Размышляйте о том, как Аллах скрывает наши недостатки...

Think about how Allah hides our flaws... / Allah'ın kusurlarımızı nasıl gizlediğini düşünün... / Mendoni se Si Allahu i fsheh të metat tona...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Сообщается от Абу Хурайры, что Пророк, да благословит его Аллах и облагодетельствует, сказал: «Если будет скрывать раб недостатки другого раба в этом мире, то и Всевышний Аллах скроет его недостатки в Судный День». Муслим. Ас-Сахих, № 2590.

Размышляйте о том, как Аллах скрывает наши недостатки в испытаниях, и подумайте, если бы Он раскрыл их, те кто злорадствуют, насмехались бы над нами, а некоторые из тех, кто сочувствуют нам, отвернулись бы от нас. Если люди восхваляют нас или наше терпение, направляйте свою благодарность к Господу, Который скрывает наши недостатки.

Основная суть этого наставления заключается в том, чтобы побудить нас к состраданию, милосердию и смирению, а также к осознанию бесконечной милости Аллаха по отношению к нам, грешным созданиям. Оно призывает нас задуматься о том, как Аллах покрывает наши недостатки, и побуждает нас, в свою очередь, покрывать недостатки других, в надежде на такое же прощение и сокрытие наших грехов в Судный День.

Речь идет не только о сокрытии явных грехов, но и о недостатках характера, слабостях, ошибках. Это означает не распространять слухи, не высмеивать, не позорить человека публично, а стараться по возможности помочь ему исправиться, не предавая его огласке. Это наставление устанавливает прямую связь между нашим поведением в этом мире и тем, как с нами поступят в Судный День. Это показывает, что наши поступки имеют последствия, и добрые дела будут вознаграждены, в том числе и проявлением милости Аллаха.

Здесь содержится обещание Всевышнего. Если мы будем милосердны к другим, то Аллах проявит милосердие к нам. Это подкрепляет веру в божественную справедливость и милость. А испытания – это время, когда наши слабости и недостатки особенно проявляются. Но Аллах часто скрывает эти недостатки от других. Он не позволяет нашим ошибкам стать достоянием общественности, тем самым защищая нас от позора и осуждения.

Размышление об этом должно пробудить в нас осознание того, как сильно Аллах милостив к нам. Он мог бы раскрыть все наши тайные грехи и слабости, но вместо этого покрывает их. Это должно заставить нас задуматься о нашей собственной греховности и необходимости покаяния. Это наставление показывает нам суровую реальность человеческой натуры. Люди, как правило, склонны к злорадству и осуждению, и даже те, кто проявляет сочувствие, могут отвернуться, узнав о наших серьезных недостатках.

Понимание того, что мы защищены от такого унижения благодаря милости Аллаха, должно вселять в нас благодарность и смирение. Это напоминание о том, что наше достоинство и репутация зависят от божественной защиты, а не от наших собственных заслуг. Когда мы получаем похвалу за наше терпение или другие качества, мы должны помнить, что это только благодаря тому, что Аллах скрывает наши недостатки. Это не значит, что мы должны отвергать похвалу, но мы должны осознавать, что источник любого блага – Аллах, и поэтому вся хвала принадлежит Ему

Наставление направлено против гордыни и тщеславия. Оно учит нас не приписывать себе заслуги, а видеть в каждом проявлении блага милость Всевышнего. Это наставление не просто призывает нас к хорошему поведению по отношению к другим. Оно ведет нас к более глубокому пониманию нашей связи с Аллахом, к осознанию нашей греховности и к необходимости покаяния. Оно напоминает о том, что наше благополучие в этом мире и в Судный День зависит от милости Аллаха и что мы должны стремиться к тому, чтобы жить в соответствии с Его Волей, проявляя милосердие и сострадание к другим.

Это наставление является мощным призывом к самоанализу, смирению и состраданию. Оно побуждает нас жить так, чтобы заслужить милость Аллаха, как в этом мире, так и в будущем. Это приглашение к тому, чтобы жить в состоянии постоянной благодарности и стремления к совершенству.

Think about how Allah hides our flaws...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

It is reported from Abu Hurayrah that the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: "If a slave hides the shortcomings of another slave in this world, then Allah Almighty will hide his shortcomings on the Day of Judgment." Muslim. As-Sahih, No. 2590.

