Равнодушие правителей-тагутов и свидетельство против них...
The indifference of the Tagut rulers and the evidence against them... / Tagut hükümdarlarının kayıtsızlığı ve onlara karşı tanıklık... / Indiferenca e sundimtarëve Tagut dhe provat kundër tyre...
С каждым днём число убитых, искалеченных и осиротевших мусульман в Газе продолжает расти. Геноцид, совершаемый перед глазами всего мира, становится не только трагедией, но и свидетельством. Свидетельством против уммы, против её слабости, против её предателей, именующих себя "лидерами" исламских стран. Против тех, кто, имея все возможности, ресурсы и армии, выбрал молчание. Выбрал страх. Выбрал мир с угнетателями, вместо поддержки братьев и сестёр в Исламе...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
В Судный День миллионы мусульман, брошенные своими правителями в трудный час, станут свидетелями против них. Те, кто погиб из-за предательства этих тагутов, потребуют у них отчёта перед Аллахом. Но, что ещё страшнее, против этих правителей будут свидетельствовать даже неверные, возможно, против своей воли. В Исламе существует важный принцип ответственности перед Аллахом за все деяния, совершенные в земной жизни. Каждый человек, будь то простой верующий или правитель, будет призван к ответу за свои поступки в День Суда. Особенно строго Аллах спросит с тех, кто обладал властью, богатством и возможностями помочь угнетённым, но предпочёл бездействие, трусость или предательство. В этом контексте современные события в мире, особенно касающиеся мусульман Палестины, Газы и Шама, становятся ярким примером того, как правители так называемых "исламских стран" несут огромную ответственность перед Аллахом за своё преступное безразличие.
Сегодня пришло известие, которое должно заставить мусульман задуматься: Ватикан объявил, что папамобиль, которым пользовался Папа Франциск, превращается в мобильный медицинский пункт для детей в Секторе Газа. Vatican News сообщает: «Это было его последним желанием для людей, по отношению к которым он проявлял такую солидарность на протяжении всего своего понтификата, особенно в последние годы». Только вдумайтесь: Ватикан — центр, откуда веками издавались приказы о Крестовых походах, где планировалось уничтожение мусульман, где мечтали стереть Ислам с лица земли — не смог остаться равнодушным к геноциду в Газе. Папа Римский, каким бы противником Ислама он ни был, как бы ни мечтал о «освобождении» Палестины от мусульман, как бы ни желал сделать Иерусалим чисто христианским городом — не смог молчать, видя ужасы, творящиеся в Газе.
Не меньшую ответственность несут имамы и духовные лидеры мусульманских стран, которые боятся произнести хотя бы одно слово в поддержку угнетённых. Их молчание на пятничных проповедях становится соучастием в преступлениях, совершаемых против мусульман. Задача имама — быть голосом истины, даже если это требует жертвенности. Однако сегодня большинство из них предпочитают осторожность и компромиссы, тем самым предавая свою веру и свой народ. Папа Римский не побоялся осуждения, не испугался остракизма — он открыто высказал свою позицию. Более того, он не просто выразил личное мнение, но и Ватикан как институт поддержал его, передав папамобиль для помощи мусульманам.
А что сделали так называемые "лидеры" мусульман? Они молчат. Они торгуют кровью палестинцев. Они сотрудничают с убийцами. Они открывают воздушные коридоры для врагов, но закрывают границы для беженцев. Кто будет свидетельствовать против них в Судный День? Какой же страшный расчёт их ожидает у Аллаха. И этот Папа будет свидетельствовать против них. В тот день, когда враги Аллаха будут собраны перед Огнем, их задержат. Когда же они достигнут его, их слух, их взоры и их кожа станут свидетельствовать против них о том, что они совершали. Они скажут своей коже: «Почему вы стали свидетельствовать против нас?». Они скажут: «Нас заставил говорить Аллах, Который заставил говорить всякую вещь». Фуссилат, 19-21. Их собственные языки, руки и ноги будут свидетельствовать против них. Но помимо этого, сами угнетённые мусульмане встанут и скажут: «Где была ваша помощь? Где была ваша защита?»
