Они не из Уммы...

They are not part of the Ummah... / Onlar Ümmetin bir parçası değiller... / Ata nuk janë pjesë e Umetit...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Умма не ожидала ничего от правителей мусульман, от этих жалких подобий мужчин, потому что они, по сути, не разделяют ни её мысли, ни её чувства.

Западные колониальные державы утвердили их власть после разрушения Халифата. Ситуация в Газе и заговор против неё не являются новым в поведении этих правителей, как и не ново их предательство в отношении Палестины. Цепь подобных заговоров началась ещё задолго до этого и продолжается до сих пор. Сирия, Ирак и Йемен — наглядные примеры этому. Правители мусульман служат Западу, они его слуги с разными ролями, но с одной единой сутью — работой на неверный Запад и защитой его интересов в мусульманских странах.

Исламская Умма, как и любые другие народы, переживает периоды подъёма и упадка. Но если взглянуть на исламскую историю, сложно найти другой такой период, когда вражда к Умме была настолько глобальной, а сотрудничество с неверным Западом таким откровенным, как сейчас. Для этих правителей врагами являются лишь собственные народы и Исламская Умма, а их главной задачей является плести заговоры против неё. Когда Америка им что-то приказывает, они без колебаний выполняют её повеления, посылая свои армии, чтобы помочь в уничтожении мусульман на Балканах, Афганистане, Ираке, Йемене, Судане и Шаме. Крики вдов, мольбы и призывы о помощи детей и стариков не трогают их сердца. И это неудивительно, ведь они не из нас, а мы не из них.

То, что сегодня происходит с народом Газы — убийства, изгнания, голод и обрушение домов на головы их жителей, никогда бы не случилось, если бы у мусульман был их защитник, за которым они сражались бы и укрывались. Но Исламская Умма потеряла его более ста лет назад, когда арабские и турецкие предатели сговорились с неверными колонизаторами, чтобы разрушить Халифат. С тех пор Коран был отделён от власти, а Исламская Умма была сдвинута с политической арены. Неверные захватили её земли, проливали кровь её сыновей и разворовывали её богатства. А самым лучшим из них стал считаться тот, кто занимается лишь подсчётом погибших и раненных в Палестине, Ираке, Шаме и Судане, не предпринимая ничего больше. А если вдруг они решаются на какие-либо действия, то они не выходят за рамки того, чтобы обратиться к Совету безопасности и ООН с просьбами остановить резню в Газе.

Вопрос Газы, как и всей Палестины — это прежде всего военный вопрос, а не политический. Его нельзя решить за столом переговоров, а только на поле боя, ведь это земля, которую Аллах доверил мусульманам с того момента, как Умару, да будет доволен им Аллах, были вручены ключи от Иерусалима и был составлен знаменитый договор. Поэтому эта земля не подлежит разделению. Действия стойких верующих муджахидов Газы ясно показали, насколько слаб сионистский режим, они не смогут продержаться и часа против самой малочисленной мусульманской армии, не говоря уже о том, что будет, когда все армии Уммы объединятся. Сегодня Умма располагает всеми средствами, чтобы стереть это образование с лица земли. Умма видит, что её основная беда — это её правители, которые удерживают армии от того, чтобы прийти на помощь братьям в Газе. Но с дозволения Аллаха это не будет длиться вечно. Армии — это часть Уммы и так будет всегда, поэтому данное положение временно, сколько бы оно не длилось. Освобождение и победа — это честь, и, по воле Аллаха, она даётся Всевышним лишь искренним из числа воинов Уммы, которых немало.

Те постыдные позиции, которые заняли предательские правители мусульманских стран, молча наблюдающие за резнёй в Газе и по всей Палестине, не пошевельнувшие и пальцем, чтобы остановить это, навсегда будут вписаны в чёрные страницы истории. Они окажутся в одном ряду с предателями, такими как Абу Ригаль и Ибн аль-Альками. Умма встанет против них, и горе тем, кот встанет на сторону врагов Аллаха. Аллах обязательно их спросит: «Почему вы не пришли на помощь жителям Газы, а до этого к жителям Шама, Ирака, Йемена и Судана? Почему вы препятствовали армиям помочь своим братьям, в то время как ранее помогали неверным в борьбе против мусульман?». Что же тогда они ответят Аллаху

В заключение хотим сказать нашим сыновьям и братьям в армиях: эти правители отрекутся от вас в Судный день, заявив, что не имели над вами власти. Почему бы вам не встать на защиту жителей Газы и не написать свои имена на светлых страницах истории? Или вы хотите связать своё будущее с этими правителями-предателями и потерпеть убыток как в этом мире, так и в Будущем? Воистину, это явный убыток.

