Перемены жизни и сладость обращения к Аллаху...

The changes of life and the sweetness of turning to Allah... / Hayatın değişimleri ve Allah'a yönelmenin tatlılığı... / Ndryshimet e jetës dhe ëmbëlsia e kthimit Te Allahu...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Шейх Салих Аль-Усайми сказал: «Жизнь сына Адама полна перемен: здоровье сменяется болезнью, сила — слабостью, богатство — бедностью. Всё это — ясное свидетельство могущества Творца, слабости творения и его глубокой нужды в Создателе. Понимая это и укрепляясь в вере, человек обращается к Аллаху за прибежищем, взывает к Нему с мольбами, находит утешение в Его близости и наслаждается мгновениями обращения к Нему. Именно тогда души верующих в Господа миров наполняются спокойствием и умиротворением».

Разберём смысл этого наставления, углубляясь в его суть и раскрывая каждый аспект:

1. "Жизнь сына Адама полна перемен: здоровье сменяется болезнью, сила — слабостью, богатство — бедностью."

Это утверждение подчеркивает фундаментальную природу человеческой жизни – ее непостоянство и изменчивость. Ничто не остается неизменным, и мы постоянно сталкиваемся с перепадами, будь то в физическом состоянии, материальном положении или эмоциональном настроении. Эти изменения происходят независимо от нашего желания или усилий. Мы можем стремиться к здоровью, процветанию и силе, но в конечном итоге не можем полностью контролировать эти аспекты своей жизни. Эта изменчивость служит постоянным напоминанием о нашей бренности и временности пребывания в этом мире. Это помогает нам осознать, что мы не можем полагаться на что-либо из преходящих благ. Это общечеловеческий опыт, который касается каждого, вне зависимости от происхождения, социального статуса или религиозных убеждений.

2. "Всё это — ясное свидетельство могущества Творца, слабости творения и его глубокой нужды в Создателе."

Перемены в нашей жизни, которые мы не можем контролировать, свидетельствуют о том, что Аллах Субхана уа Тааля, управляет мирозданием. Эта сила – Творец всего сущего, который обладает абсолютным могуществом и властью над всеми созданиями. Он устанавливает законы природы и определяет ход нашей жизни. Наша неспособность контролировать собственную жизнь подчеркивает нашу слабость и зависимость как творений. Мы не являемся самодостаточными и нуждаемся в поддержке и руководстве извне. Эта слабость и зависимость порождают глубокую нужду в Создателе. Мы нуждаемся в Его милости, защите и руководстве, чтобы справляться с трудностями и находить истинное удовлетворение в жизни. Мусульманин рассматривает все изменения в своей жизни как проявления божественного провидения и мудрости. Он понимает, что даже испытания имеют свою цель и могут способствовать его духовному росту.

3. "Понимая это и укрепляясь в вере, человек обращается к Аллаху за прибежищем, взывает к Нему с мольбами, находит утешение в Его близости и наслаждается мгновениями обращения к Нему."

Понимание своей зависимости и слабости естественным образом приводит человека к осознанному обращению к Аллаху. Он ищет в Нем прибежище и опору, осознавая, что только у Него можно найти истинное спасение и избавление от проблем. Мольба-ду'а становится выражением глубокой нужды сердца и просьбой о милости и помощи. Человек обращается ко Всевышнему с надеждой и верой в то, что Он услышит и ответит на его мольбы. Близость к Аллаху приносит утешение и покой, которые не могут дать никакие мирские блага. Человек находит в этом общении с Создателем силу и поддержку для преодоления трудностей. Мгновения поклонения, молитвы и обращения к Господу Миров становятся источником радости и наслаждения для верующего. В этих моментах он чувствует себя ближе к своему Создателю и осознает цель своего существования.

4. "Именно тогда души верующих в Господа миров наполняются спокойствием и умиротворением..."

По-настоящему спокойствие и умиротворение приходят не из внешних обстоятельств, а из внутреннего состояния, основанного на вере и связи с Аллахом. Мусульманин осознает, что все в руках Всевышнего и что Он мудр и справедлив. Это позволяет ему уповать на Него во всех ситуациях, будь то радости или трудности, и сохранять спокойствие в сердце. Обращение к Богу учит смирению перед Его Волей и благодарности за все Его дары. Это помогает верующему воспринимать жизнь с пониманием и принятием. Спокойствие и умиротворение, которые наполняют сердца верующих, являются не только наградой за их веру, но и основой для их дальнейшего духовного роста и приближения к Аллаху.

