Не обольщайтесь своей стойкостью в религии...

Don't be fooled by your steadfastness in religion... / Din konusundaki kararlılığınızdan aldanmayın... / Mos u mashtroni nga qëndrueshmëria juaj në fe...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Поистине, страшное положение. Ни на секунду, в этой жизни, нельзя позволить себе обольститься собой и своей стойкостью в религии. Аллаху ведомо лучше, что за люди покидают прямой путь...

Здесь выражается глубокое смирение перед Аллахом и предостережение от самонадеянности в вере. Рассмотрим его по частям:

"Поистине, страшное положение": Фраза указывает на серьезность ситуации, в которой находится человек, склонный к самообману относительно своей религиозности. Это не просто неудобство, а опасность духовного падения. Страшное положение — это риск отдалиться от Аллаха, потерять благодать и оказаться в вечном заблуждении.

"Ни на секунду, в этой жизни, нельзя позволить себе обольститься собой и своей стойкостью в религии": Это сердцевина наставления. Человек склонен к самообману. Даже если кажется, что он твердо стоит на пути Аллаха, он не должен превозноситься и считать себя непогрешимым.

"Стойкость в религии" – это не гарантия спасения. Она может быть временной, иллюзорной, может ослабеть под влиянием искушений или просто стать результатом самолюбования. Постоянная бдительность и смирение – единственный способ избежать опасности.

"Аллаху ведомо лучше, что за люди покидают прямой путь...": Это обращение к знанию Аллаха. Только Он знает истинные намерения и причины, по которым люди сходят с праведного пути. Человек может лишь внешне казаться набожным, скрывая в душе гордыню, лицемерие или другие пороки. Только Аллах видит истинное состояние души.

Суть наставления: Призываем к постоянному самоанализу, смирению и осознанию собственной слабости перед лицом искушений. Нельзя полагаться на видимую "стойкость в религии", нужно постоянно стремиться к совершенствованию, искренне молиться о помощи Аллаху и помнить, что только Он определяет истинный путь и судьбу человека. Это наставление против духовной самоуспокоенности, предупреждение о скрытой опасности самообмана...

Да поможет Аллах нам пройти с достоинством жизненный путь. Аминь!

Don't be fooled by your steadfastness in religion...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

Truly, a terrible situation. Not for a second, in this life, can you allow yourself to be deceived by yourself and your steadfastness in religion. Allah knows better what kind of people leave the straight path...

This expresses deep humility before Allah and a warning against arrogance in faith. Let's look at it in parts:

"Truly, a terrible situation": The phrase indicates the seriousness of the situation in which a person is prone to self-deception about his religiosity. This is not just an inconvenience, but a danger of spiritual decline. A terrible situation is the risk of moving away from Allah, losing grace and being in eternal error.

"Not for a second, in this life, can you allow yourself to be deceived by yourself and your steadfastness in religion": This is the core of the instruction. A person is prone to self-deception. Even if it seems that he is firmly on the path of Allah, he should not be arrogant and consider himself infallible.

"Steadfastness in religion" is not a guarantee of salvation. It can be temporary, illusory, it can weaken under the influence of temptations or simply become the result of self-admiration. Constant vigilance and humility are the only way to avoid danger.

"Allah knows best what kind of people leave the straight path...": This is an appeal to the knowledge of Allah. Only He knows the true intentions and the reasons why people stray from the righteous path. A person can only outwardly appear pious, hiding pride, hypocrisy or other vices in his soul. Only Allah sees the true state of the soul.

The essence of the instruction: We call for constant introspection, humility and awareness of one's own weakness in the face of temptations. One cannot rely on apparent "steadfastness in religion", one must constantly strive for improvement, sincerely pray for Allah's help and remember that only He determines the true path and fate of a person. It is an admonition against spiritual complacency, a warning about the hidden danger of self-deception...

May Allah help us to walk the path of life with dignity. Amen to that!

Din konusundaki kararlılığınızdan aldanmayın...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Şüphesiz, durum çok kötüdür. Bu hayatta bir an bile, kendinizle ve dindeki kararlılığınızla kendinizi aldatmanıza izin veremezsiniz. Allah, insanların doğru yolu nasıl terk ettiklerini daha iyi bilir...

Burada Allah'a karşı derin bir alçakgönüllülük ve imanda küstahlığa karşı bir uyarı ifade edilir. Bunu parça parça düşünün:

"Gerçekten korkunç durum": İfade, dindarlığı konusunda kendini aldatmaya meyilli bir kişinin içinde bulunduğu durumun ciddiyetini gösterir. Bu sadece bir rahatsızlık değil, ruhsal bir düşüş tehlikesidir. Korkunç durum, Allah'tan uzaklaşma, lütfunu kaybetme ve ebedi sapıklık içinde olma riskidir.

