Поистине, конец тиранов приближается, и их результат бывает плохим...

Truly, the end of tyrants is approaching, and their outcome can be bad... / Şüphesiz zorbaların sonu yaklaşıyor ve sonuçları kötü oluyor... / Me të vërtetë, fundi i tiranëve po afrohet, dhe rezultati i tyre mund të jetë i keq...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем

Конец тиранов: уроки истории для современности

История человечества — это не только хроника достижений и прогресса, но и напоминание о судьбах тех, кто встал на путь тирании, несправедливости и высокомерия. В Коране и Сунне Пророка (да благословит его Аллах и приветствует) мы находим множество примеров того, как заканчивали свои дни те, кто угнетал других и превозносился над творениями Аллаха. Эти истории — не просто рассказы о прошлом, но и важные уроки для нас, живущих в современном мире.

Где те, кто был могуществен?

В Коране упоминаются народы и личности, которые обладали огромной силой, богатством и властью, но их высокомерие и несправедливость привели их к гибели.

Адиты: Мощь, погубленная Гордыней

Адиты – древний народ, отличавшийся огромной силой и ростом, упомянутый в Коране (69:6-8, 46:21-26). Им были дарованы невиданные физические возможности, но вместо благодарности Аллаху, они возгордились и отвергли пророчество Худа (мир ему). Они полагали, что их сила непобедима, а их процветание вечно. Их гордыня и высокомерие привели их к полному уничтожению. В этом примере заключен урок: физическая сила и материальное превосходство бессмысленны без веры и благодарности Аллаху. Использование силы во зло, для угнетения других, неизбежно приводит к гибели.

Самуды: Искусные Каменотесы, забывшие Аллаха

Самуды – народ, живший в скалах, вырезая в них удивительные дома (Коран, 11:61-68, 26:141-159). Им были дарованы исключительные навыки и возможности в архитектуре и строительстве. Однако и они, подобно Адитам, отвернулись от Аллаха и отвергли пророка Салиха (мир ему). Они потребовали от него чуда, и когда оно было явлено – живая верблюдица, выходящая из скалы – они убили ее. За свою жестокость и неверие они были наказаны землетрясением, которое уничтожило их жилища и прервало их существование. Этот пример напоминает нам, что мастерство и таланты – это дары Аллаха, которые следует использовать для Его восхваления и помощи другим. Забвение Бога и злоупотребление своими способностями приводит к катастрофе.

Фараон: Возомнивший себя Богом

Фараон – архетипический образ тирана, представленный в Коране как символ высокомерия, несправедливости и угнетения (Коран, 28:4-6, 79:24-25). Он не только притеснял народ Израиля, но и провозгласил себя богом: "Я ваш Всевышний Господь!" (79:24). Он преследовал пророка Мусу (Моисея) и его последователей, пока Аллах не утопил его и его войско в море. История Фараона – это яркое предостережение о том, что высокомерие и отрицание Бога приводят к неизбежному краху. Власть, основанная на угнетении и лжи, обречена на гибель.

Карун: Ослепленный Богатством

Карун – богатый современник Мусы (мир ему), чьи сокровища были настолько огромны, что ключи от его хранилищ едва могли нести даже верблюды (Коран, 28:76-82). Он был ослеплен своим богатством и отказался делиться им с бедными и нуждающимися. Карун пренебрег советами благочестивых людей, которые призывали его быть благодарным Аллаху и использовать свое богатство для благих дел. В наказание за его жадность и высокомерие, земля поглотила его и его сокровища. История Каруна напоминает нам, что богатство – это испытание, и его следует использовать для совершения добрых дел и помощи нуждающимся. Жадность и скупость, как и тщеславие, приводят к гибели как в этом, так и в будущем мире.

Эти истории напоминают нам, что никакая сила, богатство или власть не могут спасти человека от наказания Аллаха, если он встаёт на путь тирании и несправедливости.

Тирания и её последствия

Все эти народы и личности, несмотря на свою мощь, богатство и достижения, погибли из-за одной общей черты — несправедливости. В Коране и хадисах многократно подчёркивается, что зло и тирания неизбежно приводят к разрушению. Тираны, которые считают себя выше всех, забывают, что власть и богатство — это лишь временные дары, которыми Аллах проверяет их. Если они используют эти дары во зло, то неизбежно будут наказаны.

Тирания и несправедливость разрушат не только личную жизнь тирана, но и всю страну, народ и общество. По законам Аллаха, всякий, кто притесняет других, кто использует свою власть для угнетения, кто нарушает права других людей, в конечном итоге потерпит поражение. Это неизбежно.

Конец тиранов и вознаграждение богобоязненных

Пока одни правители и народы рушатся, вознаграждение Аллаха приходит к тем, кто боится Его, кто соблюдает справедливость и праведность. В Коране неоднократно говорится, что на земле остаются только те, кто обрел смирение перед Богом и искренне служит Ему. Их удел — благополучие в этой жизни и награда в Ахирате.

