Стоящая на краю пропасти...

Not lost, but standing on the edge of a precipice... / Kaybolmuş değil, bir uçurumun kenarında duruyor... / Jo i humbur, por duke qëndruar në buzë të një gremine...

Всевышний Аллах, создавший небеса и землю, даровал человечеству свет истины через Посланника Мухаммада (мир ему и благословение Аллаха). Этот свет — Ислам — является путем спасения для каждого человека, независимо от его происхождения, языка или времени. Однако на протяжении веков человечество сталкивалось с ложными учениями, которые пытаются проникнуть под видом религии, чтобы смутить сердца верующих. Сегодня мы обращаемся к тем, кто оказался в плену таких заблуждений, особенно к тем, кто, как Сельма Бектеши, была призвана к истинному пути, но пока не нашла силы последовать ему...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ

"О те, которые уверовали! Если вы будете бояться Аллаха, то Он одарит вас способностью различать истину и ложь, отпустит вам ваши прегрешения и простит вас. Воистину, Аллах обладает великой милостью". 8 Сура - Аль-Анфаль (Трофеи), 29-й аят.

Предисловие: Мягкие формы, острые последствия

В истории исламского мира нередко религия становилась не щитом для Истины, а маской для иных целей — политических, экономических, геополитических. Движение Гюлена, некогда проповедующее «образование» и «толерантность», стало тому ярчайшим примером: его приверженцы десятилетиями работали по принципу тайных обществ — проникали в органы власти, медиа, образование, чтобы со временем навязать обществу не религиозную веру, а идеологическую повестку. После неудавшегося переворота в Турции в 2016 году, гюленисты были изгнаны, но, как показала практика, их следы остались. Их семена, посеянные под маской «мягкого» суфизма, продолжают прорастать. 

Как и ранее в Турции, сейчас проявляются сходные признаки в Албании — стране, где Ислам в основном всегда был суннитским, но где на фоне глобальных перемен появляются попытки легализации сектанского влияния под видом создания нового «суверенного» государства внутри страны — якобы во имя «толерантного ислама». Это вызывает обоснованную тревогу, особенно учитывая связи с США, криминальную историю региона, порты, фигурирующие в делах о торговле людьми, и откровенно сектантские элементы — не обязательности намаза, разрешение на алкоголь и наркотики, отмену хиджаба, разделение полов. Это не ислам — это его карикатура.

Одна из самых показательных в этом смысле — история с движением Фетхуллаха Гюлена, так называемого "Хизмета", распространявшего "мягкий ислам". За витиеватой риторикой, школами, проектами и "мирными" лозунгами скрывались тайные структуры, проникшие в высшие эшелоны власти, особенно в Турции. Это были не просто религиозные инициативы — это была организационно и политически выстроенная сеть с чёткими задачами. И хотя Гюлен умер, дух его движения продолжает действовать — в Германии, Нидерландах, США... Это и есть «мягкий ислам», или точнее — мягкая ловушка, уводящая от Прямого пути. В ней не слышен крик шайтана, но чувствуется его улыбка. 

Голос из изгнания — или хор новых идолов?

Организация Ümit Nağmeleri, проводившая мероприятия с 27 апреля по 3 мая 2025 года в Германии и Нидерландах под лозунгом "Vuslatın Ardından" — "После разлуки", заявляет цель «поддержки иммигрантов», но на деле — распространяет культ личности покойного Гюлена, возвеличивая его как будто пророка, наставника, чуть ли не мессию. Слова, прозвучавшие на этих мероприятиях, — не просто поэтические сентенции. Это идолопоклонство, замаскированное под ностальгию: "Ты уже шагнул к горизонту своей души..." "Оставленное тобой наследие живёт в нас..." "Господин мой, твое доверие — наша ответственность..."

И вот, на этом фоне появляется проект под названием "Ümit Nağmeleri" с программой "Vuslatın Ardından". На первый взгляд — ничего плохого: встречи, выступления, стихи о ностальгии. Но достаточно вслушаться в содержание, чтобы понять: это не исламское собрание. Это культ личности Гюлена, прикрытый эмоциональной риторикой. Это призывы к сохранению его "завета", упоминание его как "нашего господина", просьбы не оставить их, слёзы и песни в его честь. Это поклонение человеку, умершему в далёкой Пенсильвании, как будто он пророк. Это возвышение "семян", которые он якобы посадил, и обещания хранить его "наследие". Разве не ясно, что это многобожие в обёртке сентиментальности?

Что особенно больно, — участие в этих собраниях людей, к которым был проявлен искренний и продолжительный призыв. Год назад, альхамдулиЛлях, к Сельме Бектеши было обращено много слов назидания. Мы не осуждали — мы взывали. Напоминали о важности Истины, о благородстве женщины, покрытой ради Аллаха, о том, что талант и слава — не враги исламу, если они находятся в узде Того, Кто даёт и забирает. Но вот теперь — участие в сборищах, где прославляют умершего гуру, где нет даже намёка на исламское достоинство. Без хиджаба, с песнями и плясками, со смехом и смешением полов. Неужели всё это достойная цена за момент славы? Или за принадлежность к общине, не имеющей ничего общего с Исламом?

Да, это падение. Но не точка. Сельма, не поздно. Пока живо сердце — есть шанс. Пусть слова, что были написаны тебе ранее, останутся. Пусть они будут кирпичиками моста, по которому ты можешь вернуться. Вернись к намазу. Вернись к покаянию. Вернись к тому, кто дал тебе дыхание, красоту, судьбу. Прими покров скромности — не как символ, а как убеждение. Удали из своей жизни тех, кто тянет тебя к мёртвым, и воззови к Тому, Кто жив и не умирает.

Мы не удалим написанное для тебя Сельма, ибо пусть оно будет свидетельством в День Суда, что тебе было донесено. И, быть может, твоя душа ещё услышит. «Воистину, ты не направишь того, кого ты любишь, но Аллах направляет, кого пожелает, и Он лучше знает тех, кто следует прямым путём». Сура Аль-Касас, 28:56. Твоё положение сейчас — крайне опасно. Ты стоишь на перепутье: либо возвращение к Истины, к покорности Аллаху и отстранению от тех, кто сеет фитну, либо — углубление в путь, ведущий к гневу Аллаха. И знай: Аллах — Прощающий, если раб возвращается. 

"Мягкий ислам" — это не новая версия Ислама, это яд в сахарной оболочке. Он отучает от намаза, узаконивает грех и харам, развращает женщин, воспевает ложных лидеров, заменяет вероубеждение эмоциональной сентиментальностью. Умма обязана быть настороже. Остерегайтесь тех, кто говорит «теперь ислам — это любовь и танцы», но отвергает суры, где говорится о суде, наказании и прямом пути. Ислам — цельный. В нём и любовь, и страх. В нём милосердие, но и запрет на ширк и куфр. В нём Свет — но он от Корана и Сунны, а не от философии Гюлена или Бекташи.

