Освобождение от рабства общественного мнения...

Liberation from the slavery of public opinion... / Kamuoyunun köleliğinden kurtuluşu... / Çlirimi nga skllavëria e opinionit publik...

Имам Ибн Кудама аль-Макъдиси, да смилуется над ним Аллах, сказал: "Знай, что большинство людей погибли из-за страха перед порицанием людей и любви к их похвале. И вся их деятельность стала соответствовать довольству людей, надеясь на их похвалу и боясь порицания. И поистине, это из тех качеств, которые губят человека и от которых необходимо избавиться". Мухтасар минхадж аль-касидин, стр 212.

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Болезнь угождения людям: как страх порицания и жажда похвалы губят верующего

Имам Ибн Кудама аль-Макъдиси, да смилуется над ним Аллах, предостерегает нас от опасной болезни сердца – стремления угодить людям в ущерб довольству Аллаха. Его слова являются горькой правдой, актуальной во все времена. В основе этого наставления лежит глубокое понимание человеческой природы и коварства наущений шайтана. Человек, по своей природе, социальное существо, стремящееся к признанию и принятию в обществе. Это стремление само по себе не является чем-то плохим. Однако, когда оно выходит из-под контроля и превращается в приоритет, затмевая собой стремление к довольству Аллаха, оно становится причиной гибели.

Одна из главных причин погибели людей заключается в том, что они становятся заложниками своего страха перед общественным мнением. Этот страх заставляет их изменять свои действия, мысли и даже убеждения, чтобы соответствовать ожиданиям окружающих. Вместо того чтобы следовать высшим ценностям, установленным Аллахом, люди начинают жить ради признания или одобрения других. Это приводит к тому, что их жизнь теряет истинный смысл, поскольку она больше не направлена на достижение довольства Всевышнего. Когда человек делает что-то только для того, чтобы получить похвалу людей, или же избегает определенных действий из-за боязни их порицания, он становится рабом их мнений. Такое поведение лишает его свободы выбора и внутренней силы. Более того, это может стать причиной того, что он совершает грехи, противоречащие предписаниям Шариата, лишь бы сохранить свое положение в глазах общества.

Страх перед порицанием людей также является серьёзным духовным испытанием. Многие боятся проявлять свою религиозность, носить исламскую одежду, соблюдать намаз, открыто следовать предписаниям Ислама, опасаясь осуждения общества. Однако такой страх может привести к отступлению от религиозных обязанностей. Аллах в Коране говорит: «О те, которые уверовали! Если вы боитесь людей, то знайте, что Аллах более достоин, чтобы вы боялись Его». Сура «Аль-Ахзаб», 33:37. Истинный верующий не должен ставить мнение людей выше повелений Аллаха. Даже если общество осуждает его за следование истине, он должен оставаться стойким и помнить, что награда приходит только от Аллаха.

Довольство людей или довольство Аллаха?

Человек не может угодить всем людям. Даже пророки сталкивались с осуждением и критикой. Если бы Пророк Мухаммад, саллаллаху алейхи ва саллам, ориентировался на мнение людей, Ислам не распространился бы. Пророк, саллаллаху алейхи ва саллам, сказал: «Тот, кто старается добиться довольства людей ценой гнева Аллаха, того Аллах оставит на людей. А тот, кто старается добиться довольства Аллаха, даже если это вызывает гнев людей, того Аллах защитит». (Ибн Хиббан). Истинная мудрость заключается в том, чтобы искать довольства Всевышнего, даже если это не нравится окружающим.

В Коране сказано: «Если бы ты подчинился большинству тех, кто на земле, они совратили бы тебя с пути Аллаха. Они следуют лишь предположениям и только измышляют». Сура аль-Анʻам, 6:116. Этот аят напоминает нам, что следование за мнением большинства или стремление угодить людям может увести нас от истинного пути. Мусульманин должен помнить, что его главная цель — довольство Аллаха, а не людей. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) говорил: "Кто сделал своим богом мнение людей, тот стал рабом этого мнения". (передали Абу Дауд и Тирмизи). Эти слова подчеркивают опасность, которая возникает, когда человек начинает ставить удовлетворение людей выше довольства Аллаха. Человек, который живет ради признания со стороны других, фактически поклоняется им, так как его действия продиктованы желанием угодить им, а не Аллаху.