Reflect on how Allah hides our flaws in trials, and think if He revealed them, those who gloat would mock us, and some of those who sympathize with us would turn away from us. If people praise us or our patience, direct your gratitude to the Lord, Who hides our shortcomings.

The main point of this instruction is to encourage us to be compassionate, merciful and humble, as well as to realize the infinite mercy of Allah towards us, sinful creatures. It encourages us to think about how Allah covers our shortcomings, and encourages us, in turn, to cover the shortcomings of others, hoping for the same forgiveness and concealment of our sins on the Day of Judgment.

It's not just about hiding obvious sins, but also about character flaws, weaknesses, and mistakes. This means not spreading rumors, not ridiculing, not shaming a person in public, but trying as much as possible to help him improve without making him public. This instruction establishes a direct link between our behavior in this world and how we will be treated on Judgment Day. This shows that our actions have consequences, and good deeds will be rewarded, including the manifestation of Allah's mercy.

God's promise is contained here. If we are merciful to others, then Allah will show mercy to us. This reinforces faith in divine justice and mercy. And trials are a time when our weaknesses and shortcomings are especially evident. But Allah often hides these flaws from others. He does not allow our mistakes to become public knowledge, thereby protecting us from shame and condemnation.

Thinking about this should awaken in us the realization of how much Allah is merciful to us. He could reveal all our secret sins and weaknesses, but instead He covers them up. This should make us reflect on our own sinfulness and the need for repentance. This instruction shows us the harsh reality of human nature. People tend to be schadenfreude and judgmental, and even those who show empathy may turn away when they learn about our serious shortcomings.

Understanding that we are protected from such humiliation by the grace of Allah should inspire us with gratitude and humility. It is a reminder that our dignity and reputation depend on divine protection, not on our own merits. When we receive praise for our patience or other qualities, we must remember that it is only because Allah hides our flaws. This does not mean that we should reject praise, but we should realize that the source of all good is Allah, and therefore all praise belongs to Him.

The instruction is directed against pride and vanity. It teaches us not to take credit for ourselves, but to see the grace of the Almighty in every manifestation of goodness. This instruction does not just encourage us to behave well towards others. It leads us to a deeper understanding of our relationship with Allah, to the realization of our sinfulness and to the need for repentance. It reminds us that our well-being in this world and on the Day of Judgment depends on the grace of Allah and that we should strive to live in accordance with His Will, showing mercy and compassion to others.

This exhortation is a powerful call for introspection, humility, and compassion. It encourages us to live in a way that earns the grace of Allah, both in this world and in the Hereafter. It is an invitation to live in a state of constant gratitude and striving for excellence.

Allah'ın kusurlarımızı nasıl gizlediğini düşünün...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Ebu Hureyre'den Peygamber'in, Allah'ın nimetlerine ve nimetlerine izin versin, «Eğer bir köle bu dünyada başka bir kölenin kusurlarını gizlerse, Kıyamet Gününde de onun kusurlarını gizleyecektir" dediği bildirildi. Müslüman. Sahih, No. 2590.

Allah'ın imtihanlarımızdaki kusurlarımızı nasıl gizlediğini düşünün; Eğer onları ifşa etseydi, sevinenler bizimle alay ederlerdi, bize sempati duyanlardan bazıları ise bizden yüz çevirirdi diye düşünün. İnsanlar bizi veya sabrımızı övüyorlarsa, şükranlarınızı kusurlarımızı gizleyen Rab'be yönlendirin.

Bu öğütün temel özü, bizi merhamete, merhamete ve alçakgönüllülüğe ve Allah'ın bize karşı sonsuz merhametinin, günahkar yaratıkların farkına varmaya teşvik etmektir. Bizi, Allah'ın kusurlarımızı nasıl örttüğünü düşünmeye teşvik eder ve Ahiret Gününde de aynı bağışlamayı ve günahlarımızı gizlemeyi umarak sırayla başkalarının kusurlarını örtmeye teşvik eder.