Где в Коране или Сунне дозволено превозносить человека после смерти так, будто он "святой покровитель", а не обычный смертный, отвечающий перед Аллахом? Где дозволено призывать не к Аллаху, а к пути «наставника», следовать за «миссией» умершего? Где дозволено делать из утраты фигуры — повод к слепому единению в его тени, а не в тени Корана и Сунны? Ты — Сельма Бектеши — была призвана к Истине. Ты слышала, как звучит Призыв к Единственному Богу. Тебе напоминали. Не раз. Не два. И всё же, ты позволила своей душе скользнуть туда, где намаз — необязателен, где хиджаб — лишь платок, не более, где пение и танцы стали инструментом духовного «возвышения».

О, Сельма! Ты, чей голос когда-то звучал в сердцах многих, кто видел в тебе надежду на возвращение к истинному пути, теперь оказалась среди тех, кто танцует на краю пропасти. Разве ты не понимаешь, что играешь с огнём? Разве не видишь, как тебя используют в чужих играх, где под маской «духовности» скрывается поклонение не Аллаху, а людям, чьи учения ведут к погибели? Ты была призвана к Исламу — чистому, ясному, свободному от ереси и нововведений. Но вместо этого ты оказалась среди тех, кто восхваляет мертвого лжеучителя, чьи последователи проникают в государства, сеют раздор и подменяют истинную веру «мягким исламом», за которым кроется лишь политика и разрушение.

Твоя внешность, твой голос, твоё влияние и харизма — всё это Аллах дал тебе как аманат. Аманат — не для сцен, не для тонкой манипуляции под видом ностальгии, не для ритуалов вокруг мёртвого. Это — доверие, с которым ты можешь прийти ко Всевышнему — или, наоборот, уйти в погибель. Те, кто стояли рядом с тобой — кто пел, улыбался, «воссоединялся» — не были братьями и сёстрами по вере. Они — как говорит Пророк ﷺ — будут в Судный День призваны вместе с тем, кого они любили. И если они любили Гюлена, если поставили его выше наставлений Мухаммада ﷺ, выше Корана, выше Истины — то вместе с ним и встанут. Ты же, что выбираешь? Гюленизм, бекташизм, суфизм в откровенно сектантской форме — это не школа очищения души, а школа подмены Таухида.

Ты провела целый год, читая призыв к Истине. Но Шайтан не дремлет. Он украсил для тебя этот путь — показал тебе «свободу», «радость», «единство». Но какая это свобода, если ты снова сняла платок? Какая это радость, если она — в грехе? Какое это единство, если оно — с теми, кто противоречит Корану и Сунне? Аллах сказал: «О те, которые уверовали! Бойтесь Аллаха должным образом и умирайте не иначе, как будучи мусульманами!» (3:102).

Ты ещё жива, Сельма. Ты ещё можешь вернуться. Но если продолжишь идти этим путём, то однажды окажешься перед Аллахом с тяжелым грузом — не только своих грехов, но и тех, кого ты ввела в заблуждение своим примером. Мы не удаляем наши призывы к тебе. Они останутся свидетельством перед Аллахом. Может быть, однажды ты оглянешься и вспомнишь эти слова. Может быть, твоё сердце дрогнет, и ты поймёшь, что истинное счастье — не в аплодисментах и не в ложной «духовности», а в покорности Творцу. Вернись, Сельма. Пока двери покаяния открыты. Пока твоё сердце ещё бьётся. Потому что завтра может быть слишком поздно. «Поистине, Аллах не прощает, когда к Нему приобщают сотоварищей, но прощает всё, что меньше этого, кому пожелает». (4:48). Да наставит тебя Аллах на прямой путь и даст силы отвергнуть ложь. Аминь.

Сельма Бектеши, имя которой известно многим, сегодня находится на распутье. Она была призвана к истинному пути, слышала слова правды и видела свет истины. Но почему же она предпочла остаться в тени заблуждений? Почему она отказывается выполнять обязанности, предписанные ей как мусульманке? Почему она позволяет себе участвовать в мероприятиях, которые противоречат духу и букве ислама? Аллах говорит в Коране: "И напомните, ведь напоминание приносит пользу верующим". (Коран, 51:55).

Мы обращаемся к тебе, Сельма, с этим назиданием не для того, чтобы осудить тебя, а чтобы пробудить в твоем сердце искру истины. Ты можешь сказать: "Я еще не готова", "Я не понимаю", "Это слишком сложно". Но разве жизнь человека не требует усилий? Разве Всевышний не дал каждому из нас разум и волю, чтобы выбрать правильный путь? Подумай о том, что ты делаешь. Ты поешь песни, которые прославляют человека вместо Аллаха. Ты участвуешь в собраниях, где нарушаются заповеди Ислама. Ты позволяешь себе быть частью движения, которое ведет людей к заблуждению. Как ты ответишь Аллаху в День Суда, когда Он спросит тебя: "Что ответишь ты за то, что отклонилась от Моего пути?"

Пусть Аллах сохранит нас от лжеучений, которые скрываются за улыбками. Пусть обернёт сердца тех, кто сбился. Пусть разоблачит тех, кто творит зло под прикрытием религии. И пусть ведёт нас Прямым путём — путём тех, кого Он облагодетельствовал, а не тех, кто навлёк на себя гнев и оказался в заблуждении. Аминь!

Not lost, but standing on the edge of a precipice...

Allah, the Most High, who created the heavens and the earth, bestowed upon humanity the light of truth through the Messenger Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him). This light — Islam — is the path to salvation for every person, regardless of their origin, language, or time. However, throughout the centuries, humanity has faced false teachings that attempt to infiltrate under the guise of religion, causing confusion in the hearts of believers. Today, we address those who have fallen prey to such deceptions, especially those like Selma Bekteshi, who was called to the true path but has not yet found the strength to follow it...

Praise be to Allah, whom we glorify and from whom we seek help and forgiveness. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and from our bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger. And then:

"O you who have believed, if you fear Allah, He will grant you a criterion and will remove from you your misdeeds and forgive you. And Allah is the possessor of great bounty." 8th Surah - Al-Anfal (The Spoils of War), 29th verse.

