Не пропой свою жизнь впустую – остановись и подумай о вечном...

Don't waste your life – stop and think about the eternal... / Hayatını boşa harcamayın – dur ve ebediyi düşün... / Mos e humbni jetën tuaj-ndaloni dhe mendoni për të përjetshmen...

В басне Крылова «Стрекоза и Муравей» скрыто глубокое назидание: тот, кто проживает свою жизнь в праздности, веселье и беспечности, однажды столкнется с суровой реальностью, когда будет слишком поздно что-либо исправить. Лето — время благоденствия, возможностей, труда. Зима — символ конца, испытаний и расчета за прожитую жизнь...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

В знаменитой басне Крылова «Стрекоза и Муравей» описана простая, но глубокая истина: можно радостно и беззаботно прожить теплое лето жизни, но однажды настанет зима. И тогда тот, кто жил лишь песнями, радостями и суетой, окажется в бедственном положении — без подготовки, без запаса, без опоры.

Муравей — символ упорства и труда. Он не ленился летом, понимая, что жизнь — это не только наслаждение, но и подготовка к трудным временам. Стрекоза же — олицетворение легкомыслия: она веселилась, не задумываясь о будущем, и в итоге встретила зиму беспомощной. Эта аллегория удивительно перекликается с положением многих людей в этом мире — и, особенно, нас, мусульман.

Аллах ﷻ даровал нам короткий срок на земле — подобный одному дню или даже части дня. И этот срок дан не для того, чтобы забыться в песнях и забавах, а чтобы собрать припасы — запас благих дел, поклонения, знания, терпения, помощи истине. Аллах ﷻ говорит: "И пусть каждая душа посмотрит, что она приготовила для завтра." (Коран, 59:18).

Пока сердце живо, пока дыхание свободно, пока разум ясен — это наше Лето. Это наш шанс накопить то, что согреет нас в ледяную стужу смерти и Судного дня. Когда наступит Час, веселье и пение уже не помогут. Нужны будут другие плоды: искренность, намаз, таухид, саваб, слёзы в мольбе.

О, моя дорогая сестра мусульманка, читающая эти строки… Ты поддерживаешь угнетённых, твоё сердце горит за Палестину и Газу — и это признак ещё живого сердца. Не каждый сегодня способен поднять свой голос за истину. Это огромный свет в твоей душе, альхамдулиллях. Но знай: только одним состраданием к справедливости нельзя спастись от голода в вечной Зиме Ахирата. Кто хочет войти в Рай, не может прийти туда только с одним криком души и сердца — ему нужны будут деяния, поклонение, служение, терпение. Ты сейчас "поешь и веселишься" — и, возможно, кажется, что жизнь долгая и беззаботная. Хочешь побыть ещё такой, собой какая есть... Но послушай предупреждение Пророка ﷺ: "Часто поминайте разрушителя удовольствий — смерть." (Хадис, ат-Тирмизи).

Настанет миг, когда останется лишь то, что мы положили в свою корзину благодеяний: намаз, посты, слёзы перед Аллахом, помощь мусульманам, отказ от греха, добрые слова, правдивые поступки. Пение и веселье не спасёт в могиле, а поклонение спасёт. Если сегодня человек смеётся, играет, забывая о намазе, забывая о зикре, отодвигая Коран, — он рискует прийти к своей последней Зиме нищим. Без накопленного багажа поклонений перед Господом миров.

Моя сестра Сельма, твоя любовь к справедливости — это Свет. Сохрани и сбереги этот Свет. Умножь его. Питай его поклонением! Вернись к намазу крепче. Покрой своё тело Хиджабом скромности и богобоязненности, как твои близкие подруги мусульманки. Покажи Аллаху свои ночные слёзы в мольбе. Очисти свой язык от песен — наполни его зикром. Вместо того чтобы только петь — начни шептать ду’а. Вместо беспечного веселья — украшайся искренним таухидом и таквой.

Ты можешь быть не только сестрой в этом дунья, но и сестрой, которую ангелы будут приветствовать в садах Фирдауса, говоря: "Салам тебе за твоё терпение и твой поклонение!" Не превращай своё Лето в беспечное пение. Преврати его в поле, где прорастают зерна благих дел. Потому что Зима — она близка, особенно в наше очень неспокойное и опасное время. И там спасутся лишь те, кто работал ради Аллаха, любил Его, и жил ради Него.

Сегодня — время, когда можно трудиться для вечности. Но если жизнь пройдёт в бездумном веселье, развлечениях и беспечности, как у стрекозы, то завтра может оказаться слишком поздно. Да, твоя поддержка Палестины — это великое дело! Это свидетельство твоего чувства справедливости и сострадания. Это — благословение, которое может стать мостом к великому вознаграждению. Но знай, что справедливость перед людьми — важна,
а справедливость перед Аллахом — важней. Ведь Аллах ﷻ сказал: "Я создал джиннов и людей только для того, чтобы они поклонялись Мне." (Коран, сура 51, аят 56)

Песни и веселье без упоминания Аллаха — не насытят сердце. Временное счастье не заменит вечного. Когда душа предстанет перед своим Господом, не будет рядом ни музыки, ни веселья, ни поддержки, ни друзей и подписчиков. Будут только твои молитвы, твой пост, твоя милостыня, твой хадж, твои добрые деяния и твоя искренняя вера. Как стрекоза осталась перед зимой ни с чем, так и человек может остаться перед вечностью без религиозного "запаса".

