Поистине, все деяния оцениваются по их завершению!

Truly, all deeds are judged by their completion! / Şüphesiz bütün ameller, tamamlanmalarına göre değerlendirilir! / Me të vërtetë, të gjitha veprat gjykohen nga përfundimi i tyre!

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Поистине, все деяния оцениваются по их завершению! Да убережет нас Аллах, от плохого конца и укрепит наши сердца в Его религии!
Пророк, мир ему и благословение Аллаха, сказал: «Поистине, человек может долгое время совершать поступки обитателей рая, а в конце жизни совершить поступок, свойственный обитателям огня. И, поистине, человек может долгое время совершать поступки обитателей огня, а в конце жизни совершить поступок, свойственный обитателям рая». (Муслим).

Этот хадис, переданный от Пророка Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха), содержит глубокое наставление о важности завершения жизни в благочестии и о том, как судьба человека в вечности зависит от его последних деяний. Хадис подчеркивает, что окончательный итог жизни человека имеет решающее значение. Даже если человек большую часть жизни совершал благие дела, но в конце совершил нечто, что противоречит вере и благочестию, это может повлиять на его участь в вечности. И наоборот, если человек долгое время грешил, но перед смертью искренне раскаялся и совершил благое дело, это может стать причиной его спасения.

Это напоминание о том, что нельзя быть самоуверенным в своей вере и благочестии. Даже если человек много лет был праведным, он должен постоянно просить Аллаха укрепить его сердце в вере и даровать ему хороший конец (хусн аль-хатима). Человек слаб и подвержен изменениям. Его вера, убеждения и поступки могут меняться под влиянием обстоятельств, страстей или шайтана. Поэтому важно постоянно работать над собой, укреплять свою веру и избегать всего, что может привести к плохому концу.

Хадис также напоминает, что нельзя отчаиваться в милости Аллаха. Даже если человек долгое время был далек от религии, у него всегда есть шанс вернуться на путь истины и обрести спасение. Ключевым моментом здесь является искренность (ихлас) и покаяние (тауба). Если человек, который долгое время грешил, искренне раскаивается и возвращается к Аллаху, это может стать причиной его прощения и спасения. С другой стороны, если человек, который внешне совершал благие дела, в конце жизни проявил неверие или лицемерие, это может перечеркнуть его прежние деяния. Это подчеркивает важность постоянного самоконтроля и искренности в поклонении. Деяния должны совершаться ради Аллаха, а не ради показухи или мирских целей.

Хадис предостерегает верующих от самоуспокоенности и чрезмерной уверенности в своих делах. Даже если человек совершает много благих деяний, он не должен считать себя застрахованным от плохого конца. Шайтан всегда стремится ввести человека в заблуждение, особенно в конце жизни. Поэтому важно постоянно просить Аллаха о защите от плохого конца и укреплении в вере. Пророк (мир ему и благословение Аллаха) учил нас мольбе: «О Аллах, укрепи мою веру!» и «О Аллах, я прибегаю к Тебе от плохого конца!».

В истории Ислама есть примеры людей, которые долгое время были далеки от религии, но в конце жизни обрели веру и спасение. Например, некоторые сподвижники Пророка (мир ему и благословение Аллаха) до принятия Ислама совершали грехи, но затем искренне раскаялись и стали одними из лучших мусульман. С другой стороны, есть примеры тех, кто внешне был благочестивым, но в конце жизни проявил лицемерие или отступил от веры, что привело их к гибели.

Нужно стремиться к тому, чтобы благие дела стали постоянной привычкой, а не временным явлением, все деяния должны совершаться искренне ради Аллаха, а не ради похвалы или мирских благ. Если человек совершил грех, он должен немедленно раскаяться и вернуться к Аллаху. Мусульманин должен постоянно просить Аллаха даровать ему хороший конец и укрепить его в вере.

Этот хадис напоминает нам о милости Аллаха, которая охватывает всех, кто искренне раскаивается, и о важности постоянства в благих делах. Он также предостерегает от самоуспокоенности и напоминает, что судьба человека в вечности зависит от его последних деяний. Пусть Аллах укрепит наши сердца в вере и дарует нам хороший конец! Амин.

Truly, all deeds are judged by their completion!

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

Truly, all deeds are judged by their completion! May Allah protect us from a bad end and strengthen our hearts in His religion!
The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) said: "Truly, a person can do the deeds of the inhabitants of Paradise for a long time, and at the end of his life commit an act peculiar to the inhabitants of fire. And, truly, a person can do the deeds of the inhabitants of fire for a long time, and at the end of his life commit an act peculiar to the inhabitants of paradise." (Muslim).

