Опасность замысловатостей и потеря благодати знания...

The danger of intricacies and the loss of the grace of knowledge... / Karmaşıklığın tehlikesi ve bilginin zarafetinin kaybı... / Rreziku i ndërlikimeve dhe humbja e hirit të dijes...

Имам аль-Ауза’и, да одарит его Аллах Своей милостью, сказал: «Если Аллах хочет лишить раба благодати знания, то Он помещает в его уста замысловатости». Под «замысловатостями» подразумеваются заковыристые вопросы, сложные, каверзные вещи, которые человек задаёт по причине упрямства, вычурности и изощренности с плохим намерением, дабы вызвать сомнения, увеличить споры и пререкания друг с другом. Тот, чьё устремление и усердие в приобретении знания, сосредоточено на выискивании и поднятии всяких редких, необычных и каверзных вопросов, и нет у него пыла и стремления понять из слов Аллаха и Его посланника то, что требуется от него, и нет желания познать установленные Аллахом границы, а также то, что принесёт пользу ему из деяний, тот растрачивает напрасно своё время и лишается благодати знания...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Осторожность в знаниях: когда вопросы отдаляют от Истины

Ислам — это религия, основанная на знании, мудрости и истине. Аллах в Своем великом милосердии даровал людям возможность познавать Его через Коран, сунну Пророка Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха) и другие источники божественного откровения. Однако не все люди подходят к приобретению знаний с правильными намерениями. Некоторые из них увлекаются "замысловатостями", которые вместо того, чтобы привести их к свету, затягивают в тьму споров, сомнений и бесполезных размышлений.

Знание в Исламе — это один из величайших даров Аллаха, которое возвышает человека и приближает его к Истине. Однако не всякое стремление к знаниям является благословением. Существует тонкая граница между искренним поиском истины и бесполезными вопросами, которые приводят к заблуждению и лишению благодати знания. В приведенном изречении говорится о том, что если Аллах хочет лишить раба Своего знания, то Он помещает в его уста замысловатости. Это предостережение от излишней вычурности и изощренности в вопросах, когда человек задает их не ради понимания истины, а ради споров, сомнений и бесплодных дискуссий. Давайте разберем эту мысль подробнее.

Ислам рассматривает знание как свет, который ведет человека к Истине. В Коране Аллах говорит: «Скажи: разве равны те, которые знают, и те, которые не знают?» Сура Аз-Зумар, 39:9. Знание имеет цель — приблизить человека к Аллаху, помочь ему понять смысл своего существования и вести праведную жизнь. Однако, если человек использует знание для бесполезных споров, он теряет его благодать. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение) сказал: «Поистине, наибольшим страхом для моей общины является тот, кто является красноречивым спорщиком». (Ахмад). Это указывает на то, что злоупотребление знаниями, их использование ради споров и каверзных вопросов может стать причиной того, что человек лишится истинного понимания религии.

Под термином "замысловатости" в данном назидании подразумеваются вопросы, которые носят искусственный характер, лишены практической пользы и часто ставятся человеком ради демонстрации своей эрудиции или с целью вызвать споры. Такие вопросы могут быть:

Каверзными — они создаются для запутывания других людей.
Редкими — они касаются тем, которые практически никогда не встречаются в повседневной жизни.
Проблематичными — они затрагивают сложные философские или теологические аспекты без реальной необходимости.
Спорными — они направлены на возбуждение дискуссий, увеличивающих разногласия между людьми.

Такие вопросы, как правило, вытекают из неправильного намерения: вместо того чтобы стремиться к истине и пользе, человек начинает искать сложности ради сложностей, создавая помехи для себя и окружающих. Примером подобных вопросов могут быть излишне философские рассуждения о том, что Аллах не объяснил человеку, а также вопросы, которые не имеют практического значения для верующего. Пророк (мир ему и благословения Аллаха) неоднократно предостерегал от подобного подхода. Человек, который вместо того, чтобы изучать предписания Аллаха, его законы и границы дозволенного и запретного, занимается выискиванием редких или спорных вопросов, постепенно теряет связь с истиной. Он уходит от главного, углубляется в детали, которые не приближают его к Аллаху, а, наоборот, могут ввести в заблуждение. 