История человечества показывает, что праведность, искренность в вере, забота о ближнем и уважение к справедливости — вот истинная сила. Каждый, кто действует с намерением угодить Аллаху, не боится тех, кто может причинить вред телу, потому что его душа находится в руках Того, кто создал всё сущее.

Предостережение для правителей и мусульман

Эти примеры из истории должны служить предостережением для всех тех, кто стремится к власти, кто стоит на постах и принимает важные решения. Власть — это огромная ответственность. Она дана не для того, чтобы служить своим желаниям и прихотям, но чтобы защищать слабых, обеспечивать справедливость и праведность. Если кто-то из правителей или людей в силовых структурах пренебрегает этой обязанностью, то его конец будет неминуем. Также это предупреждение для всех мусульман. Мы должны помнить, что наше поведение, наш выбор и наши дела имеют последствия не только в этой жизни, но и в следующей. Только те, кто стремится к праведности и угождению Аллаху, могут рассчитывать на Его милость.

Конец тиранов: закономерность, а не случайность

В Коране сказано: «Так Мы поступаем с грешниками! Горе в тот День тем, кто считает истину ложью!» Сура Аль-Мурсалят, 77:18-19. Конец тиранов — это не случайность, а закономерность. Аллах в Своей мудрости установил, что несправедливость и угнетение не могут длиться вечно. Рано или поздно приходит час расплаты, и тираны оказываются повержены. Это не только наказание, но и милость Аллаха к тем, кто страдал от их зла.

Уроки для современности

Сегодня, глядя на мир, мы видим, что несправедливость и угнетение всё ещё существуют. Есть те, кто использует свою власть и богатство, чтобы причинять страдания другим. Но истории, упомянутые в Коране, напоминают нам, что их конец неизбежен. Аллах даёт человеку силу и богатство не для того, чтобы он угнетал других, а для того, чтобы он использовал их во благо. Те, кто забывает об этом, обрекают себя на гибель.

Страны и народы, которые строят свою жизнь на принципах справедливости и милосердия, получают благословение Аллаха. Те же, кто выбирает путь тирании, рано или поздно сталкиваются с крахом. Для тех, кто страдает от несправедливости, эти истории — напоминание о том, что Аллах всегда на стороне угнетённых. Его помощь может прийти в любой момент, и тираны будут повержены.

Благоприятный исход для богобоязненных

В то время как тираны и угнетатели встречают плохой конец, богобоязненные люди, которые стремятся к справедливости и милосердию, получают благоприятный исход. Аллах говорит в Коране: «Воистину, для богобоязненных есть место спасения — сады и виноградники». Сура Ан-Наба, 78:31-32. Это обещание Аллаха даёт надежду всем, кто следует путём добра и справедливости, несмотря на трудности и испытания.

Истории Адитов, Самудов, Фараона и Каруна — это не просто рассказы о прошлом. Это напоминание о том, что несправедливость и тирания всегда наказуемы, а справедливость и богобоязненность ведут к успеху в этом мире и в Вечной жизни Ахирата. Пусть эти истории вдохновляют нас быть справедливыми, милосердными и стойкими в своей вере. Пусть они напоминают нам, что Аллах всегда с теми, кто боится Его и стремится к добру. И пусть мы никогда не забываем, что истинная сила — не в богатстве или власти, а в праведности и уповании на Аллаха.

"По причине несправедливости и тирании рушатся страны, конец притеснителей и благоприятный исход для богобоязненных…" – это не просто слова, а пророчество и обещание. Ислам призывает к справедливости, милосердию и состраданию. Помня об участи тех, кто пренебрег этими принципами, мы должны стремиться к богобоязненности и справедливости во всех наших делах, дабы обрести благой исход в этом мире и в мире вечном. Пусть Аллах поможет нам быть среди тех, кто делает добро и избегает зла, и защитит нас от тирании и несправедливости. Аминь!

Эта статья призывает нас задуматься о нашей роли в этом мире и о том, как мы используем данные нам возможности. Ведь каждый из нас может выбрать путь справедливости и милосердия, чтобы стать тем, кто приносит благо, а не зло...

Truly, the end of tyrants is approaching, and their outcome can be bad...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead him astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then

The End of Tyrants: History Lessons for Modernity

The history of mankind is not only a chronicle of achievements and progress, but also a reminder of the fates of those who embarked on the path of tyranny, injustice and arrogance. In the Qur'an and the Sunnah of the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) We find many examples of how those who oppressed others and exalted themselves above the creations of Allah ended their days. These stories are not just stories about the past, but also important lessons for us living in the modern world.

Where are those who were powerful?

The Quran mentions peoples and individuals who possessed great power, wealth, and power, but their arrogance and injustice led them to ruin.

Adity: Power destroyed by Pride

The Adits are an ancient people of great strength and stature, mentioned in the Quran (69:6-8, 46:21-26). They were given unprecedented physical abilities, but instead of thanking Allah, they became arrogant and rejected the prophecy of Hood (peace be upon him). They believed that their strength was invincible and their prosperity eternal. Their pride and arrogance led them to complete destruction. There is a lesson in this example: physical strength and material superiority are meaningless without faith and gratitude to Allah. Using force for evil, to oppress others, inevitably leads to death.

