Палестина как испытание: остриё Истины и ложь лавирования...

Palestine as a test: the edge of Truth and the lie of maneuvering... / Bir test olarak Filistin: Gerçeğin ucu ve manevra yalanı... / Palestina si provë: buza e Së Vërtetës dhe gënjeshtra e manovrimit...

Ислам, как религия, основывающаяся на абсолютных принципах Истины, справедливости и преданности Всевышнему, требует от своих последователей чёткого понимания своей позиции в мире. Одним из ключевых аспектов этой позиции является необходимость делать выбор между Истиной и ложью, между праведностью и греховностью, между светом и тьмой. В контексте современного мира Палестина часто становится символом этого выбора, так как она представляет собой место, где сталкиваются различные идеологии, интересы и мировоззрения...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

В современном мире, где истина часто смешивается с ложью, где политика маскируется под справедливость, а предательство — под нейтралитет, сердце каждого верующего испытывается. Особенно это касается темы Палестины — не только как Земли, но как символа угнетённости, стойкости, веры и глобального духовного теста. «Палестина — это острие лезвия ножа…» Эта метафора точно отражает суть выбора, стоящего перед мусульманами — духовного, морального и политического.

Остриё лезвия — точка Истины

Лезвие ножа — символ крайности. Это не комфортная середина, не зона неопределённости. Это то место, где заканчиваются попытки "удовлетворить всех" и начинается ответственность перед Аллахом. Вопрос Палестины — это не только политическая тема. Это вопрос справедливости, Истины, угнетения и терпения. Это проверка на позицию мусульманина. Ислам — это религия Истины, никакого компромисса. И если человек, сталкиваясь с несправедливостью, выбирает нейтралитет, то он уже не на стороне Истины.

Лавирование — временно, но не вечно

В начале пути Аллах действительно даёт человеку шанс разобраться. Кто говорит правду? Где справедливость? Что скрывается за пропагандой? Это милость Аллаха — дать время увидеть. Но в Исламе нет бесконечного "манёвра". Если ты постоянно «и с теми, и с другими», то ты, в конечном счёте, окажешься не с кем — или с теми, кого Всевышний не приемлет. Это тонкий путь, и он не бесконечен. Определись, о мусульманин, пойми, где истина, прими её не только в сердце, но и в поступках, не бойся "потерять" общественное мнение ради довольства Аллаха. В хадисе Пророка ﷺ говорится: «Не бойтесь порицания порицающих, когда стоите за истиной». (Муслим).

Когда человек лавирует между Истиной и ложью, между угождением одним и другим, он становится тем, кого в Исламе называют мунафиком — лицемером. И это не просто оскорбление, а духовно разрушительное состояние. А ещё более глубоко лицемерие проявляется в неопределённости позиции, особенно в вопросах Уммы и притеснения мусульман. Ситуация в Палестине — это не просто политический вопрос. Это вопрос угнетения, сопротивления, стойкости и защиты святыни Ислама — мечети Аль-Аксы. Кто занимает нейтральную позицию, когда мусульман убивают, мечети разрушают, а святыни оскверняются, тот теряет связь с основами Ислама.

Выражение «и нашим, и вашим» — это путь слабости, отсутствия убеждений, и, по сути, предательство принципов. В Исламе нет нейтралитета в вопросах зульма (несправедливости). Каждый мусульманин должен понимать: Аллах даёт время для размышлений, Он милостив. Он даёт возможность изучить, осознать, взвесить. Но если человек продолжает откладывать выбор, его колебания могут привести его к окончательному уклонению от истины.

Ислам категорически против двойственности (нифака) — состояния, при котором человек внешне проявляет одно, а внутренне держится другого. Такое поведение считается одним из самых тяжких грехов, так как оно разрушает доверие между человеком и Аллахом, а также между людьми. Когда говорится о том, что человек "то на одной стезе, то на другой", это подразумевает попытку угодить всем сторонам, не принимая чёткой позиции. В контексте Палестины это может означать, например, стремление одновременно поддерживать угнетённых палестинцев и их угнетателей, или пытаться оправдать несправедливость ради политической выгоды. Ислам учит, что такой подход недопустим, так как он противоречит принципам справедливости и истины.