Preface: Soft forms, sharp consequences

In the history of the Islamic world, religion has often become not a shield for Truth, but a mask for other purposes — political, economic, geopolitical. The Gülen movement, which once preached "education" and "tolerance," became a prime example: its followers worked for decades according to the principle of secret societies — infiltrating government bodies, media, and education to eventually impose not religious faith but an ideological agenda on society. After the failed coup in Turkey in 2016, Gülenists were expelled, but as practice has shown, their traces remain. Their seeds, sown under the guise of "soft" Sufism, continue to sprout. As previously in Turkey, similar signs are now appearing in Albania — a country where Islam has mainly been Sunni, but where attempts are being made to legitimize sectarian influence under the guise of creating a new "sovereign" state within the country — allegedly in the name of a "tolerant Islam." This raises justified concern, especially considering ties with the USA, the region's criminal history, ports involved in human trafficking cases, and openly sectarian elements — neglect of prayer, permission for alcohol and drugs, removal of the hijab, and mixing of genders. This is not Islam — it’s a caricature.

One of the most illustrative examples in this sense is the story of the Fethullah Gülen movement, the so-called "Hizmet," spreading "soft Islam." Behind ornate rhetoric, schools, projects, and "peaceful" slogans lay hidden structures that penetrated the highest echelons of power, particularly in Turkey. These were not just religious initiatives — they were organizationally and politically structured networks with clear objectives. And although Gülen has died, the spirit of his movement continues to operate — in Germany, the Netherlands, the USA... This is "soft Islam," or more accurately — a soft trap, leading away from the Straight Path. In it, you don’t hear the cry of Satan, but you feel his smile.

Voice from exile — or chorus of new idols?

The organization Ümit Nağmeleri, which held events from April 27 to May 3, 2025, in Germany and the Netherlands under the slogan "Vuslatın Ardından" ("After Reunion"), claims the goal of "supporting immigrants," but in reality, it spreads the cult of personality of the deceased Gülen, elevating him as if he were a prophet, mentor, almost a messiah. The words spoken at these events — are not just poetic sentiments. It’s idolatry masked as nostalgia: "You have already stepped towards the horizon of your soul..." "The legacy you left lives within us..." "My lord, your trust is our responsibility..."

And here comes the project called "Ümit Nağmeleri" with the program "Vuslatın Ardından." At first glance — nothing wrong: meetings, performances, poems about nostalgia. But listening closely reveals: this is not an Islamic gathering. It’s the cult of Gülen’s personality, covered by emotional rhetoric. It’s calls to preserve his "legacy," mentioning him as "our lord," requests not to leave them, tears and songs in his honor. This is worshipping a man who died in distant Pennsylvania as if he were a prophet. This is exalting the "seeds" he supposedly planted and promises to preserve his "legacy." Isn’t it clear that this is polytheism wrapped in sentimentality?

What hurts especially — participation in these gatherings by people to whom sincere and prolonged advice was given. A year ago, alhamdulillah, much advice was given to Selma Bekteshi. We did not condemn — we appealed. We reminded her of the importance of Truth, of the nobility of a woman covered for Allah’s sake, that talent and fame are not enemies of Islam if kept in check by Him Who gives and takes. But now — participation in gatherings where the dead guru is glorified, where there is no hint of Islamic dignity. Without a hijab, with songs and dances, laughter and mixing of genders. Is all this the worthy price for a moment of fame? Or for belonging to a community having nothing in common with Islam?

Yes, this is a fall. But not the end. Selma, it’s not too late. While the heart is alive — there is hope. Let the words written to you earlier remain. Let them be the bricks of a bridge by which you can return. Return to prayer. Return to repentance. Return to the One Who gave you breath, beauty, destiny. Accept the veil of modesty — not as a symbol, but as a conviction. Remove from your life those who pull you towards the dead, and call upon the One Who is alive and never dies.

We will not delete what was written for you, Selma, because let it stand as testimony on Judgment Day that you were informed. And perhaps, your soul will still hear. "Indeed, you do not guide whom you love, but Allah guides whom He wills, and He knows best those who are on the right path." Surah Al-Qasas, 28:56. Your current position — extremely dangerous. You stand at a crossroads: either returning to Truth, submission to Allah and distancing yourself from those who sow fitnah, or — deepening the path leading to Allah’s anger. And know: Allah is Forgiving, if a servant returns.

"Soft Islam" — is not a new version of Islam, it’s poison in a sugar coating. It discourages prayer, legalizes sin and haram, corrupts women, glorifies false leaders, replaces belief with emotional sentimentality. The Ummah must be vigilant. Beware of those who say "now Islam is love and dance," but reject surahs speaking of judgment, punishment, and the straight path. Islam is whole. In it, there is both love and fear. In it, there is mercy, but also prohibition of shirk and kufr. In it, there is Light — but it’s from the Quran and Sunnah, not from Gülen’s philosophy or Bektashi.

Where in the Quran or Sunnah is it permitted to exalt a person after death as if he were a "holy patron," rather than an ordinary mortal accountable to Allah? Where is it allowed to call not to Allah, but to the path of a "mentor," to follow the "mission" of the deceased? Where is it allowed to make loss of a figure — a reason for blind unity in his shadow, rather than in the shade of the Quran and Sunnah? You — Selma Bekteshi — were called to Truth. You heard how the Call to the One God sounds. You were reminded. More than once. More than twice. And yet, you allowed your soul to slip into places where prayer is optional, where the hijab is just a scarf, no more, where singing and dancing became instruments of spiritual "elevation."

Oh, Selma! You, whose voice once resonated in many hearts, seen as a hope for returning to the true path, now find yourself among those dancing on the edge of an abyss. Don’t you realize you’re playing with fire? Don’t you see how you’re being used in others’ games, where behind the mask of "spirituality" lies worship not of Allah, but of men, whose teachings lead to destruction? You were called to Islam — pure, clear, free from heresy and innovations. But instead, you ended up among those glorifying a dead false teacher, whose followers penetrate states, sow discord, and replace true faith with "soft Islam," hiding only politics and destruction.

Your appearance, your voice, your influence and charisma — all this Allah gave you as an amanah. Amanah — not for stages, not for subtle manipulation disguised as nostalgia, not for rituals around the dead. This is — a trust, with which you can come to the Almighty — or, conversely, go to perdition. Those who stood beside you — who sang, smiled, "reunited" — were not brothers and sisters in faith. They — as the Prophet ﷺ said — will be called on the Day of Judgment together with those they loved. And if they loved Gülen, if they placed him above the teachings of Muhammad ﷺ, above the Quran, above Truth — then with him they will stand. You, what do you choose? Gülenism, Bektashism, Sufism in an openly sectarian form — this is not a school of soul purification, but a school of replacing Tawhid.