They are not part of the Ummah...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

The Ummah did not expect anything from the Muslim rulers, from these pathetic semblances of men, because they, in fact, do not share either her thoughts or her feelings.

The Western colonial powers established their authority after the destruction of the Caliphate. The situation in Gaza and the conspiracy against it are not new in the behavior of these rulers, nor is their betrayal of Palestine new. The chain of such conspiracies began long before that and continues to this day. Syria, Iraq and Yemen are clear examples of this. Muslim rulers serve the West, they are its servants with different roles, but with one single essence — working for the wrong West and protecting its interests in Muslim countries.

The Islamic Ummah, like any other nation, is going through periods of rise and decline. But if you look at Islamic history, it is difficult to find another period when hostility to the Ummah was so global, and cooperation with the infidel West was as outspoken as it is now. For these rulers, the enemies are only their own peoples and the Islamic Ummah, and their main task is to plot against it. When America orders them to do something, they do not hesitate to follow her orders, sending their armies to help in the extermination of Muslims in the Balkans, Afghanistan, Iraq, Yemen, Sudan and Sham. The cries of widows, pleas and calls for help from children and the elderly do not touch their hearts. And this is not surprising, because they are not one of us, and we are not one of them.

What is happening to the people of Gaza today — killings, expulsions, starvation and the collapse of houses on the heads of their inhabitants - would never have happened if the Muslims had had their protector, for whom they would have fought and taken shelter. But the Islamic Ummah lost it more than a hundred years ago when Arab and Turkish traitors conspired with the infidel colonizers to destroy the Caliphate. Since then, the Koran has been separated from power, and the Islamic Ummah has been shifted from the political arena. The infidels seized her lands, shed the blood of her sons and plundered her wealth. And the best of them began to be considered the one who is engaged only in counting the dead and wounded in Palestine, Iraq, Sham and Sudan, without doing anything else. And if they suddenly decide to take any action, they do not go beyond asking the Security Council and the UN to stop the massacre in Gaza.

The issue of Gaza, like the whole of Palestine, is primarily a military issue, not a political one. It cannot be resolved at the negotiating table, but only on the battlefield, because this is the land that Allah entrusted to the Muslims from the moment when Umar, may Allah be pleased with him, was handed the keys to Jerusalem and the famous treaty was drawn up. Therefore, this land is not subject to division. The actions of the staunch believers of the Mujahideen of Gaza clearly showed how weak the Zionist regime is, they will not be able to hold out for an hour against the smallest Muslim army, not to mention what will happen when all the armies of the Ummah unite. Today, the Ummah has all the means to wipe this formation off the face of the earth. The Ummah sees that its main problem is its rulers, who keep the armies from coming to the aid of the brothers in Gaza. But with the permission of Allah, this will not last forever. Armies are part of the Ummah and will always be so, so this situation is temporary, no matter how long it lasts. Liberation and victory are an honor, and, according to the will of Allah, it is given by the Almighty only to the sincere among the warriors of the Ummah, of whom there are many.

The shameful positions taken by the treacherous rulers of Muslim countries, who silently watched the massacre in Gaza and throughout Palestine, and did not lift a finger to stop it, will forever be inscribed in the black pages of history. They will find themselves on a par with traitors such as Abu Rigal and Ibn al-Alkami. The Ummah will stand against them, and woe to those who side with the enemies of Allah. Allah will definitely ask them: "Why didn't you come to the aid of the residents of Gaza, and before that to the residents of Sham, Iraq, Yemen and Sudan? Why did you prevent the armies from helping your brothers, when you previously helped the infidels in the fight against Muslims?" Then what will they answer to Allah

In conclusion, we would like to say to our sons and brothers in the armies: These rulers will disown you on Judgment Day, saying that they had no power over you. Why don't you stand up for the people of Gaza and write your names on the bright pages of history? Or do you want to link your future with these traitor rulers and suffer a loss both in this world and in the Future? Indeed, this is a clear loss.