Мусульманин — это не тот, кто следует за толпой. Это тот, кто следует за Кораном, Сунной и справедливостью. Сегодня, как никогда, важно иметь нравственную ясность, знать, где истина, и открыто стоять на её стороне, несмотря на давление, страх или политическую непопулярность. Это назидание — не просто слова. Это призыв очистить намерения, занять чёткую позицию, и быть с Истиной, даже если ты один. Потому что с Истиной — Аллах, а с Ним — победа. "И скажи: Истина пришла, а ложь исчезла. Воистину, ложь — исчезающая.' Сура Аль-Исра, 17:81.

Мусульманин не может стоять на двух берегах. Вопрос Палестины — это про выбор: за справедливость или против, с угнетённым или с угнетателем, с исламом или с теми, кто его уничтожает. Сегодня Палестина стала своего рода духовным зеркалом для всей Уммы. То, как мы к ней относимся, показывает: уровень нашей эмпатии, нашу убеждённость в Исламе, наше понимание братства в вере. И если сегодня мусульманин равнодушен к Палестине, то завтра он окажется равнодушен и к другим бедам. И это — начало духовного распада. Палестина — это лезвие, которое отделяет истину от лжи, мужество от страха, веру от лицемерия. И каждый мусульманин должен однажды определиться: не внешне — а сердцем, убеждённо и навсегда...

Палестина стала символом борьбы между истиной и ложью, справедливостью и угнетением. Для мусульман это не только политический вопрос, но и духовный. Защита Палестины — это защита исламских ценностей, таких как справедливость, милосердие и единство. "Палестина — острие лезвия ножа" — это напоминание о том, что мусульмане не могут оставаться в стороне от важнейших вопросов своего времени. Они должны выбирать между истиной и ложью, между светом и тьмой. Этот выбор не всегда прост, но он необходим для сохранения веры, достоинства и справедливости.

Ислам учит, что мусульманин должен быть твёрдым в своей позиции, поддерживать угнетённых и защищать священные ценности. Только тогда он сможет выполнить свою миссию на земле и заслужить довольство Аллаха. Определитесь, о мусульмане!

Palestine as a test: the edge of Truth and the lie of maneuvering...

Islam, as a religion based on absolute principles of Truth, justice, and devotion to the Almighty, requires its followers to have a clear understanding of their position in the world. One of the key aspects of this position is the necessity of making a choice between Truth and falsehood, between righteousness and sinfulness, between light and darkness. In the context of the modern world, Palestine often becomes a symbol of this choice, as it represents a place where various ideologies, interests, and worldviews collide...

Praise be to Allah, Whom we praise, and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our wrongful deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. And then:

In today’s world, where truth is often mixed with falsehood, where politics masquerades as justice, and betrayal disguises itself as neutrality, the heart of every believer is tested. This is especially true regarding the issue of Palestine — not only as a land but as a symbol of oppression, resilience, faith, and a global spiritual test. “Palestine is the edge of the blade…” This metaphor accurately reflects the essence of the choice facing Muslims — spiritual, moral, and political.

The Edge of the Blade — The Point of Truth

The blade of a knife symbolizes extremity. It is not a comfortable middle ground or a zone of ambiguity. It is the place where attempts to "please everyone" end and responsibility before Allah begins. The question of Palestine is not just a political issue; it is a matter of justice, truth, oppression, and patience. It is a test of a Muslim's position. Islam is the religion of Truth, with no compromise. If a person, when faced with injustice, chooses neutrality, they are no longer on the side of Truth.

Treading Water — Temporary, But Not Forever

At the beginning of the journey, Allah indeed gives a person a chance to understand. Who speaks the truth? Where is justice? What lies behind propaganda? This is Allah's mercy — giving time to see. But in Islam, there is no endless "maneuvering." If you constantly try to be "with both sides," you will ultimately find yourself with neither — or with those whom Allah does not accept. This is a delicate path, and it is not infinite. Decide, O Muslim, understand where the truth lies, embrace it not only in your heart but also in your actions, do not fear "losing" public opinion for the sake of Allah's pleasure. In a hadith of the Prophet ﷺ, it is said: "Do not fear the blame of those who blame, when standing for the truth." (Muslim).