Thamud: Skilled Stonemasons who have forgotten Allah

The Thamud are a people who lived in the rocks, carving amazing houses in them (Quran, 11:61-68, 26:141-159). They were given exceptional skills and opportunities in architecture and construction. However, they, like the Adits, turned away from Allah and rejected the Prophet Salih (peace be upon him). They demanded a miracle from him, and when it was revealed – a live she–camel coming out of a rock - they killed her. For their cruelty and unbelief, they were punished by an earthquake that destroyed their homes and ended their existence. This example reminds us that skills and talents are gifts from Allah that should be used to praise Him and help others. Forgetting God and abusing one's abilities leads to disaster.

Pharaoh: Who fancies himself a God

Pharaoh is the archetypal image of a tyrant, presented in the Quran as a symbol of arrogance, injustice and oppression (Quran, 28:4-6, 79:24-25). He not only oppressed the people of Israel, but also proclaimed himself God.: "I am your Most High Lord!" (79:24). He pursued the Prophet Musa (Moses) and his followers until Allah drowned him and his army in the sea. The story of the Pharaoh is a stark warning that arrogance and denial of God lead to inevitable collapse. A government based on oppression and lies is doomed to perish.

Karun: Blinded By Wealth

Qarun was a wealthy contemporary of Musa (PBUH), whose treasures were so vast that even camels could barely carry the keys to his vaults (Quran, 28:76-82). He was blinded by his wealth and refused to share it with the poor and needy. Karun ignored the advice of pious people who urged him to be grateful to Allah and use his wealth for good deeds. As punishment for his greed and arrogance, the earth swallowed him and his treasures. Karun's story reminds us that wealth is a test, and it should be used to do good deeds and help those in need. Greed and avarice, like vanity, lead to ruin both in this world and in the next.

These stories remind us that no amount of power, wealth, or power can save a person from Allah's punishment if they embark on a path of tyranny and injustice.

Tyranny and its consequences

All these peoples and individuals, despite their power, wealth and achievements, died because of one common feature — injustice. The Quran and Hadith repeatedly emphasize that evil and tyranny inevitably lead to destruction. Tyrants who consider themselves superior forget that power and wealth are only temporary gifts with which Allah tests them. If they use these gifts for evil, they will inevitably be punished.

Tyranny and injustice will destroy not only the tyrant's personal life, but also the entire country, people and society. According to the laws of Allah, anyone who oppresses others, who uses his power to oppress, who violates the rights of others, will eventually be defeated. It's inevitable.

The end of tyrants and the reward of the God-fearing

While some rulers and nations are crumbling, the reward of Allah comes to those who fear Him, who observe justice and righteousness. The Quran repeatedly says that only those who have found humility before God and sincerely serve Him remain on earth. Their destiny is well—being in this life and reward in Ahirat.

The history of mankind shows that righteousness, sincerity in faith, caring for one's neighbor and respect for justice are the true strength. Anyone who acts with the intention of pleasing Allah is not afraid of those who can harm his body, because his soul is in the hands of the One who created all things.

A warning for rulers and Muslims

These historical examples should serve as a warning to all those who seek power, who hold positions and make important decisions. Power is a huge responsibility. It is given not to serve one's desires and whims, but to protect the weak, to ensure justice and righteousness. If one of the rulers or people in power structures neglects this duty, then his end will be inevitable. It is also a warning to all Muslims. We must remember that our behavior, our choices, and our deeds have consequences not only in this life, but also in the next. Only those who strive for righteousness and pleasing Allah can count on His mercy.

The End of Tyrants: a pattern, not an accident

The Qur'an says, "This is what We do to sinners! Woe on that Day to those who believe the truth to be a lie!" Surah Al-Mursalat, 77:18-19. The end of tyrants is not an accident, but a pattern. Allah has established in His wisdom that injustice and oppression cannot last forever. Sooner or later, the hour of reckoning comes, and the tyrants are defeated. This is not only punishment, but also Allah's mercy to those who suffered from their evil.

Lessons for modernity

Today, looking at the world, we see that injustice and oppression still exist. There are those who use their power and wealth to cause suffering to others. But the stories mentioned in the Quran remind us that their end is inevitable. Allah gives a person power and wealth not so that he oppresses others, but so that he uses them for good. Those who forget about it, doom themselves to death.

Countries and peoples who build their lives on the principles of justice and mercy receive the blessings of Allah. Those who choose the path of tyranny face collapse sooner or later. For those who suffer from injustice, these stories are a reminder that Allah is always on the side of the oppressed. His help can come at any moment, and the tyrants will be defeated.

A favorable outcome for the God-fearing

While tyrants and oppressors meet a bad end, God-fearing people who seek justice and mercy receive a favorable outcome. Allah says in the Quran: "Indeed, for the God—fearing there is a place of salvation - gardens and vineyards." Surah An-Naba, 78:31-32. This promise of Allah gives hope to all who follow the path of goodness and justice, despite difficulties and trials.

