Пример из жизни: потерянная на повороте...

A real-life example: lost at a bend... / Hayattan bir örnek: Virajda kaybolmuş... / Një shembull i jetës reale: i humbur në një kthesë...

Жизнь мусульманина — это путь, наполненный испытаниями, искушениями и постоянной борьбой между Истиной и ложью, светом и тьмой, душой и страстями. Каждый из нас может оступиться. Но опаснее всего — когда человек не замечает, как перестаёт бороться. Сегодня мы хотим рассказать историю, которая может быть близка многим — историю девушки, чья душа стремилась к Аллаху, но под влиянием окружения и обстоятельств начала терять свою духовную опору...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Каждый человек, идущий к свету Ислама, на каком-то этапе сталкивается с моментом, когда шайтан (а'узубиллях) утроенным рвением старается сбить его с пути. Особенно это касается тех, кто начал возвращение из тьмы неверия и беспечности — их шайтан не отпускает просто так. Он наблюдает, как они вырываются из его сетей, и, потеряв одну возможность, начинает бороться яростнее. И если человек ослабевает на полпути, то шайтан встречает его уже не соблазнами, а цепями.

В этом мире каждый человек идёт по пути — кто-то к свету, кто-то к тьме. Но никто не рождается грешником, и никто не застрахован от падения. Даже те, кто родился в Исламе, может оказаться на краю духовной гибели, если не держится за веру и не укрепляет связь с Аллахом. Сегодня мы говорим о сестре, чей путь, казалось, был озарён светом имана, но чья душа постепенно потонула в мирской мишуре, светских иллюзиях и фальшивом блеске популярности. И это не упрёк, а крик сердца — зов о пробуждении.

История девушки, которая была на грани полного возвращения к Исламу, трогает до глубины души. Как часто мы видим, что человек, обретя веру, вдруг вновь оказывается в топком болоте — не сразу, но шаг за шагом: сначала — "невинное" общение с беспечными людьми, затем — компромиссы в одежде, поведении, языке, потом — участие в мероприятиях, где Ислам — лишь декор, а не суть. Ты окружила себя людьми, которые не придают значения хиджабу, намазу, скромности. Они поют, веселятся, ведут пустые разговоры, не помня Аллаха — и ты стала похожей на них. Как может свеча гореть, если её опустить в воду?

Когда-то она была мусульманкой, знающей, как отличить истину от лжи. Она имела свет в сердце. Но смена окружения и любовь к мирскому начали постепенно вытеснять этот свет. Теперь она поёт песни, одевается вызывающе, смешивается с толпой, где Ислам — лишь тема, но не жизнь. И как назидание — Аллах (Субханаху ва Та‘аля) начал забирать у неё веру, утонченность, скромность, идентичность. Это уже предупреждение, а не просто случайность. Ты начала терять голос — не просто как физический симптом, а как духовный знак. Ты теряешь манеры, уходит благонравие. Всевышний лишает тебя дара за даром. Это предупреждение, а не наказание. Он хочет, чтобы ты вернулась. Пока не поздно.

Пророк ﷺ сказал: "Человек следует религии своего друга, пусть же каждый из вас смотрит, с кем он дружит." (Абу Дауд, Тирмизи). Как только человек окружает себя теми, кто далёк от шариата, начинается незаметная "деформация" веры. Это происходит не за ночь, а капля за каплей — но в итоге превращает сердце в тень самого себя. Девушка, стремясь реабилитировать себя, выставляет в сторис поддержку Газе, делится исламскими цитатами — и тут же публикует свои песни в одежде, далёкой от стыда и скромности, находясь в сомнительном окружении. Разве так можно, смешивать свет с тьмой?

Аллах говорит: "О те, которые уверовали! Входите в Ислам полностью, и не следуйте по стопам шайтана — поистине, он для вас явный враг." Сура аль-Бакара, 2:208. Человек, делающий шаг к Истине, но не оставляющий ложь и двойные стандарты, живёт в противоречии, и это разрушает не только внешнюю форму, но и внутреннюю суть. Что стоит за этим образом жизни? Подумай, о сестра, неужели эти песни, лайки, тусовки, народные ярмарки, блогерские "коллаборации", где ты должна "улыбаться, быть собой, забыть про рамки", — неужели всё это стоит вечности в аду?