Общественное мнение часто носит поверхностный характер. Люди могут восхищаться тем, что не имеет никакой ценности с точки зрения вечной жизни, или осуждать то, что является благочестивым и достойным. Например, многие боятся показаться слишком набожными или консервативными, потому что боятся насмешек или осуждения со стороны окружающих. В результате они отказываются от выполнения обязательных религиозных практик, таких как ношение хиджаба, регулярное совершение намаза, истинного начала и завершения месяца Рамадана или выполнение обрядов Хаджа.

Любовь к похвале также является серьезным препятствием на пути духовного развития. Если человек совершает добрые дела только для того, чтобы быть замеченным другими, его усилия теряют свою ценность в глазах Аллаха. Пророк (мир ему и благословение Аллаха) сказал: "Действительно, самое опасное из всего, что помещено в сердце человека, – это лицемерие и гордость". (передал Имам Муслим). Любовь к похвале может привести к тому, что человек начинает делать вид, будто он праведен, хотя на самом деле его намерения корыстны. Это может стать причиной того, что его хорошие деяния не будут приняты Аллахом, так как они не были совершены ради Его довольства.

В наши дни, когда социальные сети и цифровые платформы играют огромную роль в формировании общественного мнения, эти наставления Ибн Кудамы становятся особенно актуальными. Многие люди стремятся получить лайки, комментарии и подписчиков, забывая о том, что настоящая цель жизни – это служение Аллаху и подготовка к Судному Дню. Мусульманин должен помнить, что его главный судья – это Аллах, а не люди. Именно Он видит все ваши намерения, поступки и скрытые мотивы. Если вы будете жить ради Его довольства, вас не будут волновать ни порицание, ни похвала людей.

Наставление Ибн Кудамы о страхе перед порицанием людей и любви к их похвале является мощным напоминанием о необходимости освободиться от рабства общественного мнения. Оно побуждает нас сосредоточиться на истинных ценностях и стремиться к довольству Аллаха, независимо от того, что думают окружающие. Только такой подход позволит нам достичь успеха в этой жизни и в загробной. Стремление угодить людям в ущерб довольству Аллаха – это опасная болезнь, которая может привести к гибели. Избавиться от нее – это сложный, но необходимый процесс. Помните слова Ибн Кудамы и постоянно работайте над собой, чтобы очистить свое сердце от этой болезни и достичь довольства Аллаха. Да поможет нам Аллах в этом!

Мы должны стремиться к довольству Аллаха, а не к похвале людей. Страх перед людьми и стремление угодить им могут привести к духовной гибели, но искренность и упование на Аллаха спасут нас в этом мире и в Вечной жизни. Боязнь перед порицанием и стремление к похвале людей – это ловушка, которая может уничтожить духовную чистоту и сбить с истинного пути. Мусульманин должен напоминать себе, что его истинная цель – довольство Аллаха, а не людей. Только Аллах воздаст за наши дела, и только Он знает истинные намерения.

Пусть Аллах укрепит наши сердца, избавит нас от страха перед людьми и сделает нас искренними рабами, которые стремятся только к Его довольству, очистит наши сердца, сделает нас искренними и стойкими в вере. Аминь!

Liberation from the slavery of public opinion...

Imam Ibn Qudamah al-Maqdisi (may Allah have mercy on him) said: "Know that most people died out of fear of people's censure and love of their praise. And all their activities began to correspond to the satisfaction of people, hoping for their praise and fearing censure. And truly, this is one of those qualities that destroy a person and which must be eliminated." Mukhtasar minhaj al-qasidin, page 212.

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

The disease of pleasing people: how fear of censure and thirst for praise ruin a believer

Imam Ibn Qudamah al-Maqdisi, may Allah have mercy on him, warns us against a dangerous heart disease – the desire to please people at the expense of Allah's pleasure. His words are a bitter truth, relevant at all times. This instruction is based on a deep understanding of human nature and the insidiousness of Satan's instigations. Man, by his nature, is a social being striving for recognition and acceptance in society. This aspiration in itself is not something bad. However, when it gets out of control and becomes a priority, overshadowing the pursuit of Allah's pleasure, it becomes the cause of death.

