Не стремитесь к мимолетным удовольствиям этой дуньи...

Do not seek the fleeting pleasures of this dunya... / Bu dünyanın geçici zevklerini aramayın... / Mos kërkoni kënaqësitë kalimtare të kësaj dunjaje...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

В Коране слово «счастье» используется всего лишь один раз. В Суре Аль-Худ, 108-й аят, где Всевышний Аллах говорит: «А те, которые обрели счастье, находятся в Раю, они пребудут там вечно». Интересно, не правда ли? Самая главная вещь, которую все неверующие без исключения сделали самой главной целью своей жизни, самым главным мотивом своего существования, упоминается в Коране только один раз и только по отношению к Раю. Всевышний Аллах прямо говорит нам, вы не приобретете истинного счастья в этом мире, потому что «Воистину мы сотворили человека во тяготах». Этот мир — это мир испытаний. Мир труда, мир тягот, мир работы. И да, иногда мы чувствуем некое облегчение, некое счастье во перерыве между делами. Однако это не длится долго. Счастье в этом мире – это побочный эффект достижения твоей цели. И оно длится ровно столько, насколько большой была твоя цель. Если твоя цель была купить мороженое и съесть его, то это продлится примерно 5 минут. А если твоя цель была купить машину или квартиру, это может продлиться неделю, две, максимум месяц, однако затем все опять встанет на свои места. Поэтому счастье не должно быть целью само по себе, потому что счастье это побочный эффект достижения целей...

Здесь правильно отмечено, слово «счастье» (по-арабски «саада») упоминается в Коране только один раз, в контексте Рая. Это указывает на то, что истинное счастье, согласно исламскому учению, не может быть полностью достигнуто в этом мире. Мирская жизнь рассматривается как временное пристанище, место испытаний и труда, где человек должен стремиться к довольству Аллаха, а не к мимолетным удовольствиям. Вечное счастье возможно только в Раю, где нет страданий, тягот и ограничений. В этом мире счастье всегда временно и несовершенно.

Жизнь в этом мире полна трудностей, и это часть замысла Аллаха. Человек создан для труда, борьбы и преодоления испытаний. Счастье в этом мире — это не цель, а скорее временное состояние, которое может возникать как результат усилий, но оно никогда не бывает постоянным. Счастье в этом мире — это побочный эффект достижения целей. Это важное наблюдение. В исламе акцент делается не на погоне за счастьем как таковым, а на выполнении своих обязанностей перед Аллахом, на стремлении к довольству Создателя и на совершении благих дел. Когда человек ставит перед собой высокие цели, такие как поклонение и служение Всевышнему, помощь другим, самосовершенствование или призыв людей, он может испытывать чувство удовлетворения и радости. Однако это состояние не является конечной целью, а лишь следствием правильных действий.

В исламе различают два вида счастья: 

Мирское счастье: Это временное состояние, связанное с материальными благами, удовольствиями и достижениями. Оно недолговечно и часто сопровождается новыми заботами и трудностями. 

Духовное счастье: это состояние внутреннего покоя, удовлетворенности и близости к Аллаху. Оно достигается через веру, поклонение, благодарность и терпение. 

Пророк Мухаммад (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Удивительно положение верующего! Поистине, всё в его положении является благом для него, и никому не дано этого, кроме верующего: если его постигает радость, он благодарит, и это становится для него благом, а если его постигает горе, он проявляет терпение, и это тоже становится для него благом». (Муслим). Этот хадис подчеркивает, что истинное счастье верующего заключается не в отсутствии трудностей, а в правильном отношении к ним.

В Исламе счастье тесно связано с понятием «рида» — довольство Аллаха. Когда человек стремится к довольству Создателя, он обретает внутренний покой и удовлетворение, даже если внешние обстоятельства не идеальны. Это состояние не зависит от материальных благ или мирских достижений, оно исходит из осознания того, что человек выполняет свою миссию в этом мире.

В Коране сказано: «Воистину, верующих мужчин и женщин, которые поступали праведно, Мы непременно одарим прекрасной жизнью и вознаградим за лучшее из того, что они совершали». Сура Ан-Нахль, 16:97. Это обещание Аллаха указывает на то, что праведная жизнь, даже если она полна трудностей, приносит человеку истинное благополучие.

Не делайте счастье самоцелью, вместо этого сосредоточьтесь на выполнении своих обязанностей перед Аллахом и на служении Умме. Цените моменты радости как дар от Аллаха, но не привязывайтесь к ним. Помните, что они временны. Стремитесь к вечному счастью в Раю, выполняя предписания ислама и избегая грехов. Развивайте терпение и благодарность. Эти качества помогают обрести внутренний покой даже в трудные моменты.

