Мусульмане должны оказывать влияние на международное положение...
Muslims should influence the international situation... / Müslümanların uluslararası durumu etkilemesi gerekiyor... / Myslimanët duhet të ndikojnë në situatën ndërkombëtare...
Пророк Мухаммад ﷺ показал нам, как мусульмане могут оказывать влияние на международное положение и формировать общественное мнение, а слово Аллаха возвышалось.
Хвала Аллаху, Которого мы восхваляем и к Которому взываем о помощи и прощении. Мы ищем защиты у Аллаха от зла наших душ и дурных дел. Кого Аллах ведет по прямому пути, того никто не сможет ввести в заблуждение. А кого Он оставит, того никто не наставит на прямой путь. Мы свидетельствуем, что нет никого достойного поклонения, кроме Одного Аллаха, и свидетельствуем, что Мухаммад — раб Аллаха и Посланник Его. А затем:
Политика в современном понимании — это обман, ложь и манипуляции, которые происходят как на Западе, так и среди их агентов и приспешников на Востоке. В такой политике личные интересы превалируют над общественным благом, а моральные ценности и обязательства не имеют никакого веса. Правитель считается искусным, если он обманывает свой народ, давая обещания, которые не собирается выполнять. Сегодня слово «политика» стало синонимом лжи, предательства и двуличия, из-за чего некоторые даже высказываются о её запретности в Исламе или утверждают, что разговоры о политике портят омовение! Однако они имеют в виду западную политику, основанную на лжи.
Мы не будем сейчас обсуждать подобные мнения, но хотим подчеркнуть, что в общем смысле политика — это управление делами людей. В арабском языке слово «ساس» (управлял) и его производные означают «управлять делами народа».
Ислам охватывает все сферы жизни, включая управление общественными делами. Поэтому Ислам учит нас, как правильно заботиться о людях, решать их проблемы, достигать поставленных целей и упорядочивать дела общества. Другими словами, Ислам показывает нам то, как вести истинную политику.
Пророк ﷺ с самого начала своей миссии в Мекке критиковал существующий общественный строй, а ниспосланные ему аяты осуждали господствующие в то время нормы. Когда он призывал вождей курайшитов и арабских племён уверовать в Ислам, защитить его и оказать ему поддержку в распространении, он фактически осуществлял политическую деятельность, направленную на смену действующей системы и установление порядка, основанного на Шариате Аллаха.
Когда же Пророк ﷺ стал правителем в Медине, он управлял государством, заключал договоры, создавал армию, вёл войны и завоёвывал земли — и всё это было политической деятельностью. Когда он вышел из Медины, чтобы показать окружающим народам яркий образ Ислама, дабы заручиться их поддержкой и добиться перемирия с курайшитами, это так же было политической деятельностью. Поэтому, мы лишь учимся у Пророка ﷺ искусству управления делами людей в осуществлении их интересов.
Два принципа — сила и величие — мы видим в примере Пророка ﷺ. В своих отношениях с арабами он всегда заботился о том, чтобы государство сохраняло свою грозную репутацию, дабы никто не осмелился покуситься на него. С первого же года после переселения в Медину Посланник Аллаха ﷺ отправлял военные отряды по разным направлениям, участвовал в сражениях и проводил как внутренние, так и внешние меры устрашения, чтобы закрепить грозный авторитет государства в сердцах людей. Когда после битвы при Ухуде Исламское Государство частично утратило свой авторитет, Пророк ﷺ тут же предпринял череду военных и политических мер, чтобы восстановить его былое величие.
Чтобы лучше понять важность этого момента, стоит обратить внимание на тактику Пророка ﷺ при заключении перемирия с курайшитами. Когда он намеревался достичь соглашения с ними, он не отправил послов с просьбой о мире и не предпринял никаких шагов, которые могли бы выставить мусульман в слабом свете. Наоборот, он выбрал самый мудрый способ достичь своей цели, не нанося ущерба авторитету государства, и этим способом стало совершение паломничества к Священной Каабе.
Выдвинувшись из Медины для посещения Дома Аллаха, Пророк ﷺ вынудил арабские племена оказать давление на курайшитов и заставить их пойти на перемирие, выставив курайшитов перед всеми агрессорами и излишне требовательными. Пророк ﷺ искусно использовал общественное мнение, чтобы создать положительный образ исламского призыва и религии Ислам. Он продемонстрировал, что не стремится к войне, а лишь желает совершить Умру. Для этого он сделал всё необходимое:
— Вышел с мусульманами, облачившись в ихрам и объявив о намерении совершить паломничество;
— Призвал арабов последовать за ним в Умре;
— Прошёл мимо языческого войска в Дзу Тува;
— Освободил пленных, тем самым проявив великодушие.
Все эти шаги оказали глубокое влияние на сердца арабов и сформировали позитивное отношение к Исламу.
Когда курайшиты упрямо настаивали на войне и отказывались от мирного соглашения, арабские племена вмешались и вынудили их пойти на перемирие. В результате Пророк ﷺ добился двух ключевых целей:
1. Перемирие с курайшитами, изначально задуманное Пророком ﷺ, чтобы сосредоточиться на борьбе с иудеями Хайбара. И действительно, после подписания договора он немедленно организовал поход на Хайбар и одержал победу;
2. Завоевание общественного мнения. Пророк ﷺ вернулся из Худайбии, получив поддержку арабов. Люди отвернулись от курайшитов, осудив их упрямство и агрессию.
Особое влияние оказала верность Пророка ﷺ заключённому договору, несмотря на то, что ситуация позволяла бы ему нарушить его. Он возвращал в Мекку каждого мусульманина, который бежал к нему, не нарушая условий соглашения.
