Очень часто человек сам не понимает, что он хочет, к чему он стремиться...

Very often, a person himself does not understand what he wants, what he is striving for... / Çoğu zaman kişinin kendisi ne istediğini, ne için çabaladığını anlamaz... / Shumë shpesh, një person vetë nuk e kupton se çfarë dëshiron, për çfarë po përpiqet...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Самое сложное для человека - это его намерения. Очень часто человек сам не понимает, что он хочет, к чему он стремиться. Это порождает кучу проблем: Не ясна цель, а значит не ясен путь. Как можно добиться того, чего сам не понимаешь? К чему не стремишься всей душой? Правильное намерение - порождает желание действовать, желание действовать - порождает правильные мысли, правильные мысли - порождают правильную программу действий, ну а правильная программа - это половина задуманного дела. Ничто не поддается так трудно воспитанию и очищению, как намерения. У большинства людей испорченные намерения. И возможно, они сами этого не понимают. Лишь тщательный анализ и борьба со своей душой помогают выявить испорченность намерений. Сказал Посланник Аллаха, ﷺ: «Тот, чьим основным намерением является мир этот, того дела Аллах разделит и поместит его нищету прямо меж его глаз, и он не получит из мирского ничего, кроме того что предписано ему. А тот, чьим намерением был мир иной, того дела Аллах соберет воедино, поместит его богатство в его сердце и придет к нему мир этот сам, против своей воли». Ахмад 5/183, Ибн Маджах 4105, Ибн Хиббан 72. «Сахих ат-таргъиб ва-т-тархиб» 90.

Намерение (араб. ният) — это внутренний мотив, который движет человеком. Оно определяет, ради чего человек совершает те или иные поступки. Намерение — это не просто желание, а глубокая внутренняя установка, которая формирует цель и направление жизни. Если намерение чистое и искреннее, то и действия будут правильными и плодотворными. Если же намерение испорчено (например, корыстно или эгоистично), то даже внешне благие дела могут не принести пользы.

В хадисе противопоставляются два типа намерений:

Намерение, направленное на мирское (дунья). Это стремление к материальным благам, славе, власти или другим временным удовольствиям. Человек, чьи намерения сосредоточены только на этом мире, рискует потерять смысл жизни, так как мирское — временно и непостоянно. Аллах "разделит его дела", то есть такой человек будет метаться между разными целями, не достигая истинного успеха. Его богатство (материальное или духовное) будет "меж его глаз", то есть он будет видеть его, но не сможет насладиться им в полной мере.

Намерение, направленное на вечное (ахират). Это стремление к довольству Аллаха, к жизни после смерти, к духовному росту и вечному благу. Такой человек, даже если сталкивается с трудностями, обретает внутреннюю гармонию и удовлетворение. Аллах "соберет его дела воедино", то есть его жизнь будет упорядоченной и наполненной смыслом. Мирское придет к нему само, даже если он не стремился к этому, потому что его сердце богато духовно.

Многие люди даже не осознают, что их намерения испорчены. Например, человек может делать добрые дела, но ради похвалы или признания. Или стремиться к знаниям, но ради статуса, а не ради пользы для себя и других. Испорченность намерений часто связана с эгоизмом, гордыней или привязанностью к мирскому. Чтобы очистить намерения, требуется глубокий самоанализ, искренность перед собой и борьба с собственными слабостями.

Нужно стремиться к тому, чтобы все действия совершались ради Аллаха, а не ради людей или собственного тщеславия. Постоянное напоминание себе о вечном. Жизнь в этом мире коротка, и все материальные блага останутся здесь. Поэтому важно сосредоточиться на том, что принесет пользу в вечной жизни.

Прежде чем совершить какое-либо действие, спросите себя: "Ради чего я это делаю?" Если ответ связан с мирским (например, ради денег, славы или признания), постарайтесь изменить свое намерение, чтобы оно было ради Аллаха. При совершении намаза, поста или подаяния, важно помнить, что это делается ради довольства Аллаха, а не ради того, чтобы люди видели или хвалили. Стремитесь к искренности в общении, не ожидая ничего взамен.

