Наставление — это помощь, а не способ показать свое превосходство...

Guidance is a help, not a way to show your superiority... / Talimat yardımdır, üstünlüğünüzü göstermenin bir yolu değildir... / Udhëzimi është një ndihmë, jo një mënyrë për të treguar epërsinë tuaj...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Призывай на путь Господа мудростью и добрым увещеванием и веди спор с ними наилучшим образом. Воистину, твой Господь лучше знает тех, кто сошел с Его пути, и лучше знает тех, кто следует прямым путем. 16 Сура Ан-Нахль (Пчёлы), 125-й аят.

Всегда веди себя благонравно: если наставляешь кого-то, то не порочь его, если порицаешь кого-то, то не оскорбляй и не делай ему больно. И обходись с людьми согласно их настоящему, а не их прошлому.

Это призыв к тому, чтобы в любых ситуациях сохранять достоинство, доброту и нравственность. Благонравие подразумевает следование моральным принципам, таким как честность, уважение, терпение и милосердие. Даже в сложных обстоятельствах важно оставаться человеком, не поддаваться гневу, зависти или другим низменным чувствам. Благонравие — это основа гармоничных отношений с окружающими и с самим собой.

Когда вы даете совет или наставление, делайте это с добрыми намерениями, а не с целью унизить или принизить человека. Критика должна быть конструктивной, а не разрушительной. Наставление — это помощь, а не способ показать свое превосходство. Если вы указываете на ошибки, делайте это так, чтобы человек почувствовал поддержку, а не стыд. Цель — вдохновить на улучшение, а не подавить.

Порицание (выражение неодобрения) должно быть справедливым и мягким. Нельзя переходить на личности, использовать оскорбления или причинять эмоциональную боль. Даже если вы не согласны с поступками человека, важно помнить, что он — личность, заслуживающая уважения. Порицание должно быть направлено на поступок, а не на человека. Это помогает сохранить отношения и дает возможность для исправления.

Люди меняются, и важно оценивать их по тому, какие они сейчас, а не по их прошлым ошибкам или достижениям. Прошлое не должно быть ярлыком, который определяет отношение к человеку. Этот принцип учит нас быть справедливыми и давать людям шанс на исправление. Если человек изменился в лучшую сторону, не стоит постоянно напоминать ему о его прошлых промахах. Это способствует доверию и гармонии в отношениях.

Эта насыха учит нас быть мудрыми, терпимыми и справедливыми в общении с другими. Оно напоминает, что каждый человек заслуживает уважения, поддержки и возможности для роста. Даже в конфликтных ситуациях важно сохранять уважение к личности. Старайтесь понимать чувства других и не причинять им боль. Следование этим принципам помогает строить гармоничные отношения, основанные на доверии, уважении и взаимопонимании. Это путь к личному развитию и созданию здорового общества на пути Аллаха Субхана уа Тааля.

Guidance is a help, not a way to show your superiority...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead him astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:

Always behave yourself: if you are instructing someone, then do not smear him, if you blame someone, then do not insult or hurt him. And treat people according to their present, not their past.

This is a call to preserve dignity, kindness and morality in all situations. Good behavior implies following moral principles such as honesty, respect, patience, and charity. Even in difficult circumstances, it is important to remain human, not to succumb to anger, envy or other base feelings. Good behavior is the foundation of harmonious relationships with others and with oneself.

When you give advice or guidance, do it with good intentions, and not with the aim of humiliating or belittling a person. Criticism should be constructive, not destructive. Guidance is a help, not a way to show your superiority. If you point out mistakes, do it so that the person feels supported, not ashamed. The goal is to inspire improvement, not to overwhelm.

Censure (an expression of disapproval) should be fair and gentle. You can't get personal, use insults, or cause emotional pain. Even if you disagree with a person's actions, it is important to remember that they are a person who deserves respect. Censure should be directed at the deed, not at the person. It helps to keep the relationship going and provides an opportunity for correction.

People change, and it's important to evaluate them by who they are now, not by their past mistakes or achievements. The past should not be a label that defines a person's attitude. This principle teaches us to be fair and to give people a chance to make amends. If a person has changed for the better, you should not constantly remind him of his past mistakes. It promotes trust and harmony in a relationship.

This practice teaches us to be wise, tolerant and fair in dealing with others. It reminds us that everyone deserves respect, support, and opportunities for growth. Even in conflict situations, it is important to maintain respect for the individual. Try to understand the feelings of others and not hurt them. Following these principles helps to build harmonious relationships based on trust, respect and mutual understanding. This is the path to personal development and the creation of a healthy society in the path of Allah Subhan wa Taal.

Talimat yardımdır, üstünlüğünüzü göstermenin bir yolu değildir...

Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:

Her zaman doğru davranın: Eğer birine talimat verirsen, onu aşağılama, birini kınarsan, onu aşağılama veya incitme. Ve insanlara geçmişlerine değil, şimdiki zamanlarına göre davranın.

Bu, her durumda haysiyeti, nezaketi ve ahlakı korumak için bir çağrıdır. İyilik, dürüstlük, saygı, sabır ve merhamet gibi ahlaki ilkeleri takip etmeyi içerir. Zor koşullarda bile, öfkeye, kıskançlığa veya diğer temel duygulara yenik düşmeden insan olarak kalmak önemlidir. İyilik, başkalarıyla ve kendimizle uyumlu ilişkilerin temelidir.

