Назначение Йехуды Каплоуна и лицемерие борьбы с антисемитизмом при Трампе...
Yehuda Kaplone's appointment and the hypocrisy of fighting anti-Semitism under Trump... / Yehuda Kaplonu'nun atanması ve Trump yönetimindeki antisemitizme karşı mücadelenin ikiyüzlülüğü... / Emërimi i Yehuda Kaplone dhe hipokrizia e luftimit të antisemitizmit nën Trump...
Когда борьба с антисемитизмом используется для оправдания других форм ненависти — будь то исламофобия, антиарабский расизм или колониализм — тогда ясно: эта борьба стала инструментом власти, а не истины. Мусульмане не должны быть ни наивными, ни молчаливыми. Истинная солидарность — это когда мы поднимаем голос за тех, кого пытаются заставить замолчать. Не для конфронтации, а для истины. И как говорит Аллах: "Не позволяйте ненависти к какому-либо народу отвратить вас от справедливости. Будьте справедливы — это ближе к богобоязненности…" (Коран, 5:8).
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Дональд Трамп назначил Йехуду Каплоуна, израильского раввина, который заявляет, что «Палестины никогда не существовало», на пост специального посланника Госдепартамента по мониторингу и борьбе с антисемитизмом. Это назначение — вопиющий пример лицемерия, особенно учитывая, что сама администрация Трампа уже давно ассоциируется с ультраправыми, белыми националистами и антисемитскими высказываниями.
Каплун известен не моральной принципиальностью, а политическими спектаклями. Его назначение на роль «борца с антисемитизмом» выглядит особенно цинично, учитывая его отрицание исторических прав палестинского народа. Это не борьба с ненавистью, а инструментализация темы антисемитизма для подавления критики "Израиля" и оправдания оккупации.
Антисемитизм как политическое оружие
Ещё более откровенным становится лицемерие, если вспомнить, что Каплун участвовал в организации мероприятия Трампа, где тот использовал классический антисемитский нарратив: заявил, что евреи будут виноваты, если он проиграет выборы, и намекнул на «проклятие» демократов над американскими евреями.
Но теперь тот же Трамп делает вид, что борется с антисемитизмом, назначая человека, который сам участвует в дегуманизации другого народа — палестинцев. Это подтверждает, что для него «борьба с антисемитизмом» — лишь инструмент для подавления инакомыслия и оправдания израильского апартеида.
Мусульмане не могут молчать, когда под видом «борьбы с антисемитизмом» подавляется право палестинцев на свободу и достоинство. Отрицание существования Палестины — это форма исторического ревизионизма, направленного на оправдание колониальной оккупации. Сегодня Палестина — один из самых ярких примеров систематического угнетения. Мусульмане не могут оставаться равнодушными, когда под лозунгами «безопасности» одной группы людей лишают основных прав другую.
Назначение Каплуна — это не шаг к искоренению ненависти, а часть стратегии, где «борьба с антисемитизмом» используется для затыкания ртов тем, кто выступает за палестинскую свободу. Мусульмане должны: Разоблачать двойные стандарты — нельзя бороться с одной формой расизма, оправдывая другую. Требовать подлинной справедливости — не только для евреев, но и для палестинцев, мусульман и всех угнетённых. Помнить, что Ислам стоит на стороне угнетённых — будь то в Палестине или в других местах планеты. Лицемерие Трампа и его администрации лишь подтверждает: их борьба — не за права человека, а за власть и подавление инакомыслия. Мусульмане же должны стоять на стороне истины, даже если это противоречит политической конъюнктуре.
Исламофобия как инструмент политики
Исламофобия — страх или ненависть к исламу и мусульманам — активно используется в западных странах для создания образа "врага". Политики и СМИ часто эксплуатируют стереотипы о мусульманах как о террористах, фундаменталистах или противниках западных ценностей. В США и Европе исламофобская риторика стала частью политической платформы многих правых движений. Например, запрет на въезд гражданам мусульманских стран во времена администрации Трампа ("мусульманский бан") был представлен как мера безопасности, но на самом деле он усилил дискриминацию и стигматизацию мусульман.
Для многих мусульман по всему миру палестинский вопрос является ключевой темой справедливости. Поддержка палестинцев часто рассматривается как часть исламской солидарности, поскольку Аль-Кудс с мечетью аль Акса имеет огромное религиозное значение для мусульман.
