Надежда - вот что подпитывает каждого из нас.../ Hope is what fuels each of us.../ Shpresa ёshtё ajo qё ushqen secilin prej nesh...

Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:

Когда нам плохо, когда серые дни длятся длинной чередой, когда болезнь внезапно поразила нас или кого-то из близких, когда множество проблем одна мрачнее другой сваливаются на наши головы...

Надежда - вот тот парус, который заставляет двигаться корабль нашей жизни. Надежда - величайший дар Аллаха людям, совершенное лекарство от всех тревог и волнений. Не было бы Надежды, чем мы бы развеяли туман несчастий?!

Надежда успокаивает нас, говоря: "Все эти тревоги, волнения, потрясения - всё это временно. Пройдет время, и всё изменится, печаль смениться радостью, вслед за болезнью придет исцеление, тучи обязательно развеются, ведь так обещал Аллах, а обещание Аллаха не подлежит сомнению, обещание Аллаха - Истина!"

Представляете, если бы не было Надежды, то не было бы смысла практически ни в чём...

Не было бы смысла терпеть, ведь терпеть - это значит преодолевать то, что неприятно и доставляет проблемы, но при наличии Надежды неприятности превращаются во временный неприятный фактор, у которого инша Аллах будет конец.

Не было бы смысла чего то добиваться, или к чему то стремится, ведь всё равно результата не достичь. Не было бы смысла раскаиваться в грехах, ведь нет Надежды на прощение, а значит всё человечество утонуло бы в животных инстинктах и пожирало бы само себя.

Без Надежды само существование человека не имело бы смысла, а какой смысл в такой жизни?! Когда у тебя впереди лишь мрак и скорбь?!

Но Надежда подобно маяку ведёт человека за собой, освещает ему дорогу, поддерживает в этом трудном и долгом пути, подпитывает его силы.

Надежда - самый верный спутник человека, верующего она не покидает вовсе и остаётся с ним до самого последнего мига. Надежда всегда побеждает отчаяние, это отличие верующего от неверного, и об этом сказал Аллах: «…и не теряйте надежды на милость Аллаха, ибо отчаиваются в милости Аллаха только люди неверующие». Юсуф, 87...

Пусть Аллах Даст нам надежду на хороший исход. Аминь!

Hope is what fuels each of us...

Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:

When we feel bad, when the gray days last for a long time, when the disease suddenly struck us or someone close to us, when a lot of problems, one darker than the other, fall on our heads...

Hope is the sail that makes the ship of our life move. Hope is Allah's greatest gift to people, the perfect cure for all worries and worries. Would there be no Hope, what would we do to dispel the fog of misfortune?!

Hope calms us down by saying, "All these worries, worries, shocks - all this is temporary. Time will pass, and everything will change, sadness will be replaced by joy, healing will come after the disease, the clouds will surely disperse, because Allah promised so, and the promise of Allah is beyond doubt, the promise of Allah is the Truth!"

Imagine, if there was no Hope, then there would be practically no point in anything...

There would be no point in enduring, because to endure means to overcome what is unpleasant and causes problems, but if there is Hope, troubles turn into a temporary unpleasant factor, which insha Allah will have an end.

There would be no point in achieving something, or striving for something, because you still can't achieve a result. There would be no point in repenting of sins, because there is no Hope of forgiveness, which means that all of humanity would drown in animal instincts and devour itself.

Without Hope, man's very existence would have no meaning, and what is the point of such a life?! When you have only darkness and sorrow ahead of you?!

But Hope, like a beacon, leads a person, illuminates his path, supports him on this difficult and long journey, and feeds his strength.

Hope is the most faithful companion of a person, she does not leave a believer at all and remains with him until the very last moment. Hope always overcomes despair, this is the difference between a believer and an unbeliever, and Allah has said this: "...and do not lose hope in the mercy of Allah, for only unbelievers despair of the mercy of Allah." Yusuf, 87...

May Allah give us hope for a good outcome. Amen to that!

Shpresa ёshtё ajo qё ushqen secilin prej nesh...

Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:

Kur ndihemi keq, kur ditët gri zgjasin për një kohë të gjatë, kur sëmundja papritmas na goditi ose dikush afër nesh, kur shumë probleme, njëra më e errët se tjetra, bien mbi kokën tonë...

Shpresa është vela që e bën anijen e jetës sonë të lëvizë. Shpresa është dhurata Më e Madhe E Allahut për njerëzit, kura perfekte për të gjitha shqetësimet dhe brengat. A nuk do të Kishte Shpresë, çfarë do të bënim për të larguar mjegullën e fatkeqësisë?!

Shpresa na qetëson duke thënë: "të gjitha këto shqetësime, shqetësime, tronditje - e gjithë kjo është e përkohshme. Koha do të kalojë, dhe gjithçka do të ndryshojë, trishtimi do të zëvendësohet nga gëzimi, shërimi do të vijë pas sëmundjes, retë me siguri do të shpërndahen, sepse Allahu premtoi kështu, dhe premtimi I Allahut është pa dyshim, premtimi I Allahut është e Vërteta!"

Imagjinoni, nëse nuk do të kishte Shpresë, atëherë praktikisht nuk do të kishte kuptim në asgjë...

Nuk do të kishte kuptim të durosh, sepse të durosh do të thotë të kapërcesh atë që është e pakëndshme dhe shkakton probleme, por nëse Ka Shpresë, problemet kthehen në një faktor të përkohshëm të pakëndshëm, të cilin Insha Allahu do të ketë një fund.

Nuk do të kishte kuptim të arrish diçka, ose të përpiqesh për diçka, sepse ende nuk mund të arrish një rezultat. Nuk do të kishte kuptim të pendohesh për mëkatet, sepse nuk ka Shpresë për falje, që do të thotë se i gjithë njerëzimi do të mbytej në instinktet shtazore dhe do të gllabëronte veten.

Pa Shpresë, vetë ekzistenca e njeriut nuk do të kishte kuptim, dhe cila është qëllimi i një jete të tillë?! Kur keni vetëm errësirë dhe pikëllim përpara jush?!

Por Shpresa, si një fener, udhëheq një person, ndriçon rrugën e tij, e mbështet atë në këtë udhëtim të vështirë dhe të gjatë dhe ushqen forcën e tij.

Shpresa është shoqëruesja më besnike e një personi, ajo nuk lë aspak besimtar dhe mbetet me të deri në momentin e fundit. Shpresa gjithmonë e kapërcen dëshpërimin, ky është dallimi mes një besimtari dhe një jobesimtari, Dhe Allahu E ka thënë këtë: "...dhe mos e humbni shpresën në mëshirën e Allahut, sepse vetëm jobesimtarët dëshpërohen nga mëshira e Allahut." Jusufi, 87...

Allahu na dhëntë shpresë për një rezultat të mirë. Amen për këtë!