Об уставших от жизни.../ About those who are tired of life.../ Pёr ata qё janё tё lodhur nga jeta...
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Чего мы ожидаем от жизни? К чему мы стремимся в этом мире, где все вокруг обольщает и отвлекает от Аллаха? Стоит ли цепляться за жизнь, если завтра нам придется отвечать за каждое из приобретенных в этом мире благ? Задаваясь такими вопросами, некоторые братья и сестры разочаровываются в одной из величайших милостей, оказанных нам Всевышним Аллахом. Они перестают ценить жизнь и отказываются от благополучия на земле.
Отчаявшись в успехе своего призыва и в исправлении людей, они надеются только на воздаяние после смерти. Некоторые даже помышляют о том, как лучше расстаться с жизнью, чтобы обрести довольство Аллаха. Пренебрежение жизнью отражается на их отношении к остальным людям и мешает им делать добро. Они не находят себя в этом мире, и с каждым днем пребывание среди живых тяготит их все больше. Но разве ради этого Всевышний Аллах отправил посланников и ниспослал писания? Разве в этом заключается предназначение ислама и жизненная миссия мусульманина?
Поистине, Аллах создал нас наместниками на земле и возложил на нас ответственность за поддержание на ней справедливого порядка. Он одарил нас знаниями о пророках и писаниях, чтобы мы поклонялись Ему и призывали людей к Его религии. Праведная жизнь — это великое благо, и верующий должен благодарить Всевышнего за каждый миг отпущенного ему срока.
Чем больше праведных дел совершает человек, тем ближе он к Аллаху. А грехи… Всемилостивый Господь прощает грехи тем, кто кается и молит о прощении, и добрые дела тоже смывают их. В «Сунане» имама ат-Тирмизи приводится хадис ‘Абдаллаха ибн Бусра о том, что Пророк, мир ему и благословение Аллаха, сказал: «Лучшие из людей — те, которые живут долго и совершают праведные дела, а худшие из людей — те, которые живут долго и грешат».
Вот почему шайтан, почувствовав в мусульманине стойкость, пытается внушить ему отвращение к этой жизни. Он знает, как мало пользы от верующего, который устал от жизни и потерял интерес к созидательному труду. Люди сторонятся его и не хотят походить на него. Они видят в нем отчаявшегося неудачника, и порой его проповеди лишь отдаляют окружающих от ислама. Он тешит себя тем, что желает скорой встречи с Аллахом. Но не тот желает встречи с Аллахом, кто ищет смерти, а тот, кто приближается к Нему посредством праведных поступков.
Смерть навсегда лишает нас возможности подняться выше, и поэтому она неприятна верующим. Передают со слов Абу Хурайры, что Пророк, мир ему и благословение Аллаха, сказал: «Пусть никто из вас не желает себе смерти и не призывает ее раньше времени. Поистине, со смертью деяния любого из вас прекращаются, и, поистине, жизнь не прибавляет верующему ничего, кроме добра» (Муслим). А в другой версии говорится: «Пусть никто из вас не желает себе смерти. Возможно, с годами праведный человек станет еще более праведным, а грешник покается». (аль-Бухари).
Здесь уместно вспомнить хадис о том, кто умер в постели и вошел в рай раньше шахида. Он поднялся на более высокую ступень благодаря тому, что использовал отпущенный ему срок и совершил больше праведных поступков. В «Муснаде» имама Ахмада приводится рассказ Абу Хурайры о том, что двое мужчин из рода кудаа приняли ислам вместе, и один из них погиб в бою, а другой умер своей смертью спустя год.
А потом Талха ибн ‘Убайдаллах увидел во сне, что умерший своей смертью вошел в рай быстрее, чем шахид. Он был сильно удивлен этому и наутро рассказал свой сон Посланнику, мир ему и благословение Аллаха. Тот сказал: «Разве после его [смерти] он не постился в рамадане и не совершил шесть тысяч ракаатов и еще сколько-то дополнительных ракаатов?».
Цените жизнь, дорогие друзья, и не отчаивайтесь в милости вашего Господа! Цените мир, в котором мы живем, ибо он полон удивительных знамений, рассказывающих об Аллахе, и возможностей совершить доброе дело и приблизиться к Нему! Помните о смерти, готовьтесь к ней, но не призывайте ее, потому что она приносит зло. Упаси нас Аллах от плохого конца!