When a person vacillates between Truth and falsehood, between pleasing one side and the other, they become what is called a munafiq (hypocrite) in Islam. And this is not just an insult but a spiritually destructive state. Hypocrisy further manifests itself in indecision, especially concerning issues affecting the Ummah and the oppression of Muslims. The situation in Palestine is not merely a political question. It is about oppression, resistance, resilience, and the defense of Islamic sanctity — Al-Aqsa Mosque. Those who take a neutral stance when Muslims are being killed, mosques destroyed, and sanctities desecrated lose their connection to the foundations of Islam.

The expression "and ours, and yours" is a path of weakness, lack of conviction, and essentially betrayal of principles. In Islam, there is no neutrality in matters of zulm (injustice). Every Muslim must understand: Allah gives time for reflection, He is merciful. He provides the opportunity to study, realize, and weigh. But if a person continues to delay their choice, their wavering may lead them to ultimate deviation from the truth.

Islam categorically opposes duplicity (nifaq) — a state where a person outwardly shows one thing while inwardly holding another. Such behavior is considered one of the gravest sins because it destroys trust between a person and Allah, as well as among people. When it is said that a person is "sometimes on one path, sometimes on another," it implies an attempt to please all sides without taking a clear position. In the context of Palestine, this could mean, for example, trying to simultaneously support the oppressed Palestinians and their oppressors, or attempting to justify injustice for political gain. Islam teaches that such an approach is unacceptable because it contradicts the principles of justice and truth.

A Muslim is not someone who follows the crowd. A Muslim is one who follows the Quran, the Sunnah, and justice. Today, more than ever, it is crucial to have moral clarity, to know where the truth lies, and to stand openly on its side despite pressure, fear, or political unpopularity. This admonition is not just words. It is a call to purify intentions, take a clear position, and stand with the Truth, even if you stand alone. Because with the Truth is Allah, and with Him is victory. "And say: Truth has come, and falsehood has vanished. Indeed, falsehood is bound to vanish." Surah Al-Isra, 17:81.

A Muslim cannot stand on two shores. The question of Palestine is about choice: for justice or against it, with the oppressed or the oppressor, with Islam or with those who seek to destroy it. Today, Palestine has become a kind of spiritual mirror for the entire Ummah. How we relate to it shows the level of our empathy, our conviction in Islam, and our understanding of brotherhood in faith. And if today a Muslim is indifferent to Palestine, tomorrow they will be indifferent to other calamities. And that is the beginning of spiritual decay. Palestine is the blade that separates truth from falsehood, courage from fear, faith from hypocrisy. And every Muslim must eventually decide: not externally — but with their heart, firmly, and forever...

Palestine has become a symbol of the struggle between truth and falsehood, justice and oppression. For Muslims, this is not only a political question but also a spiritual one. Defending Palestine means defending Islamic values such as justice, mercy, and unity. "Palestine is the edge of the blade" — a reminder that Muslims cannot remain indifferent to the most critical issues of their time. They must choose between truth and falsehood, between light and darkness. This choice is not always easy, but it is necessary for preserving faith, dignity, and justice.

Islam teaches that a Muslim must be firm in their stance, support the oppressed, and protect sacred values. Only then can they fulfill their mission on earth and earn Allah's pleasure. Decide, O Muslim!

Bir test olarak Filistin: Gerçeğin ucu ve manevra yalanı...

İslam, Hakikat, adalet ve Yüce'ye olan bağlılık gibi mutlak ilkeler üzerine kurulu bir din olarak, takipçilerinden dünyadaki konumlarını net bir şekilde anlamalarını gerektirir. Bu pozisyonun anahtar unsurlarından biri, Hakikat ile yalan, doğruluk ile günahkârlık, ışık ile karanlık arasında seçim yapma gerekliliğidir. Modern dünyanın bağlamında Filistin genellikle bu seçimin sembolü haline gelir, çünkü burası farklı ideolojilerin, çıkarların ve dünya görüşlerinin çatıştığı bir yerdir…

