Послание шейха Насыруддина аль-Альбани о причинах слабости мусульман и пути к возрождению...

The message of Sheikh Nasiruddin al-Albani on the causes of the weakness of Muslims and the path to rebirth... / Şeyh Nasıruddin el-Albani'nin Müslümanların zayıflığının nedenleri ve yeniden doğuşa giden yol hakkındaki mesajı... / Mesazhi I Shejh Nasiruddin el-Albani mbi shkaqet e dobësisë së Muslimanëve dhe rrugën drejt rilindjes...

Шейх Мухаммад Насыруддин аль-Альбани, родом из Шкодера (Албании), опередил свое время, пусть Аллах в Судный День поставит его в первые ряды. Аминь!

Слова выдающегося исламского ученого XX века, шейха Мухаммада Насыруддина аль-Альбани (да помилует его Аллах), поднимает глубокие и актуальные вопросы о состоянии мусульманской Уммы. На фоне тревожной ситуации в Газе звучит призыв к размышлению, обрамленный ключевыми тезисами: Размышление: "Неужели Аллах поступил с нами несправедливо, когда дал власть иудеям над нами?" Констатация: "Палестина не будет освобождена языком эмоций и энтузиазма". Решение: "Но, она будет освобождена посредством Пророческого лекарства". Эти короткие фразы заключают в себе важное назидание, которое шейх аль-Альбани и другие ученые, следующие пути праведных предшественников (саляф ас-салихиин), часто доносили до мусульман. 

Первый тезис, поставленный в форме вопроса, сразу затрагивает чувствительную тему – трудности и унижения, с которыми сталкиваются мусульмане в разных частях света, в частности, в Палестине. Шейх не утверждает, что Аллах несправедлив – это невозможно, ибо Аллах абсолютно Справедлив (Аль-‘Адль). Скорее, он подталкивает к пониманию исламской концепции причинно-следственных связей и божественного предопределения (Кадар).

Согласно исламскому вероучению, Аллах Всевышний не посылает испытания и не допускает доминирования врагов над мусульманами без причины. Часто такие ситуации являются следствием состояния самих мусульман: их отдаления от истинного Ислама, пренебрежения предписаниями Аллаха, распространения нововведений (бид’а) и многобожия (ширка) в их рядах, разобщенности и оставления Сунны Пророка Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха).

Коран многократно указывает на эту связь: "Любое бедствие постигает вас лишь за то, что приобрели ваши руки, и Он прощает вам многое." (Сура Аш-Шура, 42:30). "Аллах не меняет положения людей, пока они не изменят самих себя." (Сура Ар-Ра’д, 13:11). Таким образом, вопрос шейха – это призыв к самоанализу: не являются ли наши беды результатом нашего собственного небрежения религией?

Второй тезис критикует подход, основанный исключительно на "эмоциях и энтузиазме" (аль-‘атыфа валь-хамас). Шейх аль-Альбани указывает, что одних лишь чувств, пламенных речей, демонстраций или националистических лозунгов недостаточно для решения глубоких проблем Уммы. Почему?

Поверхностность: Эмоции могут быть сильными, но преходящими. Они не заменяют глубокого понимания религии, стратегического планирования и последовательных действий, основанных на знании.

Отсутствие Божественного руководства: Действия, продиктованные только эмоциями, могут увести от пути, указанного Кораном и Сунной, привести к ошибкам, расколу и даже противоречию шариату.

Игнорирование корневой проблемы: Фокусируясь на внешних симптомах (угнетение со стороны врагов), эмоциональный подход часто игнорирует внутренние духовные болезни Уммы, которые, согласно учению Ислама, являются первопричиной слабости.

Третий тезис предлагает истинное решение – "Пророческое лекарство". Это не буквально медицинское лечение, а метафора, обозначающая возвращение к чистому, аутентичному Исламу, как его понимали и практиковали Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) и его сподвижники (сахабы). Этот путь включает в себя два взаимосвязанных аспекта, которые шейх аль-Альбани называл "ат-Тасфия ват-Тарбия" (Очищение и Воспитание).