Bu sadece açık günahların gizlenmesiyle ilgili değil, aynı zamanda karakter eksiklikleri, zayıflıklar, hatalarla da ilgilidir. Bu, söylentileri yaymak, alay etmek, bir kişiyi alenen utandırmak değil, mümkün olduğunda halka açıklanmadan iyileşmesine yardım etmeye çalışmak anlamına gelir. Bu talimat, bu dünyadaki davranışlarımız ile Kıyamet günü bize nasıl davranılacağı arasında doğrudan bir bağlantı kurar. Bu, yaptıklarımızın sonuçları olduğunu ve Allah'ın rahmetinin tezahürü de dahil olmak üzere iyi işlerin ödüllendirileceğini gösteriyor.

İşte Yüce Allah'ın vaadi burada yer almaktadır. Eğer başkalarına karşı merhametliysek, Allah bize karşı merhametlidir. Bu, ilahi adalete ve merhamete olan inancı pekiştirir. Ve denemeler, zayıflıklarımızın ve kusurlarımızın özellikle ortaya çıktığı bir zamandır. Fakat Allah çoğu zaman bu kusurları başkalarından gizler. Hatalarımızın kamuoyuna açıklanmasına izin vermez, böylece bizi utanç ve yargılamadan korur.

Bunu düşünmek, içimizde Allah'ın bize karşı ne kadar merhametli olduğunun bilincini uyandırmalıdır. Tüm gizli günahlarımızı ve zayıflıklarımızı ifşa edebilirdi ama bunun yerine onları örtbas edebilirdi. Bu, kendi günahkarlığımızı ve tövbe etme ihtiyacımızı düşünmemizi sağlamalıdır. Bu talimat bize insan doğasının sert gerçekliğini gösteriyor. İnsanlar genellikle övünme ve yargılamaya eğilimlidir ve empati gösterenler bile ciddi kusurlarımızı öğrendikten sonra sırtlarını dönebilirler.

Allah'ın rahmeti sayesinde böylesine aşağılanmadan korunduğumuzu anlamak, içimize şükranlarımızı ve alçakgönüllülüklerimizi aşılamalıdır. Bu, haysiyetimizin ve itibarımızın kendi değerlerimize değil, ilahi korumaya bağlı olduğunu hatırlatır. Sabrımız veya diğer niteliklerimiz için övgü aldığımızda, bunun yalnızca Allah'ın kusurlarımızı gizlemesinden kaynaklandığını hatırlamalıyız. Bu, övgüyü reddetmemiz gerektiği anlamına gelmez, ancak herhangi bir iyiliğin kaynağının Allah olduğunun ve bu nedenle tüm övgülerin O'na ait olduğunun farkında olmalıyız

Öğüt, kibir ve kibire karşıdır. Bize kendimize liyakat atfetmemeyi, iyiliğin her tezahüründe Yüce'nin merhametini görmeyi öğretir. Bu talimat bizi sadece başkalarına karşı iyi davranmaya çağırmakla kalmıyor. Bu bizi Allah'la olan bağlantımızı daha derin bir anlayışa, günahkarlığımızın farkına ve tövbe ihtiyacına götürür. Bu dünyada ve Kıyamet Gününde esenliğimizin Allah'ın lütfuna bağlı olduğunu ve başkalarına merhamet ve şefkat göstererek O'nun iradesine göre yaşamaya çalışmamız gerektiğini hatırlatır.

Bu talimat, iç gözlem, alçakgönüllülük ve şefkat için güçlü bir çağrıdır. Bizi hem bu dünyada hem de ahirette Allah'ın rahmetini kazanmak için yaşamaya teşvik eder. Bu, sürekli bir minnettarlık ve mükemmellik arayışı içinde yaşamaya davettir.

Mendoni se Si Allahu i fsheh të metat tona...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Nga Ebu Hurejra raportohet Se Profeti (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) ka thënë: "nëse një rob fsheh të metat e një robi tjetër në këtë botë, Atëherë Allahu I Madhëruar do t'i fshehë të metat e tij Në Ditën e Gjykimit."Musliman. As-Sahih,Nr.

Reflektoni se Si Allahu i fsheh të metat tona në sprova, dhe mendoni Se Nëse ai do t'i zbulonte ato, ata që gëzohen do të talleshin me ne, dhe disa nga ata që simpatizojnë me ne do të largoheshin nga ne. Nëse njerëzit na lavdërojnë ose durimin tonë, drejtojeni mirënjohjen Tuaj Zotit, i cili fsheh të metat tona.

