Поистине, немногого хватает, а роскоши всегда мало...
Truly, there is little enough, and luxury is never enough... / Gerçekten çok az şey yeterlidir, ancak lüks her zaman azdır... / Me të vërtetë, ka mjaft pak, dhe luksi nuk është kurrë i mjaftueshëm...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
"Есть большая разница между достатком и роскошью. Коран не порицает тех, кто живет в достатке, если они выполняют свои обязательства перед Аллахом и перед нуждающимися, но порицает тех, кто стремится к роскоши. Богатство внешних форм становится для него образом жизни и способом самовыражения. Подлинные ценности лишаются для него всякого смысла. Им движет лишь неугомонное желание что-то улучшить, приукрасить, заменить на более изысканное. В этом стремлении своем он легко ослушается Всевышнего и переступает через людей и через собственное достоинство. Поистине, немногого хватает, а роскоши всегда мало. Не забывайте о том, что настоящее богатство - это богатство души, и тому, кто обладает этим богатством, не страшна бедность, а нищему душой не принесет успеха даже все богатство мира. О Аллах, упаси нас от алчности и ненасытности"!
Различие между достатком и роскошью
Достаток — это состояние, когда человек имеет всё необходимое для комфортной жизни, удовлетворяет свои базовые потребности и потребности своей семьи. Достаток не осуждается в исламе, если он достигается честным путем и используется в соответствии с принципами справедливости и милосердия.
Роскошь — это избыток, стремление к чрезмерному комфорту, украшению жизни и демонстрации своего богатства. Роскошь часто связана с гордыней, расточительством и пренебрежением к нуждам других. Именно это стремление к излишествам порицается в назидании.
Достаток и обязанности перед Аллахом и людьми
В Исламе богатство и достаток рассматриваются как испытание и доверие от Аллаха. Человек, обладающий материальными благами, обязан: благодарить Аллаха за предоставленные блага, помогать нуждающимся через закят, садаку и другие формы благотворительности. Использовать богатство для благих целей, таких как поддержка семьи, образование, помощь обществу. Если человек выполняет эти обязанности, его достаток не только не порицается, но и становится средством достижения довольства Аллаха.
Опасность стремления к роскоши
Роскошь становится проблемой, когда: человек начинает жить ради внешнего вида, демонстрации своего статуса и материального превосходства. Он теряет связь с подлинными ценностями, такими как скромность, благодарность и милосердие. Его стремление к изысканности и излишествам становится навязчивым, что приводит к алчности и ненасытности. В таком состоянии человек может легко переступить границы дозволенного, пренебречь обязанностями перед Аллахом и людьми, а также потерять чувство собственного достоинства.
Духовное богатство как истинная ценность
Назидание подчеркивает, что настоящее богатство — это богатство души. Оно включает: веру и богобоязненность (такуа). Доброту, милосердие и щедрость, удовлетворенность тем, что есть. Человек, обладающий духовным богатством, не боится бедности, потому что его счастье не зависит от материальных благ. Он находит радость в вере, благодарности и помощи другим. Напротив, человек, бедный душой, даже обладая всеми богатствами мира, останется несчастным, так как его сердце будет пустым и ненасытным.
Алчность и ненасытность как духовные болезни
Алчность (хирс) и ненасытность — это качества, которые разрушают человека изнутри. Они заставляют его постоянно стремиться к большему, не находя удовлетворения в том, что у него есть. Эти качества отдаляют человека от Аллаха, так как он начинает поклоняться не Ему, а своим желаниям и страстям.
Стремитесь к достатку, но избегайте излишеств. Живите просто, не гонясь за роскошью. Будьте благодарны за то, что у вас есть, и используйте свои блага для помощи другим. Уделяйте внимание своему внутреннему миру, укрепляйте веру и нравственные качества. Помните о тех, кто нуждается в вашей помощи, и будьте щедрыми.
Это назидание напоминает нам о том, что материальные блага — это лишь временные атрибуты жизни, а истинное богатство заключается в духовных ценностях. Стремление к роскоши и излишествам отвлекает человека от главного — служения Аллаху и заботы о ближних. Поэтому важно находить баланс между материальным и духовным, оставаясь благодарным, скромным и милосердным.
О Аллах, упаси нас от алчности и ненасытности и даруй нам довольство тем, что Ты нам предоставил. Аминь!