Ат-Тасфия (Очищение):

Очищение Вероубеждения (‘Акиды): Возвращение к чистому Единобожию (Таухид) и очищение верований от всех форм ширка (многобожия), куфра (неверия) и бид’а (религиозных нововведений). Это основа основ Ислама.

Очищение Поклонения (‘Ибада): Совершение актов поклонения (намаз, пост, закят, хадж и т.д.) в строгом соответствии с Сунной Пророка (мир ему и благословение Аллаха), без искажений и добавлений.

Очищение Нравственности (Ахляк): Стремление к высоким исламским нравам, таким как правдивость, честность, терпение (сабр), упование на Аллаха (таваккуль), доброта к людям.

Очищение Знаний: Понимание религии на Коране, достоверной Сунне и в понимании праведных предшественников (саляф ас-салихиин), отвергая слепое следование (таклид) и мнения, противоречащие ясным доказательствам.

Ат-Тарбия (Воспитание):

Воспитание мусульман, начиная с себя и своей семьи, на основе этого очищенного Ислама. Распространение правильных знаний и призыв (да’ва) к истинному Исламу с мудростью и терпением. Формирование поколений, которые не только знают Ислам, но и живут в соответствии с ним во всех сферах жизни.

По сути, "Пророческое лекарство" – это всеобъемлющее исправление самих мусульман. Это возвращение к корням религии, к искренности перед Аллахом, к следованию пути Его Посланника (мир ему и благословение Аллаха). Только тогда, согласно исламскому вероучению, мусульмане могут надеяться на помощь Аллаха, на обретение силы, достоинства и победы над врагами. Аллах обещает Свою помощь верующим, которые выполняют Его предписания: "О те, которые уверовали! Если вы поможете Аллаху, то и Он поможет вам и утвердит ваши стопы." Сура Мухаммад, 47:7.

"Аллах обещал тем из вас, которые уверовали и совершали праведные деяния, что Он непременно сделает их наместниками на земле, подобно тому, как Он сделал наместниками тех, кто был до них. Он непременно одарит их возможностью исповедовать их религию, которую Он одобрил для них, и сменит их страх на безопасность. Они поклоняются Мне и не приобщают сотоварищей ко Мне." Сура Ан-Нур, 24:55.

Назидание шейха аль-Альбани является мощным призывом к мусульманам задуматься о своем положении и пути его исправления. Оно напоминает, что истинная сила и успех Уммы заключаются не в громких лозунгах или эмоциональных всплесках, а в глубокой приверженности основам Ислама – Таухиду и Сунне. "Пророческое лекарство" – это путь очищения и воспитания, путь возвращения к Аллаху и Его Посланнику (мир ему и благословение Аллаха). И хотя этот путь требует знаний, терпения и усердия, именно он, по убеждению шейха и многих других ученых, является залогом истинного возрождения и помощи от Всевышнего Аллаха.

Это назидание напоминает мусульманам о необходимости возвращения к своей религии как единственного пути для преодоления унижения и достижения успеха. Оно подчеркивает важность самоанализа, правильной веры, знаний и терпения. Без этих основ невозможно достичь целей, которые ставит перед собой исламское общество. Как сказал Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха): "Когда Аллах желает блага для кого-либо, Он дарует ему понимание в религии". Именно через понимание и применение исламских принципов мусульмане могут найти выход из кризиса и достичь величия, которого они заслуживают.

Да поможет Аллах мусульманам понять свою религию правильно, жить в соответствии с ней и дарует им успех в этом мире и в Мире Вечном. Аминь!

The message of Sheikh Nasiruddin al-Albani on the causes of the weakness of Muslims and the path to rebirth...

