Наставление женщинам современности...

Guidance to modern women... / Modernitenin kadınlarına talimat vermek... / Udhëzime për gratë moderne...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем: шейх ‘АбдуРраззак аль-Бадр говорил:

«Пусть женщина помнит, что однажды она покинет этот мир. Ее красивое тело, привлекательные черты, украшения — всё это исчезнет. Настанет день, когда она окажется в могиле, на неё насыплют землю, и её тело будут поедать черви. Её красота и очарование исчезнут, а в могиле она останется заложницей своих дел и того, что она подготовила для этой жизни. До неё были женщины, которые жили в роскошных дворцах, но в итоге оказались в могилах, в ужасных условиях, с телами, утратившими свой облик: головы отделены от тел, а глаза текут по щекам. Пусть мусульманка боится Аллаха и готовится к этому дню»...

Данное наставление призыв к осознанию бренности земной жизни, подготовке к вечности и неизбежности смерти. Наставление начинается с напоминания о неизбежности смерти для каждого человека, и особенно подчеркивает это для женщин. Это факт, который часто игнорируется в повседневной суете, но его осознание является краеугольным камнем в Исламе.

Кратковременность земной красоты и привлекательности, что всё это внешние атрибуты, и имеют временный характер и исчезнут со старостью и потом со смертью. Это напоминание о том, что не следует привязываться к внешности и материальным вещам, которые являются преходящими.

Здесь также описывается физическое разложение тела в могиле, процесс, который является естественным и неизбежным. Это может быть показаться шокирующим, но его цель — подчеркнуть, что физическое тело не является вечным и не должно быть главным приоритетом в жизни. В могиле человек останется заложником своих дел и того, что он подготовил для будущей жизни. Это подчеркивает важность хороших дел и благочестия в этой жизни, а суть заключается в том, что с собой в могилу мы уносим не материальное богатство, а духовное.

На примере предыдущих поколений приводится женщины, которые жили в роскоши, но в конечном итоге оказались в могиле в ужасном состоянии. Это напоминание о том, что ни богатство, ни власть не могут спасти от смерти и разложения тела.

Наставление заканчивается призывом к мусульманкам бояться Аллаха и готовиться к Судному Дню. Это означает, что нужно стремиться к богоугодным поступкам, избегать грехов и готовиться к отчету перед Всевышним после смерти. Наставление призывает к переосмыслению жизненных приоритетов. Если жизнь не заканчивается физической смертью, а переходит в вечность, то фокус внимания должен быть направлен не на мирские блага, а на духовный рост и подготовку к этой вечности.

Напоминание о неизбежности смерти и разложения тела должно вызывать смирение и отказ от гордыни. Осознание того, что все мы смертны и подвержены одним и тем же процессам, делает людей более равными и уменьшает значимость мирских достижений. Наставление несет в себе мотивацию к совершению добрых дел и покаянию. Осознание того, что после смерти мы предстанем перед Аллахом для отчета, должно побуждать людей к более праведной жизни.

А понимание краткосрочности земной жизни должно напоминать о ценности каждого момента. Вместо того чтобы тратить время на пустые занятия, нужно стремиться к поклонению, духовному развитию и помощи другим. Это наставление не следует воспринимать как устрашающее, а скорее как напоминание о реальности и стимул к праведной жизни. Оно призывает ценить свою жизнь, направлять ее на добрые дела и готовиться к вечности. Смысл не в том, чтобы бояться смерти, а в том, чтобы жить с осознанием ее неизбежности и использовать каждый день для достижения духовного совершенства.

Guidance to modern women...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then: Sheikh ‘AbduRrazzak al-Badr said:

"Let a woman remember that one day she will leave this world. Her beautiful body, attractive features, jewelry — all this will disappear. One day she will be in the grave, the earth will be poured on her, and her body will be eaten by worms. Her beauty and charm will disappear, and in the grave she will remain a hostage to her deeds and what she has prepared for this life. Before her, there were women who lived in luxurious palaces, but ended up in graves, in terrible conditions, with bodies that had lost their appearance: heads separated from bodies, and eyes flowing down their cheeks. Let the Muslim woman fear Allah and prepare for this day."..