Tavsiye veya talimat verdiğinizde, bunu kişiyi küçük düşürmek veya küçümsemek amacıyla değil, iyi niyetle yapın. Eleştiri yapıcı olmalı, yıkıcı olmamalıdır. Talimat yardımdır, üstünlüğünüzü göstermenin bir yolu değildir. Hatalara işaret ediyorsanız, bunu kişinin utanmadan değil desteklendiğini hissetmesi için yapın. Amaç, gelişmeye ilham vermek, bastırmak değil.

Kınama (onaylamama ifadesi) adil ve yumuşak olmalıdır. Bireylere geçemez, hakaret kullanamaz veya duygusal acıya neden olamazsınız. Bir kişinin eylemlerine katılmasanız bile, onun saygıyı hak eden bir birey olduğunu hatırlamak önemlidir. Kınama, kişiye değil, eyleme yönelik olmalıdır. Bu, ilişkinin korunmasına yardımcı olur ve düzeltme için bir fırsat sağlar.

İnsanlar değişiyor ve onları geçmişteki hatalarına veya başarılarına göre değil, şimdi olduklarına göre değerlendirmek önemlidir. Geçmiş, bir kişiye karşı tutumu belirleyen bir etiket olmak zorunda değildir. Bu ilke bize adil olmayı ve insanlara düzeltme şansı vermeyi öğretiyor. Bir kişi daha iyiye doğru değiştiyse, ona geçmişteki hatalarını sürekli hatırlatmamalısınız. Bu, ilişkilerde güven ve uyumu teşvik eder.

Bu kanaat bize başkalarıyla iletişimde bilge, hoşgörülü ve adil olmayı öğretiyor. Her insanın saygıyı, desteği ve büyüme fırsatını hak ettiğini hatırlatır. Çatışma durumlarında bile, bireye saygıyı korumak önemlidir. Başkalarının duygularını anlamaya çalışın ve onlara zarar vermemeye çalışın. Bu ilkeleri takip etmek, güven, saygı ve karşılıklı anlayışa dayalı uyumlu ilişkiler kurmaya yardımcı olur. Bu, Allah Subhan ua Taal yolunda kişisel gelişime ve sağlıklı bir toplum yaratmanın yoludur.

Udhëzimi është një ndihmë, jo një mënyrë për të treguar epërsinë tuaj...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që udhëzon Allahu, askush nuk mund ta çojë atë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:

Gjithmonë silluni: nëse po udhëzoni dikë, atëherë mos e njollosni, nëse fajësoni dikë, atëherë mos e fyeni ose lëndoni. Dhe trajtojini njerëzit sipas të tashmes së tyre, jo të kaluarës së tyre.

Kjo është një thirrje për të ruajtur dinjitetin, mirësinë dhe moralin në të gjitha situatat. Sjellja e mirë nënkupton ndjekjen e parimeve morale të tilla si ndershmëria, respekti, durimi dhe bamirësia. Edhe në rrethana të vështira, është e rëndësishme të qëndroni njerëzorë, të mos i nënshtroheni zemërimit, zilisë ose ndjenjave të tjera bazë. Sjellja e mirë është themeli i marrëdhënieve harmonike me të tjerët dhe me veten.

Kur jepni këshilla ose udhëzime, bëjeni atë me qëllime të mira, dhe jo me qëllim të poshtërimit ose nënçmimit të një personi. Kritika duhet të jetë konstruktive, jo shkatërruese. Udhëzimi është një ndihmë, jo një mënyrë për të treguar epërsinë tuaj. Nëse tregoni gabime, bëjeni atë në mënyrë që personi të ndihet i mbështetur, jo i turpëruar. Qëllimi është të frymëzojë përmirësim, jo të mbingarkojë.

Censura (një shprehje e mosmiratimit) duhet të jetë e drejtë dhe e butë. Ju nuk mund të bëheni personal, të përdorni fyerje ose të shkaktoni dhimbje emocionale. Edhe nëse nuk jeni dakord me veprimet e një personi, është e rëndësishme të mbani mend se ai është një person që meriton respekt. Censura duhet të drejtohet ndaj veprës, jo ndaj personit. Ndihmon për të mbajtur marrëdhënien dhe ofron një mundësi për korrigjim.

Njerëzit ndryshojnë dhe është e rëndësishme t'i vlerësoni ata nga kush janë tani, jo nga gabimet ose arritjet e tyre të kaluara. E kaluara nuk duhet të jetë një etiketë që përcakton qëndrimin e një personi. Ky parim na mëson të jemi të drejtë dhe t'u japim njerëzve një shans për të korrigjuar. Nëse një person ka ndryshuar për mirë, nuk duhet t'i kujtoni vazhdimisht gabimet e tij të së kaluarës. Promovon besimin dhe harmoninë në një marrëdhënie.

Kjo praktikë na mëson të jemi të mençur, tolerantë dhe të drejtë në marrëdhëniet me të tjerët. Na kujton se të gjithë meritojnë respekt, mbështetje dhe mundësi për rritje. Edhe në situata konflikti, është e rëndësishme të ruhet respekti për individin. Mundohuni të kuptoni ndjenjat e të tjerëve dhe të mos i lëndoni ata. Ndjekja e këtyre parimeve ndihmon në ndërtimin e marrëdhënieve harmonike të bazuara në besim, respekt dhe mirëkuptim të ndërsjellë. Kjo është rruga drejt zhvillimit personal dhe krijimit të një shoqërie të shëndetshme në rrugën e Allahut Subhan ue Taal.