Sheikh Muhammad Nasiruddin al-Albani, originally from Shkodër (Albania), was ahead of his time. May Allah place him in the foremost ranks on the Day of Judgment. Ameen!

The words of one of the most prominent Islamic scholars of the 20th century, Sheikh Muhammad Nasiruddin al-Albani (may Allah have mercy on him), raise deep and relevant questions about the state of the Muslim Ummah. Against the backdrop of the alarming situation in Gaza, a call for reflection emerges, framed by key points:

Reflection: "Has Allah dealt unjustly with us by giving the Jews power over us?"
Observation: "Palestine will not be liberated through emotions and enthusiasm alone."
Solution: "But it will be liberated through the Prophetic remedy."

These brief phrases encapsulate an important lesson that Sheikh al-Albani and other scholars following the path of the righteous predecessors (Salaf as-Salih) often conveyed to Muslims.

The first point, posed as a question, touches on a sensitive topic: the hardships and humiliations faced by Muslims in various parts of the world, particularly in Palestine. The Sheikh does not suggest that Allah is unjust – this is impossible, for Allah is absolutely Just (Al-‘Adl). Rather, he prompts reflection on the Islamic concept of cause and effect and divine predestination (Qadar).

According to Islamic teachings, Allah does not send trials or allow enemies to dominate Muslims without reason. Often, such situations arise due to the condition of the Muslims themselves: their deviation from true Islam, neglect of Allah's commands, spread of innovations (bid'ah) and polytheism (shirk) among them, disunity, and abandonment of the Sunnah of Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him).

The Qur'an repeatedly highlights this connection: "Whatever calamity befalls you is only for what your hands have earned, and He forgives much" (Surah Ash-Shura, 42:30). "Indeed, Allah will not change the condition of a people until they change what is within themselves" (Surah Ar-Ra'd, 13:11). Thus, the Sheikh’s question is a call for self-reflection: are our troubles the result of our own negligence in religion?

The second point critiques approaches based solely on "emotions and enthusiasm" (al-'atifa wal-hamas). Sheikh al-Albani emphasizes that strong feelings, fiery speeches, demonstrations, or nationalist slogans alone are insufficient to solve the deep-rooted problems of the Ummah. Why?

Superficiality: Emotions may be intense but fleeting. They do not replace deep understanding of the religion, strategic planning, and consistent actions based on knowledge.
Lack of Divine Guidance: Actions driven purely by emotion can deviate from the path outlined in the Qur'an and Sunnah, leading to errors, division, and even contradiction of Shariah.
Ignoring Root Causes: Focusing on external symptoms (oppression by enemies) often overlooks the internal spiritual ailments of the Ummah, which, according to Islamic teachings, are the primary cause of weakness.

The third point offers the true solution: the "Prophetic remedy." This is not literal medical treatment but a metaphor for returning to pure, authentic Islam as understood and practiced by Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him) and his companions (Sahaba). This path includes two interconnected aspects that Sheikh al-Albani referred to as "At-Tasfiyah wa At-Tarbiyah" (Purification and Education).

At-Tasfiyah (Purification):

• Purification of Belief ('Aqeedah): Returning to pure monotheism (Tawheed) and cleansing beliefs of all forms of shirk (polytheism), kufr (disbelief), and bid'ah (innovations). This is the foundation of Islam.
• Purification of Worship ('Ibadah): Performing acts of worship (prayer, fasting, zakat, Hajj, etc.) strictly in accordance with the Sunnah of the Prophet (peace and blessings be upon him), without distortions or additions.
• Purification of Morals (Akhlaq): Striving for high Islamic morals, such as truthfulness, honesty, patience (sabr), reliance on Allah (tawakkul), and kindness to others.
• Purification of Knowledge: Understanding the religion based on the Qur'an, authentic Sunnah, and the understanding of the righteous predecessors (Salaf as-Salih), rejecting blind following (taqlid) and opinions that contradict clear evidence.