Счастье в Исламе — это не конечная цель, а скорее состояние, которое возникает как результат правильных действий и искреннего стремления к довольству Аллаха. Мирская жизнь этого дунья — это испытание, и истинное счастье возможно только в вечной жизни Ахирата в Раю. Поэтому мусульманин должен стремиться не к мимолетным удовольствиям, а к вечным ценностям, которые приносят истинное удовлетворение и покой...

Do not seek the fleeting pleasures of this dunya...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

The word "happiness" is used only once in the Quran. In Surah Al-Hood, the 108th verse, where Allah Almighty says: "And those who have found happiness are in Paradise, they will stay there forever." Interesting, isn't it? The most important thing that all non-believers, without exception, have made the most important goal of their lives, the most important motive for their existence, is mentioned in the Quran only once and only in relation to Paradise. Allah, the Most High, tells us directly that you will not gain true happiness in this world, because "Indeed, We created man in hardship." This world is a world of trials. The world of work, the world of hardships, the world of work. And yes, sometimes we feel a kind of relief, a kind of happiness in between things. However, it doesn't last long. Happiness in this world is a side effect of achieving your goal. And it lasts exactly as long as your goal was big. If your goal was to buy ice cream and eat it, then it will take about 5 minutes. And if your goal was to buy a car or an apartment, it can last a week, two, or a month at most, but then everything will fall into place again. Therefore, happiness should not be a goal in itself, because happiness is a side effect of achieving goals...

It is correctly noted here that the word "happiness" (saada in Arabic) is mentioned in the Quran only once, in the context of Paradise. This indicates that true happiness, according to Islamic teachings, cannot be fully achieved in this world. Worldly life is seen as a temporary haven, a place of trials and labor, where a person should strive for the satisfaction of Allah, and not for fleeting pleasures. Eternal happiness is possible only in Paradise, where there are no sufferings, hardships and restrictions. In this world, happiness is always temporary and imperfect.

Life in this world is full of difficulties, and this is part of Allah's plan. Man is made for work, struggle, and overcoming challenges. Happiness in this world is not a goal, but rather a temporary state that can arise as a result of effort, but it is never permanent. Happiness in this world is a side effect of achieving goals. This is an important observation. In Islam, the emphasis is not on the pursuit of happiness per se, but on fulfilling one's duties to Allah, striving for the satisfaction of the Creator and doing good deeds. When a person sets high goals for himself, such as worshiping and serving the Almighty, helping others, self-improvement or calling people, he can feel a sense of satisfaction and joy. However, this state is not the ultimate goal, but only a consequence of proper actions.

There are two types of happiness in Islam:

Worldly happiness: This is a temporary state associated with material benefits, pleasures, and achievements. It is short-lived and is often accompanied by new worries and difficulties.

Spiritual happiness: It is a state of inner peace, contentment, and closeness to Allah. It is achieved through faith, worship, gratitude, and patience.

The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) said: "The position of a believer is amazing! Truly, everything in his position is good for him, and no one can do this except the believer: if joy befalls him, he gives thanks, and it becomes good for him, and if sorrow befalls him, he shows patience, and it also becomes good for him." (Muslim). This hadith emphasizes that the true happiness of a believer lies not in the absence of difficulties, but in the right attitude towards them.

In Islam, happiness is closely related to the concept of "rida" — the satisfaction of Allah. When a person strives for the satisfaction of the Creator, he finds inner peace and satisfaction, even if the external circumstances are not ideal. This state does not depend on material wealth or worldly achievements, it comes from the realization that a person is fulfilling his mission in this world.

The Quran says: "Indeed, We will certainly give the believing men and women who acted righteously a wonderful life and reward them for the best of what they did." Surah An-Nahl, 16:97. This promise of Allah indicates that a righteous life, even if it is full of difficulties, brings true well-being to a person.

Don't make happiness an end in itself, instead focus on fulfilling your duties to Allah and serving the Ummah. Appreciate moments of joy as a gift from Allah, but don't get attached to them. Remember that they are temporary. Strive for eternal happiness in Paradise by following the precepts of Islam and avoiding sins. Develop patience and gratitude. These qualities help to find inner peace even in difficult moments.

Happiness in Islam is not an ultimate goal, but rather a state that arises as a result of right actions and a sincere desire for the satisfaction of Allah. The mundane life of this dunya is a test, and true happiness is possible only in the eternal life of Ahirat in Paradise. Therefore, a Muslim should strive not for fleeting pleasures, but for eternal values that bring true satisfaction and peace...