About those who are tired of life...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
What do we expect from life? What are we striving for in this world where everything around us deceives and distracts from Allah? Is it worth clinging to life if tomorrow we have to be responsible for each of the benefits acquired in this world? Asking such questions, some brothers and sisters are disappointed in one of the greatest mercies shown to us by Allah Almighty. They stop appreciating life and give up well-being on earth.
Despairing of the success of their appeal and the correction of people, they hope only for retribution after death. Some even think about how best to give up their lives in order to find the satisfaction of Allah. Neglect of life affects their attitude towards other people and prevents them from doing good. They do not find themselves in this world, and every day being among the living burdens them more and more. But did Allah send messengers and sent down the Scriptures for this? Is this the purpose of Islam and the life mission of a Muslim?
Indeed, Allah has created us as viceroys on earth and has entrusted us with the responsibility of maintaining a just order on it. He endowed us with knowledge about the prophets and the scriptures so that we would worship Him and call people to His religion. A righteous life is a great blessing, and a believer should thank God for every moment of his allotted time.
The more righteous deeds a person does, the closer he is to Allah. And sins... the All-merciful Lord forgives sins to those who repent and pray for forgiveness, and good deeds also wash them away. In the "Sunan" of Imam at-Tirmizi, the hadith of 'Abdallah ibn Busr is quoted that the Prophet, peace and blessings of Allah be upon him, said: "The best of people are those who live long and do righteous deeds, and the worst of people are those who live long and sin."
That is why Shaitan, sensing steadfastness in a Muslim, tries to instill in him an aversion to this life. He knows how little benefit there is from a believer who is tired of life and has lost interest in creative work. People shun him and don't want to be like him. They see him as a desperate loser, and sometimes his sermons only alienate others from Islam. He flatters himself that he wishes to meet Allah soon. But it is not the one who wants to meet Allah, who seeks death, but the one who approaches Him through righteous deeds.
Death permanently deprives us of the opportunity to rise higher, and therefore it is unpleasant for believers. It is reported from the words of Abu Hurayrah that the Prophet, peace and blessings of Allah be upon him, said: "Let none of you wish for death and do not call for it ahead of time. Indeed, with death, the deeds of any of you cease, and, indeed, life adds nothing but good to the believer" (Muslim). And another version says: "Let none of you wish for your own death. Perhaps, over the years, a righteous person will become even more righteous, and a sinner will repent." (al-Bukhari).
Here it is appropriate to recall the hadith about someone who died in bed and entered paradise before shahid. He rose to a higher level due to the fact that he used the time allotted to him and performed more righteous deeds. Imam Ahmad's Musnad tells Abu Hurayra that two men from the Kudaa clan converted to Islam together, and one of them died in battle, and the other died of natural causes a year later.
And then Talha ibn ‘Ubaydallah saw in a dream that the deceased entered paradise faster than the shahid. He was greatly surprised by this and the next morning told his dream to the Messenger, peace and blessings of Allah be upon him. He said, "Did he not fast in Ramadan after his [death] and perform six thousand raqaats and some additional raqaats?"
Appreciate life, dear friends, and do not despair of the mercy of your Lord! Appreciate the world we live in, because it is full of amazing signs telling about Allah and opportunities to do a good deed and get closer to Him! Remember death, prepare for it, but do not invoke it, because it brings evil. Allah save us from a bad end!
Pёr ata qё janё tё lodhur nga jeta...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
Çfarë presim nga jeta? Për çfarë po përpiqemi në këtë botë ku gjithçka rreth nesh mashtron dhe largon vëmendjen nga Allahu? A ia vlen të kapemi pas jetës nëse nesër duhet të jemi përgjegjës për secilën nga përfitimet e fituara në këtë botë? Duke bërë pyetje të tilla, disa vëllezër dhe motra janë të zhgënjyer në një nga mëshirat më të mëdha që na tregohet Nga Allahu I Madhëruar. Ata ndalojnë së vlerësuari jetën dhe heqin dorë nga mirëqenia në tokë.
Të dëshpëruar nga suksesi i apelit të tyre dhe korrigjimi i njerëzve, ata shpresojnë vetëm për ndëshkim pas vdekjes. Disa madje mendojnë se si të heqin dorë më së miri nga jeta e tyre në mënyrë që të gjejnë kënaqësinë e Allahut. Neglizhenca e jetës ndikon në qëndrimin e tyre ndaj njerëzve të tjerë dhe i pengon ata të bëjnë mirë. Ata nuk e gjejnë veten në këtë botë dhe çdo ditë të qenit mes të gjallëve i rëndon gjithnjë e më shumë. Por A dërgoi Allahu të dërguar Dhe zbriti Shkrimet për këtë? A është ky qëllimi I Islamit dhe misioni jetësor i Një Muslimani?