Hamd olsun Allah'a, O'nu överiz ve O'ndan yardım ve affetme dileriz. Ruhumuzdaki kötülükten ve kötü işlerimizden Allah'a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse, onu kimse şaşırtamaz. Kime Allah yol göstermezse, onu kimse doğru yola getiremez. Şahitlik ederiz ki, hiçbir ilah olmadığı gibi yalnızca Allah vardır ve şahitlik ederiz ki, Muhammed Allah'ın kulu ve elçisidir. Ve sonra:

Bugünün dünyasında hakikat genellikle yalanla karıştırılır, siyaset adalet kılığına bürünür ve ihanet tarafsızlık maskesiyle gizlenir, her müminin kalbi sınanmaktadır. Özellikle bu, Filistin meselesiyle ilgilidir - sadece bir toprak değil, aynı zamanda ezilmişlik, direniş, iman ve küresel manevi bir sınav simgesi olarak ortaya çıkar. "Filistin, bıçağın keskin ucudur..." Bu metafor, Müslümanlar karşısındaki seçimin özünü tam olarak yansıtır - manevi, ahlaki ve siyasi.

Bıçağın Keskin Ucu - Hakikat Noktası

Bıçak ucu, uç noktayı temsil eder. Rahat bir orta yol ya da belirsizlik bölgesi değildir. Bıçak ucu, "herkesi memnun etme" çabalarının sona erdiği ve Allah önünde sorumluluğun başladığı yerdir. Filistin meselesi sadece bir politik konu değildir; adalet, hakikat, ezilme ve sabır meselesidir. Bu, bir Müslüman’ın tutumunu ölçen bir sınavdır. İslam hakikatin dini olduğu için uzlaşmaya yer yoktur. Bir insan, haksızlığa karşı tarafsız bir tutum alırsa artık hakikat tarafında değildir.

Suya Dalmak - Geçici, Ama Sonsuza Dek Değil

Yolculuğun başında Allah gerçekten bir insanın anlaması için şans verir. Kim doğru söylüyor? Adalet nerede? Propagandanın arkasında ne yatıyor? Bu, Allah'ın merhametidir - görmesi için zaman vermek. Ancak İslam'da sonsuz "manevra" yoktur. Eğer sürekli "her iki tarafta da" olmaya çalışırsan, sonuçta kendini hiç kimseyle veya Allah'ın kabul etmediği kişilerle bulursun. Bu hassas bir yol ve sonsuz değildir. Karar ver, ey Müslüman, hakikatin nerede olduğunu anla, onu sadece yüreğinde değil eylemlerinde de kabul et, halkın fikrini kaybetme korkusuyla Allah'ın rızasını kaybetme. Peygamber Efendimiz ﷺ'nin bir hadisinde şöyle denir: "Hakikat uğruna durduğunuzda kınayanların eleştirilerinden korkmayın." (Müslim).

Bir insan hakikat ile yalan arasında, bir tarafı memnun etme çabaları arasında gidip gelirse, İslam'da münafık (ikiyüzlü) olarak adlandırılan bir duruma girer. Bu sadece bir hakaret değil, aynı zamanda manevi olarak yıkıcı bir durumdur. Münafıklık özellikle ummat ve Müslümanların ezilmesiyle ilgili konularda kararsızlık gösterdiğinde daha da derinleşir. Filistin meselesi sadece bir politik konu değildir. Ezilme, direniş, sebat ve İslam'ın kutsallığı olan El-Aksa Camii'nin korunmasıyla ilgilidir. Müslümanlar öldürüldüğünde, camiler yıkıldığında ve kutsal mekanlar kirletildiğinde tarafsız bir tutum alanlar İslam'ın temelleriyle bağlantısını kaybederler.

"Ve bizimki, ve sizinki" ifadesi güçsüzlük, inanç eksikliği ve aslında prensiplere ihanet yoludur. İslam'da zulüm (zulm) konusunda tarafsızlık yoktur. Her Müslüman şunu anlamalıdır: Allah düşünme için zaman verir, O merhametlidir. İncelemek, farkına varmak ve tartmak için fırsat sunar. Ancak bir kişi seçimini sürekli ertelemeye devam ederse, tereddütleri onu gerçeğe karşı sapmaya götürebilir.