You spent a whole year reading the call to Truth. But Satan does not sleep. He beautified this path for you — showed you "freedom," "joy," "unity." But what kind of freedom is it if you take off your scarf again? What kind of joy is it if it’s in sin? What kind of unity is it if it’s with those who contradict the Quran and Sunnah? Allah said: "O you who have believed! Fear Allah as He should be feared and die not except in a state of Islam!" (3:102).

You are still alive, Selma. You can still return. But if you continue on this path, one day you will stand before Allah with a heavy burden — not only of your sins but also of those whom you misled with your example. We do not delete our calls to you. They will remain as testimony before Allah. Perhaps one day you will look back and remember these words. Perhaps your heart will soften, and you will understand that true happiness — is not in applause or false "spirituality," but in submission to the Creator. Return, Selma. While the doors of repentance are open. While your heart still beats. Because tomorrow may be too late. "Indeed, Allah does not forgive association with Him, but He forgives anything less than that for whom He wills." (4:48). May Allah guide you to the Straight Path and give you strength to reject falsehood. Ameen.

Selma Bekteshi, whose name is known to many, today stands at a crossroads. She was called to the true path, heard words of truth, and saw the light of truth. But why did she prefer to remain in the shadow of delusions? Why does she refuse to fulfill her duties as required of her as a Muslim woman? Why does she allow herself to participate in events that contradict the spirit and letter of Islam? Allah says in the Quran: "And remind, for indeed, the reminder benefits the believers." (Quran, 51:55).

We address you, Selma, with this advice not to condemn you, but to awaken a spark of truth in your heart. You might say: "I’m not ready yet," "I don’t understand," "It’s too difficult." But doesn’t life require effort from a person? Didn’t the Almighty give each of us reason and will to choose the right path? Think about what you are doing. You sing songs that glorify a man instead of Allah. You participate in gatherings where the commandments of Islam are violated. You allow yourself to be part of a movement that leads people astray. How will you answer Allah on the Day of Judgment when He asks you: "What will you answer for having deviated from My path?"

May Allah protect us from false teachings that hide behind smiles. May He turn the hearts of those who have gone astray. May He expose those who do evil under the guise of religion. And may He guide us on the Straight Path — the path of those on whom He has bestowed favor, not of those who have incurred His wrath and gone astray. Ameen!

Kaybolmuş değil, bir uçurumun kenarında duruyor...

Yüce Allah, gökleri ve yeryüzü yaratan, insanlığa Hazreti Muhammed (aleyhisselam) aracılığıyla hakikatin ışığını armağan etmiştir. Bu ışık — İslam — her bir kişi için kurtuluş yoludur, kökeninden, dilinden veya zamanından bağımsız olarak. Ancak yüzyıllar boyunca insanlık, inananların kalplerini karıştırmak için dinsel bir görünüm altında girmeye çalışan yanlış öğretilerle karşı karşıya kaldı. Bugün, özellikle Selma Bekteşi gibi doğru yola çağrılmış ancak henüz onu takip etmek için güç bulamamış olanlar da dahil olmak üzere bu yanılgılara düşmüş kişilere hitap ediyoruz…

Allah'a hamdolsun, O'nu yüceltir ve yardım ve affetme dileklerimizi O'na yöneltiriz. Ruhumuzun ve kötü işlerimizin kötülüğünden Allah'a sığınırız. Kimi Allah doğru yola iletirse onu kimse şaşırtamaz ve kimi Allah sapıtmışsa onu kimse doğru yola getiremez. Şahitlik ederiz ki hiçbir ilah ibadet edilecek değerde değildir, yalnız Allah'tan başkası değil ve şahitlik ederiz ki Muhammed O'nun kulu ve Elçisidir. Ve sonra:

"Ey iman edenler, eğer Allah'tan sakınırsanız, size gerçeği ayırt etme yeteneği verir, günahlarınızı siler, affeder ve Allah büyük lütuf sahibidir."
8. Sure - El-Enfal (Ganimetler), 29. ayet.

Önsöz: Yumuşak biçimler, keskin sonuçlar

İslam dünyasının tarihinde din sıklıkla Hakikat için bir kalkan değil, politik, ekonomik, jeopolitik amaçlar için bir maske olmuştur. Eğitim ve hoşgörü vaat eden Gülen hareketi bunun en parlak örneği oldu: üyeleri on yıllarca gizli toplumlar prensibine göre çalışarak — hükümet kurumlarına, medyaya, eğitime sızmakta ve sonunda topluma dini inanç yerine ideolojik bir gündem dayatmaya çalışmaktaydılar. 2016'daki başarısız darbeden sonra Türkiye'den atıldılar, ancak uygulama gösterdi ki izleri kaldı. "Yumuşak" tasavvuf kılığına bürünmüş tohumları filizlenmeye devam ediyor. Daha önce Türkiye'de olduğu gibi, şimdi benzer belirtiler Arnavutluk'ta ortaya çıkıyor — genellikle Sünni olan İslam'ın olduğu bir ülkede, yeni bir "egemen" devlet yaratma bahanesiyle tarikatçı etkiyi meşrulaştırma girişimleri yapılıyor — sanki "hoşgörülü İslam" adına. Özellikle ABD ile olan bağlantılar, bölgenin suç geçmişi, insan kaçakçılığı dosyalarında yer alan limanlar ve açıkça tarikatçı unsurlar göz önüne alındığında bu endişeye sebep oluyor — namazın zorunlu olmaması, alkol ve uyuşturucuya izin verilmesi, peçe kaldırılması, cinsiyetlerin karıştırılması. Bu İslam değil — bu bir karikatür.

Bu anlamda en açıklayıcı örneklerden biri Fetullah Gülen hareketi, sözde "Hizmet," yayılan "yumuşak İslam"ın hikayesidir. Karmaşık retorik, okullar, projeler ve "barışçıl" slogandan oluşan bu yapı, özellikle Türkiye'deki en üst iktidar katmanlarına sızmış gizli yapılardı. Bunlar sadece dini girişimler değildi — net hedefleri olan örgütsel ve politik yapılandırılmış ağlardı. Gülen öldü ama onun hareketinin ruhu hala faaliyet halinde — Almanya, Hollanda, ABD'de… Bu "yumuşak İslam" — daha doğrusu yumuşak bir tuzaktır, Doğru Yoldan uzaklaştırır. İçinde Şeytan'ın çığlığını duyamazsınız ama gülümsemesini hissedersiniz.

Sürgünden ses — yoksa yeni putların korosu mu?