Onlar Ümmetin bir parçası değiller...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Ümmet, Müslüman hükümdarlardan, erkeklerin bu sefil benzerliklerinden hiçbir şey beklemiyordu, çünkü onlar aslında onun düşüncelerini veya duygularını paylaşmıyorlar.

Batılı sömürgeci güçler, Halifeliğin yıkılmasından sonra güçlerini onayladılar. Gazze'deki durum ve buna karşı komplo kurmak, bu yöneticilerin davranışlarında yeni değil, Filistin'e karşı ihanetleri de yeni değil. Bu tür komplolar zinciri bundan çok önce başladı ve bugün de devam ediyor. Suriye, Irak ve Yemen bunun açık örnekleridir. Müslümanların hükümdarları Batı'ya hizmet ediyor, onlar onun hizmetkarlarıdır, farklı rollere sahipler, ancak tek bir özü var — kafir Batı için çalışmak ve Müslüman ülkelerdeki çıkarlarını korumak.

İslami Ümmet, diğer uluslar gibi, yükseliş ve gerileme dönemleri yaşar. Ancak İslam tarihine bakarsanız, Ümmete karşı düşmanlığın bu kadar küresel olduğu ve kafir Batı ile işbirliğinin şu anki kadar açık olduğu böyle başka bir dönem bulmak zordur. Bu yöneticiler için sadece kendi halkları ve İslami Ümmet düşmandır ve asıl görevleri ona karşı komplo kurmaktır. Amerika onlara bir şey emrettiğinde, Balkanlar, Afganistan, Irak, Yemen, Sudan ve Şam'daki Müslümanların yok edilmesine yardım etmek için ordularını göndererek emirlerine uymaktan çekinmezler. Dul kadınların çığlıkları, çocukların ve yaşlıların yalvarışları ve yardım çağrıları kalplerine dokunmuyor. Ve bu şaşırtıcı değil, çünkü onlar bizden değiller, biz onlardan değiliz.

Bugün Gazze halkına olanlar — cinayetler, sürgünler, kıtlıklar ve sakinlerinin başlarına evlerin yıkılması - Müslümanların uğruna savaşacakları ve sığınacakları bir koruyucusu olsaydı asla olmayacaktı. Ancak İslami Ümmet, yüz yıldan fazla bir süre önce Arap ve Türk hainler Hilafeti yok etmek için kafir sömürgecilerle komplo kurduğunda onu kaybetti. O zamandan beri Kuran iktidardan ayrıldı ve İslami Ümmet siyasi arenadan uzaklaştırıldı. Kafirler onun topraklarını ele geçirdiler, oğullarının kanını döktüler ve servetini yağmaladılar. Ve bunların en iyisi, başka hiçbir şey yapmadan yalnızca Filistin, Irak, Şam ve Sudan'da ölenleri ve yaraları saymakla uğraşan biri olarak kabul edilmeye başlandı. Aniden herhangi bir eyleme geçmeye karar verirlerse, Gazze'deki katliamı durdurmak için Güvenlik Konseyi'ne ve Bm'ye başvurmanın ötesine geçmezler.

Gazze meselesi, tüm Filistin gibi, her şeyden önce askeri bir meseledir, siyasi bir mesele değildir. Bu, müzakere masasında değil, sadece savaş alanında kararlaştırılamaz, çünkü bu, Allah'ın, Ömer'den razı olsun, Yeruşalim'in anahtarları teslim edildiği ve ünlü antlaşmanın hazırlandığı andan itibaren Müslümanlara emanet ettiği topraktır. Bu nedenle bu topraklar bölünmeye tabi değildir. Gazze'nin sadık Mücahit müminlerinin eylemleri, Siyonist rejimin ne kadar zayıf olduğunu açıkça gösterdi, Ümmetin tüm orduları bir araya geldiğinde ne olacağını bir yana, en küçük Müslüman ordusuna karşı bir saat bile dayanamayacaklardı. Bugün Ümmet, bu oluşumu yeryüzünden silmek için tüm imkanlara sahiptir. Ümmet, asıl sıkıntısının, orduları Gazze'deki kardeşlerin yardımına gelmekten alıkoyan yöneticileri olduğunu görüyor. Fakat bu, Allah'ın izniyle ebedi kalmayacaktır. Ordular Ümmetin bir parçasıdır ve bu her zaman böyle olacaktır, bu nedenle bu durum ne kadar sürerse sürsün geçicidir. Kurtuluş ve zafer bir onurdur ve Allah'ın izniyle, bu, Yücelere ancak çok sayıda Ümmetin askerlerinden samimi olanlara verilir.

