Они не являются частью Уммы...
They are not part of the Ummah... / Onlar Ümmetin bir parçası değiller... / Ata nuk janë pjesë e Umetit...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Тот, кто не радуется за земли Шама и его освобождение, не является представителем Уммы, так же и те, кто не скорбит по Газе и ее трагедии, не являются частью Уммы. Если вы не чувствуете ни того, ни другого, то вы обуза для нашей Уммы, а не ее часть. Поистине, верующие являются братьями...
Эти строки выражают глубокое чувство солидарности и ответственности внутри мусульманской общины в отношении земель Палестины. Они утверждают, что подлинное членство в Умме определяется не только вероисповеданием, но и сопереживанием, и активной заинтересованностью в судьбе мусульманского мира в целом. Давайте разберем это подробнее:
"Тот, кто не радуется за земли Шама и его освобождение, не является представителем Уммы...": "Земли Шама" – это историческое название региона, включающего современную Сирию, Палестину, Иорданию и Ливан. Фраза "освобождение" относится к освобождению этих земель от израильской оккупации или от других форм угнетения и несправедливости. Это утверждение говорит о том, что подлинный мусульманин должен радоваться успехам и освобождению других мусульман, испытывая чувство единения и братства. Радость здесь не просто эмоция, а показатель солидарности и участия в общей судьбе Уммы. Безразличие к судьбе палестинцев - это отказ от братства и членства в Умме.
"...так же и те, кто не скорбит по Газе и ее трагедии, не являются частью Уммы.": Газа – палестинский анклав, который постоянно сталкивается с блокадой, войнами и гуманитарным кризисом. "Трагедия" обозначает все страдания и лишения, которые переживает население Газы. Утверждение подразумевает, что истинный представитель Уммы не может оставаться равнодушным к страданиям своих братьев и сестер. Скорбь здесь – это выражение сострадания, сопереживания и готовности помочь. Безразличие к страданиям Газы так же рассматривается как отрешение от братства и Уммы.
"Если вы не чувствуете ни того, ни другого, то вы обуза для нашей Уммы, а не ее часть.": Эта часть подчеркивает серьезность предыдущих утверждений. Если человек не разделяет чувства радости за успехи и скорби за страдания других мусульман, он не только не является полноправным членом Уммы, но и становится обузой – его бездействие и равнодушие не только не приносят пользы, но и могут даже вредить общности.
"Поистине, верующие являются братьями...": Это заключительная фраза, которая является основой всего высказывания. Она опирается на основной принцип Ислама о братстве верующих, подчеркивая, что солидарность и взаимная поддержка должны быть естественными проявлениями веры. В целом, эти строки призывают к более глубокому пониманию и выполнению принципов исламского братства. Они критикуют пассивность и равнодушие к проблемам мусульманского мира и подчеркивают необходимость активной солидарности и поддержки в борьбе за справедливость и освобождение...
تعيش الشام مخاضا لنفي الفساد من جسدها بدأت علامات صلاحها، و إذا صلح أمر الشام تبعتها الأمة ففي الحديث ( إذا فسد أهل الشام فلا خير فيكم )
الملائكة تضع أجنحتها على الشام وقت السلم فكيف بها زمن الحرب، ففي الحديث الصحيح : ( يا طوبى للشام تلك ملائكة الله باسطوا أجنحتها على الشام )
[عبد العزيز الطريفي]
Шам сейчас переживает сильные схватки чтобы изгнать порочность и нечестие из своего тела, и начались первые признаки её исцеления. Если исправиться дело Шама, то последует за ней вся Умма. В хадисе приводится: "Если испортится народ Шама, то нет в вас блага. Ангелы простирают свои крылья над Шамом в мирное время, то что же тогда во время войны?! Посланник Аллаха ﷺ сказал : "Туба — для Шама, туба — для Шама, туба — для Шама», его спросили: «Почему?» Он ответил: «Потому что ангелы Милостивого простирают над ним свои крылья". Абдуль Азиз Ат-Тарифи.
Да поможет нам Аллах и Даст правильное понимание сути этой мирской жизни и в будущей жизни Даст достойное место. Аминь!
They are not part of the Ummah...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
Those who do not rejoice for the lands of Sham and its liberation are not representatives of the Ummah, just as those who do not mourn for Gaza and its tragedy are not part of the Ummah. If you don't feel either, then you are a burden to our Ummah, not a part of it. Indeed, believers are brothers...
These lines express a deep sense of solidarity and responsibility within the Muslim community towards the lands of Palestine. They argue that genuine membership in the Ummah is determined not only by religion, but also by empathy and an active interest in the fate of the Muslim world as a whole. Let's take a closer look at this:
"Anyone who does not rejoice for the lands of Sham and his liberation is not a representative of the Ummah...": "Lands of Sham" is the historical name of the region that includes modern Syria, Palestine, Jordan and Lebanon. The phrase "liberation" refers to the liberation of these lands from Israeli occupation or other forms of oppression and injustice. This statement suggests that a genuine Muslim should rejoice in the success and liberation of other Muslims, experiencing a sense of unity and brotherhood. Joy here is not just an emotion, but an indicator of solidarity and participation in the common fate of the Ummah. Indifference to the fate of the Palestinians is a rejection of brotherhood and membership in the Ummah.