Пример из Корана: история с коровой. Когда Аллах повелел народу Исраиля принести в жертву корову, они вместо того, чтобы выполнить этот приказ, начали задавать множество уточняющих вопросов: «Какая она?» «Какого она цвета?» «Какая она по возрасту?» В конечном итоге им стало трудно выполнить этот приказ, хотя изначально все было просто. Этот пример показывает, что излишние вопросы могут не только усложнить выполнение предписаний Аллаха, но и сделать их трудными для самого спрашивающего.

Почему такие вопросы опасны?

Человек, который сосредотачивается на замысловатых вопросах, теряет фокус на том, что действительно важно: понимании основ веры, обязанностей перед Аллахом и принципов добродетельной жизни. Он начинает углубляться в детали, которые не имеют значения для его ежедневной практики.

Замысловатые вопросы часто порождают сомнения, особенно среди тех, кто недостаточно хорошо знаком с религией. Это может привести к духовному застою или даже к отказу от важных религиозных принципов.

Время — один из самых ценных даров Аллаха. Тот, кто тратит его на бесполезные размышления и споры, лишает себя возможности заниматься делами, которые принесут ему пользу в этой жизни и в Ахирате.

Как сказано в назидании, если человек злоупотребляет своими интеллектуальными способностями, используя их для создания проблем вместо решения их, то он рискует потерять милость Аллаха в виде знания. Знание становится для него лишь инструментом самовозвышения, а не средством достижения истины.

Истинное знание — это милость Аллаха, которая помогает верующему идти по прямому пути. Однако злоупотребление знаниями, излишняя любознательность в каверзных вопросах и споры могут привести к тому, что человек лишится этой благодати. Важно помнить, что истинное знание – это не лабиринт сложных вопросов, а свет, освещающий путь к Аллаху.

Пусть Аллах сделает нас из тех, кто изучает полезное знание, применяет его в своей жизни и использует его ради приближения к Нему, а не ради пустых споров и сомнений. Аминь!

The danger of intricacies and the loss of the grace of knowledge...

Imam al-Awza'i (may Allah have mercy on him) said: "If Allah wants to deprive a slave of the grace of knowledge, then He puts intricacies in his mouth." By "intricacies" are meant tricky questions, complex, tricky things that a person asks because of stubbornness, pretentiousness and sophistication with bad intent in order to raise doubts, increase arguments and bickering with each other. One whose aspiration and diligence in acquiring knowledge is focused on seeking out and raising all sorts of rare, unusual and tricky issues, and he does not have the fervor and desire to understand from the words of Allah and His Messenger what is required of him, and there is no desire to know the boundaries set by Allah, as well as what will benefit him. by his deeds, he wastes his time and is deprived of the grace of knowledge...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

Caution in knowledge: when questions lead away from the Truth

Islam is a religion based on knowledge, wisdom and truth. Allah, in His great mercy, has given people the opportunity to learn about Him through the Quran, the Sunnah of the Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) and other sources of divine revelation. However, not all people approach the acquisition of knowledge with the right intentions. Some of them get carried away with "intricacies" that, instead of bringing them to the light, drag them into the darkness of arguments, doubts and useless reflections.

Knowledge in Islam is one of the greatest gifts of Allah, which elevates a person and brings him closer to the Truth. However, not every pursuit of knowledge is a blessing. There is a fine line between a sincere search for truth and useless questions that lead to confusion and deprivation of the grace of knowledge. The quoted saying says that if Allah wants to deprive a slave of His knowledge, He puts intricacies in his mouth. This is a warning against excessive pretentiousness and sophistication in questions when a person asks them not for the sake of understanding the truth, but for the sake of arguments, doubts and fruitless discussions. Let's examine this thought in more detail.