The stories of the Adits, Thamud, Pharaoh and Karun are not just stories about the past. It is a reminder that injustice and tyranny are always punishable, and justice and piety lead to success in this world and in the Eternal life of Ahirat. May these stories inspire us to be just, merciful, and steadfast in our faith. Let them remind us that Allah is always with those who fear Him and strive for good. And may we never forget that true strength lies not in wealth or power, but in righteousness and trust in Allah.

"Because of injustice and tyranny, countries are collapsing, the end of the oppressors and a favorable outcome for the God–fearing..." - these are not just words, but a prophecy and a promise. Islam calls for justice, mercy and compassion. Bearing in mind the fate of those who have neglected these principles, we must strive for piety and justice in all our actions in order to find a good outcome in this world and in the eternal world. May Allah help us to be among those who do good and avoid evil, and protect us from tyranny and injustice. Amen to that!

This article encourages us to think about our role in this world and how we use the opportunities given to us. After all, each of us can choose the path of justice and mercy in order to become someone who brings good, not evil...

Şüphesiz zorbaların sonu yaklaşıyor ve sonuçları kötü oluyor...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra

Zorbaların Sonu: Modernite için tarih Dersleri

İnsanlık tarihi sadece bir başarı ve ilerleme tarihi değil, aynı zamanda tiranlık, adaletsizlik ve kibir yoluna girenlerin kaderlerinin bir hatırlatıcısıdır. Kuran'da ve Peygamberin Sünnetinde (Allah'ın sallallahu aleyhi ve sellem), başkalarına zulmedenlerin ve Allah'ın yarattıklarına karşı büyüklük taslayanların günlerinin nasıl sona erdiğine dair pek çok örnek buluyoruz. Bu hikayeler sadece geçmişin hikayeleri değil, aynı zamanda modern dünyada yaşayan bizim için önemli derslerdir.

Güçlü olanlar nerede?

Kuran'da muazzam güce, servete ve güce sahip halklardan ve bireylerden bahsedilir, ancak kibirleri ve adaletsizlikleri onları mahvetmiştir.

Ad Halkı: Gururla yok edilen Kudret

Ad Halkı, Kuran'da adı geçen, muazzam gücü ve büyümesiyle ayırt edilen eski bir millettir (69:6-8, 46:21-26). Onlara benzeri görülmemiş fiziksel olanaklar verildi, ancak Allah'a şükretmek yerine büyüklük tasladılar ve Hud'un kehanetini reddettiler. Onlar, güçlerinin yenilmez olduğuna ve refahlarının ebedi olduğuna inanıyorlardı. Onların kibirleri ve kibirleri onları tamamen yıkıma sürükledi. Bu örnekte bir ders sonuçlandırılmıştır: Allah'a iman ve şükretmeden fiziksel güç ve maddi üstünlük anlamsızdır. Gücü kötülük için, başkalarını ezmek için kullanmak kaçınılmaz olarak ölüme yol açar.

Semud: Allah'ı unutmuş usta Taş Ustaları

Semud, kayalarda yaşayan, içlerine hayret verici evler oyan bir topluluktur (Kuran, 11:61-68, 26:141-159). Onlara mimarlık ve inşaatta olağanüstü beceriler ve yetenekler verildi. Onlar da Ad halkı gibi Allah'tan yüz çevirdiler ve Peygamber Salih'i yalanladılar. Ondan bir mucize istediler ve o ortaya çıkınca - kayadan çıkan canlı bir deve - onu öldürdüler. Zulümlerinden ve inançsızlıklarından dolayı, evlerini yok eden ve varlıklarını kesintiye uğratan bir depremle cezalandırıldılar. Bu örnek bize ustalığın ve yeteneklerin Allah'ın O'nu övmek ve başkalarına yardım etmek için kullanılması gereken armağanları olduğunu hatırlatır. Tanrı'nın unutulması ve kişinin yeteneklerini kötüye kullanması felakete yol açar.

Firavun: Kendini Tanrı sanan

Firavun, Kuran'da kibir, adaletsizlik ve baskının sembolü olarak sunulan bir zorbanın arketipsel bir imgesidir (Kuran, 28:4-6, 79:24-25). O sadece İsrail halkına zulmetmekle kalmadı, aynı zamanda kendisini tanrı ilan etti: "Ben sizin en yüce Rabbinizim." (79:24). Allah onu ve ordusunu denizde boğana kadar peygamber Musa'ya ve takipçilerine zulmetti. Firavun'un hikayesi, Tanrı'nın küstahlığının ve inkarının kaçınılmaz çöküşe yol açtığına dair açık bir uyarıdır. Baskıya ve yalanlara dayanan iktidar mahvolmaya mahkumdur.