One of the main reasons people die is that they become hostages to their fear of public opinion. This fear causes them to change their actions, thoughts, and even beliefs to meet the expectations of others. Instead of following the higher values established by Allah, people begin to live for the recognition or approval of others. This leads to the fact that their life loses its true meaning, since it is no longer aimed at achieving the satisfaction of the Almighty. When a person does something just to receive people's praise, or avoids certain actions for fear of their censure, he becomes a slave to their opinions. This behavior deprives him of freedom of choice and inner strength. Moreover, this may cause him to commit sins contrary to Sharia law in order to maintain his position in the eyes of society.

The fear of being judged by people is also a serious spiritual challenge. Many are afraid to show their religiosity, to wear Islamic clothes, to observe prayer, to openly follow the precepts of Islam, fearing the condemnation of society. However, such fear can lead to a deviation from religious duties. Allah says in the Qur'an: "O you who believe! If you are afraid of people, then know that Allah is more worthy for you to fear Him." Surah Al-Ahzab, 33:37. A true believer should not put people's opinions above the commands of Allah. Even if society condemns him for following the truth, he must remain steadfast and remember that the reward comes only from Allah.

The satisfaction of people or the satisfaction of Allah?

A person cannot please all people. Even the prophets faced condemnation and criticism. If the Prophet Muhammad, Sallallahu alayhi wa sallam, had been guided by the opinion of the people, Islam would not have spread. The Prophet, Sallallahu Alayhi wa sallam, said: "Whoever tries to achieve people's satisfaction at the cost of Allah's wrath, Allah will leave him to the people. And whoever tries to please Allah, even if it angers people, Allah will protect him." (Ibn Hibban). True wisdom consists in seeking the satisfaction of the Almighty, even if others do not like it.

The Quran says, "If you had obeyed most of those on earth, they would have led you astray from the path of Allah. They only follow assumptions and only invent." Surah al-anaam, 6:116. This verse reminds us that following the opinion of the majority or trying to please people can lead us away from the true path. A Muslim should remember that his main goal is the satisfaction of Allah, not people. The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) said: "Whoever has made the opinion of men his god has become a slave to that opinion." (narrated by Abu Dawood and Tirmidhi). These words emphasize the danger that arises when a person begins to put the satisfaction of others above the satisfaction of Allah. A person who lives for the sake of recognition from others actually worships them, since his actions are dictated by the desire to please them, not Allah.

Public opinion is often superficial. People can admire what has no value in terms of eternal life, or condemn what is pious and worthy. For example, many people are afraid to appear too pious or conservative because they are afraid of ridicule or condemnation from others. As a result, they refuse to perform obligatory religious practices such as wearing the hijab, regularly performing prayer, the true beginning and end of the month of Ramadan, or performing Hajj rituals.

The love of praise is also a serious obstacle to spiritual development. If a person does good deeds only to be noticed by others, his efforts lose their value in the eyes of Allah. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said: "Indeed, the most dangerous thing that is placed in the human heart is hypocrisy and pride." (narrated by Imam Muslim). The love of praise can lead to the fact that a person begins to pretend that he is righteous, although in fact his intentions are selfish. This may be the reason that his good deeds will not be accepted by Allah, as they were not done for His pleasure.

Nowadays, when social networks and digital platforms play a huge role in shaping public opinion, these instructions of Ibn Qudamah are becoming especially relevant. Many people strive to get likes, comments and followers, forgetting that the real purpose of life is to serve Allah and prepare for the Day of Judgment. A Muslim should remember that his main judge is Allah, not people. It is He who sees all your intentions, actions and ulterior motives. If you live for His pleasure, you will not care about the censure or praise of people.

