О сколько людей, ушедших из этого мира, сейчас мечтают оказаться на нашем месте...

Oh, how many people who have passed away from this world are now dreaming of being in our place... / Ey bu dünyadan ayrılan kaç kişi şimdi bizim yerimizde olmayı hayal ediyor... / Oh, sa njerëz që kanë vdekur nga kjo botë tani po ëndërrojnë të jenë në vendin tonë...

Эти слова — словно удар в сердце для каждого верующего. Они напоминают о великой Истине, которую часто забывает человек, увлечённый суетой мирской жизни. Всё временно, жизнь скоротечна, а смерть — неминуема. И как бы мы ни пытались избежать её мыслью, она ближе, чем мы думаем. Многие, покинувшие этот мир, уже ничего не могут изменить. Их книги деяний закрыты. Они осознали Истину, но слишком поздно. Если бы им дали всего одну минуту, один поклон, одну возможность произнести «Астагфируллах», они бы отдали за неё все богатства мира. Мы же с вами пока живы. Мы дышим, ходим, имеем возможность молиться, каяться, творить добро и просить прощения. Почему же мы медлим?

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Субханаллах! Сколько душ, покинувших этот мир, сейчас мечтают оказаться на нашем месте! Люди, ушедшие в Ахират, поняли Истину, которую мы — живущие — часто игнорируем. Они узнали цену времени, цену благодати, цену возможности склонить голову в суджуд хотя бы один раз. Они осознали, сколь велика милость Аллаха, дарованная нам в земной жизни: возможность покаяться, обратиться, исправиться. Но для них — всё уже решено, не будет отсрочки, если подошёл срок. Сердце замолчало, язык онемел, дела завершились, книга уже закрылась...

Сколько из тех, кто был с нами ещё вчера — рядом, на намазе, на ифтаре, в мечети — сегодня уже под землёй, завернуты в саван, ожидают Судного дня… Они бы отдали всё золото земли, чтобы совершить один рака’ат намаза, но Аллах даровал эту возможность нам пока оставшимся. Многие из них жаждут лишь один миг, чтобы сказать: «Астагфируллах тауба…» Сколько из них мечтают поститься, подать бедняку, утешить сироту, простить обидчика — но их дела уже запечатаны.

О, мусульманине, не ждите, пока душа подступит к горлу! Не стройте планы покаяния на «завтра». У многих сегодняшний день стал их последним. Сколько молодых ушли внезапно. Сколько старых не дожили до покаяния. Сколько из «набожных» не пережили следующую молитву. Смерть не выбирает — она приходит по приказу Аллаха.

Этот мир — обманчивое украшение. Шайтан обещает: «Ты ещё успеешь». Мир уводит. Увлекает. Занимает сердце спорами, завистью, наслаждениями, гонкой за успехом. Но что ты возьмёшь с собой в могилу? Ничего, кроме дел, намерений и веры. Дом останется. Дети будут плакать — и забудут. Деньги перейдут другим. Даже тело разложится. Но твои деяния — они твоя компания в барзахе. И они — либо Рай, либо ад.

Возвратитесь, пока путь открыт! Это не просто призыв — это зов спасения. Умма тонет — в грехах, беспечности, разделении. Мы забыли, что были избраны Аллахом как лучшая община, чтобы нести Свет людям. Так станем же достойными этого звания! Очищайте свои сердца. Встаньте ночью. Плачьте над своими грехами. Вернитесь к Книге Аллаха. Перестаньте откладывать религию и поклонение. Сделай так, чтобы твоя могила стала садом из садов Рая, а не ямой из пропасти ада. Начни сегодня. Нет — начни сейчас. Скажи: «О Аллах, прости меня… Прими моё покаяние…».

И знай — Аллах ждет тебя. Аллах любит кающихся. Аллах принимает тех, кто возвращается искренне. «Воистину, Аллах любит кающихся…». Сура Аль-Бакара, 2:222. О, мусульмане! До тех пор, пока мы живы — мы можем быть спасены. Не теряйте ни одного мига. Возвратитесь к Аллаху, прежде чем будет поздно..