Эта правдивость и приверженность договорам сформировали светлый образ Ислама в глазах арабов, сделав их более восприимчивыми к его призыву. Не смотря на то, что мусульмане взаимодействовали с неверными, которые не соблюдают договоров, но они сами никогда не нарушали своих договорённостей.
В результате, после Худайбийского соглашения, как отмечают историки, не было человека, которому бы рассказывали об Исламе, и он не принимал его. Люди массово обращались в Ислам, даже в самой Мекке. Подобная политика не является обманом, уловкой или манипуляцией. Это эффективное воздействие на реальность, направленное на её изменение в пользу Ислама и призыва к нему. Такое воздействие необходимо для мусульман, которое необходимо совершать с полной правдивостью и верностью договорам.
Аллах Знающий и Мудрый!
Варварское еврейское образование "Израиль", по сей день бомбит мусульман сектора Газа, которым грозит геноцид и гуманитарная катастрофа беспрецедентных масштабов. Неизбирательные бомбардировки жилых домов, больниц, школ, мечетей, рынков и других гражданских объектов привели к массовой гибели людей и разрушениям. Кроме того, в эти благословенные дни Рамадан, мусульмане Газы и Палестины страдают от жестокой осады, им грозит смерть от голода, обезвоживания и болезней, так как еврейское образование использует фактор продовольствия, еды, воды, лекарств и топлива в качестве оружия.
Земля аль-Аксы и Шама истекает кровью! Наши братья, сёстры, дети и старики Благословенной земли истекают кровью! Когда же вы встанете, чтобы защитить и освободить их?! Сколько вы можете терпеть эту резню и террор, которым подвергается ваша Умма, ведь у вас есть сила, способная положить конец этому кошмару?! Разве не разрываются ваши сердца, когда вы видите обгоревшие трупы детей, вытащенные из-под завалов, и матерей, которые держат на руках своих окровавленных детей, погибших от рук террористического еврейского образования?! Разве не закипает ваша кровь, когда вы видите, как еврейские силы оскверняют аль-Аксу, как поселенцы танцуют на могилах мусульман, в том числе сподвижников, на кладбище Баб ар-Рахма?! Как вы терпите, когда еврейские солдаты пинают ногами ваших сестёр-мусульманок, когда еврейские солдаты расстреливают палестинских детей на улицах, неужели у вас не разгорается жажда мести?! Ещё сколько преступлений и унижений вы готовы вытерпеть, прежде чем двинетесь на освобождение благословенной Палестины?!
Неужели вы ждёте, чтобы беззащитные и безоружные сыны Палестины противостояли вооружённой армии, её пулям и бомбам?! Вы ждёте, чтобы они выполнили вашу обязанность, которую возложил на вас Всевышний Аллах, а именно — защиту Уммы и мечеть Аль Аксу от угнетателей?! Ведь у вас имеется достаточное количество танков, самолётов и боеприпасов, чтобы навсегда удалить эту раковую опухоль из нашего организма! Разве вы не слышали слова Всевышнего Аллаха?
وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ «Если они попросят вас о помощи в делах религии, то вы должны оказать помощь». (8:72). Что вы скажете, когда Всевышний Аллах спросит: «Почему вы бездействовали, в то время как ваша Умма истекала кровью, ваших сестёр унижали, а землю аль-Аксы оскверняли?!».
О правдивые сыны и дочери мусульманских армий! Все страны мира бросили ваших палестинских братьев и сестёр, включая предательские режимы в мусульманских странах, которым вы служите, которые нормализовали отношения с сионистами, защищали и поддерживали это преступное еврейское образование. Мы призываем вас встать против этих несправедливых режимов, которые несут Умме только страдания и унижение. Эти режимы лишили вас возможности реализовать свой истинный потенциал в качестве защитников мусульман и Ислама!
О правдивые сыны мусульманских армий! Вы — потомки великих мусульманских лидеров, вы — потомки Халида ибн Валида (да будет доволен им Аллаха), потомки Салахуддина аль-Айюби, Мухаммада ибн Касима и Мухаммада Фатиха, да смилуется над ними Аллах! Разве не желаете вы последовать их примеру, достигнуть славных побед для этой Уммы и её религии, чтобы вернуть былое величие?!
Разве не желаете вы заслужить почёт в этом мире и великую награду в Следующей жизни Ахирата, разве не желаете вы освободить аль-Аксу и вновь поднять знамя единобожия над аль-Кудсом?! В ваших руках — надежда Исламской Уммы, так будьте её героями, искорените предательские и трусливые режимы и окажите помощь Аллаху! Только вы можете освободить Шам, Палестину, Аль Кудс и всех угнетённых мусульман по всему миру. Аминь!
Muslims should influence the international situation...
The Prophet Muhammad showed us how Muslims can influence the international situation and shape public opinion, and the word of Allah was exalted.
Praise be to Allah, whom we praise and to Whom we cry for help and forgiveness. We seek protection from Allah from the evil of our souls and evil deeds. Whomever Allah guides, no one can lead astray. And whoever He leaves behind, no one will guide him to the right path. We testify that there is no one worthy of worship except Allah Alone, and We testify that Muhammad is the slave of Allah and His Messenger. And then:
Politics in the modern sense is deception, lies and manipulations that occur both in the West and among their agents and henchmen in the East. In such a policy, personal interests prevail over the public good, and moral values and obligations have no weight. A ruler is considered skillful if he deceives his people by making promises that he does not intend to fulfill. Today, the word "politics" has become synonymous with lies, betrayal and duplicity, which is why some even speak out about its prohibition in Islam or claim that talking about politics spoils ablution! However, they are referring to Western politics based on lies.