Этот хадис напоминает нам, что намерения — это фундамент всех наших действий. Если намерение чистое и направлено на вечное, то Аллах облегчает путь и дарует успех как в этом мире, так и в мире ином. Если же намерение испорчено и направлено только на мирское, то человек рискует потерять и то, и другое. Поэтому важно постоянно работать над своими намерениями, очищать их и стремиться к искренности во всем.

Very often, a person himself does not understand what he wants, what he is striving for...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

The most difficult thing for a person is his intentions. Very often, a person himself does not understand what he wants, what he is striving for. This creates a lot of problems: The goal is not clear, which means the path is not clear. How can you achieve something that you don't understand yourself? What are you not striving for with all your heart? The right intention generates the desire to act, the desire to act generates the right thoughts, the right thoughts generate the right program of action, but the right program is half of the business. Nothing is more difficult to cultivate and purify than intentions. Most people have bad intentions. And maybe they don't realize it themselves. Only careful analysis and struggle with one's soul help to reveal the depravity of intentions. The Messenger of Allah said, "Whoever has this world as his main purpose, Allah will divide that work and place his poverty right between his eyes, and he will receive nothing from the world except what is prescribed for him. And the one whose intention was the other world, Allah will gather together his deeds, place his wealth in his heart and this world will come to him against his will." Ahmad 5/183, Ibn Majah 4105, Ibn Hibban 72. "Sahih at-targyib wa-t-tarhib" 90.

Intention (Arabic. niyat) is an internal motive that drives a person. It determines why a person commits certain actions. Intention is not just a desire, but a deep inner attitude that shapes the purpose and direction of life. If the intention is pure and sincere, then the actions will be correct and fruitful. If the intention is flawed (for example, selfishly or selfishly), then even outwardly good deeds may not be beneficial.

The hadith contrasts two types of intentions:

An intention aimed at the mundane (dunya). It is the pursuit of material wealth, fame, power, or other temporary pleasures. A person whose intentions are focused only on this world risks losing the meaning of life, since the mundane is temporary and impermanent. Allah will "divide his deeds," that is, such a person will rush between different goals without achieving true success. His wealth (material or spiritual) will be "between his eyes", that is, he will see it, but will not be able to enjoy it to the fullest.

An intention aimed at the eternal (ahirat). It is a desire for the satisfaction of Allah, for life after death, for spiritual growth and eternal well-being. Such a person, even if faced with difficulties, finds inner harmony and satisfaction. Allah will "bring his affairs together," meaning his life will be orderly and meaningful. The mundane will come to him by itself, even if he did not strive for it, because his heart is rich in spirituality.

Many people don't even realize that their intentions are flawed. For example, a person may do good deeds, but for the sake of praise or recognition. Or strive for knowledge, but for the sake of status, not for the benefit of oneself and others. Depravity of intentions is often associated with selfishness, pride, or attachment to the mundane. To purify intentions requires deep introspection, sincerity towards oneself, and a struggle with one's own weaknesses.

One should strive to ensure that all actions are performed for the sake of Allah, and not for the sake of people or one's own vanity. A constant reminder of the eternal. Life in this world is short, and all material goods will remain here. Therefore, it is important to focus on what will benefit you in eternal life.

Before you take any action, ask yourself, "Why am I doing this?" If the answer is related to mundane things (for example, for the sake of money, fame or recognition), try to change your intention so that it is for the sake of Allah. When performing prayer, fasting or giving, it is important to remember that this is done for the sake of Allah's pleasure, and not for people to see or praise. Strive for sincerity in communication, without expecting anything in return.