Truly, there is little enough, and luxury is never enough...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead him astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:
"There is a big difference between wealth and luxury. The Quran does not condemn those who live in prosperity if they fulfill their obligations to Allah and to those in need, but it condemns those who seek luxury. The wealth of external forms becomes for him a way of life and a way of self-expression. Genuine values lose all meaning for him. He is motivated only by a restless desire to improve, embellish, and replace something with something more refined. In this pursuit, he easily disobeys the Almighty and steps over people and over his own dignity. Truly, there is little enough, and luxury is never enough. Do not forget that real wealth is the wealth of the soul, and whoever possesses this wealth is not afraid of poverty, and even all the wealth of the world will not bring success to a poor soul. O Allah, save us from greed and insatiability!"
The difference between wealth and luxury
Prosperity is a state when a person has everything necessary for a comfortable life, satisfies his basic needs and the needs of his family. Prosperity is not condemned in Islam if it is achieved in an honest way and used in accordance with the principles of justice and mercy.
Luxury is excess, striving for excessive comfort, beautifying life and showing off one's wealth. Luxury is often associated with pride, extravagance, and disregard for the needs of others. It is this desire for excess that is condemned in edification.
Prosperity and responsibilities to Allah and people
In Islam, wealth and prosperity are seen as a test and trust from Allah. A person with material possessions is obliged to: thank Allah for the benefits provided, help those in need through zakat, sadaqah and other forms of charity. Use wealth for good purposes, such as family support, education, and community assistance. If a person fulfills these duties, his wealth is not only not blamed, but also becomes a means to achieve the satisfaction of Allah.
The danger of striving for luxury
Luxury becomes a problem when: a person begins to live for the sake of appearance, demonstrating his status and material superiority. He loses touch with genuine values such as modesty, gratitude, and charity. His desire for sophistication and excess becomes obsessive, which leads to greed and insatiability. In such a state, a person can easily overstep the boundaries of what is permissible, neglect their duties to Allah and people, and lose their sense of self-worth.
Spiritual wealth as a true value
Edification emphasizes that real wealth is the wealth of the soul. It includes: faith and piety (takua). Kindness, mercy and generosity, contentment with what is. A person with spiritual wealth is not afraid of poverty, because his happiness does not depend on material goods. He finds joy in faith, gratitude, and helping others. On the contrary, a person who is poor in soul, even with all the riches of the world, will remain unhappy, because his heart will be empty and insatiable.
Greed and insatiability as spiritual diseases
Greed (hirs) and insatiability are qualities that destroy a person from the inside out. They force him to constantly strive for more, not finding satisfaction in what he has. These qualities distance a person from Allah, as he begins to worship not Him, but his desires and passions.
Strive for prosperity, but avoid excess. Live simply, without chasing after luxury. Be grateful for what you have and use your benefits to help others. Pay attention to your inner world, strengthen faith and moral qualities. Be mindful of those who need your help and be generous.
This edification reminds us that material goods are only temporary attributes of life, and true wealth lies in spiritual values. The pursuit of luxury and excess distracts a person from the main thing — serving Allah and caring for others. Therefore, it is important to find a balance between material and spiritual things, remaining grateful, humble and merciful.
O Allah, save us from greed and insatiability and grant us contentment with what You have provided for us. Amen to that!
Gerçekten çok az şey yeterlidir, ancak lüks her zaman azdır...
Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:
"Zenginlik ile lüks arasında büyük bir fark var. Kuran, Allah'a ve muhtaçlara karşı yükümlülüklerini yerine getirirlerse, refah içinde yaşayanları kınamaz, ancak zenginlik arayanları kınar. Dış formların zenginliği onun için bir yaşam biçimi ve kendini ifade etmenin bir yolu haline gelir. Gerçek değerler onun için herhangi bir anlamdan yoksundur. Sadece bir şeyi iyileştirmek, süslemek, daha rafine bir şeyle değiştirmek için huzursuz bir arzu tarafından yönlendirilirler. Bu çabasında, Yüce'ye kolayca itaatsizlik edecek ve insanların ve kendi haysiyetinin üzerinden geçecektir. Gerçekten çok az şey yeterlidir, ancak lüks her zaman azdır. Gerçek servetin ruhun serveti olduğunu ve bu servete sahip olanın yoksulluktan korkmadığını ve dünyanın tüm servetinin bile ruhunun dilencisine başarı getirmeyeceğini unutmayın. Allah'ım, bizi açgözlülükten ve açgözlülükten koru" dedi.
Zenginlik ve lüks arasındaki ayrım
Refah, bir kişinin rahat bir yaşam için ihtiyaç duyduğu her şeye sahip olduğu, temel ihtiyaçlarını ve ailesinin ihtiyaçlarını karşıladığı bir durumdur. Refah, dürüst bir şekilde elde edilip adalet ve merhamet ilkelerine uygun olarak kullanıldığı sürece islam'da kınanmaz.