We will not discuss such opinions now, but we want to emphasize that, in a general sense, politics is about managing people's affairs. In Arabic, the word "ruled" and its derivatives mean "to manage the affairs of the people."
Islam covers all areas of life, including the management of public affairs. Therefore, Islam teaches us how to properly take care of people, solve their problems, achieve our goals, and organize the affairs of society. In other words, Islam shows us how to conduct true politics.
From the very beginning of his mission in Mecca, the Prophet criticized the existing social order, and the verses sent down to him condemned the prevailing norms at that time. When he called on the leaders of the Quraysh and Arab tribes to believe in Islam, protect it and support its spread, he was actually carrying out political activities aimed at changing the current system and establishing an order based on the Sharia of Allah.
When the Prophet became the ruler of Madinah, he ruled the state, concluded treaties, created an army, waged wars and conquered lands — and all this was political activity. When he came out of Madinah to show the surrounding nations the vivid image of Islam, in order to gain their support and achieve a truce with the Quraysh, it was also a political activity. Therefore, we only learn from the Prophet the art of managing people's affairs in order to fulfill their interests.
We see two principles — power and greatness — in the example of the Prophet. In his dealings with the Arabs, he always made sure that the State maintained its formidable reputation so that no one dared to encroach on it. From the very first year after moving to Madinah, the Messenger of Allah sent military units in various directions, participated in battles and carried out both internal and external intimidation measures in order to consolidate the formidable authority of the state in the hearts of people. When the Islamic State partially lost its authority after the Battle of Uhud, the Prophet immediately took a series of military and political measures to restore its former greatness.
To better understand the importance of this point, it is worth paying attention to the tactics of the Prophet when concluding a truce with the Quraysh. When he intended to reach an agreement with them, he did not send envoys asking for peace and did not take any steps that could make Muslims look bad. On the contrary, he chose the wisest way to achieve his goal without harming the authority of the state, and this way was to make a pilgrimage to the Holy Kaaba.
Having moved from Madinah to visit the House of Allah, the Prophet forced the Arab tribes to put pressure on the Quraysh and force them to agree to a truce, exposing the Quraysh to all aggressors and overly demanding. The Prophet skillfully used public opinion to create a positive image of the Islamic call and religion of Islam. He has demonstrated that he does not seek war, but only wants to die. He did everything necessary for this.:
— He went out with the Muslims, dressed in ihram and announced his intention to make a pilgrimage;
— He called on the Arabs to follow him to Umrah;
— Passed by the pagan army in Dzu Tuva;
— He freed the prisoners, thereby showing generosity.
All these steps had a profound impact on the hearts of Arabs and formed a positive attitude towards Islam.
When the Quraish stubbornly insisted on war and refused a peace agreement, the Arab tribes intervened and forced them to agree to a truce. As a result , the Prophet achieved two key goals:
1. The truce with the Quraysh, originally conceived by the Prophet to focus on the fight against the Jews of Khaibar. Indeed, after signing the treaty, he immediately organized a campaign against Khaibar and won.;
2. Winning public opinion. The Prophet returned from Hudaybiyah, having received the support of the Arabs. People turned away from the Quraysh, condemning their stubbornness and aggression.
The Prophet's fidelity to the concluded agreement had a special impact, despite the fact that the situation would allow him to violate it. He returned to Mecca every Muslim who fled to him, without violating the terms of the agreement.
This truthfulness and commitment to treaties have shaped the bright image of Islam in the eyes of Arabs, making them more receptive to its call. Despite the fact that Muslims have interacted with infidels who do not abide by treaties, they themselves have never violated their agreements.
As a result, after the Hudaybiy Agreement, historians say, there was no one who was taught about Islam, and he did not accept it. People converted to Islam en masse, even in Mecca itself. Such a policy is not a deception, trick, or manipulation. This is an effective influence on reality, aimed at changing it in favor of Islam and its appeal. Such an impact is necessary for Muslims, which must be carried out with complete truthfulness and fidelity to contracts.
Allah is All-knowing and All-wise.
To this day, the barbaric Jewish entity Israel is bombing the Muslims of the Gaza Strip, who are threatened with genocide and a humanitarian catastrophe of unprecedented proportions. The indiscriminate bombing of residential buildings, hospitals, schools, mosques, markets and other civilian facilities has led to massive loss of life and destruction. In addition, during these blessed days of Ramadan, the Muslims of Gaza and Palestine are suffering from a brutal siege, and they are at risk of death from starvation, dehydration, and disease, as Jewish education uses food, food, water, medicine, and fuel as weapons.
The land of al-Aqsa and Sham is bleeding! Our brothers, sisters, children and the elderly of the Blessed Land are bleeding! When will you stand up to protect and free them?! How long can you endure this massacre and terror that your Ummah is subjected to, because you have the power to put an end to this nightmare?! Don't your hearts break when you see the charred corpses of children pulled out from under the rubble, and mothers holding their bloodied children in their arms who died at the hands of a terrorist Jewish entity?! Doesn't your blood boil when you see how Jewish forces desecrate al-Aqsa, how settlers dance on the graves of Muslims, including their companions, in the cemetery of Bab ar-Rahma?! How can you stand it when Jewish soldiers kick your Muslim sisters, when Jewish soldiers shoot Palestinian children in the streets, don't you have a thirst for revenge?! How many more crimes and humiliations are you willing to endure before you move to liberate blessed Palestine?!