At-Tarbiyah (Education):

Educating Muslims, starting with oneself and one's family, based on this purified Islam. Spreading correct knowledge and inviting others (da'wah) to true Islam with wisdom and patience. Raising generations that not only know Islam but live by it in all aspects of life.

In essence, the "Prophetic remedy" is a comprehensive correction of the Muslims themselves. It is a return to the roots of the religion, sincerity before Allah, and following the way of His Messenger (peace and blessings be upon him). Only then, according to Islamic teachings, can Muslims hope for Allah's help, strength, dignity, and victory over their enemies. Allah promises His assistance to those who help Him: "O you who have believed, if you support Allah, He will support you and plant firmly your feet" (Surah Muhammad, 47:7).

"Allah has promised those among you who believe and do righteous deeds that He will surely grant them succession on earth, as He granted it to those before them. And He will surely establish for them their religion which He has approved for them and substitute peace in place of fear. They worship Me, not associating anything with Me" (Surah An-Nur, 24:55).

The advice of Sheikh al-Albani serves as a powerful reminder for Muslims to reflect on their condition and the path to its rectification. It underscores that the true strength and success of the Ummah lie not in loud slogans or emotional outbursts but in deep adherence to the foundations of Islam – Tawheed and Sunnah. The "Prophetic remedy" is the path of purification and education, a return to Allah and His Messenger (peace and blessings be upon him). Though this path requires knowledge, patience, and effort, it is, according to the Sheikh and many other scholars, the key to genuine revival and divine assistance.

This admonition reminds Muslims of the necessity of returning to their religion as the only path to overcoming humiliation and achieving success. It emphasizes the importance of self-reflection, sound faith, knowledge, and patience. Without these foundations, it is impossible to achieve the goals set by the Islamic community. As the Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him) said: "When Allah intends good for someone, He grants them understanding of the religion." It is through understanding and applying Islamic principles that Muslims can find a way out of crises and attain the greatness they deserve.

May Allah help Muslims understand their religion correctly, live in accordance with it, and grant them success in this world and the Hereafter. Ameen!

Şeyh Nasıruddin el-Albani'nin Müslümanların zayıflığının nedenleri ve yeniden doğuşa giden yol hakkındaki mesajı...

Şeyh Muhammed Nâsırüddin el-Albani, aslen Şkodra’dan (Arnavutluk), kendi zamanının ötesinde biriydi. Allah onu Kıyamet Günü en ön sıralarda yerleştirsin. Âmin!

yüzyılın önde gelen İslam alimlerinden Şeyh Muhammed Nâsırüddin el-Albani’nin (Allah rahmet eylesin) sözleri, Müslüman ümmetin durumu hakkında derin ve güncel sorular ortaya koymaktadır. 

Gazze’deki endişe verici durumun arka planında, bir düşünce çağrısı yankılanır:Düşünce: “Acaba Allah bize haksızlık mı yaptı da Yahudilere bizi alt etme gücü verdi?”Gözlem: “Filistin sadece duygular ve heyecanlarla kurtarılamayacak.”

Çözüm: “Ancak, Peygamberî ilaç sayesinde kurtarılacaktır.”

Bu kısa cümleler, Şeyh el-Albani ve Salaf-ı Sâlihîn yolunu izleyen diğer bilginlerin Müslümanlara sıkça ilettikleri önemli bir öğüdü içermektedir.

İlk mesele, bir soru olarak sunulmuş ve dünyanın farklı bölgelerinde, özellikle Filistin’de karşılaşılan zorluklar ve aşağılamalar gibi hassas bir konuyu ele almaktadır. Şeyh, Allah’ın adaletsiz olduğunu söylüyor değildir – bu imkansızdır, çünkü Allah tamamen Adildir (El-Adl). Daha ziyade, sebep-sonuç ilişkisi ve ilahi takdir (Kader) konusundaki İslami kavram üzerine düşünmeye teşvik etmektedir.