Ibn Qudamah's admonition about the fear of blaming people and the love of their praise is a powerful reminder of the need to free oneself from the bondage of public opinion. It encourages us to focus on true values and strive for the satisfaction of Allah, regardless of what others think. Only this approach will allow us to achieve success in this life and in the afterlife. The desire to please people at the expense of Allah's pleasure is a dangerous disease that can lead to death. Getting rid of it is a difficult but necessary process. Remember the words of Ibn Qudamah and constantly work on yourself to cleanse your heart of this disease and achieve the satisfaction of Allah. May Allah help us in this!

We should strive for the satisfaction of Allah, not for the praise of others. Fear of people and the desire to please them can lead to spiritual ruin, but sincerity and trust in Allah will save us in this world and in Eternal life. The fear of censure and the desire for people's praise is a trap that can destroy spiritual purity and lead astray. A Muslim should remind himself that his true goal is to please Allah, not people. Only Allah will reward our deeds, and only He knows our true intentions.

May Allah strengthen our hearts, free us from fear of people and make us sincere slaves who seek only His satisfaction, purify our hearts, make us sincere and steadfast in faith. Amen to that!

Kamuoyunun köleliğinden kurtuluşu...

İmam İbn Kudama el-Makdisi, Allah ona merhamet etsin dedi ki: "Bil ki insanların çoğu, insanların kınanmasından korktukları ve övgülerini sevdikleri için öldü. Ve onların tüm faaliyetleri, övgülerini umarak ve kınanmaktan korkarak insanların memnuniyetine uygun hale geldi. Şüphesiz bunlar, insanı yok eden ve kurtulması gereken niteliklerden biridir." Muhtasar minhac al-qasidin, sayfa 212.

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

İnsanları memnun etme hastalığı: Kınama korkusu ve övgüye duyulan susuzluk inananı nasıl mahveder?

İmam İbn Kudama el-Makdisi, Allah ona merhamet etsin, bizi tehlikeli bir kalp hastalığına karşı uyarıyor – Allah'ın rızası pahasına insanları memnun etme arzusu. Sözleri her zaman geçerli olan acı bir gerçektir. Bu talimat, insan doğasına ve şeytanın kışkırtmalarının aldatıcılığına dair derin bir anlayışa dayanmaktadır. İnsan, doğası gereği, toplumda tanınmaya ve kabullenmeye çalışan sosyal bir varlıktır. Bu özlemin kendisi kötü bir şey değildir. Ancak bu, kontrolden çıkıp önceliğe dönüştüğünde, Allah'ın rızasına yönelik arzuyu gölgede bıraktığında, yıkıma neden olur.

Can kaybının ana nedenlerinden biri, kamuoyundan korktukları için rehin alınmalarıdır. Bu korku, onların başkalarının beklentilerine uyacak şekilde eylemlerini, düşüncelerini ve hatta inançlarını değiştirmelerine neden olur. İnsanlar, Allah'ın belirlediği en yüksek değerleri takip etmek yerine, başkalarının tanınması veya onaylanması için yaşamaya başlarlar. Bu, artık Yüce'nin memnuniyetine ulaşmayı amaçlamadığı için hayatlarının gerçek anlamını kaybetmesine neden olur. Bir insan, yalnızca insanların övgüsünü almak için bir şeyler yaptığında veya kınama korkusuyla belirli eylemlerden kaçındığında, onların görüşlerinin kölesi olur. Bu davranış onu seçim özgürlüğünden ve içsel gücünden mahrum eder. Üstelik bu, toplumun gözünde konumunu korumak için Şeriatın emirlerine aykırı günah işlemesine neden olabilir.

İnsanları kınama korkusu da ciddi bir ruhsal sıkıntıdır. Birçoğu, toplumun kınanmasından korkarak dindarlıklarını göstermekten, islami kıyafetler giymekten, namaza uymaktan, İslam'ın emirlerine açıkça uymaktan korkuyor. Ancak böyle bir korku, dini görevlerden sapmaya yol açabilir. Allah Kuran'da şöyle der: "Ey inananlar! Eğer insanlardan korkuyorsanız, bilin ki Allah, O'ndan korkmanız için daha layıktır." Ahzab Suresi, 33:37. Gerçek inanan, insanların görüşlerini Allah'ın emirlerinin önüne koymamalıdır. Toplum onu gerçeğe uyduğu için kınasa bile, sebat etmeli ve ödülün ancak Allah'tan geldiğini hatırlamalıdır.