This instruction is a call to realize the frailty of earthly life, to prepare for eternity and the inevitability of death. The instruction begins with a reminder of the inevitability of death for every human being, and especially emphasizes this for women. This is a fact that is often ignored in the daily hustle and bustle, but its realization is a cornerstone in Islam.

The short duration of earthly beauty and attractiveness means that all these are external attributes, and they are temporary and will disappear with old age and then with death. It is a reminder that one should not get attached to appearances and material things that are transitory.

It also describes the physical decomposition of a body in a grave, a process that is natural and inevitable. This may seem shocking, but its purpose is to emphasize that the physical body is not eternal and should not be a top priority in life. In the grave, a person will remain a hostage to his deeds and what he has prepared for the future life. This underlines the importance of good deeds and piety in this life, and the bottom line is that we take not material wealth with us to the grave, but spiritual wealth.

The example of previous generations is given by women who lived in luxury, but eventually ended up in a grave in terrible condition. It is a reminder that neither wealth nor power can save you from death and decomposition of the body.

The instruction ends with a call to Muslim women to fear Allah and prepare for the Day of Judgment. This means that one must strive for godly deeds, avoid sins, and prepare to report to God after death. The guidance calls for a rethink of life priorities. If life does not end with physical death, but passes into eternity, then the focus of attention should be directed not to worldly goods, but to spiritual growth and preparation for this eternity.

The reminder of the inevitability of death and the decomposition of the body should evoke humility and renunciation of pride. Realizing that we are all mortal and subject to the same processes makes people more equal and reduces the importance of worldly achievements. The instruction carries with it the motivation to do good deeds and repent. The realization that after death we will be held accountable by Allah should encourage people to live a more righteous life.

And understanding the short-term nature of earthly life should remind us of the value of every moment. Instead of wasting time on empty pursuits, one should strive for worship, spiritual development, and helping others. This instruction should not be perceived as intimidating, but rather as a reminder of reality and an incentive to a righteous life. It encourages you to value your life, direct it to good deeds and prepare for eternity. The point is not to be afraid of death, but to live with the awareness of its inevitability and use every day to achieve spiritual perfection.

Modernitenin kadınlarına talimat vermek...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra: Şeyh AbduRrazzak el-Bedir şöyle konuştu:

"Bir kadın bir gün bu dünyayı terk edeceğini hatırlasın. Güzel vücudu, çekici özellikleri, takıları - bunların hepsi ortadan kalkacak. Gün gelecek, mezarında olduğu zaman üzerine toprak dökülecek ve vücudu solucanlar tarafından yenecek. Güzelliği ve çekiciliği kaybolacak, mezarında işlerine ve bu yaşam için hazırladıklarına rehin kalacak. Ondan önce lüks saraylarda yaşayan, ancak sonunda mezarlarda, korkunç koşullarda, görünüşlerini yitirmiş cesetlerle mahsur kalan kadınlar vardı: kafaları bedenlerden ayrılmış, gözleri yanaklarından akıyordu. Müslüman kadın Allah'tan korksun ve bu güne hazırlansın."..

Bu talimat, dünya yaşamının geçiciliğinin farkına varılması, sonsuzluğa hazırlık ve ölümün kaçınılmazlığı için bir çağrıdır. Talimat, her insan için ölümün kaçınılmazlığını hatırlatmakla başlar ve bunu özellikle kadınlar için vurgular. Bu, günlük koşuşturmada sıklıkla göz ardı edilen bir gerçektir, ancak farkındalığı İslam'ın temel taşıdır.

Tüm bunların dış nitelikler olması ve geçici olması ve yaşlılıkla ve sonra ölümle ortadan kalkması, dünyevi güzelliğin ve çekiciliğin kısalması. Bu, görünüşlere ve geçici olan maddi şeylere bağlı kalmamanız gerektiğini hatırlatır.