This hadith, narrated from the Prophet Muhammad (peace and blessings of Allaah be upon him), contains deep instruction on the importance of ending a life of piety and how a person's fate in eternity depends on his last deeds. The Hadith emphasizes that the final outcome of a person's life is crucial. Even if a person has been doing good deeds for most of his life, but in the end he has done something that contradicts faith and piety, this can affect his fate in eternity. Conversely, if a person has sinned for a long time, but before his death sincerely repented and performed a good deed, this may be the reason for his salvation.

This is a reminder that you cannot be overconfident in your faith and piety. Even if a person has been righteous for many years, he must constantly ask Allah to strengthen his heart in faith and grant him a good end (husn al-hatima). A person is weak and subject to change. His faith, beliefs, and actions may change under the influence of circumstances, passions, or Satan. Therefore, it is important to constantly work on yourself, strengthen your faith, and avoid anything that could lead to a bad end.

The hadith also reminds that one should not despair of Allah's mercy. Even if a person has been far from religion for a long time, he always has a chance to return to the path of truth and find salvation. The key here is sincerity (ikhlas) and repentance (tauba). If a person who has sinned for a long time sincerely repents and returns to Allah, this can be the reason for his forgiveness and salvation. On the other hand, if a person who outwardly performed good deeds showed disbelief or hypocrisy at the end of his life, this can undo his previous deeds.This highlights the importance of constant self-control and sincerity in worship. Deeds should be done for the sake of Allah, not for show or worldly purposes.

The hadith warns believers against complacency and overconfidence in their deeds. Even if a person commits many good deeds, he should not consider himself immune from a bad end. Shaitan always seeks to mislead a person, especially at the end of life. Therefore, it is important to constantly ask Allah to protect you from a bad end and strengthen your faith. The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) taught us prayer: "O Allaah, strengthen my faith!" and "O Allaah, I seek refuge in You from a bad end!"

There are examples in the history of Islam of people who were far from religion for a long time, but at the end of their lives they found faith and salvation. For example, some of the companions of the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) committed sins before accepting Islam, but then sincerely repented and became one of the best Muslims. On the other hand, there are examples of those who were outwardly pious, but at the end of their lives showed hypocrisy or deviated from the faith, which led to their death.

One should strive to make good deeds a permanent habit, not a temporary phenomenon, all deeds should be done sincerely for the sake of Allah, and not for the sake of praise or worldly goods. If a person has committed a sin, he must immediately repent and return to Allah. A Muslim should constantly ask Allah to grant him a good ending and strengthen his faith.

This hadith reminds us of the mercy of Allah, which embraces all who sincerely repent, and the importance of perseverance in good deeds. He also warns against complacency and reminds us that a person's fate in eternity depends on his last deeds. May Allah strengthen our hearts in faith and grant us a good ending! Amin.

Şüphesiz bütün ameller, tamamlanmalarına göre değerlendirilir!

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Şüphesiz bütün ameller, tamamlanmalarına göre değerlendirilir. Allah bizi kötü sondan korusun ve O'nun dininde kalplerimizi güçlendirsin.
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: «İnsan, cennetlilerin işlerini uzun süre yapabilir, ömrünün sonunda ateşin sakinlerine özgü bir şeyi yapabilir. Şüphesiz insan, ateş halkını uzun süre işleyebilir, hayatının sonunda da cennet halkını hak eden bir iş yapabilir." (Müslüman).

Hz. Muhammed'den (Allah'ın selamı ve bereketleri üzerine olsun) rivayet edilen bu hadis, hayatı dindarlıkta tamamlamanın önemi ve insanın kaderinin sonsuzlukta son işlerine nasıl bağlı olduğu konusunda derin bir talimat içermektedir. Hadis, insanın hayatının nihai sonucunun çok önemli olduğunu vurguluyor. Bir insan hayatının çoğunda iyi işler yapmış, ancak sonunda imana ve dindarlığa aykırı bir şey yapmış olsa bile, bu onun sonsuzluktaki kaderini etkileyebilir. Tersine, bir kişi uzun süre günah işlediyse, ancak ölmeden önce içtenlikle tövbe edip iyi bir iş yaptıysa, bu onun kurtuluşuna neden olabilir.