This hadith reminds us that intentions are the foundation of all our actions. If the intention is pure and aimed at the eternal, then Allah makes the path easier and grants success both in this world and in the next. If the intention is corrupted and aimed only at the mundane, then the person risks losing both. Therefore, it is important to constantly work on your intentions, purify them and strive for sincerity in everything.

Çoğu zaman kişinin kendisi ne istediğini, ne için çabaladığını anlamaz...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Bir insan için en zor şey niyetleridir. Çoğu zaman kişinin kendisi ne istediğini, ne için çabaladığını anlamaz. Bu bir sürü soruna yol açar: Amaç açık değildir, bu da yolun açık olmadığı anlamına gelir. Anlamadığın bir şeyi nasıl başarabilirsin? Bütün kalbinle neden çabalamıyorsun? Doğru niyet - hareket etme arzusunu, hareket etme arzusunu doğurur - doğru düşünceleri, doğru düşünceleri doğurur - doğru eylem programını doğurur, ancak doğru program planlanan işin yarısıdır. Hiçbir şey, niyetleri kadar yetiştirilmesi ve arındırılması o kadar zor olamaz. Çoğu insanın kötü niyetleri vardır. Ve belki de bunu kendileri anlamıyorlar. Yalnızca dikkatli bir analiz ve ruhunuzla mücadele etmek, niyetlerin bozulmasını ortaya çıkarmaya yardımcı olur. Resulullah şöyle dedi: "Asıl niyeti bu barış olan, Allah bu işi bölecek ve yoksulluğunu gözlerinin arasına yerleştirecektir ve o, kendisine reçete edilenden başka dünyadan hiçbir şey almayacaktır. Niyeti başka dünya olan Allah, işlerini bir araya toplayacak, servetini kalbine yerleştirecek ve bu barış, iradesi dışında kendisine gelecektir." Ahmed 5/183, İbn Majah 4105, İbn Hibban 72. "Sahih at-targyib va-t-tarhib" 90.

Niyet (Arapça. niyat) insanı hareket ettiren içsel bir motiftir. Bir kişinin belirli eylemleri ne için yaptığını belirler. Niyet sadece arzu değil, yaşamın amacını ve yönünü şekillendiren derin bir iç tutumdur. Niyet saf ve samimiyse, eylemler de doğru ve verimli olacaktır. Niyet bozulursa (örneğin, bencilce veya bencilce), o zaman dışarıdan iyi işler bile fayda sağlamayabilir.

Hadiste iki tür niyet karşı çıkmaktadır:

Dünyevi olana yönelik niyet (dünya). Maddi mallara, şana, güce veya diğer geçici zevklere olan arzudur. Niyetleri yalnızca bu dünyaya odaklanan bir kişi, dünyevi geçici ve değişken olduğu için hayatın anlamını kaybetme riskiyle karşı karşıyadır. Allah "işlerini bölüştürecek", yani böyle bir insan gerçek başarıya ulaşmadan farklı hedefler arasında atlayacaktır. Serveti (maddi veya manevi) "gözlerinin arasında" olacak, yani onu görecek ama ondan tam anlamıyla zevk alamayacak.

Ebediyete yönelik niyet (ahirat). Bu, Allah'ın rızasına, ölümden sonraki yaşama, ruhsal gelişime ve ebedi iyiliğe olan arzudur. Böyle bir insan, zorluklarla karşılaşsa bile içsel uyum ve memnuniyet kazanır. Allah, "işlerini bir araya toplayacaktır", yani hayatı düzenli ve anlam dolu olacaktır. Kalbi ruhsal olarak zengin olduğu için, o bunu istemese bile, dünyevi olan ona kendi başına gelecektir.

Pek çok insan niyetlerinin bozulduğunun bile farkında değil. Örneğin, bir kişi iyi işler yapabilir, ancak övgü veya tanınma uğruna. Ya da bilgi için çabalamak, ancak statü uğruna, kendine ve başkalarına fayda sağlamak için değil. Niyetlerin yozlaşması genellikle bencillik, gurur veya dünyevi olana bağlılıkla ilişkilidir. Niyetleri temizlemek için derin bir iç gözlem, kendinizden önce samimiyet ve kendi zayıflıklarınızla mücadele etmek gerekir.