Vërtet, Allahu na ka krijuar si mëkëmbës në tokë dhe na ka besuar përgjegjësinë e mbajtjes së një rendi të drejtë mbi të. Ai na pajisi me njohuri për profetët dhe shkrimet e shenjta në mënyrë që ne ta adhuronim atë dhe t'i thërrisnim njerëzit në fenë e tij. Një jetë e drejtë është një bekim i madh dhe një besimtar duhet të falënderojë Zotin për çdo moment të kohës së tij të caktuar.
Sa më shumë vepra të drejta të bëjë një person, aq më afër Është Me Allahun. Dhe mëkatet... Zoti I Gjithëmëshirshëm u fal mëkatet atyre që pendohen dhe luten për falje, dhe veprat e mira gjithashtu i lajnë ato. Në " Sunanin "E Imam at-Tirmizit, në hadithin E 'Abdallah ibn Busr citohet Se Profeti, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, ka thënë:" më të mirët e njerëzve janë ata që jetojnë gjatë dhe bëjnë vepra të drejta, dhe më të këqijtë e njerëzve janë ata që jetojnë gjatë dhe mëkatojnë."
Kjo është arsyeja pse Shejtani, duke ndjerë qëndrueshmërinë tek Një Mysliman, përpiqet të rrënjosë tek ai një neveri ndaj kësaj jete. Ai e di se sa pak përfitim ka nga një besimtar i cili është lodhur nga jeta dhe ka humbur interesin për punën krijuese. Njerëzit e shmangin atë dhe nuk duan të jenë si ai. Ata e shohin atë si një humbës të dëshpëruar, dhe nganjëherë predikimet e tij vetëm i largojnë të tjerët nga Islami. Ai i bën lajka vetes se dëshiron ta takojë Allahun së shpejti. Por nuk është ai që dëshiron të takojë Allahun, që kërkon vdekjen, por ai që i afrohet Atij përmes veprave të drejta.
Vdekja na privon përgjithmonë nga mundësia për t'u ngritur më lart, dhe për këtë arsye është e pakëndshme për besimtarët. Nga fjalët E Ebu Hurejrës raportohet se Profeti, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, ka thënë: "askush prej jush Të mos dëshirojë vdekjen dhe mos e thërrisni atë para kohe. Me të vërtetë, me vdekjen, veprat e ndonjërit prej jush pushojnë, dhe, me të vërtetë, jeta nuk i shton asgjë tjetër përveç të mirës besimtarit" (Muslimit). Dhe një version tjetër thotë: "askush nga ju nuk dëshiron vdekjen tuaj. Ndoshta, me kalimin e viteve, një person i drejtë do të bëhet edhe më i drejtë dhe një mëkatar do të pendohet."(al-Bukhari).
Këtu është e përshtatshme të kujtojmë hadithin për dikë që vdiq në shtrat dhe hyri në parajsë para shahidit. Ai u ngrit në një nivel më të lartë për faktin se ai përdori kohën e caktuar për të dhe kreu vepra më të drejta. Musnadi i Imam Ahmedit i thotë Abu Hurayra se dy burra nga klani Kudaa u konvertuan në Islam së bashku, dhe njëri prej tyre vdiq në betejë, dhe tjetri vdiq nga shkaqe natyrore një vit më vonë.
Dhe Pastaj Talha ibn ' Ubaydallah pa në ëndërr që i ndjeri hyri në parajsë më shpejt se shahidi. Ai u befasua shumë nga kjo dhe të nesërmen në mëngjes i tregoi ëndrrën E Tij Të Dërguarit, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të. Ai tha: "a nuk agjëroi Në Ramazan pas [vdekjes] së tij dhe kreu gjashtë mijë raqaate dhe disa raqaate shtesë?"
Vlerësojeni jetën, miq të dashur dhe mos e humbni shpresën nga mëshira e Zotit tuaj! Vlerësoni botën në të cilën jetojmë, sepse është plot me shenja të mahnitshme që tregojnë Për Allahun dhe mundësi për të bërë një vepër të mirë dhe për t'iu afruar Atij! Mos harroni vdekjen, përgatituni për të, por mos e thirrni atë, sepse sjell të keqen. Allahu na ruaj nga një fund i keq!