Bu, inancınıza ve dindarlığınıza aşırı güvenilmeyeceğinizin bir hatırlatıcısıdır. Bir insan uzun yıllar salih olsa bile, sürekli olarak Allah'tan kalbini imanla güçlendirmesini ve ona güzel bir son vermesini istemelidir (hüsnü hatimah). İnsan zayıf ve değişime açık. İnancı, inançları ve eylemleri koşulların, tutkuların veya şeytanın etkisi altında değişebilir. Bu nedenle, sürekli kendiniz üzerinde çalışmak, inancınızı güçlendirmek ve kötü bir sona yol açabilecek her şeyden kaçınmak önemlidir.

Hadis, Allah'ın lütfundan ümitsiz olmanın imkansız olduğunu da hatırlatır. Bir insan uzun süredir dinden uzak olsa bile, her zaman hakikat yoluna dönme ve kurtuluşu bulma şansı vardır. Buradaki anahtar, samimiyet (ihlas) ve tövbedir (tevbe). Uzun süredir günah işleyen bir insan içtenlikle tövbe edip Allah'a dönerse, bu onun bağışlanmasına ve kurtuluşuna neden olabilir. Öte yandan, dışarıdan iyi işler yapan bir kişi, hayatının sonunda küfür veya ikiyüzlülük göstermişse, bu onun eski eylemlerini geçersiz kılabilir. Bu, ibadette sürekli özdenetim ve samimiyetin önemini vurgular. İşler, gösteriş veya dünyevi amaçlar için değil, Allah uğruna yapılmalıdır.

Hadis, müminleri işlerine gönül rahatlığına ve aşırı güvene karşı uyarmaktadır. Bir insan birçok iyi iş yapsa bile, kendini kötü sondan sigortalı olarak görmemelidir. Şeytan, özellikle hayatının sonunda insanı her zaman saptırmaya çalışır. Bu nedenle, sürekli olarak Allah'tan kötü sondan korunmasını ve imanda güçlenmesini istemek önemlidir. Peygamber (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun) bize şu duayı öğretti: "Allah'ım, inancımı güçlendirin!" ve "Ey Allahım, kötü sondan sana başvuruyorum!».

İslam tarihinde uzun süredir dinden uzak olan, ancak hayatlarının sonunda iman ve kurtuluşa kavuşan insanların örnekleri vardır. Örneğin, Peygamberin bazı yoldaşları (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun) İslam'ı kabul etmeden önce günah işlediler, ancak sonra içtenlikle tövbe ettiler ve en iyi Müslümanlardan oldular. Öte yandan, görünüşte dindar olan, ancak hayatlarının sonunda ikiyüzlülük gösteren veya imandan uzaklaşarak onları mahvedenlere örnekler vardır.

İyi işlerin geçici bir fenomen değil, kalıcı bir alışkanlık haline gelmesi için çaba gösterilmelidir, tüm işler övgü veya dünya iyiliği için değil, içtenlikle Allah uğruna yapılmalıdır. Bir insan günah işlediyse, derhal tövbe etmeli ve Allah'a dönmelidir. Bir Müslüman sürekli olarak Allah'tan ona güzel bir son vermesini ve onu imanla güçlendirmesini istemelidir.

Bu hadis bize Allah'ın içtenlikle tövbe edenleri kapsayan lütfunu ve iyi işlerde kalıcılığın önemini hatırlatır. Ayrıca gönül rahatlığına karşı uyarır ve insanın kaderinin sonsuzlukta son eylemlerine bağlı olduğunu hatırlatır. Allah imanla kalplerimizi güçlendirsin ve bize güzel bir son versin. Amin.

Me të vërtetë, të gjitha veprat gjykohen nga përfundimi i tyre!

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Me të vërtetë, të gjitha veprat gjykohen nga përfundimi i tyre! Allahu na mbroftë nga një fund i keq dhe na forcoftë zemrat në fenë e tij!
Profeti (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) tha: "Me të vërtetë, një person mund të bëjë veprat e banorëve të Parajsës për një kohë të gjatë dhe në fund të jetës së tij të kryejë një veprim të veçantë për banorët e zjarrit. Dhe, me të vërtetë, një person mund të bëjë veprat e banorëve të zjarrit për një kohë të gjatë, dhe në fund të jetës së tij të kryejë një veprim të veçantë për banorët e parajsës."(Muslim).