İslam, ikiyüzlülük (nifak) durumuna şiddetle karşıdır - bir insanın dışarıdan bir şey gösterirken içten başka bir şeye sahip olduğu bir durum. Bu davranış, insanoğlu ile Allah arasındaki güveni ve insanların birbirleri arasındaki güveni bozduğu için en ağır günahlardan biri olarak kabul edilir. Bir insanın "bazen bir yolda, bazen diğerinde" olması, tüm tarafları memnun etme girişimi anlamına gelir ancak net bir tutum almaz. Filistin bağlamında bu, örneğin ezilen Filistinlileri ve onların ezicilerini aynı anda destekleme veya siyasi kazanç için adaletsizliği haklı çıkarma çabaları anlamına gelebilir. İslam, böyle bir yaklaşımın adalet ve hakikat ilkelerine aykırı olduğunu öğretir.

Müslüman, kalabalığın peşinden gitmeyen kişidir. Müslüman, Kur'an, Sünnet ve adaletin peşinden giden kişidir. Bugün, daha önce olduğundan çok daha fazla ahlaki açıklık, hakikatin nerede olduğunu bilmek ve basınç, korku veya politik popülarite kaygısı olmadan açıkça onun yanında durmak önemlidir. Bu uyarı sadece sözler değildir. Bu, niyetlerini arındırma, net bir pozisyon alma ve hakikatin yanında durma çağrısıdır, tek başına dursanız bile. Çünkü hakikatin yanında Allah vardır ve O'nunla zafer de vardır. "De ki: Hakikat geldi, yalan yok oldu. Muhakkak ki yalan mahvolacak bir şeydir." Bakara Suresi, 17:81.

Müslüman iki kıyıda birden duramaz. Filistin meselesi bir seçim meselesidir: adalet için mi yoksa karşı mı, ezilenle mi yoksa ezenle mi, İslam'la mı yoksa onu yıkmaya çalışanlarla mı? Bugün Filistin, bütün ümmet için bir çeşit manevi ayna haline gelmiştir. Ona nasıl yaklaştığımız, empati düzeyimizi, İslam'daki inancımızı ve imandaki kardeşlik anlayışımızı gösterir. Bugün bir Müslüman Filistin'e kayıtsızsa, yarın diğer felaketlere karşı da kayıtsız olacaktır. Ve bu manevi çöküşün başlangıcıdır. Filistin, hakikati yalandan, cesareti korkudan, imanı ikiyüzlülükten ayıran bıçak ucudur. Ve her Müslüman sonunda karar vermelidir: dışarıdan değil - yürekten, inanarak ve sonsuza kadar...

Filistin, hakikat ile yalan, adalet ile ezilme arasındaki mücadeleye dönüşmüştür. Müslümanlar için bu sadece bir politik mesele değil aynı zamanda manevi bir meseledir. Filistin'i savunmak, adalet, merhamet ve birlik gibi İslamî değerleri savunmaktır. "Filistin, bıçağın keskin ucudur" - Müslümanların kendi zamanlarının en önemli meselelerine kayıtsız kalamayacakları bir hatırlatmadır. Hakikat ile yalan arasında, ışık ile karanlık arasında seçim yapmalıdırlar. Bu seçim her zaman kolay olmayabilir ama iman, onur ve adaleti korumak için gereklidir.

İslam, bir Müslüman'ın duruşunda kararlı olması gerektiğini, ezilenleri desteklemesi ve kutsal değerleri koruması gerektiğini öğretir. Sadece o zaman dünyadaki görevini yerine getirebilir ve Allah'ın razı olmasını kazanabilir. Karar ver, ey Müslüman!

Palestina si provë: buza e Së Vërtetës dhe gënjeshtra e manovrimit...