Но самое унизительное для них — даже неверные, даже их враги, такие как Папа Римский, будут свидетельствовать против них. Они скажут: «Мы, будучи вашими противниками, хотя бы попытались помочь, а вы — мусульмане, братья этих людей — предали их». Какой же страшный расчёт их ждёт? Их ждёт унижение перед всем человечеством. Их ждёт позор перед ангелами и пророками. Их ждёт гнев Аллаха, ибо Он не прощает тех, кто предаёт своих братьев.
Сегодня они думают, что их власть вечна, что их богатства защитят их. Но в День Суда не будет ни дворцов, ни армий, ни денег — будет только правда и справедливость. И тогда они поймут, что лучше бы они были простыми нищими, но защищали мусульман, чем правителями, продавшими свою совесть. А мусульмане должны пробудиться. Мы не можем ждать, пока эти предатели-тагуты одумаются. Мы должны помогать друг другу, поддерживать угнетённых, говорить правду, даже если она горька. И помните: если даже враги Ислама не смогли остаться равнодушными к страданиям мусульман, то каким же будет наш стыд в Судный День, если мы промолчим?
Да простит нас Аллах за нашу слабость, да укрепит нас в вере и да сделает нас из тех, кто защищает угнетённых, а не предаёт их. Аминь!
The indifference of the Tagut rulers and the evidence against them...
Each day, the number of killed, maimed, and orphaned Muslims in Gaza continues to rise. The genocide being committed before the eyes of the entire world is not only a tragedy but also a testimony—testimony against the Ummah, against its weakness, against its traitors who call themselves "leaders" of Islamic countries. Against those who, having all the resources, wealth, and armies, chose silence. Chose fear. Chose peace with oppressors instead of supporting their brothers and sisters in Islam.
Praise be to Allah, Whom we glorify and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and from our wrongful deeds. Whoever Allah guides, no one can lead astray; and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. And then:
On the Day of Judgment, millions of Muslims abandoned by their rulers in their hour of need will stand as witnesses against them. Those who perished due to the betrayal of these tyrants will demand accountability from them before Allah. But what’s even more terrifying is that even unbelievers, perhaps against their will, will testify against these rulers. In Islam, there is an important principle of accountability before Allah for all actions committed in this earthly life. Every person, whether a common believer or a ruler, will be held accountable for their deeds on the Day of Judgment. Especially strictly will Allah question those who possessed power, wealth, and the means to help the oppressed but chose inaction, cowardice, or betrayal. In this context, contemporary events in the world, especially concerning Muslims in Palestine, Gaza, and Sham, become a vivid example of how the rulers of so-called "Islamic countries" bear enormous responsibility before Allah for their criminal indifference.
Today, news has come that should make Muslims reflect: The Vatican announced that the Popemobile, which Pope Francis used, is being transformed into a mobile medical unit for children in the Gaza Strip. Vatican News reports: "This was his last wish for the people towards whom he showed such solidarity throughout his papacy, especially in recent years." Just think about it: The Vatican—the center from which orders for the Crusades were issued for centuries, where plans were made to destroy Muslims, where they dreamed of erasing Islam from the face of the earth—could not remain indifferent to the genocide in Gaza. Pope Francis, however much an opponent of Islam he may be, however much he may dream of "liberating" Palestine from Muslims, however much he may wish to make Jerusalem a purely Christian city—could not remain silent in the face of the horrors taking place in Gaza.
No less responsibility lies with the imams and spiritual leaders of Muslim countries who are afraid to utter even a single word in support of the oppressed. Their silence during Friday sermons becomes complicity in the crimes committed against Muslims. The duty of an imam is to be the voice of truth, even if it requires sacrifice. However, today, most of them prefer caution and compromise, thereby betraying their faith and their people. Pope Francis did not fear condemnation, nor did he fear ostracism—he openly expressed his position. Moreover, not only did he express a personal opinion, but the Vatican as an institution supported him, handing over the Popemobile to aid Muslims.