Ky hadith, i transmetuar nga Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të), përmban udhëzime të thella mbi rëndësinë e përfundimit të një jete të devotshmërisë dhe se si fati i një personi në përjetësi varet nga veprat e tij të fundit. Hadithi thekson se rezultati përfundimtar i jetës së një personi është thelbësor. Edhe nëse një person ka bërë vepra të mira për pjesën më të madhe të jetës së tij, por në fund ai ka bërë diçka që bie ndesh me besimin dhe devotshmërinë, kjo mund të ndikojë në fatin e tij në përjetësi. Anasjelltas, nëse një person ka mëkatuar për një kohë të gjatë, por para vdekjes së tij u pendua sinqerisht dhe kreu një vepër të mirë, kjo mund të jetë arsyeja e shpëtimit të tij.

Kjo është një kujtesë se nuk mund të jeni tepër të sigurt në besimin dhe devotshmërinë tuaj. Edhe nëse një person ka qenë i drejtë për shumë vite, ai vazhdimisht duhet t'i kërkojë Allahut të forcojë zemrën e tij në besim dhe t'i japë atij një fund të mirë (husn al-hatima). Një person është i dobët dhe i nënshtrohet ndryshimit. Besimi, besimet dhe veprimet e tij mund të ndryshojnë nën ndikimin e rrethanave, pasioneve ose Satanait. Prandaj, është e rëndësishme të punoni vazhdimisht për veten tuaj, të forconi besimin tuaj dhe të shmangni gjithçka që mund të çojë në një fund të keq.

Hadithi gjithashtu kujton se nuk duhet të dëshpërohet mëshira e Allahut. Edhe nëse një person ka qenë larg fesë për një kohë të gjatë, ai gjithmonë ka një shans të kthehet në rrugën e së vërtetës dhe të gjejë shpëtim. Çelësi këtu është sinqeriteti (ikhlas) dhe pendimi (tauba). Nëse një person që ka mëkatuar për një kohë të gjatë pendohet sinqerisht dhe kthehet Te Allahu, kjo mund të jetë arsyeja e faljes dhe shpëtimit të tij. Nga ana tjetër, nëse një person që nga jashtë ka kryer vepra të mira ka treguar mosbesim ose hipokrizi në fund të jetës së tij, kjo mund të zhbëjë veprat e tij të mëparshme.Kjo thekson rëndësinë e vetëkontrollit të vazhdueshëm dhe sinqeritetit në adhurim. Veprat duhet të bëhen për hir Të Allahut, jo për shfaqje apo qëllime të kësaj bote.

Hadithi i paralajmëron besimtarët kundër vetëkënaqësisë dhe besimit të tepërt në veprat e tyre. Edhe nëse një person kryen shumë vepra të mira, ai nuk duhet ta konsiderojë veten imun nga një fund i keq. Shaitan gjithmonë kërkon të mashtrojë një person, veçanërisht në fund të jetës. Prandaj, është e rëndësishme që Vazhdimisht T'i kërkoni Allahut që t'ju mbrojë nga një fund i keq dhe të forcojë besimin tuaj. Profeti (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) na mësoi lutjen: "O Allahu, forcoje besimin tim!"Dhe" O Allaah, unë kërkoj strehim në Ty nga një fund i keq!"

Në historinë E Islamit, ka shembuj të njerëzve që ishin larg fesë për një kohë të gjatë, por në fund të jetës së tyre ata gjetën besim dhe shpëtim. Për shembull, disa nga shokët e Profetit (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) kryen mëkate para se të pranonin Islamin, por më pas u penduan sinqerisht dhe u bënë një nga Myslimanët më të mirë. Nga ana tjetër, ka shembuj të atyre që ishin të devotshëm nga jashtë, por në fund të jetës së tyre treguan hipokrizi ose devijuan nga besimi, gjë që çoi në vdekjen e tyre.

Dikush duhet të përpiqet t'i bëjë veprat e mira një zakon të përhershëm, jo një fenomen të përkohshëm, të gjitha veprat duhet të bëhen sinqerisht për hir të Allahut, dhe jo për hir të lavdërimit ose të mirave të kësaj bote. Nëse një person ka kryer një mëkat, ai duhet menjëherë të pendohet dhe të kthehet Te Allahu. Një Musliman duhet t'i kërkojë Vazhdimisht Allahut që t'i japë atij një fund të mirë dhe të forcojë besimin e tij.

Ky hadith na kujton mëshirën e Allahut, e cila përqafon të gjithë ata që pendohen sinqerisht, dhe rëndësinë e këmbënguljes në vepra të mira. Ai gjithashtu paralajmëron kundër vetëkënaqësisë dhe na kujton se fati i një personi në përjetësi varet nga veprat e tij të fundit. Allahu na forcoftë zemrat tona në besim dhe na dhëntë një fund të mirë! Amin.