27 Nisan - 3 Mayıs 2025 tarihleri arasında Almanya ve Hollanda'da "Vuslatın Ardından" ("Buluşmadan Sonra") sloganıyla etkinlik düzenleyen Ümit Nağmeleri organizasyonu, "göçmenlere destek" hedefini ileri sürse de, gerçekte vefat etmiş Gülen'in kişilik kültünü yaymakta, onu bir peygamber, mentor hatta bir mesih gibi yüceltmektedir. Bu etkinliklerde söylenen sözler — sadece şiirsel ifadeler değil. Bu nostaljiye bürünmüş putperestlik: "Zaten ruhun ufku adımlar atmaya başladın…" "Senin bıraktığın miras bizde yaşıyor…" "Efendim, senin güvenin bizim sorumluluğumuzdur…"

Ve işte burada "Ümit Nağmeleri" projesi "Vuslatın Ardından" programıyla ortaya çıkıyor. İlk bakışta — kötü bir şey yok: toplantılar, performanslar, nostalji hakkında şiirler. Fakat içeriği dinlediğinizde ortaya çıkar ki bu bir İslam toplantısı değil. Bu duygusal retorikle kaplı Gülen'in kişilik kültüdür. Onun "mirasını" koruma çağrısıdır, ondan "bizim efendimiz" diye bahsetmektir, kendilerini bırakmama talepleri, onun adına gözyaşları ve şarkılar. Bu, sanki bir peygambermiş gibi, uzak Pensilvanya'da ölen bir adama tapmaktır. Bu, onun ektiği "tohumları" yüceltmek ve "mirasını" koruma vadeleridir. Bu açıkça sentimento paketinde çok tanecilik değil mi?

Özellikle acı veren — bu toplantılara katılan, içten ve uzun süreli nasihat verilen kişiler. Bir yıl önce, elhamdülillah, Selma Bekteşi'ye birçok söz iletilmişti. Kınama yapmadık — çağırdık. Hakikatin önemini, Allah için örtünmüş kadının soyluluğunu hatırlattık, yetenek ve şöhretin — Tanrı’nın verdiği ve aldığı şeylerin kontrolünde ise İslam’ın düşmanı olmadığını söyledik. Ama şimdi — ölü bir guru’nun yüceltilmesi, İslam nezaketine dair en ufak bir ipucu bile bulunmayan toplantılarda yer alma. Peçe olmadan, şarkılar ve danslarla, kahkahalar ve cinsiyetlerin karışımı içinde. Tüm bunlar bir anlık şöhret için değerli bir bedel mi? Yoksa İslam'la hiçbir ilişkisi olmayan bir topluluğa ait olmak için mi?

Evet, bu bir düşüş. Ama bitiş noktası değil. Selma, henüz geç değil. Kalp canlı olduğu sürece umut var. Sana daha önce yazılan sözler kalsın. Onlar geri dönüş için bir köprü olsun. Namaza dön. Tevbeye dön. Seni nefese, güzelliğe, kaderine bağışlayan O'na dön. Alçakgönüllülük peçesini giy — sembol olarak değil, bir inanç olarak. Seni ölüye çekenleri hayatından çıkar ve ölmez olan O'na dua et.

Sana yazdığımızı silmeyeceğiz, Selma, çünkü bu ahirette şahitlik olarak kalsın diye. Belki bir gün ruhun bunları duyar. "Doğrusu, senin sevdiğin kimseyi sen doğru yola iletmezsin, fakat Allah dilediğini iletir ve O, doğru yolda olanları daha iyi bilir." Sura El-Kasas, 28:56. Mevcut durumun — oldukça tehlikeli. Bir kavşakta duruyorsun: ya Hakikate, Allah’a teslimiyete ve fitne saçanlardan uzaklaşmaya ya da — Allah'ın gazabına yol açan derinleşmeye. Bil ki: Allah, bir kul dönünce Affedici'dir.

"Yumuşak İslam" — İslam'ın yeni bir versiyonu değil, şeker kaplı zehir. Namazdan vazgeçmeyi teşvik eder, günah ve haramı yasallaştırır, kadınları bozar, yanlış liderleri yüceltir, inancı duygusal hassasiyetle değiştirir. Ummah tetikte olmalı. "Şimdi İslam aşk ve dans" diyenlerden sakının, ancak hüküm, ceza ve doğru yol hakkında konuşan sureleri reddedenlerden sakının. İslam bütündür. İçinde hem sevgi hem de korku vardır. İçinde merhamet vardır, ancak şirk ve küfür yasağı da vardır. İçinde Işık vardır — ancak bu Kur'an ve Sünnet'ten gelir, Gülen veya Bektaşi felsefesinden değil.

Kur'an veya Sünnet'te bir insanın ölümünden sonra sanki "kutsal koruyucu"ymuş gibi yüceltilmesine izin verildiği nerede? İnsanlara değil de bir "rehber" yoluna çağrılmasına izin verildiği nerede? Kayıp bir figürün gölgesinde kör birliğin yapılması yerine Kur'an ve Sünnet gölgesinde olması gereken yer neresi? Sen — Selma Bekteşi — Hakikate çağrıldın. Bir Tanrıya Çağrı sesini duydun. Hatırlatıldı. Bir kez değil. İki kez değil. Ve yine de, namazın isteğe bağlı olduğu, peçenin sadece bir eşarp olduğu, şarkı söylemenin ve dans etmenin manevi "yükseliş" aracı olduğu yerlere ruhunun kaymasını izledin.

Ey Selma! Sesin bir zamanlar birçok kalpte yankılanan, doğru yola dönüş ümidi olarak görülen sen şimdi uçurumun kenarında dans edenler arasında buldun kendini. Kendini ateşe oynarken görmüyor musun? Başkalarının oyunlarında nasıl kullanıldığını görmüyor musun, "maneviyat" maskesinin ardında insanlara değil Şeytan'a tapınma olduğunu görmüyor musun? Sen İslam'a çağrıldın — saf, açık, bid'atten ve yeniliklerden uzak. Ama bunun yerine, ölü bir sahte öğretinin takipçileri arasına düştün, devletlere sızmakta, ayrılıklar yaratmakta ve gerçek inancı "yumuşak İslam" ile değiştiren kişilerin yanına.

Görünürlüğün, sesin, etkinliğinin ve karizmanın — tüm bunlar Allah tarafından bir emanet olarak verildi. Emanet — sahneler için değil, nostalji kılığına bürünmüş ince manipülasyonlar için değil, ölüler etrafındaki ritüeller için değil. Bu — emanet, bununla Yüce'ye gelebilirsin — ya da tersine, helak olabilirsin. Yanında duranlar — şarkı söyleyenler, gülümseyenler, "yeniden birleşenler" — iman kardeşleri ve kız kardeşleri değildi. Peygamber Efendimiz ﷺ dediği gibi — onlar yargı günü sevdikleriyle birlikte çağrılacaklar. Eğer onlar Gülen'i sevip onu Muhammed ﷺ öğretisinin, Kuran’ın, Hakikat’in üzerine koymuşlarsa — o zaman onunla birlikte duracaklar. Peki sen ne seçiyorsun? Açık bir şekilde tarikatçı biçimde olan Gülenizm, Bektaşilik, Tasavvuf — bu ruh temizliği okulu değil, Tawhid yerine geçen bir okuldur.