İnsanların rızası mı yoksa Allah'ın rızası mı?

Bir insan tüm insanları memnun edemez. Peygamberler bile kınama ve eleştiriyle karşı karşıya kaldılar. Eğer Peygamber Muhammed sallallahu aleyhi wa sallam halkın görüşüne yönelmiş olsaydı, İslam yayılmazdı. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle dedi: "Kim Allah'ın gazabı pahasına insanların rızasını kazanmaya çalışırsa, Allah bunu insanlara bırakacaktır. Kim Allah'ın rızasını kazanmaya çalışırsa, bu insanların gazabına uğrasa bile onu Allah koruyacaktır»" (İbn Hibban). Gerçek bilgelik, çevresindekiler bundan hoşlanmasa bile, Yüce'nin memnuniyetini aramaktır.

Kuran'da şöyle söylenir: "Eğer yeryüzündekilerin çoğuna itaat etseydin, onlar seni Allah yolundan saptırırlardı. Onlar sadece zanna uyuyorlar ve sadece uyduruyorlar.» En'am Suresi, 6:116. Bu ayet bize, çoğunluğun görüşüne uymanın veya insanları memnun etmeye çalışmanın bizi doğru yoldan uzaklaştırabileceğini hatırlatır. Bir Müslüman, asıl amacının insanların değil, Allah'ın rızası olduğunu hatırlamalıdır. Hz. Muhammed (Allah'ın selamı ve bereketi onun üzerine olsun) şöyle derdi: "İnsanların görüşlerini tanrı olarak yapan, bu görüşün kölesi olmuştur." (Ebu Davud ve Tirmizi'ye teslim edildi). Bu sözler, bir insan, insanların memnuniyetini Allah'ın memnuniyetinin önüne koymaya başladığında ortaya çıkan tehlikenin altını çiziyor. Başkalarının tanınması için yaşayan bir insan, eylemleri Allah'ı değil, onları memnun etme arzusuyla belirlendiği için aslında onlara tapmaktadır.

Kamuoyu genellikle yüzeyseldir. İnsanlar, sonsuz yaşam açısından hiçbir değeri olmayan şeye hayran kalabilirler veya dindar ve onurlu olanı kınayabilirler. Örneğin birçoğu, etrafındakiler tarafından alay edilmekten veya yargılanmaktan korktukları için çok dindar veya muhafazakar görünmekten korkuyor. Sonuç olarak, başörtüsü takmak, düzenli olarak namaz kılmak, Ramazan ayının gerçek başlangıcını ve bitişini yapmak veya Hac ayinlerini yerine getirmek gibi zorunlu dini uygulamaları yapmaktan vazgeçerler.

Övgü sevgisi de ruhsal gelişimin önünde büyük bir engeldir. Bir insan ancak başkaları tarafından fark edilmek için iyi işler yaparsa, çabaları Allah'ın gözünde değerini kaybeder. Peygamber (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun) dedi ki: "Gerçekten de insanın kalbine yerleştirilen her şeyin en tehlikelisi ikiyüzlülük ve gururdur." (İmam Müslim tarafından rivayet edilmiştir). Övgü sevgisi, gerçekte niyetleri bencil olsa da, bir kişinin doğruymuş gibi davranmaya başlamasına neden olabilir. Bu, O'nun rızası için yapılmadığı için O'nun iyi işlerinin Allah tarafından kabul edilmemesine neden olabilir.

Sosyal medyanın ve dijital platformların kamuoyunun şekillenmesinde büyük rol oynadığı bu günlerde, İbn Kudama'nın bu talimatları özellikle alakalı hale geliyor. Pek çok insan, hayatın asıl amacının Allah'a hizmet etmek ve Kıyamet gününe hazırlanmak olduğunu unutarak beğeni, yorum ve takipçi kazanmaya çalışır. Bir Müslüman, baş yargıcının insan değil Allah olduğunu hatırlamalıdır. Tüm niyetlerinizi, eylemlerinizi ve gizli nedenlerinizi gören odur. Eğer O'nun rızası için yaşarsanız, insanların ne kınanması ne de övgüsü sizi rahatsız etmeyecektir.