Одна из величайших истин Ислама заключается в том, что жизнь временна. Все мы однажды покинем этот мир, и никто не знает, когда именно настанет его час. Аллах говорит: "Где бы вы ни были, смерть настигнет вас, даже если вы будете в высоких башнях". Сура "Ан-Ниса", 4:78. Это напоминание должно вдохновлять нас жить так, будто каждый день — последний. Мы не можем позволить себе откладывать важные дела на завтра, потому что завтра может не наступить. Многие люди осознают ценность жизни только тогда, когда сталкиваются с её концом. Но к тому времени уже поздно что-либо исправить.

Дорогие братья и сёстры! Не теряйте времени зря. Используйте каждый момент для того, чтобы приблизиться к Аллаху. Совершайте молитву, соблюдайте пост, раздавайте милостыню, просите прощения и увещевайте друг друга истиной и терпением. Помните, что этот мир — всего лишь временное пристанище, а настоящая жизнь начнётся после смерти. Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) сказал: "Лучший из людей — тот, кто живёт долго и совершает добрые дела". (Ибн Маджа). Пусть эти слова станут для нас путеводной звездой. Живите долго, но не просто так, а ради Аллаха. Пусть наши дни будут наполнены поклонением, милосердием и благодарностью. И пусть наша вера станет светом, который осветит нам путь в День Суда.

Сколько людей, ушедших из этого мира, сейчас мечтают оказаться на нашем месте! Они бы отдали всё золото земли за то, чтобы ещё раз обратиться к Аллаху. Но их время ушло. У нас же есть шанс. Не упустите его. Помните: каждый момент, проведённый в поклонении Аллаху, — это инвестиция в вечность...

Oh, how many people who have passed away from this world are now dreaming of being in our place...

These words strike like a blow to the heart of every believer. They remind us of the great Truth that people often forget when caught up in the hustle and bustle of worldly life. Everything is temporary, life is fleeting, and death is inevitable. No matter how hard we try to avoid thinking about it, death is closer than we imagine. Many who have left this world can no longer change anything. Their books of deeds are closed. They have realized the Truth, but too late. If they were given just one minute, one prostration, or one chance to say "Astaghfirullah," they would give all the riches of the world for it. We, however, are still alive. We breathe, walk, and have the opportunity to pray, repent, do good, and seek forgiveness. So why do we delay?

Praise be to Allah, Whom we glorify and from Whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and our bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead; and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.

SubhanAllah! How many souls who have left this world now long to be in our place! Those who have departed to the Hereafter understand the Truth that we, the living, often ignore. They have come to know the value of time, the blessing of opportunity, and the chance to bow down in sujood just once more. They realize how great Allah’s mercy is, which He has granted us in this earthly life: the chance to repent, turn back, and improve ourselves. But for them, it is all over—there is no delay if their time has come. The heart has stopped, the tongue is silent, deeds are complete, and the book is sealed...

How many of those who were with us just yesterday—in prayer, at iftar, in the mosque—are now under the ground, wrapped in shrouds, awaiting the Day of Judgment? They would trade all the gold on Earth to perform just one rak'ah of prayer, but Allah has granted this opportunity to us who remain. Many of them yearn for just a moment to say, “Astaghfirullah taubah…” How many wish they could fast, give charity to the poor, comfort an orphan, or forgive someone—but their deeds are already sealed.

O Muslim! Do not wait until your soul reaches your throat! Do not plan to repent "tomorrow." For many, today became their last day. How many young people passed away suddenly? How many elders never lived to see repentance? How many "pious" individuals did not survive to the next prayer? Death does not choose—it comes by Allah's command.

This world is a deceptive ornament. Satan promises, "You still have time." The world distracts. It captivates the heart with arguments, envy, pleasures, and the pursuit of success. But what will you take with you to the grave? Nothing except your deeds, intentions, and faith. Your house will remain. Your children will cry—and then forget. Your money will pass to others. Even your body will decay. But your actions—they will be your companions in the Barzakh. And they will determine whether it is Paradise or Hell.