Islam considers knowledge as the light that leads a person to the Truth. In the Qur'an, Allah says: "Say: are those who know and those who do not know equal?" Surah Az-Zumar, 39:9. Knowledge aims to bring a person closer to Allah, help him understand the meaning of his existence and lead a righteous life. However, if a person uses knowledge for useless arguments, he loses his grace. The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allaah be upon him) said: "Truly, the greatest fear for my community is the one who is an eloquent debater." (Ahmad). This indicates that the misuse of knowledge, its use for the sake of disputes and tricky issues can cause a person to lose a true understanding of religion.

The term "intricacies" in this edification refers to questions that are artificial in nature, devoid of practical benefit, and are often posed by a person for the sake of demonstrating his erudition or in order to provoke controversy. Such questions may be:

Tricky — they are created to confuse other people.
Rare — they relate to topics that are almost never found in everyday life.
Problematic — they touch on complex philosophical or theological aspects without real necessity.
Controversial — they are aimed at arousing discussions that increase disagreements between people.

Such questions, as a rule, follow from the wrong intention: instead of striving for truth and benefit, a person begins to seek difficulties for the sake of difficulties, creating obstacles for himself and others. An example of such questions may be overly philosophical arguments about what Allah has not explained to a person, as well as questions that have no practical significance for a believer. The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) repeatedly warned against this approach. A person who, instead of studying the precepts of Allah, his laws and the boundaries of what is permissible and forbidden, is looking for rare or controversial issues, gradually loses touch with the truth. He gets away from the main point, delves into details that do not bring him closer to Allah, but, on the contrary, can mislead.

An example from the Koran: the story of the cow. When Allah ordered the people of Israel to sacrifice a cow, instead of following this order, they began to ask many clarifying questions: "What is she like?" "What color is she?" "What is her age?" Eventually, it became difficult for them to carry out this order, although initially everything was simple. This example shows that unnecessary questions can not only complicate the fulfillment of Allah's orders, but also make them difficult for the questioner himself.

Why are such questions dangerous?

A person who focuses on complicated issues loses focus on what is really important: understanding the fundamentals of faith, duties to Allah, and principles of a virtuous life. He begins to delve into details that are irrelevant to his daily practice.

Complicated questions often give rise to doubts, especially among those who are not well acquainted with religion. This can lead to spiritual stagnation or even to the abandonment of important religious principles.

Time is one of the most precious gifts of Allah. Anyone who spends it on useless thoughts and arguments deprives himself of the opportunity to engage in activities that will benefit him in this life and in the Ahirate.

As stated in the admonition, if a person abuses his intellectual abilities, using them to create problems instead of solving them, then he risks losing the grace of Allah in the form of knowledge. Knowledge becomes for him only an instrument of self-aggrandizement, and not a means of achieving the truth.

True knowledge is the grace of Allah, which helps a believer to follow a straight path. However, the abuse of knowledge, excessive curiosity in tricky matters and disputes can lead to the fact that a person loses this grace. It is important to remember that true knowledge is not a maze of complicated questions, but a light that illuminates the path to Allah.

May Allah make us one of those who study useful knowledge, apply it in their lives and use it for the sake of approaching It, and not for the sake of empty arguments and doubts. Amen to that!

Karmaşıklığın tehlikesi ve bilginin zarafetinin kaybı...