Pika kryesore e këtij udhëzimi është të na inkurajojë të jemi të dhembshur, të mëshirshëm dhe të përulur, si dhe të realizojmë mëshirën e pafund të Allahut ndaj nesh, krijesave mëkatare. Na inkurajon të mendojmë se Si Allahu i mbulon të metat tona, dhe na inkurajon, nga ana tjetër, t'i mbulojmë të metat e të tjerëve, duke shpresuar në të njëjtën falje dhe fshehje të mëkateve tona Në Ditën e Gjykimit.

Nuk ka të bëjë vetëm me fshehjen e mëkateve të dukshme, por edhe me të metat, dobësitë dhe gabimet e karakterit. Kjo do të thotë të mos përhapësh thashetheme, të mos tallesh, të mos turpërosh një person në publik, por të përpiqesh sa më shumë që të jetë e mundur për ta ndihmuar atë të përmirësohet pa e bërë atë publik. Ky udhëzim krijon një lidhje të drejtpërdrejtë midis sjelljes sonë në këtë botë dhe mënyrës se si do të trajtohemi Në Ditën e Gjykimit. Kjo tregon se veprimet tona kanë pasoja dhe veprat e mira do të shpërblehen, përfshirë manifestimin e mëshirës së Allahut.

Premtimi i perëndisë gjendet këtu. Nëse jemi të mëshirshëm me të tjerët, Atëherë Allahu do të tregojë mëshirë për ne. Kjo përforcon besimin në drejtësinë dhe mëshirën hyjnore. Dhe sprovat janë një kohë kur dobësitë dhe mangësitë tona janë veçanërisht të dukshme. Por Allahu shpesh i fsheh këto të meta nga të tjerët. Ai nuk lejon që gabimet tona të bëhen njohuri publike, duke na mbrojtur kështu nga turpi dhe dënimi.

Të menduarit për këtë duhet të zgjojë tek ne realizimin se sa Allahu është mëshirues ndaj nesh. Ai mund të zbulojë të gjitha mëkatet dhe dobësitë tona të fshehta, por në vend të kësaj ai i mbulon ato. Kjo duhet të na bëjë të reflektojmë mbi mëkatshmërinë tonë dhe nevojën për pendim. Ky udhëzim na tregon realitetin e ashpër të natyrës njerëzore. Njerëzit priren të jenë schadenfreude dhe gjykues, madje edhe ata që tregojnë ndjeshmëri mund të largohen kur mësojnë për mangësitë tona serioze.

Të kuptuarit se ne jemi të mbrojtur nga një poshtërim i tillë nga hiri i Allahut duhet të na frymëzojë me mirënjohje dhe përulësi. Është një kujtesë se dinjiteti dhe reputacioni ynë varen nga mbrojtja hyjnore, jo nga meritat tona. Kur marrim lëvdata për durimin tonë ose cilësi të tjera, duhet të kujtojmë se kjo është vetëm për shkak Se Allahu i fsheh të metat tona. Kjo nuk do të thotë se ne duhet të refuzojmë lavdërimet, por duhet të kuptojmë se burimi i të gjitha të mirave është Allahu, dhe për këtë arsye të gjitha lavdërimet i takojnë atij.

Udhëzimi drejtohet kundër krenarisë dhe kotësisë. Na mëson të mos marrim kredi për veten tonë, por të shohim hirin e Të Plotfuqishmit në çdo manifestim të mirësisë. Ky këshillë nuk na nxit vetëm të sillemi mirë ndaj të tjerëve. Kjo na çon në një kuptim më të thellë të marrëdhënies sonë me Allahun, në realizimin e mëkatshmërisë sonë dhe në nevojën për pendim. Na kujton se mirëqenia jonë në këtë botë Dhe Në Ditën e Gjykimit varet nga hiri i Allahut dhe se ne duhet të përpiqemi të jetojmë në përputhje me Vullnetin e tij, duke treguar mëshirë dhe dhembshuri ndaj të tjerëve.

Ky nxitje është një thirrje e fuqishme për introspeksion, përulësi dhe dhembshuri. Na nxit të jetojmë në një mënyrë që fiton hirin e Allahut, si në këtë botë ashtu edhe në Ahiret. Shtë një ftesë për të jetuar në një gjendje mirënjohjeje të vazhdueshme dhe përpjekje për përsosmëri.