Müslüman ülkelerin hain yöneticilerinin Gazze'deki ve Filistin'deki katliamı sessizce izleyen, bunu durdurmak için parmağını bile kıpırdatmayan bu utanç verici konumlar, tarihin kara sayfalarına sonsuza dek yazılacak. Ebu Rigal ve İbnü'l-Alkami gibi hainlerle aynı hizada olacaklar. Ümmet onlara karşı kalkacak ve kederin Allah'ın düşmanlarının yanında yer alması onların vay haline. Allah onlara mutlaka soracaktır: "Neden Gazze halkına ve ondan önce Şam, Irak, Yemen ve Sudan halkına yardım etmeye gelmediniz? Siz daha önce Müslümanlara karşı mücadelede kafirlere yardım ederken orduların kardeşlerinize yardım etmesini neden engellediniz?». O halde Allah'a nasıl cevap verecekler?

Sonuç olarak, ordulardaki oğullarımıza ve kardeşlerimize şunu söylemek istiyoruz: Bu yöneticiler Kıyamet günü üzerinizde hiçbir yetkiniz olmadığını ilan ederek sizi reddedecekler. Neden Gazzelilerin savunmasına çıkıp tarihin aydınlık sayfalarına isimlerinizi yazmıyorsunuz? Yoksa geleceğinizi bu hain yöneticilerle ilişkilendirmek ve hem bu dünyada hem de ahirette ziyana uğramak mı istiyorsunuz? Şüphesiz bu, apaçık bir ziyandır.

Ata nuk janë pjesë e Umetit...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Umeti nuk priste asgjë nga sundimtarët Myslimanë, nga këto semblanca patetike të njerëzve, sepse ata, në fakt, nuk ndajnë as mendimet dhe as ndjenjat e saj.

Fuqitë koloniale Perëndimore vendosën autoritetin e tyre pas shkatërrimit të Kalifatit. Situata në Gaza dhe komploti kundër saj nuk janë të reja në sjelljen e këtyre sundimtarëve, as tradhtia e tyre Ndaj Palestinës nuk është e re. Zinxhiri i komploteve të tilla filloi shumë kohë para kësaj dhe vazhdon edhe sot e kësaj dite. Siria, Iraku dhe Jemeni janë shembuj të qartë të kësaj. Sundimtarët myslimanë i shërbejnë Perëndimit, ata janë shërbëtorët e tij me role të ndryshme, por me një thelb të vetëm — duke punuar për Perëndimin e gabuar dhe duke mbrojtur interesat e tij në vendet Myslimane.

Ummeti Islam, si çdo komb tjetër, po kalon periudha ngritjeje dhe rënieje. Por nëse shikoni historinë Islame, është e vështirë të gjesh një periudhë tjetër kur armiqësia ndaj Umetit ishte kaq globale dhe bashkëpunimi me Perëndimin e pafe ishte po aq i hapur sa tani. Për këta sundimtarë, armiqtë janë vetëm popujt e tyre dhe Umeti Islam, dhe detyra e tyre kryesore është të komplotojnë kundër tij. Kur Amerika i urdhëron ata të bëjnë diçka, ata nuk hezitojnë të ndjekin urdhrat e saj, duke dërguar ushtritë e tyre për të ndihmuar në shfarosjen e Myslimanëve në Ballkan, Afganistan, Irak, Jemen, Sudan dhe Sham. Thirrjet e vejushave, lutjet dhe thirrjet për ndihmë nga fëmijët dhe të moshuarit nuk prekin zemrat e tyre. Dhe kjo nuk është për t'u habitur, sepse ata nuk janë një prej nesh, dhe ne nuk jemi një prej tyre.