İslam öğretisine göre, Allah insanların başına musibetler göndermez veya düşmanlarının Müslümanlar üzerinde egemenlik kurmasına izin vermez. Böyle durumlar genellikle Müslümanların kendilerinin durumunun bir sonucudur: gerçek İslamiyet’ten uzaklaşma, Allah’ın emirlerini ihmal etme, yenilikler (bid’at) ve şirk (putperestlik) yayma, ayrılık ve Peygamber Muhammed’in (s.a.v.) Sünnet’ini bırakma gibi faktörler.

Kur’an bu bağlantıyı defalarca vurgulamaktadır: “Size bir felaket gelmesi ancak yaptıklarınızdan dolayıdır ve O çok şeyi affeder” (Şura Suresi, 42:30). “Allah, insanları değiştiremez; ta ki onlar kendilerini değiştirene kadar” (Ra’d Suresi, 13:11). Dolayısıyla Şeyh’in sorusu, bir öz-analiz çağrısıdır: acaba sıkıntılarımız dinimize karşı gösterdiğimiz ihmalkârlığın bir sonucu değil mi?

İkinci nokta, yalnızca “duygular ve coşku”ya (el-atıfe ve’l-hames) dayanan yaklaşımları eleştiriyor. Şeyh el-Albani, güçlü duyguların, ateşli konuşmaların, gösterilerin veya milliyetçi sloganların Ümmet’in derin sorunlarını çözmek için yeterli olmadığını vurguluyor. Neden?

Yetersizlik: Duygular yoğun olabilir ama geçicidir. Dinin derin bir şekilde anlaşılması, stratejik planlama ve bilgiye dayalı tutarlı eylemleri değiştirmez.
İlahi Rehberliğin Olmaması: Yalnızca duyguyla yönlendirilen eylemler, Kur’an ve Sünnet tarafından belirlenen yoldan sapabilir, hatalara, bölünmeye ve şeriat’a ters düşebilir.
Kök Sorunları Görmezden Gelme: Dışsal belirtilere (düşmanlardan baskı) odaklanmak genellikle Ümmet’in içsel manevi hastalıklarını görmezden gelir, ki İslam öğretisine göre bunlar zayıflığın temel nedenidir.

Üçüncü nokta gerçek çözümü sunar: “Peygamberî ilaç.” Bu, kelimenin tam anlamıyla tıbbi tedavi değil, Peygamber Muhammed (s.a.v.) ve sahabelerinin (r.a.) anladıkları ve uyguladıkları saf, özgün İslamiyete geri dönüşü metaforik olarak ifade eder. Bu yol, Şeyh el-Albani tarafından “Et-Tesfiye ve’t-Tarbiye” (Arındırma ve Eğitim) olarak adlandırılan iki bağlantılı unsuru içerir.

Et-Tesfiye (Arındırma):

• İnançların Temizlenmesi (Akide): Saf tevhidi geri kazanmak ve inançları tüm şirk (çoktanrıcılık), küfür (inkar) ve bid’at (dini yenilikler) formlarından arındırmak. Bu, İslam’ın temelidir.
• İbadetlerin Temizlenmesi: Namaz, oruç, zekât, hac vb. ibadetleri Peygamber Muhammed’in (s.a.v.) Sünneti doğrultusunda tam uygunlukla yapmak, hiçbir çarpıtma veya ek olmadan.
• Ahlakın Temizlenmesi: Doğruluk, dürüstlük, sabır (sabr), Allah’a güven (tevekkül) ve insanlara karşı iyilik gibi yüksek İslami ahlak değerlerine ulaşmak.
• Bilginin Temizlenmesi: Dinin Kur’an, güvenilir Sünnet ve Salaf-ı Sâlihîn'in anlayışına dayandırılması, apaçık delillere aykırı görüşlerden ve kör taklidi reddetme.