Bu dünyanın geçici zevklerini aramayın...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Kuran'da «mutluluk" kelimesi sadece bir kez kullanılmaktadır. 108. ayet Hud Suresi'nde, Yüce Allah'ın dediği yerde: "Mutluluğa kavuşanlar cennettedirler, onlar orada ebedi kalacaklardır»" Merak ediyorum, değil mi? İstisnasız tüm kafirlerin hayatlarının en temel amacı, varlıklarının en temel nedeni haline getirdikleri en önemli şey, Kuran'da yalnızca bir kez ve yalnızca Cennetle ilgili olarak anılmaktadır. Yüce Allah bize açıkça söylüyor ki, siz bu dünyada gerçek mutluluğu elde etmeyeceksiniz, çünkü "Biz insanı zorluklarda yarattık". Bu dünya bir deneme dünyasıdır. İş dünyası, zorluklar dünyası, iş dünyası. Ve evet, bazen işler arasında belli bir rahatlama, belli bir mutluluk hissediyoruz. Ancak bu uzun sürmez. Bu dünyada mutluluk, hedefinize ulaşmanın bir yan etkisidir. Ve bu, tam olarak hedefin ne kadar uzun sürerse sürsün. Amacın dondurma alıp yemekse, bu yaklaşık 5 dakika sürecektir. Amacınız bir araba veya daire satın almaksa, bu bir veya iki hafta, en fazla bir ay sürebilir, ancak o zaman her şey tekrar yerine oturacaktır. Bu nedenle mutluluk kendi başına bir hedef olmamalı, çünkü mutluluk hedeflere ulaşmanın bir yan etkisidir...

Burada doğru bir şekilde işaretlenmiştir, Kuran'da Cennet bağlamında «mutluluk» (Arapça «sa'dah» için) kelimesi yalnızca bir kez geçmektedir. Bu, islami öğretilere göre gerçek mutluluğun bu dünyada tam olarak elde edilemeyeceğini gösterir. Dünya hayatı, insanın geçici zevklere değil, Allah'ın rızasına yönelmesi gereken geçici bir dinlenme yeri, bir deneme ve çalışma yeri olarak kabul edilir. Sonsuz mutluluk ancak ıstırabın, zorlukların ve kısıtlamaların olmadığı Cennette mümkündür. Bu dünyada mutluluk her zaman geçici ve kusurludur.

Bu dünya hayatı zorluklarla doludur ve bu, Allah'ın planının bir parçasıdır. İnsan çalışmak, savaşmak ve denemelerin üstesinden gelmek için yaratılmıştır. Bu dünyada mutluluk bir amaç değil, çabanın sonucu olarak ortaya çıkabilen geçici bir durumdur, ancak asla kalıcı değildir. Bu dünyada mutluluk, hedeflere ulaşmanın bir yan etkisidir. Bu önemli bir gözlemdir. İslam'da vurgu, kendi başına mutluluğun peşinde koşmaya değil, kişinin Allah'a karşı görevlerini yerine getirmesine, Yaradan'ın rızasını istemesine ve iyi işler yapmaya odaklanmaktadır. Bir kişi, Yüce Olan'a ibadet etmek ve ona hizmet etmek, başkalarına yardım etmek, kendini geliştirmek veya insanları çağırmak gibi yüksek hedefler belirlediğinde, bir memnuniyet ve neşe duygusu hissedebilir. Ancak bu durum nihai hedef değil, yalnızca doğru eylemlerin bir sonucudur.

İslam'da iki tür mutluluk ayırt edilir:

Dünyevi mutluluk: Maddi mallar, zevkler ve başarılarla bağlantılı geçici bir durumdur. Kısa ömürlüdür ve sıklıkla yeni endişeler ve zorluklarla birlikte gelir.

Manevi mutluluk: Bu, Allah'a karşı bir iç huzur, memnuniyet ve yakınlık durumudur. İnanç, ibadet, şükran ve sabırla elde edilir.

Hz. Muhammed (Allah'ın selamı ve bereketleri onun üzerine olsun) dedi ki: "İnananın durumu şaşırtıcı! Şüphesiz, o'nun durumundaki her şey onun için hayırlıdır ve bu, inanandan başka kimseye verilmemiştir: Kendisine bir sevinç gelirse şükreder ve bu onun için bir hayır olur, Ona bir keder gelirse sabreder ve bu da onun için bir hayır olur. (Müslüman). Bu hadis, inananın gerçek mutluluğunun zorlukların olmamasından değil, onlara karşı doğru tutumundan kaynaklandığını vurgulamaktadır.