Lüks, fazlalık, aşırı rahatlık arzusu, hayatı güzelleştirmek ve kişinin servetini göstermektir. Lüks genellikle gurur, israf ve başkalarının ihtiyaçlarını ihmal etmekle ilişkilidir. Bu, öğütte kınanan aşırılık arzusudur.
Allah'a ve insanlara karşı refah ve yükümlülükler
İslam'da zenginlik ve refah, Allah'tan bir imtihan ve güven olarak görülür. Maddi mallara sahip olan kişinin, verilen mallar için Allah'a şükretmesi, zekat, sadaka ve diğer hayırseverlik biçimleriyle muhtaçlara yardım etmesi gerekir. Serveti aileye destek olmak, eğitim, topluma yardım etmek gibi iyi amaçlarla kullanmak. Bir insan bu görevleri yerine getirirse, serveti sadece kınanmakla kalmaz, aynı zamanda Allah'ın rızasına ulaşmanın bir yolu haline gelir.
Lüks arzusunun tehlikesi
Lüks, şu durumlarda bir sorun haline gelir: bir insan fiziksel görünüm, statüsünü ve maddi üstünlüğünü göstermek için yaşamaya başlar. Alçakgönüllülük, minnettarlık ve merhamet gibi gerçek değerlerle temasını kaybeder. Sofistike ve aşırılık arzusu takıntılı hale gelir, bu da açgözlülüğe ve doyumsuzluğa yol açar. Bu durumda insan, izin verilenlerin sınırlarını kolayca aşabilir, Allah'a ve insanlara karşı yükümlülüklerini ihmal edebilir ve özgüvenini kaybedebilir.
Gerçek değer olarak manevi zenginlik
Eğitim, gerçek zenginliğin ruhun zenginliği olduğunu vurgular. Buna şunlar dahildir: iman ve takva (takua). İyilik, merhamet ve cömertlik, var olandan memnuniyet. Manevi zenginliğe sahip bir insan yoksulluktan korkmaz çünkü mutluluğu maddi mallara bağlı değildir. İmanda, minnettarlıkta ve başkalarına yardım etmede neşe bulur. Aksine, ruhu fakir, dünyanın tüm zenginliklerine sahip olsa bile, kalbi boş ve doyumsuz olacağı için sefil kalacaktır.
Manevi hastalıklar olarak açgözlülük ve doyumsuzluk
Açgözlülük (hırs) ve açgözlülük, insanı içeriden yok eden niteliklerdir. Sahip olduklarından tatmin bulmadan onu sürekli olarak daha fazlası için çabalamaya zorluyorlar. Bu nitelikler insanı Allah'tan uzaklaştırır, çünkü o, O'na değil, arzularına ve tutkularına ibadet etmeye başlar.
Refah için çabalayın, ancak aşırılıklardan kaçının. Lüksün peşinden koşmadan basitçe yaşayın. Sahip olduklarınıza şükredin ve faydalarınızı başkalarına yardım etmek için kullanın. İç dünyanıza dikkat edin, inancınızı ve ahlaki niteliklerinizi güçlendirin. Yardımınıza ihtiyacı olanları hatırlayın ve cömert olun.
Bu eğitim bize maddi malların yaşamın yalnızca geçici nitelikleri olduğunu ve gerçek zenginliğin manevi değerlerde yattığını hatırlatır. Lüks ve aşırılık arayışı, insanı asıl şeyden uzaklaştırır - Allah'a hizmet etmek ve komşularına bakmak. Bu nedenle minnettar, alçakgönüllü ve merhametli kalırken maddi ve manevi arasında bir denge kurmak önemlidir.
Allah'ım, bizi açgözlülükten ve açgözlülükten koru ve bize verdiklerinden bize razı ol. Amen!
Me të vërtetë, ka mjaft pak, dhe luksi nuk është kurrë i mjaftueshëm...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që udhëzon Allahu, askush nuk mund ta çojë atë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:
"Ekziston një ndryshim i madh midis pasurisë dhe luksit. Kur'ani nuk i dënon ata që jetojnë në begati nëse i përmbushin obligimet e Tyre Ndaj Allahut dhe ndaj atyre që kanë nevojë, por i dënon ata që kërkojnë luks. Pasuria e formave të jashtme bëhet për të një mënyrë jetese dhe një mënyrë e vetë-shprehjes. Vlerat e mirëfillta humbasin çdo kuptim për të. Ai motivohet vetëm nga një dëshirë e shqetësuar për të përmirësuar, zbukuruar dhe zëvendësuar diçka me diçka më të rafinuar. Në këtë ndjekje, ai lehtë nuk i bindet Të Plotfuqishmit dhe shkel mbi njerëzit dhe mbi dinjitetin e tij. Me të vërtetë, ka mjaft pak, dhe luksi nuk është kurrë i mjaftueshëm. Mos harroni se pasuria e vërtetë është pasuria e shpirtit, dhe kushdo që zotëron këtë pasuri nuk ka frikë nga varfëria, madje e gjithë pasuria e botës nuk do t'i sjellë sukses një shpirti të varfër. O Allah, na ruaj nga lakmia dhe pangopësia!"