Это наставление призывает нас к глубокому осмыслению жизни, пониманию ее непостоянства и осознанию своей зависимости от Создателя. Оно учит нас искать утешение и истинное спокойствие не во внешних благах, а в вере и близости к Аллаху. Оно подчеркивает важность молитвы, мольбы, поклонения и смирения перед Волей Всевышнего как пути к умиротворению и духовному совершенствованию. Оно напоминает нам о том, что только в связи с Творцом мы можем найти истинный смысл и цель нашего существования...

The changes of life and the sweetness of turning to Allah...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

Sheikh Salih Al-Usaimi said: "The life of Adam's son is full of changes: health is replaced by illness, strength by weakness, wealth by poverty. All this is a clear evidence of the power of the Creator, the weakness of creation and its deep need for the Creator. Realizing this and strengthening in faith, a person turns to Allah for refuge, appeals to Him with supplications, finds solace in His proximity and enjoys the moments of turning to Him. It is then that the souls of believers in the Lord of the Worlds are filled with peace and tranquility."

Let's analyze the meaning of this instruction, delving into its essence and revealing every aspect:

1. "The life of Adam's son is full of changes: health is replaced by illness, strength by weakness, wealth by poverty."

This statement highlights the fundamental nature of human life – its impermanence and variability. Nothing remains the same, and we are constantly faced with fluctuations, whether in physical condition, financial situation or emotional mood. These changes happen regardless of our desire or efforts. We can strive for health, prosperity, and strength, but ultimately we cannot fully control these aspects of our lives. This variability serves as a constant reminder of our frailty and the transience of our stay in this world. This helps us realize that we cannot rely on any of the transitory benefits. This is a universal human experience that concerns everyone, regardless of their origin, social status or religious beliefs.

2. "All this is a clear evidence of the power of the Creator, the weakness of creation and its deep need for the Creator."

The changes in our lives, which we cannot control, indicate that Allah Subhana wa Ta'ala governs the universe. This force is the Creator of all things, who has absolute power and authority over all creatures. He establishes the laws of nature and determines the course of our lives. Our inability to control our own lives highlights our weakness and dependence as creations. We are not self-sufficient and need outside support and guidance. This weakness and dependence create a deep need for the Creator. We need His grace, protection and guidance to cope with difficulties and find true satisfaction in life. A Muslim sees all the changes in his life as manifestations of divine providence and wisdom. He understands that even trials have a purpose and can contribute to his spiritual growth.

3. "Realizing this and strengthening in faith, a person turns to Allah for refuge, appeals to Him with supplications, finds solace in His proximity and enjoys the moments of turning to Him."

Understanding one's dependence and weakness naturally leads a person to consciously turn to Allah. He seeks refuge and support in Him, realizing that only He can find true salvation and deliverance from problems. The prayer-du'a becomes an expression of the deep need of the heart and a request for mercy and help. A person turns to the Almighty with hope and faith that He will hear and answer his pleas. Proximity to Allah brings comfort and peace that no worldly goods can give. A person finds strength and support in this communication with the Creator to overcome difficulties. Moments of worship, prayer and turning to the Lord of the Worlds become a source of joy and enjoyment for the believer. In these moments, he feels closer to his Creator and realizes the purpose of his existence.

4. "It is then that the souls of believers in the Lord of the Worlds are filled with peace and tranquility..."

True peace and tranquility do not come from external circumstances, but from an inner state based on faith and connection with Allah. A Muslim realizes that everything is in the hands of the Almighty and that He is wise and just. This allows him to rely on Him in all situations, be it joys or difficulties, and keep calm in his heart. Turning to God teaches humility before His Will and gratitude for all His gifts. This helps the believer to perceive life with understanding and acceptance. The peace and tranquility that fill the hearts of believers is not only a reward for their faith, but also the basis for their further spiritual growth and closer to Allah.

This instruction calls us to a deep understanding of life, to understand its impermanence and to realize our dependence on the Creator. It teaches us to seek solace and true peace not in external goods, but in faith and closeness to Allah. It emphasizes the importance of prayer, supplication, worship and humility before the Will of the Almighty as a path to peace and spiritual perfection. It reminds us that only in connection with the Creator can we find the true meaning and purpose of our existence...