Не дай шайтану усыпить тебя сладкими песнями, оторвать тебя от поклонения. Пусть каждый твой день будет шагом к Раю, а не отдалением от него.
Пой, если хочешь, но пой поминания Аллаха. Веселись, но веселись в дозволенном. Работай для справедливости на земле, но не забывай свою главную миссию — быть рабом Аллаха.

Дорогая сестра Сельма, в этот миг ещё открыты перед тобой врата Таубы (покаяния), ещё теплится возможность исправить свой путь. Пусть твоя поддержка угнетённых станет началом твоего пути к полному пробуждению сердца. Пусть твой Рамадан примет Аллах! Обнови свою связь с Аллахом. Читай намаз. Носи хиджаб. Моли Его о стойкости. Плачь Ему о своих упущениях. И знай: Он радуется возвращению раба Своего больше, чем мать радуется возвращению потерянного ребёнка. Ведь Аллах — Ар-Рахман, Милостивейший.

Мораль этой истории находит глубокий отклик в исламской традиции. В Коране Всевышний Аллах говорит: "И поистине, ваша жизнь – это только игра и забава. Поистине, Последняя обитель – лучше для тех, которые богобоязненны. Неужели вы не разумеете?" Сура Аль-Ан'ам, 6:32. Эти слова напоминают нам, что мирская жизнь – это лишь временное испытание, а настоящая награда ждёт нас в вечной жизни. Если мы проведём своё время в пустых развлечениях и забавах, не уделяя внимания духовному развитию и служению Аллаху, то рискуем остаться ни с чем, когда придёт время встретиться с Ним.

Дорогая сестра в Исламе! Я обращаюсь к тебе с любовью и заботой, желая напомнить тебе о важности осознанного подхода к жизни. Ты человек, который обладает благородным качеством – ты поддерживаешь угнетённых, защищаешь справедливость и проявляешь сострадание к страдающим. Это огромный плюс, и за такие дела Всевышний обязательно воздаст тебе. Однако позволь мне мягко напомнить тебе об одном важном аспекте: наша жизнь – это не только забота о мире, но и подготовка к встрече с Аллахом.

Когда мы увлекаемся мирскими делами, забывая о поклонении, молитвах и постоянном стремлении к Аллаху, мы рискуем попасть в ситуацию, подобную той, в которой оказалась Стрекоза. Мы можем "пропеть" свою жизнь впустую, радуясь временным удовольствиям, но при этом оказаться неподготовленными к тому, что ждёт нас после смерти. Пророк Мухаммад (да благословит его Аллах и приветствует) сказал: "Клянусь Тем, в Чьей руке моя душа! Ни один из вас не войдёт в Рай, пока Аллах не спросит его о том, как он провёл свою жизнь, знания и силы, которые Он ему дал". (Тирмизи).

Подумай об этом. Каждое мгновение нашей жизни – это драгоценное время, данное нам для того, чтобы мы заработали саваб (духовные награды). Если мы тратим его на пустые развлечения, бездумные песни и праздное времяпрепровождение, то лишаем себя возможности быть полезными для Аллаха и Его создания. Помни, что этот мир – всего лишь переходная станция. Все радости и удовольствия здесь преходящи. Они могут принести временное удовлетворение, но не смогут заменить вечную награду в Ахирате. Если ты чувствуешь, что где-то отклонилась от пути, обратись к Аллаху с искренним тауба (покаянием). Он – Прощающий и Милосердный, и всегда готов простить тех, кто искренне раскаивается.

Дорогая сестра Сельма! Твоя забота о страждущих и твоё стремление к справедливости – это великие качества, которые делают тебя особенной. Однако не забывай о главной цели своей жизни – служении Аллаху и подготовке к вечной жизни. Не позволяй своему сердцу стать подобной Стрекозе, которая упустила время и осталась без ничего. Пусть твои дни будут наполнены не только песнями и весельем, но и поклонением, благодарностью и стремлением к Аллаху.

Пусть Аллах направит тебя на правильный путь, укрепит твою веру и сделает твои усилия достойными Его довольства. Простит твои упущения, и сделает твой путь достойным Джанната аль-Фирдаус. Аминь!

Don't waste your life – stop and think about the eternal...

In Krylov's fable "The Grasshopper and the Ant," there is a profound moral: those who live their lives in idleness, revelry, and carelessness will one day face harsh reality when it’s too late to make amends. Summer symbolizes prosperity, opportunity, and hard work, while winter represents the end, trials, and reckoning for how life was lived.

Praise be to Allah, whom we praise and whose help and forgiveness we seek. We seek refuge with Allah from the evil of our souls and bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead; and whoever He leaves astray, no one can guide. We testify that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we testify that Muhammad is His servant and Messenger.

In Krylov's famous fable "The Grasshopper and the Ant," a simple but profound truth is conveyed: one can joyfully and carelessly spend the warm summer of life, but one day winter will come. And then, those who lived only through songs, pleasures, and distractions will find themselves in distress — unprepared, without reserves or support.