Burada da vücudun mezarda fiziksel olarak ayrışması anlatılır, bu süreç doğal ve kaçınılmazdır. Bu şok edici görünebilir, ancak amacı fiziksel bedenin ebedi olmadığını ve hayatta birinci öncelik olmaması gerektiğini vurgulamaktır. Mezarda insan, işlerinin ve ahiret için hazırladıklarının rehinesi olarak kalacaktır. Bu, bu hayatta iyi işlerin ve dindarlığın önemini vurgular ve asıl mesele şu ki, maddi serveti yanımızda mezara götürmüyoruz, manevi serveti.

Önceki nesillere örnek olarak, lüks içinde yaşayan ancak sonunda korkunç bir durumda mezarda kalan kadınlar verilmiştir. Bu, ne servetin ne de gücün bedeni ölümden ve çürümeden kurtaramayacağını hatırlatır.

Öğüt, Müslüman kadınlara Allah'tan korkmaları ve Kıyamet Gününe hazırlanmaları çağrısıyla sona erer. Bu, tanrısal eylemler için çabalamanız, günahlardan kaçınmanız ve ölümden sonra Yüce'ye rapor vermeye hazırlanmanız gerektiği anlamına gelir. Talimat, yaşamın önceliklerinin yeniden düşünülmesini gerektirir. Yaşam fiziksel ölümle bitmiyorsa, sonsuzluğa geçiyorsa, dikkatin odağı dünyevi faydalara değil, ruhsal gelişime ve bu sonsuzluğa hazırlanmaya yönelik olmalıdır.

Bedenin ölümünün ve çürümesinin kaçınılmazlığının hatırlatılması, alçakgönüllülüğe ve gururdan vazgeçmeye neden olmalıdır. Hepimizin ölümlü olduğumuzu ve aynı süreçlere tabi olduğumuzu bilmek, insanları daha eşit kılar ve dünyevi başarıların önemini azaltır. Talimat, iyi işler yapma ve tövbe etme motivasyonunu taşır. Ölümden sonra hesap için Allah'a döneceğimizin farkına varmak, insanları daha iyi bir yaşama teşvik etmelidir.

Ve dünyevi yaşamın kısa vadesini anlamak, her anın değerini hatırlatmalıdır. Boş uğraşlarla zaman harcamak yerine, ibadet, ruhsal gelişim ve başkalarına yardım etmeye çalışmalısınız. Bu talimat korkutucu olarak değil, gerçekliğin bir hatırlatıcısı ve doğru bir yaşam için bir teşvik olarak alınmalıdır. Hayatımıza değer vermeye, onu iyi işlere yönlendirmeye ve sonsuza dek hazırlanmaya çağırıyor. Mesele ölümden korkmak değil, onun kaçınılmazlığının bilinciyle yaşamak ve her günü manevi mükemmelliğe ulaşmak için kullanmaktır.

Udhëzime për gratë moderne...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj: Sheikh ' AbduRrazzak al-Badr tha:

"Lëreni një grua të kujtojë se një ditë ajo do të largohet nga kjo botë. Trupi i saj i bukur, tiparet tërheqëse, bizhuteri — e gjithë kjo do të zhduket. Një ditë ajo do të jetë në varr, toka do të derdhet mbi të dhe trupi i saj do të hahet nga krimbat. Bukuria dhe sharmi i saj do të zhduken, dhe në varr ajo do të mbetet peng i veprave të saj dhe asaj që ka përgatitur për këtë jetë. Para saj, kishte gra që jetonin në pallate luksoze, por përfunduan në varre, në kushte të tmerrshme, me trupa që kishin humbur pamjen e tyre: koka të ndara nga trupat dhe sytë që rridhnin poshtë faqeve të tyre. Gruaja Muslimane le t'i frikësohet Allahut dhe të përgatitet për këtë ditë."..