"Bu hayatta bir an bile kendinizle ve dindeki kararlılığınızla aldatılmanıza izin veremezsiniz": Bu, öğütün özüdür. Bir kişi kendini aldatmaya meyillidir. Allah yolunda kararlı bir şekilde duruyormuş gibi görünse bile, büyüklük taslamamalı ve kendini yanılmaz görmemelidir.

"Dinde sebat etmek" kurtuluşun garantisi değildir. Geçici olabilir, yanıltıcı olabilir, ayartmaların etkisi altında zayıflayabilir veya basitçe kendini beğenmenin sonucu olabilir. Tehlikeden kaçınmanın tek yolu sürekli uyanıklık ve alçakgönüllülüktür.

"Allah, insanların doğru yolu nasıl terk ettiklerini daha iyi bilir...": Bu, Allah'ın bilgisine bir çağrıdır. İnsanların doğru yoldan sapmalarının gerçek niyetlerini ve nedenlerini ancak O bilir. Bir kişi, ruhunda gururu, ikiyüzlülüğü veya diğer ahlaksızlıkları saklayarak ancak dışarıdan dindar görünebilir. Aklın gerçek durumunu ancak Allah görür.

Öğretimin özü: Ayartmalar karşısında kendi zayıflığımızın sürekli iç gözlemini, alçakgönüllülüğünü ve farkındalığını çağırıyoruz. Görünür "dinde sebata" güvenemez, sürekli iyileştirme için çabalamalı, içtenlikle Allah'a yardım için dua etmeli ve insanın gerçek yolunu ve kaderini belirleyen kişinin tek kişi olduğunu hatırlamalıyız. Bu, ruhsal kayıtsızlığa karşı bir talimattır, kendini aldatmanın gizli tehlikesine karşı bir uyarıdır...

Allah hayatın yolculuğuna haysiyetle çıkmamıza yardım etsin. Amen!

Mos u mashtroni nga qëndrueshmëria juaj në fe...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Me të vërtetë, një situatë e tmerrshme. Jo për asnjë sekondë, në këtë jetë, mund ta lejoni veten të mashtroheni nga vetja dhe qëndrueshmëria juaj në fe. Allahu e di më mirë se çfarë lloj njerëzish largohen nga rruga e drejtë...

Kjo shpreh përulje të thellë para Allahut dhe një paralajmërim kundër arrogancës në besim. Le ta shohim atë në pjesë:

"Me të vërtetë, një situatë e tmerrshme": fraza tregon seriozitetin e situatës në të cilën një person është i prirur për vetë-mashtrim për fetarinë e tij. Kjo nuk është vetëm një shqetësim, por një rrezik i rënies shpirtërore. Një situatë e tmerrshme është rreziku i largimit nga Allahu, humbja e hirit dhe të qenit në gabim të përjetshëm.

"Jo për një sekondë, në këtë jetë, a mund ta lejoni veten të mashtroheni nga vetja dhe qëndrueshmëria juaj në fe": ky është thelbi i udhëzimit. Një person është i prirur për vetë-mashtrim. Edhe nëse duket se ai është i vendosur në rrugën e Allahut, ai nuk duhet të jetë arrogant dhe ta konsiderojë veten të pagabueshëm.

"Qëndrueshmëria në fe" nuk është garanci shpëtimi. Mund të jetë e përkohshme, iluzore, mund të dobësohet nën ndikimin e tundimeve ose thjesht të bëhet rezultat i vetë-admirimit. Vigjilenca dhe përulësia e vazhdueshme janë mënyra e vetme për të shmangur rrezikun.

"Allahu e di më së miri se çfarë lloj njerëzish largohen nga rruga e drejtë...": Ky është një apel për njohjen e Allahut. Vetëm ai i di qëllimet e vërteta dhe arsyet pse njerëzit largohen nga rruga e drejtë. Një person mund të duket vetëm nga jashtë i devotshëm, duke fshehur krenarinë, hipokrizinë ose veset e tjera në shpirtin e tij. Vetëm Allahu e sheh gjendjen e vërtetë të shpirtit.

Thelbi i udhëzimit: ne bëjmë thirrje për introspeksion të vazhdueshëm, përulësi dhe vetëdije për dobësinë e vet përballë tundimeve. Nuk mund të mbështetemi në "qëndrueshmërinë e dukshme në fe", duhet të përpiqemi vazhdimisht për përmirësim, të lutemi sinqerisht për ndihmën e Allahut dhe të kujtojmë se vetëm ai përcakton rrugën dhe fatin e vërtetë të një personi. Ky është një këshillë kundër vetëkënaqësisë shpirtërore, një paralajmërim për rrezikun e fshehur të vetë-mashtrimit...

Allahu na ndihmoftë të ecim në rrugën e jetës me dinjitet. Amen për këtë!