The ant symbolizes perseverance and hard work. It didn’t idle away the summer, understanding that life isn’t just about enjoyment but also preparation for difficult times. The grasshopper, on the other hand, embodies frivolity: it enjoyed itself without thinking about the future, and ultimately met winter helpless. This allegory strikingly resonates with many people in this world — especially us, Muslims.

Allah ﷻ has granted us a short time on Earth — like a single day or even part of a day. And this time isn’t given so we can lose ourselves in songs and amusements, but to gather provisions — good deeds, worship, knowledge, patience, and support for truth. Allah ﷻ says: "And let every soul look to what it has sent ahead for tomorrow." (Quran, 59:18).

While the heart is alive, breath is free, and the mind is clear — this is our summer. This is our chance to accumulate what will warm us in the icy cold of death and Judgment Day. When the Hour comes, merriment and singing won’t help. What will be needed are sincerity, prayer, tawhid, good deeds, tears in supplication.

Oh, my dear Muslim sister reading these lines… You stand up for the oppressed, your heart burns for Palestine and Gaza — and this is a sign of a still-living heart. Not everyone today is able to raise their voice for the truth. This is a great light in your soul, alhamdulillah. But know this: compassion for justice alone will not save you from hunger in the eternal Winter of the Hereafter. Whoever wishes to enter Paradise cannot do so with just the cry of their soul and heart — they will need deeds, worship, service, and patience. Right now, you are "singing and rejoicing" — and perhaps it seems like life is long and carefree. You want to stay like that, as you are... But listen to the warning of the Prophet ﷺ: “Frequently remember the destroyer of pleasures — death.” (Hadith, at-Tirmidhi).

There will come a moment when all that remains is what we’ve put into our basket of good deeds: prayers, fasting, tears before Allah, help to Muslims, avoidance of sin, kind words, truthful actions. Singing and merriment won’t save you in the grave, but worship will. If someone laughs, plays, neglecting prayer, forgetting remembrance of Allah, postponing the Quran — they risk coming to their last winter destitute, without the baggage of worship before the Lord of the Worlds.

My dear sister Selma, your love for justice is Light. Preserve and nurture this Light. Multiply it. Feed it with worship! Return to prayer more firmly. Cover your body with the hijab of modesty and God-consciousness, like your close Muslim friends. Show Allah your nightly tears in supplication. Purify your tongue from songs — fill it with the remembrance of Allah. Instead of just singing — start whispering dua. Instead of thoughtless merriment — adorn yourself with sincere tawhid and taqwa.

You can be not only a sister in this dunya, but also a sister whom angels will greet in the gardens of Firdaws, saying: "Peace be upon you for your patience and worship!" Don’t turn your summer into thoughtless singing. Turn it into a field where seeds of good deeds sprout. Because winter is near, especially in our turbulent and dangerous times. And only those who worked for Allah, loved Him, and lived for Him will be saved.

Today is the time to labor for eternity. But if life passes in thoughtless merriment, entertainment, and carelessness, like the grasshopper, tomorrow it may be too late. Yes, your support for Palestine is a great deed! It’s evidence of your sense of justice and compassion. It’s a blessing that can become a bridge to great reward. But remember, justice before people is important, yet justice before Allah is more important. For Allah ﷻ said: "I created jinn and mankind only to worship Me." (Quran, Surah 51, Verse 56).

Songs and merriment without mentioning Allah won’t nourish the soul. Temporary happiness won’t replace eternal bliss. When the soul stands before its Lord, there will be no music, no merriment, no support, no friends or followers. There will only be your prayers, your fasting, your charity, your Hajj, your good deeds, and your sincere faith. Just as the grasshopper was left with nothing before winter, so too can a person be left destitute before eternity without religious “reserves.”

Don’t let Satan lull you with sweet songs, pulling you away from worship. Let each of your days be a step toward Paradise, not a distancing from it. Sing if you wish, but sing the remembrance of Allah. Rejoice, but rejoice within limits. Work for justice on Earth, but don’t forget your main mission — to be a servant of Allah.

Dear sister Selma, the doors of repentance (Tawbah) are still open to you, and there’s still a chance to correct your path. May your support for the oppressed become the beginning of your journey toward full awakening of the heart. May Allah accept your Ramadan! Renew your connection with Allah. Pray. Wear the hijab. Ask Him for steadfastness. Cry to Him for your shortcomings. And know: He rejoices over the return of His servant more than a mother rejoices over the return of her lost child. For Allah is Ar-Rahman, the Most Merciful.

The moral of this story finds deep resonance in Islamic tradition. In the Quran, Allah says: "And indeed, your life is only play and amusement. Indeed, the final abode is better for those who are pious. Will you not then reason?" (Surah Al-An'am, 6:32). These words remind us that worldly life is only a temporary test, and the true reward awaits us in the eternal life. If we spend our time in vain amusements and distractions, neglecting spiritual growth and service to Allah, we risk being left with nothing when the time comes to meet Him.

Dear sister in Islam! I address you with love and care, wishing to remind you of the importance of a mindful approach to life. You are someone who possesses noble qualities — you support the oppressed, defend justice, and show compassion to the suffering. This is a huge plus, and Allah will surely reward you for such deeds. However, allow me to gently remind you of one important aspect: our life is not only about worldly matters but also about preparing to meet Allah.