İmam el-Awza'i, Allah ona rahmetini versin, dedi ki: »Allah, bir kulun bilgisinin lütfundan mahrum etmek istiyorsa, o zaman onun ağzına karmaşıklıklar koyar." "Karmaşıklıklar" derken, bir kişinin şüphelere neden olmak, birbirleriyle tartışmaları ve tartışmaları artırmak için inatçılık, iddiasızlık ve karmaşıklık nedeniyle kötü niyetle sorduğu korkunç sorular, karmaşık, zor şeyler kastedilmektedir. Bilgi edinmedeki gayreti ve gayreti, her türlü nadir, olağandışı ve karmaşık soruyu aramaya ve gündeme getirmeye odaklanan ve Allah'ın ve elçisinin sözlerinden kendisinden istenenleri anlama hevesi ve özlemi olmayan, Allah'ın belirlediği sınırları bilme arzusu olmayan ve işlerinden kendisine fayda sağlayacak olanı, zamanını boşa harcar ve bilginin lütfundan mahrum kalır...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Bilgide ihtiyatlılık: Sorular Gerçeklerden uzaklaştığında

İslam, bilgiye, bilgeliğe ve gerçeğe dayalı bir dindir. Allah, büyük rahmetiyle, insanlara Kur'an, Hz. Muhammed'in sünneti (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun) ve diğer ilahi vahiy kaynakları aracılığıyla Onu bilme fırsatı verdi. Ancak, tüm insanlar bilgi edinmeye doğru niyetle yaklaşmazlar. Bazıları, onları ışığa getirmek yerine tartışmaları, şüpheleri ve yararsız düşünceleri karanlığa sürükleyen "karmaşıklıklara" düşkündür.

İslam'da bilgi, Allah'ın en büyük armağanlarından biridir ve insanı yükseltir ve onu gerçeğe yaklaştırır. Ancak, her bilgi arzusu bir nimet değildir. Gerçeği samimi bir şekilde aramak ile sapıklığa ve bilginin lütfundan yoksun bırakılmasına yol açan yararsız sorular arasında ince bir sınır vardır. Yukarıdaki söz, eğer Allah bir kulu bilgisinden mahrum etmek istiyorsa, o zaman onun ağzına bir düzenlilik koyar. Bu, insan onları gerçeği anlamak için değil, anlaşmazlıklar, şüpheler ve sonuçsuz tartışmalar uğruna sorduğunda, konularda aşırı iddialılığa ve karmaşıklığa karşı bir uyarıdır. Bu düşünceyi daha ayrıntılı olarak inceleyelim.

İslam, bilgiyi insanı gerçeğe götüren ışık olarak görür. Allah Kuran'da şöyle der: "De ki: Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?"Zumer Suresi, 39:9. Bilginin amacı, insanı Allah'a yaklaştırmak— varlığının anlamını anlamasına ve salih bir yaşam sürmesine yardımcı olmaktır. Ancak kişi bilgiyi yararsız anlaşmazlıklar için kullanırsa, onun lütfunu kaybeder. Hz. Muhammed (as) dedi ki: «Benim topluluğum için en büyük korku, açık sözlü tartışmacıdır.» (Ahmed). Bu, bilginin kötüye kullanılmasının, tartışma uğruna kullanılmasının ve zor meselelerin kişinin din hakkındaki gerçek anlayışını kaybetmesine neden olabileceğini gösterir.

Bu düzenlemedeki "karmaşıklık" terimi, doğası gereği yapay olan, pratik yarardan yoksun olan ve genellikle bir kişi tarafından bilgeliğini göstermek veya tartışmalara neden olmak amacıyla ortaya konan soruları ifade eder. Bu tür sorular şunlar olabilir:

Aldatıcı — başkalarının kafasını karıştırmak için yaratılmışlardır.
Nadirdirler - günlük yaşamda neredeyse hiç bulunmayanlarla ilgilidirler.
Sorunlu — gerçek bir gereklilik olmaksızın karmaşık felsefi veya teolojik yönlere dokunurlar.
Tartışmalıdırlar — insanlar arasındaki anlaşmazlıkları artıran tartışmalar başlatmayı amaçlarlar.