And what have the so-called "leaders" of Muslims done? They remain silent. They trade in Palestinian blood. They collaborate with murderers. They open air corridors for enemies but close borders to refugees. Who will testify against them on the Day of Judgment? What terrible reckoning awaits them before Allah? And this Pope will testify against them. On that day, when the enemies of Allah are gathered before the Fire, they will be detained. When they reach it, their hearing, their sight, and their skin will testify against them about what they have done. They will say to their skin: "Why have you testified against us?" They will reply: "Allah made us speak, He Who makes everything speak." Fussilat, 19-21. Their own tongues, hands, and feet will testify against them. But beyond that, the oppressed Muslims themselves will stand up and say: "Where was your help? Where was your protection?"
But the most humiliating thing for them is that even unbelievers, even their enemies like the Pope, will testify against them. They will say: "We, being your opponents, at least tried to help, but you—Muslims, brothers of these people—betrayed them." What a terrible reckoning awaits them? They will face humiliation before all humanity. They will face disgrace before angels and prophets. They will face the wrath of Allah, for He does not forgive those who betray their brothers.
Today, they think their power is eternal, that their wealth will protect them. But on the Day of Judgment, there will be no palaces, no armies, no money—there will only be truth and justice. And then they will realize that it would have been better for them to be simple paupers but defenders of Muslims than rulers who sold their conscience. And Muslims must awaken. We cannot wait for these traitorous tyrants to repent. We must help each other, support the oppressed, and speak the truth, even if it is bitter. And remember: if even the enemies of Islam could not remain indifferent to the suffering of Muslims, what shame awaits us on the Day of Judgment if we remain silent?
May Allah forgive us for our weakness, strengthen us in faith, and make us among those who defend the oppressed and do not betray them. Ameen!
Tagut hükümdarlarının kayıtsızlığı ve onlara karşı tanıklık...
Her geçen gün Gazze'de öldürülen, sakat bırakılan ve yetim kalan Müslüman sayısı artmaya devam ediyor. Tüm dünya gözleri önünde işlenen soykırım sadece bir trajedi değil, aynı zamanda bir şahitlik... İslam ülkelerinin liderlerini kendi zayıflıklarına, hainlerine karşı bir şahitlik. Bütün olanaklara, kaynaklara ve ordulara sahip olup sessiz kalmayı seçenlere karşı. Korkuyu seçenlere, zulmetmek yerine baskı altındakilerle barış tercih edenlere karşı...
Hamd olsun Allah'a, O'nu yüceltiriz ve yardımını ve affını dileriz. Kendimizin kötülüğünden ve kötü eylemlerimizden sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse onu kimse saptıramaz; kimi de yolundan çıkarırsa onu kimse doğruya iletmez. Şahitlik ederiz ki hiçbir ilah ibadete layık değildir ancak Yalnız Allah, ve şahitlik ederiz ki Muhammed O'nun kuludur ve elçisidir. Ve sonra:
Kıyamet Günü, yöneticileri tarafından güç durumda iken terk edilen milyonlarca Müslümanın bu liderler aleyhinde şahitlik edeceği bir gündür. Bu tagutların (zalimlerin) ihaneti yüzünden ölenler, Allah katında hesap soracaktır. Daha da korkunç olanı ise, bu liderlere karşı inançsızlar bile belki istemeyerek şahitlik edecektir. İslam’da dünyevi yaşamda yapılan tüm eylemler için Allah’a karşı sorumluluk prensibi vardır. Her insan, sıradan bir mümin veya yönetici olsun, yaptıklarıyla Hesap Gününde sorumlu olacaktır. Özellikle güç, servet ve fırsatları olan ama hareketsizlik, korkaklık veya ihanet tercih edenlerle daha sert bir şekilde hesaplaşacaktır. Bu bağlamda, özellikle Filistin, Gazze ve Şam’daki Müslümanlarla ilgili günümüz olayları, sözde “İslam ülkeleri”nin liderlerinin suçlu kayıtsızlığından dolayı ne kadar büyük bir sorumluluk taşıdıklarını açıkça göstermektedir.