Return while the path is still open! This is not just a call—it is a call to salvation. The Ummah is drowning—in sins, negligence, and division. We have forgotten that we were chosen by Allah as the best community to bring light to humanity. Let us become worthy of this title! Purify your hearts. Wake up at night. Cry over your sins. Return to the Book of Allah. Stop postponing religion and worship. Make your grave a garden of Paradise, not a pit of Hell. Start today. No—start now. Say, "O Allah, forgive me… Accept my repentance..."

And know this—Allah is waiting for you. Allah loves those who repent. Allah accepts those who return sincerely. "Indeed, Allah loves those who repent..." (Surah Al-Baqarah, 2:222). O Muslims! As long as we are alive, we can be saved. Do not waste a single moment. Return to Allah before it is too late.

One of the greatest truths of Islam is that life is temporary. Each of us will one day leave this world, and no one knows when their time will come. Allah says, "Wherever you may be, death will overtake you, even if you are in towering fortresses." (Surah An-Nisa, 4:78). This reminder should inspire us to live as if every day is our last. We cannot afford to delay important matters until tomorrow because tomorrow may never come. Many people only realize the value of life when they face its end. But by then, it is too late to make amends.

Dear brothers and sisters! Do not waste time. Use every moment to draw closer to Allah. Perform prayers, observe fasting, give charity, seek forgiveness, and advise each other with truth and patience. Remember, this world is only a temporary abode, and true life begins after death. Prophet Muhammad (peace and blessings be upon him) said, "The best among people are those who live long and do righteous deeds." (Ibn Majah). Let these words be our guiding star. Live long, but live for Allah. Let our days be filled with worship, compassion, and gratitude. And let our faith be the light that illuminates our path on the Day of Judgment.

How many people who have left this world now wish they could be in our place! They would give all the gold on Earth for another chance to turn to Allah. But their time has passed. We still have a chance. Do not miss it. Remember: every moment spent in worship of Allah is an investment in eternity...

Ey bu dünyadan ayrılan kaç kişi şimdi bizim yerimizde olmayı hayal ediyor...

Bu sözler, her müminin kalbine bir darbe gibi iner. Onlar, insanın dünyevi hayatın telaşına kapıldığı zaman sıklıkla unuttuğu büyük Hakikati hatırlatır. Her şey geçicidir, hayat kısa sürer ve ölüm kaçınılmazdır. Kaçınmak için ne kadar uğraşırsak uğraşalım, ölüm düşündüğümüzden daha yakındır. Bu dünyayı terk etmiş birçok kişi artık hiçbir şeyi değiştiremez. Onların ameller defteri kapanmıştır. Hakikati anlamışlardır, ama artık çok geç. Eğer onlara bir dakika, bir secde veya “Astaghfirullah” deme fırsatı verilseydi, dünyanın tüm servetini bunun için verirlerdi. Biz ise hâlâ yaşıyoruz. Nefes alıyoruz, yürüyoruz ve dua etme, tövbe etme, iyilik yapma ve affetme şansımız var. Öyleyse neden gecikiyoruz?

Hamd olsun Allah’a ki, biz O’nu yüceltiriz ve yardım ve affetme dileğinde bulunuruz. Ruhumuzun kötülüğünden ve kötü işlerimizden korunmak için Allah’a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse, onu kimse saptıramaz; ve kimi sapıtmışsa, onu kimse doğru yola getiremez. Şahitlik ederiz ki, ibadete layık olan tek ilah Allah’tır ve Muhhammed O’nun kulu ve elçisidir.

SubhanAllah! Bu dünyayı terk etmiş kaç ruh şu anda bizim yerimizde olmayı diliyor! Ahirete gidenler, biz yaşayanların sıklıkla görmezden geldiği Hakikati anladılar. Zamanın değerini, nimetlerin değerini, bir kez daha secde etme fırsatının ne demek olduğunu öğrendiler. Yeryüzünde bize bahşedilen Allah’ın merhametinin büyüklüğünü anladılar: tövbe etme, dönüş yapma ve kendimizi düzeltme şansı. Ama onlar için her şey bitti—artık süre yok eğer vakti gelmişse. Kalpler sustu, diller dilsizleşti, işler tamamlandı ve kitap kapatıldı...