İbn Kudama'nın insanları kınama korkusu ve onların övgülerine olan sevgisi konusundaki talimatı, kamuoyunun köleliğinden kurtulma ihtiyacının güçlü bir hatırlatıcısıdır. Çevremizdekiler ne düşünürse düşünsün, bizi gerçek değerlere odaklanmaya ve Allah'ın rızası için çabalamaya teşvik eder. Ancak bu yaklaşım, bu hayatta ve öbür dünyada başarıya ulaşmamızı sağlayacaktır. Allah'ın rızası pahasına insanları memnun etmeye çalışmak, ölüme yol açabilecek tehlikeli bir hastalıktır. Ondan kurtulmak zor ama gerekli bir süreçtir. İbn Kudama'nın sözlerini hatırlayın ve bu hastalıktan kalbinizi temizlemek ve Allah'ın rızasına ulaşmak için sürekli kendiniz üzerinde çalışın. Allah bu konuda bize yardım etsin!

İnsanların övgüsüne değil, Allah'ın rızasına çabalamalıyız. İnsanlardan korkma ve onları memnun etme arzusu ruhsal yıkıma yol açabilir, ancak Allah'a karşı samimiyet ve umut bizi bu dünyada ve Ahirette kurtaracaktır. Kınamadan önce duyulan korku ve insanların övülme arzusu, manevi saflığı yok edebilecek ve sizi doğru yoldan saptırabilecek bir tuzaktır. Bir Müslüman, gerçek amacının insanların değil, Allah'ın rızası olduğunu kendine hatırlatmalıdır. Yaptıklarımızın karşılığını ancak Allah verecektir.O, doğru niyetleri bilendir.

Allah kalplerimizi güçlendirsin, bizi insanlardan korkmaktan kurtarsın ve bizi ancak O'nun rızasını arayan samimi köleler yapsın, kalplerimizi arındırsın, bizi samimi ve imanda kararlı yapsın. Amen!

Çlirimi nga skllavëria e opinionit publik...

Imam Ibn Qudamah el-Maqdisi (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: "Dije se shumica e njerëzve vdiqën nga frika e censurës së njerëzve dhe dashuria për lavdërimin e tyre. Dhe të gjitha aktivitetet e tyre filluan të korrespondojnë me kënaqësinë e njerëzve, duke shpresuar për lavdërimin e tyre dhe duke pasur frikë nga censura. Dhe me të vërtetë, kjo është një nga ato cilësi që shkatërrojnë një person dhe që duhet të eliminohet."Mukhtasar minhaj al-qasidin, faqe 212.

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Sëmundja e kënaqjes së njerëzve: si frika nga censura dhe etja për lavdërim shkatërrojnë një besimtar

Imam Ibn Qudamah el – Maqdisi, Allahu e mëshiroftë, na paralajmëron kundër një sëmundjeje të rrezikshme të zemrës-dëshirës për t'i kënaqur njerëzit në kurriz të kënaqësisë së Allahut. Fjalët e tij janë një e vërtetë e hidhur, e rëndësishme në çdo kohë. Ky udhëzim bazohet në një kuptim të thellë të natyrës njerëzore dhe tinëzisë së nxitjeve të Satanait. Njeriu, nga natyra e tij, është një qenie shoqërore që përpiqet për njohje dhe pranim në shoqëri. Kjo aspiratë në vetvete nuk është diçka e keqe. Mirëpo, kur del jashtë kontrollit dhe bëhet prioritet, duke lënë në hije ndjekjen e kënaqësisë së Allahut, bëhet shkak i vdekjes.