Bir tam yıl boyunca Hakikat'e Çağrı'yı okudun. Ancak Şeytan uyumaz. Sana bu yolu güzel gösterdi — "özgürlük," "sevinç," "birlik" gösterdi. Ama başörtüsünü bir kez daha çıkarmışsan bu ne özgürlük? Günah içindeyse bu ne sevinç? Kuran ve Sünnet’e aykırı olanlarla birlikse bu ne birlik? Allah dedi ki: "Ey iman edenler! Allah’tan gerektiği şekilde sakının ve müslüman olarak ölün dışında başka bir şekilde ölme!" (3:102).

Hala yaşıyorsun, Selma. Hala dönebilirsin. Ama bu yolda devam edersen, bir gün Allah önünde ağır bir yük taşır durursun — yalnızca senin günahlarının değil aynı zamanda senin örneğinle saptırdıklarının da. Sana olan çağrılarımızı silmiyoruz. Bunlar Allah önünde şahitlik olarak kalacak. Belki bir gün geriye bakarsın ve bu sözleri hatırlarsın. Belki kalbin yumuşar ve gerçek mutluluğun alkışlar ve yanlış "maneviyat" değil, Yaratıcıya teslimiyette olduğunu anlarsın. Dön, Selma. Tobetin kapıları açıkken. Kalbin hala atarken. Çünkü yarın çok geç olabilir. "Doğrusu, Allah, O’na ortak koşulduğu konuda affetmez, ancak bundan az olan her şeyi dilediğine affeder." (4:48). Allah seni doğru yola iletir ve yanlışlığı reddetmek için güç verir. Amin.

Selma Bekteşi, birçok kişi tarafından bilinen bir isim, bugün bir kavşakta duruyor. Hakikat yoluna çağrıldı, hakikatin sözlerini duydu ve onun ışığını gördü. Ama neden yanılgının gölgesinde kalmayı tercih etti? Niçin Müslüman bir kadın olarak kendisine emredilen görevleri yerine getirmekten kaçınıyor? Neden İslam'ın ruhuna ve meale aykırı etkinliklere katılmasına izin veriyor? Allah Kuran'da der ki: "Hatırlat, zira hatırlatma inananlara faydalıdır." (Kuran, 51:55).

Selma, sana bu nasihati kınama amacıyla değil, kalbine hakikatin bir kıvılcımını uyandırmak için söylüyoruz. Şöyle diyebilirsin: "Henüz hazır değilim," "Anlamıyorum," "Çok zor." Ama bir insanın hayatı çaba gerektirmez mi? Yüce Allah her birimize doğru yolu seçmek için akıl ve irade vermedi mi? Ne yaptığını düşün. İnsanları Allah yerine yücelten şarkılar söylüyorsun. İslam'ın emirlerini ihlal eden toplantılara katılıyorsun. İnsanları saptıran bir hareketin parçası olmaya izin veriyorsun. Yargı Günü Allah sana şu soruyu sorduğunda nasıl cevap vereceksin: "Benim yolundan sapman için ne diyeceksin?"

Allah bizi gülümseme arkasına gizlenmiş yanlış öğretilerden korusun. Sapmış olanların kalplerini döndürsün. Din kılığına bürünmüş kötülük yapanları ortaya çıkarsın. Ve bizi doğru yola — O'nun lütfu dokunanların yoluna, gazaba uğrayanların ve sapmış olanların yoluna değil — iletsin. Amin!

Jo i humbur, por duke qëndruar në buzë të një gremine...

Zotëruesi Allah, krijuesi i qiellit dhe tokës, i ka dhuruar njerëzimit dritën e vërtetësisë përmes Pejgamberit Muhamed (paqe dhe bekoja nga Allah). Kjo dritë — Islami — është rruga e shpëtimi për çdo person, pavarësisht nga prejardhja, gjuha ose koha. Megjithatë, gjatë shekujve, njerëzimi ka përballur mësimet e rreme që përpiqen të hyjnë nën një pamje fetare për t’u futur në zemrat e besimtarëve. Sot, ne ju adresojmë atyre që kanë bërë thirrje për gabime të tilla, veçanërisht atyre si Selma Bekteshi, e cila ka thirrur drejt rrugës së vërtetë por ende nuk ka gjetur forcën të ecur në të...

Përlafshmëria jote, o Allah, të cilin Ne kemi lavdëruar dhe tek të kërkojmë ndihmën dhe faljen. Ne kërkojmë strehim tek Allah nga e keqja e shpirtit tonë dhe veprat e këqija. Kushdo që Allah e udhëheq në rrugën e drejtë, asnjë nuk mund ta çojë në gabim; dhe kushdo që Ai e lë në rrugë, asnjë nuk mund ta udhëheqë në rrugën e drejtë. Ne deklarojmë se nuk ka zot të vlefshëm për adhurim, veç Allahit të vetëm, dhe deklarojmë se Muhamedi është rob dhe dërgues i Tij. Dhe pastaj:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ

"O ti që ke besuar! Nëse frikësoheni Allahun, ai do t'ju japë aftësi për të dalluar të vërtetën dhe gënjeshtrën, do t'iu falë ndodhit tuaja dhe do t'iu falë. Dhe Allah ka mirësinë më të madhe." Sura 8 - El-Anfál (Trophy), ajeti 29.

Parathënie: Forma të buta, pasoja të ashpra

Në historinë e botës islame, feja shpesh nuk ka qenë mbrojtëse e Vërtetësisë, por një maskë për qëllime të tjera — politike, ekonomike, gjeopolitike. Lëvizja e Gjulenit, e cila dikur ka predikuar "arsimin" dhe "tolerancën", u bë shembulli më i shquar: anëtarët e saj punuan për dhjetëra vjet sipas parimit të shoqërive sekrete — duke depërtuar në institucionet e autoritetit, mediave, arsimimit, për të detyruar shoqërinë jo me besimin fetar, por me një agjendë ideologjike. Pas përpjekjes së dështuar për kryengritje në Turqi në vitin 2016, gjulenistët u deportuan, por siç ka treguar praktika, gjurmët e tyre mbeten. Farat e tyre, të mbjella nën maskën e "suufizmit të butë", vazhdojnë të rriten.