When we get caught up in worldly affairs, forgetting worship, prayers, and constant striving toward Allah, we risk finding ourselves in a situation similar to that of the grasshopper. We might "sing away" our lives in vain, rejoicing in temporary pleasures, but end up unprepared for what awaits us after death. The Prophet Muhammad (peace be upon him) said: "By Him in Whose hand my soul is! None of you will enter Paradise until Allah asks him how he spent his life, knowledge, and strength which He gave him." (Tirmidhi).

Think about it. Every moment of our life is precious time given to us to earn spiritual rewards (sawab). If we waste it on empty amusements, mindless songs, and idle pastimes, we deprive ourselves of the opportunity to be useful to Allah and His creation. Remember, this world is only a transit station. All joys and pleasures here are fleeting. They may bring temporary satisfaction, but they cannot replace eternal reward in the Hereafter. If you feel you’ve strayed somewhere, turn to Allah with sincere repentance (tawbah). He is Forgiving and Merciful, always ready to forgive those who sincerely repent.

Dear sister Selma! Your concern for the suffering and your pursuit of justice are great qualities that make you special. But don’t forget the main purpose of your life — serving Allah and preparing for eternal life. Don’t let your heart become like the grasshopper, who missed her chance and was left with nothing. Let your days be filled not only with songs and merriment but also with worship, gratitude, and striving toward Allah.

May Allah guide you to the right path, strengthen your faith, and make your efforts worthy of His pleasure. Forgive your shortcomings, and make your path worthy of Jannat al-Firdaws. Ameen!

Hayatını boşa harcamayın – dur ve ebediyi düşün...

Krylov’un “Çekirge ve Karınca” fablının derin bir öğüdü vardır: kim hayatını tembellik, eğlence ve umursamazlıkla geçirirse, bir gün düzeltecek zaman kalmadığında sert bir gerçekle yüzleşecektir. Yaz, refah, fırsatlar ve emek sembolüdür, kış ise sonun, denemelerin ve yaşanmış hayat için hesaplaşma dönemi...

Hamd olsun Allah’a, O’nu överiz, yardımını ve affını dileriz. Ruhumuzda ve kötü işlerimizdeki kötülükten Allah’a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse onu kimse şaşırtamaz, kimi yoldan çıkarırsa onu kimse doğruya iletemez. Tanıklık ederiz ki hiçbir ilah tapılacak değil, yalnız Allah var ve tanıklık ederiz ki Muhammed O’nun kulu ve elçisidir.

Krylov’un ünlü fabl “Çekirge ve Karınca”, basit ama derin bir hakikati anlatır: hayatın sıcak yaz mevsimini neşe ve kaygıszlık içinde geçirebilirsiniz, ancak bir gün kış gelecek. Ve şarkılar, zevkler ve uğraşlarla yaşayanlar, hazırlığı olmayan, desteği bulunmayan aciz bir durumda kalacaklardır.

Karınca, çalışkanlığı ve emeğin sembolüdür. O yaz mevsiminde tembel davranmamış, hayatı sadece zevk değil aynı zamanda zor zamanlar için hazırlık olduğunu anlamıştır. Öte yandan çekirge, hafiflik ve sorumsuzluğun simgesidir: geleceği düşünmeden eğlenmiş ve sonuçta kışı yardımsız karşılamıştır. Bu benzetme, özellikle bize Müslümanlara, dünyadaki birçok insanla çarpıcı bir şekilde örtüşüyor.

Allah ﷻ bize Dünya’daki yaşam süresini çok kısa vermiştir — bir gün gibi ya da bir günün bir kısmı kadar. Bu süre, kendimizi şarkılarla ve eğlencelerle kaybetmek için değil, iyi işler, ibadet, bilgi, sabır ve doğruluk için malzeme toplamak içindir. Allah ﷻ diyor ki: "Her ruh, yarın için ne hazırladığına baksın." (Kur’an, 59:18).

Kalp canlıyken, nefes özgürken, akıl açıkken — bu bizim yazımızdır. Bu, cehennem soğuğunda ve Kıyamet Günü’nde bizi ısıtacak olan şeyleri toplama şansımızdır. Saat çaldığında, şarkılar ve eğlence artık yardımcı olamayacaktır. İhtiyaç duyulanlar samimiyet, namaz, tevhid, sevap, dua ederken akan gözyaşları olacaktır.

Ey, bu satırları okuyan sevgili Müslüman kardeşim… Sen ezilenlerin yanında yer alıyorsun, kalbin Filistin ve Gazze için yanıyor — ve bu, hala canlı bir kalbin işareti. Bugün herkes hak doğrultusunda sesini yükseltmek için güçlü olamıyor. Bu senin ruhunda büyük bir ışık, elhamdülillah. Ancak şunu bil ki: adalet için duyulan merhamet yalnız başına Ahiret'in ebedi Kışı'nda açlıktan kurtaramaz seni. Cennete girmek isteyen kişi, sadece ruhunun ve kalbinin çığlığıyla oraya giremez — ona ibadet, hizmet ve sabır gerekecek. Şu anda "şarkı söylüyorsun ve eğleniyorsun" — ve belki de hayatın uzun ve kaygısız olduğu gibi geliyor. Kendin gibi bir süre daha kalmak istiyorsun... Ama dinle Peygamberimizin ﷺ uyarısını: “Hazların yıkıcısını sık sık hatırla — ölüm.” (Hadis, Tirmizi).