Bugün, Müslümanları düşündürmesi gereken bir haber geldi: Vatikan, Papa Francis’in kullandığı Papamobilin, Gazze Şeridindeki çocuklar için seyyar bir tıp ünitesine dönüştürüldüğünü açıkladı. Vatican News bildiriyor: "Bu, son yıllardaki papalık döneminde özellikle son yıllarda sürekli olarak onlara yönelik duyduğu dayanışma çerçevesindeki son dileğiydi." Bir düşünün: Haçlı Seferleri emirlerinin verildiği merkez olan Vatikan, Müslümanların yok edilmesini planlayan ve İslam'ı Dünya yüzünden silmek isteyen yer - Gazze'deki soykırıma karşı kayıtsız kalamadı. Papa Francis, ne kadar İslam'a karşı bir düşman olursa olsun, Filistin'i Müslümanlardan “kurtarmayı” ne kadar hayal etse de, Kudüs'ü tamamen Hristiyan bir şehir yapmayı ne kadar istese de - Gazze'de yaşanan dehşetler karşısında susamadı.
Eşit derecede sorumluluk taşıyanlar, ezilmişler için destek sözü bile söylemekten korkan imamlar ve Müslüman ülkelerin manevi liderleridir. Cuma hutbelerindeki sessizlikleri, Müslümanlar aleyhine işlenen suçlarda ortaklık etmek anlamına gelmektedir. Bir imamın görevi, gerçeğin sesi olmaktır, bu fedakarlık gerektirse bile. Ancak bugün, çoğu tedbirli davranmayı ve uzlaşmayı tercih ediyor, böylece hem inançlarını hem de halklarını ihanet ediyor. Papa Francis mahkumiyetten korkmadı, dışlanmadan çekinmedi - pozisyonunu açıkça ifade etti. Üstelik sadece kişisel bir görüş belirtmekle kalmadı, Vatikan kurumu olarak da onu destekledi ve Müslümanlara yardım etmek için Papamobili gönderdi.
Peki ya sözde "liderler" Müslümanlar ne yaptı? Sessiz kalıyorlar. Filistinlilerin kanını satıyorlar. Katillerle işbirliği yapıyorlar. Düşmanlar için hava koridorları açarken, mültecilere kapılarını kapatıyorlar. Kıyamet Günü kimler bu liderler aleyhinde şahitlik edecek? Allah katında ne gibi bir korkunç hesap verecekler? Ve bu Papa onlar aleyhinde şahitlik edecek. O gün, Allah’ın düşmanları Cehennem Ateşi önünde toplanacaklar, orada bekletilecekler. Oraya vardıklarında, işittikleri, gördükleri ve derileri yaptıkları şeyler aleyhinde şahitlik edecek. Derilerine diyecekler: "Siz niye bize karşı şahitlik ettiniz?" Derileri şu cevabı verecek: "Bizi konuşmaya Allah zorladı, her şeyi konuşmaya zorlayan O'dur." Fussilet, 19-21. Kendi dilleri, elleri ve ayakları aleyhlerinde şahitlik edecek. Üstelik bunun ötesinde, ezilmiş Müslümanlar kendileri ayağa kalkıp diyecekler: "Sizin yardımınız neredeydi? Korumanız neredeydi?"
Fakat onlar için en alçaltıcı olan şey, İnançsızlar bile, hatta Papa gibi düşmanları bile bu liderler aleyhinde şahitlik edecek. Diyecekler ki: "Biz sizin düşmanlarınız olarak bile en azından yardım etmeye çalıştık, ama siz - Müslümanlar, bu insanların kardeşleri - onları ihanet ettiniz." Onları nasıl bir korkunç hesap bekliyor? Tüm insanlığa karşı küçük düşecekler. Melekler ve peygamberler önünde utanç içinde olacaklar. Allah'ın gazabına maruz kalacaklar, çünkü O kardeşlerini ihanet edenleri affetmez.
Bugün, güçlerinin ebedi olduğunu, servetlerinin kendilerini koruyacağını düşünüyorlar. Ancak Kıyamet Günü ne saraylar, ne ordular, ne de para olacak - sadece hakikat ve adalet olacak. Ve o zaman anlayacaklar ki, Müslümanları savunan fakir biri olmak, vicdanlarını satan hükümdarlardan daha iyidir. Ve Müslümanlar uyanmalı. Bu hain tagutların tövbe etmesini bekleyemeyiz. Birbirimize yardım etmeli, ezilmişleri desteklemeli, gerçekleri söylemeliyiz, ne kadar acı tatlı olsa da. Ve unutmayın: Eğer İslam’ın düşmanları bile Müslümanların acılarına kayıtsız kalamadılarsa, biz susarsak, Hesap Günü ne kadar utanç içinde olacağız?