Ajo që po ndodh me popullin E Gazës sot — vrasjet, dëbimet, uria dhe shembja e shtëpive mbi kokat e banorëve të tyre - nuk do të kishte ndodhur kurrë nëse Muslimanët do të kishin pasur mbrojtësin e tyre, për të cilin do të kishin luftuar dhe do të strehoheshin. Por Umeti Islam e humbi atë më shumë se njëqind vjet më parë kur tradhtarët Arabë dhe turq komplotuan me kolonizuesit e pafe për të shkatërruar Kalifatin. Që atëherë, Kurani është ndarë nga pushteti dhe Ummeti Islam është zhvendosur nga arena politike. Të pafetë morën tokat e saj, derdhën gjakun e bijve të saj dhe plaçkitën pasurinë e saj. Dhe më i miri prej tyre filloi të konsiderohet ai që është i angazhuar vetëm në numërimin e të vdekurve dhe të plagosurve në Palestinë, Irak, Sham dhe Sudan, pa bërë asgjë tjetër. Dhe nëse ata papritmas vendosin të ndërmarrin ndonjë veprim, ata nuk shkojnë përtej kërkesës Së Këshillit të Sigurimit dhe OKB-së për të ndaluar masakrën në Gaza.

Çështja E Gazës, si E gjithë Palestina, është kryesisht një çështje ushtarake, jo politike. Nuk mund të zgjidhet në tryezën e bisedimeve, por vetëm në fushën e betejës, sepse kjo është toka që Allahu ua besoi Muslimanëve që nga momenti kur Umerit, Allahu qoftë i kënaqur me të, Iu dorëzuan çelësat E Jeruzalemit dhe u hartua traktati i famshëm. Prandaj, kjo tokë nuk i nënshtrohet ndarjes. Veprimet e besimtarëve të vendosur Të Muxhahidinëve të Gazës treguan qartë se sa i dobët është regjimi Sionist, ata nuk do të jenë në gjendje të qëndrojnë për një orë kundër ushtrisë Më të vogël Myslimane, për të mos përmendur se çfarë do të ndodhë kur të bashkohen të gjitha ushtritë E Umetit. Sot, Umeti i ka të gjitha mjetet për ta fshirë këtë formacion nga faqja e dheut. Ummeti sheh se problemi kryesor i tij janë sundimtarët e tij, të cilët i mbajnë ushtritë të mos u vijnë në ndihmë vëllezërve në Gaza. Por me lejen E Allahut, kjo nuk do të zgjasë përgjithmonë. Ushtritë janë pjesë E Umetit dhe do të jenë gjithmonë të tilla, kështu që kjo situatë është e përkohshme, pa marrë parasysh sa zgjat. Çlirimi dhe fitorja janë një nder, dhe, sipas vullnetit të Allahut, ajo u jepet nga I Plotfuqishmi vetëm të sinqertëve midis luftëtarëve të Umetit, prej të cilëve ka shumë.

Pozicionet e turpshme të marra nga sundimtarët tradhtarë të vendeve Myslimane, të cilët shikuan në heshtje masakrën në Gaza dhe në Të gjithë Palestinën, dhe nuk ngritën gishtin për ta ndaluar atë, do të shkruhen përgjithmonë në faqet e zeza të historisë. Ata do ta gjejnë veten në një nivel me tradhtarët si Abu Rigal dhe Ibn al-Alkami. Umeti do të qëndrojë kundër tyre, dhe mjerë ata që janë në krah të armiqve të Allahut. Allahu patjetër do t'i pyesë: "Pse nuk u keni ardhur në ndihmë banorëve të Gazës, dhe para kësaj banorëve Të Shamit, Irakut, Jemenit dhe Sudanit? Pse i penguat ushtritë të ndihmonin vëllezërit tuaj, kur më parë ndihmuat të pafetë në luftën kundër Muslimanëve?"Atëherë çfarë do t'i përgjigjen Ata Allahut

Si përfundim, ne do të donim t'u thoshim bijve dhe vëllezërve tanë në ushtri: këta sundimtarë do t'ju mohojnë Në Ditën e Gjykimit, duke thënë se ata nuk kishin fuqi mbi ju. Pse nuk ngriheni për popullin E Gazës dhe shkruani emrat tuaj në faqet e ndritshme të historisë? Apo doni ta lidhni të ardhmen tuaj me këta sundimtarë tradhtarë dhe të pësoni një humbje si në këtë botë ashtu edhe në të Ardhmen? Në të vërtetë, kjo është një humbje e qartë.