Sikurse më parë në Turqi, tani shfaqen shenja të ngjashme në Shqipëri — një vend ku Islami ka qenë kryesisht suni, por ku po bëhen përpjekje për ligjërimin e ndikimit sektar nën maskën e krijimit të një "shteti suveren" brenda vendit — thjesht në emër të një "islami tolerante". Kjo shkakton ankth të justifikuar, veçanërisht duke marrë në konsideratë lidhjet me SHBA-në, historinë penale të rajonit, portet që figurin në rastet e tregtisë së njerëzve dhe elementet sektare të hapura — mosrespektimin e namazit, lejen për alkool dhe droga, anulimin e hidhjabit, ndarjen e gjinive. Ky nuk është Islam — ky është një karikaturë.

Një nga shembujt më ilustrativ në këtë kuptim është historia e lëvizjes së Fethullah Gjulenit, e ashtuquajtur "Hizmeti", që përhap "Islam të butë". Përtej retorikës së fluskosur, shkollave, projekteve dhe sloganëve "paqësore," fsheheshin struktura të fshehta që depërtuan në nivelin më të lartë të pushtetit, veçanërisht në Turqi. Këto nuk ishin thjesht iniciativa fetare — ishin rrjete të strukturuar organizativisht dhe politikisht me objektiva të qarta. Dhe megjithëse Gjulen vdiq, shpirti i lëvizjes së tij vazhdon të funksionojë — në Gjermani, Holandë, SHBA... Ky "Islam i butë" — apo më saktë — një grusht i butë, që largon nga Rruga e Drejtë. Në të nuk dëgjohet krika e shaitanit, por ndihet buzëqeshja e tij.

Zë nga eksilimi — apo kori i idolave të reja?

Organizata Ümit Nağmeleri, e cila mbajti aktivitete nga 27 prill deri më 3 maj 2025 në Gjermani dhe Holandë nën sloganin "Vuslatın Ardından" — "Pas bashkimii", pretendon që synon "mbështetjen e imigrantëve," por në realitet — përhap kultin e personalitetit të Gjulenit të vdekur, duke e ngritur atë sikur të ishte një profet, mentor, afër një mesias. Fjalët e thëna në këto aktivitete — nuk janë thjesht shprehje poetike. Kjo është idolatri e maskuar si nostalgji: "Ti tashmë ke përparuar drejt horizontit të shpirtit tënd..." "Trashëgimia që e la ke jetuar në ne..." "Zoti im, besimi yt është përgjegjësia jonë..."

Dhe këtu paraqitet projekti me emrin "Ümit Nağmeleri" me programin "Vuslatın Ardından". Në pamje të parë — asgjë keqë: takime, paraqitje, poezi për nostalgji. Por mjafton të dgjosh përmbajtjen për të kuptuar: kjo nuk është një takim islame. Kjo është kulti i personalitetit të Gjulenit, e mbuluar me retorikë emocionale. Këto janë thirrje për ruajtjen e "marrëveshjes" së tij, përmendja e tij si "zoti ynë", lutje për të mos na lënë, lot dhe këngë në nder të tij. Kjo është adhurimi i një njeriu, i vdekur në Pennsilvanienë e largët, sikur të ishte një profet. Kjo është ngritja e "farave", që ai pretendon të ketë mbjellë, dhe premtimet për të ruajtur "trashëgiminë" e tij. A nuk është e qartë që kjo është shumëbogësi në paketim sentimental?

Çfarë dhimbje veçanërisht shkakton — pjesëmarrja në këto takime të njerëzve, të cilët i ka bërë thirrje me durim dhe zakonisht. Vitin e kaluar, alhamdulillah, Selma Bektëshi i ka drejtuar shumë fjalë mësimesh. Ne nuk kemi shkelur — ne kemi thirrur. I kemi kujtuar për rëndësinë e Vërtetësisë, për nderin e një grua, e mbuluar për Allah, se talenti dhe fama — nuk janë armik të islamit, nëse ata janë nën kontrollin e Atij që jep dhe merr. Por tani — pjesëmarrja në mbledhje, ku adhurohet guru i vdekur, ku nuk ka asnjë gjurmë të nderit islame. Pa hidhjab, me këngë dhe valle, me qeshje dhe përzierje të gjinive. A është kjo çmimi i merituar për një moment famë? Ose për pjesëmarrjen në një bashkësi, që nuk ka asgjë të përbashkët me Islam-in?

Po, kjo është një rënie. Por jo pika. Selma, nuk është vonë. Sa herë që zemra është e gjallë — ka shans. Le të kenë mbetur fjalët që të janë shkruar më parë për ty. Le të jenë ato tulla të urës, nëpërmjet së cilës mund të kthehesh. Kthehu te namazi. Kthehu te metanija. Kthehu te Ai që të dha frymën, bukurinë, fatin. Prano mbulesën e veshjes — jo si simbol, por si bindje. Hiq nga jeta jote ata që të tërheqin drejt të vdekurve, dhe thirre tek Ai që është i gjallë dhe nuk vdes.

Ne nuk do të fshijmë atë që është shkruar për ty, Selma, sepse le të jetë dëshmi në Ditën e Gjykimit se të është transmetuar. Dhe, ndoshta, shpirti yt do të dëgjojë akoma. «E vërteta është se ti nuk e drejton atë që e donësh, por Allah e drejton atë që dëshiron, dhe Ai e di më mirë se kush ndjek rrugën e drejtë». Sureja Al-Kasas, 28:56. Pozicioni yt tani — është jashtëzakonisht i rrezikshëm. Ti je në një kryqëzim: ose kthimi në Vërtetësinë, në nënshtrimin ndaj Allahut dhe largimin nga ata që shpërthen fiten, ose — thellimi në rrugën që çon në zemërimin e Allahut. Dhe di: Allah është i falës, nëse robi kthehet.

"Islam i butë" — nuk është një version i ri i Islami, është helm në një mbështjellje të ëmbël. Ai heq dorë nga namazi, ligjëron pekat dhe haramin, korrupton gratë, urren liderët e rremë, zëvendëson besimin me emocione sentimentale. Umma duhet të jetë e kujdesshme. Kini kujdes nga ata që thonë "tani islam-i është dashuria dhe vallet," por refuzojnë suret ku flitet për gjykim, ndëshkim dhe rrugën e drejtë. Islami është i plotë. Në të ka dashuri dhe frikë. Në të ka mëshirë, por edhe ndalim për shirk dhe kufr. Në të ka Dritë — por ajo vjen nga Kurani dhe Sunneti, jo nga filozofia e Gjulenit ose Bektashit.