Dün yanımızda olanlar, namazda, iftarda, camide olanlar—şimdi toprak altında, kefenler içinde, Kıyamet Günü’nü bekliyor. Bir rek’at namazı kılmak için dünyanın tüm altınlarını verirlerdi, ama Allah bu fırsatı bize, hâlâ hayatta olanlara verdi. Çokları sadece bir an için “Astaghfirullah taubah...” demeyi arzuluyor. Çokları oruç tutmayı, yoksula sadaka vermek, yetime teselli etmek, birine affetmeyi diliyor—ama onların işleri zaten mühürlendi.

Ey Müslüman! Ruhun gırtlağına kadar yükselene kadar bekleme! Tövbeni “yarına” erteleme. Çünkü bugün birçok kişinin son günü oldu. Gençlerden kaç tanesi ani olarak ayrıldı? Yaşlılardan kaç tanesi tövbe etmeye yaşayamadı? Ne kadar “takva sahibi” insan bir sonraki namaza kadar yaşamadı? Ölüm seçmez, Allah’ın emriyle gelir.

Bu dünya aldatıcı bir süs. Şeytan diyor ki, “Hala vaktin var.” Dünya şaşırtır. Kalpleri tartışmalara, kıskançlığa, zevklere ve başarı peşinde koşmaya çeker. Ama mezara ne götürürsün? Sadece işlerin, niyetlerin ve imanın. Ev kalır. Çocuklar ağlar—ve sonra unutur. Paran başkalarına geçer. Bedenin bile çürür. Ama senin eylemlerin—onlar Barzah’ta senin arkadaşların olacak. Ve onlar Cennet mi, yoksa Cehennem mi belirleyecek.

Yol hâlâ açıkken dön! Bu sadece bir çağrı değil—bu bir kurtuluş çağrısı. Ümmet günahlar, ihmalkarlık ve bölünmüşlük içinde boğuluyor. Allah tarafından insanlığa ışık getirmek için seçilmiş en iyi ümmet olduğumuzu unuttuk. O halde bu ünvana layık olalım! Kalplerinizi arındırın. Gece uyanın. Günahlarınız için ağlayın. Allah’ın Kitabı’na dönün. Din ve ibadeti ertelemeyi bırakın. Mezarını Cennet bahçelerinden bir bahçe yap, Cehennem çukuru olmasın. Bugün başla. Hayır—şimdi başla. De ki, “Ey Allah, beni affet... Tövbemi kabul et...”

Ve bil ki—Allah seni bekliyor. Allah tövbekarları sever. Allah samimi olarak dönenleri kabul eder. “Şüphesiz Allah tövbekarları sever...” (Bakara Suresi, 2:222). Ey Müslümanlar! Hâlâ yaşadığımız sürece kurtuluş umudumuz var. Tek bir anı bile ziyan etme. Fazla geç olmadan Allah’a dön!

İslam’ın en büyük hakikatlerinden biri hayatın geçici olduğudur. Hepimiz bir gün bu dünyayı terk edeceğiz ve kimse ne zaman geleceğini bilmiyor. Allah der ki, “Nerede olursanız olun, ölüm sizi bulacaktır, yüksek kalelerde bile olsanız.” (Nisa Suresi, 4:78). Bu hatırlatma bizi sanki her gün son günmüş gibi yaşamaya teşvik etmeli. Yarına ertelediğimiz önemli şeyler için lüksümüz yok çünkü yarın asla gelmeyebilir. Çoğu insan hayatı ancak sonuna geldiğinde hayatın değerini anlar. Ama o zaman artık çok geçtir.

Sevgili kardeşlerim! Zamanı boşa harcama. Her anı Allah’a yaklaşmak için kullan. Namaz kıl, oruç tut, sadaka ver, affet ve hakikat ve sabırla birbirinizi nasihate et. Unutma ki, bu dünya sadece geçici bir konaktır, gerçek hayat ölüm sonrası başlar. Hz. Muhammed (aleyhisselam) buyurdu: “En iyi insanlar uzun ömürlü ve hayırlı işler yapanlardır.” (İbn Mâce). Bu sözler yol gösterici yıldızımız olsun. Uzun yaşa, ama Allah için yaşa. Günlerimiz ibadet, merhamet ve şükranla dolu olsun. İmanımız, Kıyamet Günü yolunu aydınlatan ışık olsun.