Hayatın değişimleri ve Allah'a yönelmenin tatlılığı...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Şeyh Salih El-Usaymi şöyle dedi: "Adem'in oğlunun hayatı değişimle doludur: sağlığa hastalık, güce zayıflık, servete yoksullukla yol açar. Bütün bunlar, Yaradan'ın gücünün, yaradan'ın zayıflığının ve Yaradan'a olan derin ihtiyacının açık bir kanıtıdır. Bunu anlayan ve imanla güçlenen insan, sığınmak için Allah'a döner, yalvararak O'na yalvarır, yakınlığında teselli bulur ve O'na dönmenin anlarından hoşlanır. İşte o zaman alemlerin Rabbine inananların ruhları huzur ve sükunetle dolup taşar."

Bu talimatın anlamını analiz edelim, özüne inelim ve her yönünü ortaya çıkaralım:

1. "Adem'in oğlunun hayatı değişimlerle doludur: sağlığa hastalık, güce zayıflık, servete yoksulluğa yol açar."

Bu ifade, insan yaşamının temel doğasını, onun süreksizliğini ve değişkenliğini vurgular. Hiçbir şey değişmeden kalmaz ve ister fiziksel durumda, ister maddi durumda veya duygusal ruh halinde olsun, sürekli değişimlerle karşı karşıyayız. Bu değişiklikler, arzumuz veya çabamız ne olursa olsun gerçekleşir. Sağlık, refah ve güç arayabiliriz, ancak nihayetinde hayatımızın bu yönleri üzerinde tam kontrole sahip olamayız. Bu değişkenlik, bu dünyada olmamızın kırılganlığının ve zamansallığının sürekli bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder. Bu, geçici faydalardan hiçbirine güvenemeyeceğimizi anlamamıza yardımcı olur. Bu, geçmişi, sosyal statüsü veya dini inançları ne olursa olsun herkesi ilgilendiren evrensel bir insan deneyimidir.

2. "Bütün bunlar, Yaradan'ın gücünün, yaratılışın zayıflığının ve Yaradan'a olan derin ihtiyacının açık bir kanıtıdır."

Hayatımızda kontrol edemediğimiz değişiklikler, Allah'ın Subhana ua Taala'nın evreni yönettiğine tanıklık ediyor. Bu güç– tüm canlılar üzerinde mutlak güce ve güce sahip olan her şeyin yaratıcısıdır. Doğanın yasalarını belirler ve hayatımızın gidişatını belirler. Kendi yaşamlarımızı kontrol edemememiz, yaratımlar olarak zayıflığımızı ve bağımlılığımızı vurgular. Kendi kendine yeterli değiliz ve dışarıdan desteğe ve rehberliğe ihtiyacımız var. Bu zayıflık ve bağımlılık, Yaratıcı için derin bir ihtiyaç yaratır. Zorluklarla başa çıkmak ve hayattaki gerçek tatmini bulmak için Onun merhametine, korumasına ve rehberliğine ihtiyacımız var. Müslüman, hayatındaki tüm değişiklikleri ilahi takdir ve bilgeliğin tezahürleri olarak görür. Denemelerin bile bir amacı olduğunu ve ruhsal gelişimine katkıda bulunabileceğini anlıyor.

3. "Bunu anlayan ve imanla güçlenen insan, sığınmak için Allah'a döner, yalvararak O'na yalvarır, yakınlığında teselli bulur ve O'na dönmenin anlarından hoşlanır."

Kişinin bağımlılığını ve zayıflığını anlamak, doğal olarak insanı bilinçli bir şekilde Allah'a yönelmeye yönlendirir. Gerçek kurtuluşu ve sorunlardan kurtuluşu ancak kendisinde bulabileceğinin farkında olarak Ona sığınma ve destek arıyor. Du'a duası, kalbin derin ihtiyacının bir ifadesi ve merhamet ve yardım talebi haline gelir. İnsan, dualarını duyacağı ve cevaplayacağı umudu ve inancıyla Yüce Allah'a yönelir. Allah'a yakınlık, hiçbir dünya malının veremeyeceği rahatlık ve huzur getirir. İnsan, Yaratıcı ile bu iletişimde zorlukların üstesinden gelmek için güç ve destek bulur. Alemlerin Rabbine ibadet etme, dua etme ve dua etme anları, inanan için bir sevinç ve zevk kaynağı haline gelir. Bu anlarda Yaratıcısına daha yakın hisseder ve varlığının amacının farkındadır.