Et-Tarbiye (Eğitim):
Önce kendinizden ve ailenizden başlayarak bu arıtılmış İslamiyet’e dayalı olarak Müslümanları eğitmek. Doğru bilgiyi yaymak ve hakiki İslamiyete davet etmek (davet) bilgelik ve sabırla. Sadece İslam’ı bilen değil aynı zamanda yaşamını her yönüyle İslam’a göre düzenleyen nesiller yetiştirmek.

Aslında, “Peygamberî ilaç,” Müslümanların kendilerini kapsamlı bir şekilde düzeltmeleridir. Bu, dine dönüp Allah’a ve Elçisine (s.a.v.) sadık kalmaktır. Ancak o zaman, İslam öğretisine göre Müslümanlar Allah’ın yardımı, güç, şeref ve düşmanlar üzerinde zafer umabilir. Allah, O’na yardım edenleri destekler: “Ey iman edenler! Eğer Allah’a yardımcı olursanız, O da size yardımcı olur ve ayaklarınızı sağlamlaştırır” (Muhammed Suresi, 47:7).

“Allah, sizden iman edip salih ameller işleyenlere yeryüzünde halifeliği vaat etmiştir...” (Nur Suresi, 24:55).

Şeyh el-Albani’nin öğüdü, Müslümanların durumlarını ve düzeltilmesi gereken yolları düşünmeleri için güçlü bir hatırlatmadır. Ümmet’in gerçek güç ve başarısının yüksek sesli sloganlarda veya duygusal patlamalarda değil, İslam’ın temellerine – Tevhid ve Sünnet’e – derin bağlılıkta yattığını vurgular. “Peygamberî ilaç” arındırma ve eğitim yoludur, Allah’a ve Elçisine (s.a.v.) dönüş yoludur. Bu yol bilgi, sabır ve çaba gerektirse de, Şeyh ve birçok başka bilginin de belirttiği gibi, gerçek canlanmanın ve ilahi yardımın anahtarıdır.

Bu öğüt, Müslümanlara ezilmenin üstesinden gelmek ve başarıya ulaşmak için tek yol olan diniye geri dönüşün gerekliliğini hatırlatmaktadır. Öz-analiz, doğru iman, bilgi ve sabrın önemini vurgular. Bu temeller olmadan İslami toplumun hedeflerine ulaşmak mümkün değildir. Peygamber Muhammed (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Allah bir kimseye hayır dilemişse, ona dinin anlayışını bahşeder.” Müslümanlar, krizlerden çıkış yolu bulup hak ettikleri büyüklüğe ulaşmak için İslami ilkeleri anlayıp uygulamalıdır.

Allah Müslümanlara dinlerini doğru anlayıp ona göre yaşamalarına yardım etsin ve dünyada ve ahirette başarı nasip etsin. Âmin!

Mesazhi I Shejh Nasiruddin el-Albani mbi shkaqet e dobësisë së Muslimanëve dhe rrugën drejt rilindjes...

Shejh Muhamed Naseruddini al-Albani, origjinalisht nga Shkodra (Shqipëria), ishte para kohës së tij. E lutem, Zoti të vendosë në radhat e para në Ditën e Krishtimit. Ameen!

Fjalët e një ndër më të madhit islame të shekullit të 20-të, shejh Muhamed Naseruddini al-Albani (të qoftë i dashur nga Allahu), ngrit pyetje të thella dhe të rëndësishme për gjendjen e Ummetit musliman. Në prapaskenë e situatës së shqetësueshme në Gazë, një thirrje për reflektim po zë një vend të rëndësishëm: Reflektim: "A po na trajton pa drejtësi Allahu duke dhënë pushtetin hebrejeve mbi ne?" Konstatim: "Palestina nuk do të lirohet me emocionet dhe entuziazmin vetëm." Zgjidhje: "Por, ajo do të lirohet përmes mjekimit Profetik."