Bu dünyayı terk etmiş kaç insan şu anda bizim yerimizde olmayı diliyor! Allah’a dönebilmek için dünyanın tüm altınlarını verirlerdi. Ama onların vakti geçti. Bizim bir şansımız var. Kaçırmayın. Hatırlayın: Allah’a ibadet ettiğiniz her an ebediyete yapılan bir yatırım...

Oh, sa njerëz që kanë vdekur nga kjo botë tani po ëndërrojnë të jenë në vendin tonë...

Këto fjalë godasin si një goditje në zemrat e të gjithë besimtarëve. Ato na kujtojnë për të vërtetën madhore që njeriu shpesh e harron kur është futur në rrëfimin e jetës botërore. Gjithçka është e përkohshme, jeta është e shpejtë dhe vdekja është e papritur. Sa herë që mund të përpiqemi të shmangen prej saj, ajo është më afër se sa mendonim. Shumë nga ata që kanë larguar këtë botë tashmë nuk mund të ndryshojnë asgjë. Librat e veprave të tyre janë mbyllur. Ata kanë kuptuar të vërtetën, por është tepër vonë. Nëse ju jepen vetëm një minutë, një lutje, një mundësi të thonë "Astaghfirullah", ata do t'i japnin të gjithë pasuritë e tokës për të. Ne, megjithatë, jemi ende të gjallë. Ne frymëmarrim, ecuri, dhe kemi mundësinë të lutemi, të kërkohen falje, të bëjmë mirë dhe të kërkojmë ndjesë. Pse priteni?

Lavdërohet Allah, të cilin e lavdërojmë dhe nga i cili kërkojmë ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë strehim nga Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprat e këqija. Kush udhëhiqet nga Allah, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kush lë në rrugë të gabuar, askush nuk mund ta udhëhiqet në të drejtë. Ne deklarojmë se nuk ka zot për adhurim përveç Allahut, dhe deklarojmë se Muhamed është rob dhe i dërguari i Tij.

SubhanAllah! Sa shumë shpirtra që kanë lënë këtë botë tani dëshirojnë të jenë në vendin tonë! Ata që kanë shkuar në Aherat kanë kuptuar të vërtetën që ne, të gjallët, shpesh e injorojmë. Ata kanë kuptuar vlerën e kohës, vlerën e mirësisë dhe mundësinë për të bërë një lutje të vetme. Ata e kuptuan madhësinë e mëshirës së Allahut që na ka dhënë në jetën tokësore: mundësinë për të kërkuar falje, për t'u kthyer, për t'u përmirësuar. Por për ta, është e gjitha përfunduar - nuk ka shtyrje nëse koha ka ardhur. Zemra ka heshtur, gjuha ka humbur gojën, veprimet janë përfunduar dhe libri është mbyllur...

Sa shumë nga ata që ishin me ne dje - në namaz, në iftar, në xhami - janë tani nën tokë, të mbështjellur në kefi, duke pritur Ditën e Gjykimit. Ato do t'i jepnin të gjitha arat e tokës për një namaz të vetëm, por Allah ka dhënë këtë mundësi neve që jemi ende të gjallë. Shumë prej tyre dëshirojnë vetëm një moment për të thënë, "Astaghfirullah taubah..." Sa shumë që dëshirojnë të bëjnë agim, të japin sadaka të varfërve, të ngrohë nëjet, të falin fajtorët - por veprimet e tyre janë mbyllur.

E muslman! Mos prisni derisa shpirti të arrijë në gjuhët tuaj! Mos planifikoni të kërkonit falje "nesër". Sepse për shumë, sot u bë dita e fundit. Sa të rinj kanë larguar papritur? Sa të vjetër nuk jetuan për të kërkuar falje? Sa "pjesëmarrës" nuk mbijetuan deri në namazin tjetër? Vdekja nuk zgjedh - ajo erdhe sipas urdhërit të Allahut.