Allah bizi zayıflıklarımız için affetsin, imanımızda bizi güçlendirsin ve bizi ezilmişleri koruyanlardan, ihanet etmeyenlerden eylesin. Amin!
Indiferenca e sundimtarëve Tagut dhe provat kundër tyre...
Çdo ditë, numri i muslimanëve të vrarë, të plagosur dhe të bërë jetimtar në Gazë vazhdon të rritet. Gjenocidi që po kryhet përballë syve të gjithë botës nuk është vetëm një tragedji, por edhe një dëshmi—një dëshmi kundër ummës, kundër dobësisë së saj, kundër tradhtarëve të saj që quhen "liderë" të vendeve islame. Kundër ata që, duke pasur të gjitha mundësitë, burimet dhe ushtritë, zgjodhën të qendrojnë të heshtur. Zgjodhën frikën. Zgjodhën paqen me të dhunshmit në vend të mbështetjes së vëllezërve dhe motrave të tyre në Islam...
Lavdi për Allahun, të cilin Ne e lavdojmë dhe nga i cili kërkojmë ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë strehë tek Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprat e gabuara. Kushdo që Allah e udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kushdo që Ai e lë jashtë rrugës, askush nuk mund ta drejtojë. Ne dëshmojmë se nuk ka zot që meriton adhurim përveç Allahut të Vetëm, dhe ne dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe i Dërguarit Tij. Dhe pastaj:
Në Ditën e Gjykimit, miliona muslimanë që u braktisan nga sunduesit e tyre në momentin e vështirë do të pëllasohen si dëshmitarë kundër tyre. Ata që humbën jetën për shkak të tradhëtisë së këtyre tagutëve (tiranëve) do të kërkojnë llogari para Allahut. Por çka është edhe më e tmerrshme, madje edhe jo-muslimanët, ndoshta kundër dëshirës së tyre, do të pëllasohen si dëshmitarë kundër këtyre sunduesve. Në Islam ekziston një parim i rëndësishëm i përgjegjësisë përpara Allahut për të gjitha veprimet e kryera në jetën tokësore. Çdo person, pavarësisht nëse është një besimtar i zakonshëm apo sundues, do të thirret për t'u përgjigjur për veprimet e tyre në Ditën e Gjykimit. Veçanërisht do të pyeten ata që posedonin pushtet, pasuri dhe mundësi për të ndihmuar të shtypurit, por zgjodhën mosveprim, frikën ose tradhtinë. Në këtë kontekst, ngjarjet bashkëkohore në botë, veçanërisht lidhur me muslimanët në Palestinë, Gazë dhe Shami, janë një shembull i dukshëm se si sunduesit e ashtuquajtur "vendeve islame" mbajnë një përgjegjësi të madhe para Allahut për moshafrindjen e tyre kriminale.
Sot ka ardhur një lajm që duhet të bëjë muslimanët të mendojnë: Vatikani ka njoftuar se automjeti i Papës, i cili u përdor nga Papa Fransiski, po transformohet në një njësi mjekësore mobile për fëmijët në Seksionin e Gazës. Lajmi i Vatikanit raporton: "Ky ishte dëshira e tij e fundit për njerëzit ndaj të cilëve ai ka treguar solidaritet gjatë gjithë papatisë së tij, veçanërisht në vitet e fundit." Vetëm mendoni: Vatikani — qendra nga e cila për shekuj u dhanë urdhra për Krishterat e Rruzullta, ku u planifikua shkatërrimi i muslimanëve, ku ëndërruan të fshinin Islamin nga faqe e tokës — nuk mundi të qëndronte indiferent ndaj gjenocidit në Gazë. Papa Fransiski, sa i armiq i Islamit qoftë, sa shpresonte të "çlirojë" Palestinen nga muslimanët, sa dëshiroi të bënte Jerusalemin një qytet krejtpërfshirësisht të krishterë — nuk mundi të qëndrojë i heshtur përballë të metave që po ndodhin në Gazë.