Ведь ты уже знаешь, что Аллах справедлив. И не бывает так, чтобы Он даровал тебе знание и наставление — а ты сама, по своей воле, променяла его на иллюзию жизни, которая закончится в могиле. "И кто отвернётся от Моего Напоминания — у того будет тесная жизнь, и Мы воскресим его слепым в День воскресения." Сура Та-Ха, 20:124. О сестра, этот путь, по которому ты пошла — это не ты. Ты создана не для дешёвого шоу, не для чужих взглядов, не для дешёвых оваций. Ты — рабыня Аллаха. Твоя суть — хиджаб, а не хайлайтер (обзор себя посторонними). Твоя сила — в скромности, а не в контенте. Твоя миссия — привести людей к Истине, а не подписчикам.

Сестра, ты можешь и должна вернуться. Ты не обязана продолжать путь, который ведёт к огню. Сними маску "успешной блогерши", отвергни ложные стандарты общества, вернись к намазу, хиджабу скромности, праведному окружению. Пусть твой голос возвысится не для песен, а для зикра. Пусть твои страницы станут местом да'вата, а не фальшивого образа.

Разве ты не замечаешь: тебя не уважают за веру, тебя уважают, пока ты на подиуме, доступна и в тренде. Но как только ты откажешься — тебя "отпишут". А ведь Аллах никогда не отпишется, если ты вернёшься к Нему. Оставь плохое окружение. Даже если придётся остаться одной — это лучше, чем быть с толпой, идущей в ад. Возьми перерыв от соцсетей. Перезагрузка сердца невозможна, пока ты в потоке чужих мнений. Найди наставников или благочестивое окружение. Сильные люди Ислама помогут вернуть тебе опору. Слушай Кур’ан, читай тафсир, Сунну, хадисы. Дай душе напитаться светом. Молись и плачь Аллаху. Ему не безразлична ты. Только ты должна захотеть Его больше, чем сцену и овации.

О сестра, чьё сердце когда-то трепетало от поминания Аллаха!

Ты, которая когда-то искала довольства Своего Господа, сегодня оказалась в пучине беспечности. Ты, чьи глаза когда-то сияли светом имана, сегодня окутаны пеленой мирских соблазнов. Ты, чьи уста произносили слова Корана, сегодня поёшь песни, которые не приносят тебе ничего, кроме духовной пустоты. Разве ты не чувствуешь, как твоя душа сжимается от тоски? Разве не замечаешь, как твои прежние благородные манеры уступают место чему-то пустому и бездушному? Разве не видишь, что каждый твой шаг в сторону от Ислама — это шаг в пропасть, из которой будет всё сложнее выбраться?

Как ты дошла до этого? Когда-то ты была на пути исправления. Ты стремилась к знаниям, избегала греха, старалась украсить себя скромностью. Но потом… Неправильное окружение – те, кто смеётся над твоей религией, кто называет твою скромность "отсталостью", кто внушает тебе, что "можно быть мусульманкой и при этом…" (а дальше – компромисс за компромиссом). Метания между крайностями – то ты в хиджабе, то без него; то читаешь намаз, то пропускаешь; то говоришь о серьёзном, то погружаешься в пустые развлечения.

Дорогая сестра! Твоя жизнь слишком ценна, чтобы тратить её на пустые развлечения и мирские удовольствия. Помни, что этот мир — всего лишь временное пристанище, а настоящая жизнь начинается после смерти. Аллах любит тех, кто возвращается к Нему, и Он всегда готов протянуть длань своей помощи. Не позволяйте шайтану увести вас ещё дальше. Сделайте первый шаг к возвращению на путь Истины сегодня. Пусть твоя жизнь станет примером для других, а не предупреждением.

Ты не одна, очень многие сбиваются с прямого пути, но только сильные возвращаются. Аллах любит тех, кто возвращается. И мы — твои братья и сёстры по вере — молимся за твоё спасение. О Аллах, наставь нашу сестру, очисти её сердце от показухи, от любви к мирскому, от соблазнов шайтана. Наполни её душу светом, её голос — словами Истины, её путь — праведными делами. Сделай её из тех, кто будет стоять под Твоей тенью в День, когда не будет иной тени, кроме Твоей. И Даруй нам Джаннат Фирдаус. Аминь!

A real-life example: lost at a bend...

The life of a Muslim is a path filled with trials, temptations, and a constant struggle between Truth and falsehood, light and darkness, the soul and its desires. Each of us can stumble. But the most dangerous thing is when a person stops noticing that they’ve ceased to fight. Today, we want to share a story that may be familiar to many — the story of a girl whose soul yearned for Allah but began to lose its spiritual foundation under the influence of her surroundings and circumstances…

Praise be to Allah, Whom we glorify, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.