Ky udhëzim është një thirrje për të kuptuar dobësinë e jetës tokësore, për t'u përgatitur për përjetësinë dhe pashmangshmërinë e vdekjes. Udhëzimi fillon me një kujtesë të pashmangshmërisë së vdekjes për çdo qenie njerëzore, dhe veçanërisht e thekson këtë për gratë. Ky është një fakt që shpesh injorohet në ngutjen dhe ngutjen e përditshme, por realizimi i tij është një gur themeli në Islam.

Kohëzgjatja e shkurtër e bukurisë dhe atraktivitetit tokësor do të thotë që të gjitha këto janë atribute të jashtme, dhe ato janë të përkohshme dhe do të zhduken me pleqëri dhe më pas me vdekje. Shtë një kujtesë që nuk duhet të lidhet me paraqitjet dhe gjërat materiale që janë kalimtare.

Ai gjithashtu përshkruan dekompozimin fizik të një trupi në një varr, një proces që është i natyrshëm dhe i pashmangshëm. Kjo mund të duket tronditëse, por qëllimi i tij është të theksojë se trupi fizik nuk është i përjetshëm dhe nuk duhet të jetë një përparësi kryesore në jetë. Në varr, një person do të mbetet peng i veprave të tij dhe asaj që ka përgatitur për jetën e ardhshme. Kjo nënvizon rëndësinë e veprave të mira dhe devotshmërisë në këtë jetë, dhe përfundimi është se ne nuk marrim pasuri materiale me vete në varr, por pasuri shpirtërore.

Shembulli i brezave të mëparshëm jepet nga gratë që jetonin në luks, por përfundimisht përfunduan në një varr në gjendje të tmerrshme. Shtë një kujtesë se as pasuria dhe as fuqia nuk mund t'ju shpëtojnë nga vdekja dhe dekompozimi i trupit.

Udhëzimi përfundon me një thirrje për gratë Muslimane që të kenë frikë Allahun dhe të përgatiten Për Ditën e Gjykimit. Kjo do të thotë që dikush duhet të përpiqet për vepra hyjnore, të shmangë mëkatet dhe të përgatitet t'i raportojë Zotit pas vdekjes. Udhëzimi kërkon një rishikim të prioriteteve të jetës. Nëse jeta nuk përfundon me vdekje fizike, por kalon në përjetësi, atëherë fokusi i vëmendjes nuk duhet të jetë në të mirat e kësaj bote, por në rritjen shpirtërore dhe përgatitjen për këtë përjetësi.

Kujtimi i pashmangshmërisë së vdekjes dhe dekompozimit të trupit duhet të ngjallë përulësi dhe heqje dorë nga krenaria. Të kuptuarit se ne të gjithë jemi të vdekshëm dhe i nënshtrohemi të njëjtave procese i bën njerëzit më të barabartë dhe zvogëlon rëndësinë e arritjeve të kësaj bote. Udhëzimi mbart me vete motivimin për të bërë vepra të mira dhe për t'u penduar. Të kuptuarit se pas vdekjes do të mbajmë përgjegjësi Nga Allahu duhet t'i inkurajojë njerëzit të jetojnë një jetë më të drejtë.

Dhe të kuptuarit e natyrës afatshkurtër të jetës tokësore duhet të na kujtojë vlerën e çdo momenti. Në vend që të humbni kohë në ndjekje boshe, duhet të përpiqeni për adhurim, zhvillim shpirtëror dhe për të ndihmuar të tjerët. Ky udhëzim nuk duhet të perceptohet si frikësues, por më tepër si një kujtesë e realitetit dhe një nxitje për një jetë të drejtë. Ju inkurajon të vlerësoni jetën tuaj, ta drejtoni atë në vepra të mira dhe të përgatiteni për përjetësinë. Çështja nuk është të kesh frikë nga vdekja, por të jetosh me vetëdijen për pashmangshmërinë e saj dhe të përdorësh çdo ditë për të arritur përsosmërinë shpirtërore.