Bir an gelecek, elimizde sadece sevap sepetimizde neler biriktirdiğimiz kalacak: namazlar, oruçlar, Allah için dökülen gözyaşları, Müslümana yapılan yardımlar, günahlardan kaçınma, güzel sözler, doğru davranışlar. Şarkılar ve eğlence mezarda seni kurtaramaz, ancak ibadet kurtarır. Eğer biri güler, oynar, namazı unutur, Allah’ı anmayı unutur, Kuran’ı rafa kaldırırsa — o kişinin son kışı, dünyanın Efendisi önünde hiçlikle karşılaşması riski vardır.

Sevgili kardeşim Selma, adalet sevgin Işıktır. Bu Işığı koru ve besle. Onu artır. İbadetle besle! Namaza daha sıkı tutun. Bedenini mütevazı ve takvaya uygun bir peçeyle örterek, yakın arkadaşların gibi Müslüman kadınlar gibi giyin. Allah’a gece dualarında akan gözyaşlarını göster. Dilden şarkıları arındır — onu Allah’ı anmakla doldur. Sadece şarkı söylemek yerine dua fısıldamaya başla. Kaygısız eğlence yerine samimi tevhid ve takva ile süslen.

Bu dünyada bir kız kardeş olarak değilsin, aynı zamanda Firdavsu’ndaki bahçelerde melekler tarafından selamlanan bir kız kardeş olabilirsin. "Sabır ve ibadetin için sana selam olsun!" Yaz mevsimini düşüncesiz şarkılarla harcama. Onu iyi işlerin tohumlarının filizlendiği bir tarlaya dönüştür. Çünkü kış yakındır, özellikle de günümüzdeki tehlikeli ve dalgalı zamanlarda. Ve ancak Allah için çalışan, O’nu seven ve O’nun için yaşayanlar kurtulacaktır.

Bugün, ebediyet için çalışmanın zamanıdır. Ancak hayat boş eğlence, oyunlar ve kaygısızlıkla geçerse, çekirge gibi yarın için çok geç olabilir. Evet, Filistin’e desteğin büyük bir iştir! Bu, adalet ve merhamet duygusunun kanıtıdır. Büyük mükâfatlara ulaşmak için bir köprü olabilir. Ancak şu gerçeği hatırla: insanların karşısındaki adalet önemli, ancak Allah karşısındaki adalet daha önemlidir. Zira Allah ﷻ şöyle buyurmuştur: "Cinleri ve insanları ancak Beni ibadet etmek üzere yarattım." (Kur’an, Süre 51, Ayet 56).

Allah’ı anmadan şarkılar ve eğlence ruhu doyurmaz. Geçici mutluluk sonsuz saadeti değiştiremez. Ruh Rabbinin huzuruna çıktığında, müzik, eğlence, destekçiler, arkadaşlar veya takipçiler yanında olmayacak. Sadece namazların, oruçların, sadakan, hacın, iyi işlerin ve samimi imanın kalacak. Çekirge kış gelmeden önce hiçbir şeyi olmadığı gibi, insan da ebediyet karşısında dini "hazırlığı" olmadan mahvolabilir.

Şeytan seni tatlı şarkılarla uyutup ibadetten uzaklaştırmaya izin verme. Her gününü Cennet’e doğru bir adım olarak yaşa, ondan uzaklaşarak değil. Eğer söylemek istersen, Allah’ın anısını söyle. Eğlenmek istersen, helal sınırlar içinde eğlen. Dünyada adalete çalış, ancak asıl misyonunu unutma — Allah’ın kuluyken.

Sevgili kardeşim Selma, tövbenin (Tevbe) kapıları henüz senin için açık ve yolunu düzeltme şansı hala var. Ezilenleri savunman kalbinin tamamen uyanmasına vesile olsun. Allah Ramazanını kabul etsin! Allah ile olan bağlantını yenile. Namaz kıl. Peçe giy. Sabır için O’na dua et. Eksikliklerin için ağla. Ve bil ki: O, bir kullarının dönüşünden annenin kaybolan çocuğunun dönüşünden daha fazla sevinir. Zira Allah Rahim’dir, Merhametlidir.

Bu hikayenin ahlaki, İslam geleneğinde derin bir yankı bulur. Kur’an'da Allah şöyle der: "Hayatınız ancak bir oyun ve eğlencedir. Gerçekten, son evet takvaya sahip olanlar için daha iyidir. Hala düşünmeyecek misiniz?" (En'âm Suresi, 6:32). Bu sözler bizi dünyevi hayatın sadece geçici bir sınav olduğunu, gerçek ödülün ebedi hayatta beklediğini hatırlatır. Eğer zamanımızı boş eğlencelerle ve dikkatsizlikle geçirirsek, manevi gelişmemizi ve Allah'a hizmet etmeyi ihmal edersek, O ile karşılaşma zamanı geldiğinde hiçbir şeyimiz kalmadan riske atmış oluruz.