Every person walking toward the light of Islam at some point faces a moment when Satan (seek refuge in Allah) redoubles his efforts to lead them astray. This is especially true for those who have begun their return from disbelief and heedlessness — Satan does not let go easily. He watches as they break free from his snares, and when he loses one opportunity, he fights harder. And if a person weakens halfway, Satan meets them not with temptations but with chains.

In this world, every person walks a path — some toward light, others toward darkness. No one is born a sinner, and no one is immune to falling. Even those born into Islam can find themselves on the brink of spiritual ruin if they do not cling to faith and strengthen their connection with Allah. Today, we speak of a sister whose path once seemed illuminated by faith, but whose soul gradually drowned in worldly glitter, secular illusions, and the false shine of popularity. This is not a reproach but a heartfelt cry — a call to awaken.

The story of a girl on the verge of fully returning to Islam touches the depths of the soul. How often do we see someone who has found faith only to fall back into a swamp — not all at once, but step by step: first, "innocent" interactions with careless people; then compromises in clothing, behavior, speech; later, participation in events where Islam is just decoration, not essence. You surrounded yourself with people who disregard hijab, prayer, modesty. They sing, laugh, engage in idle talk, forgetting Allah — and you became like them. How can a candle burn if submerged in water?

Once, she was a Muslim who knew how to distinguish truth from falsehood. She had light in her heart. But a change in environment and love for the worldly began to gradually extinguish that light. Now, she sings songs, dresses provocatively, mingles with crowds where Islam is a topic, not a way of life. And as a warning — Allah (Glorified and Exalted be He) began taking away her faith, refinement, modesty, identity. This is already a warning, not mere coincidence. You started losing your voice — not just as a physical symptom but as a spiritual sign. Your manners are fading, your righteousness is slipping away. The Almighty is taking away gift after gift. This is a warning, not punishment. He wants you to return. While there’s still time.

The Prophet ﷺ said: "A person follows the religion of his friend, so let each of you look at whom he befriends." (Abu Dawood, Tirmidhi). As soon as someone surrounds themselves with those far from Sharia, a subtle "deformation" of faith begins. It doesn’t happen overnight but drop by drop — yet it eventually turns the heart into a shadow of itself. The girl, striving to rehabilitate herself, posts support for Gaza and shares Islamic quotes — then immediately publishes her songs in clothing far from modesty, surrounded by questionable company. How can one mix light with darkness?

Allah says: "O you who believe! Enter into Islam completely, and do not follow the footsteps of Satan — indeed, he is an open enemy to you." Surah Al-Baqarah, 2:208. A person who takes steps toward Truth but does not abandon falsehood and double standards lives in contradiction, which destroys both external form and internal essence. What lies behind this lifestyle? Think, O sister, are these songs, likes, parties, folk fairs, blogger “collaborations” where you’re told to “smile, be yourself, forget about boundaries” — are they worth eternity in Hell?

For you already know that Allah is just. It cannot be that He grants you knowledge and guidance, and you willingly trade it for the illusion of a life that ends in the grave. "And whoever turns away from My remembrance — for him will be a constricted life, and We shall raise him blind on the Day of Resurrection." Surah Ta-Ha, 20:124. O sister, the path you’re on — this is not you. You were not created for cheap shows, foreign gazes, or hollow applause. You are a servant of Allah. Your essence is hijab, not highlighter (showing yourself off to strangers). Your strength lies in modesty, not content. Your mission is to guide people to Truth, not followers.

Sister, you can and must return. You are not obligated to continue on a path leading to fire. Take off the mask of the "successful blogger," reject society's false standards, return to prayer, modest hijab, righteous companionship. Let your voice rise not for songs but for dhikr. Let your pages become a place of da’wah, not a facade.

Don’t you see? They don’t respect you for your faith; they respect you while you’re on stage, accessible and trendy. But the moment you refuse — they’ll "unsubscribe." But Allah will never unsubscribe if you return to Him. Leave bad company. Even if it means being alone — better than being with a crowd heading to Hell. Take a break from social media. Heart reset is impossible while drowning in others’ opinions. Find mentors or pious companions. Strong believers will help restore your foundation. Listen to the Qur’an, read tafsir, Sunnah, hadiths. Let your soul drink from the light. Pray and cry to Allah. He cares for you. Just desire Him more than the stage and applause.

