Мы многое упустили в жизни, прожитые года не вернуть и не исправить/We have missed a lot in life, the years we have lived cannot be returned or corrected/Ne kemi humbur shumё nё jetё, vitet qё kemi jetuar nuk mund tё kthehen ose korrigjohen
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Большинство из нас прожило на этом свете не один десяток лет и воспитаны к сожалению в кафирских системах.
Хвала Аллаху что он вывел нас из этого мрака и указал нам правильный путь!
АльхамдулиЛлях, будущее нам не известно, мы не можем исправить начало нашей жизни, но вполне можем с помощью Аллаха достойно завершить её.
Если уж мы сами не можем защитить эту Умму, быть полезной для неё в широком смысле этого слова в силу различных причин (здесь и беспечность, и трусость, и жадность, и лень и т.д.) то мы можем воспитать достойно наших детей, и здесь уж никакие отговорки приняты быть не могут.
Мы можем воспитать их на примере героев нашей Уммы, закрепить в их сердцах и сознании образ Победителей, образ Воинов Ислама.
Категорично завещать им дело пробуждения Уммы и освобождения исламских земель сердцем которых является Аль Кудс (Иерусалим).
Это то, что мы можем и что обязаны сделать до ухода из этого мира. И возможно именно это, воспитание наших детей в духе чистого Ислама, в духе Победителей а не пораженцев, спасет нас от гнева Аллаха и будет светлым пятном в нашей бесполезной для Уммы жизни...
We have missed a lot in our lives, the years we have lived cannot be returned or corrected...
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides on the right path, no one can mislead him. And whoever He leaves behind, no one will guide him on a straight path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the servant of Allah and His Messenger. And then:
Most of us have lived in this world for decades and, unfortunately, were brought up in Kafir systems.
Praise be to Allah that he brought us out of this darkness and showed us the right way!
Alhamdulillah, we do not know the future, we cannot correct the beginning of our life, but we can complete it with dignity with the help of Allah.
If we ourselves cannot protect this Ummah, be useful to it in the broadest sense of the word for various reasons (here carelessness, cowardice, greed, laziness, etc.), then we can raise our children with dignity, and here no excuses can be accepted.
We can educate them by the example of the heroes of our Ummah, consolidate in their hearts and minds the image of the Victors, the image of the Warriors of Islam.
Categorically bequeath to them the cause of the awakening of the Ummah and the liberation of the Islamic lands, the heart of which is Al-Quds (Jerusalem).
This is what we can and must do before we leave this world. And perhaps this is what, educating our children in the spirit of pure Islam, in the spirit of Winners and not defeatists, will save us from the wrath of Allah and will be a bright spot in our useless life for the Ummah...
Ne kemi humbur shumё nё jetёn tonё, vitet qё kemi jetuar nuk mund tё kthehen ose korrigjohen...
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta mashtrojë atë. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në një rrugë të drejtë. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është shërbëtor i Allahut dhe I Të Dërguarit të tij. Dhe pastaj:
Shumica prej nesh kanë jetuar në këtë botë për dekada dhe, për fat të keq, janë rritur në Sistemet Kafir.
Falënderimi i qoftë Allahut që na nxori nga kjo errësirë dhe na tregoi rrugën e drejtë!
Alhamdulillah, ne nuk e dimë të ardhmen, nuk mund ta korrigjojmë fillimin e jetës sonë, por mund ta përfundojmë me dinjitet me ndihmën e Allahut.
Nëse ne vetë nuk mund ta mbrojmë këtë Ummet, të jemi të dobishëm për të në kuptimin më të gjerë të fjalës për arsye të ndryshme (këtu pakujdesi, frikacak, lakmi, dembelizëm, etj.).), atëherë ne mund t'i rrisim fëmijët tanë me dinjitet, dhe këtu nuk mund të pranohen justifikime.
Ne mund t'i edukojmë ata me shembullin e heronjve të Umetit tonë, të konsolidojmë në zemrat dhe mendjet e tyre imazhin e Fitimtarëve, imazhin e Luftëtarëve të Islamit.
Në mënyrë kategorike u lë trashëgim atyre shkakun e zgjimit të Umetit dhe çlirimin e tokave Islame, zemra e të cilave është El-Kuds (Jeruzalemi).
Kjo është ajo që ne mund dhe duhet të bëjmë para se të largohemi nga kjo botë. Dhe ndoshta kjo është ajo që, edukimi i fëmijëve tanë në frymën e Islamit të pastër, në frymën E Fituesve dhe jo të disfatistëve, do të na shpëtojë nga zemërimi i Allahut dhe do të jetë një pikë e ndritshme në jetën tonë të padobishme për Umetin...