Tüm eylemlerin insanlar ya da kendi kibirleriniz için değil, Allah için gerçekleştirilmesi için çaba gösterilmelidir. Kendine ebedi olanı sürekli hatırlatmak. Bu dünyadaki yaşam kısadır ve tüm maddi mallar burada kalacaktır. Bu nedenle, sonsuz yaşamda neyin fayda sağlayacağına odaklanmak önemlidir.

Herhangi bir işlem yapmadan önce kendinize sorun: "Bunu ne uğruna yapıyorum?" Cevap dünyevi (örneğin para, şan veya tanınma uğruna) ile ilgiliyse, niyetinizi Allah uğruna olacak şekilde değiştirmeye çalışın. Namazı, orucu veya sadaka verirken, bunun insanların görmesi veya övülmesi için değil, Allah'ın rızası için yapıldığını hatırlamak önemlidir. Karşılığında hiçbir şey beklemeden iletişimde samimiyet için çabalayın.

Bu hadis bize niyetlerin tüm eylemlerimizin temeli olduğunu hatırlatıyor. Eğer niyet safsa ve ebediyete yönelikse, Allah yolu kolaylaştırır ve hem bu dünyada hem de diğer dünyada başarıya ulaştırır. Niyet bozulursa ve yalnızca dünyevi olana yönelikse, kişi ikisini de kaybetme riskiyle karşı karşıyadır. Bu nedenle, niyetleriniz üzerinde sürekli çalışmak, onları arındırmak ve her şeyde samimiyet aramak önemlidir.

Shumë shpesh, një person vetë nuk e kupton se çfarë dëshiron, për çfarë po përpiqet...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Gjëja më e vështirë për një person janë qëllimet e tij. Shumë shpesh, një person vetë nuk e kupton se çfarë dëshiron, për çfarë po përpiqet. Kjo krijon shumë probleme: qëllimi nuk është i qartë, që do të thotë se rruga nuk është e qartë. Si mund të arrini diçka që nuk e kuptoni vetë? Për çfarë nuk po përpiqeni me gjithë zemër? Qëllimi i duhur gjeneron dëshirën për të vepruar, dëshira për të vepruar gjeneron mendimet e duhura, mendimet e duhura gjenerojnë programin e duhur të veprimit, por programi i duhur është gjysma e biznesit. Asgjë nuk është më e vështirë për tu kultivuar dhe pastruar sesa qëllimet. Shumica e njerëzve kanë qëllime të këqija. Dhe ndoshta ata nuk e kuptojnë vetë. Vetëm analiza e kujdesshme dhe lufta me shpirtin e dikujt ndihmojnë për të zbuluar shthurjen e qëllimeve. I Dërguari I Allahut ka thënë: "Kushdo Që e ka këtë botë si qëllim kryesor Të tij, Allahu Do ta ndajë atë punë dhe do ta vendosë varfërinë e tij mu midis syve të tij, dhe ai nuk do të marrë asgjë nga bota përveç asaj që i është caktuar. Dhe ai qëllimi i të cilit ishte bota tjetër, Allahu do të mbledhë së bashku veprat e tij, do të vendosë pasurinë e tij në zemrën e tij dhe kjo botë do të vijë tek ai kundër vullnetit të tij."Ahmedi 5/183, Ibn Majah 4105, Ibn Hibban 72. "Sahih at-targyib wa-t-tarhib" 90.

Qëllimi (Arabisht. niyat) është një motiv i brendshëm që drejton një person. Ai përcakton pse një person kryen veprime të caktuara. Qëllimi nuk është vetëm një dëshirë, por një qëndrim i thellë i brendshëm që formon qëllimin dhe drejtimin e jetës. Nëse qëllimi është i pastër dhe i sinqertë, atëherë veprimet do të jenë të sakta dhe të frytshme. Nëse qëllimi është me të meta (për shembull, egoist ose egoist), atëherë edhe veprat e mira nga jashtë mund të mos jenë të dobishme.