"...similarly, those who do not grieve for Gaza and its tragedy are not part of the Ummah.": Gaza is a Palestinian enclave that constantly faces blockade, wars and humanitarian crisis. "Tragedy" refers to all the suffering and deprivation that the people of Gaza are experiencing. The statement implies that a true representative of the Ummah cannot remain indifferent to the suffering of his brothers and sisters. Grief here is an expression of compassion, empathy and willingness to help. Indifference to the suffering of Gaza is also seen as a rejection of the brotherhood and the Ummah.
"If you don't feel either, then you are a burden to our Ummah, not a part of it.": This part highlights the seriousness of the previous statements. If a person does not share the feelings of joy for the successes and sorrow for the sufferings of other Muslims, he is not only not a full member of the Ummah, but also becomes a burden – his inaction and indifference not only do not benefit, but may even harm the community.
"Truly, believers are brothers...": This is the final phrase, which is the basis of the entire statement. It is based on the basic principle of Islam about the brotherhood of believers, emphasizing that solidarity and mutual support should be natural manifestations of faith. In general, these lines call for a deeper understanding and implementation of the principles of the Islamic brotherhood. They criticize passivity and indifference to the problems of the Muslim world and emphasize the need for active solidarity and support in the struggle for justice and liberation...
May Allah help us and give us a correct understanding of the essence of this worldly life and give us a worthy place in the future life. Amen to that!
Onlar Ümmetin bir parçası değiller...
Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:
Şam toprakları ve kurtuluşu için sevinmeyenler Ümmetin temsilcisi değildir, Gazze'ye ve onun trajedisine üzülmeyenler de Ümmetin bir parçası değildir. Eğer ikisini de hissetmiyorsanız, siz onun bir parçası değil, Ümmetimizin yüküysünüz. Şüphesiz inananlar kardeştir...
Bu satırlar, Müslüman toplum içinde Filistin topraklarıyla ilgili derin bir dayanışma ve sorumluluk duygusunu ifade ediyor. Ümmetin gerçek üyeliğinin sadece inançla değil, aynı zamanda empati ve bir bütün olarak Müslüman dünyasının kaderine aktif ilgi ile de belirlendiğini savunuyorlar. Bunu daha ayrıntılı inceleyelim:
"Şam toprakları ve kurtuluşu için sevinmeyen, Ümmetin temsilcisi değildir...": "Şam Toprakları", günümüz Suriye, Filistin, Ürdün ve Lübnan'ı içeren bölgenin tarihi adıdır. "Kurtuluş" ifadesi, bu toprakların İsrail işgalinden veya diğer baskı ve adaletsizliklerden kurtarılmasını ifade eder. Bu ifade, gerçek bir Müslümanın, bir birlik ve kardeşlik duygusu hissederek diğer Müslümanların başarılarından ve özgürleşmelerinden memnun olması gerektiğini göstermektedir. Buradaki neşe sadece bir duygu değil, Ümmetin ortak kaderine dayanışma ve katılımın bir göstergesidir. Filistinlilerin kaderine kayıtsızlık, Ümmete kardeşlik ve üyelikten vazgeçmektir.
"...Gazze'ye ve onun trajedisine üzülmeyenler de Ümmetin bir parçası değiller.": Gazze, sürekli abluka, savaşlar ve insani krizle karşı karşıya kalan bir Filistin yerleşim bölgesidir. "Trajedi", Gazze halkının yaşadığı tüm acıları ve yoksunlukları ifade eder. İfade, Ümmetin gerçek temsilcisinin kardeşlerinin acılarına kayıtsız kalamayacağını ima ediyor. Buradaki keder, şefkatin, empatinin ve yardım etmeye istekli olmanın bir ifadesidir. Gazze'nin acılarına kayıtsızlık, aynı zamanda kardeşlikten ve Ümmetten ayrılma olarak da görülür.
"Eğer ikisini de hissetmiyorsanız, siz onun bir parçası değil, Ümmetimizin yüküsünüz.": Bu kısım, önceki ifadelerin ciddiyetini vurgulamaktadır. Bir kişi, diğer Müslümanların başarılarından dolayı sevinç ve acılarından dolayı üzüntü duygularını paylaşmazsa, sadece Ümmetin tam üyesi olmakla kalmaz, aynı zamanda bir yük haline gelir – eylemsizliği ve kayıtsızlığı sadece fayda sağlamaz, hatta topluma zarar verebilir.