Ky botë është një zbukurim mashtrues. Shaitani premton: "Ende keni kohë." Bota zhgërron. Ajo tërheq zemrat me debatet, envytë, kënaqësitë dhe gjuetinën për sukses. Por çfarë do të merrni me vete në varr? Asgjë përveç veprave, qëllimeve dhe besimit. Shtëpia do të mbetet. Fëmijët do të qajnë - dhe pastaj do të harrojnë. Paratë do t'i marrin të tjerët. Trupi yt do të shpërbëhet. Por veprimet e tua - ato do të jenë shoqëritë e tua në Barzakh. Dhe ato do të përcaktojnë nëse je në Xhenet apo në Xhehenem.

Kthehu ndërsa rruga është ende e hapur! Kjo nuk është vetëm një thirrje - kjo është një thirrje për shpëtim. Umma po mbytet - në mëkat, neglizhencë, dhe ndarjen. Ne kemi harruar se jemi zgjedhur nga Allah si komuniteti më i mirë për të sjellë dritën popullit. Le të jemi të denjë për këtë titull! Pastro zemrat tuaja. Ngjites në mesnatë. Qaj për mëkatet e tua. Kthehu tek Libri i Allahut. Ndalo shtyrjen e feve dhe adhurimit. Bëj që varri yt të jetë një kopsht i Xhenetit, jo një gropë e Xhehenemit. Fillo sot. Jo - fillo tani. Thuhet: "O Allah, më fal... Prano kërkesën time për falje..."

Dhe di - Allah po pret për ty. Allah e donë ata që kërkojnë falje. Allah i pranon ata që kthehen me zemër të pastër. "Vërtet, Allah e donë ata që kërkojnë falje..." (Sureja e Bakarës, 2:222). E muslmanë! Përsa kohë që jemi ende të gjallë - mund të shpëtohemi. Mos humbisni asnjë moment. Kthehuni tek Allah para se të jetë shumë vonë.

Njëra nga të vërtetat më të mëdha të Islamiut është se jeta është e përkohshme. Secili prej nesh një ditë do të largoje këtë botë, dhe askush nuk e di kur do të vijë ora jonë. Allah thotë: "Kudo që të gjendet, vdekja do t'ju takojë, edhe në kulla të larta." Sureja "An-Nisa", 4:78. Ky kujtim duhet t'na inspiron të jetojmë sikur çdo ditë të jetë e fundit. Nuk mund të na lejohet të shtrojmë vepra të rëndësishme për nesër, sepse nesër mund të mos vijë. Shumica e njerëzve e kuptojnë vlerën e jetës vetëm kur ballafaqohen me përfundimin e saj. Por atëherë është shumë vonë për të korrigjuar.

Shokët e dashur dhe motrat! Mos humbisni kohën e vlerëshme. Përdorni çdo moment për t'u afruar Allahut. Kryeni namazin, mbani agimin, jepni sadaka, kërkojnë falje dhe këshillojeni njëri-tjetrin me të vërtetën dhe durimin. Mbani mend, kjo botë është një vendbanim e përkohshme, dhe jeta e vërtetë fillon pas vdekjes. Profeti Muhamed (paqe dhe bekoja nga Allah) tha: "Më të mirët midis njerëzve janë ata që jetojnë gjatë dhe bëjnë vepra të mira." (Ibn Maja). Le të jenë këto fjalë yll udhëzues për ne. Jeto gjatë, por jo thjesht kështu, por për Allah. Le të jenë ditët tona të mbushura me adhurim, mëshirë dhe mirënjohje. Dhe le të jetë besimi ynë drita që do të na ndriçojë rrugën në Ditën e Gjykimit.

Sa shumë njerëz që kanë lënë këtë botë tani dëshirojnë të jenë në vendin tonë! Ata do t'i jepnin të gjitha arat e tokës për një mundësi tjetër për t'u kthyer tek Allah. Por koha e tyre ka kaluar. Ne ende kemi një shans. Mos e humbni. Mbani mend: çdo moment i kaluar në adhurim Allahut është një investim në përgjithësi...