремится в иной мир, сожалеть будет поздно. Единственные припасы, которые мы возьмем с собой, это не любящие нас близкие и друзья, а дела — либо праведные, либо греховные.

“Час непременно наступит, и в нем нет сомнения. однако большинство людей не верует”. - 40:59.

Смерть имеет своё свойство неожиданности, мы проживаем свою скоротечную жизнь в небрежности, ослеплённые любовью к мирской жизни, ложно обнадеживаем себя. У каждого свой оставшийся счёт и каждого ждёт его расчёт.

Ошибка молодого поколения в том, что они думают, что доживут до старости, «проживем подростковую жизнь хорошенько, потом опомнимся, оставим запретное, выйдем на истинный путь к Аллаhу»...

Но, смерть обещана не только старикам!

Praise be to Allah, Whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek Allah's protection from the evil of our souls and evil deeds. Whom Allah guides on the straight path, no one can lead astray. And whom He forsakes, no one can guide to the straight path. We testify that there is none worthy of worship but Allah alone, and we testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

It is not death itself that is dreaded, but the account after it to Allah, for every deed you did in life, small and large, forgotten and that which sticks in the memory, for everything....

So answer yourself honestly, are you ready for this hour? Regardless of your answer, that reckoning awaits you.

Death is the inevitable outcome that occupied the thoughts of the righteous servants of Allah and deprived them of the possibility of a peaceful sleep.

The reality is that only for the one who has lived with full readiness, the meeting of death at the appointed time will be a passage to a better abode.

As for those who are careless of this destroyer of pleasures, it will be a doorway to endless regret and remorse.

However, when the soul comes to the throat and then rushes to the next world, it will be too late to regret. The only supplies we will take with us are not loved ones and friends, but works, either righteous or sinful.

"The hour will surely come, and there is no doubt of it. yet most people do not believe." - 40:59.

Death has its own quality of surprise, we live our fleeting life in carelessness, blinded by the love of worldly life, falsely reassuring ourselves. Everyone has his own remaining score to settle and his reckoning awaits him.

The mistake of the young generation is that they think that they will live to old age, "we will live our teenage life well, then we will come to our senses, leave the forbidden, and come to the true path to Allah"....

But, death is not only promised to old people!

A nuk është dërrmuese frika nga afrimi i vdekjes?

Falënderimi i takon Allahut, të Cilit e lavdërojmë dhe të Cilit i kërkojmë ndihmë dhe falje. Kërkojmë mbrojtje nga Allahu nga e keqja e shpirtit tonë dhe nga veprat e këqija. Atë që Allahu e udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta humbë. Dhe atë që Ai e lë, askush nuk do ta udhëzojë në rrugën e drejtë. Ne dëshmojmë se nuk meriton të adhurohet përveç Allahut të vetëm dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe i Dërguari i Tij. Dhe pastaj:

Ajo që është e tmerrshme nuk është vetë vdekja, por llogaria pas saj para Allahut, për çdo vepër që ke bërë gjatë jetës, të vogël e të madhe, të harruar dhe të ngecur në kujtesë, për çdo gjë...

Pra përgjigjuni vetes sinqerisht, a jeni gati për këtë orë? Pavarësisht nga përgjigja juaj, kjo llogaritje ju pret.

Vdekja është një rezultat i pashmangshëm që pushton mendimet e robërve të drejtë të Allahut dhe i privon ata nga mundësia për një gjumë të qetë.

Realiteti është se vetëm për ata që jetojnë me gatishmëri të plotë, takimi me vdekjen në kohën e caktuar do të bëhet një kalim drejt një vendbanimi më të mirë.

Sa për ata që janë të pakujdesshëm për këtë shkatërrues të kënaqësisë, do të bëhet për ta dera e keqardhjes dhe pendimit të pafund.

Megjithatë, kur shpirti ngrihet në fyt dhe më pas nxiton në një botë tjetër, do të jetë tepër vonë për t'u penduar. Furnizimet e vetme që do të marrim me vete nuk janë të dashurit dhe miqtë që na duan, por veprat – qofshin të drejta ose mëkatare.

“Ora me siguri do të vijë dhe nuk ka asnjë dyshim për këtë. megjithatë, shumica e njerëzve nuk besojnë.” - 40:59.

Vdekja ka cilësinë e saj të befasisë, ne e jetojmë jetën tonë kalimtare në neglizhencë, të verbuar nga dashuria për jetën e kësaj bote, i japim vetes shpresë të rreme. Të gjithë kanë llogarinë e tyre të mbetur dhe të gjithë janë duke pritur për llogaritjen e saj.

Gabimi i brezit të ri është se ata mendojnë se do të jetojnë deri në pleqëri, “do ta jetojmë mirë jetën tonë adoleshente, pastaj do të vijmë në vete, do ta lëmë të ndaluarën dhe do të marrim rrugën e vërtetë për tek Allahu”...

Por vdekja u premtohet jo vetëm të moshuarve!