Do you really expect the defenseless and unarmed sons of Palestine to stand up to the armed army, its bullets and bombs?! Are you waiting for them to fulfill your duty, which Allah Almighty has entrusted to you, namely, to protect the Ummah and the Al—Aqsa Mosque from the oppressors?! After all, you have enough tanks, planes and ammunition to permanently remove this cancerous tumor from our body! Have you not heard the words of Allah Almighty?
وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ "If they ask you for help in religion, you have to help." (8:72). What will you say when Allah Almighty asks: "Why did you do nothing while your Ummah was bleeding, your sisters were humiliated, and the land of al-Aqsa was desecrated?!"
O true sons and daughters of the Muslim armies! All countries of the world have abandoned your Palestinian brothers and sisters, including the treacherous regimes in the Muslim countries you serve, which normalized relations with the Zionists, defended and supported this criminal Jewish entity. We urge you to stand up against these unjust regimes, which bring only suffering and humiliation to the Ummah. These regimes have deprived you of the opportunity to realize your true potential as defenders of Muslims and Islam!
O true sons of the Muslim armies! You are the descendants of great Muslim leaders, you are the descendants of Khalid ibn Walid (may Allah be pleased with him), the descendants of Salahuddin al—Ayyubi, Muhammad ibn Qasim and Muhammad Fatih, may Allah have mercy on them! Don't you want to follow their example and achieve glorious victories for this Ummah and its religion in order to regain its former greatness?!
Don't you want to earn honor in this world and a great reward in the Next life of Ahirat, don't you want to liberate al-Aqsa and raise the banner of monotheism over al-Quds again?! The hope of the Islamic Ummah is in your hands, so be its heroes, root out treacherous and cowardly regimes and help Allah! Only you can liberate Sham, Palestine, Al-Quds and all the oppressed Muslims around the world. Amen to that!
Müslümanların uluslararası durumu etkilemesi gerekiyor...
Hz. Muhammed, Müslümanların uluslararası konumu nasıl etkileyebileceğini ve kamuoyunu nasıl şekillendirebileceğini bize gösterdi ve Allah'ın sözü yüceltildi.
Hamd, hamd ettiğimiz, yardım ve bağışlanma için dua ettiğimiz Allah'a mahsustur. Canlarımızın ve kötülüklerimizin kötülüklerinden Allah'a karşı korunmak istiyoruz. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi bırakırsa onu kimse doğru yola eriştiremez. Tek başına Allah'tan başka ibadete layık kimsenin olmadığına şahitlik ediyoruz ve Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik ediyoruz. Ve sonra:
Siyaset, modern anlamda, hem Batı'da hem de Doğu'daki ajanları ve yandaşları arasında meydana gelen aldatma, yalan ve manipülasyondur. Böyle bir politikada, kişisel çıkarlar kamu yararından üstündür ve ahlaki değerlerin ve yükümlülüklerin ağırlığı yoktur. Bir hükümdar, yerine getirmeyeceği vaatlerde bulunarak halkını aldatırsa yetenekli kabul edilir. Bugün siyaset kelimesi yalanlar, ihanet ve ikiyüzlülükle eş anlamlı hale geldi, bu yüzden bazıları İslam'daki yasağı hakkında konuşuyorlar ya da siyasetten bahsetmenin abdest almayı bozduğunu iddia ediyorlar! Ancak, yalanlara dayanan Batı siyasetini kastediyorlar.
Şimdi bu tür görüşleri tartışmayacağız, ancak genel anlamda siyasetin insanların işlerinin yönetimi olduğunu vurgulamak istiyoruz. Arapça'da «ساس» (yönetilen) kelimesi ve türevleri «halkın işlerini yönetmek» anlamına gelir.
İslam, kamu işlerinin yönetimi de dahil olmak üzere hayatın her alanını kapsar. Bu nedenle İslam bize insanlara nasıl iyi bakacağımızı, sorunlarını nasıl çözeceğimizi, belirlenen hedeflere nasıl ulaşacağımızı ve toplumun işlerini nasıl düzenleyeceğimizi öğretiyor. Başka bir deyişle, İslam bize gerçek siyaseti nasıl sürdüreceğimizi gösteriyor.
Peygamber, Mekke'deki misyonunun başından beri mevcut toplumsal düzeni eleştirdi ve kendisine indirilen ayetler o dönemde geçerli olan normları kınadı. Kureyş ve Arap aşiretlerinin liderlerini İslam'a inanmaya, onu korumaya ve yayılmasında ona destek vermeye çağırdığında, fiilen mevcut sistemi değiştirmeyi ve Allah'ın Şeriatına dayalı bir düzen kurmayı amaçlayan siyasi faaliyetler yürütüyordu.
Peygamber Medine'de hükümdar olduğunda devleti yönetti, anlaşmalar yaptı, bir ordu kurdu, savaşlar yaptı ve toprakları fethetti — bunların hepsi siyasi faaliyetlerdi. Çevrelerindeki halklara İslam'ın canlı imajını göstermek, onların desteğini kazanmak ve Kureyşlilerle ateşkes sağlamak için Medine'den ayrıldığında, bu aynı zamanda siyasi bir faaliyetti. Bu nedenle, biz sadece Peygamberden insanların işlerini çıkarlarının yerine getirilmesinde yönetme sanatını öğreniyoruz.
Peygamber örneğinde iki ilke — güç ve büyüklük - görüyoruz. Araplarla olan ilişkilerinde, hiç kimsenin onu denemeye cesaret edememesi için devletin müthiş itibarını korumasına her zaman özen gösterdi. Medine'ye taşındıktan sonraki ilk yıldan itibaren Resulullah, devletin zorlu otoritesini insanların kalbine yerleştirmek için çeşitli yönlere askeri birlikler gönderdi, savaşlara katıldı ve hem iç hem de dış caydırıcılık önlemleri aldı. İslam Devleti, Uhud Savaşı'ndan sonra otoritesini kısmen kaybettiğinde, Peygamber, eski büyüklüğünü geri kazanmak için derhal bir dizi askeri ve siyasi önlem aldı.