Karun: Zenginlikten Kör Olan

Karun, Musa'nın zengin bir çağdaşıdır (barış onun üzerine olsun), hazineleri o kadar büyüktü ki, kasalarının anahtarlarını develer bile zar zor taşıyabiliyordu (Kuran, 28:76-82). Serveti yüzünden kör oldu ve onu fakirlerle ve muhtaçlarla paylaşmayı reddetti. Karun, kendisini Allah'a şükretmeye ve servetini iyi işler için kullanmaya çağıran erdemli bir topluluğun tavsiyelerini küçümsedi. Açgözlülüğünün ve küstahlığının cezası olarak, dünya onu ve hazinelerini yuttu. Karun'un hikayesi bize servetin bir sınav olduğunu ve iyi işler yapmak ve ihtiyacı olanlara yardım etmek için kullanılması gerektiğini hatırlatıyor. Açgözlülük ve cimrilik, kibir gibi, hem bu dünyada hem de ahirette yıkıma yol açar.

Bu hikayeler bize, zalimlik ve adaletsizlik yoluna girerse hiçbir gücün, servetin veya gücün bir insanı Allah'ın azabından kurtaramayacağını hatırlatır.

Tiranlık ve sonuçları

Bütün bu halklar ve bireyler, güçlerine, zenginliklerine ve başarılarına rağmen, ortak bir özellik olan adaletsizlikten dolayı öldüler. Kuran ve hadislerde kötülüğün ve zulmün kaçınılmaz olarak yıkıma yol açtığı defalarca vurgulanmaktadır. Kendilerini herkesten üstün gören zorbalar, gücün ve servetin yalnızca Allah'ın onları test ettiği geçici armağanlar olduğunu unuturlar. Eğer bu hediyeleri kötülük için kullanırlarsa, kaçınılmaz olarak cezalandırılacaklardır.

Tiranlık ve adaletsizlik sadece tiranın kişisel hayatını değil, tüm ülkeyi, halkı ve toplumu da yok edecektir. Allah'ın kanunlarına göre, başkalarına zulmeden, gücünü baskı yapmak için kullanan, başkalarının haklarını ihlal eden herkes sonunda yenilgiye uğrayacaktır. Bu kaçınılmazdır.

Zalimlerin sonu ve korunanların mükafatı

Bazı hükümdarlar ve halklar çökerken, Allah'tan korkanlara, adaleti ve doğruluğu gözetenlere Allah'ın mükafatı gelir. Kuran, yeryüzünde yalnızca Allah'a tevazu bulup O'na içtenlikle hizmet edenlerin kaldığını defalarca söyler. Onların rızkı, dünya hayatında esenlik ve Ahirette mükafattır.

İnsanlık tarihi, doğruluğun, imanda samimiyetin, komşusuna özen göstermenin ve adalete saygının gerçek güç olduğunu göstermektedir. Allah'ı memnun etmek amacıyla hareket eden herkes, bedene zarar verebilecek kimseden korkmaz, çünkü ruhu her şeyi yaratanın elindedir.

Yöneticiler ve Müslümanlar için bir uyarı

Tarihten bu örnekler, iktidar için çabalayan, görevde olan ve önemli kararlar alan herkes için bir uyarı görevi görmelidir. Güç büyük bir sorumluluktur. Kişinin arzularına ve kaprislerine hizmet etmek için değil, zayıfları korumak, adaleti ve doğruluğu sağlamak için verilmiştir. Yöneticilerden veya güvenlik yapılarındaki insanlardan biri bu görevi ihmal ederse, onun sonu yaklaşacaktır. Bu aynı zamanda tüm Müslümanlar için bir uyarıdır. Davranışlarımızın, seçimlerimizin ve işlerimizin sadece bu hayatta değil, sonraki hayatta da sonuçları olduğunu hatırlamalıyız. Ancak Allah'a karşı dürüstlük ve hoşgörü arayanlar, O'nun lütfuna güvenebilirler.

Zorbaların Sonu: Düzenlilik, Tesadüf değil

Kuran'da şöyle deniyor: "Biz suçlulara böyle yapıyoruz. O gün, gerçeği yalanlayanların vay haline!" Mursalat Suresi, 77:18-19. Zorbaların sonu bir kaza değil, bir düzenliliktir. Allah, hikmetinde adaletsizliğin ve zulmün ebedi kalamayacağını belirlemiştir. Er ya da geç hesaplaşma saati gelir ve zorbalar kendilerini yenilerek bulurlar. Bu sadece bir azap değil, kötülüklerinden muzdarip olanlara Allah'ın rahmetidir.

Modernite için dersler

Bugün dünyaya baktığımızda adaletsizliklerin ve baskıların hala var olduğunu görüyoruz. Güçlerini ve servetlerini başkalarına acı çekmek için kullananlar var. Ancak Kuran'da bahsedilen hikayeler bize onların sonunun kaçınılmaz olduğunu hatırlatıyor. Allah insana, başkalarına zulmetmesi için değil, onları iyilik için kullanması için güç ve zenginlik verir. Bunu unutanlar kendilerini ölüme mahkum ederler.