"Şüphesiz inananlar kardeştir...": Bu, tüm ifadenin temeli olan kapanış cümlesidir. Dayanışmanın ve karşılıklı desteğin inancın doğal tezahürleri olması gerektiğini vurgulayarak, İslam'ın inananların kardeşliğine ilişkin temel ilkesine dayanır. Genel olarak, bu satırlar islami kardeşlik ilkelerinin daha derin bir şekilde anlaşılması ve yerine getirilmesi çağrısında bulunuyor. Müslüman dünyasının sorunlarına karşı pasifliği ve kayıtsızlığı eleştiriyorlar ve adalet ve kurtuluş mücadelesinde aktif dayanışma ve desteğe duyulan ihtiyacı vurguluyorlar...
Allah bize yardım etsin, bu dünya hayatının özünü doğru anlasın ve ahirette değerli bir yer versin. Amen!
Ata nuk janë pjesë e Umetit...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
Ata që nuk gëzohen për tokat E Shamit dhe çlirimin e tij nuk janë përfaqësues të Umetit, ashtu si ata që nuk vajtojnë për Gazën dhe tragjedinë e tij nuk janë pjesë e Umetit. Nëse as ti nuk e ndjen, atëherë ti je barrë Për Umetin tonë, e jo pjesë e tij. Në të vërtetë, besimtarët janë vëllezër...
Këto linja shprehin një ndjenjë të thellë solidariteti dhe përgjegjësie brenda komunitetit Mysliman ndaj tokave të Palestinës. Ata argumentojnë se anëtarësimi i vërtetë në Ummet përcaktohet jo vetëm nga feja, por edhe nga ndjeshmëria dhe një interes aktiv për fatin e botës Myslimane në tërësi. Le të hedhim një vështrim më të afërt në këtë:
"Kushdo që nuk gëzohet për tokat E Shamit dhe çlirimin e tij nuk është përfaqësues i Umetit..."Toka e Shamit" është emri historik i rajonit që përfshin Sirinë moderne, Palestinën, Jordaninë dhe Libanin. Fjala "çlirim" i referohet çlirimit të këtyre tokave nga pushtimi Izraelit ose forma të tjera të shtypjes dhe padrejtësisë. Kjo deklaratë sugjeron që Një Mysliman i vërtetë duhet të gëzohet për suksesin dhe çlirimin e Myslimanëve të tjerë, duke përjetuar një ndjenjë uniteti dhe vëllazërie. Gëzimi këtu nuk është vetëm një emocion, por një tregues i solidaritetit dhe pjesëmarrjes në fatin e përbashkët të Umetit. Indiferenca ndaj fatit Të Palestinezëve është një refuzim i vëllazërisë dhe anëtarësimit në Ummet.
"...në mënyrë të ngjashme, ata që nuk brengosen për Gazën dhe tragjedinë e saj nuk janë pjesë e Umetit.": Gaza është një enklavë Palestineze që përballet vazhdimisht me bllokadë, luftëra dhe krizë humanitare. "Tragjedia" i referohet të gjitha vuajtjeve dhe privimeve që po përjeton populli I Gazës. Deklarata nënkupton se një përfaqësues i vërtetë i Umetit nuk mund të mbetet indiferent ndaj vuajtjeve të vëllezërve dhe motrave të tij. Hidhërimi këtu është një shprehje e dhembshurisë, ndjeshmërisë dhe gatishmërisë për të ndihmuar. Indiferenca ndaj vuajtjeve të Gazës shihet gjithashtu si një refuzim i vëllazërisë dhe Ummetit.
"Nëse as ti nuk ndjen, atëherë ti je barrë Për Umetin tonë, e jo pjesë e tij.": Kjo pjesë thekson seriozitetin e deklaratave të mëparshme. Nëse një person nuk ndan ndjenjat e gëzimit për sukseset dhe pikëllimin për vuajtjet e Muslimanëve të tjerë, ai jo vetëm që nuk është një anëtar i plotë i Umetit, por gjithashtu bëhet një barrë – mosveprimi dhe indiferenca e tij jo vetëm që nuk përfitojnë, por madje mund të dëmtojnë komunitetin.
"Me të vërtetë, besimtarët janë vëllezër...: Kjo është fraza përfundimtare, e cila është baza e të gjithë deklaratës. Ai bazohet në parimin bazë Të Islamit në lidhje me vëllazërinë e besimtarëve, duke theksuar se solidariteti dhe mbështetja reciproke duhet të jenë manifestime të natyrshme të besimit. Në përgjithësi, këto linja kërkojnë një kuptim dhe zbatim më të thellë të parimeve të vëllazërisë Islame. Ata kritikojnë pasivitetin dhe indiferencën ndaj problemeve të botës Myslimane dhe theksojnë nevojën për solidaritet aktiv dhe mbështetje në luftën për drejtësi dhe çlirim...
Allahu na ndihmoftë dhe na jep një kuptim të saktë të thelbit të kësaj jete të kësaj bote dhe na jep një vend të denjë në jetën e ardhshme. Amen për këtë!