4. "İşte o zaman alemlerin Rabbine inananların ruhları huzur ve sükunetle doluyor..."

Gerçekten sakinlik ve sükunet, dış koşullardan değil, imana ve Allah'a bağlanmaya dayalı bir iç durumdan gelir. Müslüman, her şeyin Yüce'nin elinde olduğunu, Onun bilge ve adil olduğunun farkındadır. Bu, ister sevinç ister zorluk olsun, her durumda ona güvenmesini ve kalbinde sakin kalmasını sağlar. Tanrı'ya hitap etmek, O'nun iradesi önünde alçakgönüllülüğü ve O'nun tüm armağanları için minnettarlığı öğretir. Bu, inananın hayatı anlayış ve kabulle algılamasına yardımcı olur. İnananların kalplerini dolduran huzur ve sükunet, yalnızca inançlarının bir ödülü değil, aynı zamanda ruhsal gelişimlerinin ve Allah'a yaklaşmalarının da temelidir.

Bu talimat bizi hayatı derinlemesine anlamaya, onun süreksizliğini anlamaya ve Yaratıcıya bağımlılığımızın farkına varmaya çağırıyor. Bize dış faydalarda değil, inançta ve Allah'a yakınlıkta teselli ve gerçek huzur aramayı öğretir. Huzur ve ruhsal gelişmeye giden bir yol olarak Yüce Allah'ın İradesi önünde dua etmenin, yalvarmanın, ibadetin ve alçakgönüllülüğün önemini vurgular. Bize, ancak Yaradan'la bağlantılı olarak varlığımızın gerçek anlamını ve amacını bulabileceğimizi hatırlatır...

Ndryshimet e jetës dhe ëmbëlsia e kthimit Te Allahu...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Shejh Salih El-Usaimi ka thënë: "jeta e birit Të Ademit është plot me ndryshime: shëndeti zëvendësohet nga sëmundja, forca nga dobësia, pasuria nga varfëria. E gjithë kjo është një dëshmi e qartë e fuqisë së Krijuesit, dobësisë së krijimit dhe nevojës së tij të thellë për Krijuesin. Duke e kuptuar këtë dhe duke u forcuar në besim, një person i drejtohet Allahut për strehim, i bën thirrje atij me lutje, gjen ngushëllim në afërsinë e tij dhe shijon momentet e kthimit tek ai. Thenshtë atëherë që shpirtrat e besimtarëve Në Zotin e Botëve janë të mbushura me paqe dhe qetësi."

Le të analizojmë kuptimin e këtij udhëzimi, duke u thelluar në thelbin e tij dhe duke zbuluar çdo aspekt:

1. "Jeta e djalit Të Adamit është plot ndryshime: shëndeti zëvendësohet nga sëmundja, forca nga dobësia, pasuria nga varfëria."

Kjo deklaratë thekson natyrën themelore të jetës njerëzore – pavdekshmërinë dhe ndryshueshmërinë e saj. Asgjë nuk mbetet e njëjtë, dhe ne vazhdimisht përballemi me luhatje, qoftë në gjendje fizike, situatë financiare apo humor emocional. Këto ndryshime ndodhin pavarësisht nga dëshira ose përpjekjet tona. Ne mund të përpiqemi për shëndet, prosperitet dhe forcë, por në fund të fundit nuk mund t'i kontrollojmë plotësisht këto aspekte të jetës sonë. Kjo ndryshueshmëri shërben si një kujtesë e vazhdueshme e dobësisë sonë dhe kalueshmërisë së qëndrimit tonë në këtë botë. Kjo na ndihmon të kuptojmë se nuk mund të mbështetemi në asnjë nga përfitimet kalimtare. Kjo është një përvojë universale njerëzore që shqetëson të gjithë, pavarësisht nga origjina, statusi shoqëror ose besimet fetare.

2. "E gjithë kjo është një dëshmi e qartë e fuqisë së Krijuesit, dobësisë së krijimit dhe nevojës së saj të thellë për Krijuesin."