Këto fjali të shkurtra përmbajnë një mësim të rëndësishëm që shejh al-Albani dhe studiuesit e tjerë, që ndjekin rrugën e parësishmit të sinqertë (salaf as-salihin), shpesh i kanë transmetuar muslimanëve.

Pika e parë, e paraqitur në formë pyetjeje, prek një temë të ndjeshme – veshtirësitë dhe turpërimet me të cilat muslimanët ballafaqohen në pjesë të ndryshme të botës, veçanërisht në Palestinë. Shejhi nuk sugjeron se Allahu është i padrejtë – kjo është e pamundur, sepse Allahu është absolutisht Drejtësia (Al-‘Adl). Përkundrazi, ai inkurajon reflektimin mbi konceptin islame të lidhjes shkak-pasojë dhe paralajmërimit hyjnor (Kadar).

Sipas mësimdhënies islame, Allahu nuk dërgon prova apo nuk lejon që armiq të dominon mbi muslimanë pa një arsye. Këto situata shpesh janë pasojë e gjendjes së vetë muslimanëve: largimi nga Islami i vërtetë, injorimi i urdhërave të Allahut, përhapja e novatorëveve (bid'a) dhe politeizmit (shirk) në rreshta të tyre, shpërbashkimin dhe lënien e Sunnes së Profetit Muhamed (paqe dhe bekat mbi të).

Kur'ani i thekson shpesh këto lidhje: "Çdo fatkeqësie që ju ndodh jua është vetëm për ato që duart tuaja kanë fituar, dhe Ai ju fal mjaft." (Sureja Ash-Shuara, 42:30). "Allahu nuk e ndryshon gjendjen e një populli derisa ata të mos e ndryshojnë veten e tyre." (Sureja Ar-Raad, 13:11). Pra, pyetja e shejhut është një thirrje për autoanalizë: a nuk janë fatkeqësitë tona rezultat i neglizhencës sonë ndaj fejes?

Pika e dytë kritikon qasje të bazuara vetëm në "emocione dhe entuziazëm" (al-'atifa wal-hamas). Shejhi al-Albani thekson se ndjenjat e forta, fjalët e zjarrta, demonstrimet apo sloganet nacionaliste nuk janë të mjaftueshme për t'i zgjidhur problemet e thella të Ummetit. Pse?

Sipërfaqësia: Emocionet mund të jenë të forta por të kalueshme. Ato nuk zëvendësojnë një kuptim të thellë të fesë, planifikim strategjik dhe veprime të qëndrueshme bazuar në njohuri. Mungesa e Udhëheqjes Hyjnore: Veprimet e udhëzuara vetëm nga emocionet mund të çojnë në devijim nga rruga e përcaktuar nga Kur'ani dhe Sunna, duke sjellë gabime, ndarje dhe madje kundërshtim ndaj shariatu. Injorimi i Shkakut Themelor: Përqendrimi në simptomat e jashtme (shtypja nga armiqët) shpesh injoron sëmundjet spirituale të brendshme të Ummetit, të cilat, sipas mësimdhënies islame, janë shkaku kryesor i dobësisë.

Pika e tretë ofron zgjidhjen e vërtetë: "mjekimin profetik". Kjo nuk është trajtim mjekësor i vërtetë, por një metaforë për kthimin në Islam të pastër, autentik, ashtu si e kuptuan dhe praktikuan Profeti Muhamed (paqe dhe bekat mbi të) dhe bashkëpunëtorët e tij (sahabat). Ky rrugë përfshin dy aspekte të lidhura reciprokisht që shejhi al-Albani quajti "At-Tasfiya vat-Tarbija" (Pastrimi dhe Edukim).