Sevgili İslamiyet'teki kız kardeşim! Seni sevgi ve özenle uyarıyorum, hayatına bilinçli bir yaklaşımın önemini hatırlatmak istiyorum. Ezilenleri destekleyen, adaleti savunan ve acı çekenlere şefkat gösteren soylu niteliklere sahip bir insansın. Bu çok büyük bir artı, ve Allah seni bu işlerden dolayı mutlaka ödüllendirecektir. Ancak, sana nazikçe bir konuyu hatırlatmama izin ver: hayatımız sadece dünya işleriyle ilgili değil, aynı zamanda Allah’la buluşmak için hazırlanmaktır.

Dünya işlerine gömüldüğümüzde, ibadeti, namazı ve sürekli Allah’a yönelmeyi unuttuğumuzda, çekirgenin yaşadığı duruma benzeyen bir duruma düşme riskiyle karşı karşıyayız. Hayatımızı boş şarkılar eşliğinde geçirebilir, geçici zevklerde keyif bulabiliriz, ancak ölümden sonra bizi bekleyen şeylere hazırlıksız kalabiliriz. Peygamber Muhammed (aleyhisselam) şöyle dedi: "Ruhumun sahibinin elinde yemin ederim! Sizden hiçbiriniz, Allah size verdiği hayat, bilgi ve gücü nasıl harcadığını sormadan Cennet'e giremez." (Tirmizi).

Bunu düşün. Hayatımızın her anı, bize manevi sevap (savaş) kazanmak için verilmiş değerli bir zamandır. Eğer bunu boş eğlenceler, anlamsız şarkılar ve boş zaman geçirme ile harcarsak, Allah'a ve onun yaratıklarına faydalı olma fırsatından kendimizi mahrum bırakırız. Unutma, bu dünya sadece bir geçiş istasyonudur. Buradaki tüm sevinçler ve zevkler geçicidir. Geçici tatmin sağlayabilirler, ancak Ahiretteki ebedi mükâfata değiştirilemezler. Yoldan saptığını hissediyorsan, içten bir tövbe (tevbe) ile Allah’a yönel. O Affedendir ve Merhametlidir, içten olarak tövbe edenleri her zaman affeder.

Sevgili kardeşim Selma! Acı çekenlere olan ilgin ve adalet arayışın seni özel kılan büyük niteliklerdir. Ancak hayatının asıl amacını — Allah’a hizmet etmek ve ebedi hayata hazırlanmak — unutma. Kalbini, fırsatı kaçıran ve hiçbir şeyi olmayan çekirge gibi yapma. Günlerini şarkılar ve eğlence ile değil, aynı zamanda ibadet, şükür ve Allah’a yönelme ile doldur.

Allah seni doğru yola iletmesin, imanını güçlendirsin ve çabalarını O’nun hoşnutluğuna layık kılsın. Eksikliklerini affetsin ve yolunu Cennet’in en yüksek katına ulaştırsın. Âmin!

Mos e humbni jetën tuaj-ndaloni dhe mendoni për të përjetshmen...

Në fabulën e Krylovit "Kërcejza dhe Bubani," mbahet një mësim thelbësor: ata që e shpenzojnë jetën në të qetë, argëtim dhe pa marrë parasysh, një ditë do të përballen me realitetin e fortë kur të jetë tepër vonë për ndreqje. Vera paraqet pasurinë, mundësitë dhe punën, kurse dimri simbolizon fundin, provimet dhe llogaritjen për jetën e jetuar.

Lavdi i takon Allahut, Ne e lavdërojmë dhe kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Ne kërkojmë strehim nga Allahi nga keqija e shpirtit tonë dhe veprimet e këqija. Kushc Allahi e udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund t'i ngatërrojë atë; dhe kushc ai e lë në gabim, askush nuk mund t'i drejtojë atë. Ne dëshmojmë se nuk ka zot të vërtetë përveç Allahut të Vetmit dhe ne dëshmojmë se Muhamedi është rob i Tij dhe i Dërguari i Tij.

Në fabulën e famshme të Krylovit "Kërcejza dhe Bubani", transmetohet një e vërtetë e thjeshtë por thelbësore: ju mund të kalojmë verën e jetës me gëzim dhe pa kujdes, por një ditë dimri do të vijë. Atëherë ata që kanë jetuar vetëm me këngë, argëtime dhe zhurmë, do të gjenden në një pozicion të rrezikshëm — pa përgatitje, pa rezervë apo mbështetje.

Bubani eshte simboli i përkushtimit dhe punës së palodhur. Ai nuk ka qenë i përkushtuar verën, duke kuptuar se jeta nuk është vetëm për kënaqësi, por edhe për përgatitje për kohët e vështira. Nga ana tjetër, kërcejza përfaqëson lehtësia: ajo ka argëtuar pa menduar për të ardhmen, dhe në fund ka përballuar dimrin e pashpjegueshëm. Ky alegori ndeshet në mënyrë të dukshme me shumë njerëz në këtë botë — sidomos me ne, muslimanët.