Dallimi midis pasurisë dhe luksit
Prosperiteti është një gjendje kur një person ka gjithçka të nevojshme për një jetë të rehatshme, plotëson nevojat e tij themelore dhe nevojat e familjes së tij. Begatia nuk dënohet në Islam nëse arrihet në mënyrë të ndershme dhe përdoret në përputhje me parimet e drejtësisë dhe mëshirës.
Luksi është i tepërt, përpjekja për rehati të tepruar, zbukurimi i jetës dhe shfaqja e pasurisë së dikujt. Luksi shpesh shoqërohet me krenari, ekstravagancë dhe mosrespektim të nevojave të të tjerëve. Thisshtë kjo dëshirë për tepricë që dënohet në ndërtim.
Begati dhe përgjegjësi Ndaj Allahut Dhe njerëzve
Në Islam, pasuria dhe begatia shihen si një provë dhe besim nga Allahu. Një person me pasuri materiale është i detyruar të: falënderojë Allahun për përfitimet e ofruara, të ndihmojë ata që kanë nevojë përmes zekatit, sadaqahut dhe formave të tjera të bamirësisë. Përdorni pasurinë për qëllime të mira, të tilla si mbështetja e familjes, arsimi dhe ndihma në komunitet. Nëse një person i përmbush këto detyra, pasuria e tij jo vetëm që nuk fajësohet, por gjithashtu bëhet një mjet për të arritur kënaqësinë e Allahut.
Rreziku i përpjekjes për luks
Luksi bëhet problem kur: një person fillon të jetojë për hir të pamjes, duke demonstruar statusin dhe epërsinë e tij materiale. Ai humbet kontaktin me vlera të vërteta si modestia, mirënjohja dhe bamirësia. Dëshira e tij për sofistikim dhe tepricë bëhet obsesive, gjë që çon në lakmi dhe pangopësi. Në një gjendje të tillë, një person lehtë mund të kapërcejë kufijtë e asaj që është e lejueshme, të neglizhojë detyrat e tij Ndaj Allahut dhe njerëzve dhe të humbasë ndjenjën e vetëvlerësimit.
Pasuria shpirtërore si një vlerë e vërtetë
Ndërtimi thekson se pasuria e vërtetë është pasuria e shpirtit. Ai përfshin: besimin dhe devotshmërinë (takua). Mirësia, mëshira dhe bujaria, kënaqësia me atë që është. Një person me pasuri shpirtërore nuk ka frikë nga varfëria, sepse lumturia e tij nuk varet nga të mirat materiale. Ai gjen gëzim në besim, mirënjohje dhe duke ndihmuar të tjerët. Përkundrazi, një person i varfër në shpirt, edhe me të gjitha pasuritë e botës, do të mbetet i pakënaqur, sepse zemra e tij do të jetë e zbrazët dhe e pangopur.
Lakmia dhe pangopësia si sëmundje shpirtërore
Lakmia (hirs) dhe pangopësia janë cilësi që shkatërrojnë një person nga brenda dhe jashtë. Ata e detyrojnë atë të përpiqet vazhdimisht për më shumë, duke mos gjetur kënaqësi në atë që ka. Këto cilësi e distancojnë një person nga Allahu, pasi ai fillon të adhurojë Jo atë, por dëshirat dhe pasionet e tij.
Përpiquni për prosperitet, por shmangni tepricën. Jetoni thjesht, pa ndjekur luksin. Jini mirënjohës për atë që keni dhe përdorni përfitimet tuaja për të ndihmuar të tjerët. Kushtojini vëmendje botës suaj të brendshme, forconi besimin dhe cilësitë morale. Kini kujdes nga ata që kanë nevojë për ndihmën tuaj dhe jini bujarë.
Ky ndërtim na kujton se të mirat materiale janë vetëm atribute të përkohshme të jetës, dhe pasuria e vërtetë qëndron në vlerat shpirtërore. Ndjekja e luksit dhe tepricës e largon një person nga gjëja kryesore — shërbimi Ndaj Allahut dhe kujdesi për të tjerët. Prandaj, është e rëndësishme të gjesh një ekuilibër midis gjërave materiale dhe shpirtërore, duke mbetur mirënjohës, i përulur dhe i mëshirshëm.
O Allah, na ruaj nga lakmia dhe pangopësia dhe na jep kënaqësi me atë që na ke siguruar. Amen për këtë!