Bu anın önemini daha iyi anlamak için Kureyş'le ateşkes yaparken Peygamber'in taktiklerine dikkat etmeye değer. Onlarla bir anlaşmaya varmak niyetinde olduğunda, barış talebinde bulunmak için elçiler göndermedi ve Müslümanları zayıf bir ışığa maruz bırakabilecek hiçbir adım atmadı. Aksine, devletin otoritesine zarar vermeden amacına ulaşmanın en akıllıca yolunu seçti ve bu şekilde Kutsal Kabe'ye hac ziyareti yapıldı.
Medine'den Allah'ın Evini ziyaret etmek için yola çıkan Peygamber, Arap kabilelerini Kureyşlilere baskı yapmaya ve onları ateşkese zorlamaya zorladı, Kureyşlileri tüm saldırganların önünde ve gereksiz yere talep edenlerin önüne koydu. Peygamber, islami çağrının ve İslam dininin olumlu bir imajını yaratmak için kamuoyunu ustaca kullandı. Savaşa hevesli olmadığını, sadece ölmeyi taahhüt etmek istediğini gösterdi. Bunun için gerekli her şeyi yaptı:
- İhram giymiş ve hacca gitme niyetini açıklayarak Müslümanlarla birlikte dışarı çıktı;
- Arapları onu Umre'ye kadar takip etmeye çağırdı;
- Zu Tuva'daki pagan ordusunun yanından geçtim;
- Esirleri serbest bıraktı, böylece cömertlik gösterdi.
Tüm bu adımların Arapların kalpleri üzerinde derin bir etkisi oldu ve İslam'a karşı olumlu bir tutum oluşturdu.
Kureyş inatla savaşta ısrar edip barış anlaşmasını reddettiklerinde Arap kabileleri müdahale ederek onları ateşkese zorladılar. Sonuç olarak, Peygamber iki temel hedefe ulaştı:
1. Kureyş ile ateşkes, başlangıçta Peygamber tarafından Hayber Yahudileriyle mücadeleye odaklanmak için tasarlandı. Nitekim antlaşmanın imzalanmasından sonra hemen Haybar'a sefer düzenledi ve galip geldi;
2. Kamuoyunun kazanılması. Peygamber, Arapların desteğini alarak Hudeybiye'den döndü. İnsanlar inatçılıklarını ve saldırganlıklarını kınayarak Kureyşlilere sırtlarını döndüler.
Durumun onun onu ihlal etmesine izin vermesine rağmen, Peygamber'in imzalanan antlaşmaya bağlılığı özellikle etkiliydi. Anlaşma şartlarını ihlal etmeden kendisine kaçan her Müslümanı Mekke'ye iade etti.
Bu doğruluk ve anlaşmalara bağlılık, Arapların gözünde İslam'ın aydınlık imajını şekillendirerek onları onun çağrısına daha açık hale getirdi. Müslümanlar, ahitlere uymayan kafirlerle etkileşime girmiş olsalar da, kendileri hiçbir zaman anlaşmalarını bozmadılar.
Sonuç olarak, tarihçilere göre Hudeybiye anlaşmasından sonra İslam'dan bahsedilecek ve onu kabul etmeyecek kimse yoktu. İnsanlar, Mekke'de bile toplu halde İslam'a döndüler. Böyle bir politika aldatma, hile veya manipülasyon değildir. Bu, onu İslam lehine değiştirmeyi ve onu çağırmayı amaçlayan gerçeklik üzerinde etkili bir etkidir. Anlaşmalara tam bir doğruluk ve sadakatle yapılması gereken Müslümanlar için böyle bir etki esastır.
Allah her şeyi bilendir, Hüküm ve hikmet sahibidir.
Barbar Yahudi varlığı "İsrail", bugüne kadar Gazze Şeridi'ndeki benzeri görülmemiş oranlarda soykırım ve insani felaketle karşı karşıya kalan Müslümanları bombalıyor. Konutlara, hastanelere, okullara, camilere, pazarlara ve diğer sivil tesislere yönelik ayrım gözetmeksizin bombalanması toplu can kaybına ve yıkıma neden oldu. Ayrıca Ramazan'ın bu mübarek günlerinde Gazze ve Filistinli Müslümanlar şiddetli bir kuşatmaya maruz kalıyorlar, Yahudi eğitimi yiyecek, yiyecek, su, ilaç ve yakıt faktörünü silah olarak kullandığı için açlıktan, susuzluktan ve hastalıktan ölümle karşı karşıyalar.
Aksa ve Şam ülkesi kanıyor! Kutsanmış Toprakların kardeşlerimiz, kız kardeşlerimiz, çocuklarımız ve yaşlılarımız kanıyor! Peki onları korumak ve serbest bırakmak için ne zaman kalkacaksınız?! Ümmetinizin maruz kaldığı bu katliama ve teröre ne kadar dayanabiliyorsunuz, çünkü bu kabusu sona erdirebilecek gücünüz var mı?! Molozlardan çıkarılan çocukların yanmış cesetlerini ve kanlı çocuklarını ellerinde tutan annelerin terörist Yahudi eğitiminin ellerinde öldüğünü görünce kalpleriniz kırılmıyor mu?! Yahudi güçlerinin Aksa'ya saygısızlık ettiğini, yerleşimcilerin Bab ar-Rahma mezarlığında sahabeler de dahil olmak üzere Müslümanların mezarlarında dans ettiğini görünce kanınız kaynamıyor mu?! Yahudi askerlerin Müslüman kız kardeşlerinizi tekmelemesine, Yahudi askerlerin sokaklarda Filistinli çocukları vurmasına nasıl tahammül ediyorsunuz, intikam arzunuz alevlenmiyor mu?! Mübarek Filistin'in kurtuluşuna geçmeden önce başka kaç suça ve aşağılanmaya katlanmaya hazırsınız?!