Një nga arsyet kryesore që njerëzit vdesin është se ata bëhen peng të frikës së tyre nga opinioni publik. Kjo frikë i bën ata të ndryshojnë veprimet, mendimet dhe madje edhe besimet e tyre për të përmbushur pritjet e të tjerëve. Në vend që të ndjekin vlerat më të larta të vendosura nga Allahu, njerëzit fillojnë të jetojnë për njohjen ose miratimin e të tjerëve. Kjo çon në faktin se jeta e tyre humbet kuptimin e saj të vërtetë, pasi nuk synon më arritjen e kënaqësisë së Të Plotfuqishmit. Kur një person bën diçka vetëm për të marrë lavdërimin e njerëzve, ose shmang veprime të caktuara nga frika e censurës së tyre, ai bëhet skllav i mendimeve të tyre. Kjo sjellje e privon atë nga liria e zgjedhjes dhe forca e brendshme. Për më tepër, kjo mund ta bëjë atë të kryejë mëkate në kundërshtim me ligjin E Sheriatit në mënyrë që të ruajë pozicionin e tij në sytë e shoqërisë.

Frika për t'u gjykuar nga njerëzit është gjithashtu një sfidë serioze shpirtërore. Shumë kanë frikë të tregojnë fetarinë e tyre, të veshin rroba Islame, të respektojnë lutjen, të ndjekin hapur porositë e Islamit, nga frika e dënimit të shoqërisë. Sidoqoftë, një frikë e tillë mund të çojë në një devijim nga detyrat fetare. Allahu thotë Në Kuran: "O ju që besoni! Nëse ke frikë nga njerëzit, atëherë dije se Allahu është më i denjë që ti të kesh frikë prej tij."Surah Al-Ahzab, 33: 37. Një besimtar i vërtetë nuk duhet t'i vendosë mendimet e njerëzve mbi urdhrat e Allahut. Edhe nëse shoqëria e dënon atë për ndjekjen e së vërtetës, ai duhet të mbetet i palëkundur dhe të kujtojë se shpërblimi vjen vetëm nga Allahu.

Kënaqësia e njerëzve apo kënaqësia E Allahut?

Një person nuk mund t'i kënaqë të gjithë njerëzit. Edhe profetët u përballën me dënime dhe kritika. Nëse Profeti Muhamed, Sallallahu alejhi ue sallam, do të ishte udhëhequr nga mendimi i njerëzve, Islami nuk do të ishte përhapur. Pejgamberi, Sallallahu Alejhi ue sallam, ka thënë: "Kush përpiqet të arrijë kënaqësinë e njerëzve me koston e zemërimit të Allahut, Allahu Do t'ia lërë atë njerëzve. E kush përpiqet ta kënaqë Allahun, edhe nëse i zemëron njerëzit, Allahu do ta mbrojë atë."(Ibn Hibban). Mençuria e vërtetë konsiston në kërkimin e kënaqësisë së Të Plotfuqishmit, edhe nëse të tjerëve nuk u pëlqen.

Kur'ani thotë: "nëse do t'u bindeshit shumicës së atyre në tokë, ata do t'ju kishin çuar në rrugë të gabuar nga rruga e Allahut. Ata vetëm ndjekin supozimet dhe vetëm shpikin."Surah al-anaam, 6: 116. Ky ajet na kujton se ndjekja e mendimit të shumicës ose përpjekja për të kënaqur njerëzit mund të na largojë nga rruga e vërtetë. Një Musliman duhet të kujtojë se qëllimi i tij kryesor është kënaqësia e Allahut, jo e njerëzve. Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: "Kushdo që ka bërë mendimin e njerëzve, perëndia i tij është bërë skllav i këtij mendimi."(transmetuar nga Ebu Davudi dhe Tirmidhiu). Këto fjalë theksojnë rrezikun që lind kur një person fillon të vendosë kënaqësinë e të tjerëve mbi kënaqësinë e Allahut. Një person që jeton për hir të njohjes nga të tjerët në të vërtetë i adhuron ata, pasi veprimet e tij diktohen nga dëshira për t'i kënaqur ata, jo Nga Allahu.