İslam'da mutluluk, Allah'ın rızası olan »rida" kavramıyla yakından bağlantılıdır. Bir kişi Yaradan'ın memnuniyetini aradığında, dış koşullar ideal olmasa bile iç huzuru ve tatmini kazanır. Bu durum maddi mallara veya dünyevi başarılara bağlı değildir, insanın bu dünyadaki misyonunu yerine getirdiğinin farkına varmaktan gelir.

Kuran'da şöyle denmektedir: "Şüphesiz, salih amellerde bulunan mümin erkek ve kadınları mutlaka güzel bir hayatla yaşatacağız ve onların yaptıklarının en güzelini mükafatlandıracağız.» Nahl Suresi, 16:97. Allah'ın bu vaadi, salih hayatın, zorluklarla dolu olsa bile insana gerçek esenlik getirdiğini gösterir.

Mutluluğu kendi başına bir amaç haline getirmeyin, bunun yerine Allah'a karşı görevlerinizi yerine getirmeye ve Ümmete hizmet etmeye odaklanın. Sevinç anlarını Allah'tan bir armağan olarak takdir edin, ancak onlara bağlanmayın. Unutmayın, bunlar geçicidir. İslam'ın emirlerine uyarak ve günahlardan kaçınarak Cennette ebedi mutluluğu hedefleyin. Sabrınızı ve minnettarlığınızı geliştirin. Bu nitelikler, zor anlarda bile iç huzuru bulmaya yardımcı olur.

İslam'da mutluluk nihai amaç değil, daha çok doğru eylemlerin ve Allah'ın rızasına yönelik samimi bir arzunun sonucu olarak ortaya çıkan bir durumdur. Bu dünyanın dünya hayatı bir sınavdır ve gerçek mutluluk ancak Ahirat'ın Cennetteki sonsuz yaşamında mümkündür. Bu nedenle Müslüman, geçici zevkler için değil, gerçek memnuniyet ve huzur getiren ebedi değerler için çabalamalıdır...

Mos kërkoni kënaqësitë kalimtare të kësaj dunjaje...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Fjala "lumturi" përdoret vetëm një herë në Kuran. Në Suren El-Hood, ajeti i 108-të, ku Allahu I Madhëruar thotë: "dhe ata që kanë gjetur lumturinë janë në Xhennet, ata do të qëndrojnë atje përgjithmonë."Interesante, apo jo? Gjëja më e rëndësishme që të gjithë jobesimtarët, pa përjashtim, kanë bërë qëllimin më të rëndësishëm të jetës së tyre, motivin më të rëndësishëm për ekzistencën e tyre, përmendet në Kuran vetëm një herë dhe vetëm në lidhje me Xhenetin. Allahu, Më I Larti, na thotë drejtpërdrejt se nuk do të fitoni lumturinë e vërtetë në këtë botë, sepse "Me të vërtetë, ne e krijuam njeriun në vështirësi."Kjo botë është një botë sprovash. Bota e punës, bota e vështirësive, bota e punës. Dhe po, ndonjëherë ndiejmë një lloj lehtësimi, një lloj lumturie në mes të gjërave. Sidoqoftë, nuk zgjat shumë. Lumturia në këtë botë është një efekt anësor i arritjes së qëllimit tuaj. Dhe zgjat saktësisht për aq kohë sa qëllimi juaj ishte i madh. Nëse qëllimi juaj ishte të blini akullore dhe ta hani atë, atëherë do të duhen rreth 5 minuta. Dhe nëse qëllimi juaj ishte të blini një makinë ose një apartament, mund të zgjasë më së shumti një javë, dy ose një muaj, por atëherë gjithçka do të bjerë përsëri në vend. Prandaj, lumturia nuk duhet të jetë një qëllim në vetvete, sepse lumturia është një efekt anësor i arritjes së qëllimeve...

Këtu është shënuar saktë se fjala "lumturi" (saada në arabisht) përmendet në Kuran vetëm një herë, në kontekstin e Parajsës. Kjo tregon se lumturia e vërtetë, sipas mësimeve Islame, nuk mund të arrihet plotësisht në këtë botë. Jeta e kësaj bote shihet si një strehë e përkohshme, një vend sprovash dhe pune, ku një person duhet të përpiqet për kënaqësinë e Allahut dhe jo për kënaqësitë kalimtare. Lumturia e përjetshme është e mundur vetëm në Parajsë, ku nuk ka vuajtje, vështirësi dhe kufizime. Në këtë botë, lumturia është gjithmonë e përkohshme dhe e papërsosur.