Однако эта поддержка часто используется против них. Людей, выступающих за права палестинцев, обвиняют в антисемитизме, даже если их критика направлена исключительно против политики "Израиля", а не против евреев как этнической или религиозной группы.
Борьба палестинцев за свои права перекликается с борьбой мусульманских меньшинств в других частях мира. Обе группы сталкиваются с систематической дискриминацией, маргинализацией и попытками лишить их голоса. Несмотря на различия, евреи, мусульмане и другие религиозные группы могут найти общие точки соприкосновения в борьбе за справедливость и права человека. Однако политическая эксплуатация антисемитизма и исламофобии часто разрушает эти связи. Например, многие прогрессивные евреи поддерживают палестинцев, осуждая действия израильского правительства. В то же время некоторые мусульмане поддерживают борьбу против антисемитизма и выступают за диалог между общинами.
Назначение Иехуды Каплоуна раскрывает важную проблему: использование антисемитизма как политического инструмента вместо искренней заботы о правах евреев. Эта практика не только подрывает доверие к борьбе с реальной ненавистью, но и усиливает страдания других групп, таких как палестинцы и мусульмане. Мусульмане, как и другие меньшинства, сталкиваются с схожими вызовами: их религиозная и культурная идентичность используется для создания стереотипов и оправдания дискриминации. Однако важно помнить, что справедливость — это универсальная ценность. Поддержка прав палестинцев и борьба с антисемитизмом не должны быть взаимоисключающими. Только через диалог, взаимное уважение и отказ от политических манипуляций можно достичь мира и справедливости для всех.
Yehuda Kaplone's appointment and the hypocrisy of fighting anti-Semitism under Trump...
When the fight against antisemitism is used to justify other forms of hatred—be it Islamophobia, anti-Arab racism, or colonialism—it becomes clear that this struggle has become an instrument of power rather than truth. Muslims must neither be naive nor silent. True solidarity means raising our voices for those who are being silenced—not for confrontation, but for truth. As Allah says: "Let not the hatred of a people prevent you from being just. Be just; that is closer to righteousness…" (Quran, 5:8).
Praise be to Allah, Whom we praise and seek help and forgiveness from. We seek refuge in Allah from the evil of our souls and bad deeds. Whoever Allah guides, no one can mislead, and whoever He leaves astray, no one can guide. We bear witness that there is no deity worthy of worship except Allah alone, and we bear witness that Muhammad is His servant and Messenger.
Donald Trump appointed Yehuda Caplan, an Israeli rabbi who claims that "Palestine never existed," as the State Department’s special envoy to monitor and combat antisemitism. This appointment is a blatant example of hypocrisy, especially considering that the Trump administration has long been associated with far-right ideologies, white nationalists, and antisemitic rhetoric.
Caplan is known not for moral integrity but for political theatrics. His appointment as a so-called “fighter against antisemitism” appears particularly cynical given his denial of the historical rights of the Palestinian people. This is not a fight against hatred but rather the instrumentalization of antisemitism to suppress criticism of Israel and justify occupation.
Antisemitism as a Political Weapon
The hypocrisy becomes even more evident when recalling that Caplan participated in organizing a Trump event where he used a classic antisemitic narrative: claiming that Jews would be to blame if he lost the election and hinted at a "curse" on American Jews from the Democrats.
But now, the same Trump pretends to fight antisemitism by appointing someone who himself participates in the dehumanization of another people—the Palestinians. This confirms that for him, the "fight against antisemitism" is merely a tool to suppress dissent and justify Israeli apartheid.
Muslims cannot remain silent when, under the guise of "fighting antisemitism," the right of Palestinians to freedom and dignity is suppressed. Denying the existence of Palestine is a form of historical revisionism aimed at justifying colonial occupation. Today, Palestine is one of the most vivid examples of systematic oppression. Muslims cannot stay indifferent when, under the slogan of "security" for one group of people, another is deprived of basic rights.
Caplan's appointment is not a step toward eradicating hatred but part of a strategy where the "fight against antisemitism" is used to silence those advocating for Palestinian freedom. Muslims must:
Expose double standards: You cannot fight one form of racism while justifying another.
Demand true justice—not only for Jews but also for Palestinians, Muslims, and all oppressed peoples.
Remember that Islam stands with the oppressed—whether in Palestine or elsewhere.
Trump’s hypocrisy and that of his administration only confirm: their fight is not for human rights but for power and suppression of dissent. Muslims, however, must stand on the side of truth, even if it contradicts political expediency.