O sister, whose heart once trembled at the mention of Allah!

You, who once sought your Lord’s pleasure, now find yourself engulfed in carelessness. You, whose eyes once shone with the light of faith, are now veiled by worldly temptations. You, whose lips once recited the Qur’an, now sing songs that bring nothing but spiritual emptiness. Don’t you feel your soul tightening with longing? Don’t you notice your noble manners giving way to something hollow and lifeless? Can’t you see that every step away from Islam is a step into an abyss harder to escape?

How did you get here? Once, you were on the path of improvement. You sought knowledge, avoided sin, tried to adorn yourself with modesty. But then… Wrong company — those who mock your religion, call your modesty "backwardness," convince you that "you can be Muslim and still…" (and then compromise after compromise). Oscillating between extremes — sometimes in hijab, sometimes without; sometimes praying, sometimes skipping; sometimes speaking seriously, sometimes indulging in empty entertainment.

Dear sister! Your life is too precious to waste on empty pleasures and worldly distractions. Remember, this world is only a temporary abode; real life begins after death. Allah loves those who return to Him, and He is always ready to extend His helping hand. Do not let Satan lead you further astray. Take the first step back to the path of Truth today. May your life become an example for others, not a warning.

You are not alone; many stray from the straight path, but only the strong return. Allah loves those who repent. And we — your brothers and sisters in faith — pray for your salvation. O Allah, guide our sister, purify her heart of showiness, of love for the worldly, of Satan’s temptations. Fill her soul with light, her voice with words of Truth, her path with righteous deeds. Make her among those who will stand under Your shade on the Day when there will be no shade but Yours. And grant us Jannat al-Firdaws. Ameen!

Hayattan bir örnek: Virajda kaybolmuş...

Bir Müslüman'ın hayatı, deneyimlerle dolu bir yolculuktur — bu arada sınavlar, baştan çıkarmalar ve hak ile batıl, ışık ile karanlık, ruh ile tutkular arasında sürekli bir mücadele vardır. Hepimiz tökezleyebiliriz. Ancak en tehlikelisi, kişi farkında olmadan mücadeleyi bıraktığında olur. Bugün size birçok insan için tanıdık gelebilecek bir hikaye anlatmak istiyoruz — Allah’a doğru yönelen ancak çevresinin ve koşulların etkisi altında manevi temelini kaybetmeye başlayan bir kızın hikayesi...

Hamd olsun Allah'a, O'nu yüceltiriz ve yardımını ve affını dileriz. Kötü ruhumuzdan ve kötü davranışlarımızdan korunma dileğinde bulunuruz. Kimi Allah yoluna sokarsa, hiç kimse onu şaşırtamaz; kimseyi de şaşırtmazsa, hiç kimse onu doğru yola sokamaz. Şahitlik ederiz ki, putperestlikten uzak, yalnızca Allah'a ibadet edilmesi gerekir ve Muhammed O'nun kuludur ve elçisidir.

Herkes dünyada bir yol izler — bazıları ışığa, bazıları karanlığa doğru yürür. Hiç kimse günahkar olarak doğmaz ve hiçbir kimse düşmekten bağışık değildir. İslam içinde doğanlar bile, eğer imanlarını güçlendirmezlerse manevi yıkıma uğrayabilirler. Bugün, bir zamanlar imanla aydınlanmış gibi görünen ancak sonradan dünyevi görkem, seküler illüzyonlar ve sahte popülerlik parlaklığında boğulan bir kız kardeşimizin hikayesinden bahsediyoruz. Bu bir eleştiri değil, uyanış çağrısıdır.

İslam’a geri dönüşün eşiğinde olan bir kızın hikayesi derinlemesine dokunuyor. Ne kadar sık görüyoruz ki, iman bulan biri birden bataklığa düşüyor — tamamen değil, adım adım: önce "masum" şekilde umursamaz insanlarla iletişim kuruyor, sonra giyim, davranış ve dilde tavizler veriyor, daha sonra İslam’ın sadece süs olduğu, öz olmadığı etkinliklere katılıyor. Sen, hijab, namaz ve iffet umursamayan insanlarla çevrildin. Onlar şarkı söylüyor, eğleniyor, boş konuşmalar yapıyor, Allah’ı unutuyor — ve sen onlara benzedin. Su içine batırılmış bir mum nasıl yanabilir?