Opinioni publik është shpesh sipërfaqësor. Njerëzit mund të admirojnë atë që nuk ka vlerë për sa i përket jetës së përjetshme, ose të dënojnë atë që është e devotshme dhe e denjë. Për shembull, shumë njerëz kanë frikë të duken shumë të devotshëm ose konservatorë sepse kanë frikë nga tallja ose dënimi nga të tjerët. Si rezultat, ata refuzojnë të kryejnë praktika të detyrueshme fetare si mbajtja e hixhabit, kryerja e rregullt e lutjes, fillimi dhe fundi i vërtetë i muajit Të Ramazanit ose kryerja e ritualeve Të Haxhit.

Dashuria e lavdërimit është gjithashtu një pengesë serioze për zhvillimin shpirtëror. Nëse një person bën vepra të mira vetëm për t'u vënë re nga të tjerët, përpjekjet e tij humbasin vlerën e tyre në sytë e Allahut. Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: "Me të vërtetë, gjëja më e rrezikshme që vendoset në zemrën e njeriut është hipokrizia dhe krenaria."(transmetuar nga Imam Muslimi). Dashuria e lavdërimit mund të çojë në faktin se një person fillon të pretendojë se është i drejtë, megjithëse në fakt qëllimet e tij janë egoiste. Kjo mund të jetë arsyeja që veprat e tij të mira nuk do të pranohen nga Allahu, pasi ato nuk janë bërë për kënaqësinë e tij.

Në ditët e sotme, kur rrjetet sociale dhe platformat dixhitale luajnë një rol të madh në formësimin e opinionit publik, këto udhëzime të Ibn Qudamah po bëhen veçanërisht të rëndësishme. Shumë njerëz përpiqen të marrin pëlqime, komente dhe ndjekës, duke harruar se qëllimi i vërtetë i jetës është t'i shërbejë Allahut dhe të përgatitet Për Ditën e Gjykimit. Një Musliman duhet të kujtojë se gjykatësi i tij kryesor është Allahu, jo njerëzit. Heshtë ai që sheh të gjitha qëllimet, veprimet dhe motivet tuaja të fshehta. Nëse jetoni për kënaqësinë e tij, nuk do të kujdeseni për censurën ose lavdërimin e njerëzve.

Këshilla e Ibn Qudamah për frikën e fajësimit të njerëzve dhe dashurinë për lavdërimin e tyre është një kujtesë e fuqishme e nevojës për t'u çliruar nga skllavëria e opinionit publik. Na nxit të përqendrohemi në vlerat e vërteta dhe të përpiqemi për kënaqësinë e Allahut, pavarësisht se çfarë mendojnë të tjerët. Vetëm kjo qasje do të na lejojë të arrijmë sukses në këtë jetë dhe në jetën e përtejme. Dëshira për t'i kënaqur njerëzit në kurriz të kënaqësisë Së Allahut është një sëmundje e rrezikshme që mund të çojë në vdekje. Të heqësh qafe atë është një proces i vështirë, por i nevojshëm. Mbani mend fjalët e Ibn Qudamah dhe vazhdimisht punoni për veten tuaj për të pastruar zemrën tuaj nga kjo sëmundje dhe për të arritur kënaqësinë e Allahut. Allahu na ndihmoftë në këtë!

Ne duhet të përpiqemi për kënaqësinë e Allahut, jo për lavdërimin e të tjerëve. Frika nga njerëzit dhe dëshira për t'i kënaqur ata mund të çojë në shkatërrim shpirtëror, por sinqeriteti dhe besimi te Allahu do të na shpëtojë në këtë botë dhe në jetën e Përjetshme. Frika nga censura dhe dëshira për lavdërimin e njerëzve është një kurth që mund të shkatërrojë pastërtinë shpirtërore dhe të çojë në humbje. Një Musliman duhet t'i kujtojë vetes se qëllimi i tij i vërtetë është të kënaqë Allahun, jo njerëzit. Vetëm Allahu do t'i shpërblejë veprat tona, dhe Vetëm ai i di qëllimet tona të vërteta.

Allahu na forcoftë zemrat tona, na çliroftë nga frika e njerëzve dhe na bëftë robër të sinqertë të cilët kërkojnë vetëm kënaqësinë e tij, i pastrojmë zemrat tona, na bën të sinqertë dhe të palëkundur në besim. Amen për këtë!