Islamophobia as a Political Tool
Islamophobia—the fear or hatred of Islam and Muslims—is actively exploited in Western countries to create an image of "the enemy." Politicians and media often perpetuate stereotypes of Muslims as terrorists, fundamentalists, or opponents of Western values. In the U.S. and Europe, Islamophobic rhetoric has become part of the political platform of many right-wing movements. For instance, the travel ban on citizens of Muslim-majority countries during the Trump administration ("Muslim ban") was presented as a security measure but actually increased discrimination and stigmatization of Muslims.
For many Muslims worldwide, the Palestinian issue is a key matter of justice. Supporting Palestinians is often seen as part of Islamic solidarity since Al-Quds and Al-Aqsa Mosque hold immense religious significance for Muslims. However, this support is often weaponized against them. People advocating for Palestinian rights are accused of antisemitism, even when their criticism targets Israeli policies rather than Jews as an ethnic or religious group.
The Palestinian struggle for rights resonates with the struggles of Muslim minorities in other parts of the world. Both groups face systematic discrimination, marginalization, and attempts to silence their voices. Despite differences, Jews, Muslims, and other religious groups can find common ground in the fight for justice and human rights. However, the political exploitation of antisemitism and Islamophobia often destroys these connections. For example, many progressive Jews support Palestinians while condemning the actions of the Israeli government. Similarly, some Muslims oppose antisemitism and advocate for dialogue between communities.
The appointment of Yehuda Caplan reveals a crucial problem: using antisemitism as a political tool instead of genuine concern for Jewish rights. This practice not only undermines trust in the fight against real hatred but also exacerbates the suffering of other groups, such as Palestinians and Muslims. Muslims, like other minorities, face similar challenges: their religious and cultural identity is used to create stereotypes and justify discrimination. However, it is important to remember that justice is a universal value. Supporting Palestinian rights and fighting antisemitism should not be mutually exclusive. Only through dialogue, mutual respect, and rejecting political manipulation can peace and justice be achieved for all.
Yehuda Kaplonu'nun atanması ve Trump yönetimindeki antisemitizme karşı mücadelenin ikiyüzlülüğü...
Antisemitizmle mücadele, İslamofobi, anti-Arap ırkçılığı veya sömürgecilik gibi diğer nefret biçimlerini haklı çıkarmak için kullanıldığında, bu mücadeleyi güç aracı haline getirdiği açıktır, gerçeğin değil. Müslümanlar ne saf ne de sessiz kalmamalıdır. Gerçek dayanışma, susturulmaya çalışılanlar için sesimizi yükseltmek demektir. Karşılaşma için değil, gerçeğe ulaşmak için. Allah şöyle der: "Bir kavmin düşmanlığı sizi adil olmaktan alıkoymasın. Adil olun; bu takva'ya daha yakındır..." (Kur'an, 5:8).
Hamd olsun Allah'a ki O'nu övüyor ve yardımını ve affını diliyoruz. Ruhumuzun kötülüğüne ve kötü işlere karşı Allah'tan sığınırız. Kimi Allah yoluna çıkarırsa onu kimse şaşırtamaz, kimi terk ederse onu kimse doğru yola iletemez. Şahitlik ederiz ki hiçbir ilah yoktur O'ndan başka, ve Muhammed O'nun kulü ve elçisidir. Ve sonra:
Donald Trump, "Filistin hiç var olmadı" diyen İsrail’li bir haham olan Yehuda Caplan’ı ABD Dışişleri Bakanlığı’nın antisemitizmi izleme ve mücadele özel temsilcisi olarak atadı. Bu atama, özellikle Trump yönetiminin uzun zamandır aşırı sağcı, beyaz milliyetçi ve antisemitik söylemlerle ilişkilendirildiğini düşününce, apaçık bir ikiyüzlülük örneği.
Caplan ahlaki ilkeliği değil politik tiyatrocularla tanınır. Filistin halkının tarihi haklarını inkar ettiği göz önüne alındığında, onun "antisemitizmle mücadeleci" olarak atanması özellikle sinik görünüyor. Bu nefretle mücadele değil, antisemitizm temasının İsraile yönelik eleştirileri bastırmak ve işgali haklı çıkarmak için kullanılmasıdır.