At-Tasfiya (Pastrimi): Pastrimi i Besimit (Aqida): Kthimi në Unitetin e Pastër dhe pastrimi i besimit nga të gjitha format e shirkut (politeizmi), kufr-it (mosbesimi) dhe bid'ait (novatorëve fetare). Kjo është themeli i Islamit. Pastrimi i Adhurimit (Ibadat): Kryerja e veprimeve adhuruese (namazi, agimi, zakati, haxhi etj.) në përputhje strikte me Sunnën e Profetit (paqe dhe bekat mbi të), pa distorsionime dhe shtesa. Pastrimi i Moralit (Akhlaq): Strehim për moralin islame të lartë, të tillë si sinqeriteti, nderimi, durimi (sabr), besnikëria ndaj Allahut (tavakkul) dhe mirëkuptime ndaj njerëzve. Pastrimi i Njohurive: Kuptimi i fesë bazuar në Kur'an, Sunnën e besueshme dhe kuptimin e parësishmit të sinqertë (salaf as-salihin), duke hedhur poshtë ndjekjen e verbër (taklid) dhe mendimet që kundërshtojnë provat e qarta.

At-Tarbija (Edukim): Edukimi i muslimanëve, duke filluar nga vetja dhe familja, bazuar në këtë Islam të pastër. Shpërndarja e njohurive të sakta dhe thirrja (da'va) drejt Islamit të vërtetë me urtësi dhe durim. Formimi i brezave që jo vetëm e njohin Islami, por dhe jeton sipas tij në të gjitha fushat e jetës.

Në thelb, "mjekimi profetik" është një korrigjim i përgjithshëm i vetë muslimanëve. Është një kthim në rrënjët e fesë, në sinqeritetin para Allahut dhe në ndjekjen e rrugës së Dërguarit Të Tij (paqe dhe bekat mbi të). Vetëm atëherë, sipas mësimdhënies islame, muslimanët mund të presin ndihmën e Allahut, forcën, nderin dhe fitoren mbi armiqët. Allahu premtonte ndihmë për ata që e ndihmojnë Atë: "O ti që ke besuar! Nëse i ndihmoni Allahut, Atij do t'ju ndihmojë dhe do t'ju stabilizojë hapin." Sureja Muhamed, 47:7.

"Allahu ka premtuar atyre që besuan dhe punuan vepra të mira, që do t'i bëjë ata sundimtarë në tokë..." Sureja An-Nur, 24:55.

Ky mësim i shejh al-Albani është një kujtim i fuqishëm për muslimanët të reflektojnë mbi gjendjen e tyre dhe rrugën e korrigjimit të saj. Nënkupton se forca dhe suksesi i vërtetë i Ummetit nuk qëndron në sloganet e larta ose në shpërthime emocionale, por në një lidhje të thellë me themelet e Islamit – Tawhid dhe Sunna. "Mjekimi profetik" është rruga e pastrimit dhe arsimimit, e kthimit te Allahu dhe Dërguari i Tij (paqe dhe bekat mbi të). Edhe pse kjo rrugë kërkon njohuri, durim dhe përpjekje, sipas bindjes së shejhut dhe shumë studiuesve të tjerë, është kyçe për ringjalljen e vërtetë dhe ndihmën hyjnore.

Ky mësim i kujton muslimanët për domosdoshmërinë e kthimit në fenë e tyre si rrugë e vetme për tejkalimin e turpërimit dhe arritjen e suksesit. Nënvizon rëndësinë e reflektimit të vetvetes, besimit të drejtë, njohurive dhe durimit. Pa këto themele, është e pamundur të arrihen qëllimet që komuniteti islame vendos për veten. Si tha Profeti Muhamed (paqe dhe bekat mbi të): "Kur Allahu dëshiron mirë për dikë, Ai i jep kuptim të fesë." Është përmes kuptimit dhe aplikimit të parimeve islame që muslimanët mund të gjejnë një rrugë dalje nga krizat dhe të arrijnë madhërinë që e meriton.

E lutemi, Zoti të ndihmojë muslimanët të kuptojnë fenë e tyre në mënyrë të drejtë, të jetojnë sipas saj dhe t'u japë sukses në këtë botë dhe në Botën e Përhershme. Ameen!