Islami, si një fe që mbështetet në parimet e përpunuara të Vërtetësisë, drejtësisë dhe devotshmërisë ndaj Zotit të Lartë, kërkon nga ndjekësit e saj të kuptojnë qartë pozicionin e tyre në botë. Një nga aspektet kyç të këtij pozicioni është nevoja për të bërë zgjedhje ndërmjet Vërtetësisë dhe gënjeshtrës, ndërmjet sinqërisë dhe përgjegjësisë, ndërmjet dritës dhe errësirës. Në kontekstin e botës moderne, Palestina shpesh bëhet simbol i kësaj zgjedhjeje, pasi paraqet një vend ku përplasen ideologji të ndryshme, interesat dhe pikëpamjet e botës...

Lavdi i Takuar Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe nga i cili kërkojmë ndihmë dhe falje. Kërkojmë strehim te Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprimet tona të këqija. Kush udhëhiqet nga Allah në rrugën e vërtetë, nuk mund ta çmontojë askush. Kush e lë në dorë Allahut, nuk mund ta udhëhiqej askush. Dëshirojmë se nuk ka zot përveç Allahut të Vetmit dhe dëshirojmë se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij. Dhe pastaj:

Në botën e sotme, ku vërteta shpesh përzier me gënjeshtrën, ku politika maskohet si drejtësi dhe tradhëtia si neutralitet, zemra e çdo besimtar provohet. Kjo vlen në mënyrë të veçantë për temën e Palestinës — jo vetëm si tokë, por si simbol i shtypjes, rezistencës, besimit dhe provë spirituale globale. "Palestina është majë e thyerjes…" Ky metafor reflekton thellësinë e zgjedhjes para muslimanëve — spirituale, morale dhe politike.

Maja e Thyerjes — Pika e Vërtetësisë

Thyerja simbolizon ekstremitetin. Nuk është mesi i komoditetit apo zona e paqartësisë. Është vendi ku përfundojnë përpjekjet për t'u kënaqur të gjithë dhe fillon përgjegjësia përpara Allahut. Pyetja e Palestinës nuk është vetëm çështje politike. Është pyetje e drejtësisë, e vërtetësisë, shtypjes dhe durimit. Është testim për pozicionin e një muslimani. Islami është feja e vërtetësisë, pa kompromis. Nëse dikush, kur ballafaqohet me padrejtësi, zgjedh neutralitetin, ai nuk është më në anën e vërtetësisë.

Lavdimi — Përkohësisht, Por Jo Përgjithmonë

Në fillim të rrugës, Allah i jep një njeriu një shans për të kuptuar. Kush flet të vërtetën? Ku është drejtësia? Çfarë fshehet prapa propagandës? Kjo është mëshirë e Allahut — jep kohë për të parë. Por në Islam nuk ka "manovrim" të pafundme. Nëse vazhdoni të jeni "me të dy palët", në fund do të gjeni veten me askënd — ose me ata që Allah nuk i pranon. Ky është një rrugë i hollë dhe nuk është i pafund. Vendos, o musliman, kupto ku është e vërteta, pranoje jo vetëm në zemër por edhe në veprime, mos frikësohu të humbësh opinionin publik për të kënaqur Allahun. Në një hadith të Profetit ﷺ thuhet: "Mos frikësohuni për kritikën e kritikuesve kur qëndroni për të vërtetën." (Muslim).

Kur një person lëviz midis Vërtetësisë dhe gënjeshtrës, duke tentuar të kënaqë njërin dhe tjetrin, ai bëhet ai që quhet munafik në Islam. Dhe kjo nuk është thjesht një ofendë, por një gjendje shkatërruese spirituale. Dyfishimi manifestohet më tej në vendimmarrje, veçanërisht në çështjet që lidhen me Ummen dhe shtypjen e muslimanëve. Situata në Palestinë nuk është thjesht një çështje politike. Është çështje e shtypjes, rezistencës, durimit dhe mbrojtjes së shenjësisë islame — xhamia e Al-Aqsës. Kush merr një pozicion neutral, kur muslimanët vriten, xhamitë shkatërrohen dhe vendet e shenjta viollohen, humbet lidhjen me themelat e Islameve.

Shprehja "dhe tanë, dhe juaj" është rruga e dobësisë, mungesës së bindjeve dhe në thelb një tradhtie parimeve. Në Islam nuk ka neutralitet në çështjet e zulmave (padrejtësisë). Çdo musliman duhet të kuptojë: Allah i jep kohë për të menduar, Ai është i mërzitshëm. Ai ofron mundësi për të studiuar, kuptuar dhe peshuar. Por nëse një person vazhdon të vonojë zgjedhjen, përqafimi i tij mund të çojë në shmangien përfundimtare nga e vërteta.