Politik Bir Silah Olarak Antisemitizm
Hatırlarsak Caplan, Trump'un Amerikalı Yahudileri tehdit ettiğini ve Demokratların Yahudilere lanet okuduğunu ima ettiği klasik antisemitik bir söylem kullandığı bir etkinliği düzenlemeye katıldı.
Ancak şimdi aynı Trump, kendisi de başka bir halkı insanlık dışı gösteren birinin atanmasıyla antisemitizmle mücadele yapıyormuş gibi davranıyor. Bu, onun için "antisemitizmle mücadele"nin sadece muhalefeti bastırmak ve İsrail apartheidini haklı çıkarmak için bir araç olduğunu doğruluyor.
Müslümanlar, antisemitizmle mücadele bahanesiyle Filistinlilerin özgürlük ve haysiyet hakkının bastırılmasına karşı sessiz kalamaz. Filistin'in varlığını inkar etmek, sömürge işgalini haklı çıkarmak için kullanılan bir tarih revizyonizmi biçimidir. Bugün Filistin, sistemli baskıya en çarpıcı örneklerden biridir. Müslümanlar, bir grup insan için "güvenlik" sloganıyla diğerinin temel haklarından mahrum bırakılmasına kayıtsız kalamaz.
Caplan'ın atanması nefreti ortadan kaldırmaya yönelik bir adım değil, antisemitizmle mücadele bahanesiyle Filistin özgürlüğü için ses çıkaranları susturmaya yönelik bir stratejinin parçasıdır. Müslümanlar şunları yapmalıdır:
Çift standartları ortaya çıkarın: Bir ırkçılık türüyle mücadele ederken diğerini haklı çıkaramazsınız.
Gerçek adalet talep edin - yalnızca Yahudiler için değil, aynı zamanda Filistinliler, Müslümanlar ve tüm ezilenler için.
İslam'ın ezilenlerin yanında olduğunu unutmayın - Filistin'de veya dünyanın başka yerlerinde olsunlar.
Trump ve yönetiminin ikiyüzlülüğü, insan hakları için değil güç ve muhalefet bastırma için savaş verdiklerini doğruluyor. Ancak Müslümanlar siyasi fırsatçılığa rağmen hakikatin yanında durmalıdırlar.
Siyasi Bir Araç Olarak İslamofobi
İslamofobi - İslam'a ve Müslümanlara karşı korku veya nefret - Batı ülkelerinde "düşman" imajı yaratmak için aktif olarak kullanılmaktadır. Politikacılar ve medya genellikle Müslümanları terörize, temelciler veya Batı değerlerine karşı olanlar olarak nitelendiren stereotipleri kullanmaktadır. ABD ve Avrupa'da İslamofobik söylem pek çok sağ kanat hareketinin siyasi platformunun bir parçası haline gelmiştir. Örneğin, Trump yönetimi döneminde Müslüman çoğunluklu ülkelere yönelik seyahat yasağı ("Müslüman yasağı") güvenlik önlemi olarak sunuldu ancak aslında Müslümanlara karşı ayrımcılığı ve damgalamayı artırdı.
Dünyadaki birçok Müslüman için Filistin meselesi adaletin merkezi bir konusudur. Filistinlileri desteklemek genellikle İslam dayanışmasının bir parçası olarak görülür çünkü Kudüs ve El-Aksa Camii Müslümanlar için büyük dini öneme sahiptir. Ancak bu destek genellikle onlara karşı silah olarak kullanılır. Filistin hakları için mücadele eden insanlar, eleştirileri sadece İsrail politikalarına yönelik olsa bile, antisemitizmle suçlanırlar.
Filistinlilerin hakları için mücadelesi dünyadaki diğer Müslüman azınlıkların mücadelesiyle örtüşür. Her iki grup da sistemli ayrımcılık, marjinalleşme ve seslerini susturma girişimleriyle karşı karşıyadır. Farklılıklara rağmen, Yahudiler, Müslümanlar ve diğer din grupları adalet ve insan hakları için mücadelede ortak noktalar bulabilir. Ancak antisemitizm ve İslamofobi politik kullanımı bu bağlantıları bozmaktadır. Örneğin, birçok ilerici Yahudi Filistinlileri desteklerken İsrail hükümetinin eylemlerini kınamaktadır. Aynı zamanda bazı Müslümanlar antisemitizme karşı mücadele ediyor ve toplumlar arası diyalog çağrısında bulunuyorlar.