Ndryshimet në jetën tonë, të cilat ne nuk mund t'i kontrollojmë, tregojnë se Allahu Subhana wa Ta'ala qeveris universin. Kjo forcë është Krijuesi i të gjitha gjërave, i cili ka fuqi dhe autoritet absolut mbi të gjitha krijesat. Ai përcakton ligjet e natyrës dhe përcakton rrjedhën e jetës sonë. Paaftësia jonë për të kontrolluar jetën tonë nxjerr në pah dobësinë dhe varësinë tonë si krijime. Ne nuk jemi të vetë-mjaftueshëm dhe kemi nevojë për mbështetje dhe udhëzime nga jashtë. Kjo dobësi dhe varësi krijojnë një nevojë të thellë Për Krijuesin. Ne kemi nevojë për hirin, mbrojtjen dhe udhëzimin e tij për të përballuar vështirësitë dhe për të gjetur kënaqësinë e vërtetë në jetë. Një Mysliman i sheh të gjitha ndryshimet në jetën e tij si shfaqje të providencës dhe mençurisë hyjnore. Ai e kupton që edhe sprovat kanë qëllimin e tyre dhe mund të kontribuojnë në rritjen e tij shpirtërore.

3. "Duke e kuptuar këtë dhe duke u forcuar në besim, një person i drejtohet Allahut për strehim, i bën thirrje atij me lutje, gjen ngushëllim në afërsinë e tij dhe shijon momentet e kthimit tek ai."

Të kuptuarit e varësisë dhe dobësisë së dikujt natyrshëm e bën një person që me vetëdije t'i drejtohet Allahut. Ai kërkon strehim dhe mbështetje tek ai, duke kuptuar se vetëm ai mund të gjejë shpëtimin dhe çlirimin e vërtetë nga problemet. Lutja-du'a bëhet shprehje e nevojës së thellë të zemrës dhe kërkesë për mëshirë dhe ndihmë. Një person i drejtohet Të Plotfuqishmit me shpresë dhe besim se do të dëgjojë dhe do t'i përgjigjet lutjeve të tij. Afërsia Me Allahun sjell rehati dhe paqe që asnjë e mirë e kësaj bote nuk mund t'i japë. Një person gjen forcë dhe mbështetje në këtë komunikim me Krijuesin për të kapërcyer vështirësitë. Momentet e adhurimit, lutjes dhe kthimit Te Zoti i Botëve bëhen burim gëzimi dhe kënaqësie për besimtarin. Në këto momente, ai ndihet më afër Krijuesit të tij dhe e kupton qëllimin e ekzistencës së tij.

4. "Thenshtë atëherë që shpirtrat e besimtarëve Në Zotin e Botëve janë të mbushura me paqe dhe qetësi..."

Paqja dhe qetësia e vërtetë nuk vijnë nga rrethanat e jashtme, por nga një gjendje e brendshme e bazuar në besim dhe lidhje me Allahun. Një Musliman e kupton se gjithçka është në duart e Të Plotfuqishmit dhe se ai është i mençur dhe i drejtë. Kjo i lejon atij të mbështetet tek ai në të gjitha situatat, qofshin gëzime apo vështirësi dhe të ruajë qetësinë në zemrën e tij. Kthimi Te Zoti mëson përulësinë para Vullnetit të tij dhe mirënjohjen për të gjitha dhuratat e tij. Kjo e ndihmon besimtarin të perceptojë jetën me mirëkuptim dhe pranim. Paqja dhe qetësia që mbushin zemrat e besimtarëve nuk është vetëm shpërblim për besimin e tyre, por edhe bazë për rritjen e tyre të mëtejshme shpirtërore dhe më afër Allahut.

Ky udhëzim na thërret në një kuptim të thellë të jetës, për të kuptuar impermanencën e saj dhe për të kuptuar varësinë tonë nga Krijuesi. Na mëson të kërkojmë ngushëllim dhe paqe të vërtetë jo në të mirat e jashtme, por në besimin dhe afërsinë Me Allahun. Ai thekson rëndësinë e lutjes, lutjes, adhurimit dhe përulësisë para Vullnetit të Të Plotfuqishmit si një rrugë drejt paqes dhe përsosmërisë shpirtërore. Na kujton se vetëm në lidhje me Krijuesin mund të gjejmë kuptimin dhe qëllimin e vërtetë të ekzistencës sonë...