Jeta në këtë botë është plot vështirësi, dhe kjo është pjesë e planit Të Allahut. Njeriu është bërë për punë, luftë dhe tejkalim të sfidave. Lumturia në këtë botë nuk është një qëllim, por më tepër një gjendje e përkohshme që mund të lindë si rezultat i përpjekjes, por nuk është kurrë e përhershme. Lumturia në këtë botë është një efekt anësor i arritjes së qëllimeve. Ky është një vëzhgim i rëndësishëm. Në Islam, theksi nuk është në ndjekjen e lumturisë në vetvete, por në përmbushjen e detyrave të dikujt Ndaj Allahut, përpjekjen për kënaqësinë e Krijuesit dhe bërjen e veprave të mira. Kur një person vendos qëllime të larta për veten e tij, të tilla si adhurimi dhe shërbimi ndaj Të Plotfuqishmit, ndihma për të tjerët, vetë-përmirësimi ose thirrja e njerëzve, ai mund të ndiejë një ndjenjë kënaqësie dhe gëzimi. Sidoqoftë, ky shtet nuk është qëllimi përfundimtar, por vetëm pasojë e veprimeve të duhura.

Ekzistojnë dy lloje të lumturisë në Islam:

Lumturia e kësaj bote: kjo është një gjendje e përkohshme e lidhur me përfitimet materiale, kënaqësitë dhe arritjet. Jetëshkurtër dhe shpesh shoqërohet me shqetësime dhe vështirësi të reja.

Lumturia shpirtërore: është një gjendje e paqes së brendshme, kënaqësisë dhe afërsisë me Allahun. Ajo arrihet përmes besimit, adhurimit, mirënjohjes dhe durimit.

Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet E Allahut qofshin mbi të) tha: "pozicioni i një besimtari është i mahnitshëm! Me të vërtetë, gjithçka në pozicionin e tij është e mirë për të, dhe askush nuk mund ta bëjë këtë përveç besimtarit: nëse gëzimi i bie, ai falënderon dhe bëhet i mirë për të, dhe nëse pikëllimi i bie, ai tregon durim, dhe gjithashtu bëhet i mirë për të."(Muslim). Ky hadith thekson se lumturia e vërtetë e një besimtari nuk qëndron në mungesë të vështirësive, por në qëndrimin e duhur ndaj tyre.

Në Islam, lumturia është e lidhur ngushtë me konceptin e "rida" — kënaqësinë e Allahut. Kur një person përpiqet për kënaqësinë e Krijuesit, ai gjen paqe dhe kënaqësi të brendshme, edhe nëse rrethanat e jashtme nuk janë ideale. Ky shtet nuk varet nga pasuria materiale ose arritjet e kësaj bote, vjen nga kuptimi se një person po përmbush misionin e tij në këtë botë.

Kurani thotë: "Me të vërtetë, ne me siguri do t'u japim burrave dhe grave besimtare që vepruan me drejtësi një jetë të mrekullueshme dhe do t'i shpërblejmë për më të mirën e asaj që bënë."Surah An-Nahl, 16: 97. Ky premtim I Allahut tregon se një jetë e drejtë, edhe nëse është plot vështirësi, i sjell një personi mirëqenien e vërtetë.

Mos e bëni lumturinë një qëllim në vetvete, përkundrazi përqendrohuni në përmbushjen e detyrave tuaja Ndaj Allahut dhe shërbimin Ndaj Umetit. Vlerësoni momentet e gëzimit si një dhuratë nga Allahu, por mos u lidhni me to. Mos harroni se ato janë të përkohshme. Përpiquni për lumturinë e përjetshme në Parajsë duke ndjekur porositë e Islamit dhe duke shmangur mëkatet. Zhvilloni durim dhe mirënjohje. Këto cilësi ndihmojnë për të gjetur paqen e brendshme edhe në momente të vështira.

Lumturia në Islam nuk është një qëllim përfundimtar, por më tepër një gjendje që lind si rezultat i veprimeve të drejta dhe një dëshire të sinqertë për kënaqësinë e Allahut. Jeta e kësaj dunje është një provë dhe lumturia e vërtetë është e mundur vetëm në jetën e përjetshme Të Ahiretit në Parajsë. Prandaj, Një Musliman duhet të përpiqet jo për kënaqësi kalimtare, por për vlera të përjetshme që sjellin kënaqësi dhe paqe të vërtetë...