Yehuda Caplan'ın atanması önemli bir sorunu ortaya çıkarıyor: Yahudi haklarına gerçek bir ilgi duymadan antisemitizmi politik bir araç olarak kullanmak. Bu uygulama yalnızca gerçek nefretle mücadelede güveni zayıflatmıyor, aynı zamanda Filistinliler ve Müslümanlar gibi diğer grupların acılarını artırıyor. Müslümanlar, diğer azınlıklar gibi benzer zorluklarla karşı karşıya kalıyor: dini ve kültürel kimlikleri stereotip oluşturmak ve ayrımcılığı haklı çıkarmak için kullanılıyor. Ancak adaletin evrensel bir değer olduğunu unutmamak önemlidir. Filistin haklarını desteklemek ve antisemitizmle mücadele etmek birbirini dışlamamalıdır. Barış ve adalet ancak diyalog, karşılıklı saygı ve politik manipülasyonlardan vazgeçilerek tüm insanlar için sağlanabilir.
Emërimi i Yehuda Kaplone dhe hipokrizia e luftimit të antisemitizmit nën Trump...
Kur lufta kundër antisemitizmit përdoret për të justifikuar forma të tjera të urrejtjes — qoftë ato islamofobi, racizëm anti-arab ose kolonializëm — është e qartë se kjo luftë ka bërë një mjet të pushtetit, jo të vërtetës. Myshkët nuk duhet të jenë as naivë, as të heshtur. Solidariteti i vërtetë do të thotë të ngrisim zërin për ata që po përpiqen të heshtin. Jo për konfrontim, por për të vërtetën. Siç thotë Zoti: "Mos le të urrejtja ndaj një populli të pengojë nga drejtësia. Jini të drejtë; kjo është më afër frikës ndaj Zotit…" (Kuran, 5:8).
Lavdi për Allahun, të cilin ne lavdërojmë dhe nga i cili kërkojmë ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë strehim tek Allahu nga keqardhja e shpirtit tonë dhe nga veprimet e keqija. Kush udhëhiqet nga Allah, askush nuk mund ta çojë në gabim; dhe kush lëshohet nga Ai, askush nuk mund ta udhëhiqë në rrugën e drejtë. Ne dëshmojmë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të Vetëm, dhe ne dëshmojmë se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij. Dhe pastaj:
Donald Trump-i emëroi Jehudën Kaplun, një rabin izraelit që thotë se "Palestina nuk ka ekzistuar kurrë", si dërgues speciale të Departamentit të Shtetit për monitorimin dhe luftën kundër antisemitizmit. Ky emërim është një shembull i dukshëm hipokrizi, veçanërisht kur mendojmë se administrata e Trump-it ka qenë lidhur me ideologji të skajshme djathtas, kombësisht të bardhë dhe retorika antisemite.
Kaplun nuk njihet për integritet moral, por për dramaturgi politike. Emërimi i tij si "luftëtar kundër antisemitizmit" duket veçanërisht cinik, duke pasur parasysh se ai e mohoi ekzistencën e të drejtave historike të popullit palestinian. Kjo nuk është luftë kundër urrejtjes, por një mjetizim i temës së antisemitizmit për të shtypur kritikën kundër Izraelit dhe për të justifikuar okupacionin.
Antisemitizmi si Arma Politike
Hipokrizia bëhet edhe më e dukshme nëse kujtojmë se Kaplun mori pjesë në organizimin e një ngjarjeje të Trump-it ku ai përdori një narrativ antisemit klasik: thotë se hebrejt do të jenë të fajshëm nëse ai humb zgjedhjet, dhe bëri frymëzime për "mallkimin" e demokratëve ndaj hebrejve amerikanë.
Por tani, i njëjti Trump bën sikur po lufton antisemitizmin duke emëruar dikë që vetë merr pjesë në çrregullimin e një populli tjetër – palestinianëve. Kjo konfirmon se për të, lufta kundër antisemitizmit është vetëm një mjet për të shtypur mosmarrëveshjen dhe për të justifikuar apartheidin izraelit.
Myshkët nuk mund të qëndrojnë të heshtur kur, nën mbulesën e "luftës kundër antisemitizmit", e humbur të drejtën e palestinianëve për liri dhe dinjitet. Mohimi i ekzistencës së Palestines është një formë e rishikimit historik të orientuar për të justifikuar okupacionin kolonial. Sot, Palestina është një nga shembujt më të dukshëm të shtypjes sistematike. Myshkët nuk mund të qëndrojnë të paangazhuar kur, nën sloganet e "sigurisë" për një grup njerëzish, tjetrit i mohohen të drejtat themelore.