Hayatlarını adalet ve merhamet ilkeleri üzerine inşa eden ülkeler ve uluslar, Allah'ın nimetlerini alırlar. Tiranlık yolunu seçenler er ya da geç çöküşle karşı karşıya kalırlar. Haksızlığa uğrayanlara, bu hikayeler, Allah'ın her zaman ezilenlerin yanında olduğunu bir hatırlatmadır. Yardımı her an gelebilir ve zorbalar yenilir.

Sonuç, takva sahipleri için hayırlıdır

Zorbalar ve zalimler kötü bir sonla karşılaşırken, adalet ve merhamet arayan Allah'tan korkan insanlar olumlu bir sonuç alırlar. Allah Kuran'da şöyle der: »Allah'tan sakınanlar için kurtuluş yeri vardır — bahçeler ve üzüm bağları." Naba Suresi, 78:31-32. Allah'ın bu vaadi, zorluklara ve imtihanlara rağmen iyilik ve adalet yoluna uyan herkese umut verir.

Ad, Semud, Firavun ve Karun'un hikayeleri sadece geçmişin hikayeleri değildir. Bu, adaletsizliğin ve zulmün her zaman cezalandırılabileceğini, adaletin ve Allah'tan korkmanın bu dünyada ve Ahirat'ın Sonsuz yaşamında başarıya yol açtığını hatırlatır. Bu hikayeler bize inancımızda adil, merhametli ve kararlı olmamız için ilham versin. Bize, Allah'ın her zaman Kendisinden korkan ve iyiliği isteyenlerle birlikte olduğunu hatırlatsınlar. Ve biz asla unutmayalım ki, gerçek güç zenginlik ya da iktidardan değil, doğruluktan ve Allah'a güvenmekten ibarettir.

"Adaletsizlik ve zulüm nedeniyle ülkeler çöküyor, zulmedenlerin sonu ve Allah'tan sakınanlar için olumlu bir sonuç ..." sadece sözler değil, kehanet ve vaaddir. İslam adalet, merhamet ve şefkat ister. Bu ilkeleri göz ardı edenlerin kaderini göz önünde bulundurarak, bu dünyada ve ahirette iyi bir sonuç elde edebilmek için tüm işlerimizde takva ve adaleti aramalıyız. Allah, iyilik yapanlardan, kötülükten kaçınanlardan olmamıza yardım etsin, bizi zulümden ve adaletsizlikten korusun. Amen!

Bu makale bizi bu dünyadaki rolümüz ve bize verilen fırsatları nasıl kullandığımızı düşünmeye teşvik ediyor. Sonuçta, her birimiz kötülükten ziyade iyiliği getiren kişi olmak için adalet ve merhamet yolunu seçebiliriz...

Me të vërtetë, fundi i tiranëve po afrohet, dhe rezultati i tyre mund të jetë i keq...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që udhëzon Allahu, askush nuk mund ta çojë atë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj

Fundi I Tiranëve: Mësime Historie Për Modernitetin

Historia e njerëzimit nuk është vetëm një kronikë e arritjeve dhe përparimit, por edhe një kujtesë e fateve të atyre që hynë në rrugën e tiranisë, padrejtësisë dhe arrogancës. Në Kur'an dhe Sunnetin e Profetit (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) gjejmë shumë shembuj se si ata që shtypën të tjerët dhe u lartësuan mbi krijimet e Allahut i përfunduan ditët e tyre. Këto histori nuk janë vetëm histori për të kaluarën, por edhe mësime të rëndësishme për ne që jetojmë në botën moderne.

Ku janë ata që ishin të fuqishëm?

Kurani përmend popuj dhe individë që zotëronin fuqi, pasuri dhe fuqi të madhe, por arroganca dhe padrejtësia e tyre i çuan ata në shkatërrim.

Adity: Fuqia e shkatërruar Nga Krenaria

Aditët janë një popull i lashtë me forcë dhe shtat të madh, i përmendur në Kuran (69:6-8, 46:21-26). Atyre iu dhanë aftësi fizike të pashembullta, por në vend që të falënderonin Allahun, ata u bënë arrogantë dhe hodhën poshtë profecinë e Hood (paqja qoftë mbi të). Ata besonin se forca e tyre ishte e pathyeshme dhe prosperiteti i tyre i përjetshëm. Krenaria dhe arroganca e tyre i çuan në shkatërrim të plotë. Ekziston një mësim në këtë shembull: forca fizike dhe epërsia materiale janë të pakuptimta pa besim dhe mirënjohje Ndaj Allahut. Përdorimi i forcës për të keqen, për të shtypur të tjerët, çon në mënyrë të pashmangshme në vdekje.