Bir zamanlar hak ile batılı ayırt etmeyi bilen bir Müslümandı. Kalbinde ışık vardı. Ancak çevrenin değişmesi ve dünya sevgisi yavaş yavaş o ışığı söndürmeye başladı. Şimdi şarkılar söylüyor, müstehcen giyiniyor, İslam'ın konu olduğu ancak yaşam tarzı olmadığı kalabalıklarla karışıyor. Ve bir uyarı olarak — Allah (Yüce ve Aziz olsun) onun imanını, inceliğini, iffetini, kimliğini almaya başladı. Bu artık tesadüf değil, bir uyarıdır. Sesini kaybetmeye başladın — fiziksel bir semptom olarak değil, manevi bir işaret olarak. Mizaçların kayboluyor, iffet gidiyor. Yüce Allah sana armağanından armağana alıyor. Bu bir uyarı, ceza değil. Senin geri dönmeni istiyor. Henüz geç değilken.

Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurdu: "Kişi arkadaşının dinini takip eder, öyleyse her biriniz kiminle arkadaş olduğunu iyi bilsin." (Ebu Davud, Tirmizi). Bir kişi Şeriat'tan uzak insanlarla çevrildiği anda, imanında ince bir "bozulma" başlar. Bu bir gecede olmaz ama damla damla — sonuçta kalp kendisinin bir gölgesine dönüşür. Kız, kendini yeniden inşa etmeye çalışarak Gazze için destek paylaşıyor ve İslam alıntıları yayınlıyor — ardından hemen iffetsiz kıyafetlerle şarkılarını paylaşıyor, şüpheli çevrelerle beraber poz veriyor. Nasıl olur da ışığı karanlıkla karıştırabilirsin?

Allah diyor ki: "Ey iman edenler! Tam olarak İslamiyet’e girin ve şeytanın ayak izlerini takip etmeyin — şüphesiz o sizin açık bir düşmanınızdır." Bakara Suresi, 2:208. Hakka doğru adımlar atan ancak yanlışlığı ve çift standartları bırakmayan bir kişi çelişkiler içinde yaşar, bu hem dış biçimi hem de iç özü tahrip eder. Bu yaşam tarzının arkasında ne var? Düşün, ey kız kardeş, bu şarkılar, beğeniler, partiler, halk festivalleri, blogcu "işbirlikleri"nde senin "gülümse, kendin ol, sınırları unut" dedikleri — bunlar cehennemdeki ebediyete mi değer?

Çünkü sen zaten biliyorsun ki Allah adaletlidir. O sana bilgi ve rehberlik verdi, sen de onu mezarla sonlanacak bir hayal karşılığında değiştiremezsin. "Ve kim benim hatırlatmamdan yüz çevirirse, onun hayatı dar olacaktır ve biz onu kör olarak dirilteceğiz." Taha Suresi, 20:124. Ey kız kardeş, şu anda yürüdüğün yol — bu sen değilsin. Ucuz gösteriler, yabancılara bakışlar ya da boş alkışlar için yaratılmadın. Sen Allah'ın bir kullusun. Esasen hijab, yabancılarına kendini beğendirmek değil. Gücün iffette, içerikte değil. Misyonun insanları Hakka götürmek, takipçiler kazanmak değil.

Kardeşim, sen dönmen gerekiyor. Ateşe giden bir yolda ilerlemeye devam etmek zorunda değilsin. Başarılı bir blogger maskesini çıkar, toplumun yanlış standartlarını reddet, namaza, iffetli hijaba, salih arkadaşlığa geri dön. Sizin sesiniz şarkılar için değil, zikir için yükselsin. Sayfalarınız vaaz yeri olsun, sahte bir görüntü olmasın.

Fark etmiyor musun? İmanın için seni saygıyla değerlendirmiyorlar; sen sahnede, erişilebilir ve trende olduğun sürece seni değerlendiriyorlar. Ama reddettiğin anda seni "takipten çıkacaklar." Fakat Allah'a dönersen Allah asla seni takipten çıkmaz. Kötü arkadaş çevresini bırak. Tek başına kalmak bile, cehenneme giden bir kalabalıkla olmaktan iyidir. Sosyal medyadan ara ver. Kalp sıfırlaması başkalarının görüşlerine boğulurken mümkün değildir. Rehberler veya dindar arkadaşlar bul. İslam'daki güçlü insanlar sana destek olacak. Kur'an dinle, tefsir oku, Sünnet ve hadisler oku. Ruhunu ışıktan besle. Namaz kıl ve Allah'a ağla. O seni umursuyor. Sahneyi ve alkışları O'ndan daha çok iste.