Allahu ﷻ na ka dhënë një jetë të shkurtër në tokë — si një ditë ose madje edhe një pjesë të një dite. Dhe ky kohë përpara nuk është dhënë për t'u humbur në këngë dhe argëtime, por për të grumbulluar burime — vepra të mira, adhurim, njohuri, durim dhe mbështetje të vërtetës. Allahu ﷻ thotë: "Dhe le të shikojë çdo shpirt se çfarë ka përgatitur për nesër." (Kur'an, 59:18).

Ndërkohë që zemra është e gjallë, fryma e lirë dhe mendja e qartë — kjo është vera jonë. Kjo është shansa jonë për t'u përgatitur për dimrin e vdekjes dhe Ditën e Gjykimit. Kur vjen ora, këngët dhe argëtimet nuk do të na ndihmojnë. Do të kemi nevojë për përkushtim, lutje, tevhit, vepra të mira dhe lot në lutje.

E dashur motër time muslimane që po lexon këto rreshta… Ti je mbështetëse e të ngjiturve, zemra jote digjet për Palestina dhe Gazën — dhe kjo është shenjë e një zemre të gjallë. Jo çdo person sot ka forcën të ngrisë zërin për të vërtetën. Kjo është dritë e madhe në shpirtin tënd, alhamdulillah. Por dije këtë: vetëm me mëshirë për drejtësinë nuk mund të shpëtojesh nga uria në Dimrin e Përhershëm të Aheratit. Kush dëshiron të hyjë në Xhenet, nuk mund ta bëjë këtë vetëm me një çërdhë të shpirtit dhe zemrës — i nevojiten veprat, adhurimi, shërbimi dhe durimi. Tani ti je duke "kënduar dhe duke u argëtuar" — dhe ndoshta të duket se jeta është e gjatë dhe pa shqetësime. Dëshiron të qëndrosh pak më siç je… Por dëgjo paralajmërimin e Profetit tonë ﷺ: “Kujto shpesh shkatërruesin e kënaqësive — vdekjen.” (Hadith, Tirmidhi).

Do të vijë një moment kur gjithçka që do të mbetet është ajo që kemi vendosur në shportën e veprave të mira: lutje, agjër, lot para Allahut, ndihma ndaj muslimanëve, shmangia e përgjënjeshtrave, fjali të mira, vepra të vërteta. Këngët dhe argëtimet nuk do të të shpëtojnë në varr, por adhurimi do të të shpëtojë. Nëse dikush rri me të qeshur dhe të luajtur, duke harruar lutjen, duke harruar kujtesën e Allahut, duke shtyrë Kur'anin — ai rrezikon të takojë dimrin e fundit të tij pa asnjë bagazh adhurimi para Krishtit të Botëve.

Motra ime e dashur Selma, dashuria jote për drejtësinë është Dritë. Ruaje dhe kujdesoje këtë Dritë. Shumësoje atë. Ushqyeje atë me adhurim! Kthehu në lutje më fortë. Mbulo trupin tënd me hidhjabin e mbeshtetjes dhe frikës së Allahut, si shoqet e tua të afër dhe miqtë të tua muslimane. Trego Allahu lotet e nate në lutje. Pastro gjuhën tënde nga këngët — plotësoje me kujtesën e Allahut. Në vend të kësaj që thjesht të këndoni — filloni të flisni dua. Në vend të argëtimit pa kujdes — zbukurohuni me tevhit të sinqertë dhe takvë.

Ju mund të jeni jo vetëm motër në këtë botë, por edhe motër të cilën engjëjtë do të mirëpresin në kopshtet e Firdausit, duke thënë: "Paqe për ty për durimin dhe adhurimin tënd!" Mos e kthe verën tënde në këngë pa kujdes. Transformoje atë në një fushë ku mbillen farat e veprave të mira. Sepse dimri është afër, veçanërisht në kohët tona shumë të pakënaqura dhe të rrezikshme. Dhe atje do të shpëtohen vetëm ata që kanë punuar për Allahun, e kanë dashur Atë dhe janë jetuar për Të.

Sot është koha për të punuar për përhershmerinë. Por nëse jeta kalon në argëtime pa kujdes, argëtime dhe lehtësi, si kërcejza, nesër mund të jetë tepër vonë. Po, mbështetja jote për Palestinen është një veprim i madh! Kjo është dëshmi e ndjenjës suaj për drejtësi dhe kompasion. Kjo është një bekti që mund të bëhet një urë për një shpërblim të madh. Por kujtojeni, drejtësia përpara njerëzve është e rëndësishme, por drejtësia përpara Allahut është më e rëndësishme. Sepse Allahu ﷻ tha: "Unë kam krijuar xhinët dhe njerëzit vetëm për t'u adhuruar." (Kur'an, Sure 51, Versi 56).

Këngët dhe argëtimet pa përmendur Allahun nuk do të të ushqejnë shpirtin. Lumturia e përkohshme nuk mund të zëvendësojë lumturinë e përjetshme. Kur shpirti do të paraqitet përballë Zotit të Vet, nuk do të ketë muzikë, argëtime, mbështetje, miq ose ndjekës. Do të ketë vetëm lutjet, agjër, zakat, haxhin, veprat e mira dhe besimin tënd të sinqertë. Si kërcejza që u la pa asgjë para dimrit, kështu edhe një njeri mund të lihet pa rezervë fetare para Krishtit të Botëve.