Thamud: Gurgdhendësit E Aftë që e kanë harruar Allahun

Thamudët janë një popull që ka jetuar në shkëmbinj, duke gdhendur shtëpi të mahnitshme në to (Kur'an, 11:61-68, 26:141-159). Atyre iu dhanë aftësi dhe mundësi të jashtëzakonshme në arkitekturë dhe ndërtim. Mirëpo, ata, si Aditët, u larguan nga Allahu dhe e refuzuan Profetin Salih (paqja qoftë mbi të). Ata kërkuan një mrekulli prej tij, dhe kur u zbulua – një deve e gjallë që dilte nga një shkëmb–ata e vranë atë. Për mizorinë dhe mosbesimin e tyre, ata u ndëshkuan nga një tërmet që shkatërroi shtëpitë e tyre dhe i dha fund ekzistencës së tyre. Ky shembull na kujton se aftësitë dhe talentet janë dhurata nga Allahu që duhet të përdoren për ta lavdëruar atë dhe për t'i ndihmuar të tjerët. Të harrosh Perëndinë dhe të abuzosh me aftësitë e dikujt çon në katastrofë.

Faraoni: Kush e fantazon Veten Zot

Faraoni është imazhi arketipik i një tirani, i paraqitur Në Kuran si simbol i arrogancës, padrejtësisë dhe shtypjes (Kur'an, 28:4-6, 79:24-25). Ai jo vetëm që shtypi popullin E Izraelit, por edhe e shpalli Veten Zot.: "Unë jam Zoti yt më i Lartë!" (79:24). Ai ndoqi Profetin Musa (Musai) dhe pasuesit e tij derisa Allahu e mbyti atë dhe ushtrinë e tij në det. Historia e Faraonit është një paralajmërim i ashpër se arroganca dhe mohimi i Zotit çojnë në kolaps të pashmangshëm. Një qeveri e bazuar në shtypje dhe gënjeshtra është e dënuar të humbasë.

Karun: I Verbuar Nga Pasuria

Qarun ishte një bashkëkohës i pasur I Musës (PBUH), thesaret e të cilit ishin aq të mëdha sa edhe devetë mezi mund të mbanin çelësat e kasafortëve të tij (Kur'an, 28:76-82). Ai u verbërua nga pasuria e tij dhe refuzoi ta ndajë atë me të varfërit dhe nevojtarët. Karun injoroi këshillat e njerëzve të devotshëm që e nxitën atë të ishte mirënjohës Ndaj Allahut dhe të përdorte pasurinë e tij për vepra të mira. Si ndëshkim për lakminë dhe arrogancën e tij, toka e gëlltiti atë dhe thesaret e tij. Historia e Karun na kujton se pasuria është një provë dhe duhet të përdoret për të bërë vepra të mira dhe për të ndihmuar ata në nevojë. Lakmia dhe koprracia, si kotësia, çojnë në shkatërrim si në këtë botë ashtu edhe në tjetrën.

Këto histori na kujtojnë se asnjë sasi fuqie, pasurie ose fuqie nuk mund ta shpëtojë një person nga ndëshkimi i Allahut nëse ata fillojnë një rrugë tiranie dhe padrejtësie.

Tirania dhe pasojat e saj

Të gjithë këta popuj dhe individë, pavarësisht fuqisë, pasurisë dhe arritjeve të tyre, vdiqën për shkak të një tipari të përbashkët — padrejtësisë. Kurani dhe Hadithi theksojnë vazhdimisht se e keqja dhe tirania çojnë në mënyrë të pashmangshme në shkatërrim. Tiranët që e konsiderojnë veten superior harrojnë se pushteti dhe pasuria janë vetëm dhurata të përkohshme me të cilat Allahu i sprovon. Nëse ata i përdorin këto dhurata për të keqen, ata në mënyrë të pashmangshme do të ndëshkohen.

Tirania dhe padrejtësia do të shkatërrojnë jo vetëm jetën personale të tiranit, por edhe të gjithë vendin, njerëzit dhe shoqërinë. Sipas ligjeve Të Allahut, kushdo që shtyp të tjerët, që përdor fuqinë e tij për të shtypur, që shkel të drejtat e të tjerëve, përfundimisht do të mposhtet. Është e pashmangshme.

Fundi i tiranëve dhe shpërblimi I të frikësuarit Nga Zoti

Ndërsa disa sundimtarë dhe kombe po shkatërrohen, shpërblimi i Allahut u vjen atyre që i frikësohen Atij, të cilët respektojnë drejtësinë dhe drejtësinë. Kurani në mënyrë të përsëritur thotë se vetëm ata që kanë gjetur përulësi para Zotit dhe i shërbejnë sinqerisht atij mbeten në tokë. Fati i tyre është mirëqenia në këtë jetë dhe shpërblimi në Ahirat.

Historia e njerëzimit tregon se drejtësia, sinqeriteti në besim, kujdesi për të afërmin dhe respekti për drejtësinë janë forca e vërtetë. Kushdo që vepron me qëllim të kënaqjes Së Allahut nuk ka frikë nga ata që mund të dëmtojnë trupin e tij, sepse shpirti i tij është në duart e Atij që krijoi të gjitha gjërat.