Emërimi i Kaplunit nuk është një hap drejt eliminimit të urrejtjes, por pjesë e një strategjie ku "lufta kundër antisemitizmit" përdoret për të heshtur ata që mbrojnë lirinë e palestinianëve. Myshkët duhet:
Të zbulojnë standarde dyfishe: Nuk mund të luftosh një formë racizmi duke justifikuar një tjetër.
Të kërkojnë drejtësi të vërtetë – jo vetëm për hebrejt, por edhe për palestinianët, myshkët dhe të gjithë të shtypurit.
Të mbajnë mend se Islami qëndron me të shtypurit – qoftë në Palestinë apo në vende të tjera të botës.
Hipokrizia e Trump-it dhe e administratës së tij vetëm e konfirmon: lufta e tyre nuk është për të drejtat e njeriut, por për pushtet dhe për të shtypur mosmarrëveshjen. Por myshkët duhet të qëndrojnë në anën e vërtetës, edhe nëse kjo është në kundërshtim me konjunkturën politike.
Islamofobia si Mjet Politik
Islamofobia — frika ose urrejtja ndaj Islami dhe myshkëve — përdoret aktivisht në vendet perëndimore për të krijuar një imazh "armiku". Politikantët dhe mediapërdorin stereotipe të myshkëve si terroriste, fundamentalistë ose kundërshtarë të vlerave perëndimore. Në SHBA dhe Evropë, retorika islamofobe ka bërë pjesë të platformave politike të shumë lëvizjeve të djathta. Për shembull, ndalimi i hyrjes së qytetarëve nga vendet me shumicë myshkësh gjatë administratës së Trump-it ("ndalimi musliman") u prezantua si masë sigurie, por në fakt rriti diskriminimin dhe stigma ndaj myshkëve.
Për shumë myshkë në të gjithë botën, çështja palestiniane është një çështje kyç e drejtësisë. Mbështetja e palestinianëve shpesh konsiderohet si pjesë e solidaritetit islame, pasi Al-Kudsi dhe Xhamia e Al-Aqsës kanë një rëndësi të madhe fetare për myshkët. Megjithatë, kjo mbështetje shpesh përdoret kundër tyre. Njerëzit që luftojnë për të drejtat e palestinianëve akuzohen për antisemitizëm, edhe kur kritika e tyre drejtohet vetëm kundër politikave të "Izraelit", jo kundër hebrejve si grup etnik ose fetar.
Lufta e palestinianëve për të drejtat e tyre përballet me luftën e pakicave myshkë në pjesë të tjera të botës. Të dy grupet ballafaqohen me diskriminim sistematik, marxhinizim dhe përpjekje për t'u hequr zëri. Pavarësisht nga dallimet, hebrejt, myshkët dhe grupet fetare të tjera mund të gjejnë pika të përbashkëta në luftën për drejtësi dhe të drejtat e njeriut. Megjithatë, shfrytëzimi politik i antisemitizmit dhe islamofobisë shpesh prish lidhjet e tyre. Për shembull, shumë hebrej progresivë mbështesin palestinianët, duke kritikuar veprimet e qeverisë izraelite. Ndërkohë, disa myshkë mbrojnë luftën kundër antisemitizmit dhe thirr për dialog midis komuniteteve.
Emërimi i Jehudës Kaplun zbulon një problem të rëndësishëm: përdorimin e antisemitizmit si mjet politik në vend të një preokupimi të vërtetë për të drejtat e hebrejve. Ky praktikë jo vetëm që nënvizon besimin në luftën kundër urrejtjes së vërtetë, por e shton edhe vuajtjen e grupeve të tjera, si palestinianët dhe myshkët. Myshkët, si dhe pakicat e tjera, përballen me sfida të ngjashme: identiteti i tyre fetar dhe kulturor përdoret për të krijuar stereotipe dhe për të justifikuar diskriminimin. Megjithatë, është e rëndësishme të kujtojmë se drejtësia është një vlerë universale. Mbështetja e të drejtave të palestinianëve dhe lufta kundër antisemitizmit nuk duhet të jenë në kundërshtim. Vetëm përmes dialogut, respektit reciprok dhe refuzimit të manipulimeve politike mund të arrihet paqe dhe drejtësi për të gjithë.