Ku në Kuran ose Sunnet është lejuar të ngriten njerëzit pas vdekjes, sikur të ishin "mbrojtës të shenjtë," kurse jo një vdekje i zakonshëm që përgjigjet përpara Allahut? Ku është lejuar të thirren jo tek Allah, por tek rruga e "mentorit," të ndjeket "misioni" i një të vdekur? Ku është lejuar që humbja e një figure — të bëhet arsye për një union të verbër në hijen e tij, dhe jo në hijen e Kuranit dhe Sunnetit? Ti — Selma Bektëshi — je thirrur drejt Vërtetësisë. Ke dëgjuar se si tingëllon Thirrja drejt Perëndisë së Vetme. Të janë kujtuar. Jo një herë. Jo dy herë. Dhe megjithatë, ti ke lejuar shpirtin tënd të rrëshqasë atje ku namazi — nuk është i detyrueshëm, ku hidhjabi — është vetëm një pallto, jo më shumë, ku kënga dhe valle kanë bërë mjete për "ngritje" spirituale.

O, Selma! Ti, zëri yt dikur ka tingëlluar në shumë zemra, të cilët shihnin në ty shpresën për kthimin në rrugën e vërtetë, tani je ndër ata që vallojnë në skajin e një prapësie. A nuk kupton se po luash me zjarrin? A nuk shikon se si po përdoren në lojërat e të tjerëve, ku nën maskën e "spiritualitetit" fshehet adhurimi jo për Allah, por për njerëzit, të cilët mësimet e tyre çojnë në shkatërrim? Je thirrur te Islami — i pastër, i qartë, i lirë nga hereza dhe inovacionet. Por në vend të kësaj, je ndër ata që adhurojnë një mësimtar të rremë të vdekur, pasuesit e të cilit depërtojnë në shtete, shpërthejnë konflikt dhe zëvendësojnë besimin e vërtetë me "islam të butë," prapa të cilit qëndron vetëm politika dhe shkatërrimi.

Dukuria jote, zëri yt, influenca dhe karizma jote — gjithçka kjo Allahi ta ka dhënë për një amanet. Amaneti — jo për skena, jo për manipulim të holla të maskuar si nostalgji, jo për rituale rreth të vdekurit. Ky është — besim, me të cilin mund të shkojësh tek Zoti — ose, anasjelltas, të shkojësh në humneri. Ata që qenë pranë jush — që këndonin, që buzëqeshnin, që "rishprosje"— nuk ishin vëllaz dhe motra të besimit. Ata — si thotë Profeti ﷺ — do të thirren në Ditën e Gjykimit bashkë me ata që i kanë dashurur. Dhe nëse ata e kanë dashurur Gjulenin, nëse e kanë vendosur atë mbi mësimet e Muhamedit ﷺ, mbi Kur'anin, mbi Vërtetësinë — atëherë me të do të qëndrojnë. Ti, çfarë zgjedh? Gjulenizmi, bektashizmi, sufizmi në formën e tyre të qartë sektare — kjo nuk është shkollë pastrimi të shpirtit, por shkollë zëvendësimi të Tawhidit.

Ke kaluar një vit të tërë, lexoni thirrjen drejt Vërtetësisë. Por Satan nuk fle. Ai ta ka zbukuruar këtë rrugë për ty — të tregoi "liri," "gëzim," "union." Por çfarë lirie është kjo nëse përsëri ke hequr turbanin? Çfarë gëzimi është kjo nëse është në pekate? Çfarë unioni është kjo nëse është me ata që kundërvihen Kuranit dhe Sunnetit? Allah tha: «O ti që ke besuar! Frikoje Allahun si duhet dhe vdiq si musliman dhe jo ndryshe!» (3:102).

Je akoma e gjallë, Selma. Ke ende mundësi të kthehesh. Por nëse vazhdosh këtë rrugë, një ditë do të gjendet përballë Allahut me një ngarkesë të rëndë — jo vetëm për mëkatet e tua, por edhe për ata që i ke çuar në gabim me shembullin tënd. Ne nuk po fshijmë thirrjen e jonë për ty. Do të mbeten si dëshmi përpara Allahut. Ndosi një ditë do të kthehesh prapa dhe do të kujtohesh këto fjalë. Ndosi zemra jote do të prekohet, dhe do të kuptosh se lumturia e vërtetë — nuk është në aplaudime dhe as në "spiritualitet" të rremë, por në nënshtrim ndaj Krijuesit. Kthehu, Selma. Derisa dyert e metanisë janë të hapura. Derisa zemra jote ende pulson. Sepse nesër mund të jetë shumë vonë. «E vërteta është se Allah nuk e fal mëkatet e shoqëruara me partnerë, por e fal të gjitha mëkatet më të vogla për cilindo që dëshiron». (4:48). Të çojë Allahi në rrugën e drejtë dhe të japë fuqi për t'u kthyer kunder gjyqit të rremë. Ameen.

Selma Bektëshi, emri i të cilës është i njohur nga shumë, sot është në një kryqëzim. Ajo ka thirrur drejt rrugës së vërtetë, ka dëgjuar fjalët e vërtetë dhe ka parë dritën e vërtetësisë. Por pse ka preferuar të mbetet në hijen e gabimeve? Pse refuzon të përmbushë detyrat e saj si një grua myslimane? Pse i lejon veten të pjesëmarrë në aktivitete që kundërvihen me frymën dhe shkronjën e islamit? Allah thotë në Kuran: "Dhe kujtoni, sepse kujtesa i jep përfitim besimtarëve". (Kuran, 51:55).

Ne po të flasim me ty, Selma, me këtë mësim jo për t’ju shkelur ty, por për të zgjuar një shkëndijë të vërtetësie në zemrën tënde. Ju mund të thoni: "Nuk jam gati akoma", "Nuk e kuptoj", "Është shumë e vështirë." Por a nuk kërkon jeta e njeriut përpjekje? A nuk i ka dhënë Zotëruesi secilit prej nesh mendje dhe vullnet për të zgjedhur rrugën e saktë? Mendoni për atë që po bëni. Ju këndoni këngë që adhurojnë një njeri në vend të Allahut. Ju pjesëmerrni në takime ku thyhen urdhërat e Islamit. Ju i lejoni veten të jeni pjesë e një lëvizjeje që çon njerëzit në gabim. Si do t'i përgjigjeni Allahut në Ditën e Gjykimit kur Ai do të pyes: "Çfarë do t'i përgjigjesh për të shmangur rrugën tim?"

Të na mbajë Allahi larg mësimet e rreme që fshehen pas buzëqeshjeve. Të kthejë zemrat e atyre që kanë gabuar. Të shpalli ata që bëjnë të keqën nën mbulesën e fejes. Dhe të na udhëheqë në rrugën e drejtë — rrugën e ata që ka favorizuar, dhe jo të ata që kanë tërhequr zemërimin dhe humnerinë e tyre. Ameen!