Bu tür sorular, kural olarak, yanlış niyetten kaynaklanır: hakikat ve fayda için çabalamak yerine, bir kişi zorluklar uğruna zorluklar aramaya başlar, kendisine ve başkalarına müdahale eder. Bu tür sorulara bir örnek, Allah'ın insana açıklamadığı şeylere dair gereksiz yere felsefi söylemler ve inanan için pratik önemi olmayan sorular olabilir. Peygamber (as) bu yaklaşıma karşı defalarca uyarıda bulundu. Allah'ın emirlerini, yasalarını ve haram ile haram arasındaki sınırları incelemek yerine, nadir veya tartışmalı konuları aramaya çalışan insan, yavaş yavaş hakka olan ilgisini kaybeder. O, asıl meseleden uzaklaşır, kendisini Allah'a yaklaştırmayan, aksine sapıtabilecek ayrıntılara girer.

Kuran'dan bir örnek: İneğin hikayesi. Allah İsrail halkına bir ineğin kurban edilmesini emredince, bu emre uymak yerine, birçok açıklayıcı soru sormaya başladılar: "Bu nedir?" "O hangi renk?" "Yaşına göre hangisi?» Başlangıçta her şey basit olmasına rağmen, sonunda bu emri yerine getirmeleri zorlaştı. Bu örnek, gereksiz soruların yalnızca Allah'ın emirlerine uymayı zorlaştırmakla kalmayıp, aynı zamanda onları sorgulayanın kendisi için zorlaştırabileceğini göstermektedir.

Bu tür sorular neden tehlikelidir?

Karmaşık konulara odaklanan kişi, gerçekten önemli olan şeye odaklanmasını kaybeder: inancın temellerini, Allah'a karşı yükümlülüklerini ve erdemli yaşamın ilkelerini anlamak. Günlük pratiği için önemli olmayan ayrıntılara girmeye başlar.

Karmaşık sorular, özellikle dine yeterince aşina olmayanlar arasında genellikle şüphe uyandırır. Bu, manevi durgunluğa ve hatta önemli dini ilkelerin terk edilmesine yol açabilir.

Zaman, Allah'ın en değerli armağanlarından biridir. Kim onu yararsız düşünmeye ve tartışmaya harcarsa, bu hayatta ve Ahirette kendisine fayda sağlayacak işlerle uğraşmaktan kendini mahrum bırakır.

Zikredildiği gibi, eğer bir insan entelektüel yeteneklerini kötüye kullanırsa, onları çözmek yerine sorunlar yaratmak için kullanırsa, Allah'ın lütfunu bilgi şeklinde kaybetme riskiyle karşı karşıyadır. Bilgi, onun için gerçeğe ulaşmanın bir aracı değil, yalnızca kendini yüceltmenin bir aracı haline gelir.

Gerçek bilgi, Allah'ın bir nimetidir ve inananlara doğru yolu bulmaları için yardım eder. Bununla birlikte, bilginin kötüye kullanılması, zor konularda aşırı merak ve tartışmalar, bir kişinin bu lütuftan mahrum kalmasına neden olabilir. Gerçek bilginin karmaşık konulardan oluşan bir labirent olmadığını, Allah'a giden yolu aydınlatan bir ışık olduğunu hatırlamak önemlidir.

Allah bizi yararlı bilgiyi öğrenen, onu kendi yaşamına uygulayan ve onu boş anlaşmazlıklar ve şüpheler uğruna değil, Ona yaklaşmak için kullanan bir kişi yapsın. Amen!

Rreziku i ndërlikimeve dhe humbja e hirit të dijes...