Islami ka qenë kategorikisht kundër dyfishmërisë (nifaq) — një gjendje ku një person shfaq një gjë nga jashtë, por mbahet për një tjetër nga brenda. Ky sjellje konsiderohet si një nga më të rënda makinat sepse shkatërron besnikërinë mes njeriut dhe Allahut, si dhe mes njerëzve. Kur thuhet se një person "ndonjëherë në një rrugë, ndonjëherë në një tjetër," kjo nënkupton një tentativë për të kënaqur të gjitha palët pa marrë një pozicion të qartë. Në kontekstin e Palestinës, kjo mund të dojë, për shembull, tentativat për të mbështetur bashkëkohësisht palestinezët e shtypur dhe shtypësit e tyre, ose përpiqet të justifikojë padrejtësinë për fitim politik. Islami mëson se ky qasje është e papranueshme sepse kundërshton parimet e drejtësisë dhe të vërtetësisë.

Muslimani nuk është dikush që ndjek turmën. Muslimani është ai që ndjek Kuranin, Sunen dhe Drejtësinë. Sot, më shumë se kurrë, është e rëndësishme të ketë qartësi morale, të dijmë ku është e vërteta, dhe të qëndrojmë hapur në anën e saj pavarësisht nga presioni, frika ose popullariteti politik. Ky mësim nuk janë thjesht fjalë. Është një thirrje për të pastruar qëllimet, marrë një pozicion të qartë dhe të qëndrosh me të Vërtetën, edhe nëse je i vetmi. Sepse me të Vërtetën është Allah, dhe me Të është fitoria. "Dhe thoni: E vërteta ka ardhur, dhe gënjeshtra ka zhdukur. Me të vërtetë, gënjeshtra do të zhduket." Sureja Al-Isra, 17:81.

Muslimani nuk mund të qëndrojë në dy bregje. Pyetja e Palestinës është për zgjedhje: për drejtësi apo kundër saj, me të shtypurin apo me shtypësin, me Islam apo me ata që e shkatërrojnë atë. Sot Palestina ka bërë një pasqyrë spirituale për tërë Ummen. Mënyra se si i afrohemi atij tregon nivelin tonë të empatizës, bindjen tonë në Islam dhe kuptimin tonë të vëllezërisë në besim. Dhe nëse sot një musliman është i pakujdesshëm ndaj Palestines, nesër do të jetë i pakujdesshëm ndaj tjera fatkeqësive. Dhe kjo është fillimi i shpërbërjes spirituale. Palestina është thyerja që ndan vërtetën nga gënjeshtra, kurajën nga frika, besimin nga dyfishmëria. Dhe çdo musliman duhet në një moment të vendosë: jo nga jashtë — por nga zemra, me bindje dhe përgjithmonë...

Palestina ka bërë simbolin e luftës ndërmjet vërtetësisë dhe gënjeshtrës, drejtësisë dhe shtypjes. Për muslimanët, kjo nuk është vetëm një çështje politike, por gjithashtu një çështje spirituale. Mbrojtja e Palestines do të thotë mbrojtjen e vlerave islame, si drejtësia, mëshira dhe njësia. "Palestina është majë e thyerjes" — një kujtim se muslimanët nuk mund të qëndrojnë larg nga çështjet më të rëndësishme të kohës së tyre. Ata duhet të zgjedhin ndërmjet vërtetësisë dhe gënjeshtrës, ndërmjet dritës dhe errësirës. Kjo zgjedhje nuk është gjithmonë e lehtë, por është e nevojshme për ruajtjen e besimit, dinjitetit dhe drejtësisë.

Islami mëson se një musliman duhet të jetë i fortë në pozicionin e tij, të mbështesë të shtypurit dhe të mbrojë vlerat e shenjta. Vetëm atëherë mund të plotësojë misionin e tij në tokë dhe të fitojë kënaqësin e Allahut. Vendos, o musliman!