Mos i lejo Shaitanit t'ju hipnotizojë me këngë të ëmbël, largojeni nga adhurimi. Le çdo ditë të jetë një hap drejt Xhenetit, jo një largim nga ai. Këndoni nëse doni, por këndoni kujtesën e Allahut. Argëtohuni, por argëtohuni në kufijtë e lejuar. Punoni për drejtësinë në tokë, por mos harroni misionin tuaj kryesor — të jeni rob i Allahut.

Motra ime e dashur Selma, portat e Tovës (Toba) janë ende të hapura për ty, dhe keni ende mundësinë për të rregulluar rrugën tuaj. Le mbështetja jote për të shtypurit të bëhet fillimi i rrugës suaj drejt zgjimit të plotë të zemrës. Le Allahu ta pranojë Ramazanin tuaj! Rifresko lidhjen tënde me Allahun. Lutoje. Vesh hidhjabin. Pyetoje për qëndrueshmëri. Qaj për mungesat e tua. Dhe di këtë: Ai kënaqet për kthimin e robit të Tij më shumë se një nënë kënaqet për kthimin e fëmijës së saj të humbur. Sepse Allah është Ar-Rahman, Mëshirëtar.

Morali i kësaj historie gjen një pajtim të thellë në traditën islame. Në Kur'an, Allahu thotë: "Dhe vërtetë, jeta juaj është vetëm lojë dhe argëtim. Vërtetë, vendbanimi i fundit është më i mirë për ata që janë të takojë. A nuk do të arsyetoni?" (Sure Al-An'am, 6:32). Këto fjalë na kujtojnë se jeta bote është vetëm një provë e përkohshme, dhe shpërblimi i vërtetë na pret në jetën e përjetshme. Nëse kallojmë kohën tonë në argëtime boshe dhe shpërqendrime, duke injoruar zhvillimin shpirtëror dhe shërbimin për Allahun, rrezikojmë të kemi asgjë kur të vijë koha për t'u takuar me Të.

Motra ime e dashur në Islamin! Unë të kërkoj me dashuri dhe kujdes, duke dëshiruar të të kujtoj rëndësinë e një qasjeje të ndërgjegjshme ndaj jetës. Ti je dikush që posedon cilësi nobël — ti mbështet të shtypurit, mbrojmë drejtësinë dhe shfaq kompasion për të vuajturit. Kjo është një plus i madh, dhe Allahu do të të shpërblejë sigurisht për këto vepra. Megjithatë, le të të kujtoj në mënyrë të butë një aspekt të rëndësishëm: jeta jonë nuk është vetëm për punët e botës, por edhe për përgatitjen për të takuar Allahun.

Kur marrim pjesë në punët e botës, duke harruar adhurimin, lutjet dhe përpjekjen e vazhdueshme për Allahun, rrezikojmë të gjemi në një situatë të ngjashme me atë në të cilën u gjet Kërcejza. Ne mund të "këndojmë" jetën tonë në vain, duke u kënaqur me kënaqësitë e përkohshme, por në të njëjtën kohë të jemi të papërgatitur për atë që na pret pas vdekjes. Profeti Muhamedi (s.a.w.s.) tha: "Bëj betim në Atë, në dorën e Tij është shpirti im! Asnjëri prej jush nuk do të hyjë në Xhenet derisa Allahi të mos pyes për mënyrën se si ka kaluar jetën, diturinë dhe fuqinë që Ai i ka dhënë." (Tirmizi).

Mendo për këtë. Çdo çast i jetës sonë është një kohë e çmuar që na është dhënë për t'u fituar sakawa (shpërblime spirituale). Nëse e shpenzojmë atë në argëtime boshe, këngë pa kuptim dhe kalim kohë pa asgjë, ne i privojmë veten nga mundësia të jemi të dobishëm për Allahun dhe krijesat e Tij. Mbaj mend se ky botë është thjesht një stacion kalimtar. Të gjitha gëzimet dhe kënaqësitë këtu janë të përkohshme. Ato mund të sjellin një kënaqësi të përkohshme, por nuk mund të zëvendësojnë shpërblimin e përjetshëm në Aher. Nëse ndjen se ke devijuar diku nga rruga, kthehu tek Allahu me një tovë të vërtetë (Toba). Ai është Falënderuesi dhe Mëshirëbërësi, dhe është gjithmonë gati të falë për ata që kanë kërkuar me zemër të sinqertë.

Motra ime e dashur Selma! Kujdesja jote për të vuajturit dhe aspirimi yt për drejtësi janë cilësi të mëdha që të bëjnë të veçantë. Megjithatë, mos harro qëllimin kryesor të jetës suaj — shërbimin për Allahun dhe përgatitjen për jetën e përjetshme. Mos le zemra jote të bëhet si Kërcejza, e cila humbi kohën dhe mbeti pa asgjë. Le të gjitha ditët tua të jenë të mbushura jo vetëm me këngë dhe argëtime, por edhe me adhurim, mirënjohje dhe epshin për Allahun.

Le të të udhëheqë Allahu në rrugën e drejtë, të fortosë besimin tënd dhe të bëjë përpjekjet e tua të vlefshme për kënaqësinë e Tij. Të falë për gabimet e tua dhe të bëjë rrugën tënde të vlefshme për Xhenetin e Firdausit. Amen!