Imam el-Awza'i (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: "nëse Allahu dëshiron ta privojë një rob nga hiri i dijes, Atëherë ai vendos në gojën e tij."Me" ndërlikime " nënkuptohen pyetje të ndërlikuara, gjëra komplekse, të ndërlikuara që një person bën për shkak të kokëfortësisë, pretenciozitetit dhe sofistikimit me qëllim të keq në mënyrë që të ngrejë dyshime, të rrisë argumentet dhe grindjet me njëri-tjetrin. Ai aspirata dhe zelli i të cilit në marrjen e njohurive përqendrohet në kërkimin dhe ngritjen e të gjitha llojeve të çështjeve të rralla, të pazakonta dhe të ndërlikuara, dhe ai nuk ka zjarrin dhe dëshirën për të kuptuar nga fjalët e Allahut dhe Të Dërguarit të tij se çfarë kërkohet prej tij, dhe nuk ka dëshirë për të njohur kufijtë e vendosur Nga Allahu, si dhe çfarë do me veprat e tij, ai harxhon kohën e tij dhe privohet nga hiri i dijes...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Kujdes në dije: kur pyetjet të largojnë nga e Vërteta

Islami është fe e bazuar në dije, dituri dhe të vërtetë. Allahu, në mëshirën e tij të madhe, u ka dhënë njerëzve mundësinë të mësojnë rreth tij përmes Kuranit, Sunetit të Profetit Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe burimeve të tjera të shpalljes hyjnore. Sidoqoftë, jo të gjithë njerëzit i qasen përvetësimit të njohurive me qëllimet e duhura. Disa prej tyre tërhiqen nga "ndërlikimet" që, në vend që t'i nxjerrin në dritë, i tërheqin në errësirën e argumenteve, dyshimeve dhe reflektimeve të padobishme.

Dituria në Islam është një nga dhuratat më të Mëdha të Allahut, e cila e lartëson një person dhe e afron atë me Të Vërtetën. Sidoqoftë, jo çdo ndjekje e dijes është një bekim. Ekziston një vijë e hollë midis një kërkimi të sinqertë për të vërtetën dhe pyetjeve të padobishme që çojnë në konfuzion dhe privim të hirit të dijes. Thënia e cituar thotë se nëse Allahu dëshiron të privojë një rob nga dija e tij, ai vendos ndërlikime në gojën e tij. Ky është një paralajmërim kundër pretendimit dhe sofistikimit të tepruar në pyetjet kur një person i pyet ata jo për hir të të kuptuarit të së vërtetës, por për hir të argumenteve, dyshimeve dhe diskutimeve të pafrytshme. Le ta shqyrtojmë këtë mendim në më shumë detaje.

Islami e konsideron dijen si dritën që e çon një person drejt së Vërtetës. Në Kur'an, Allahu thotë: "Thuaj: a janë të barabartë ata që dinë dhe ata që nuk dinë?"Surah Az-Zumar, 39:9. Dija synon ta afrojë një person Me Allahun, ta ndihmojë atë të kuptojë kuptimin e ekzistencës së tij dhe të bëjë një jetë të drejtë. Sidoqoftë, nëse një person përdor njohuri për argumente të padobishme, ai humbet hirin e tij. Profeti Muhamed (paqja dhe bekimi I Allahut qofshin mbi të) tha: "Me të vërtetë, frika më e madhe për komunitetin tim është ai që është një debatues elokuent."(Ahmad). Kjo tregon se keqpërdorimi i dijes, përdorimi i saj për hir të mosmarrëveshjeve dhe çështjeve të ndërlikuara mund të bëjë që një person të humbasë një kuptim të vërtetë të fesë.

Termi "ndërlikime" në këtë ndërtim i referohet pyetjeve që kanë natyrë artificiale, pa përfitim praktik dhe shpesh shtrohen nga një person për hir të demonstrimit të erudicionit të tij ose për të provokuar polemika. Pyetje të tilla mund të jenë:

E ndërlikuar-ato janë krijuar për të ngatërruar njerëzit e tjerë.
Të rralla-ato lidhen me tema që pothuajse nuk gjenden kurrë në jetën e përditshme.
Problematike-ato prekin aspekte komplekse filozofike ose teologjike pa nevojë reale.
Të diskutueshme-ato kanë për qëllim zgjimin e diskutimeve që rrisin mosmarrëveshjet midis njerëzve.