Ey Allah'ın anıldığı zaman titreyen kalbi olan kız kardeş!

Sen, bir zamanlar Rabbinin rızasını arayan, bugün dikkatsizliğin derinliklerinde bulunan sen! Gözlerin bir zamanlar iman nuruyla parlıyordu, şimdi dünyevi baştan çıkarmalarla örtülü. Dudakların Kuran okuyordu, şimdi ise sana hiçbir şey katmayan şarkılar söylüyorsun. Ruhunun hasretten daraldığını hissetmiyor musun? Soylu huylarının yerini boş ve cansız bir şeyin aldığını görmüyor musun? Her adımın İslam'dan uzaklaşması bir uçuruma adım atmaktır, oradan çıkış zor olacaktır.

Nasıl buraya geldin? Bir zamanlar düzeltme yolundaydın. Bilgi arıyordun, günahlardan kaçınıyordun, iffetle süslenmeye çalışıyordun. Ama sonra... Yanlış arkadaşlar — dinini alaya alanlar, iffetini "gerilik" olarak nitelendirenler, "Müslüman olabilir ve aynı zamanda..." diyenler (sonra bir ödün, bir başka ödün). Uçlarda gidip geliyordun — bazen hijablıydın, bazen değildin; bazen namaz kılıyordun, bazen atlıyordun; bazen ciddi konuştun, bazen boş eğlencelere dalıyordun.

Sevgili kız kardeşim! Hayatın boş eğlenceler ve dünyevi hazlar için harcanmaya değmez. Unutma, bu dünya sadece geçici bir duraktır; gerçek hayat ölüm sonrası başlar. Allah, O'na dönenleri sever ve yardım elini her zaman uzatır. Şeytanın seni daha fazla uzaklaştırmamasına izin verme. Bugünden itibaren geri dönüşün ilk adımını at. Senin hayatın başkaları için bir örnek olsun, bir uyarı olmasın.

Yalnız değilsin; birçok kişi doğru yoldan sapar, ancak sadece güçlü olanlar geri döner. Allah tövbe edenleri sever. Biz de — imanımızda kardeşlerimiz — kurtuluşun için dua ediyoruz. Ey Allah, kız kardeşimize rehberlik et, kalbini gösterişten, dünyevi sevgiden, şeytanın baştan çıkarmalarından arındır. Ruhunu ışıkla, sesini Hak Sözleriyle, yolunu salih işlerle doldur. Gölgenin olmayacağını bildiğimiz Gün'de O'nun gölgesinde duranlardan biri yap. Ve bize Cennet-i Firdevs'i ihsan et. Amin!

Një shembull i jetës reale: i humbur në një kthesë...

Jeta e një muslimani është një rrugë me provime, tentacione dhe një luftë të vazhdueshme ndërmjet Verësisë dhe rremësisë, dritës dhe errësirës, shpirtit dhe pasioneve. Secili prej nesh mund të rrëzojmë. Por më e rrezikshme është kur një person nuk vë re se ka ndaluar të luftojë. Sot dua t'ju tregoj një histori që mund të jetë e njohur për shumë — historia e një vajze, shpirti i të cilës kërkonte Allahun, por nën ndikimin e mjedisit dhe kushteve ka filluar të humbasë bazën e saj spirituale...

Lavdi Allahut, Ne e lavdojmë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Ne kërkojmë mbrojtje nga keqesia e shpirtit tonë dhe veprimet e gabuara. Kush Allah e udhëzon, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kush e lë, askush nuk mund ta udhëzojë. Ne deklarojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij.

Secili që ecur në dritën e Islamiut në një moment ndeshet me sulmet e shejtanit (i kërkoj ndihmën Allahut), i cili përpjeket dyfish të çojë në rrugën e gabuar. Kjo vlen veçanërisht për ata që kanë filluar të kthehen nga pavarsia dhe mosmarrja — shejtanit nuk i lejon thjesht të largohen. Ai shikon si ata dalin nga rrjetat e tij, dhe duke humbur një mundësi, ai lufton më fort. Nëse një person dobësohet në mes të rrugës, shejtanit e takon me zinxhirë jo me tentacione.