Po aq përgjegjësi mbajnë imamët dhe liderët spiritualë të vendeve muslimane, të cilët janë të frikësuar të thonë edhe një fjalë në mbështetje të të shtypurit. Qëndrimi i tyre i heshtur në priftërinjtë e premtes bëhet një formë bashkëpunimi në krimet që po kryhen kundër muslimanëve. Detyra e një imami është të jetë zë i vërtetës, edhe nëse kjo kërkon urtësi. Megjithatë, sot, shumica e tyre zgjedhin të jenë të kujdesshëm dhe komprometues, duke i tradhtuar kështu fejnë dhe popullin e tyre. Papa Fransiski nuk u frikësu nga dënimi, nuk u frikësu nga izolimi — ai hapur shpreh opinionin e tij. Më tej, jo vetëm që shpreh opinionin e tij personal, por edhe institucioni i Vatikanit e mbështeti atë, duke i dhënë automjetin e Papës për ndihmë muslimanëve.
Dhe çfarë kanë bërë këta ashtuquajtur "liderë" të muslimanëve? Ato qëndrojnë të heshtur. Ato tregtojnë me gjakun e palestinezve. Ato bashkëpunojnë me vrasësit. Ato hapin korridore ajrore për armiqtë, por mbyllin kufijtë për refugjatët. Kush do të dëshmojë kundër tyre në Ditën e Gjykimit? Cfarë llogarie të tmerrshme i pret ata para Allahut? Dhe ky Papa do të dëshmojë kundër tyre. Atë ditë, kur armiqtë e Allahut do të grumbullohen përballë Zjarrit, ata do të ndalen. Kur ata të arrijnë atje, dëgjimi i tyre, sytë dhe lëkura e tyre do të dëshmojnë kundër tyre për gjithçka që kanë bërë. Ata do të pyesin lëkurën e tyre: "Pse na keni dëshmuar kundër nesh?" Lëkura do të përgjigjet: "Na bëri të flisnim Allah, Ai që e bën të flasë çdo gjë." Fusssilat, 19-21. Gjuhët, duart dhe këmbët e tyre do të dëshmojnë kundër tyre. Por jo vetëm kjo, muslimanët e shtypur do të ngriten dhe do të pyesin: "Ku ishte ndihma juaj? Ku ishte mbrojtja juaj?"
Por më e turpitshme për ta është se madje edhe jo-muslimanët, madje edhe armiqtë e tyre, si Papa, do të dëshmojnë kundër tyre. Ata do të thonë: "Ne, si armiqtë tuaj, të paktën përpiqem t'i ndihmonim, ndërsa ju — muslimanët, vëllezërit e këtyre njerëzve — i tradhtuat ata." Cfarë llogarie të tmerrshme i pret? Ata do të përjetojnë turp përballë të gjithë njerëzimit. Do të përjetojnë turp përballë engjëjve dhe profetëve. Do të përballen me zemërimin e Allahut, sepse Ai nuk i fal për ata që tradhtojnë vëllezërit e tyre.
Sot ata mendojnë se fuqia e tyre është e përhershme, se pasuria e tyre do t'i mbrojë. Por në Ditën e Gjykimit nuk do të ketë pallate, as armi, as para—do të ketë vetëm vërtetë dhe drejtësi. Dhe atëherë ata do të kuptojnë se më mirë ishte të ishin varfër, por të mbrojnë muslimanët, sesa të ishin sundues që shitanin veten. Dhe muslimanët duhet të zgjohen. Ne nuk mund të presim që këta tradhtarë tagutë të kthehen. Ne duhet t'u ndihmojmë njëri-tjetrit, të mbështesim të shtypurit dhe të themi të vërtetën, edhe nëse është e dhimbshme. Dhe kujtoni: nëse edhe armiqtë e Islamit nuk mundën të qëndrojnë indiferent ndaj vuajtjeve të muslimanëve, çfarë turpi na pret në Ditën e Gjykimit nëse qëndrojmë të heshtur?
Mundesisht, Allah na falë për dobësinë tonë, na forcojë në besim dhe na bëjë të tillë që mbrojmë të shtypurit dhe të mos i tradhtojmë ata. Amen!