Filistin'in savunmasız ve silahsız oğullarının silahlı orduya, mermilerine ve bombalarına karşı çıkmasını mı bekliyorsunuz?! Onların, Yüce Allah'ın size yüklediği görevinizi yerine getirmelerini mi bekliyorsunuz, yani Ümmeti ve Aksu camisini zalimlere karşı korumak mı?! Sonuçta, bu kanserli tümörü vücudumuzdan kalıcı olarak çıkarmak için yeterli sayıda tankınız, uçağınız ve mühimmatınız var! Siz Yüce Allah'ın sözlerini duymadınız mı?
وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ «Eğer onlar sizden yardım işlerine, din yardım etmelisiniz». (8:72). Yüce Allah sorduğunda ne diyeceksiniz« "Ümmetiniz kanlar içindeyken neden hareketsizdiniz, kız kardeşleriniz aşağılandı ve Aksa ülkesine saygısızlık edildiniz?!».
Ey Müslüman ordularının gerçek oğulları ve kızları! Dünyadaki tüm ülkeler, hizmet ettiğiniz Müslüman ülkelerdeki hain rejimler de dahil olmak üzere, Siyonistlerle ilişkileri normalleştiren, bu suçlu Yahudi eğitimini savunan ve destekleyen Filistinli kardeşlerinizi terk etti. Sizi Ümmete ancak acı ve aşağılanma getiren bu haksız rejimlere karşı durmaya çağırıyoruz. Bu rejimler, Müslümanların ve İslam'ın savunucuları olarak gerçek potansiyelinize ulaşmanızı imkansız hale getirdi!
Ey Müslüman ordularının gerçek oğulları! Sizler büyük Müslüman liderlerin torunlarısınız, Halid ibn Velid'in torunlarısınız (Allah'tan razı olsun), Salahuddin el-Eyyubi'nin, Muhammed ibn Kasım'ın ve Muhammed Fatih'in torunlarısınız, Allah onlara merhamet etsin! Onların örneğini takip etmek, bu Ümmetin ve dininin şanlı zaferlerine ulaşmak ve eski ihtişamına kavuşmak istemiyor musunuz?!
Bu dünyada şeref ve Ahiret'in sonraki yaşamında büyük bir mükafat kazanmak istemiyor musunuz, Aksa'yı serbest bırakmak ve Kudüs'e tektanrıcılık bayrağını yeniden yükseltmek istemiyor musunuz?! İslami Ümmetin umudu sizin elinizde, öyleyse onun kahramanları olun, hain ve korkakça rejimleri ortadan kaldırın ve Allah'a yardım edin! Şam'ı, Filistin'i, Kudüs'ü ve dünyadaki tüm ezilen Müslümanları yalnızca siz kurtarabilirsiniz. Amen!
Myslimanët duhet të ndikojnë në situatën ndërkombëtare...
Profeti Muhamed na tregoi se Si Muslimanët mund të ndikojnë në situatën ndërkombëtare dhe të formojnë opinionin publik, dhe fjala e Allahut u lartësua.
Falënderimi i qoftë Allahut, të cilin e lavdërojmë dhe Të Cilit i qajmë për ndihmë dhe falje. Ne kërkojmë mbrojtje Nga Allahu nga e keqja e shpirtrave tanë dhe veprat e këqija. Kushdo Që allahu udhëzon, askush nuk mund të çojë në rrugë të gabuar. Dhe kushdo që ai lë pas, askush nuk do ta drejtojë atë në rrugën e duhur. Dëshmojmë se nuk ka njeri të denjë për adhurim përveç Allahut Të Vetëm, dhe dëshmojmë se Muhamedi është rob i Allahut dhe I Dërguari i tij. Dhe pastaj:
Politika në kuptimin modern është mashtrim, gënjeshtra dhe manipulime që ndodhin si në Perëndim ashtu edhe midis agjentëve dhe xhelatëve të tyre në Lindje. Në një politikë të tillë, interesat personale mbizotërojnë mbi të mirën publike, dhe vlerat dhe detyrimet morale nuk kanë peshë. Një sundimtar konsiderohet i aftë nëse mashtron popullin e tij duke bërë premtime që nuk ka ndërmend t'i përmbushë. Sot, fjala "politikë" është bërë sinonim i gënjeshtrës, tradhtisë dhe dyfytyrësisë, prandaj disa madje flasin për ndalimin e saj në Islam ose pretendojnë se të flasësh për politikë prish abdesin! Megjithatë, ata po i referohen politikës Perëndimore të bazuar në gënjeshtra.
Ne nuk do të diskutojmë mendime të tilla tani, por duam të theksojmë se, në një kuptim të përgjithshëm, politika ka të bëjë me menaxhimin e çështjeve të njerëzve. Në arabisht, fjala " sunduar "dhe derivatet e saj do të thotë" të menaxhosh punët e njerëzve."
Islami mbulon të gjitha fushat e jetës, përfshirë menaxhimin e çështjeve publike. Prandaj, Islami na mëson se si të kujdesemi siç duhet për njerëzit, të zgjidhim problemet e tyre, të arrijmë qëllimet tona dhe të organizojmë punët e shoqërisë. Me fjalë të tjera, Islami na tregon se si të zhvillojmë politikë të vërtetë.