Në këtë botë secili person ecën një rrugë — disa drejt dritës, disa drejt errësirës. Askush nuk lind si makthar dhe askush nuk është i sigurt nga rënia. Madje edhe ata që janë lindur në Islam mund të gjenden në pragun e humbjes spirituale nëse nuk mbajnë lidhje me feën dhe nuk e forcojnë lidhjen me Allahun. Sot flasim për një motër, rruga e së cilës dukti ndriçuar nga imani, por gradualisht shpirti i saj u mbytur në sfidueshmëri botërore, iluzione sekulare dhe ndriçime të rreme popullore. Ky nuk është një akuzë por një thirrje nga zemra — një thirrje për zgjim.

Historia e një vajze që ishte në pragun e kthimit plotë në Islam prek thellë në shpirt. Sa shpesh pamë dikë që gjeti besimin dhe pastaj bie në një moçkirë — jo menjëherë, por hap pas hapi: së pari komunikim "i pafajshëm" me njerëz të paarsyeshëm; pastaj kompromise në veshje, sjellje, gjuhë; më pas pjesëmarrje në ngjarje ku Islami është vetëm dekor, jo esencë. Ju u rrethuat nga njerëz që nuk i japin rëndësi hijabut, namazit, modestsisë. Ata këndon, argëtohen, bëjnë biseda boshe, duke harruar Allahun — dhe ju u bëtë si ata. Si mund të ndizet një qiri nëse futet në ujë?

Ndonjëherë ajo ishte një muslimane që e dinte se si të dallonte verën nga rremësia. Ajo kishte dritë në zemër. Por ndryshimi i mjedisit dhe dashuria për bota filluan gradualisht ta fshehin atë dritë. Tani ajo këndon këngë, veshet provokuese, përzier me turma ku Islami është një temë, jo një jetë. Dhe si një paralajmëruese — Allah (Lartësuar dhe Mëdhali) filloi të marrë imanin e saj, elegancën, modestsinë, identitetin. Ky është një paralajmërim, jo një rastësi. Ju filluat të humbni zërin — jo vetëm si simptom fizik por si shenjë spirituale. Mënyrat tuaja po zhduken, lypsetëria po shkon. Zoti po ju merr dhuratë pas dhurati. Ky është një paralajmërim, jo një ndëshkim. Ai dëshiron që ti të ktheheni. Ndërkohë që nuk është vonë.

Profeti ﷺ tha: "Një person ndjek feën e shokut të tij, pra le të shikojë secili prej jush me kë duhet të shoqërohet." (Abu Davud, Tirmizi). Sa herë që dikush rrethohet nga ata që janë larg shariutit, fillon një "deformim" i panjohur i besimit. Kjo nuk ndodh menjëherë por kapërcim pas kapërcimi — por në fund e kthen zemrën në një hije të vetvetes. Vajza, duke u përpjekur të riorganizojë veten, poston mbështetje për Gazën dhe ndaj citate islame — dhe menjëherë publikon këngët e saj në veshje larg nga modestia, ndodhes në shoqëri të dyshimtë. Si mund të përzier dritën me errësirën?

Allahu thotë: "O ju që keni besuar! Hyni plotësisht në Islam dhe mos ndiqni gjurmët e shejtanit — sigurisht ai është një armik i qartë për ju." Sureja e Bakarës, 2:208. Një person që merr hapa drejt Verësisë por nuk e lë rremësinë dhe standardet e dyfishta jeton në kundërshtim, dhe kjo e shkatërron jo vetëm formën e jashtme por edhe esencën e brendshme. Çfarë qëndron prapa kësaj stile jetese? Mendo, o motër, a vlejnë këto këngë, lajkat, festat, pikniket popullore, bashkëpunimet e blogerëve ku thuhet të "duket mirë, të jesh vetja, të harrosh kufijtë" — a vlen kjo për përgjithësi në xhehenë?

Sepse ti e di që Allahu është drejtë. Nuk mund të jetë që Ai të ketë dhuruar njohuri dhe udhëzim — dhe ti vetë, sipas dëshirës suaj, ta ke ndërruar atë me një iluzion të jetës që përfundon në varr. "Dhe kush largohet nga kujtimi im — për të do të jetë një jetë e ngushtë, dhe ne do ta ringjallim të verbër në Ditën e Ringjalljes." Sureja Ta-Ha, 20:124. O motër, rruga në të cilën je — kjo nuk je ti. Ti nuk je krijuar për shfaqje të lira, për sytë e të tjerëve apo për duartrokitje bosh. Ti je rob i Allahut. Esenca jote është hijabi, jo make-up për të tjerët. Forca jote është në modesti, jo në përmbajtje. Misioni yt është të udhëzojë njerëzit në Verësinë, jo në ndjekës.