Hadithi kontraston dy lloje të synimeve:

Një qëllim që synon botën (dunya). Shtë ndjekja e pasurisë materiale, famës, fuqisë ose kënaqësive të tjera të përkohshme. Një person qëllimet e të cilit janë të përqendruara vetëm në këtë botë rrezikon të humbasë kuptimin e jetës, pasi e zakonshmja është e përkohshme dhe e përhershme. Allahu do t'i "ndajë veprat e tij", domethënë, një person i tillë do të nxitojë midis qëllimeve të ndryshme pa arritur sukses të vërtetë. Pasuria e tij (materiale ose shpirtërore) do të jetë "midis syve të tij", domethënë, ai do ta shohë atë, por nuk do të jetë në gjendje ta shijojë atë në maksimum.

Një qëllim që synon të përjetshmen (ahirat). Është dëshirë për kënaqësinë e Allahut, për jetën pas vdekjes, për rritjen shpirtërore dhe mirëqenien e përjetshme. Një person i tillë, edhe nëse përballet me vështirësi, gjen harmoni dhe kënaqësi të brendshme. Allahu do t'i" bashkojë punët e tij", që do të thotë se jeta e tij do të jetë e rregullt dhe kuptimplote. E zakonshmja do të vijë tek ai vetë, edhe nëse ai nuk u përpoq për të, sepse zemra e tij është e pasur me spiritualitet.

Shumë njerëz as nuk e kuptojnë se qëllimet e tyre janë me të meta. Për shembull, një person mund të bëjë vepra të mira, por për hir të lavdërimit ose njohjes. Ose përpiquni për njohuri, por për hir të statusit, jo për të mirën e vetes dhe të tjerëve. Shthurja e qëllimeve shpesh shoqërohet me egoizëm, krenari ose lidhje me të rëndomtën. Për të pastruar qëllimet kërkon introspeksion të thellë, sinqeritet ndaj vetes dhe një luftë me dobësitë e veta.

Dikush duhet të përpiqet të sigurojë që të gjitha veprimet të kryhen për hir të Allahut, dhe jo për hir të njerëzve ose kotësisë së vet. Një kujtesë e vazhdueshme e të përjetshmes. Jeta në këtë botë është e shkurtër dhe të gjitha të mirat materiale do të mbeten këtu. Prandaj, është e rëndësishme të përqendroheni në atë që do t'ju sjellë dobi në jetën e përjetshme.

Para se të ndërmerrni ndonjë veprim, pyesni veten: "Pse po e bëj këtë?"Nëse përgjigja lidhet me gjëra të zakonshme (për shembull, për hir të parave, famës ose njohjes), përpiquni të ndryshoni qëllimin tuaj në mënyrë që të jetë për hir të Allahut. Kur kryeni lutje, agjërim ose dhënie, është e rëndësishme të mbani mend se kjo bëhet për hir të kënaqësisë së Allahut, dhe jo për njerëzit që të shohin ose lavdërojnë. Përpiquni për sinqeritet në komunikim, pa pritur asgjë në këmbim.

Ky hadith na kujton se synimet janë themeli i të gjitha veprimeve tona. Nëse qëllimi është i pastër dhe synon të përjetshmen, Atëherë Allahu e bën rrugën më të lehtë dhe i jep sukses si në këtë botë ashtu edhe në tjetrën. Nëse qëllimi është i korruptuar dhe synon vetëm të zakonshmen, atëherë personi rrezikon t'i humbasë të dyja. Prandaj, është e rëndësishme të punoni vazhdimisht në qëllimet tuaja, t'i pastroni ato dhe të përpiqeni për sinqeritet në gjithçka.