Që nga fillimi i misionit të tij në Mekë, Profeti kritikoi rendin ekzistues shoqëror dhe vargjet e dërguara tek ai dënuan normat mbizotëruese në atë kohë. Kur ai u bëri thirrje udhëheqësve të fiseve Kurejsh dhe Arabe që të besojnë Në Islam, ta mbrojnë atë dhe të mbështesin përhapjen e tij, ai në të vërtetë po kryente aktivitete politike që synonin ndryshimin e sistemit aktual dhe vendosjen e një rendi të bazuar në Sheriatin e Allahut.
Kur Profeti u bë sundimtari i Medinës, ai sundoi shtetin, lidhi traktate, krijoi një ushtri, zhvilloi luftëra dhe pushtoi toka — dhe e gjithë kjo ishte veprimtari politike. Kur ai doli nga Medina për t'u treguar kombeve përreth imazhin e gjallë të Islamit, në mënyrë që të fitonte mbështetjen e tyre dhe të arrinte një armëpushim me Kurejshët, ishte gjithashtu një aktivitet politik. Prandaj, ne mësojmë nga Profeti vetëm artin e menaxhimit të punëve të njerëzve në mënyrë që të përmbushim interesat e tyre.
Ne shohim dy parime — fuqinë dhe madhështinë — në shembullin e Profetit. Në marrëdhëniet e tij me Arabët, ai gjithmonë sigurohej që Shteti të ruante reputacionin e tij të frikshëm në mënyrë që askush të mos guxonte ta shkelte atë. Që nga viti i parë pas lëvizjes në Medinë, I Dërguari i Allahut dërgoi njësi ushtarake në drejtime të ndryshme, mori pjesë në beteja dhe kreu masa frikësimi të brendshme dhe të jashtme në mënyrë që të konsolidonte autoritetin e frikshëm të shtetit në zemrat e njerëzve. Kur Shteti Islamik humbi pjesërisht autoritetin e tij pas Betejës Së Uhudit, Profeti menjëherë mori një sërë masash ushtarake dhe politike për të rivendosur madhështinë e tij të mëparshme.
Për të kuptuar më mirë rëndësinë e kësaj pike, ia vlen t'i kushtohet vëmendje taktikave të Profetit kur përfundon një armëpushim me Kurejshët. Kur ai synonte të arrinte një marrëveshje me ta, ai nuk dërgoi të dërguar që kërkonin paqe dhe nuk ndërmori asnjë hap që mund T'i bënte Myslimanët të dukeshin keq. Përkundrazi, ai zgjodhi mënyrën më të mençur për të arritur qëllimin e tij pa dëmtuar autoritetin e shtetit, dhe kjo mënyrë ishte të bënte një pelegrinazh në Qaben e Shenjtë.
Pasi u zhvendos nga Medina për të vizituar Shtëpinë e Allahut, Profeti i detyroi fiset Arabe të bënin presion mbi Kurejshët dhe t'i detyronin ata të binin dakord për një armëpushim, duke i ekspozuar Kurejshët ndaj të gjithë agresorëve dhe tepër kërkues. Profeti përdori me mjeshtëri opinionin publik për të krijuar një imazh pozitiv të thirrjes Islame dhe fesë Islame. Ai ka treguar se nuk kërkon luftë, por vetëm dëshiron të vdesë. Ai bëri gjithçka që ishte e nevojshme për këtë.:
- Ai doli me Muslimanët, i veshur me ihram dhe njoftoi synimin e tij për të bërë një pelegrinazh;
- Ai u bëri thirrje Arabëve që ta ndjekin Atë Në Umre;
- Kaloi nga ushtria pagane Në Dzu Tuva;
- Ai liroi të burgosurit, duke treguar kështu bujarinë.
Të gjitha këto hapa patën një ndikim të thellë në zemrat e Arabëve dhe formuan një qëndrim pozitiv ndaj Islamit.
Kur Kuraish këmbëngulën me kokëfortësi në luftë dhe refuzuan një marrëveshje paqeje, fiset Arabe ndërhynë dhe i detyruan ata të binin dakord për një armëpushim. Si rezultat , Profeti arriti dy qëllime kryesore:
1. Armëpushimi me Kurejshët, i konceptuar fillimisht nga Profeti për t'u përqëndruar në luftën kundër Hebrenjve Të Khaibarit. Në të vërtetë, pas nënshkrimit të traktatit, ai menjëherë organizoi një fushatë kundër Khaibar dhe fitoi.;
2. Fitues të opinionit publik. Profeti u kthye nga Hudaybiyah, pasi kishte marrë mbështetjen e Arabëve. Njerëzit u larguan nga Kurejshët, duke dënuar kokëfortësinë dhe agresionin e tyre.
Besnikëria E Profetit ndaj marrëveshjes së lidhur pati një ndikim të veçantë, pavarësisht nga fakti se situata do ta lejonte atë ta shkelte atë. Ai ktheu Në Mekë çdo Musliman që iku tek ai, pa shkelur kushtet e marrëveshjes.
Kjo vërtetësi dhe përkushtim ndaj traktateve kanë formuar imazhin e ndritshëm të Islamit në sytë e Arabëve, duke i bërë ata më pranues ndaj thirrjes së tij. Përkundër faktit se Myslimanët kanë bashkëvepruar me të pafetë që nuk respektojnë traktatet, ata vetë nuk i kanë shkelur kurrë marrëveshjet e tyre.