Motër, ti mund dhe duhet të kthehesh. Nuk je e detyruar të vazhdosh rrugën që çon në zjarr. Hiq maskën e "blogerit të suksesshëm," refuzo standardet e rreme të shoqërisë, kthehu në namaz, hijab të modestsisë, shoqëri të drejtë. Lër zërin tënd të ngritet jo për këngë por për dhikr. Le të bëhen faqet tua vend për thirrje, jo për një fasadë.

A nuk e sheh? Nuk të respektojnë për besimin tënd; të respektojnë derisa je në skenë, e arritshme dhe në trend. Por sa herë që refuzon — do të "çaktivizohen". Por Allahu nuk do të çaktivizohet nëse kthehesh tek Ai. Lë shoqërinë e keqe. Edhe nëse do të jetë vetëm — kjo është më mirë se sa të jesh me një turmë që shkon në xhehenë. Merr një pushim nga mediata sociale. Rinovimi i zemrës nuk është i mundur derisa je në rrjedhën e mendimeve të tjera. Gjej mentoret ose shoqëri të mirënjohur. Njerëzit e fuqishëm të Islamiut do të ndihmojnë të rikuperosh mbështetjen. Dëgjo Koranin, lexo tefsir, Sunnetën, hadithat. Lër shpirtin të pi nga drita. Fal dhe qaj Allahut. Ai nuk është i pakujdesshëm për ty. Thjesht deshiro për të më shumë se sa për skenën dhe duartrokitjet.

O motër, shpirti i të cilës dikur dridhte nga përmendja e Allahut!

Ti, që dikur kërkoje kënaqësinë e Zotit tënd, tani je tërmar në dorëheqje. Sytë e tu dikur ndriçonin me dritën e imanit, tani janë mbuluar nga tentacionet botërore. Goja e tu dikur recitonte fjalët e Kuranit, tani këndon këngë që nuk sjellin asgjë përveç zbrazëtie spirituale. A nuk e ndjen se shpirti yt po ngushtohet nga vetmia? A nuk e sheh se menyra e tua aristokratike po zëvendësohet me diçka të zbrazët dhe pa shpirt? A nuk e sheh se çdo hap i thjeshtë larg Islamit është një hap në thellësinë, nga e cila do të jetë më e vështirë të kthehesh?

Si arrije deri këtu? Ndonjëherë jeje në rrugën e korrigjimit. Ti kërkoje dituri, shmangje të përgjegjësive, përpiqej të çmonje veten me modesti. Por pastaj... Shoqëri e gabuar — ata që të marrin me shaka për feën tënde, quajnë modestinë tënde "prapambetje," të bindin se "mund të jesh muslimane dhe..." (dhe pastaj kompromis pas kompromisi). Duke u lëvizur midis ekstremesh — ndonjëherë me hijab, ndonjëherë pa; ndonjëherë lexon namaz, ndonjëherë e kapërce; ndonjëherë flas seriozisht, ndonjëherë merret me argëtime bosh.

Motër e dashur! Jeta jote është shumë e çmuar për t'u shpenzuar në argëtime bosh dhe kënaqësi botërore. Mos harro, ky botë është vetëm një vend pushimi i përkohshëm; jeta e vërtetë fillon pas vdekjes. Allahu e don ata që kthehen tek Ai, dhe Ai është gjithmonë gati të shtrijë dorën e ndihmës. Mos lejoni shejtanin të ju çojë më tej. Bëni hapin e parë drejt kthimit në rrugën e Verësisë sot. Të bëhet jeta jote një shembull për të tjerët, jo një paralajmërim.

Nuk je e vetme; shumë kanë larë nga rruga e drejtë, por vetëm të fortët kthehen. Allahu i don ata që kthehen. Dhe ne — vëllezër dhe motra në besim — lutemi për shpëtimin tënd. O Allah, udhëzo vëllazenën tonë, pastroni zemrën e saj nga shfaqja, nga dashuria për botën, nga tentacionet e shejtanit. Mbushi shpirtin e saj me dritë, zërin e saj me fjalë Verësie, rrugën e saj me vepra të mira. Bëje të takë nën hijen Tende në Ditën kur nuk do të ketë hije tjetër përveç hijes suaj. Dhe na dhuro Xhenetin Firdevs. Amen!