Pyetje të tilla, si rregull, rrjedhin nga qëllimi i gabuar: në vend që të përpiqet për të vërtetën dhe përfitimin, një person fillon të kërkojë vështirësi për hir të vështirësive, duke krijuar pengesa për veten dhe të tjerët. Një shembull i pyetjeve të tilla mund të jenë argumente tepër filozofike për atë Që Allahu nuk i ka shpjeguar një personi, si dhe pyetje që nuk kanë asnjë domethënie praktike për një besimtar. Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) paralajmëronte vazhdimisht kundër kësaj qasjeje. Një person i cili, në vend që të studiojë porositë e Allahut, ligjet e tij dhe kufijtë e asaj që është e lejueshme dhe e ndaluar, po kërkon çështje të rralla ose të diskutueshme, gradualisht humbet kontaktin me të vërtetën. Ai largohet nga pika kryesore, zhytet në detaje që nuk e afrojnë Atë Me Allahun, por, përkundrazi, mund të mashtrojë.

Një shembull nga Kurani: historia e lopës. Kur Allahu urdhëroi popullin E Izraelit të sakrifikonte një lopë, në vend që të ndiqnin këtë urdhër, ata filluan të bënin shumë pyetje sqaruese: "si është ajo?"Çfarë ngjyre është ajo?"Cila është mosha e saj?"Përfundimisht, u bë e vështirë për ta të zbatonin këtë urdhër, megjithëse fillimisht gjithçka ishte e thjeshtë. Ky shembull tregon se pyetjet e panevojshme jo vetëm që mund të komplikojnë përmbushjen e urdhrave të Allahut, por edhe t'i vështirësojnë ato për vetë pyetësin.

Pse pyetje të tilla janë të rrezikshme?

Një person që përqendrohet në çështje të komplikuara humbet përqendrimin në atë që është me të vërtetë e rëndësishme: të kuptuarit e bazave të besimit, detyrave Ndaj Allahut dhe parimeve të një jete të virtytshme. Ai fillon të thellohet në detaje që janë të parëndësishme për praktikën e tij të përditshme.

Pyetjet e ndërlikuara shpesh krijojnë dyshime, veçanërisht në mesin e atyre që nuk janë të njohur mirë me fenë. Kjo mund të çojë në ngecje shpirtërore apo edhe në braktisjen e parimeve të rëndësishme fetare.

Koha është një nga dhuratat më të çmuara të Allahut. Kushdo që e shpenzon atë në mendime dhe argumente të padobishme e privon veten nga mundësia për t'u përfshirë në aktivitete që do t'i sjellin dobi në këtë jetë dhe Në Ahiret.

Siç thuhet në këshillë, nëse një person abuzon me aftësitë e tij intelektuale, duke i përdorur ato për të krijuar probleme në vend që t'i zgjidhë ato, atëherë ai rrezikon të humbasë hirin e Allahut në formën e dijes. Njohuria bëhet për të vetëm një instrument i vetë-madhështisë, dhe jo një mjet për të arritur të vërtetën.

Dituria e vërtetë është hiri i Allahut, i cili ndihmon një besimtar të ndjekë një rrugë të drejtë. Sidoqoftë, abuzimi me njohuritë, kurioziteti i tepruar në çështje dhe mosmarrëveshje të ndërlikuara mund të çojë në faktin se një person e humbet këtë hir. Importantshtë e rëndësishme të mbani mend se njohuria e vërtetë nuk është një labirint pyetjesh të ndërlikuara, por një dritë që ndriçon rrugën drejt Allahut.

Allahu na bëftë një Nga ata që studiojnë njohuri të dobishme, e zbatojnë atë në jetën e tyre dhe e përdorin atë për hir të afrimit të Saj, dhe jo për hir të argumenteve dhe dyshimeve boshe. Amen për këtë!