Si rezultat, pas Marrëveshjes Hudaybiy, thonë historianët, nuk kishte asnjë që u mësua për Islamin dhe ai nuk e pranoi atë. Njerëzit u konvertuan në Islam në masë, madje edhe në Vetë Mekën. Një politikë e tillë nuk është mashtrim, mashtrim apo manipulim. Ky është një ndikim efektiv në realitet, që synon ndryshimin e tij në favor të Islamit dhe tërheqjes së tij. Një ndikim i tillë është i nevojshëm për Myslimanët, i cili duhet të kryhet me vërtetësi të plotë dhe besnikëri ndaj kontratave.
Allahu është I Gjithëdijshëm dhe I gjithëdijshëm.
Deri më sot, entiteti barbar Hebre Izraeli po bombardon Myslimanët e Rripit të Gazës, të cilët kërcënohen me gjenocid dhe një katastrofë humanitare me përmasa të papara. Bombardimi pa kriter i ndërtesave të banimit, spitaleve, shkollave, xhamive, tregjeve dhe objekteve të tjera civile ka çuar në humbje masive të jetës dhe shkatërrim. Përveç kësaj, Gjatë këtyre ditëve të bekuara Të Ramazanit, Myslimanët E Gazës dhe Palestinës po vuajnë nga një rrethim brutal dhe ata janë në rrezik të vdekjes nga uria, dehidrimi dhe sëmundjet, pasi arsimi Hebre përdor ushqim, ushqim, ujë, ilaçe dhe karburant si armë.
Toka e al-Aksa dhe Sham po gjakderdh! Vëllezërit, motrat, fëmijët dhe të moshuarit tanë Të Tokës Së Bekuar po gjakosen! Kur do të ngriheni për t'i mbrojtur dhe liruar ata?! Sa kohë mund ta duroni këtë masakër dhe terror që I nënshtrohet Umetit tuaj, sepse keni fuqinë t'i jepni fund këtij makthi?! A nuk ju thyhen zemrat kur shihni kufomat e djegura të fëmijëve të nxjerrë nga nën rrënoja dhe nënat që mbajnë në krahë fëmijët e tyre të gjakosur që vdiqën nga duart e një entiteti Terrorist Hebre?! A nuk ju vlon gjaku kur shihni se si forcat Hebraike përdhosin al-Aksa, si kolonët kërcejnë mbi varret e Myslimanëve, përfshirë shokët e tyre, në varrezat E Bab ar-Rahma?! Si mund ta duroni kur ushtarët Hebrenj godasin motrat Tuaja Myslimane, kur ushtarët Hebrenj qëllojnë fëmijët Palestinezë në rrugë, a nuk keni etje për hakmarrje?! Sa krime dhe poshtërime të tjera jeni të gatshëm të duroni para se të lëvizni për të çliruar Palestinën e bekuar?!
A prisni vërtet që bijtë e pambrojtur dhe të paarmatosur të Palestinës t'i qëndrojnë ushtrisë së armatosur, plumbave dhe bombave të saj?! A jeni duke pritur që ata të përmbushin detyrën tuaj, Të cilën Allahu I Madhëruar ju ka besuar, domethënë, për të mbrojtur Umetin dhe Xhaminë Al—Aksa nga shtypësit?! Në fund të fundit, ju keni mjaft tanke, aeroplanë dhe municione për të hequr përgjithmonë këtë tumor kanceroz nga trupi ynë! A nuk i keni dëgjuar fjalët E Allahut Të Madhëruar?
وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ "Nëse ata do të ju pyes për të ndihmuar në fe, ju keni për të ndihmuar." (8:72). Çfarë do të thoni kur Allahu I Madhëruar pyet: "Pse nuk bëtë asgjë derisa Ummeti juaj po gjakosej, motrat tuaja u poshtëruan dhe toka e el-Aksa u përdhos?!"
O bij dhe bija Të vërtetë të ushtrive Muslimane! Të gjitha vendet e botës kanë braktisur vëllezërit Dhe motrat Tuaja Palestineze, përfshirë regjimet tradhtare në vendet Myslimane që ju shërbeni, të cilat normalizuan marrëdhëniet me Sionistët, mbrojtën dhe mbështetën këtë entitet Kriminal Hebre. Ne ju bëjmë thirrje që të ngriheni kundër këtyre regjimeve të padrejta, të cilat sjellin vetëm vuajtje dhe poshtërim Për Umetin. Këto regjime ju kanë privuar nga mundësia për të realizuar potencialin tuaj të vërtetë si mbrojtës Të Muslimanëve dhe Islamit!
O bij Të vërtetë të ushtrive Muslimane! Ju jeni pasardhësit e udhëheqësve Të Mëdhenj Myslimanë, ju jeni pasardhësit E Khalid ibn Walid (Allahu qoftë i kënaqur me të), pasardhësit E Salahuddin al-Ayyubi, Muhamed ibn Qasim dhe Muhamed Fatih, Allahu i mëshiroftë ata! A nuk doni të ndiqni shembullin e tyre dhe të arrini fitore të lavdishme për Këtë Ummet dhe fenë e tij në mënyrë që të rifitoni madhështinë e tij të mëparshme?!
A nuk doni të fitoni nder në këtë botë dhe një shpërblim të madh në jetën tjetër Të Ahiratit, a nuk doni të çlironi al-Aksa dhe të ngrini përsëri flamurin e monoteizmit mbi al-Kuds?! Shpresa E Ummetit Islam është në duart tuaja, prandaj bëhuni heronjtë e tij, çrrënjosni regjimet tradhtare dhe frikacake dhe ndihmoni Allahun! Vetëm ju mund të çlironi Sham, Palestinë, Al-Quds dhe të gjithë Myslimanët e shtypur në mbarë botën. Amen për këtë!