Një paralajmërim për sundimtarët dhe Myslimanët

Këta shembuj historikë duhet të shërbejnë si paralajmërim për të gjithë ata që kërkojnë pushtet, që mbajnë poste dhe marrin vendime të rëndësishme. Pushteti është një përgjegjësi e madhe. Jepet jo për t'i shërbyer dëshirave dhe tekave të dikujt, por për të mbrojtur të dobëtit, për të siguruar drejtësi dhe drejtësi. Nëse një nga sundimtarët ose njerëzit në strukturat e pushtetit e neglizhon këtë detyrë, atëherë fundi i tij do të jetë i pashmangshëm. Është gjithashtu një paralajmërim për të gjithë Myslimanët. Ne duhet të kujtojmë se sjellja jonë, zgjedhjet tona dhe veprat tona kanë pasoja jo vetëm në këtë jetë, por edhe në tjetrën. Vetëm ata që përpiqen për drejtësi dhe kënaqësinë E Allahut mund të mbështeten në mëshirën e tij.

Fundi I Tiranëve: një model, jo një aksident

Kur'ani thotë: "Këtë Ua bëjmë mëkatarëve! Mjerë atë Ditë për ata që besojnë se e vërteta është gënjeshtër!"Surah Al-Mursalat, 77: 18-19. Fundi i tiranëve nuk është një aksident, por një model. Allahu ka vendosur në urtësinë e tij se padrejtësia dhe shtypja nuk mund të zgjasin përgjithmonë. Herët a vonë, vjen ora e llogaritjes dhe tiranët mposhten. Ky nuk është vetëm ndëshkim, por edhe mëshirë E Allahut për ata që vuajtën nga e keqja e tyre.

Mësime për modernitetin

Sot, duke parë botën, ne shohim se padrejtësia dhe shtypja ende ekzistojnë. Ka nga ata që përdorin fuqinë dhe pasurinë e tyre për t'u shkaktuar vuajtje të tjerëve. Por tregimet e përmendura në Kuran na kujtojnë se fundi i tyre është i pashmangshëm. Allahu i jep një personi fuqi dhe pasuri jo në mënyrë që ai të shtypë të tjerët, por në mënyrë që ai t'i përdorë ato për të mirë. Ata që e harrojnë atë, e dënojnë veten me vdekje.

Vendet dhe popujt që e ndërtojnë jetën e tyre mbi parimet e drejtësisë dhe mëshirës marrin bekimet e Allahut. Ata që zgjedhin rrugën e tiranisë përballen me kolaps herët a vonë. Për ata që vuajnë nga padrejtësia, këto histori janë një kujtesë se Allahu është gjithmonë në anën e të shtypurve. Ndihma e tij mund të vijë në çdo moment dhe tiranët do të mposhten.

Një rezultat i favorshëm Për frikën Nga Zoti

Ndërsa tiranët dhe shtypësit takojnë një fund të keq, njerëzit Nga frika E Zotit që kërkojnë drejtësi dhe mëshirë marrin një rezultat të favorshëm. Allahu thotë në Kuran: "Me të vërtetë, për zotin—frikë ka një vend shpëtimi - kopshte dhe vreshta."Sureja An-Naba, 78:31-32. Ky premtim I Allahut u jep shpresë të gjithë atyre që ndjekin rrugën e mirësisë dhe drejtësisë, pavarësisht vështirësive dhe sprovave.

Historitë e Aditëve, Thamudit, Faraonit dhe Karunit nuk janë vetëm histori për të kaluarën. Është një kujtesë se padrejtësia dhe tirania janë gjithmonë të dënueshme, dhe drejtësia dhe devotshmëria çojnë në sukses në këtë botë dhe në jetën e Përjetshme Të Ahiretit. Le të na frymëzojnë këto histori të jemi të drejtë, të mëshirshëm dhe të palëkundur në besimin tonë. Le të na kujtojnë se Allahu është gjithmonë me ata që i frikësohen Atij dhe përpiqen për të mirë. Dhe le të mos harrojmë kurrë se forca e vërtetë nuk qëndron në pasuri apo fuqi, por në drejtësi dhe besim tek Allahu.

"Për shkak të padrejtësisë dhe tiranisë, vendet po shemben, fundi i shtypësve dhe një rezultat i favorshëm për frikën E Zotit..."- këto nuk janë vetëm fjalë, por një profeci dhe një premtim. Islami bën thirrje për drejtësi, mëshirë dhe dhembshuri. Duke pasur parasysh fatin e atyre që i kanë lënë pas dore këto parime, ne duhet të përpiqemi për devotshmëri dhe drejtësi në të gjitha veprimet tona në mënyrë që të gjejmë një rezultat të mirë në këtë botë dhe në botën e përjetshme. Allahu na ndihmoftë që të jemi në mesin e atyre që bëjnë mirë dhe shmangin të keqen, dhe të na mbrojë nga tirania dhe padrejtësia. Amen për këtë!

Ky artikull na inkurajon të mendojmë për rolin tonë në këtë botë dhe si i përdorim mundësitë që na janë dhënë. Në fund të fundit, secili prej nesh mund të zgjedhë rrugën e drejtësisë dhe mëshirës në mënyrë që të bëhet dikush që sjell të mirën, jo të keqen...